Niet hangen langs de lijn;
„zelf doen" in vrije tijd
Mijn vriend
de schurk
t
Havenberichten
Nutschool op komst
Velser Jeugd Centrale bevorderde vrije expressie
Enthousiasme overheerst
nog techniek
Fouten aan het
Stratingplantsoen
Beverwijk
Castricum
VlAo'wetje Riek
Watervliet I begint de
tweede korfbalcompetitie-
helft
Een zware handbalwed
strijd van „IJmond"
FEUILLETON
door David Bolderdijk
Slagzinwedstrijd in
de Kennemerlaan
De elftallen voor „Noord"
Volleyballnieuws van „IJmond"
DCIJ speelt Dinsdag thuis
tegen Wormerveer
Amusant programma
voor de bejaarden
Dames behaalden diploma
elementaire verpleegkunst
Voor de kinderen -o
ZATERDAG 14 NOVEMBER 1953
Tijdens een geanimeerde Ouderavond van de Jan Ligthartschool aan de Eksterlaan
in IJmuiden-Oost heeft de heer G. J. Kwakkel, ambtenaar van jeugdzaken in Velsen
een causerie gehouden over „Vrije tijdbesteding". Hij begon met erop te wijzen dat
bij velen de mening heeft post gevat, dat vrije tijdbesteding synoniem is met tijdpas
sering. Dit is echter onjuist. Men moet de vrije tijdbesteding zien als het geven van
tijd om er iets waardevols voor terug te krijgen. Dit waardevolle bestaat voor het
kind uit zijn vorming en opvoeding buiten school- en gezinsopvoeding om. Een vor
ming die het tot zelfontwikkeling leidt.
Ouders, zo zei spreker, maken vaak fou
ten, waardoor het kind wordt overontwik-
keld, zonder dat het zelf enige kans krijgt
eigen initiatief uit te leven. Dit laatste
wordt betracht onder meer in de jeugd
beweging die zekere eisen stelt aan het
kind, welke eisen gebaseerd zijn op trouw,
opofferingsgezindheid en op al wat het
kind tot een zelfstandig mens maakt, die
bewust verantwoordelijkheid draagt voor
eigen daden, een mens die derhalve leeft
en niet geleefd wordt.
Tijdens zijn betoog heeft de heer Kwak
kel hevig geprotesteerd tegen de zogenaam
de passieve vrije tijdbesteding met name
de „kijksport", langs het lijntje bij de voet
balmatch, bij de film, het, wat hij noemde,
lui hangen bij de radio, enz. Met name
noemde hij in dit verband de televisie een
gevaar voor de jeugd.
zuwei oucters, school, als jeugdbeweging
moeten zich beijveren om de jeugd de on
schatbare waarde van de actieve tijd
besteding bij te brengen. Dit kan door hen
zelf te laten spelen, musiceren, zingen,
lezen, erop uit te trekken en zich te bekwa
men in handvaardigheid. Alleen, zo zei
spreker, als wij het beginsel der zelfwerk
zaamheid en dat der eigen, spontane acti
viteit nummer één stellen, kan er sprake
zijn van een werkelijke cultuur.
Zelf doen
Daar vele jeugdbewegingen, vervolgde
de heer Kwakkel, zoeken naar nieuwe mo
gelijkheden, lijkt het wenselijk dat zij zich
meer gaan toeleggen op handenarbeid en
vrije expressie, zowel thuis als in de school.
En hierbij moet worden afgestapt van de
ADVERTENTIE
Doof dat zuurbranden
op Uw maag.
Neem een of twee Rennies als er van Uw
maal eens iets ..verkeerd gevallen" is. Rennies
blussen dat zuurbranden dadelijk. Een sma
kelijk middel, onfeilbaar in zijn werking en..
onopvallend in te nemen. Iedere Rennie
hygiënisch verpakt één voor één.
De op volle toeren draaiende Kanaalha
ringvisserij heeft de VEM deze week be
slist geen windeieren gelegd: er zijn voor
treffelijke reizen uitgekomen. Men zou
geneigd zijn op te merken, dat moderne
trawlers met moderne nautische instru
menten uitgerust óók onder Hollandse be
manningen bewijzen, dat het kan. Was de
haringvisserij deze week bijzonder gunstig,
de verse vis heeft niet zulke florissante
resultaten opgeleverd, al is er niet hard
gemopperd en al zijn er een paar redelijke
besommingen gemaakt. Maar daabij moet
niet worden vergeten, dat er enige tien
duizenden kilo's vis Denemarken en Bel
gië zijn ingevoerd. Dat brengt ons op de
Belgische exploitatiegeheimen. Zo te zien
kunnen onze Zuiderburen maar voordelig
renderen. De koolvis deed deze week in
Oostende frs. 4.75 tot frs. 5.de wijting
frs. 4.en de kabeljauw frs. 7.50, de leng
frs. 5.(alles franco IJmuiden), zodat,
omgerekend in Hollands geld en met af
trek van kosten en vracht een kist koolvis
nooit meer neeft mogen kosten dan een
gulden of dertig en de wijting voor elf
gulden de kist verkocht moet zijn terwijl
men voor vijftig gulden een kist kabei-
jauw zal hebben kunnen kopen. Dat was
dan dus IJslandse vis, maar als een
IJmuidense trawler nu eens naar IJsland
zou gaan en deze prijzen maakte, zou er
dik en dik geld bijmoeten.
