Uitgaan in Haarlem
Tliiiiiiilllliil
Agenda voor
Haarlem
De
CADE A U
WIEG
IN ONZE OPRUIMING
Een Eeuw Geleden
Laatste concert Jo Vincent
met hartelijke huldiging
^Hoe is het ontstaan?^
Comité voor Kinderpostzegels
verraste 23 schoolklassen
Hoge koninklijke onderscheiding
iidt h
Ook klas 4A van de Klaas
de Vriesschool bij de gelukkigen
Alles is mis
h uzr
i£l(JeeVb
3
Dit woord:
RHABARBER
Voor 70 millioen scheeps-
bouworders uit Indonesië
België schonk geschied
kundige microfilms
TkKleineWWt/
VOOR DE BABY
Uit de Opregte Haarlemsche
Courant van 31 December 1853
SL
Op het podium van de Haarlemse Concertzaal, waar ze reeds als jong meisje optrad
en het publiek bekoorde met haar ongemene slemmiddelen, heeft Jo Vincent gister
avond voor het laatst in het openbaar gezongen en aan alle aanwezigen een prop
volle zaal de herinnering meegegeven van een stralend afscheid, na een carrière
van vierendertig jaren. De gevierde zangeres kon zich op deze gedenkwaardige avond
voelen als de student die voor zijn laatste examen zit, met het vooruitzicht: morgen
begint de grote vacantie! Wij in de zaal hebben dit afscheidsconcert ervaren als een
plechtige vrijwillige troonsafstand. Het gebruikelijke oudejaarsconcert van het
Noordhollands Philharmonisch Orkest mocht met dat al terecht „buitengewoon" heten,
gewijd als het was aan afscheid van Nederlands Eerste Zangeres. Die omstandigheid
bracht als het ware een saamhorigheid tot stand, die als een hulde van de hele
Haarlemse gemeenschap kon gelden. Marinus Adam en Toon Verhey dirigeerden elk
een deel van het concert en onder leiding van eerstgenoemde werkte een uitgebreid
gemengd koor mee, voor deze gelegenheid samengesteld uit leden van de koren die
aangesloten zijn bij de Federatie van Zang- en Oratorium-verenigingen uit Haarlem
en omstreken.
Het was een prach
tig vocaal ensemble,
dat, in samenwerking
met de scheidende
zangeres, een frag
ment uit de „Kro-
ningsmis" en het
„Laudate Dominum"
van Mozart een heer
lijk reliëf gaf en
tenslotte als dank
en jubcrhymne: het
Halleluja uit „De
Messias" schitterend
verklankte. In wei
nige repetities had
Adam met deze he
terogene elementen
een geheel bereikt,
dat klonk als een
klok en subtiel rea
geerde op zijn muzi
kale impulsen. Maar
wat betekende het
voor deze zangers
ook niet, zich te mo
gen aansluiten bij de
gevoelvolle zang van
Jo Vincent, weg dui
kend en zich klein
makend om haar
stralende vocalisen
te laten planeren
boven hun samen
zang, aan het slot
van het vespervers „Laudate Dominum".
Met de solocantate „Der Frühling" van
C. Ph. E. Bach, die we nu al een paar keer
in deze afscheidsperiode van Jo Vincent
hoorden, gaf zij andermaal blijk, dat haar
heengaan eer als een wijze voorzorg, dan
wel als een dwingende noodzakelijkheid
moet worden gezien. Aan al deze vocale
programmanummers liet Adam een ver
zorgde interpretatie van Cimarosa's ouver
ture „II matrimonio secreto" voorafgaan.
