Duizend burgemeesters werden
het in Versailles eens
Kabinet en politiek in Bonn
blijven goeddeels bij het oude
Het Hek van de Dam
F. DAMiAANS ZN
Franse Paragraaf
Meer besef nodig voor Europese
èri plaatselijke gemeenschappen
Adenauer voor de Bondsdag
Eén verrassing: Von Brentano
krijgt géén portefeuille
JONGENSREGENJASSEN
SNEL BOKTEN ADEM
WOENSDAG 21 OCTOBER 1953
Verhuis- en Emballeerbedrijf
Hoogoven-arbeider liep
gebroken enkel op
Uw gestel hunkert
naar gezondheid
Faillissementen
Kerkelijk Nieuws
Laatste zangrecital
van Jo Vincent
Agenda voor Haarlem
V redespij p
Kermispijp
Een groot bal
Havenarbeider kreeg
klemhaak tegen hoofd
Personenauto reed twee
benzinepompen omver
„De Europese gemeenten, verbonden
over de grenzen heen in de Raad der Euro
pese gemeenten, zijn vastbesloten om in het
belang van hun burgers een vrij en
vredelievend Europa op te bouwen. Zij
hebben voorts besloten hierbij hun rechten
vast te leggen, die berusten op duizend
jarige tradities en op de menselijke vrijheid
en waardigheid. Die rechten zijn tegen
woordig in gevaar, en zelfs in sommige
gevallen vernietigd." Ziedaar de aanloop
van het Europese Handvest van de ge
meentelijke vrijheden, zoals dat door het
congres van de Europese burgemeesters in
Versailles dezer dagen werd aangenomen.
In dat Handvest worden dan een reeks
van de principes opgesomd der gemeente
lijke autonomie. Daartoe hoort onder meer
de wil van de burger om de plaatselijke
autonomie te beschermen en illegale in
breuken daarop niet te aanvaarden, zoals
de gemeenschap trouwens de rechten van
de burger hoort te beschermen. Ook con
stitutioneel wordt opnieuw vastlegging
der gemeentelijke vrijheden geëist met een
mogelijkheid tot beroep op een onafhan
kelijke rechterlijke macht. En natuurlijk
wordt de noodzaak van een gezonde finan
ciële onafhankelijkheid der gemeentes nog
eens extra dik onderstreept.
Bij deze punten en andere die in dit
document worden genoemd, zijn er zeker
die in Nederland als zeer logisch wor
den aanvaard. Nochtans kan niet worden
ontkend, dat sommige ervan in andere
Europese landen in het gedrang zijn ge
komen. zoals weer andere ook in ons land
in de knel zijn geraakt. En niemand kan
ontkennen, dat een gezonde gemeentelijke
onafhankelijkheid tot de pijlers der Wes
telijke democratie behoort. Evenals het
trouwens nuttig is, dat dit handvest nog
eens vooropstelt, dat de burgers een con
structief aandeel in het plaatselijke open
bare leven moeten kunnen en willen ne
men. Want daar schort hot nog wel eens
aan.
Twee hoofdmotieven
De in dit alles tot uiting gekomen wil
tot erkenning van de rechten der gemeen
te, de oproep tot een hernieuwd besef van
het behoren tot een plaatselijke gemeen
schap en daartegenover het over de na
tionale grenzen gaande begrip van het
Europeaan zijn.waren zeker de twee hoofd
motieven van dit congres der duizend bur-
gemeeste
De synthese van deze twee hoofdmotie
ven kwam ook tot uiting in de rede van de
Franse afgevaardigde Chaban-Delmas op
de sluitingsdag, die haar met Franse klaar
heid uiteenzette. Hij mag dan wat over
dreven hebben, toen hij zei, dat de be
gerige nationale overheid bij het opzij-
schuiven van de gemeentelijke rechten
hard op weg is een politie-staat te schep
pen, maar hij zei toch een paar zeer zin
rijke dingen over de groeiende staats-
almacht. Hij was overigens niet de enige,
die hier en daar een tikje té zwaar tilde
aan de hierboven aangeduide problemen.