De kleine vaart is door het slechte weer
van de afgelopen dagen vrijwel in haar
geheel naar binnen gewaaid. De schol en
de tong zijn dus schaars en kostbaar.
Maandag dus dure bakvisjes aan de markt
en als het dan weer een beetje rustiger is
geworden op zee kunnen de eerste, wat
goedkopere visjes zo tegen Donderdag aan
de wal verschijnen. Over de rondvis is de
handel minder benauwd: er zijn tenslotte
verscheidene schepen „rijp" de oudste,
de Eli, is al van drie November en dan
komen de Gelria, de Klaas Wijker van de
vierde en de Van Hattum van vijf No
vember.
zogenaamde oude methodiek en wordt de
handenarbeid niet meer gezien als een mo
gelijkheid om bepaalde voorwerpen te pro
duceren, maar als een kans om te komen tot
zelf-uiting, dus als middel om af te rea
geren.
Spreker wees ten slotte op de voorbe
reidende besprekingen van de Velser
Jeugd Centrale met betrokken instanties
elders, om te komen tot de stichting van
een volksschool, een nutschool in Velsen,
waar de kinderen in hun vrije tijd vrije ex
pressie kunnen bedrijven.
De voorzitter van de oudercommissie, de
heer A. Lindhout, die bij acclamatie werd
herbenoemd op deze avond en die als
nieuweling in de oudercommissie mevrouw
Beek mocht welkom heten, presideerde de
vergadering.
In de pauze zorgde de heer Dolf Brouwer
voor „entre-acte" muziek.
Zondag naar ZKC
Het eerste twaalftal van de korfbalver
eniging „Watervliet", dat vorige week
buiten verwachting de leidende ploeg in
de 3e klasse Hespa uit Amsterdam de eer
ste nederlaag bezorgde, waardoor Water
vliet 1 nu nog twee punten op Hespa ach
ter is, evenals Aurora uit Haarlem, gaat
Zondagmiddag in Zaandam een begin ma
ken met de tweede helft van de competitie.
Dan wordt de wedstrijd ZKC-Watervliet
gespeeld; een wedstrijd, waai-in het zeker
niet aan spanning zal ontbreken, temeer
daar ZKC nog altijd een onberekenbare
ploeg is. Weliswaar verloor ZKC op „Wa
tervliet" met 62, maar deze uitslag zal
de Zaankanters nog erg ..hoog" zitten, zo
dat Watervliet wel degelijk zal moeten
oppassen om in de running te kunnen
bliiven.
Watervliet 2, dat tegen DTV 3 uit met
77 gelijk speelde heeft rust. Het derde
Watervliet-team, dat onnodig met 43
van Haarlem 3 verloor, gaat naar Nieuw
Flora 3 om verloren terrein terug te
winnen.
De adspiranten van Watervliet blijven
het goed doen en vooral de A-twaalf, die
vorige week maar weer even met 102
van Sport Vereent A wonnen en hierdoor
in deze competitie al bijna honderd doel
punten hebben gescoord. Dit getal kan
Zaterdagmiddag „thuis" vol worden ge
maakt tegen Animo Heady A. De B-ploeg
gaat naar Sport' Vereent B in Santpoort
en Watervliet C ontvangt Animo Ready B.
Watervliet 1 gaat naar Zaandam met de
dames T. Waagmeester, D. Hartman, J.
Kluft, S. Meyer, T. Gieze, C. Zandbergen
en de heren J. v. d. Berg, M. Veerbeek,
A. Wedemeyer, S. Hartman, F. Vos en A.
de Vries.
Oud-katholieke priesterwijding in
Haarlemse Kathedrale kerk
De bisschop van Haarlem van de Oud-
Katholieke kerk van Neder'and, mgr. J.
van der Oord, zal morgenochtend te tien
uur in de kathedrale Oud-Kathoiieke kerk
aan de Kinderhuissingel te Haarlem de
priesterwijding toedienen aan de diaken
G. J. Blom van het bisdom Haarlem.
De nieuw gewijde priester is met ingang
van 23 November benoemd tot kapelaan
van de Oud-Katholieke parochie van de
H. Agnes te Egmond aan Zee en zal daar
de plaats innemen van kapelaan M. J.
