Wensen van
bedreiging van
de rederijen
haringv isserij
Zilveren jubileum van ing.
C. J. Prins bij de Hoogovens
Er wordt dagelijks nog veel
misdreven aan het dier
Agenda voor
Velsen
Kennemer t, Lantaarn
De kostprijs ten onrechte
maatstaf voor opvangprijs?
Vogelleven in Kennemerland
door industrie gedupeerd
AUTO OF MOTORRIJLES?
AREND REIJM
IJMUIDENS RAPPORT
Havenwachter De Bruin
werd gehuldigd
Onverantwoordelijk
laag vliegen
het adres
r
D.C.IJ. voor de beslissing
tegen Gezellig Samenzijn
Vismeelfabriek
op losse schroeven
^^Brieven aan
de redactie
WOENSDAG 2 DECEMBER 1953
5
Old Clothes New
MY CLEANING ONLY
VAN TEKENAAR TOT INGENIEUR
Tweede contactavond van ADO
Veertig jaar in dienst
van de Waterstaat
„Watersnood" moet kunstmatig worden verholpen
Havenarbeider door
haken getroffen
Twee arbeiders in
Walserij West gewond
Velsense dierenbeschermers zagen positieve
en negatieve zaken
Sint Nicolaasfeest van
„Watervliet" met
kindercabaret
Spanning rond de damtitel
Het prijsbeleid in de sector van de gezouten haring bestaat uit twee onderdelen, na
melijk uit opvangprijzen op de aanvoermarkt en minimum exportprijzen bü de uitvoer.
Theoretisch gesproken, zou het instellen van de ene vorm van dit prijsbeleid de andere
overbodig maken. Indien in de toekomst één van beide onderdelen inderdaad sluitend
zou kunnen worden gemaakt en op loyale wijze door het bedrijfsleven zou worden
toegepast, dan zou deze ideale toestand wellicht te bereiken zijn. Zolang echter in
de sector van de gezouten haring bij een groot aantal bedrijven de functies van
rederij en handel niet zuiver gescheiden zijn en gehouden worden, en de bedrijfs-
uitkomsten van de ene afdeling afwisselend de moeilijkheden in het andere bedrijfs
onderdeel schijnen te moeten bestrijden en overwinnen, zolang zal het onmogelijk
blijken een zuiver gericht prijsbeleid uit te oefenen.
Daar komt bij, dat zowel bij de rederij
ten opzichte van het vaststellen van de
hoogte van de opvangprijzen, als bij de
handel ten opzichte van het vaststellen
van de minimum exportprijzen als regel
aan de voorstellen daartoe een opportu
nistisch streven ten grondslag ligt, dat ge
woonlijk vreemd is aan een meer brede
conceptie ten aanzien van het algemeen
bedrijfsbelang.
Dit is zeer te betreuren, omdat de ver
waarlozing van het beginsel van een ge
zonde prijsvorming gestraft wordt met het
verlies van afzetgebied, waarvan de moge
lijkheid tot herwinnen geenszins vaststaat.
Kostprijs als maatstaf
Zo wordt van de zijde van de rederij ge
steld, dat het kostprijsniveau bij de aan
voer als maatstaf dient te worden aange
nomen bij de vaststelling van de opvang
prijzen. Nu bestaat er waarschijnlijk geen
enkel ander bedrijf, waarvan de uitkom
sten zo zeer worden beïnvloed door een
grote menigte van ongewisse factoren als
het visserijbedrijf, en in het raam van het
visserijbedrijf weer de haringvisserij. Dit
zou al tot de logische conclusie moeten
voeren, dat er in de visserij geen kostprijs
is, maar alleen een opbrengst. Wel kan men
jaarlijks, na het ruimen der voorraden,
ongeveer een half jaar na afloop der vis
serij, gaan berekenen wat de kosten zijn
geweest van het aanbrengen van een kantje
haring. Nu heeft de ervaring geleerd, dat
bij de huidige vlootsterkte de aanvoer kan
afwisselen van 700.000 tot 1.000.000 kantjes
per jaar. Een dergelijk groot verschil is
natuurlijk van grote invloed op de kosten
per kantje haring. Nu zou het toch van
weinig juiste commerciële tactiek getuigen,
om de uitkomsten van het ene seizoen als
maatstaf te gebruiken voor een volgende
campagne, waarvan de uitkomsten niet bij
benadering zijn vast te stellen.