Het kenschetsen van de aanneming van
het Handvest als „een historisch moment"
door de burgemeester van Luxemburg, die
er trouwens onmiddellijk een uitgebreid
ceremonieel omheen breide, was cr ook
een voorbeeld van. Evenals trouwens de
sluitingsrede van de burgemeester van
Seraing, Merlot, die hetgeen hij in zijn
ADVERTENTIE
Gaat U verhuizen
of gaat U emigreren?
Neem een firma met een grote ervaring
op het gebied van emballeren, want
daar hebt U plezier van.
Vraagt ons eens offerte.
ZIJLVEST 41 - HAARLEM
Telefoon 12456 - 14155 - 22279
voortreffelijk betoog van de dag tevoren
had gezegd, thans met nog zwaarder spring
lading de zaal inschoot. Een beetje zwaar
geschut op zijn tijd kan geen kwaad, maar
helaas gaat de feitelijke totstandkoming
van Europa niet zo snel in zijn werk en
het inmiddels al te lang volhouden van
zulke hevige emoties kan voor sommigen
zeer vermoeiend werken.
Ovatie voor Spaak
Gelukkig kwam Paul Henri Spaak
dit keer niet als Europeaan, maar als be
scheiden burgemeester van de bescheiden
Brusselse voorstad Saint Gilles een
beetje lucht uit de op overspanning staan
de ballon laten, met een verrukkelijk
praatje waarin hij luchtigjesweg alle
lachers met een vreugdevolle ovatie op
zijn hand kreeg. En waarin hij tot slot de
hele zaak even tot zijn ware en daarom
zeker niet minder belangrijke proporties
terugbracht. Spaak zei: „Ik ben hier graag
gekomen, omdat ik meen dat het een goed
ding is. wanneer er zoveel burgemeesters
hier bijeen zijn om over Europa te spre
ken. Want deze burgemeesters zijn het, die
straks wanneer zij terug zijn in hun ste
den en dorpen de Europese idee levend
zullen kunnen en willen maken."
Men kan het hier slechts mee eens zijn.
Zowel omdat deze burgemeesters inder
daad propaganda voor de Europese ge
dachte kunnen maken, als om het feit. dat
zij hier contact met elkaar hebben kun
nen opnemen, met elkaar hebben kunnen
spreken over wederzijdse en vaak gemeen
schappelijke problemen. Een voortduring
van dat contact zal zowel voordat Europa
er is en zeker vooral ook, wanneer het er
eenmaal zal zijn, van het allergrootste be
lang zijn.
Het is daarom ook te hopen, dat voortaan
Nederland met een veel groter aantal af
gevaardigden vertegenwoordigd zal zijn,
clan thans het geval was. Het was dit keer
maar een handjevol. Dit werd door velen
betreurd juist, omdat men zo benieuwd
was naar de organisatie van het Neder
landse gemeente-wezen, waarvoor men op
zovele punten grote belangstelling en
waardering bleek te hebben. De Neder
landse sectie van de Raad der Europese
Gemeenten is nog zeer jong en derhalve
was de deelneming klein. Een volgende
keer zal zij zeker een belangrijker rol kun
nen spelen.
Dinsdagmorgen werd bij sloopwerk
zaamheden aan de tijdelijke blustoren van
de cokesovens tijdens het afhalen van de
wandulaten de arbeider H. B. K. uit Vel-
sen-Noord, die zich daar in de buurt be
vond, door een van de olaten geraakt. Hij
kreeg hierdoor een gebroken enkel en
werd naar het Rode Kvuisziekenhuis te
Beverwijk overgebracht.
ADVERTENTIE
Do weg naar jeugdige gezond
heid ligt voor U open. Neem
Sanatogen puur krachtvoed-
sel - uiterst licht verteerbaar.
Begin er nü mee. Nieuwe ener
gie voegt U toe aan Uw gestel
met iedere lepel
De Arrondissements-rcchtbank te Haar
lem heeft op Dinsdag 20 October 1953 geen
faillissementen uitgesproken.
Wegens gebrek aan actief werd op Dinsdag
20 October 1953 opgeheven het faillissement
van: L. Bosma. vennoot van de vennootschap
onder Firma Bosma en Zonneveld, geves
tigd en kantoorhoudende te Heemstede,
Oosterlaan 20, en wonende te Haarlem,
Eendjespoortstraat 15. Rechter-commissaris:
mr. C. E. Muller. Curator: mr. J. Jansonius,
advocaat en procureur te Haarlem.
