VALDA
Ondanks dooi toch felle duels tussen
Noorse en Nederlandse schaatsenrijders
.Clowntje Rick
Eerste Zondag na Pasen wordt
„Wereldvrijgez ellendag"
Een aarzelende
liefde
Andersen - nederlaag tegen Broekman
op 5000 m - eerste in Rotterdam
Nederlandse records op
de 500 en 5000 meter
scherper gesteld
Verouderde hoest.
Feuilleton
4
Cricket
De vijfde testmatch
Zd AfrikaNieuw Zeeland
Wielrennen
Van Est geopereerd
De standen in de
volleybalcompetitie
Voor de kinderen
Sport in 't kort
33
Op ijsschots naar zee
drijvende jongen gered
Ongehuwden luchten hun grieven
op vergadering in Amsterdam
Licht ging uit ter verhoging
der gezelligheid
Een bloemetje voor
verdienstelijke landgenoten
door Dorothy Quentin
WO Erts DAG 10 FEBRUARI 1954
(Van onze sportredacteur)
Ai HjalHs. ai Hjallis. Een dreumes van een jaar of vijf kan er haast niet genoeg van
krijgen. Ai Hjallis. En hij blijft dapper doorzwaaien met z(jn Noorse vlaggetje. Dan
komt Hjallis langs. En weer klinkt het vele malen uit de kindermond, ai Hjallis. Nu
kan de schaatscrack Hjalmar Andersen veel verduren, maar voor de aanmoedigingen
van kinderen bezwijkt hij. En Hjallis blijft staan. Trekt dan een paar gezichten waar
het knaapje allerhartelijkst om moet lachen, zwaait dan nog even tot afscheid en
vertrekt daarna met forse slagen naar de plaatsen op de baan van de IJsclub Kralin
gen, waar hij zijn teamgenoten met raad en daad terzijde kan staan. Want zo is
Hjallis. Schaatsenrijden doet hij goed en serieus, handtekeningen zetten in zakboekjes
van vurige bewonderaars en bewonderaarsters, daar krijgt hij gauw genoeg van,
maar voor kinderen heeft hij een zwak die moet hij apart groeten en tevreden
stellen. Het Noorse jongetje op onze tribune was er de hele middag uitgelaten van;
voor hem was er maar één man, die enige uren lang het onderwerp was van zijn
ih het zangerige Noors gevoerde gesprekken met de om hem heen zittende Noorse
kolonie.
Voor de andere toeschouwers op de baan
van de IJsclub Kralingen waren er behalve
Hjalmar Andersen overigens nog wel meer
rijders die de aandacht vroegen. Het puikje
van de groep Noorse schaatsenrijders uit
Davos was namelijk naar Nederland geko
men Aas. Karstensen, flansen. Seiersten.
Johansen en Johannesen en dat bond
op ondanks de dooi toch nog vrij goed ijs
de strijd aan met de beste Nederlandse rij
ders: Broekman. Van der Vóórt. Maarse, j
Huiskes. Schüler, De Graaff en de sterksten
van de B-rijders.
En die naar schatting tienduizend toe
schouwers zullen er geen spijt van gehad
hebben dat zij naar Kralingen getogen wa
ren. Want er viel ontegenzeggelijk veel
goeds te beleven. Dat er geen scherpe tijden
gereden zouden worden, wel cat stond haast
al bij voorbaat vast met het vrij zachte ijs,
maar dat er records verbeterd zouden wor
den met een dergelijke groep rijders op de
baan daar kon niet aan getwijfeld worden.
Recordverbeteringen
En zo geschiedde ook. Nog geen minuut
na het eerste startschot voor de eerste serie
van de 500 meter was het Nederlandse baan
record al verbeterd door de Noorse Arne
Johansen, die in 45.1 sec door de finish ging
vóór Anton Huiskes, die er een halve secon
de langer over deed. En weer een minuut
later volgde prompt de verbetering van het
Nederlands record op de 500 meter (46.8 sec.
van T. Hooftman en C. van der Eist 46.3
sec., dat echter nog niet gehomologeerd is)
door Wim van der Voort, die de chronome
ters op 46 sec liet. stoppen, een halve seconde
voor Karstensen.
Maar de tevreden kijkende Van der Voort
bleef niet lang Nederlands recordhouder.