Het zou goed kunnen
Het is volkomen begrijpelijk, dat de re
derij zich wil vrijwaren van het risico van
uitzonderlijk lage" prijzen bij grote aan
voeren, welke op een bepaald moment niet
meer door de aankoopmarkt kunnen wor
den opgenomen. Aan dit. gerechtvaardigd
streven wordt ongetwijfeld tegemoet geko
men door de oorspronkelijke doelstelling
der opvangprijzen langs publiekrechte
lijke weg, namelijk enerzijds het voorkó
men van nodeloze dieptepunten in de prijs
vorming op de aanvoermarkt, met ander
zijds de benerking van afzetverstorende
elementen daarbij. Met wijsheid toegeoast.
zou deze doelstelling een grote aantrekke
lijkheid hebben fehad, zowel voor han
del als rederij. De bezwaren, welke van
de kant van de on zuiver speculatieve ba
sis staande handel naar voren worden ge
bracht, zouden dan en in dit verband ver
waarloosd kunnen zijn.
Maar het gaat verkeerd
Nu ziet men echter gebeuren, dat bij de
bestaande hoge opvangprijzen het specu
latie-element door de rederij wordt over
genomen. Het gezonde begin®"! ter verkrjj-
g>no- van CRn zo goed rooge'iik lopend be
drijf. name'iik om zoveel als mogelijk is,
de ris'^o's te verde'cn over de verschil
lende f"n»"*'«s 'n de kring vnn aanvoer en
afzei, cruijnt. voor 0* rederij weinig aan
trekkelijkheid te bezitten.
Dit kan wijzen op een doelbewust streven
om het uitoefenen van de handelsfunctie
blijvend en uitsluitend te binden aan de
rederij. Daar komt nog bij. dat het aan
wezig zijn van grote voorraden in één of
enkele handen, een voortdurend gevaar
kan vormen zowel voor de prijsvorming op
de afzetmarkt als voor het handhaven van
de vastgestelde opvangprijzen.
Hoe dit alles ook zii. ongetwijfeld zu^en
zowel de centrale als publiekrechtelijke
overheidsinstanties, terwille van een ge
zonde bedrijfsontwikkeling, in dit verband
minder „totalitair" denken dan de rederij
ADVERTENTIE
KONINGSPLEIN 10 - TELEFOON 488G
WOENSDAG 2 DECEMBER
IJMUIDEN
Onderwijzerstoneelver. O.T.K., 19.30 uur,
Patronaatsgebouw, toneeluitvoering.
Thalia, 20 uur, „Het eiland van be
geerte".
Rex, 20 uur, „Rue Madeleine 13".
DONDERDAG 3 DECEMBER
IJMUIDEN
Onderwijzerstoneelver. O.T.K., 14.30 en
19.30 uur, Patronaatsgebouw, toneeluit
voering.
Thalia, 20 uur, „Anna".
Rex, 20 uur, „Rue Madeleine 13".
VELSEN
Raadhuis, 19.30 uur, openbare vergade
ring van de gemeenteraad van Velsen.
Raadhuis, 9.3012 uur, spreekuur wet
houder van Openbare Werken 1012
uur, spreekuur wethouder van Sociale
Zaken.
en hun streven richten op het in de prak
tijk brengen van de oorspronkelijke doel
stelling van het prijsbeleid.
Kronkelwegen
Handhaving van de huidige wijze van
vaststellen van minimum exportprijzen
brengt de meeste mogelijkheden bij hen,
die de meeste kronkelwegen weten te be
wandelen. De dikwijls naar voren gebrachte
opmerking, dat de minimum exportprijzen
de neiging hebben vaste prijzen te worden,
wijst in de eerste plaats op een onjuiste
constructie van deze prijzen, maar ver-
Een intensieve aandacht wordt in het
rapport van de heer C. Koster Jzn. be
steed aan de zoute haringvisserij, waar
mee wij thans de publicaties uit deze
beschouwing voortzetten.
volgens zal het een ieder duidelijk zijn,
dat niet hoge, doch slechts lage minimum
exportprijzen dit euvel kunnen bestrijden.