Wegens het verbindend worden van de
slot-uitdelingslijst is op 16 October 1953
geëindigd het faillissement van: K. Taams,
fouragehandelaar te Oostzaan. Rechter-com
missaris: mr. H. J. Ferwerda. Curator: mr. F.
van der Goot, advocaat en procureur te
Haarlem.
Bij beschikking van de Arrondissements
rechtbank te Haarlem van 20 October 1953
is met ingang van 28 April 1953 voor de tijd
van anderhalf jaar definitief surséance van
betaling verleend aan: J. A. Snelders, wo
nende te Zaandijk. Dr. J. Mulderstraat 23,
zaakdrijvende te Koog aan de Zaan onder de
fa. ..Machinefabriek H. Stevens", met benoe
ming van mr. J. O. Baron, advocaat en pro
cureur te Beverwijk, tot bewindvoerder.
Geref. kerken
Beroepen te Groningen (vac. R. Ypma)
A. Broek te Onstwedde en (vac. 8e pred.
pl.) L. Zwanenburg te Schoonebeek; te
Bierum Joh. Lever te Sybrandsburen.
Chr. Geref. kerken
Tweetal te Rotterdam-C. (vac. J. P.
Geels): I. de Bruyne te Hilversum-C. en M.
W. Nieuwenhuijze te s-Gravenhage-C.
ADVERTENTIE
Trench coat mode'
v.a. G jaar 2 4 «5 O
Gen. Cron.iéstr. 40-44, H.-N. - Tel. Ï5438
BONN (Reuter). De West-Duitse
bondskanselier, dr. Konrad Adenauer,
heeft Dinsdag, toen hij zijn nieuwe rege
ring aan de Bondsdag voorstelde, in een
regeringsverklaring gezegd, dat indien de
Sovjet-Unie werkelijk vrede wenst, haar
waarborgen van veiligheid kunnen worden
aangeboden op basis van de Europese ver
dedigingsgemeenschap. Hij bevestigde nog
maals, dat West-Duitsland bereid is sa
men te werken in een dergelijk verdedi
gingsstelsel. Een dergelijke gemeenschap
kan de basis zijn van een beperking van
de bewapening, zoals door Eisenhower is
voorgesteld, aldus de bondskanselier.
De buitenlandse politiek van de nieuwe
West-Duitse regering zal gebaseerd zijn op
drie grondbeginselen, namelijk herstel van
de onafhankelijkheid, hereniging van het
land, en deelneming aan de Europese ge
meenschap en de eenwording van een vrij
Europa.
Adenauer zeide er vast van overtuigd te
zijn, dat het E.V.G.-verdrag in de komen
de maanden zal worden bekrachtigd.
De West-Duitsers willen, aldus Adenauer,
de hoop niet opgeven, dat de Russen zich
bereid zullen tonen op een vier-mögend-
hedenconferentie over vrije verkiezingen
in geheel Duitsland en de status van één
Duitse regering te spreken.
Adenauer zeide nogmaals, dat de Oder-
Neissc-grens onaanvaardbaar is maar dat
de desbetreffende problemen met vreed
zame middelen dienen te worden opgelost.
Twee namen, die gemist worden in de
lijst van Adenauers nieuwe kabinet zijn
die van Heinrich von Brentano en dr.
Thomas Dehler, de eerste een Christen
democraat, de tweede een vrije demo
craat.
Von Brentano was reeds bij geruchte
gedoodverfd als minister voor Europese
zaken. Als zodanig zou hij dan naaste
medewerker van Adenauer aan Buiten
landse Zaken geweest zijn. Het schijnt ech
ter, dat hij te elfder ure deze post gewei
gerd heeft en de wens te kennen heeft
gegeven om leider van de Christelijk-de-
mocratische fractie Ie blijven. Hij zou er
op vertrouwen, dat Adenauer hem alsnog
de functie van minister van Buitenlandse
Zaken zal overdragen wanneer de verdra
gen tussen West-Duitsland en de geallieer
den eenmaal bekrachtigd zullen zijn.
Dr. Dehler, die in het oude kabinet mi
nister van Justitie was verwijt Adenauer
diens zelfstandige optreden. Dehler zal
waarschijnlijk thans als leider van de libe
rale fractie gaan optreden, een stap naar
het voorzitterschap van de partij in de toe
komst.