Nadat De Graaff (47.8) gewonnen had van
Hansen (48.2); Aas (47.2) alleen had moeten
rijden door: het vallen van Van der Eist;
Andersen (46.5) zich weer eens een opmer
kelijk beter sprinter had getoond dan
Broekman (47). reed Gerard Maarse in zulk
een uitstekende styi tegen de Noor Seiersten
dat het velen duidelijk werd dat hij een
uitstekende kans had een scherpere tyd te
maken dan Van der Voort. Hetgeen ook
gebeurde. Met 45.9 sec. werd hij Nederlands
recordhouder.
En hij bleef het. Roozendaal (48.1 sec.),
Doetz (50.7 see.), Oltshoorn (47.8 sec.). Van
't Oever (48 sec.», noch Van der Eist <46.3
sec.), die zijn rit tegen Johannesen (48.9
sec.) had overgereden, konden hem meer
bedreigen.
De 5000 meter
Uiteraard werd de 5000 meter met span
ning tegemoet gezien. Want, zo vroeg men
zich af. zal Broekman (een halve punt
achter op Andersen in het algemeen klasse
ment) er in slagen vijf seconden (voor de
telling van het klassement wordt de 5000
meter omgerekend tot een 500 meter-tijd
en elke seconde geldt dan voor één punt)
sneller te rijden dan de Noor en als eerste
te eindigen?
Het antwoord op deze vraag werd eerst
nog verdropgen door een ander belangrijke
gebeurtenis. Maarse namelijk reed zijn rit
tegen de Noor Johansen en reduceerde bij
die gelegenheid het Nederlands record, dat
Jeen van der Berg, de winnaar van de Elf
stedentocht, Zondag jongstleden op 8.57.5 had
gebracht, tot 8.57.3. De Noor bracht het niet
verder dan 9.15.8.
Nauwelijks was het applaus verstomd of
Andersen kwam aan de start met zijn land
genoot Karstensen. Een ongelijke strijd
uiteraard, maar voor Hjalmar des te onpret
tiger aangezien hij weinig houvast en
stimulans had. Maar wat een stijl! Het pu
bliek. niet verwend op schaatsgebied.
werd bij deze race enthousiast als moedigde
men een landgenoot aan en schreeuwde
heija, heija. als had een ieder een Noors
paspoort in de portefeuille.
In diepe zit. het bovenlichaam soepel dei
nend boven de krachtig afzettende benen,
de rechterarm even los in de bochten en
ver met het linkerbeen doorglijdend, zo ging
de Noorse crack over het ys. Met de regel
maat van de klok reed hy ronde na ronde
in hetzelfde straffe tempo, waarin de ronde
tijden varieerden tussen 41 en 42 sceonden
over de 400 meter. Toen Karstensen de laat
ste bocht inging, reed Andersen 200 meter
verder al door de finish. Zijn tijd, 8.43.1, was
de beste ooit in Nederland gemaakt.
Spanning
Zo zou Kees Broekman dus 8.38.1 moeten
rijden om zijn Noorse rivaal voor te blyven.
En terwijl de Lierenaar zich warm reed
presteerde de Nederlandse kampioen Egbert
van 't Oever het om het nauwelijks een half
uur tevoren door Maarse gevestigde record
na een uiterst spannende en ook fraaie race
tegen De Graaff met hijna zeven seconden
te verbeteren: 8.50.5. Ook De Graaff bleef
beneden de tijd van Maarse: 8.51.4!
Nadat Aas met weinig moeite (8.43.9) ge
wonnen had van Olsthoorn (9.17.5) leek het
er even op dat Van der Voort het Neder-
laands record nog schemer zou stellen in
zijn rit tegen Van der Eist. Doch de laatste
twee ronden bleek de Westlander daar niet
genoeg adem voor over te hebben. In 8.55 8
werd hij wel winnaar (Van der Eist 9.13.5).
Dé strijd werd daarna de race Broekman
Huiskes. Vijf seconden sneller dan Ander
sen rijdenDat betekende, zo had Broek
man uitgerekend. 62 seconden over de eerste
600 meter en daarna ronden van 40.5, 41, 42,
42.5. 42 gevolgd door zes ronden van 41 sec.
Luide aangemoedgid door de duizenden
graag tot schreeuwen en trappelen aan
gespoorde toeschouwers op de koude tribu
nes ging Broekman soepel zowel op het
rechte eind als in de bochten over de
baan.