Een andere opmerking, welke dikwijls naar
voren wordt gebracht, namelijk, dat bij
het bestaan van lage minimum exportprij
zen de zuivere handel geheel zou worden
verdrongen door die bedrijven, welke zo
wel de rederij als de handel en de be- en
verwerking uitoefenen, wordt bij enig na
denken van elke overtuigingskracht be
roofd. Immers, gegeven het feit, dat onder
biedingen mogelijk zijn en in veel gevallen
het effect van het verkrijgen van orders
sorteren, dan zal dit gevaar, indien aan
wezig, eerder worden bevorderd dan be
lemmerd door het bestaan van te hoge mi
nimum exportprijzen.
Al het bovenstaande voert tot de con
clusie, dat matiging dient te worden be
tracht zowel ten aanzien van de wensen
van de rederij ten opzichte van de vast
stelling van de opvangprijzen, als ten aan
zien van de wensen van de handel ten op
zichte van de minimum exportprijzen, bij
de vaststellingen langs publiekrechtelijke
weg van prijzen voor deze beide onderdelen
van het prijsbeleid.
De N.V. KEMA gaat iveldra over tot inrichting van een proefcentrale voor atoom
energie in de oude electrische centrale te Nijmegen. Men hoopt over ongeveer vijf
jaar zo ver te zijn, dat men in de practijk op grote schaal electriciteit kan opwekken
door kernsplitsing. Dit is mogelijk geworden door een vinding van dr. Went, die de
onderzoekingen bij KEMA leidt. Op de foto: de oude centrale te Nijmegen.
Het restaurant van de Walserij Oost is
een van de grootste daartoe geschikte
ruimten bij de Hoogovens, maar toch was
het tot de nok toe gevuld met belangstel
lenden, toen onder daverend applaus de
bedrüfsingcnieur C. J. Prins, afdelingschef
voor alle electrotechnische werkzaamheden
bij de Noord-fabrieken van de K.N.H.S. en
Breedband N.V., de zaal binnentrad ter ge
legenheid van zijn huldiging als zilveren
jubilaris.
De rij van sprekers werd geopend door
directeur prof. dr. J. F. ten Doesschate. In
zijn toespraak merkte spreker o.m. op, dat
de zilveren jubilarissen een waardevol be
standdeel zijn van het personeel van het
bedrijf. Zij zijn een bolwerk van stabiliteit
en een bewijs van de „goodwill", die het
bedrijf onder het personeel geniet. Spre
ker besloot zijn rede met het overhandigen
van de gebruikelijke enveloppe.
Bedrijfsdirecteur ir. F. W. E. Spies sprak
vervolgens een rede uit, waaruit zijn res
pect bleek voor de vakbekwaamheid van
de jubilaris. Hij is een van die vaklieden,
die door een scherpe kijk en een uitgespro
ken verantwoordelijkheidsgevoel een fac
tor van grote waarde zijn in moeilijke
momenten, hetgeen ir. Spies aan de hand
van een voorbeeld toelichtte. Spreker be
sloot zijn woorden met het overbrengen
van de gelukwensen van directeur ir. P.
van Delden en het overhandigen van het
vererend getuigschrift en gedenkbord der
Maatschappij.
Zeeman en technicus
Hoofdingenieur A. Drijver, directeur van
de nieuwbouw, trok een parallel tussen de
eigenschappen van een zeeman de jubi
laris stamt uit een geslacht van zeelieden
en die van de heer Prins, en kwam tot
een omschrijving van de eigenschappen
van de jubilaris: eerlijk, betrouwbaar, zijn
plaats wetende, nauwkeurig en met een
groot uithoudingsvermogen. Spreker ge
waagde van zijn diep respect, dat hij voor
de jubilaris heeft gekregen tijdens de mon
tage van Breedband, een werk, dat in hoog
tempo en volgens een strak tijdschema
moest geschieden. Hoofdingenieur J. van
der Woude, chef der Noordfabrieken,
voerde namens deze fabrieken het woord.