Aarents, die met ingang van dezelfde da
tum is benoemd tot pastoor van de H. Wil-
librordus-parochie te Arnhem.
Al zijn er de vorige week geen competi
tiewedstrijden voor de handbalvereniging
„IJmond" vastgesteld, het komende week
einde zal er ook maar één voor de IJmon-
ders op het programma staan.
Het is de wedstrijd in de eerste afde
lingsklasse heren tussen IJmond 2 en Ra-
niditas 2.
Dit IJmond-elftal, dat wegens automati
sche promotie eigenlijk veel te hoog is in
gedeeld zal het, na de verschillende ne
derlagen, ook nu geenszins gemakkelijk
hebben, al biedt „Watervliet" het voordeel
van eigen terrein. Misschien is er nu voor
de IJmond-reserves eens een gunstig re
sultaat te bereiken.
Zo was de logé dan in huis. De andere jongens hadden kennis met hem gemaakt,
en. eerlijk gezegd, ze wisten niet goed, wat ze van Seppo denken moesten
Erg vriendelijk en hartelijk leek hij niet. Al direct in het begin had hij net gedaan,
of hij alles beier wist dan zij. Op alles, wat ze tegen hem zeiden, had hij een hatelijk
antwoord.
Het lag niet aan de jongens; die wilden hem wel in hun midden opnemen. Maar
Seppo leerden ze al gauw kennen als een vreemde jongen, die erg plaaglustig was en
het leuk scheen te vinden om de anderen dwars te zitten.
Aan tafel had hij allerlei kleine plagerijtjes, en Bunkie, die naast hem zat, vond het
niet erg prettig, dat Seppo hem telkens 'n stootje tegen de arm gaf, als hij een hap
soep wou nemen, of hem onder de tafel geniepig kneep. Dat waren ze onder elkaar
niet gewend!
Na hel eten praatten Rick en Bunkie erover met elkaar.
„Hoe vind jij die Seppo?", vroeg Bunkie.
„Nou, ik weet hei niet", zei Rick. „Ik geloof, datie nogal raar is.Erg aardig kan
ik hem nog niet vinden!"
„Misschien wordt dat wel beter, als hij 'n paar dagen hier is", meende Bunkie.
„Ik hoop het!", zei Rick, maar hij trok daar een gezicht bij, of hij er niet erg zeker
van was.
<17)
„Ik zal misschien niet eens de kans
krijgen om haar een pak slaag te geven,"
zei hij nadenkend. „Lieve hemel! Als ik
haar op dit ogenblik tussen mijn vingers
had! Ik.... Och, misschien zou ik....
zou ik haar alleen maar.... stevig vast
houden Misschien zie ik haar en de
anderen nooit meer terug. Wat moet er
van dat meisje terecht komen? Die ver
wenste knul deugt voor geen cent. Jk heb
haar streng verboden om nog contact met
hem te hebben. En nu word ik op deze
manier bedrogen. Enfin, wat doet het er
allemaal nog toe...."
Hij liet het hoofd in de handen zinken,
tenminste ik hoorde hem met zijn eeltige,
bemodderde handen door zijn haar wrij
ven en zuchten.
„Kom," zei ik, „je moet niet zo somber
zijn. We komen hier best nog eens uit,
reken maar. Die lui die ons deze poets ge
bakken hebben kunnen zich niet veroor
loven twee mensen levend te begraven. Dat
durven ze niet, man. Ze willen ons alleen
bang maken, zodat we uit hun buurt blij
ven voortaan. Je schijnt je testament al
aan het maken te zijn! Ik had gedacht dat
je niet zo gauw bij de pakken zou gaan
neerzitten!"
Ik geloofde zelf geen woord van wat ik
zei. De angst had mij te pakken bij het
puntje van mijn maag en kneep, kneep
dat ik bijna schreeuwde. Maar met de
moed der wanhoop hield ik mij flink.
Vroegindeweij stond met een ruk op en zei
met vaste stem:
„Je hebt gelijk. We moeten de moed niet
opgeven. Wat kunnen we doen? Wat kun
nen we in vredesnaam nog doen om een
eind te maken aan deze krankzinnigheid?"
Hij knipte zijn aansteker aan en ver
volgde:
„Het is half acht op mijn horloge. Is
het morgen of avond? Welke dag is het?
Ik weet er geen touw meer aan vast te
knopen."
Ik hield mijn horloge bij het vlammetje
en zag, dat het ongeveer gelijk was met het
zijne. Half acht er was geen peil op te
trekken hoelang we bewusteloos waren ge
weest. Ik hield het erop dat het half acht
in de morgen was en dat we dus een nacht
in dit verwenste hol hadden doorgebracht.
De aansteker was weer gedoofd en ik
hoorde Vroegindeweij naast mij over de
vloer scharrelen.