Na de pauze dirigeerde Toon Verhey de
Vierde van Mahler en hoorden wij voor
het laatst van Jo Vincent de vocale partij
uit het vierde deel dezer symphonie: „Das
himmlische Leben". Het werd een bezon
ken vertolking, blijkbaar met liefde en
uiterste zorg voorbereid en vooral beheerst
door een beminnelijke visie op het werk,
dat door de componist aangeduid werd als:
„wat het kind mij vertelt". Verhey kon
over zijn resultaat tevreden zijn. Wij waren
het ook. want niets stoorde de kinderlijke
naïeve, hoewel met technisch geraffineerde
middelen bereikte sfeer, waarin ten slotte
nog eens het gouden geluid van Jo Vincent
de gemoedelijke voorstelling van het hier
namaals bezong. Wij hebben als kinderen
naar haar geluisterd en, net als zij, de
poorten van de hemel zien opengaan en de
engeltjes zien dansen; de suggestie van een
stem, die gehoorzaamt aan het principe dat
Fauré als motto boven zijn zangmethode
schreef: „Si vous voulez chauter, il faut
croire d'abord".
De huldiging
En toen begon er een hulde zo hartelijk
als er wellicht nog nooit in ons landje aan
zangeres of zanger, laat staan aan enig in
strumentalist of componist, ten deel is ge
vallen. De Commissaris der Koningin in de
ADVERTENTIE
I4LUJ-I
U" OP 'o
iimm
sub» T.rHETS A K t r
DONDERDAG 31 DECEMBER
Recreatiezaal van Boom-Ruygrok N.V.,
Ged. Oude Gracht 138: Bezinningsbijeen
komst van het Humanistisch Verbond, 7 uur.
Stadsevangclistatie. Lange Herenstraat 6:
Oudejaarsbijeenkomst, 7 uur.
Bioscopen: Geen avondvoorstellingen.
VRIJDAG 1 JANUARI
Stadsschouwburg: „Graag of niet", Het
Vrije Toneel. 8 uur. Concertgebouw: „De
martelgang van Kromme Lindert", Het Na
tionale Volkstoneel. 8 uur. City: „Gekooide
furie", 14 jaar, 2.15, 4.30, 7 en 9.15 uur.
Minerva: „Het leven van Florence Nightin
gale", alle leeft., 2. 4.15, 7 en 9.15 uur. Palace:
„Rechter Thomas", 14 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15
uur. Lido: „Salome". 18 jaar, 2. 4.15, 7 en
9.15 uur. Frans Hals: „De dief van Damas
cus", 14 jaar, 2.30, 7 en 9.15 uur. Roxy: „De
roepstem der Pampa's", 2. 4.15, 7 en 9.15 uur.
Luxor: ..Het loon van de angst". 18 jaar. 1.45,
4.15. 6.45. 9.15 uur. Rembrandt: „Puntje en
Anton", alle leeft.. 2. 4.15. 7 en 9.15 uur.
ZATERDAG 2 JANUARI
Stadsschouwburg: „Graag of niet". Het
Vrije Toneel, 8 uur. City: „Gekooide Furie",
14 jaar, 2.15, 4.30. 7 en 9.15 uur. Minerva:
„Het leven van Florence Nightingale", alle
leeft.. 2.30. 7 en 9.15 uur. Palace: „Rechter
Thomas", 14 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Lido:
„Salome", 18 jaar. 2. 4.15, 7 en 9.15 uur.
„Verboden huwelijk". 18 jaar. 23.30 uur.
Frans Hals: „De dief van Damascus", 14
jaar. 2.30, 7 en 9.15 uur. Roxy: „De roepstem
der Pampa's". 2. 4.15, 7 en 9.15 uur. Luxor:
„Het loon van de angst". 18 jaar, 2, 6.45
en 9.15 uur. Rembrandt: „Puntje en Anton",
tile leeft., 2, 4.15, 7 en 9.15 uur.
De heer L. .7. P. N. A. Bouwman, voorzitter
van het bestuur van het Noordhollands
Philharmonisch Orkest, geleidt Jo Vincent
na afloop van de huldiging langs de schare
enthousiaste bewonderaars.
provincie Noordholland, dr. J. E. baron de
Vos van Steenwijk opende de rij der spre
kers met te wijzen op het uiterlijk nuchtere
van onze agendarubriek, die zonder meer
vermelde dat. Jo Vincent haar laatste con
cert zou geven: onder deze zakelijke aan
wijzing voelde spreker de emotionele ge
ladenheid van dit „afscheid der afschei
den". Na als een adelaar te hebben rond-
gewiekt over het hele land, streek heden
onze zangeres neer op het nest dat Haarlem
heet, om hier een eind te maken aan al
deze vluchten. Spreker gaf toe dat zijn
muzikaal oordeel gering is, doch dat hij
niettemin vaak ontroerd is geweest door
het zingen van Jo Vincent en hij citeer
de als zodanig haar interpretaties in de
Matthaus-Passion en van „De Kinder
kamer" van Moussorgsky, die hem onuit
wisbare indrukken hadden bezorgd.