Ook hij wees op de schitterende carrière
van de jubilaris, die zich tot lid van de
technische staf van het bedrijf wist op te
werken. In de vereniging van Bedrijfs-
ingenieur en Nieuwbouwman is de jubila
ris een unicum.
Vervolgens wendde spreker zich tot me
vrouw Prins, en betrok ook haar, evenals
alle sprekers hadden gedaan, in de hulde.
Hoofdingenieur C. M. R. van Eversdijk
Smulders, chef van de electrotechnische
afdeling, noemde de jubilaris een knap
constructeur, een flink uitvoerder en een
goed bedrijfsleider.
De chef van de electrotechnische Zuid-
fabrieken, ingenieur I. van Ees, richtte zich
in zijn hartelijke speech niet alleen tot zijn
feestvierende collega, doch ook tot de jon
geren in de zaal. Hij stelde hen de jubi
laris tot voorbeeld van hetgeen door hard
werk en studie te bereiken valt. „Het is bij
ons bedrijf nog steeds mogelijk om een
staffunctie te bereiken door hard werken
en grondige studie", zo zeide de heer Van
Ees.
Op het podium was het model van een
electrisch apparaat opgesteld, en dit zou
een rol spelen in de speech van de heer J.
H. van Randtwijk, bedr. assistent E.T.A.
Tijdens het begin van zijn toespraak na
mens degenen met wie de heer Prins dage
lijks samenwerkt, draaide de machine om
echter opeens met een knal te stoppen.
„Storing". Successievelijk werden in een
kostelijke parodie de heren W. Karrenbelt,
opzichter, H. K. Klaver, chef E.T.B. Noord,
H. J. Roos, Bedr. Assistent E.T.A. en de
heer J. B. Vollaerts, electromonteur, voor
het voetlicht geroepen om de „storing" op
te heffen. De gehele schets was een persi
flage op hetgeen in werkelijkheid gebeurt
en culmineerde in de aanbieding van het
jubileumgeschenk door de heer Van Randt
wijk: een mooie huiskamerlamp.
Ir. A. Schetters besloot de gezellige och
tend met de aanbieding aan mevrouw
Prins van een gravure van de Breesaap
in vroeger tijden.
De Heemskerkse sportvereniging A.D.O.
houdt Donderdag 3 December in het KSA-
gebouw haar tweede contactavond in dit
seizoen voor leden en donateurs.
Dinsdagmorgen is in het kantoor van de
Rijkswaterstaat aan de De Wetstraat in
IJmuiden de heer H. de Bruin, die veertig
jaren in dienst is bij de Waterstaat, offi
cieel gehuldigd door superieuren en colle
ga's.
Havenmeester G. A. Man memoreerde
de staat van dienst van de jubilaris, die op
30 April reeds van regeringswege in de
vorm van een ordeteken erkentelijkheid
had mogen boeken. Spreker overhandigde
het gebruikelijke geschenk onder couvert
en bood mevrouw De Bruin bloemen aan.
Sluismeester G. Meyer sprak hierna zijn
officiële gelukwens uit en daarna voerde
de heer J. v. d. Stel namens de collega's
het woord. Hij deed zijn wensen vergezeld
gaan van het aanbieden van een vulpen
set.
Hulpsluismeester G. v. d. Wildt overhan
digde als stoffelijk blijk van waardering
namens het gehele personeel een radio
kastje en daarna heeft de jubilaris in
vlotte bewoordingen zijn dank geuit.
Het feest was daarmee echter pas begon
nen, want de gehele dag is het een ware
invasie geweest in den huize Bruin en
hiermee is het bewijs geleverd dat men
deze vriendelijke havenwachter allerwege
een goed hart toedraagt.
Gistermiddag heeft een onbekend geel
vliegtuig, dat omstreeks vier uur boven
IJmuiden verscheen, een aantal stunts
boven de bebouwde kom uitgehaald, die
menigeen de haren te berge deed rijzen.