Heinrich von Brentano is overigens in
de laatste jaren een welbekende figuur op
het Europese parket geworden. Hij heeft
van de intrede der Duitsers in- het Straats-
burgse „Huis van Europa" af, daar een rol
van betekenis gespeeld, dank zij het feit,
dat hij hier als woordvoerder van de re
gering van Bonn kon optreden. Voorna
melijk door zijn werk aan het politieke sta
tuut voor een Europese gemeenschap, dat
volgende maand in Den Haag door de mi
nisters zal worden behandeld, heeft deze
nazaat van het oude geslacht Brentano
naam gemaakt. In de gemeenschappelijke
vergadering der K.S.G. in Straatsburg can-
dideerde hij als voorzitter. Hij moest echter
cle eer aan de Belg Spaak laten, daar de
Duitse socialisten hem hun stem weigerden.
Adenauers protégé
Ofschoon men een groot aantal nieuwe
gezichten op de regeringsbank in Bonn
ziet, is er toch aan de kern van het oude
kabinet niet zo heel veel veranderd. Op de
sleutelposten van Economische Zaken en
financiën blijven prof. Ludwig Ei-hard en
dr. Fritz Schaeffer, beiden van de Christe-
lijk-democratische partij. Van wat men de
klassieke departementen kan noemen heb
ben er slechts drie van leiding verwisseld.
Bij Binnenlandse Zaken en Landbouw
stonden die wisselingen bij voorbaat vast,
daar dr. Robert Lehr en prof. Niklas zich
uit het politieke leven hebben teruggetrok
ken. Inplaats van Lehr komt nu de 43-
jarige Dusseldorpse advocaat dr. Gerhard
Schr-oeder, die sedert lang als Adenauers
bijzondere vertrouweling geldt en mede
de leiding van de Christelijke fractie in de
Bondsdag voerde.
Schroeder staat te bock als een man met
zeer grote ambities. Adenauer zelf ziet in
hem reeds zijn opvolgers als bondskanse
lier.
De sopraan Jo Vincent maakt, zoals wij
reeds eerder hebben bericht, een afscheids-
tournée door ons land met een liederen-
recital, waarbij zij aan de vleugel door
Gerard Hengeveld wordt begeleid. Heden
avond treedt zij met haar programma in
het Minerva Theater in Heemstede op
Men zal haar te Haarlem nog als soliste bij
een grote koor-uitvoering horen, doch dit
is in Kennemerland haar laatste voor
drachtavond.
Het ziet er naar uit. dat eind 1953 bijna
negen jaar nadat de Duitsers op 17 April
1945 de dijk van de Wieringermeer op twee
plaatsen-opbliezen, de ongeveer 500 daarbij
door hot water verwoeste pachterswoningen
zullen zijn herbouwd. Op 30 October zullen
I de nog te herbouwen 10 kapschuren wor-
i den aanbesteed.
WOENSDAG 21 OCTOBER
Concertgebouw: Optreden van Barnabas
von Géczy en zijn orkest, 8 uur. Minerva:
Afscheidsavond Jo Vincent m.m.v. Gerard
Hengeveld, piano. 8.15 uur. Rudolf Steincr
School, Wilhelminastraat 43 a: mr. M.
Stibbe spreekt over „De kleuter", 8.15 uur.
Kapel Minahassastraat: Stichting „Petra",
spreker L. J. Pasman v. d. Youth for Christ,
8 uur. 't Bolwerk, Kcnnemerplein 5: Spreker
C. P. Samwel over: „De eeuw van het kind
of van de atoombom?", 8 uur. Gebouw Cul-
tura: Spreker ds. C. P. de Ruiter, 8 uur.
Roxy: „De Boekaniers der zeven zeecn", 14
jaar, 8 uur. Lido: „Meisjes van de grote stad",
18 jaar, 7 en 9.15 uur. City: „Brief encounter",
18 jaar, 7 en 9.15 uur. Frans Hals: „Achter
kloostermuren", 18 jaar. 7 en 9.1" uur. Rem
brandt: „In de greep van de angst", 18 jaar,
7 en 9.15 uur. Palace: „Cuba Cabana", 14
•jaar, 7 en 9.15 uur. Luxor: „De terugkeer van
Don Camillo", alle leeft.. 7 en 9.15 uur.