„Wat doe je?" vroeg ik.
„Ik zoek iets. Iets en ik weet niet wat.
Vandaag begint, uitgaande van de Ken-
nemerlaan-winkeliers een slagzinnenwed-
strijd ter gelegenheid van het vijfjarig be
staan van het zakencentrum Kennemer
laan. De winkelwijk is kleurig versierd
tei gelegenheid van dit jubileum en een
groot aantal prijzen is beschikbaar voor de
beste slagzin ter gelegenheid van het
lustrum.
VVB-De Meteoor (op „Watervliet") te
14.30 uur: VVB: A. Nieuwenhuijs; J. Roos
en K. Kil; F. Bruinzeel, P. de Wolf en P.
Bleekcr; A Booth, J. v. d. Linde, F Kooi-
mans, J. Kersbergen en J. Duineveld.
IEV-NAS (op „Rooswijk") te 14 uur:
IEV: C. Welp; H. Zonneveld en J. Bos; A.
Le'ëring, D. de Reus en A. de Roos; J.
Meurs, H Brantjes, H. Duin, J. de Reus en
P. Vink.
Deze week werden de wedstrijden in de
wintercompetitie van de Volleybalclub
„IJmond" voortgezet. Als eerste wedstrijd
stond op het programma de heren van
VCK 2 tegen de Sportbond. Geheel volgens
de verwachtingen werd deze wedstrijd
door V.C.K. met 30 gewonnen.
Het spelpeil was helaas niet van goede
kwaliteit. VCK, dat technisch beter ge
schoold is dan het nog jonge „Sportbond"-
team, liet niets blijken van dit beter onder
legd zijn. Een geheel ander beeld vertoonde
de wedstrijd dames „Waterloo 1Kenne-
mers 1". Van het begin af bleek, dat beide
teams de vaste wil bezaten de huid zo duur
mogelijk te verkopen. Goede momenten
wisselden af met minder goede, maar steeds
werd geconstateerd dat de Kennemers-
dames over een iets betere techniek be
schikten. Jammer was, dat Waterloo na de
tweede set een inzinking en de derde set
met groot verschil aan de Kennemers
moest laten. Stand na deze set was 12.
Een vierde set moest nu de beslissing bren
gen. Waterloo herstelde enigszins van de
inzinking, echter niet voldoende om de
rustig spelende Kennemers-dames uit hun
evenwicht te brengen.
Onder grote spanning kwam het einde
van deze strijd, die onbeslist eindigde
(22), zodat beide teams de punten zus
terlijk deelden, waarmede de partijen toch
wel tevreden zullen zijn.
Rest over deze wedstrijd nog te vermel
den dat beide teams zich niet bezondigden
aan het vaak zo storende gepraat.
Als laatste wedstrijd werd gespeeld
heren Kennemers 2PSV 2. De einduitslag
hiervan was 13.
De jonge Kennemersspelers konden het
niet tegen de oudere „Politiemannen" bol
werken. Enthousiast werk werd er zeer
zeker door beide partijen verricht, maar op
technisch gebied viel er nogal eens een
steekje. Individueel werd er door sommige
Kennemersspelers goed gespeeld, doch
teamwork maakt de wedstrijd en hierin
was PSV beter. Indien er in de toekomst
wat minder tijdens de wedstrijd gepraat
wordt, dan kunnen beide teams met vol-
vertrouwen de komende wedstrijden tege
moet zien, volgens het oordeel van de lei
ding.
Het programma voor Woensdag 18 No
vember luidt:
19.15 uur heren: P.W. VelsenP.S.V. I.
20.10 uur dames: VCK 3—VGV.
21.05 uur heren: VGV I—VGV 2.
*255
Er moet toch iets zijn wat uitkomst kan
brengen in deze helse gang! Er moet toch
iéts anders zijn dan modder en stenen en
ratten!"
Hij morrelde verder en ik wachtte,
moedeloos tegen de muur geleund en dro
mend over het ontbijt van juffrouw Vrolijk,
dat ik zo zelden gewaardeerd had. Ook
juffrouw Vrolijk zelf had ik zelden ge
waardeerd. Ik zou haar aan mijn hart
hebben gedrukt, als ik haar had kunnen
bereiken! Mijn maag rammelde voortdu
rend en ik had een on verdragelij ke dorst.
Ik wist dat daar, aan het uiteinde van de
gang, een dun waterstraaltje uit de pijp
droop maar wat was dat voor water?
Zou het niet vergiftigd zijn door de ratten,
die voortdurend in en uit de pijp kropen?
De gedachte aan water maakte me bijna
gek. In de ondoordringbare duisternis om
mij heen zag ik visioenen van watervallen,
klaterende fonteinen van parelend fris
water, kabbelende rivieren, meren, zeeën
van water.... En mijn keel en lippen
leken van leer.