De geschatte hoogte was dertig meter en
wij vragen ons af of dergelijk onverant
woordelijk „stunten" boven de bebouwde
kom met toestemming der autoriteiten ge
schiedt. Het toestel kwam vermoedelijk
van de Rijksluchtvaartschool.
Ook het vogelleven heeft in de streek
Kennemerland te lijden onder de gestaag
uitbreidende industrie. Dit bracht Dinsdag
avond de heer E. J. Kortenoever, tech
nisch opzichter der provinciale duinen, ter
sprake tijdens een bijeenkomst van de
Tuinbouwstudicclubs.
Door het lage waterpeil is er o.a. gebrek
Maandagmorgen werd in de Binnen
haven van Hoogovens ijzer verladen door
middel van bakken, die met behulp van
een driesprong werden gehesen. Doordat
plotseling werd gehesen schoten twee van
de drie haken los, die de havenarbeider
J. B. uit Heemskerk troffen. Hij liep een
wond aan de linker slaap op en moest met
een hersenschudding naar het Rode Kruis-
ziekenhuis te Beverwijk worden overge
bracht.
In Walserij-West waren in een van de
plakovens enige plakken op elkaar gescho
ven, die men in de nacht van Maandag op
Dinsdag trachtte los te wrikken met een
ijzer. Doordat de plakken plotseling vrij
kwamen en met het volle gewicht op het
ijzer terechtkwamen, dompte dit. Hierdoor
werden de reserve-ovenman J. v. d. V. uit
Haarlem en de veiligheidsman M. C. v. d.
V. uit Limmen aan het hoofd getroffen. De
eerste liep een hoofdwond op, de tweede
verschillende ernstige hoofdwonden en een
shock. Zij zijn in het Rode Kruisziekenhuis
te Beverwijk opgenomen.
Voor een geboeid gehoor van Velsense
dierenbeschermers er hadden beter
evenzovele „vijanden" van het dier kunnen
zitten heeft de heer K. Visser, hoofd
inspecteur van de Nederlandse vereniging
tot bescherming van dieren op uitnodiging
van de afdeling Velsen gisteravond in het
Cultureel Centrum een verhaal afgestoken
over de verschillende misstanden, die er
nog altijd in onze maatschappij bestaan ten
aanzien van de behandeling van het dier.
Ingeleid door de voorzitter der afdeling
Velsen, de heer H. J. van de Wall, die zich
terloops liet ontvallen, dat er een paar nes
ten jonge honden te „vergeven" zijn in het
Kerbert-asyl, ging de heer Visser uit van
de stelling, dat er nog altijd „iets" moet
gebeuren ten gunste van het dier. Deze op
merking werd door een met het vrouwtje
meegekomen hond in de zaal met een hart
grondige nies beantwoord en door dit be
wijs van instemming gesterkt, vertelde de
heer Visser voorts, dat er dagelijks vijf
veemarkten in ons land Worden gehouden,
waar vaak de meest ellendige misstanden
voorkomen. Om nog maar te zwijgen van
wat er gebeurt bij het transport van drie
millioen varkens en twee millioen run
deren per jaar, overgeleverd aan mensen,
die bij hun welzijn niet het minste belang
hebben. Mensen, die er maar op los slaan.
En dan is het de Dierenbescherming, die
in de meeste gevallen handelend kan op
treden.
Dat er in Nederland grove misstanden
bestaan in vele abattoirs, waar de elec
trische bedwelming van hét slachtvee heel
dikwijls geen bedwelming is, zodat de die
ren aan het eind van de naar hun dood lei
dende Jacobsladder meermalen weer bijko
men, naar beneden rollen of zich uit de
voeten trachten te maken, kon hij uit eigen
ervaring met bewijzen staven en het leek
dan ook geen overbodige luxe, dat hier van
regeringswege paal en perk aan gesteld
wordt.