Aan het slot van zijn toespraak deelde
spreker mede, dat het H.M. de Koningin
behaagd heeft Jo Vincent te eren met de
gouden Ere-médaillc voor Kunst en We
tenschap van de Huisorde van Oranje Nas
sau, gelijkstaand met de rang van Groot
officier. Hare Majesteit heeft zelf hiertoe
het initiatief genomen.
Na de ovaties, die deze mededeling ont
ketende, sprak burgemeester mr. P. O. F.
M. Cremers woorden van lof en dank
namens het gemeentebestuur en als tolk
van alle Haarlemmers. Na het overhandi
gen van een fraaie bloemengarve, herin
nerde spreker aa:i de talloze concerten die
mevrouw Vincent van het begin van haar
loopbaan tot op heden in Haarlem gaf. Ook
releveerde hij haar huisconcerten tijdens
de bezetting, die meer waren dan dat en
ten slotte roemde spreker nog, als staaltje
van haar karaktervastheid, het feit, dat zij
in dit voorjaar, onder de voor haar hache-
lijkste omstandigheden, haar belofte na
kwam om, zowel in de Haarlemse Concert
zaal als op „Elswout" op te treden ten bate
van de slachtoffers van de watersnood en
daarbij uiterlijk onbewogen maar met een
bloedend hart kon zingen: „O Grab, wo ist
dein Sieg? Wo ist dein Pfeil, o Tod?"
De heer L. Bouwman, voorzitter van het
Noordhollands Philharmonisch Orkest,
dankte de zangeres voor de glans, die haar
optreden zo vaak aan een concert van het
orkest gaf, wat steeds een gebeurtenis voor
de uitvoerders was, gekenmerkt door een
voud, hartelijkheid en liefde voor de kunst.
Deze spreker betrok in zijn hulde ook dok
ter C. G. J. Bos, de echtgenoot van de ge
vierde zangeres, de enige wellicht die thans
zal juichen. Namens het ere-comité bood
de heer Bouman een radiotoestel aan.
Telegrafisch werd de zangeres mede
deling gedaan van haar benoeming tot bui
tengewoon lid van de Haarlemse Sociëteit
„Teisterbant".
Jo Vincent had woorden van dank voor
allen. Zij vergat niemand. Uiteraard werd
H.M. de Koningin hierbij het eerst ge
noemd. En als opgelucht morgen begint
de grote vacantie! verklaarde zij niet
met weemoed afstand te doen van haar
carrière, want nu kan voor haar het nor
male leven aanvangen, waarbij ze niet
meer hoeft te vrezen voor verkoudheden
en niet meer dag aan dag heeft te stu
deren. Ze gaat tuinieren en een fiets kopen
en andere gewone dingen doen, want ze
houdt zo van het leven!
Maar dat wij van haar artistieke loop
baan onuitwisbare herinneringen aan
ideale schooheid zullen bewaren, daarvan
mag zij verzekerd zijn. JOS. DE KLERK
ADVERTENTIE
Rhabavber is eigenlijk een Aziatisch
gewas dat via Klein-Azië in Europa be
kend geworden is. De Grieken namen
met de plant natuurlijk ook de naam
over en noemden de lange rode stelen:
rheon of rha. Maar daaraan voegden
zij nog een woord toe om aan te geven,
dat de plant van uitheemse oorsprong
was. Zij spraken van rha barbaron, dus
van barbaarse rha. Met het woord bar
baren duidden de Grieken allen aan die
niet-Grieks waren en dus als ruw, on
beschaafd moesten worden beschouwd.