„Vroegindeweij", mompelde ik hees,
„we zullen sterven van dorst als we hier
niet spoedig uitkomen. We zullen dat
water moeten drinken uit de pijp...."
„Bah!" zei hij met hartgrondige afkeer.
„Ik versmacht liever. Voorlopig denk ik
er niet aan. Een mens kan het een hele
tijd uithouden zonder eten en drinken.
Dat water is je doodvonnis. Vol bacteriën
en viezigheid. Als we het nou konden ko
ken! Verdraaid, daar denk ik ergens aan.
Naar aanleiding van een opmerking in de
Beverwijkse raad door de heer S. Coelingh
over vermeende fouten in de schoorstenen
van woningen aan het Stratingplantsoen
te Velsen-Noord delen wij mede, dat deze
woningen, zoals elders werd meegedeeld,
niet het eigendom van de gemeente Velsen
zijn, maar in opdracht van de eigenares
opdrachtgeefster, de Hoogovens, door de
Woningstichting Velsen worden beheerd.
De opmerking van de heer-Coelingh ten
opzichte van de slechtgebouwde schoor
stenen, waardoor allerlei narigheden ont
stonden en men zich tenslotte genoodzaakt
zag ingrijpende veranderingen aan te bren
gen, zijn overigens volkomen juist. Ons is
gebleken, dat de rookkanalen in deze wo
ningen niet ruim genoeg zijn geweest.
De bakermat van het damspel ligt in de
Beemster. Onlangs is door een commissie
uitgemaakt, dat te Wormerveer het langst
in clubverband wordt gedamd. Deze oudste
damclub van het land heeft tal van spelers
met reputatie voortgebracht.
Het tiental van Wormerveer is tal van
jaren de sterkste damclub van de Koninklijke
'Nederlandse Dambond geweest. De laatste
jax-en is dit clubje in ledental en speelkracht
geslonken, maar steeds is men er in geslaagd
de degradatie-wedstrijden te ontlopen.
Dinsdagavond komen dé dammers onder lei
ding van veteraan Beets in Kennemerhof.
DCiJ zal nu moeten winnen om de fraaie
kampioenskansen te behouden. Daarin zul
len Roozenburg en zijn mannen ook wel
slagen. -■
De opstelling van beide tientallen luidt:
Wormerveer: B. J. de Boer, G. Beets, G.
Mol, J. Stroo, S. Kuyper, J. Fritz, P. Ofman,
D. Hartkamp, J. van Sambeek, G. J. Wortel.
DCIJ: P. Roozenburg, A. Ligthart, B. Du-
kel, H. Laros, C. Suyk, T. Postma, Yme de
Jong, G. Postma en voor de laatste twee
borden een keuze uit A. W. Beukema, J.
van Straten, P. v. d. Berg en Heime Lang
broek.
VANGSTBERICHTEN UIT ZEE
Nacht van 13 op 14 November
Vleet: KW 173 17 k.; KW 43 100 k.; KW
42 8 k.: KW 129 60 k.; KW 161 35 k.; KW 7
65 k.; KW 9 30 k.: KW 37 34 k.
Halve vleet: KW 65 12 k.; KW 16 15 k.;
KW 44 5 k.; KW 73 20 k.; KW 22 40 k.; KW
6 2 k.: KW 47 155 k.: KW 54 17 k.; KW 140
45 k.; KW 18 5 k.; KW 38 5 k.; KW 83 100 k.;
KW 86 17 k.; KW 29 40 k.; KW 39 35 k.;
KW 40 1 k.; KW 41 25 k.; KW 49 70 k.: KW
74 5 k.; KW 151 50 k.; KW 45 10 k.; KW 75
17 kantjes.
Nog halen: KW 15 20 k. uit 40 n.; KW 159
15 k. uit 40 n.; KW 3 50 k. nog 30 n.; KW 5
60 k. nog 40 n.: KW 20 25 k. uit 70 n.; IJM
283 60 k. uit 20 n.
Geen vangst: KW 123. KW 19. KW 50.
KW 163. KW 85. KW 2, KW 97, KW 25, KW
67, KW 48.
Gemiddelde vangsten uit halve vleet:
35 kantjes.
Vrijdag 13 November kwamen de haven
van IJmuiden binnen: Bittern van Rotter
dam. Kirsten Skon van St. Vincent. Emmy
Ottens van Rotterdam. Roderbek van Rot
terdam. Triblo van Humber. Talisse van
Marseille. Merwede van Antwerpen. May-
wood van Swansea. Eridano van Algiers.
Karskar van Londen. Craiparti van Balti
more.
Vertrokken zijn: Willeborg n. Huil. Prinse
gracht naar Antwerpen. Anna L. Cobylis n.