Na de tweede ronde was hij anderhalve
seconde sneller dan Andersen, na de derde
ronde een halve seconde, na de vierde lag
hij een halve sceonde achter en na zeven
ronden reed hij eer in dezelfde tijd als zijn
Noorse rivaal. De volgende ronde beet
Broekman nog even verder door en kwam
weer voor eo Hjalmar. Steeds verder. Maar
zouden het vyf secon^n zi'n? De tiidmeters
braken de spanning: 8.39.2 juist 1.1
seconde tekort om Andersen in het algemeen
klassement voor te komen!
Nieuw record
Zo kwam de populaire Noor in het bezit
van de door Prins Bernhard uitgeloofde
zilveren médaille. Broekman daarentegen
zag zijn naam genoteerd als recordhouder
op de 5000 meter. We hebben zo'n vermoeden
d?t het wel even zal duren voordat zyn
naam op deze lijst zal worden doorgehaald.
Een moment uit de strijd tussen Broekman
(links) en Andersen (rechts) tijdens de
500 meter, die door de Noor met ander
halve meter voorsprong werd gewonnen.
Andersen rijdt zonder muts, omdat die
tijdens de eerste 100 al afwaaide. Broek
man nam revanche voor deze nederlaag
op de 5000 meter, maar was net niet snel
genoeg om zijn grote rivaal voor te komen
in het algemeen klassement. Het was
overigens vijftig jaar geleden dat Noorse
en Nederlandse rijders elkaar voor de
laatste maal ontmoetten op een ijsbaan
in Nederland.
Zo werden de wedstrijden, die men Maan
dag al afgelast achtte, ondanks het van het
juryhuisje en de tribunes afsiepelenae aoui-
water toch nog een evenement, dat de toe
schouwers zich nog lang zullen herinneren.
Het Noorse jongetje, omdat hij contact had
gehad met de Hjallis van alle Noorse jonge
tjes. en de duizenden volwassenen omdat zij
goed en stijlvol hardrijden hadden gezien.
Klassementen
Het klassement van de 5000 meter luidde:
1. Broekman (Ned.) 8.39.2; 2. Andersen
(Noorw.) 8.43.1; 3. Aas (Noorw.) 8.43.9; 4.
Johannesen (Noorw.) 8.45.2: 5. Van 't Oever
(Ned.) 8.50.5; 6. Huiskes (Ned.) 8.51.2; 7. De
Graaff (Ned.) 8. 51.4; 8. Van der Voort
(Ned.) 8.55.8; 9. Seiersten (Noorw.) 8.56.2;
10. Schüler (Ned.) 8.57; 11. Maarse (Ned.)
8.57.3; 12. Hansen (Noorw.) 9.09.6; 13. Kar
stensen (Noorw.) 9.10.5; 14. Van der Eist
(Ned.) 9.13.5; 15. Johansen (Noorw.) 9.15.8;
16. Olsthoorn (Ned.) 9.17.5; 17. Roozendaal
(Ned.) 9.17.6; 18. Doets (Ned.) 9.28.9.
Het eindklassement luidde: 1. Andersen
(Noorw.) 98.810 pnt.; 2. Broekman (Ned.)
98.920 pnt.; 3. Van der Voort (Ned.) 99.580
pnt.; 4. Aas (Noorw.) 99.590 pnt.; 5. Maarse
(Ned.) 99.630 pnt.; 6. Huiskes (Ned.) 99.720
pnt.; 7. Johansen (Noorw.) 100.680 pnt.; 8.
De Graaff (Ned.) 100.940 pnt.; 9. Van 't
Oever (Ned.) 101.050 pnt.; 10. Johannesen
(Noorw.) 101.420 pnt.; 11. Karstensen
(Noorw.) 101.550 pnt.: 12. Van der Etst (Ned.)
101.650 pnt.; 13. Schüler (Ned.) 102.00 pnt.;
14. Eeiersten (Noorw.) 103.020 pnt.; 15 flan
sen (Noorw.» 103.160 pnt.; 16. Olsthoorn
(Ned.) 103.550 pnt.; 17. Roozendaal (Ned.)
103.860 pnt.; 18. Doets (Ned.) 107.580 pnt.