De beide woorden zijn aan elkaar ge
groeid en niemand denkt er meer aan
net gewas dat officieel nog altijd rheum
neet, als barbaars of zelfs uitheems te
^beschouwen.
Ir. H. Th. Baart de la Faille heeft af
scheid genomen van het Gemeentelijk
Energiebedrijf te Amsterdam, waaraan hij
dertig jaar verbonden is geweest. Hij is be
noemd tot officier in de Orde van Oranje
Nassau. De illuminatie van de hoofdstad in
1929 en 1948 en de verlichting van het vlieg
veld Schiphol zijn onder zijn leiding aan
gelegd.
Bij afbraak van een oude woning in
Wilnis zijn enkele oude munten gevonden.
Het zijn duiten van de stad Utrecht uit de
17de eeuw. van de provincie Gelderland uit
1681 en van de provincie Zeeland uit 1766.
De munten zijn door de vinder ten geschen
ke aangeboden aan het gemeentebestuur.
Onder de vijfentwintig schoolklassen,
wier activiteit voor dc verkoop van Kin
derpostzegels door het comité is beloond,
zijn ook een klas in Haarlem en een in
Hoofddorp. Een van de zes radiotoestellen
is namelijk ten deel gevallen aan klas 4A
van de Klaas de Vriesschool U.L.O., Juno-
plantsoen 58 te Haarlem. In iedere provin
cie kreeg voorts één klas een schoolreisje
van een dag cadeau. In Noordholland is dat
klas IB van de Nijverheidsschool voor
Meisjes, Kruisweg 612 te Hoofddorp.
De hoofdprijs, een vacantie van veertien
dagen in Nederland, viel ten deel aan de-
zevende klas van de openbare lagere school
Schoolstraat 2 te Schagen. De tweede prijs,
één week vacantie, was voor de vijfde klas
van dc St. Aloysiusschool, Molenstraat 13
te Roosendaal, en de derde prijs, twee da
gen vacantie. kwam terecht bij klas 5 van
de Klein Collegeschool, Munterstraat 14 te
Roermond.
Op 16 October van dit jaar kreeg de
schooljeugd in heel Nederland de kans' om
gedurende vijf dagen nu eens straffeloos
overal aan de bel te trekken: de actie voor
de kinderpostzegels was begonnen. In nog
groter aantal dan in vorige jaren trokken
de kinderen er op uit: ruim 12.000 klassen
leverden de ongeveer 350.000 jeugdige
medewerkers en bestellingen stroomden bij
honderdduizenden binnen de jeugd leg
de een goede basis voor het succes van de
Kinderpostzegelactie 1953. Hoe het eind
resultaat zal worden is nog niet te voor
spellen. want de verkoop gaat nog door tot
16 Januari.
„De grote hulp die de schooljeugd onder
de bezielende leiding van de leerkrachten
gaf, valt aldus het comité „des te
meer te loven, wanneer men weet dat al
die vrije tijd belangeloos werd gegeven.
De actie „Door het kind voor het kind"
is geen wedstrijd en bijzondere prestaties
worden dus ook niet beloond". Het Neder
lands Comité voor Kinderpostzegels werd
echter in de gelegenheid gesteld een aan
tal geschenken onder alle medewerkende
klassen te verdelen en een dezer dagen
werden daarom de gelukkige winnaars, ten
overstaan van notaris K. Abma te Amster
dam, bij loting aangewezen. Het aantal
bestellingen dat de kinderen plaatsten, de
welstand van de ouders of de ligging van
de school in stad of dorp speelden hierbij
dus geen enkele rol.
De Nederlandse schooljeugd deed weer
veel. héél veel voor de misdeelde jeugd en
het Nederlands comité voor Kinderpost
zegels is erg blij dat het mogelijk was om
„23 klassen en een meisje" een bizonder
plezierig besluit van het jaar 1953 te be
zorgen.
De directeur van een te Zaandam geves
tigde scheepswerf, de heer A. de Beer, is
als vertegenwoordiger van een stichting
van Nederlandse scheepswerven uit Indo
nesië teruggekeerd met 70 millioen aan
■orders voor Nederlandse werven.