DONDERDAG 22 OCTOBER
Stadsschouwburg: „Toontje heeft een paard
getekend", toneelgezelschap Johan Kaart, 8
uur. Concertgebouw: Feestavond vereniging
Nederland-U.S-S.R-, 8 uur. Gr. Houtstraat 119:
Tentoonstelling J. Q. van Rcgtcren Altcna,
10—12.30. 2—5 uur. Zuiderkapcl: Spreker
G. Nieuwenhuijsen, 8 uur. Minerva: „John
ny Belinda". 18 jaar, 8.15 uur. Roxy: „De
boekaniers der zeven zeeën", 14 jaar, 2.30
en 8 uur. Lido: „Meisjes van de grote stad",
18 jaar. 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. City: „Brief
encounter", 18 jaar, 2.15, 4.30. 7 en 9.15 uur.
Frans Hals: „Achter kloostermuren", 18 jaar,
2.30, 7 en 9.15 uur. Rembrandt: „In de greep
van de angst", 18 jaar, 2, 4.15, 7 uur. „Nous
sommes tous des assassins", Haarlemse
Kunst Gemeenschap, 9.15 uur.
Falacc: „Cuba Cabana", 14 jaar, 2 en 4.15
uur: ..'s Nachts langs de straat". 18 jaar, 7
en 9.15 uur. Luxor: „De terugkeer van Don
Camillo", alle leeft., 2, 7 en 9.15 uur.
Als het historisch materialisme ooit
ergens op van toepassing zou kunnen
zijn, dan is het wel op onze niet te smo
ren gewoonte een zware pijp te roken.
Echt iets voor Theun de Vries om ten
minste een trilogie van acht gulden ne
gentig per prachtband over te schrijven
in de schaarse vrije tijd, die het ver
heerlijken van Russische litteratuur en
landbouwproducten hem laat. Wij zijn
namelijk als het ware grootgebracht
met herenbaai en fijne krul. In onze
jongelingsjaren beschikten wij zelden
over voidoende contanten voor de goud
gerande stukjes vloeipapier met ge
mengde inhoud, die men destijds „pi
raatjes" of „sai't'iaantjes" noemde en die
altijd zo aanstekelijk stonden onder de
zwierige hoeden van blijmoedig grijn
zende heren op een reclameplaat. Maar
die waren voor ons niet weggelegd. Wij
gapten gewoon onze rookbehoeftebevre-
dlgingsmiridelen uit de vaderlijke ta
bakspot. Zo is dat begonnen. Uit econo
mische noodzaak. Nu kunnen wij er
niet meer buiten.
Aan deze vorm van roken hebben wij
onze ferme drang naar onafhankelijk
heid te danken. Nooit immers zullen
wij dansen naar andermans pijpen. Wij
kennen de gulden waai'de van een
eigen haard, want nergens dan in een
luie stoel bij de kachel kan men betel
en weelderiger dromen zuigen uit een
ebonieten mondstuk. En wii zullen deze
plaats dan ook met hand en tand ver
dedigen, vooral zolang wii niet wor
den aangevallen, want van vechten hou
den wij niet. Dat is het tweede karak
teristieke gevolg van de sappige nico
tine, welk genotmiddel ten onrechte als
vergif wordt beschouwd. Misschien
gaal er inderdaad een schadelijke in
vloed op de gezondheid van uit, al zijn
er met een beetje zoeken altijd wel er
gens doktoren te vinden met de vrien
delijkheid dit te bestrijden maar men
moet niet altijd alleen aan persoonlijke
belangen denken, want er staat als
winst tegenover, dat tevreden rokers
zelden onruststokers zijn. Wij gaan er
dus gewoon mee door, ondanks medi
sche vermanen, omdat de wereld be
hoefte heeft aan pacifisten.
Neem nu eens Churchill bijvoorbeeld.
