ChefariRe 4
Adres over de te lange duur van
voetbalseizoen aan K.N.V.B.
Mijn vriend
de schurk"
Roman-in-prachtband bijna
verdrongen door „pocket books
.Clowntje Kick
Radio-reparatie
Vulkaan Krakatau
in werking
Loffelijk initiatief
van bestuur HFC
TC gaat op ingeslagen
weg voort
4
Zegetocht van het goedkope boek in de VS.
j
Vier doen méér dan één!
H. J. MAERTENS N.V.
Voor drieënhalve gulden
een millioen terug
A utomobilisme
Achttien Nederlanders in
Rallye de Monte Carlo
„EENZIJDIGE SPORTBEOEFENING UIT DEN BOZE"
Voetbal
Het FIFA-jeugdtournooi
Voor de kinderen
Boksen
Shirai behoudt titel
Na Nederland-België
FEUILLETON
door David Bolderdijk
WOENSDAG 28 OCTOBER 1953
(Van onze correspondent in Washington)
Ondanks de geweldige verbreiding van
de televisie wordt er in de Verenigde Sta
ten meer gelezen dan enkele jaren geleden.
In 1951 heeft het publiek voor 60 millioen
dollar meer aan boeken gekocht dan in
1947. En nu houd ik nog maar alleen reke
ning met het degelijk uitgegeven en door
gaans vrij kostbare Amerikaanse boek. De
lezer in Nederland voor wie het gebon
den Amerikaanse boek tengevolge van de
wisselkoers vrijwel onbetaalbaar is
weet echter wel, dat er daarginds ook veel
boeken in goedkopere edities worden ge
publiceerd, en juist over die soort uitga
ven, die een ware revolutie op de boeken
markt teweeg hebben gebracht, wilde ik
nu het een en ander schrijven.
In Amerika bestaan deze goedkope uit
gaven nu ongeveer twaalf jaar. De idee is
niet Amerikaans, want verscheidene jaren
vóór de oorlog bestonden er in Engeland
en Duitsland reeds de Penguin-, de Tauch-
nitz en de Albatros-edities. Maar zoals in
zo veel dingen, deed Amerika het op gro
ter schaal en radicaler.
Het goedkope kleine „zakboekje" met
slappe omslag, dat 25, 35 of 50 dollarcents
kost, heeft hier de verkoop van de gebon
den roman volkomen overvleugeld. Van de
200 millioen gebonden boeken, die er het
vorige jaar verkocht werden, is slechts een
klein gedeelte romans. Er werden in dat
jaar echter ook 250 millioen „slappe" boek
jes verkocht en dat ziin voor het grootste
deel romans. Voor 1953 verwacht men een
verkoop van 300 millioen ingenaaide boe
ken.
De officiële boekhandel weet nog niet
goed raad met deze nieuwe ontwikkeling.
Het goedkope boek heeft zich namelijk zijn
plaats niet via de boekhandel veroverd,
doch buiten de officiële boekwinkels om.
Het eerst verschenen deze boeken in sta
tionskiosken, en gaandeweg begon men
ook grote rekken met deze uitgaven te zien
in de „drugstores".
Van de drugstore begon de victorie
„Drugstore" kan men niet met drogiste
rij vertalen. Het woord is eenvoudig on
vertaalbaar en men kan alleen maar be
schrijven wat een drugstore zo ongeveer
is: een doorgaans zeer ruime, moderne
winkel, badend in ongezellig neon-licht.
waar men medicijnen kan kopen, maar ook
schrijfbehoeften, speelgoed, cigaretten,
naaigerei, huishoudelijke artikelen en waar
men, aan een lange bar, kan eten: ijs.
worstjes, soep. ja een hele maaltijd met
een voortreffelijk gebraden kip als pièce
de résistance.
En in die drugstore nu, die vooral in de
buitenwijken een koopcentrum is voor de
hele buurt, vindt men tegenwoordig stee
vast een groot rek met „pocket-books".
Men weet het: zulk een verzameling
kleurige boekjes geeft licht de indruk, dat
dit allemaal flodder-romannetjes zijn, vol
van sexualiteit, sadisme en misdaad. Op
de bonte titelpagina's ziet men immers
vrijwel niets anders dan bijzonder wulpse
juffrouwen en buitengewoon ongure kerels
en te oordelen naar die illustraties buiten-
op, zijn schieten, worgen en ontkleden aan
de orde van de nacht in deze boeken.
In de roman zelf gaat het doorgaans veel
tammer toe dan het aan de buitenkant
lijkt, maar dat neemt niet weg, dat er veel
prullen op die drugstore-rekken staan. Er
is training voor nodig om tussen al het kaf
koren te vinden. ,,In Europa's meest cor
rupte eeuw jaagde hij op een deugdzame
maagd", staat er op een van de omslagen.