Lulea. Thetis naar Rotterdam. Tank Baron
naar Stanlow. .Jelö naar Oslo. Boreas naar
Christiansand. Bittern naar Liverpool. Sten
tor naar West-Indië.
4
i O- i
Ik zal mijn aansteker bewaren voor het
uiterste geval van nood. Dan kunnen we
het water opvangen in het benzinereser
voirtje en door het vlammetje laten koken!
Dan hebben we tenminste schoon spul, al
is het een vingerhoed vol!"
Hij leek me plotseling veel opgewekter
en dat gaf ook mij nieuwe moed. Blijkbaar
liet hij zijn hersenen weer werken. Dat was
een goed teken. Dat waterkoken was een
goed idee van hem. Wellicht kreeg hij nog
meer van zulke invallen.
Hij bleef over de vloer rondkruipen en
zoeken naar het Iets, dat uitkomst moest
brengen. Voorlopig echter vond hij het
niet.
„Alsmaar modder en smerigheid en ste
nen," mompelde hij ontmoedigd. „Geen
scherf, geen stuk staal of iets van dien
aard, waarme we wat kunnen ondernemen.
Wat is een mens zonder werktuigen? Niets,
helemaal niets."
Hij stond op en kwam dicht bij me.
„We moeten systematisch tewerk gaan,
als we hier uit willen komen," zei hij
dringend. „Je zult wel zeggen: „Ik heb
tabak van systemen, maar toch is het onze
enige kans."
„Jouw systemen hangen me de keel uit,
Vroegindeweij," zei ik bitter. „Ik vind je
een beste kerel, maar je systemen deugen
niet. Lang niet allemaal tenminste. Het
enige waarvoor ik je bewondering en
dankbaarheid schuldig ben is de manier
waarop je mijn loterijbriefje hebt terug
gevonden, maar voor de rest...."
,Het zwarte kasteel" (Thalia Theater,
van Vrijdag tot en met Zondag). Een
bijzonder wreed kasteelheer ergens in de
achttiende eeuw in het Zwarte Woud: wie
anders dan Boris Karloff, de man, die een
naam heeft te verliezen op het gebied van
griezelfilms als „Frankenstein" en „Levend
ingemetseld"? Zijn roem wordt in het
zwarte kasteel, dat een vrij slechte repu
tatie heeft, haast nog vergroot, want slechts
weinigen, die het slot fier of sidderend be
traden, kwamen er levend uit. Hoe al die
mensen verdwijnen en welke lugubere
methoden hiervoor worden toegepast, zult
u bij een bezoek aan het zwarte kasteel
zeker ontdekken. De spanning wordt lang
zaam van meter tot meter celluloid, maar
Boris, de griezel in „Het zwarte kasteel".
zeker opgevoerd en de goede cameratech
niek, de sinistere omgeving, de sfeer van
het duistere slot hebben er toe bijgedragen,
dat deze „Boris" een uitmuntende thriller
werd, waarin een mysterieus varkentje
handig wordt gewassen. De onderdrukte
gilletjes in de zaal neemt u dan maar op
de koop toe.
„De laatste grens" (Thalia Theater,
Maandag). Uitstekende natuuropnamen
in een film met technicolor vormen de ach
tergrond voor de doorbraak van een groep
Amerikaanse pioniers naar het Noorden
van hun land in een tijd, dat die plek op
de wereldbol nog terra-incognita was.
James Stewart treedt op als de gids van
de ploeg en als voormalig grensrover tracht
hij in deze film zijn leven te verbeteren
door als boer bij de landverhuizers te blij
ven. Stewart bewijst weer eens in derge
lijke producten over grote acteurstalenten
te beschikken, vooral wanneer er bij de
trek naar het Noordwesten de revolvers
aan te pas moeten komen, er een ware
goudkoorts in Portland leeft en schermut
selingen tussen boeren, bandieten en In
dianen niet van de lucht zijn. Indrukwek
kende massale scènes komen er bij 'voor
humor en huiveringwekkende realiteit
staan naast elkaar, zodat een luchtig ge
heel werd verkregen.
Zondagmiddag wordt in het Thalia Thea
ter gedraaid: „Alles op ijs".
„Vergeten patrouille" (R e x Theater,
van Vrijdag tot en met Maandag). De
burgeroorlog in Amerika in 1885 wordt
nog eens in gedachten geroepen door een
patrouille van acht man uit het leger van
de Zuidelijken diep in het vijandelijke ter
rein als vergeten te beschouwen. Zij onder
vinden gelukkig nog de achting van twee
vrouwen, zocfat het leven dan wel waard
is geleefd te worden. Het valt ook niet
mee om te bekomen van de angst en be
levenissen in een omsingelde brandende
blokhut, waarin de mannen opgesloten
zaten. Ter opluistering komt aan het ge
heel, dat is uitgevoerd in technicolor, een
handvol dynamiet-granaten en wat goud
muntjes te pas.