Zuid-Afrika heeft de vijfde en laatste
testmatch tegen Nieuw Zeeland met vijf
wickets gewonnen. Van de vijf wedstrijden
eindigden er vier in een Zuid-Afrikaanse
zege. een bleef er onbeslist.
De Nieuw Zeelanders gingen in hun twee
de innings all out voor 222, zodat hun tegen
standers 212 runs nodig hadden voor de
overwinning. Zij kwamen in ruim drie uur
op 215 voor het verlies van vijf wickets.
Endean (87) en Watkins (45) scoorden
samen 107 runs voor het vierde wicket.
Endean sloeg 14 vieren.
Score: Nieuw Zeeland 226 en 222; Zuid-
Afrika 237 en 215 voor vijf.
De Nederlandse Wielrenner Wim van Est
is in het ziekenhuis in Roozendaal geope
reerd. De chirurg heeft hem daar van een
gezwel aan het linkerbovenbeen afgeholpen.
Aan het eind van deze maand hoopt Van
Est al weer te kunnen rijden in de zes
daagse van Antwerpen met zijn collega
Wout Wagtmans.
1 nvh n7 R/V7 IF.
GABARDINE REGENJASSEN
DAMES:
le klasse:
Haarlem zijn als volgt:
HEREN:
le klasse:
HVS
10
18
D. Raeckse
9
15
PSVH
9
11
CIOS
10
11
Velox
10
10
ven
9
9
HVS 2
12
9
Brandweer
9
2
PSCB
8
1
2e klasse A:
Rapiditas
8
13
VCK
8
13
HBC
8
12
CIOS 2
7
9
HVS 3
8
7
PWN
8
7
OVRA
8
6
VCR 2
8
3
PSVH 2
8
2
2e klasse B:
Santpoort
8
14
Rap. 2
7
13
Sportief
8
9
BGV
8
9
Ramplaan
7
8
CTOS 3
8
8
HBC 2
8
5
Boru
8
2
Brandweer 2
9
2
3e klasse A:
Leonidas
7
14
r> Raeckse 2
V
it
Gios
8
10
Velox 2
8
8
Stampers
7
7
Spaarnestad
7
4
HVS 4
8
3
PWN 2
7
2
3e klasse B:
D. Raeckse 3
8
13
AVC
7
9
Santpoort 2
ry
9
Rap. 3
8
8
Leonidas 2
8
7
BGV 2
T
6
D. Raeckse 4
7
5
Gios 2
7
1
D. Raeckse
9
18
Rap.
10
14
Velox
8
11
HBC
8
11
PSVH
10
8
HVS
8
6
VCK
8
4
OSS
9
4
OVRA
8
2
2e klasse:
D. Raeckse 2,
9
17
BGV
8
13
Velox 2
9
10
Ramplaan
9
10
D. Raeckse 3
8
8
VCR
9
6
HBC 2
8
5
PWN
9
5
PSVH 2
9
4
3e klasse A:
AVC
8
16
OG
8
14
Rap. 2
9
12
Leonidas
9
10
EGV 2
9
9
VPIOX 3
11
8
Gios
9
7
HVS 2
9
6
HBC 3
10
4
3e klasse B:
MHBS
9
17
SSO
9
15
D. Raeckse 4
10
13
Spaarnestad
to
11
Santpoort
10
10
OG 2
9
9
Stampers
9
7
Gios 2
10
7
OVRA 2
11
5
HVS 3
11
0
Ja, daar stond Rick nouhij was wel beneden, maar hoe kwam hü nu buiten?
Maar wacht eensaan het eind van de gang zag hij een keuken, en daar was een
achterdeur. En als hij het goed zag, was die open!
Dan moest hij maar proberen, daardoor te komen. Maar hij zou héél voorzichtig moe
ten zijn, dat hij niet gezien werd!
Eerst sloop hij de gang door, toen keek hij om 'n hoekje de keuken inGelukkig,
daar was niemand. Rick rende de keuken door en zag, dat hij zich niet vergist had; de
achterdeur stond op een kier!