Een „keukenmeidenroman"? Vefgist u zich
niet: het is Voltaire's „Candide", die aldus
wordt aangeprezen.
De uitgever van de pocket-books is
veel meer dan de traditionele uitgever
een zakenman. Op die rekken in de drug
stores ,waar dezelfde mensen telkens weer
langs drentelen, moeten niet te lang de
zelfde boeken staan. Snelle omzet is gebo
den en hoe lukt dat het grifst? Blijkbaar
wanneer de kaft tot kopen „prikkelt".
De traditionele uitgever
Is de Amerikaanse uitgever van de oude
stempel minder een zakenman dan zijn
pocket-book collega? Ik bedoel dit: zo'n
ADVERTENTIE
De werking van 4 geneesmiddelen in
één table! verenigd is krachtiger en
weldadiger dan van elk middel af
zonderlijk. Chefarine „4" helpt ook bij
hevige pijn en griep, wanneer andere
middelen falen.
4 BEROEMDE GENEESMIDDELEN
IN ÉÉN TABLET
tegen pijnen en griep 20 ta8letten f 0.75
traditionele uitgever werkt ook niet uit
liefdadigheid, maar hij krijgt zijm inkom
sten doorgaans allereerst uit schoolboeken,
religieuze uitgaven, encyclopedieën enz.
En als een soort luxe kan hij het zich dan
veroorloven, romans of dichtbundels te
publiceren, die naar het inzicht van hem
zelf en zijn mede-keurders van betekenis
zijn voor de Amerikaanse lezer. Zijn „litte
ratuur-lijst" is vaak zijn trots en zijn glo
rie, doch zelden is hij rijk geworden door
die uitgaven. En steeds moeilijker wordt
het om nog geld te verdienen met dit soort
boeken. Een „best-seller" komt in zo'n
uitgave maar heel zelden voor. „Holly
wood" koopt minder boeken ter verfilming
dan voorheen en ook de „boek-van-de-
maand-clubs", die vroeger veel boeken
aankochten voor hun leden, floreren niet
erg meer. De voor de hand liggende moge
lijkheid om een dure uitgave te bekosti
gen is daarom: het boek overdoen aan een
der goedkope pocket-book-series, om het
daarin later, als een goedkope herdruk te
laten verschijnen. Is het verwonderlijk dat
vrijwel iedere uitgever er tegenwoordig
bij de beoordeling van een manuscript re
kening mee houdt, of hij het boek later
aan een goedkope serie kan overdoen?
Wending ten goede?
Men zegt inmiddels, dat het publiek wat
genoeg begint te krijgen van de boeken
over wellust en misdaad. Het is nauwe
lijks te geloven. Maar toch zijn er de laat
ste jaren veel meer serieuze boeken op de
rekken der drugstores verschenen: Plato,
Proust, Thomas Mann, Shakespeare, ja
zelfs de Bijbel en die boeken worden ver
kocht ook. Van Plato's dialogen heeft men
anderhalf millioen exemplaren aan de man
gebracht. Dank zij de goedkope uitgaven
van „pocket books", „New American Li
brary" en „Bantam Books" (om de drie
grootsten nu maar te noemen), kan men
zijn boekenverzameling prachtig aanvul
len. Hemingway, Fitzgerald, Steinbeck en
andere groten zijn hierin verschenen en
zelfs het werk van na-oorlogse jongeren,
zoals Truman Capote, Vance Bourjaily,
John Home Burns,Salinger en Paul Bowles
vindt men in deze series.
De uitgever Ballantine heeft een nieu
we goedkope reeks opgezet, welks novum
is, dat hierin oorspronkelijke romans ineens
voor een lage prijs (35 cent) verschijnen,
terwijl Ballentine zelf of in samenwerking
met een andere uitgever, tegelijk een
fraaiere editie voor twee of drie dollar per
exemplaar in de handel brengt. Ballantine
blijkt veel flair te hebben. Hij is van wal
gestoken met boeken van zeer verschillend
genre, die elk op hun terrein uitstekend
zijn en tevens in de smaak vallen bij een
grote lezerskring. De auteur krijgt bij Ba-
lantine 5000 dollar als begin-honorarium.
Ook dat is een novum: het is meer dan
normaal.
ADVERTENTIE
BETROUWBARE
Nassaustraat 5 - Haarlem Tel. 15230
Uit Djakarta meldt Pi-Aneta: Zondag
is er een uitbarsting van de Krakatau ge
weest. Een grijze rookwolk van vier kilo
meter hoog was zowel van de kust van
Sumatra als van die van Java zichtbaar.