De misstanden ten plattelande zijn even
eens vele en velerlei de plaatselijke vei"-
ordeningen op de waakhonden hebben hier
gelukkig al veel ten goede doen keren en
hopelijk kan nog dit jaar een Dierenwet
de overheid een scherp wapen in handen
geven om op te treden tegen excessen.
Dit alles zal echter door de bevolking
gedragen en gesteund moeten worden, wil
het effect hebben, meende de heer Visser,
die dan ook een ieder opwekte de ver
eniging te steunen bij haar onvermoeibaar
streven, het lot der dieren te verbeteren.
Een serie films van eigen maaksel heeft
deze woorden treffend geïllustreerd. Om te
beginnen bij het pluimvee: de rolprent
over de vaak aan het misdadige grenzende
behandelingsmethoden van mest- en
slachtdieren zowel op de markten als el
ders zullen velen in de zaal hebben doen
huiveren, het optreden van politie en Die
renbescherming-inspectie kon daarentegen
tot dankbaarheid stemmen.
De heer Visser kon niet nalaten zijn be
toog met een aantal straffe voorbeelden te
tooien: zo. gaan er elke week ettelijke wa
gons met kippen naar Italië en als het zo
mers warm is, moeten de achtduizend die
ren, die per wagon „gestouwd" worden,
aan de grens tussen Zwitserland en Italië
soms vijf uur in de brandende zon wach
ten, waardoor meermalen tweeduizend
stuks pluimvee een verschrikkelijke dood
sterven.
Met een scherp oog voor het welzijn van
het dier lichtte explicateur Visser het werk
van cameraman Visser toe: die kleurenfilm
bijvoorbeeld over het vogelleven was niet
alleen een pleidooi voor het dier, maar
tevens een geslaagde documentaire over
de schoonheid in de natuur en ook de an
dere onderdelen van dit „levend land
schap" kregen de volle waardering van het
publiek, dat in de voorzitter een goede
tolk vond om de heer Visser na aloop een
welgemeend woord van hulde mee te ge
ven.
Wij vernamen, dat er zich inmiddels
voor de nieuwe Jeugdgroep van de afdeling
Velsen reeds een groot aantal jongeren
hebben gemeld, zodat men binnenkort aan
de slag hoopt te gaan.
ADVERTENTIE
Hagelingerweg 134 Santpoort - Tel. 8930
Dennenstraat 13 - IJmuiden-Oost - Tel. 6200
Het was Dinsdagmiddag na schooltijd in
het gemeentelijk ontspanningslokaal aan de
Van Diepenstraat een pracht van een Sint
Nicolaasfeest voor de jeugd van vijf tot
veertien jaar van de buurtvereniging „Wa
tervliet". Een feest, dat goed was voorbe
reid en waarvan de kinderen naar harte
lust hebben genoten, vooral nadat de oude
bisschop en zijn knecht enkele kinderen
hadden onderhouden over hun al of minder
goede gedragingen. Dit onderhoud illus
treerde een zekere paedagogie van de Sint,
die op eenvoudige wijze zelfs de oudste
kinderen wist te winnen. Het was niet te
verwonderen, dat voorzitter Joh. Klein de
gasten voor dit bezoek hartelijk dankte en
als aandenken wederkerig een geschenk
aanbood.
De poppenkast liet de jeugd meegenieten
van een hartelijk verhaal en met verwon
dering is gekeken naar acrobatische toeren
op een fiets.
Ons Willielmina
De schrijver van het verhaal
over de intocht van Sinter
klaas in IJmuiden heeft een
week lang wenend in een
hoekje gezeten bij een lege
schoen, want ai mij, hij ver
gat in zijn bloeiend verslag te
melden, dat de muzikanten
van „Wilhelmina" de stoet
openden. Hij zou alle lieden,
die de gal is overgelopen en
die weeklagende ingezonden
stukken-op-poten fabriceer
den een verhaal kunnen doen,
hoe het wel gekomen is, maar
blijft liever met as op het
hoofd zitten in dat hoekje, tot
een iegelijk hem vergeven
heeft. Want Willielmina was
er wis en drie, met tamboers
en corps en dank zij Wilhel
mina is het allemaal zo mooi
geworden, die middag in
IJmuiden.