„Koningin der wildernis" (L u x o r Thea
ter, van Vrijdag tot en met Zondag).
Blanke oerwoud-koninginnen, die er door
betreurenswaardige ongelukken in zijn
gekomen en juist, wanneer zij door de
camera worden ontdekt, tot volschone
wasdom zijn gekomen, zijn blijkens haar
stijgend aantal, geliefkoosde objecten van
het witte doek. Maar de helden, die ze in
de beschaafde wereld moeten terugbren
gen of bereid zijn in haar gezelschap voort
te leven, hebben er altijd een gevaarlijk
karwei aan. Vooral David Worth, die in de
Afrikaanse wildernis op zoek gaat naar het
vriendinnetje uit zijn kleuterjaren, Joan
Lawrence, dochtertje van een ontdekkings
reiziger, die op een rampzalig moment in
een ballon is weggedreven over het oer
woud. Zij blijkt door de inboorlingen te
zijn geadopteerd en zich geheel bij hun
ceremoniën voor de vuurgod Rad te heb
ben aangepast. De weg terug met haar be
vrij der die er in slaagt haar vertrouwen
te winnen, is bijzonder sensationeel door
de avonturen met leeuwen, mens etende
„O ja, dat loterijbriefje," zei hij mat.
„Dat is waar ook. Ik moet je nog wat ver
tellen. Een soort bekentenis, zie je. Ik.."
Hij hield plotseling op en greep me ruw bij
de arm.
„Kerel, daar valt me iets in! Dat is het!
Zie je wel, systematisch denken is de beste
manier om uit de narigheid te komen. Kijk
je zakken eens na. Vertel me wat je bij je
hebt."
„Niet veel bizonders. Die kerels hebben
me alles afgenomen op mijn horloge en
wat paperassen na. Laat me eens zien; of
voelen liever gezegd: Een enveloppe met
een brief erinO ja, dat is die waar
schuwing."
„Wat voor waarschuwing?"
„Dat heb ik je vergeten te vertellen. Ik
kreeg een anonieme brief waarin me aan
geraden werd niet meer met je in contact
te blijven en niets meer te ondernemen
samen met jou. Trek het je maar niet aan.
Ik heb me er niet aan gestoord, zoals je
ziet."
„Had het maar wel gedaan! Wie kan
die brief geschreven hebben?"
„Weet ik het. Of jawie weet is het
dezelfde die ons in deze hachelijke positie
gebracht heeft. Voor straf. Wegens onge
hoorzaamheid."
„Er moet vex-band zijn tussen die brief
en dit ellendige hol. Maar als dat zo is,
moet degene die de brief schreef geweten
hebben dat we op onderzoek zouden uit
gaan. Zeg, je hebt er toch met niemand
over gesproken?"
planten en krokodillen, maar het tweetal
komt er door en ontdekt daarbij nog even
een radiummijn.
„Sterren stralen overal" (L u x o r Thea-
ter, van Maandag tot en met Woensdag).
Over de zeker niet onverdienstelijke
Nederlandse film „Sterren stralen overal"
hebben we al enige malen uitvoerig in
recensies geschreven. Het verhaal over een
Nederlandse familie, die gaat emigreren is
nog steeds actueel.
Zondagmiddag is te zien in het Luxör
Theater: „Twintig jaar op wacht" met Stan
Laurel en Oliver Hardy.
„De luchtslag om Japan" (W.B. Theater,
van Vrijdag tot en met Maandag). Op
nieuw is een film toegevoegd aan de reeks
van na-oorlogse rolprenten, die afkomstig
zijn uit Amerika, om de laatste schakering
van de U.S. Airforce te' bezingen. Ditmaal
zijn het de jongens van de B-29 bommen
werpers, die meewerken aan een filmvex--
haal, dat op ware feiten is opgebouwd en
waaxwan de film authentieke ooxdogsopna-
men bevat. De bommenwerpers worden in
gezet in de strijd tegen Japan. Men volgt
de vliegtuigen met de bemanningen van de
luchtbasis, waar in het geheim wordt ge
oefend en vervolgens de eerste bombax-de-
mentsvluchten op Japan. Er loopt een klein
liefdesgeschiedenisje door het spannende
vei-haal, waarin Wendell Coreay en Vera
Ralston de hoofdrollen spelen.
Zondagmiddag in het W. B. Theater
„Circusbloed".
„Rechter Thomas" (Kennemer Thea
ter, van Vrijdag tot en met Woensdag).
In de wekelijkse filmrubriek is enige we
ken geleden al uitvoerig over deze Neder
landse film geschreven. De film verdient
ten volle uw belangstelling.