In totaal hoorde men 107 ontploffingen en
ook nam men vuurstralen waar.
De correspondent van Aneta te Bandung
vernam van de vulcanologische dienst, dat
Zondagochtend van 7.25 uur tot 10.18 uur
een rookwolk boven het eiland hing. Daar
na volgden Zondag tussen 18.17 en 22.45
uur 104 ontploffingen en Maandagochtend
tussen vijf uur en half zes nog drie. Op
22 October waren geologen nog in de kra
ter geweest om onderzoekingen te ver
richten. Zij verlieten op 24 October het
eiland. De dag daarna kwam de Krakatau
tot uitbarsting.
Dit jaar is het vijftig jaar geleden dat
de catastrophale uitbarsting geschiedde,
waardoor tienduizenden gedood werden en
zelfs boven Europa asregens van de vul
kaan werden waargenomen.
ADVERTENTIE
Jongens Loden Regenjassen v.a. 34.
De 29-jarige John Abernethy uit St.
Fillans (Schotland)barkeeper van be
roep, die een bedrag van zeven en een
halve shillvig geïnvesteerd had in een
voetbalpool, kreeg gisteren een bedrag
van in totaal ongeveer 94.000 pond ster
ling voor deze inzet terug.
Het ging er om, om acht gelijke spelen
te voorspellen van de Zaterdag in de
Engelse league gespeelde voetbalwed
strijden. Abernethy zond vijftien voor
spellingen in, wat een uitgaaf van 15
maal sixpence vergde.
Drie dagen later ontving hij eerst een
uitkering van 75.000 pond sterling,
daarna één van 18.347 pond sterling en
tenslotte nog twee kleinere dividenden
van samen ruim 500 pond sterling.
Elf inzendingen a sixpence wierpen dus
geen rente af. Maar Abernethy vond
dat hij niet mocht mopperen over zijn
belegging. Hij meent zelfs dat hij
thans nog vrijgezel wellicht zal kun
nen trouwen als hij het zuinig aanlegt.
De Griekse gezinnen, die dakloos werden door de aardbevingen op de Ionische
eilanden leven in kampen en inderhaast gebouwde houten huizen met gegolfd plaat
ijzer afgedekt. Men verwacht, dat de mensen voor de winter niet naar hun eigen
dorpen zullen kunnen terugkeren. Foto: een kamp voor evacué's bij Argostoli, de
hoofdstad van het eiland Cephalonia.
Aan de aanstaande Rallye de Monte Carlo
zullen naar de KNAC ons mededeelt
achttien Nederlandse équipes deelnemen.
De namen der inschrijvers luiden: prof. dr.
ir. W. P. A. van Lammeren (Wageningen)
met Porsche; K. S. Barcndregt (Den Haag)
met Willys; H. G. Arndt (Amsterdam) met
Morris Minor; J. A. J. Heidendahl (Utrecht)
met Peugeot; J. L. Flinterman (Den Haag)
met DKW; H. J. C. de Rijk (Amsterdam)
met Simca Aronde; B. D. Proos Hoogendijk
(Amsterdam) met Sunbeam Talbot; M. Kui
pers (Nunspeet) met Ford; V. Dassen
(Maastricht) m. Volkswagen; E. N. v. d. Bergh
(Amersfoort) met Opel Kapitan of Renault
Fregate; J. Hazemeijer (Holten) met Jaguar
Mark VII; M. Gatsonides (Bentveld) met
X; R. Slotemaker (Den Haag) met Ford
Zephyr; W. R. Greeve (Den Haag) met
DKW; J. M. Beekman (Den Haag) met
Simca Aronde; A. Blansjaar (Den Haag)
met X; J. Zwart (Wormerveer) met Opel;
J. Hulsker (Rotterdam) met Fiat 1400.
In totaal zijn er dus achttien inschrijvers.
Dit zijn er drie meer dan het voor Nederland
reglementair vastgestelde aantal, dat vijftien
bedraagt. De KNAC heeft zich reeds tot de
Rallye-organisatoren gewend met het ver
zoek dit contingent te verhogen. De namen
der medebestuurders zijn nog niet bekend.
Gen. Cronjéstr. 40-44, H.-N. Tel. 15438
Bij het secretariaat van de FIFA (de Inter
nationale Voetbal Federatie) in Zürich zijn
14 inschrijvingen binnengekomen voor het
FIFA-jeugdtournooi, dat op 9 April in
West-Duitsland zal aanvangen. Een voor
lopige aanmelding kwam van Zwitserland
binnen.