Na een driewerf foei, alsnog
een driewerf „braaf zo".
Sinterklaas-vaak
Heel Amsterdam heeft er
Zondag van staan kijken. Een
autobus van een IJmuidense
busonderneming gleed door de
straten en voerde een veertig
tal supporters van een van
onze Velsense voetbalclubs
huiswaarts. De monden van
een ieder gingen echter wijd
open, van de supporters voor
het aanheffen van schone
stoomboot en maan-door-de-
boomliederen en van de Am
sterdammers, omdat er achter
ieder venstertje in die bus een
goedlachse goedheilgman huis
de. Met een mijter, een echte
Sinterklaas waardig, en een op
kin en bovenlip geplakte prop
baardharen, zaten daar veertig
Sint Nicolazen minzaam wui
vend Amsterdam in te kijken.
De chauffeur incluis!
Ballon uit Torgau
U weet nog wel van die bal-
ionnenoplating aan de Kenne-
merlaan. Welnu, laat de kleine
Willy van der Meer uit de Na-
pierstraat dertien nu Dinsdag
nog een dikke brief uit Duits
land thuis bezorgd krijgen!
Meneer R. Potyka uit Torgau
aan de Elbe had de twee bal
lonnen met de kaartjes van
Willy op zijn tocht door een
natuurreservaat met bevers
op de Oostelijke Elbe-oever
gevonden. Willy kreeg een
hartelijke brief thuis Klei
ner Unbekannter stond er bo
ven, en of ze eens wilde terug
schrijven, waar de ballon van
de winnaar was terecht geko
men. Herr Potyka vond het
echt jammer de Kennemer-
laan-ballonnen nu pas te heb
ben gevonden, want wie weet,
was Willy daardoor een prijs
misgelopen. Zo ja, dan moest
de kleine IJmuidense het maar
beschouwen als een cadeautje
voor de Kerstdagen.
LAMPENIER
aan voldoende drinkwater en om hieraan
tegemoet te komen zijn er ruim 200 drink
bakken in de duinen gezet. Hier wordt
een dankbaar gebruik van gemaakt door
de vogels, de konijnen, hermelijnen, kort
om door de hele levende have der duinen.
De heer Kortenoever heeft voorts andiere
interessante dingen verteld over het vogel
leven. Hoe ver de vogels gaan op de jaar
lijkse trek wijst de controle der ringen uit:
een blauwpaapje werd vorig jaar in de
Heemskerkse duinen geringd en in een
oase in Tunis gevangen.
De lichtbeelden die hierbij vertoond
werden, waren eveneens zeer belangwek
kend. De voorzitter, de heer R. Muyen,
heeft in zijn slotwoord dank gebracht aan
de .heer Kortenoever voor deze leerzame
lezing.
Voor het puntenstelsel verkreeg een
drietal inzendingen van de heer A. de Rui-
Daar de D.C.IJ.-ers in hun afgebroken
wedstrijd tegen D.C.G. een vijftal hang-
partijen hebben, is er voor een vlot ver
loop der competitie met een 11-9 overwin
ning genoegen genomen. Als de strijd was
voortgezet had D.C.IJ. zeker een 14-6
overwinning kunnen behalen, doch nu de
D.C.IJ.-ers een zeer belangrijke voor
sprong met bordpunten hebben op haar
ernstigste concurrent de landskampioene
Gezellig Samenzijn kan IJmuiden zich dit
compromis veroorloven.
Nog enkele wedstrijden die wegens het
late uur zijn gestaakt, zijn voortgezet. De
uitslagen luidden: D.S.T.O. won met 11-9
van O.D.V.
Zaandam speelde met Weesp gelijk
10-
10. De stand na de 8e ronde luidt:
1.
IJmuiden
9 8
1
0
17
2.
Gezellig Samenzijn
8 7
1
0
15
3.
Jozeph Blankenaar
8 7
0
1
14
4.
D.C.G.
9 4
2
3
10
5.
Zaandam
8 4
1
3
9
6.
Haarlemse damclub
8 3
2
3
8
7.