Waarom laat die man zich altijd en
eeuwig a[beelden met een sigaar tussen
de lippen? Dacht u soms, dat hij dat
voortdurend gesabbel op een stinkstok
zo heerlijk vindt? Of dat mevrouw
Churchill nooit eens klaagt, dat de pas
gewassen vitragegordijnen in huiska
mer van Downingstreet nr. 10 na een
paar dagen al weer gele kringen verto
nen? Natuurlijk niet. Maar hij gaat et-
mee door, vastberaden, onversaagd. En
waarom brengt hij dit offer? Alleen om
van zijn nimmer aflatende vredeswil te
getuigen. Hij wil er in het aangezicht
van de gehele wereld voor uitkomen
dat hij, evenals wij, liever tabak dan
onheil stookt. Maar zag u» om ons tot
het verladen te beperken, ooit Adolf
Hitler met een sigaar? Of Mussolini?
En daarom zijn wij dan ook zo blij
met de verschijning van De Rokerspost,
een nieuw weekblad met een gecontro
leerde oplage van honderdduizend
len Wij hebben al zolang op een derge
lijk blad gewacht.
Katholieke. rokers, Vrijzinnig Her
vormde rokers, socialistische rokers en
palingrokers zii allen kunnen er zich
eensgezind achter scharen. Dat blijkt
ten overvloede uit de strikt neutrale
moppenrubriek, die wij op pagina ze
ven aantreffen. Omdat het zo direct
niet blijkt, is de redactie zo vriendelijk
geweest er het opschrift „Humor" boven
te plaatsen. Er zijn verder afdelingen
voor de jeugd en een kruiswoordpuzzle
en er worden bijdragen van Godfried
Bomans, Piet Bakker en dr. P. H. Ritter
in het vooruitzicht gesteld. Het kan niet
op. Het is bijna te heerlijk om waar te
zijn en wij zullen dan ook voortaan het
voedsel voor onze vredespijp alleen in
Amsterdam aanschaffen.
Komt, mannen van het rokersvolk,
verenigt u met ons, eensgezind, om uit
alle macht en een door nicotine geprik
kelde keel te kunnen roepen: „Ugh,
blanke broeders, de Veiligheidsraad is
duur, maar de Rokerspost leeft in de
gloria!"
exemplaren, dat in opdracht van de
Amsterdamse Coöperatieve Sigaren
winkeliers door het Internationaal
Perssyndicaat wordt uitgegeven en
waarvan dezer dagen reeds het derde
nummer het licht heeft gezien. Men
krijgt het gratis voor niets cadeau bij
iedere aankoop van rookmiddelen in de
hoofdstad. Het bewijst dat wij niet al
leen staan in ons streven om de wereld
te verbeteren. Want als Churchill en
wij en die 99.999 inwoners van Amster
dam verklaren: ,,Kom, we steken er de
brand eens in...." dan bedoelen wij
onze pijp en niet het kruitvat van
Europa.
Van harte onderstrepen wij derhalve
de lyrische ontboezeming van de heer
J. K. te H. in dit welkome orgaan:
„De wens van vele rokers, een blad
voor hen alléén, realiteit werd deze
wens, omdat De Rokerspost verscheen"
en even verder: „Komt, rokers, leest het
eensgezind. Daar werd een blad gebo
ren, een blad voor het rokend volk.
Reeds nu is het verkoren om te zijn des
rokers tolk." Wij hebben dit overge
schreven, omdat wij het zelf nooit zo
mooi zouden kunnen zeggen. Deze woor
den zijn ons niet uit het hart gegrepen,
maar gerukt.
Zelden is een jonggeborene met meer
instemming en vreugde begroet dan De
Rokerspost, schrijft de anonieme
hoofdredacteur terecht. En wij, die tot
het rokend volk behoren, beamen dat.
Gélukkig is de meeste plaats voor sport
berichten ingeruimd. Dat getuigt van
inzicht. Want sportbeoefenaren huldigen
te dikwijls nog het standpunt, dat roken
een verderfelijke invloed op de conditie
heeft. Vandaar hun vechtlust. Zelfs bij
een kamersport als schaken slaan zij
elkaar, hebben wij pas nog in de versla
gen over 't toui-r.ooi van al die overver
moeide grootmeesters in Zürich gelezen.
Dat. komt ervan. Ook voetballers wil
len alleen maar overwinningen beha
len, zij bestoken elkanders verdediging
en doen blijkbaar niets zo verwoed als
het aanvallen van een vijandelijke
veste, al is die met grendels gesloten.