De landen die inschreven zijn: Engeland,
Noord-Ierland, Eire, België, Nederland,
Luxemburg, Frankrijk, Spanje, Portugal
Duitsland, Oostenrijk, Joegoslavië, Turkije
en Argentinië.
Hoe lang het tournooi zal duren zal be
paald worden in de vergadering van het be
stuur van de FIFA, dié op 12 November in
Parijs zal worden gehouden en waarin de
voorstellen onder de loupe zullen worden
genomen.
tr
Heel wat mensen waren in alle haast naar het rampgebied gekomen en bij de kapot
geslagen dijken aan 't werk. Want dat was direct nodig: de gaten dichtmaken in die
dijken! Zolang het water daardoor kon stromen, werd het steeds erger; want het
water schuurde de gaten verder uit.
Auto's en schuiten vol zandzakken werden in alle haast aangevoerd; die moesten nu
in de gaten gebracht ivorden, steeds maar op elkaar, tot het gat dicht was gegooid.
En dat ging niet zo eenvoudig, in die woedende golven. De mannen werkten hard en
onvermoeid.
Zo ging het aan alle kanten. Iedereen was druk aan 't werk met het weghalen van
de mensen in nood en met het dichtgooien van de gaten in de dijken. Er was bijna
geen tijd voor rusten!
Ook in de stad was die drukte heel goed te merken. Want daar werden met auto's
vol de dakloze mensen aangebrachtdie moesten dan ondergebracht worden en ver
zorgd. Er waren allerlei gebouwen voor in orde gebracht; honderden dekens moesten
er zijn, eten en drinken waren nodig. De mensen moesten slapen, maar er waren niet
zoveel bedden. Daarom moesten ze soms wel op matrassen of stroozakken op de
grond liggenMaar dat was toch altijd nog beter dan op een zolder.
Want in ieder geval waren ze nu in veiligheid gebracht.
Mede namens de voetbalclubs AFC (Amster
dam), ASC (Leiden), DFC (Dordrecht),
HBS (Den Haag), Hermes-DVS (Schiedam),
Hercules (Utrecht), Kampong (Utrecht),
Quick (Den Haag), Quick (Nijmegen), UD
(Deventer), en (VOC (Rotterdam) is door
het bestuur van HFC een adres
gezonden aan het bestuur van de Ko
ninklijke Nederlandse Voetbalbond, waarin
grote bezwaren worden geopperd tegen de
lange duur van het voetbalseizoen.
De samenstelling van het programma voor
de eerste helft van het seizoen 1953/1954
geeft een aanwijzing, dat de competitie we
derom pas in Juni/Juli beëindigd zal wor
den. Immers, de helft van het programma is
pas op 27 December gereed, zodat reke
ning houdend met een afkeuring der ter
reinen op vier Zondagen in de maanden
Januari, Februari en Maart en landenwed-
stryden aan de kampioens- en promotie
wedstrijden vrij zeker niet vóór 1 Juni
begonnen zal kunnen worden.
Bij de leden van genoemde verenigingen
is een stijgende belangstelling waar te ne
men voor de zomersporten (tennis, cricket,
honkbal, athletiek en roeien). Eenzijdige
sportbeoefening wordt uit den boze geacht,
doch helaas worden de leden in de beoefe
ning van deze sporten ernstig belemmerd
door de veel te lange duur van het voetbal
seizoen.
Er kan worden gezorgd, dat iedere voet
baller toch vrij is om in Mei een zomersport
te beoefenen. Hier staat echter tegenover,
dat geen goed clublid zijn eiftal,. waarvoor
hij acht maanden heeft gespeeld, in de steek
zal laten, wanneer kampioens- of promotie
wedstrijden moeten worden gespeeld. Bo
vendien legt men de verenigingen de ver
plichting op de competitie kampioens- en
promotiewedstrijden geheel uit te spelen,
hetgeen alleen mogelijk is, indien de spelers
zich ook in de zomennaanden beschikbaar
stellen.
Tenslotte zijn verschillende zomersporten
afhankelijk van de terreinen der voetbal
clubs, zodat zij niet kunnen beginnen,
voordat de voetbalcompetities geëindigd zijn.
Om dubbele redenen wordt door enkele
zomersportbonden het jaar 1953 dan ook als
„rampjaar" betiteld.
Meer animo door rust
Ook voor de voetbalsport zelf, verdient
een verkorting van het seizoen, aldus adres
santen, sterk aanbeveling. Het geheele jaar
voetballen is voor vele spelers te zwaar, wat
tot uiting komt in een terugslag bij ver
schillende «kampioensclubs gedurende het
volgende seizoen. Ook zou een langere rust
voor de voetballers het spelpeil ten goede
komen, speciaal, indien gedurende deze
periode de zomersporten worden beoefend,
waardoor andere spiergroepen tot ontwikke
ling komen en niét de aandacht gedurende
het gehele jaar op voetbal blijft geconcen
treerd. De spelers zouden met meer animo,
zowel voor de wedstrijden als voor de trai
ning, aan de „start" verschijnen.