In Nederland zullen voor Indonesië
worden gebouwd een vrachtschip van
10.000 ton met pelgrimsaccommodatie, twee
passagierschepen van 130 meter lengte, zes
vrachtschepen van 2000 ton en tien kust
vaarders.
In een bijeenkomst in het Algemeen
Rijksarchief heeft dr. M. Freson, secreta-
ïis van het Nationaal Fonds voor Weten
schappelijk Onderzoek in België aan de
Rijkscommissie voor Vaderlandse Geschie
denis 810 microfilms overhandigd. Deze
microfilms die ongeveer 300.000 opnamen
bevatten van historische documenten uit
de archieven van Rijssel en D.von. hebben
betrekking op de gemeenschappelijke ge
schiedenis van beide landen toen deze nog
een eenheid vormden. Met de verfilming
van deze archiefstukken is men bijna drie
jaar bezig geweest.
TONEEL EN DANS
Vrijdag 1 Januari. Stadsschouwburg, 20 uur:
Het Vrije Toneel vertoont het blijspel
„Graag of niet" (Hobson's Choice) van
Harold Brighouse met en onder regie van
Bob de Lange. Verder: Nell Koppen. Wim
van den Brink, Eric van Ingen, Ton van
Duinhoven en vele anderen.
Vrijdag 1 Januari, Concertgebouw, 20 uur:
„De martelgang van Kromme Lindert"
naar dc gelijknamige roman van A. M. de
Jong door het Nationale Volkstoneel on
der leiding van Nico Steenbergen, die zelf
de titelrol vervult.
Zaterdag 2 Januari, Stadsschouwburg, 20
uur: Herhaling van het Engelse blijspel
„Graag of niet" van Harold Brighouse door
het Vrije Toneel. Voor medewerkenden:
zie Vrijdag. Regie: Bob de Lange.
Zaterdag 2 Januari. Lido-Theater, 23.30 uur:
Nachtvoorstelling van „Verboden huwe
lijk" met Claudette Colbert en Robert
Ryan. Zondag 3 Januari 11 uur: „De Slan
genkuil" met Olivia de Havilland.
Maandag 4 Januari, Stadsschouwburg, 20 uur:
„Escapade" van Roger MacDougall door
het Vrije Toneel onder regie van de zelf
medespelende Bob de Lange. Met Sara
Heyblom. Ann Hasekamp, Wim van den
Brink, Ton van Duinhoven, Ben Huising
en vele anderen.
Maandag 4 Januari, Mlnerva-Theater, 20.15
uur: NCRV-steravond. Alleen maar Ofnt-
spanning). Aan dit programma zullen
onder meer medewerken: Johan Bodegra
ven. de zangeres Dora Schrama. de pianist
Cas Rus en de imitator Jasper Eikema.
Woensdag 6 Januari. Stadsschouwburg. 20
uur: De Haagse Comedie geeft een abon-
nementsvoorstelling van „De blauwe heu
vel" (The shining hour) van Keith Winter,
door professor Peter Scharoff geregis
seerd.
Donderdag 7 Januari. Stadsschouwburg, 20
uur: Wederom een abonncmentsvoorstcl-
ling van „De blauwe heuvel" door de
Haagse Comedie, met Willy Haak, Elisa
beth Andersen. Annel Nicuwenhuizen, Jan
Retel, Gijsbert Tersteeg cn Piet Kamer
man.
MUZIEK
Dinsdag 5 Januari. Concertgebouw, 20 uur:
De Engelse pianist Solomon is solist op het
vijfde D-concert van het Noordhollands
Philharmonisch Orkest onder leiding van
Toon Verhey. Gesoecld worden het Vijfde
Pianoconcert en de Zevende Symphonie
van Beethoven.
Woensdag 6 Januari, Minerva Theater, 20.15
uur: De Poolse meesterpianist Stefan As-
kenase geeft voor het eerst een recital in
Heemstede. Het programma is geheel aan
werken van Chopin gewijd.