Dat was voldoende voor hem, om er door te glippen. En nu stond hij buiten, in een
tuin. Hij keek eens om zich heen; achter in de tuin was een poortje in de schutting, en
dat had zulke brede naden, dat hij daar wel doorheen zou kunnen komen. Rick liep
gebukt, maar hard de tuin door,- en werkelijk lukte het hem, door het poortje te
kruipen
Nu stond hij op straat, aan de andere kant van de lange schutting. Gelukkig.uit
dat huis met het akelige meisje was hij nu ten minste weggekomen!
En nu lopen en zien, waar hij terecht zou komen!
RUSLAND—OOST DUITSLAND. In
Moskou werd een ijshockeywedstrijd ge
speeld tussen Rusland en Oost-Duitsland. De
Russen wonnen met veertieneen.
K.N.A.U. NODIGT GERSCHLER UIT.
Zondag heeft de Duitse athletiektrainer
Woldemar Gerschler, de trainer van Harbig,
Barthel en Pirie, in Hannut een lezing ge
houden over de pricipes van de moderne
athletiek-training. De op deze bijeenkomst
aanwezige K.N.A.U.-vertegenwoordigers,
hebben van de gelegenheid gebruik ge
maakt om namens de K.N.A.U. de heer
Gerschler uit te nodigen een dergelyke
lezing in Nederland te houden. De heer
Gerschler heeft de invitatie in principe aan
vaart.
DUILIO LOI EUROPEES KAMriOEN
LICHTGEWICHT. De Italiaan Duilio Loi
heeft het kampioenschap van Europa licht
gewicht op zijn naam gebracht door de titel
houder, de Deen Jörgen Johansen, in vijf
tien ronden oh punten te verslaan. Johan
sen was een ietsje sneller en beweeglijker,
maar de Italiaan bleek physiek de sterkste
van de twee.
WACKER TE STERK VOOR ARUBA.
Het Oostenrijkse prof voetbalelftal Wacker
heeft met tweeeen van Aruba gewonnen.
Met rust had Aruba met een—nul de
leiding.
ADVERTENTIE
Maak een einde aan dat
gekuch, zuiver Uw lucht
wegen van gevaarlijke
ziektekiemen met de
snelwerkende
Dinsdagmiddag is de 15-jarige Z. bij het
spelen op het ijs in de haven van Den
Helder, op een drijvende schots terecht ge
komen en naar het Marsdiep afgedreven.
Twee vissers, die dit zagen gebeuren,
maakten een kotter gereed en slaagden er
in de jongen te bereiken, waarna zij hem
naar de haven terugbrachten.
De reddingboot „Prins Hendrik", die
reeds in gereedheid was gebracht om uit
te varen, behoefde geen dienst meer te
doen.
Er is gisteravond in de hoofdstad «sen
vrij-gezellige vergadering gehouden door
de nog jonge „Nederlandse Vrijgezellen-
bond", die zijn afdeling Amsterdam op
richtte.
„Niemand wist vroeger waar Grevesn-
bicht lag", zo zei een der sprekers, „maar
sinds het vriigezeHenconeres, dat daar het
vorig jaar gehouden is, heeft het een we
reldnaam".
Er waren uitnodigingen verzonden met
de bepaling, dat men de avond bij kon wo
nen, indien men minstens 30 jaar oud en
vrijgezel was. Men had gerekend op 300
gegadigden maar er verschenen er ruim
45Ö, namelijk 300 vrouwen en 150 mannen,
in leeftijden variërend van 30-65 jaar, die
zich voor e?n deel met een staanplaats te
vreden moesten stellen.
Nico Engelschman. een 40-jarige Am
sterdammer, die als voorlopig voorzitter
van de nieuwe afdeling Amsterdam optrad,
leidde de avond in met een redevoering,
waarin hij „de ingewikkelde problematiek
van het ongehuwd z;jn voor volwassenen"
onder de loupe nam. HH zei o.m.: „Er
zijn mensen, wier psychische structuur
voor het huwelijk niet deugt. Anderen kie
zen uit godsdienstige overtuiging vrijwillig
het celibaat of blijven uit plichtsbetrach
ting ten opzichte van de ouders, die ver
zorging behoeven, ongehuwd en tenslotte
zijn er de innerlijk geremden. die tegen
hun diepste verlangens in alleen blijven.
De egocentrische vrijgezellen laat ik bui
ten beschouwing".