Genoemde clubs verzoeken het bestuur van
de KNVB met de grootste aandrang om er
met kracht naar te streven, dat de compe
titiewedstrijden (kampioens- en promotie
wedstrijden) uiterlijk 15 Mei geëindigd zijn
en niet vóór de derde Zondag in September
beginnen. Dit zou voor de zomersporten een
periode van ZVi maand overlaten (1 Septem
ber zouden dan de Zilveren Bal, Arol-beker
en andere tournooien beginnen), wat toch
geen onredelijke termijn genoemd kan
worden.
Ongetwijfeld kunnen de verenigingen
met inachtneming van het vastgestelde ge
sloten seizoen serie-wedstrijden en/of
vriendschapelijke wedstrijden organiseren,
indien zij hieraan behoefte gevoelen. Het
gaat er slechts om. dat de duur der com
petities beoefening der zomersporten voor
de leden mogelijk maakt en de spelers de
gewenste voetbalrust krijgen.
Maatregelen
Dit kan bereikt worden door de volgende
maatregelen:
1). Zowel in de eerste klasse als in de
lagere regionen worden afdelingen van ten
hoogste 12 verenigingen (in de reserve
klassen maximaal 10 elftallen) gemaakt.
2). Een vlotte afwerking van het program
ma, waarbij alleen geen competitiewedstrij
den worden gespeeld op dagen, dat het
Nederlands elftal speelt. Wedstrijden om de
Gouden Onafhankelijkheidsbeker, Zuid-
NederlandLuxemburg, Noord-Nederland
Denemarken B enz. dienen gedurende „inter
land-weekends" te worden vastgesteld. (Ten
minste twee Zondagen winst).
3). Een volledig competitieprogramma op
tweede Paasdag. Bij de vaststelling van het
programma kan er op worden toegezien, dat
verre reizen op die dag zoveel mogelijk
worden vermeden. (Op deze wijze wordt één
Zondag gewonnen).
4). Minder snel afgelasten van alle wed
strijden wegens weersomstandigheden.
5. Uitstel om kerkelijke redenen zal wel
iswaar mogelijk zijn, maar pas nadat hier
omtrent een nadere gedragslijn zal zijn be
paald, omdat er onnodig competitiedagen
om kerkelijke redenen verloren zijn gegaan,
waarvoor dan later een inhaaldag nodig
werd geacht.
Het is verder niet duidelijk, waarom niet
thans reeds het programma der reserve-
klassen vlotter wordt afgewerkt (vrijwel
geen Zondag wordt een volledig programma
gespeeld).
Wanneer onverhoopt deze competities reeds
in Februari gereed zouden komen, dan kan
het bestuur van de bond altijd nog een
kleine na-competitie organiseren voor die
elftallen, die geen promotie-wedstrijden
moeten spelen.
Hierdoor kan gemakkelijk worden voor
komen, dat zoals in het afgelopen seizoen
de competities der reserve-elftallen pas
in Juni tot een eind komen.
Afschrift van dit adres werd gezonden
aan de „Vereniging van Eerste KlasSers" en
aan de „Federatie van 2e-, 3e- en 4e klasse
verenigingen".
Toegejuicht
Onze sportredacteur tekent hierbij aan:
Bovenstaand adres moet ten zeerste wor
den toegejuicht. Tijdens het verloop van de
voetbalcompetitie 19521953 hebben wij er
diverse malen op gewezen dat er voor ver
schillende verenigingen onnodig veel vrije
Zondagen waren en dat er te gemakkelijk
besloten werd het gehele of gedeeltelijke
programma af te gelasten en te verschuiven.
Het afgelopen seizoen was bijvoorbeeld
voor een vereniging als RCH, die in zomerse
hitte de kampioenswedstrijden speelde, veel
te lang en het scheelde waarlijk niet veel
of men kon van een aaneengeschakeld sei
zoen spreken.
Zoals reeds in het adres opgemerkt, lijkt
het er veel op dat het in dit seizoen weer
die richting uit zal gaan.
Om verder een voorbeeld te noemen. Voor
ADVERTENTIE
In een bokswedstrijd om het wereldkam
pioenschap vlieggewicht heeft de Japanner
Yoshio Shirai, houder van de titel in 15 ron
den op punten gewonnen van zyn uitdager
de Brit Terry Allen.