Vrüdag 8 Januari. Stadsschouwburg. 20 uur:
Willem Andriessen geeft een recital voor
„Geloof en Wetenschan". Hij speelt de
Mondscheinsonate van Beethoven, de Da-
vidsbtindlerstanze van Schumann, de
Valses nobles et sentimentales van Ravel
en een Nocturne van Chopin.
Het oliebollendeeg staat te
rijzen - de magere kalenders
hangen rillend aan de muren
hun laatste blaadje vast te
houden - de kurken zijn ge
reed om va,n de flessen te
springen en de wijn de vrije
loop te laten om de laatste
minuut van het oude jaar te
besproeien - de mensen zitten
traditiegetrouw hun zonden
en balansen te overdenken -
de zevenklappers en gillende
keukenmeiden staan op bar
sten - en nog een ganse massa
andere verschijnselen duiden
erop, dat het Oudejaar is, en
dat het dus morgen noodza
kelijkerwijs Nieuwjaar zal
zijn.
Het ganse tijdperk van
twaalf maanden, dat verlopen
is, hebben wij met elkander
geharreward en meningsver
schillen gehad, in het klein en
in het groot, en nu plots zijn
we het over één ding roerend
en ontwijfelbaar eens: name
lijk over het feit, dat het van
daag nog uit moet zijn met
het jaar. Er is geen enkele op
standeling gesignaleerd, die
een groep mensen om zich
heen verzameld heeft om op
te trekken onder het vaandel
en de leuze: 1953 duurt nog
een tijdje! Waar blijven nu de
lieden, die het nooit over wat
dan ook met anderen eens
kunnen zijn? Wie verheft zijn
stem om te protesteren tegen
het dictatoriale besluit, om
alle mensen op de ganse we
reld in één klap van Oud naar
Nieuw te doen overstappen?
Iedereen zwijgt en legt zich
neer bij de willekeur van deze
overgang, waar geen enkel
houdbaar argument voor aan
te voeren is. Wat is er tégen
dat smadelijk afgezworen oude
jaar? Was het niet goed ge
noeg, of was het slechter clan
hel nieuwe zijn zal? Wat man
keert er aan de cijfers één
negen-vijf-drie? Klinkt één
negen-vijf-vier zoveel char
manter? Wat gebeurt er van
avond om twaalf uur, dat de
ganse wereldbevolking als één
man ontroerd moet zijn dooi
de slagen van de klok? Gaan
we gezamenlijk van de aardse
hel naar de aardse hemel?
Worden we tezamen van men
sen met fouten en zorgen
plotseling wezens zonder ge
brek of ongeluk? Worden onze
vijanden in één zwaai onze
vrienden? Is onze rheumatiek
plotseling verdwenen op
klokslag twaalf of weten we
op dat moment met blikse
mende zekerheid iets, waar
over we dit hele jaar in on
zekerheid hebben verkeerd?
Wat is de betekenis van dit
alles, vrienden, van die olie
bollen en die kandeel en die
tranen op de maat van de
klokslag? De drie wordt een
vier, het ene cijfer wordt het
andere, ze zijn me beide om
het even.
Kom niet met dat sprookje
van de oude, afgeleefde man,
met zijn leeggevloeide zand
loper, die bij de mijlpaal 1953-
1954 een jongetje ontmoeten
zal dat zijn lasten overneemt.
Ik ken die prentjes. Een scha
mel gekleed ventje, dat beter
bij zijn moeder had kunnen
blijven zitten omdat hij nau
welijks lopen kan, heeft een
afspraak met een kromge
trokken grijsaard. Een nieuw
jaar ontmoet een oud. Zo ver
beelden wij dit ontzaglijke
niemendalletje in symbolen,
maar sprookjes snijden geen
hout! In waarheid: Er is geen
jongetje, er is geen grijsaard
en er is geen mijlpaal. Er is
niets.
Vanavond ben ik onder een
sterrelichte hemel de blauwe
duisternis ingegaan, de buiten
op. de dreven door, de lanen
uit, de velden in. Ik heb de
wegwijzer gezocht, waar twee
handjes in verschillende ricn-
tingen aan moeten vastzitten
met 1953 en 1954 erop. Ik heb
de grens tussen oud en nieuw
willen zien, om te weten of ik
met recht iets plechtigs zou
mogen bespeuren in de klok
slag van twaalven.