De spreker noemde enkele practische
moeilijkheden, waarmede vrijgezellen te
kampen hebben als zeer hoge belastingen,
eten buitenshuis en het wonen op huur
kamers, waarvan de huur meestal oneven
redig hoog is. „Wel legt de overheid hen
extra plichten op", zo zei hij, „maar rech
ten heeft de vrijgezel zeker niet waar het
de huisvesting aangaat". Hij betoogde
voorts, dat de nieuwe bond een deel van de
ongezelligheid, waarin vele vrijgezellen
hun leven doorbrengen, wegnemen kan
door een band tussen hen te leggen. „Dan
behoeven ze geen tweederangs burgers
meer te blijven, die het mikpunt zijn van
veel spot en dikwijls in een meelijwekkend
daglicht worden gesteld. Onze bond beoogt
echter geen huwelijksbemiddeling".
Namens enkele vrouwenverenigingen
sprak daarna mej. Bloemberg, die onder
de dames instemming wekte, toen ze zei:
„Voor de viouw is de vrijgezellenstaat on
gunstiger dan voor de man, want hij is
meer favoriet bij de hospita".
„Eigen afgevaardigde in parlement"
„Wij hopen te bereiken, dat er niet al
leen in ons land, maar zelfs in de gehele
wereld meer aandacht wordt besteed aan
de problemen van de vrijgezellen", zette
daarna de oprichter van de bond, de heer
Greijn uit Grevenbicht uiteen. „Wat zou
het niet toe te juichen zijn, indien wij
onze eigen afgevaardigde in de Staten-Ge-
neraal zouden hebben".
Hij zei voorts: „De wereld kent een
Moederdag, een Vaderdag, een Bloe
mendag; waarom zou er geen Vrijge-
zellendag ook zijn? Waarom moet een
vrijgezel altijd cadeaux geven bij hu
welijken en geboorten, bij verlovingen
en verjaardagen, hoewel hij zelf nim
mer iets krijgt?"
Hij proclameerde daarop de eerste
Zondag na Pasen (dit jaar dus 25
April) tot wereldvrijgezeilendag. „La
ten wij vrijgezellen elkaar als een
grote familie op die dag gedenken.
Laat de meest vergeten leden van onze
maatschappij op die dag voelen, dat
er tenminste iemand aan hen denkt".
Om practische redenen en ter verhoging
der gezelligheid, zoals de folklorist D. van
der Ven zeide, werd vervolgens het licht
uitgedraaid. De heer Van der Ven hield
daarna een lezing met lichtbeelden over
diverse folkloristische gebruiken van de
jonkheid in allerlei plaatsjes in ons land.
Na afloop gaven velen zich als lid op.
Op Valentijnsdag
De Vereniging „De Nederlandse Bloe
misterij" heeft het initiatieif genomen om
Valentijndag, de veertiende Februari, op te
luisteren met het aanbieden van een bloe-
mengeschenk aan een aantal Nederlanders,
die zich in het afgelopen jaar op velerlei
manieren verdienstelijk hebben gemaakt
voor hun medemensen. Zij heeft daarop de
Nederlandse dagbladen verzocht haar te
helpen om candidaten voor dergelijke
bloemenhuldes te zoeken.
Dat deze overigens niet met een lampje
gezocht hoefden te worden, bewijst het feit,
dat de Vereniging weldra een lijst van 114
mensen bij elkaar had en daarin is zij gaan
schrappen en selecteren tot er nog 48 over
waren. Die zullen nu op de Zaterdag, voor
afgaande aan Valentijndag, een bloemrijke
verrassing ontvangen.
Het is door de veelzijdigheid van zijn
activiteiten een bont gezelschap, waarvan
wij de namen uiteraard niet kunnen noe
men, maar van wier verdiensten wij toch
wel vast een beknopte opsomming kunnen
geven.
Zo zullen bloemstukken de waardering
vertolken voor geestelijk werk onder
woonwagenbewoners, het verstrekken van
koffie aan stratenmakers, het redden van
bewoners van het rampgebied, voor op
offerend werk aan de zelfkant van de
maatschappij in het verband van het Leger
des Heils, voor het opofferen van eigen
schip om een gevaarlijke bres in het ramp
gebied te dichten, voor het goedmaken van
een in het watergevallen Sinterklaasfeest
voor Haarlemse kinderen, en voor het als
schoenpoetser optreden ten bate van het
Rampenfonds ondanks een hoge leeftijd.