Dat wilde gedoe moet maar eens uit
zijn. Door het roken zullen die men
sen wel tot andere, vreedzamere ge
dachten gebracht worden. Dan is het
afgelopen met al die aggressieve spelle
tjes. Hier heeft De Rokerspost inder
daad een menslievende taak te vervul-
En nu wij het toch over pijpen heb
benBent u de laatste tijd nog wel
eens op het voormalige Museumplein
geweest? Daar was plaats genoeg voor
een nieuw stadhuis en een paleis voor
schone kunsten, maar er is een brede
straatweg, een nieuwe vleugel van het
Stedelijk Museum en een K.L.M.-ge-
bouw gekomen. Dit laatste is een waar
snufje van moderne architectuur, een
wachtkamer zoals er geen tweede in het
gehele land is aan te wijzen, met stoe
len waar men niet alleen op maar ook
in kan zitten en met een voorbeeldig
buffet.
Velen vragen zich echter af, wat die
zwarte pijp op het dak betekent. Dat.
wisten wij ook niet. In onze onkunde
zijn wij zelfs zo vermetel geweest de
K.L.M. van wansmaak te beschuldigen.
Doch wij zijn er nu achter gekomen.
Wij kennen namelijk iemand, die
iemand kent die verkering heeft met de
broer van de dienstbode van de buur
man van een vriend van Plesman
doch als u dacht, dat die het raadsel
voor ons kon oplossen, dan hebt u het
mis. Wij zijn eenvoudig achter het ge
heim gekomen, door de werktekening
van de architect te raadplegen. Wij heb
ben deze blauwdruk voor u afgedrukt,
dan kunt u het zelf zien.
Dit K.L.M.-gebouw is niet alleen een
wachtkamer, maar tevens een service-
station. Die pijp is slechts het voorsta
dium van een complete zweefmolen,
waarin de reizigers op vatbaarheid
voor luchtziekte worden getest en zich
alvast wat kunnen wennen aan het ver
keer in de hogere luchtlagen. Hierbij zal
toepasselijke muziek ten gehore wor
den gebracht door het orkest van het
Concertgebouw, dat zich vlak aan de
overkant bevindt. Daarom heeft men die
plaats ook gekozen. Dat spaart de huur
van een draaiorgel uit. Waarschijnlijk
zal deze nuttigs- vermakelijkheid nog
worden aangevuld met een nogakraam.
BOEDA
PARIJS, October, - -. De markies van
Cuevas, beroemd door zijn ballet, heeft zo
als men weet een weck of wat geleden een
feest van Bourgondische overdadigheid ge
geven in het Baskenland, en de protesten
zijn natuurlijk bij dozijnen binnengekomen.
Niet alleen heeft een aantal „markante
persoonlijkheden" de uitnodiging afgesla
gen met een beroep op morele bezwaren,
maar ook allerlei anderen, die nooit uitge
nodigd hadden kunnen zijn. hebben zich
tegen het beginsel van vermaak op een zo
grote schaal uitgesproken. Tenslotte heeft
zelfs de Osservatorè Romano, het blad van
het Vaticaan, een terechtwijzing gepubli
ceerd, en in antwoord daarop heeft de
markies een open brief aan het. Parijse
theater-weekblad Paris-Comoedia ge
stuurd.
„Uit zijn op bedenkelijke manier ver
worven („mal acquis") kapitaal heeft hij
zeshonderd millioen francs uitgegeven om
de spot te drijven met de armoede", zegt
de Osservatore Romano en, een nogal
verrassend dreigement: „Als de dag van
de wraak komt, zal niemand de wreedheid
kunnen gispen van hen die in stilte lijden".
Geheel onjuist, zegt de markies: ten eerste
was het bedrag veel lager ik had er een
villa of twee oude schilderijen of vier auto's
van kunnen kopen, en dan zou niemand
iets aan te merken hebben gehad ten
tweede gaf ik het feest op verzoek van
„verschillende persoonlijkheden" die mij
al sinds een jaar telkens vroegen om iets
te doen in het belang van het toerisme in
Frankrijk, en die nog sterker aandrongen
toen de stakingen het seizoen dreigden te
bederven. Het was ook minder een feest
dan een artistieke manifestatie. Achteraf
kan ik zeggen dat aan de wensen van allen
die er iets van verwachtten Is voldaan: cie
vijf grootste hotels van Biarritz hebben
hun achterstallige belasting kunnen be
talen, duizenden Basken die van het toe
risme leven zijn voor de gevolgen van een
miserabel seizoen bewaard gebleven, en de
burgemeesters van de belangrijkste Bas-
kische steden hebben mij verzekerd dat ik
hen aan publiciteit ter waarde van een
millioen dollars geholpen had. en hebben
een speciale médaille voor mij geslagen. De
das na het feest werd ik toegejuicht in een
volkswijk van Biarritz.