Ge moet diat horen: Hier in
de diepe duistere stilte van
een met spaarzaam maanlicht
gewitte weg, vanwaar men
door de grijze nevelen heen
de hemel en de aarde elkan
der kan zien ra'ken in de verte,
heb ik hem gevonden. De weg
wijzer met de handjes.
Een rechte, stevige paal.
met sierlijke handjes wijzend
naar vooruit en achter. Voor
uit: 1954. Achteruit: 1953. Hij
staat er. Ge kunt hem gaan
zien. Maar hij weet zelve niet
waartoe hij dient, aangezien
er geen kromming noch zij
weg is, waardoor ge zonder
hem verkeerd zoudt kunnen
lopen en in 1953% terechtko
men.
En daar is ook het jongetje
gekomen. Het draagt een len
dedoekje die hier niet in de
mode zijn, en een zandloper
tje uit een speelgoedwinkel.
Het is een eigenwijs ventje,
dat kijkt zoals Mozart moet
hebben gekeken toen hij als
keutel van vier een symfonie-
tje componeerde: Te wijs, te
ou wema nn et j esa ch tig', waar
door ge de lust gevoelt hem
een oplababbel te verkopen.
Het ventje dribbelt schoor
voetend naar de paal. en kijkt
turend de kant van 53 op.
Ge hoeft niet zo te loeren,
zeg ik, want het is pas bij
tienen.
Hij ziet mij aan alsof hij
niets met mij te maken heeft
- hij heeft dat ook niet. Ik
ben geen afgedankte grijs
aard van twaalf maanden.
Ge zijt te klein om alleen
op weg te zijn, zeg ik. Ga te
rug naar uw moeder, die zich
schamen moest om u te laten
lopen op dit uur. Ge moest
onder de wollen dekens liggen
inplaats van hier bloot rond
te stappen in een sprookje.
Dat moet i k weten, zegt
het ventje met nog een nieuw
Mozarttrekje op zijn eigen
wijze snuit. Ik wilde enkel dat
die oude spoedig kwam.
Ge zijt voor niets gekomen,
zeg ik, want de oude heeft mij
gezonden om u te vertellen
dat hij nog wat blijft.
Hij kijkt verbaasd en begint
onzeker te worden. Dat kan
niet. zegt hij, want -
Alles kan, kleine krent. Het
moet maar eens aflopen met
die comedie. Maak als de ge
smeerde bliksem dat ge naar
uw moeder komt, of ik zal u
laten voelen wat er allemaal
kan.
Hij begint te huilen en aan
zijn hemdslipje te trekken, en
dan smijt hij zijn zandlopertje
tegen de vlakte. Hij loopt
achteruit en drenst wat van:
Het kan niet, het moest. Maar
als ik „vort" zeg, trippelt hij
brullend weg in de richting
54, hij moet zijn lendedoekje
vasthouden om het niet te
verliezen. Ik zie hem als een
stip verdwijnen in dc strepen
maanlicht.
Het is gebeurd. Er komt
niéts van, vanavond.
Ge kunt uw oliebollen toch
wel opeten, omdat het zonde
zijn zou van de kosten, en de
nieuwe kalender zult ge in ge
bruik moeten nemen omdat
de oude op is. Maar ge kunt
er van opaan dat dc flauwiteit
van dat wegwijzertje en die
zandloper niet doorgaat. Er
gebeurt niets - waarachtig
niet!
En als ge het niet wilt aan
nemen, ga dan even bij
twaalven naar de wegwijzer
zien. Dan zult ge de oude man
daar vinden, zemelend en tu
rend en wachtend. Hij kan
daar wachten tot hij wegwaait.
Het kleine ventje slaapt als
een roos, met zijn duim in de
mond, en het denkt niet meer
aan blote uitstapjes in de win
terkou. HA! J. L.