Verder is er bijvoorbeeld een schilleboer
bij, die gewoon is zijn paard elk jaar veer
tien dagen vacantie te geven, een officier,
die gewond werd toen hij een soldaat te
hulp schoot, die een handgranaat had laten
vallen, zeven man van 'een „modderploeg"
in het rampgebied, een man, die ondanks
zijn ziekte zestig paarden uit een branden
de stal redde en een van de organisatoren
van het Vrijgezellencongres.
Zo zullen overal in het land op Zaterdag
vóór Valentijndag mensen met verraste ge
zichten een bloemenhulde in ontvangst
nemen en zich afvragen, waaraan zij dit
verdiend hebben. Maar zij kunnen deze in
de eerste plaats bekijken als een bewijs van
de toegenegenheid welke door Valentijn
dag gesymboliseerd wordt.
ADVERTENTIE
TEGEN HOE ST
PASTI L_L.ES
DE°ZACMTE VALDAMILD
65)
HOOFDSTUK XXV
Het behoorde tot Rosemary's werk otm
iedere morgen, wanneer ze naar 't theater
ging, de post voor de troep op het postkan
toor af te halen. De brief uit Amerika
kwam in 't-midden van hun laatste week
in Thames. Rosemary hield de dunne, lich
te luchtpost-enveloppe vast alsof er een
tijdbom in zat; haar vingers trilden. Ze
legde de brief bovenop het stapeltje post
en Uep hierna vol innerlijke onrust door
Pollen Street naar de schouwburg.
Het was r.og voor negenen, maar de zon
stond al hoog boven de groene heuvels
achter de stad en de winkeliers waren
druk in de weer met het uitstallen van
allerlei zaken. Auto's haalden haar in of
reden haar tegemoet, kinderen verzamel
den zich bij de bushalte om naar 't strand
te gaan. Ze hadden badpakken, handdoe
ken en pakjes brood onder de arm.
Het was een veel-belovende en vrolijke
morgen en Rosemary zou stellig even vro
lijk als al die kinderen zijn geweest en
uitgelaten gedaan hebben, als ze niet die
luchtpostbrief bij zich gehad had
Mannen, vrouwen en kinderen riepen
haar een opgewekt „Goeden morgen" toe;
maar ze antwoordde slechts automatisch.
Het was een vriendelijk en gezellig stadje
en iedereen kende haar.
Om zich te dwingen die brief even te
vergeten, dacht ze aan wat Gavin haar in
't begin van de tournée had gezegd: Ver
geet nooit dat wij de vreemdelingen zijn,
Rosemary, vooral in de dorpen en kleine
stadjes. Zij herkennen ons, maar wij heb
ben er niet de minste notie van wie ons
allemaal groeten. Ze weten dat wii bij
Herrick's troep horen, dus moet je steeds
zo vriendelijk mogelijk zijn. We zijn alle
maal zonder uitzondering een soort
reclame agent voor het gezelschap en voor
Val, waar we ook zijn!"
Rosemary bleef dus ook deze morgen,
ondanks de belangrijke brief, herhaaldelijk
staan om allerhartelijkst groeten te beant
woorden en mensen toe te knikken.
Een meisje, dat in de bibliotheek werkte,
vroeg;
„Vanavond gaat toch Hamlet? Ik ga er
met mijn verloofde heen".
Even verder op hielden twee vrolijke
bengels haar aan. De ene was hoogblond,
de ander was kennelijk een Maori-jongen.
„O, juffrouw Combe zouden ze onze
autogrammen-albums willen tekenen als
we vanavond na de voorstelling langs ko
men? Kunt u daarvoor zorgen?"
„Moeten jullie dan niet al lang in bed
liggen?"
Ze vroeg 't met een glimlach en nam on
derwijl de gekreukelde albums van hen
aan. Ze moest plotseling aan Roger en
Tony denken.
„Hamlet" duurt nogal lang. Komen jul
lie maar tegen half zes langs, dan zal ik
er voor zorgen, dat jullie de handtekenin
gen krijgen".
„Graag. Dank u wel juffrouw Combe".
Ze lachten en liepen verder, smakelijk
aan een ijsje likkend.
Rosemary begreep maar al te goed dat
ze helemaal niet naar „Hamlet" wilden
komen kijken; het was hen alleen maar om
de handtekeningen te doen. Ze vond het
aardige knaapjes, echte robbedoezen.