De beslissing ten gunste van Shirai werd
met algemene stemmen genomen. De jury
kende hem 150 punten toe. Allen kreeg 146
punten van een jurylid en 136 van de beide
anderen.
Zondag 1 November zijn vrijwel geen wed
strijden vastgesteld. Dit werd zo geregeld
om de R.K.-leden van de bond in de gele
genheid te stellen een keukelijke feestdag
Allerheiligen te vieren. Niemand kan hier
bezwaar tegen hebben. Doch nu blijkt dat
verschillende R.K. verenigingen voor Zondag
verschillende R.K. verenigingen in het land
voor Zondag vriendschappelijke wedstrijden
hebben aangevraagd en bijvoorbeeld in de
derde klasse A van W'st II voor RKAVV
en HBC competitie-wedstrijden zijn ingelast!
Op deze wijze heeft de overigens loffelijke
gedachte van de KNVB geen enkele zin.
Wij hopen dat het bestuur van de KNVB
het adres zeer goed zal willen bestuderen.
De heer G. Kruyver, bestuurslid van de
KNVB heeft gisteravond in Utrecht in zijn
functie van voorzitter van de technische
commissie van de bond een nabeschouwing
gegeven over de wedstrijd NederlandBel
gië. De heer Kruyver wees er op, dat het
eerste doel van de technische commissie is
geweest om een vriendschappelijke sfeer te
kweken tussen de spelers van de Neder
landse elftalclub en de leden van de tech
nische- en de keuze-commissie, 'n doel, dat
zijns inziens volkomen is bereikt.
Hij ging iutvoerig in op de in afgelopen
periode gespeelde oefenwedstrijden. Hij
memoreerde de ontmoetingen tegen Borussia
en Zwitserland B, waarbij de tegenstanders
in het algemeen als zwak werden betiteld.
Maar men vergat, dat men in Zwitserland
op het ogenblik ook in een impasse is ge
raakt en dat ondanks het feit, dat daar het
semiprofessionalisme bestaat en men in de
competitie een ere-afdeling heeft.
„We zijn er nog niet"
„Wy zijn nauwelijks acht maanden aan
het werk", aldus de heer Kruyver", en toen
wy begonnen hebben wij van te voren ge
zegd, dat wij ten minste een periode van
twee jaar nodig hadden om uit de impasse
te geraken.
Voorts zeide de voorzitter van de tech
nische commissie: „Meen niet, dat wij den
ken, dat wij er zijn. We zullen heus nog wel
enkele nederlagen moeten slikken. Maar wij
hebben een aantal spelers om ons heen ver
zameld, dat voor het grootste deel jong is,
van goede wil en het voor zich zelf een eer
vindt om in het Nederlands elftal te worden
gekozen. Wij zullen er naar streven om deze
eenstemmigheid in de toekomst te hand
haven.
De centrale training zal nu worden stop
gezet. De individuele training gaat echter
verder en in Maai-t is de wedstrijd tegen de
Engelse amateurs. In December zal er waar
schijnlijk weer een oefenwedstrijd worden
gespeeld. Het bestuur heeft Wacker (Wenen)
gevraagd om als tegenstander te fungeren,
maar de Weense club is verhinderd. Er zal
nu naar een andere tegenstander worden
uitgezien".
Uitvoering plannen
Over de plannen in de naaste toekomst
vertelde de heer Kruyver: „Binnenkort zul
len de subtechnische commissies of de ge
westelijke districst-commissies gezamenlijk
met ons vergaderen. Daar zal het programma
voor dit seizoen worden behandeld. De taak
van de subcommissies is om te zoeken naar
spelers met aanleg uit de lager geklasseerde
clubs. Verder zal het contact op de trainings
avonden worden bevorderd. Evenals dat met
de oefenmeesters van de clubs. Een schema
zal worden rondgezonden, dat afgestemd ia
op het schema van de Nederlands elftalclub.
De clubtrainers kunnen desgewenst variaties
aanbrengen. Voorts zal een onderzoek wor
den ingesteld hoe er op technisch gebied
door de clubs wordt gewerkt. Het materiaal
zal worden verzameld, waarna conclusies
zullen kunnen worden getrokken. Op de
duur hopen wij op deze wijze het spelpeil
over de gehele linie te kunnen verbeteren.
Verder zal er nog een wedstrijd worden
gespeeld tussen Zuid-Afrika, dat op het ogen
blik door Engeland toert en een Noord
westelijke ploeg. Deze ontmoeting wordt op
17 November in het stadion in Amsterdam
gespeeld. De Noord-westelijke ploeg zal in
hoofdzaak worden samengesteld uit spelers
van Amsterdam en Haarlem en omstreken,
eventueel aangevuld met een of meer spelers
uit een ander deel van het land".