DIVERSEN
Dinsdag 5 Januari, Minerva Theater, Heem
stede, 20.15 uur: Filmavond van de Haar
lemse Jazzclub. Op het toneel: „The
Dixieland Wanderers".
Woensdag 6 Januari, Kleine Brinkman, 8 uur:
Voor het genootschap Nederland-Engeland
spreekt het Engelse Parlementslid Sir
Edward Keeling over de functies van het
Britse Parlement.
Donderdag 7 Januari, De Leeuwerik, 20 uur:
Voor de vereniging „Oost en West" houdt
prof. dr. G. H. van der Kolff een lezing
over: „Karakter en toekomst van het
zorgenkind Nieuw Guinea". Na afloop van
de causerie wordt een film over Nieuw
Guinea vertoond.
Donderdag 7 Januari, Frans Halsmuseum,
20 uur: Eerste van zes voordrachten voor
de Volksuniversiteit door prof. dr. S. F. H.
J. Berkclbach van der Sprenkel in de
cursus „Assemblee Wereldraad van Ker
ken" over „Eenheid en verscheidenheid
der Christenheid".
TENTOONSTELINGEN
Kunsthandel Leffelaar: De kunst van het
edelsmeden. Exposanten: Maud Smit. led
HudigStigter. Archibalt Dumber en
Chris Steenbergen. Van 17 December tot
6 Januai-i. op werkdagen van 1017 uur,
des Maandagsmorgens gesloten.
Huis Van Looy: Eretentoonstelling van wer
ken van de schilder Johan Buning ter
gelegenheid van diens zestigste verjaardag.
Dagelijks van 1012.30 en van 13.3017
uur, des Zondags van 1417 uur. Tot 4
Januari.
Treslong, Hillegoni. Expositie van grafiek,
tekeningen en schilderwerk van Jan
Förrer, student aan de Rijksacademie voor
beeldende kunsten te Amsterdam. Van 16
December tot 6 Januai'i.
Teylers Museum: Etsen van Rembrandt uit
eigen bezit. Verder tekeningen van Rafaël,
Michelangelo. Lorrain cn Watteau. Ge
opend op werkdagen van 1115 (behalve
Maandag) cn de eerste Zondag van elke
maand van 1315 uur.
Frans Halsmuseum. Groepsportretten van
Frans Hals in nieuwe formatie cn perma
nente expositie van nieuwe aanwinsten.
Dagelijks geopend van 10—15 uur, des
Zondags van 1315 uur.
Schotersingel 117 a: Palestina-diorama's
(Bijbelse voorstellingen). Dagelijks ge
opend van 1417 uur.
Woonhuis Van Looy: Het voormalig woon
huis van de schilder-schrijver Jacobus van
Looy is te bezichtigen op Donderdagen
van 1012 en van 1417 uur, op Zondagen
alleen van 1417 uur.
Mcnclel-collegc, Schoterstraat 2 a: Tentoon
stelling op natuurhistorisch gebied van
„Natura". Geopend Vrijdag 1 Januari van
116 uur, 2,aterdag 2 Januari van 106
uur en Zondag 3 Januari van 109 uur.
ADVERTENTIE
De door ons beschikbaar gestelde wieg
in verband met BABTDAG,
werd gewonnen door
Mevr. JACOBS DE VRIES
Nachtegaalstraat 82 Alhier.
De verbruikte slof was 17.93 m.
hebben wij tientallen koopjes, met
daarbij een KORTING van
20 pCt. op onze
TEDDY JASJES en JACKS j
Anegang 46 Grote Houtstraat 116
's-GRAVENHAGE. Alhier aangebragte
berigten maken melding van zeer hevige
koude in Frankrijk, België en Duitsch-
land. In het gebergte van het Fransche
departement van de Arriège zijn van
zeven Spaansche reizigers er vier van
koude omgekomen. Bij Saventhem, niet
verre van Brussel, heeft zich eene kudde
wolven vertoond. Men heeft eene drijf-
jagt op deze roofdieren verordend. Op den
Rijn verhindert het ijs de scheepvaart. Bij
Nijmegen worden zware lasten met paard
en wagen over het ijs in de Waal vervoerd.