Er is geen beter voorbeeld denkbaar van
een discussie die altijd weer, in een enigs
zins gewijzigde vorm. dienst doet om aan
ongeveer dezelfde gevoelens lucht te geven.
Het lijkt soms alsof het critieke punt de
manier van verwerving van de rijkdom is
(op de ruggen van anderen), maar dat
komt niet uit. Dezer dagen werd in het'
socialistische dagblad Combat aan Yves
Montand verweten dat hij, hoewel belijder
van het communistische geloof, voor een
avond liedjes zingen evenveel vraagt als
een postbode in een jaar krijgt, en daar ko
men geen ruggen aan te pas. Het gaat niet
eens om een relatie tussen de rijkdom van
de een en de armoede van anderen. De
Markies van Cuevas komt uit Zuid-
Amerika, en is van geen enkel politiek
standpunt uit gezien aansprakelijk voor de
armoede in Frankrijk. Er is tenslotte niet
veel anders over dan afgunst op de rijk
dom, zo niet op het geld zelf dan op het
maatschappelijke aanzien dat ermee te
verwerven is: wie dit zelf niet ondervindt,
kan het nog altijd als politiek vertegen
woordiger van anderen ondervinden. Het
is een opluchting de grief in gezuiverde
vorm te horen in wat. ik geloof Dosto-
jewski, zei toen hij hoorde hoeveel Toer-
genjew van zijn uilgever kreeg: „Ik wil
wel geloven dat hij een betere schrijver is
dan ik, maar zóveel beter.
Intussen is de markies genoopt het soci
ale belang van zijn feest te gaan bepleiten
ongelukkig genoeg, want hoewel zijn
verhaal best waar kan zijn, brengt het toch
ook aan deze kant een wat huichelachtige
toon in het debat. Het enige behoorlijke
argument om een feest te geven is dat men
er plezier in heeft een feest te geven;
wij horen al veel te veel van de hoge be
doelingen van iedereen. Als het zo door
gaat zullen wij over een paar jaar geen
glas meer kunnen heffen zonder verwijzing
naar een desnoods verzonnen dreiging van
werkloosheid in Schiedam.
Verder kan men natuurlijk van de me
ning zijn van (als ïk mij niet vergis) Pal-
merston: „Het leven zou heel prettig zijn,
als er niet de genoegens waren".
ADVERTENTIE
Maak Uzelf niet wijs, dat
kortademigheid „nu eenmaal
bij Uw gestel hoort".
Neem het snelwerkende,
middel, dat het taaie
slijm oplost
En slikte kunstgebit in
Dinsdagavond was de havenarbeider D.
K. uit IJmuiden-Oost aan de Staalhaven-
Noord bezig een stalen plaat aan te pik
ken. Bij het strak zetten van deze hijs
schoot een klemhaak los, die K. in het ge
laat trof. Hierdoor werd zijn kunstgebit
verbrijzeld en scnoot een stuk ervan in
zijn keel. Hij werd met spoed naai- het
Rode Kruisziekaphuis te Beverwijk ge
bracht. waar het stuk gebit operatief werd
verwijderd. Verder heeft hij kr.euswonden
in het gelaat gekregen, waarvoor hij in
het ziekenhuis blijft opgenomen.
Vannacht omstreeks kwart voor drie is
de 25-jarige A. M. K. uit Beverwijk in de
bocht van de Amsterdamsebrug naar de
Lange Herenvest met een personenauto
geslipt over de tramrails, waardoor hij de
macht over het stuur verloor en twee
benzinepompen van een garage in de
Spaarnwouderstraat omverreed. Behalve
de pompen werd ook een grote spiegelruit
van de garage vernield. De bestuurder cn
zijn beide passagiers kwamen met de
schrik vrij. De auto werd grotendeels ver
nield.
t