99
12)
Ik had een aantal fraaie volzinnen in
mijn hoofd, die ik van plan was geweest af
te draaien om de heer van Pannerden be
kend te maken met mijn wederwaardig
heden. Maar na dat botte „Wat moet je?"
verging me geheel en al de lust, mijn plei
dooi ten gehore te brengen.
„Meneer Van Pannerden," zei ik rustig.
„Ik kom enkel aan het toestel omdat Bea
trix zo vriendelijk is geweest mij te intro
duceren. Ik wist wel vooruit dat het geen
zin zou hebben met u te praten. Ik aan
vaard mijn ontslag en ik hoop u nooit meer
te zien. Wees zo vriendelijk mij het bedrag
van mijn resterend salaris over deze maand
te doen toekomen."
Toen hing ik de hoorn op en keek glim
lachend in het ontstelde gezicht van Beetje.
Ik voelde mezelf erg flink en principieel.
Zp, echt waardig, om precies te zijn. Maar
Beetje was van ander gevoelen.
Jftoe dom," zei ze zachtjes. „Een mens
moet nu en dan eens zijn eigenwaarde ge
weld aan doen om dingen in orde te
brengen. Zelfrespect is heel mooi, maar je
kan het niet eten."
Ze stond op en stak me een hand toe.
„Ik vind het erg jammer dat ik u niet
heb kunnen helpen," zei ze met een zucht.
„Ik hoop dat u niet al te veel narigheid
krijgt."
Ik gaf haar een hand. Het was een hele
kleine, smalle hand, als van een kind.
„Dank je, Beetje," zei ik. „Het is prettig
om te weten dat iemand zich om je be
kommert, als je in zorgen zit. Ik kom er
wel weer uit, wees maar niet bang. En.
Ik was op het punt geweest haar te vragen,
of ik haar nog eens zou terugzien, maar ik
slikte bijtijds mijn woorden in. Wat voor
nut zou het hebben? Ik zag dat zij aarzelde.
„En?" vroeg ze bedeesd.
„O, niets," zei ik luchtig. Ik verbeeldde
me dat zij teleurgesteld was.
„Dan ga ik maar," verklaarde ze over
bodig. En langzaam ging ze de trap af,
terwijl juffrouw Vrolijk haar vorsend aan
keek van het halletje uit. Juffrouw Vro
lijk was er altijd als de kippen bij om
visite uit te laten, waarschijnlijk om op de
hoogte te blijven van de aard mijner re
laties.
Toen ik in mijn kamer terugkwam,
moest ik even nadenken over dingen, die
tot dan toe niet in mijn brein waren op
gekomen. Bijvoorbeeld over het probleem,
waarom Beetje zich de moeite getroost
had naar mij toe te komen, en zelfs de
woede van meneer van Pannerden had ge
trotseerd om voor mij te pleiten. Mal
kind eigenlijk, dacht ik, om zo overdre
ven bezorgd te zijn voor je collega's, die
je bovendien nauwelijks kent. Stel je voor
dat ze op een groot kantoor werkte, waar
dagelijks ontslagen en andere narigheden
voorvallen. Dan zou ze dagwerk hebben
met huisbezoeken en in-de-bres-springen.
Neen, eigenlijk vond ik dat gedoe van
Beetje niet plezierig, vertelde ik mezelf.
Ze had zich beter niet met me kunnen be
moeien.
Hoe vreemd was het, dat ik die nacht
uren wakker lag met een gevoel van war
me dankbaarheid, denkend aan de be
zorgdheid van Beetje. Een mens kan blijk
baar, in weerwil van goedberedeneerde
theorieën, niet buiten het medeleven van
anderen, wanneer hij in moeilijkheden zit.
DERDE HOOFDSTUK
Expeditie op de vuilnisbelt
Het was een mistige morgen, maar ge
lukkig regende het niet meer, zoals de
vorige dag. Regen zou alles nog veel mis-
troostiger gemaakt hebben dan het al was
en dat was al erg genoeg. Ik had me
nooit kunnen voorstellen hoe somber een
vuilnisbelt er uitziet, wanneer men in de
vroege morgenuren deze plaats met een
bezoek vereert. Eindeloos ver strekte de
hobbelige vlakte van afval, oud roest, pa
pier, lompen en andere narigheid zich uit
langs een mager spoorlijntje, dat uit een
wirwar van rails tevoorschijn liep uit het
emplacement buiten de stad en in rille
rige eenzaamheid door velden en volks
tuintjes naar de vuilnisstortplaats voerde.