D.S.T.O.
8 3
2
3
8
8.
Weesp
8 1
3
4
5
9.
O.D.V.
8 1
2
5
4
10.
C.D.A.
8 1
2
5
4
11.
Wormerveer
8 1
6
6
3
12.
Oosterkwartier
8 0
1
7
1
Negende ronde
Gezellig Samenzijn ontmoet O.D.V. en
zal moeten winnen om haar kampioens
kansen te behouden. Jozeph Blankenaar
die nog een theoretische kans heeft, wint
thuis vast van de Haarlemse damclub. Voor
de onderste plaats is de ontmoeting in de
laatste ronde tegen Wormerveer van be
lang voor het Haarlemse Oosterkwartier.
Deze week krijgen Oosterkwartier van
Weesp en Wormerveer van C.D.A. hoogst
waarschijnlijk klop.
Op 7 December ontmoet Gezellig Samen
zijn Jozeph Blankenaar. Deze wedstrijd
moet door Gezellig Samenzijn worden ge
wonnen, wil de club van Keiler gelijk met
IJmuiden de competitie beëindigen. Want
de kopgroep Jozeph Blankenaar, IJmuiden
en Gezellig Samenzijn wint wel deze nog
resterende twee wedstrijden. D.C.IJ. ont
moet nog Weesp en Zaandam uit.
Bii gelijke aankomst zal een beslissings
wedstrijd te Haarlem worden gespeeld. In
dien het 10-10 gelijk spel wordt, moet op
nieuw worden gespeeld. Dan heeft D.C.IJ.
door haar beter bordgemiddelde aan een
gelijk spel voldoende om zich in de lande
lijke eindstrijd te plaatsen.
In Januari van dit jaar konden wij be
richten, dat er een bedrijfsvergunning
voor een nieuwe vismeelfabriek op Urk
was afgegeven ten name van de heer Tim
mermans te Goes. Informaties omtrent de
voortgang van dit project wezen uit, dat
de affaire op dit moment stuit op de ga
rantieprijsbepalingen, die de ondernemer
van de toekomstige leveranciers verlangt.
(Verkort weergegeven)
Westlaan nummer vijf. In Santpoort
staat een huis, en wel op Westlaan no. 5.
Dit is geen kwestie van woningnood of zo,
dit is een zaak van een hele straat! Een
zaak, die al jarenlang schreeuwt om vol
doening.
Nu, in verband met de uitspraak van de
Tweede Kamer om over te gaan tot het
opruimen van oude- en krotwoningen, ne
men de omwonenden de vrijheid, om de
aandacht te vestigen op voornoemd per
ceel.
Enige jaren geleden toch is dit perceel
door de gemeente aangekocht (om te wor
den afgebroken). Nu echter is dit perceel
met zijn vele gebreken, er is o.a. geen be
hoorlijk drinkwater, verhuurd.
Bovendien is het herhaalde malen voor
gekomen, dat de auto's uit de daarnaast
gelegen garage geen ruimte hadden om te
keren en tegen de voorgevels van de aan
de overzijde van de straat gelegen huizen
opbotsten.
Wij vragen nu de vroede vaderen: „wat
is de bedoeling? Wordt dit „huis" op de
monumentenlijst geplaatst, met het onge
twijfeld loffelijke idee van een inrij-verbod
voor beide richtingen, ófwordt dit
huis ter zijner tijd afgebroken". Is dit
laatste het geval, dan roepen wij u sme
kend toe „haast u", opdat spoedig mag
aanbreken de avond, waarop wij ons met
een gerust gemoed naar de legerstede kun
nen begeven, zonder het gevoel 's morgens
wel eens op straat wakker te kunnen
worden.
De bewoners van de Westlaan,
H. F. SPANJAART
J. KLEIJN
CHR. DUIJN
TH. BöHM
J. A. NEDERKOORN
C. M. ALDERS
Naschrift van de redactie.
Wij vernamen dat het perceel inderdaad
door de gemeente is aangekocht. De be
woners zijn aangeschreven om een ander
huis te bemachtigen via het Huisvestings
bureau.