De Commissie voor Ontspanning van
Ouden van Dagen te Velsen heeft met de
cabaretavond, welke Vrijdag in het Patro
naatsgebouw te IJmuiden-Oost gegeven
werd, x-eeds haar vierde programma in dit
seizoen afgewerkt. De directeur van So
ciale Zaken te Velsen, de heer P. Waarden
burg, liet zich als voorzitter van deze com
missie bijzonder waarderend uit over de
spontane medewerking van artisten en
verenigingen en kon mede daardoor nog
vei'schillende ontspannings-avonden in het
vooruitzicht stellen.
Het programma van Vrijdag werd in
gezet met de vrolijke klanken van de Ty-
x-oler-kapel „Alpenjagers" die karakteris-
tieke hoempamuziek, jodelwijsjes en andere
geluiden met een krachtig volume over de
stampvolle zaal uitstortte. Het is een fleu
rig ensemble, dat zich direct in de gunst
van het publiek verheugen mocht. De vio
list Lajos Kiss ontlokte daarna aan zijn
instrument allerlei smeltende melodieën en
trillers in Hongaarse stijl die ook hogelijk
gewaardeerd werden.
Doch het meeste succes werd ongetwij
feld behaald door twee vlotte knapen, die
zich als Gerry en Ferry aandienden en
over een amusant répertoire van dwaze
liedjes bleken te beschikken. Begeleid door
een guitaar kwamen hun welluidende
stemmen vlot over het voetlicht en door
dat zij hun nummer ook uitstekend wisten
te „vei-kopen", kwam de hartelijke bijval
hun in alle opzichten toe.
Ko van der Wel. een bekende figuur voor
deze omgeving, v in dit programma de
belangrijke functie van humorist-conféren
cier toevertrouwd. Zijn manier van op
treden overtuigde ons ervan, dat hij nog
geen eigen stijl ontwikkeld heeft. Wat hij
ons Vrijdagavond liet zien was voor het
grootste gedeelte afgekeken van Mr.
Doodle, Cees de Lange en Willy Vervoort.
Toch is hij slagvaax'dig en vlot en hij weet
ook heus wel, hoe het publiek op zijn
hand te krijgen. Maar laat hij dit dan
eindelijke eens proberen als Ko van der
Wel. Het succes dat hij telkens weer oogst,
zou hem in dit opzicht voldoende zelf
vertrouwen moeten geven.
J. v. D.
In de theoriezaal van het provinciaal
ziekenhuis Duinenbosch te Castricum vond
Dondex-dag het examen plaats als besluit
van de cursus in elementaix-e verpleeg
kunst, welke ieder jaar wordt georgani
seerd door het Rode Kruis. Er waren dit
keer zeven deelneemstex-s uit Uitgeest die
hun opleiding ontvingen van zuster A.
Roozen, wijkverpleegster aldaar. Het exa
men wex-d afgenomen door zuster J. Heij-
koop (Duinenbosch), peletoixs-commandant
RKK arts H. Wieringa en adjudant RKK
P. W. Kalkman. De geslaagden zijn: de
dames: mevrouw A. Wensveen, T. Zijp, M.
Zonneveld, P. Houben, A. Maas, A. Bakker
en A. Nijman.
Eigenlijk had ik beschaamd ja moeten
zeggen op deze vraag. Maar ik loog. Ten
slotte had het toch ook geen enkel belang,
dat Beetje en Suzanne op de hoogte waren
geweest van de onderneming?
„Nee," zei ik bot. Vroegindeweij zweeg
een poos, als dacht hij diep na. Toen zei
hij: „Ik zal je vertellen welk idee ik heb
gekregen. We vangen een rat."
„Ajakkes! Waarvoor in vredesnaam?'"
„Luister. We vangen een rat en binden
het beest een touw om de nek met een brief
eraan. Daarna jagen we het gedrocht door
de pijp naar buiten. Ongetwijfeld staat die
pijp in verbinding met een sloot of iets
dergelijks. Misschien ziet iemand die rat
met de brief aan zijn nek en...."
„We hebben geen touw!"
„Maar we hebben wel een ovex-hemd,
dat we aan repen kunnen scheuren en
waaxwan we een koord kunnen maken van
metei-slang. Hoe langer hoe beter, des te
meer zal die rat de aandacht trekken."
Ik dacht na over dit fantastische plan
van Vx-oegindeweij, doch kon me onmoge
lijk opwex-ken tot het enthousiasme, waar
van hij blijk gaf. De rat zou immers nooit
ergens aan het daglicht behoeven te ko
men. Die beesten leefden in riolen en on-
deraax-dse holen, waar nooit een mensen
oog hen bereiken kon. Als die dieren nu
gewend wax-en om midden ovex-dag door
de stx-aat te gaan wandelen zou het een
andere zaak zijn, maar onder deze om
standigheden zou er waarschijnlijk geen
spaan van terecht komen. (Wordt vervolgd).
,5»* j