Toen Vroegindeweij en ik arriveerden
op onze plaats van bestemming, nadat we
zwijgend en huiverig door de morgenmist
gewandeld hadden, waren enkele mannen
bezig met een klein model hijskraan,
waaraan een schepmuil zat, het vuil in
wagons te storten, die op het spoorlijntje
stonden. De vijf wagons zonder locomo
tief maakten al een even eenzame en ver
weesde indruk als de rest van het tafereel,
wij tweeën inbegrepen. Zelfs Vroeginde
weij met zijn onverwoestbaar vertrouwen
in het systeem, waarmee wij de vuilnis
woestijn telijf zouden moeten gaan om het
verloren voorwerp op te sporen, keek éven
verbauwereerd over de vieze vlakte.
„Hopeloos," zei ik somber. „Laten we
maar teruggaan. Dat wordt niks. Zonde
van de tijd."
Vroegindeweij herstelde zich op bewon
derenswaardige wijze.
„Onzin," zei hij opgeruimd. „Ik heb in
mijn zak het hele situatieplan van dit
vuilnisbergje. Ik weet waar jouw straat-
vuil ligt. In vak drie. Kom, we gaan vra
gen waar vak drie is."
De mannen aan het hijskraantje beke
ken ons als waren wij zojuist gearriveerd
van de maan.
„Vak drie?" vroeg er een, een oudere
man met een stompje sigaar tussen de
lippen, dat, gezien het vroege uur, waar
schijnlijk van de vorige dag dateerde.
„Wat motte jullie met vak drie?"
„We motte niks met vak drie," ant
woordde Vroegindeweij familiair. Blijk
baar wilde hij de juiste toon treffen om
deze mensen voor zich in te nemen. „We
motte alleen maar wete waar vak drie is.
Nou?"
„Jullie motte niks," zei de man, terwijl
hij naar zijn collega's keek om hun bijval
in ontvangst te nemen. „Jullie hep hier
niks te make. Dit is gemeentegrond. Er
mag niet worde gerape."
„Gerape? We komme niet rape," zei mijn
metgezel op verongelijkte toon. „Sigaret?
Kijk es, we zulle ope kaart speule. Me
maat is iets kwijtgeraakt dat waarde het,
en nou wille we het zoeke."
De vier werkers sloegen als op com
mando dubbel en lachten zich tien minu
ten slap op onze kosten. Toen grinnikten
ze nog wat na en daarna zei de woord
voerder: „Da's 'n goeie. Iets zoeke. Ga je
gang mar here! Zoek mar raak! Je zal
het wel vinde ook, over een jaar of drie.
Zalle we een paar bedde zette voor de
here?"
Vroegindeweij en ik wachtten gelaten tot
de lachbui over was. Toen zei ik: „We we
ten ongeveer waar het liggen moet ziet u.
In vak drie. Misschien hebben we geluk."
„Ja, dat zal je wel nodig hebbe! Want
vak drie beslaat een oppervlakte van
veertig bij honderd meter."
Ik schrok, maar Vroegindeweij bleef
ijskoud bij deze ontmoedigende mededeling.
„Juist," zei hij, alsof hij zelf de opper
vlakte van vak drie had vastgesteld.
„Maar waar i s vak drie?"
De man wees ergens over de vieze
rommel heen naar een paal, die moede
loos scheef overeind stond in de vuilnis-
sahara.
„Daar bij die paal begint het. En dan
loop je maar tot de volgende paal, daar
begint vak vier." Hij lachte naar zijn ka
meraden en hervatte hoofdschuddend het
vuilscheppen, welk voorbeeld aanstekelijk
werkte op zijn metgezellen.
We begaven ons over de bergen van af
val op weg naar de paal. Vroegindeweij
moedig voorop, ik ontmoedigd achter hem
aan. Nu en dan struikelden we over blik
jes of stukken hout, en meer dan eens
raakten we vast in slierten ijzerdraad, die
als valstrikken uit de rommel omhoog
staken. Eindelijk waren we bij de paal.
Vroegindeweij haalde een blad papier
uit zijn zak en bestudeerde het langdurig,
als een aanvalsplan. Toen zei hij:
„In vak drie is de afgelopen dagen het
vuil uit jouw buurt gestort van Noord naar
Zuid, en daarna weer vooraan beginnende
in dezelfde richting. Als we aannemen dat
het loterijbriefje is weggeraakt in het tijd
vak van vuilophaling waarin de datum valt
waarop ik het aan je verkocht heb, moet de
storting van de inhoud van de auto die het
vuil heeft opgehaald uit jouw straat, plaats
hebben gehad op ongeveer dertig meter
Zuidelijk van het beginpunt van vak drie.
(Wordt vervolgd).