Ik zou wel een zoon willen hebben....
nee, twee of driepeinsde ze en
schrok dan onmiddellijk van het idee. Als
ze verliefd was op een getrouwde man
en dat was ze hoe kon ze dan ooit een
zoon krijgen
't Was de eerste keer, dat ze zich haar
positie duidelijk realiseerde, op een nuch
tere, practische manier.
Het denken aan een toekomst zonder
alles, waar een vrouw toch naar verlangt,
beangstigde haar opeens, daar zo midden
op straat. Ze zette deze gedachten dan ook
maar snel van zich af. Haar eigen moei
lijkheden waren op het ogenblik van on
dergeschikt belang; de brief in haar hand
was het enige waar het nu op aan kwam.
Ze vroeg zich af, wanneer Val naar het
theater zou komen. Waarschijnlijk niet
voor tien uur. Op dit uur van de morgen
zou het gebouw donker en verlaten zijn,
slechts enkele werksters zouden er rond
lopen, Rosemary had echter de bevoegd
heid brieven te openen, zelfs Val's per
soonlijke post. Maar desondanks besloot
ze deze brief dicht te laten; Val moest deze
zelf maar open maken!
Toen ze voorbij het Jubilee Hotel liep,
voelde ze de neiging in zich opkomen om
naar binnen te gaan en Val te vertellen,
dat de brief gekomen was, maar de tra
ditie van de toneelwereld weerhield haar
dit te doen. Val hield er niet van 's mor
gens vroeg al bezoek te krijgen van één
van zijn mensen. En ze kon zich levendig
voorstellen, hoe Cornelia zou kijken, wan
neer zij Val's kamer binnen zou komen
stappen! Cornelia was de laatste dagen al
vaak op geweest en vanavond zou ze weer
gaan spelen, maar Rosemary geloofde stel
lig dat ze juist vandaag tot het laatste
nippertje in bed zou blijven liggen.
Rosemary onderdrukte haar opwelling
om nu dadelijk naar Val te gaan en liep
door naar het King's Theatre, dat juist
aan de andere kant van 't stadje lag.
Misschien was 't toeval, misschien ook
niet, maar juist deze stralende morgen
merkte ze duidelijk, dat 't met haar lin
kerbeen niet zo goed ging. De laatste tijd
had ze er ge-en seconde meer over nage
dacht.
Tot haar verbazing zag ze dat er op 't
toneel licht brandde, alhoewel de werk
sters juist weg waren gegaan. Gavin zou
er dus waarschijnlijk al zijn - alleen van
hem kon ze verwachten, dat hij een uur
te vroeg kwam doch 't bleek Val te zijn,
die zijn Hamlet-rol doornam. Hij zag er
jongensachtig uit met zijn rossige haar,
dat nog nat was van een douche en in een
oude broek, waarvan de oorspronkelijke
kleur onmogelijk meer te onderkennen
viel. De tennisschoenen, die hij droeg, kon
men met een gerust geweten eerder zwart
dan wit noemen.
Rosemary's gedachten hielden zich zo
vaak met Val bezig, dat 't haar helemaal
niet vreemd voorkwam, om nu samen met
hem al zo vroeg in de schouwburg te zijn.
Toch was dit de eerste keer.
De schouwburg was niet groot, er was
slechts één balcon, maar 't was tenminste
een echte schouwburg en op deze vroege
morgen behoorde deze aan hen beiden.
„Zo lieve kind!", begroette Val haar een
beetje verstrooid, terwijl hij helemaal niet
zag dat ze een stapel post in haar hand
had.
„Ik ga die scène met Ophelia in acte
twee veranderen. Cornelia komt hierheen,
zodra ze is aangekleed".
Licht als een kat liep hij het trapje naar
de kantelen op. Ze gebruikten hier in
Thames Terry's kleine décors, die een gro
te diepte en hoogte suggereerden omdat
het perspectief sterk overdreven was.
Achter de kasteelmuur stond 't toneel met
de requisieten voor de eetzaal-scène.
Om rustig met Val te kunnen praten
moest Rosemary 't toneel over lopen en
enkele treden ODklimmen.
„Val!Hij is gekomen! De brief uit
New York!"
„Eindelijk!"
Val was bezig geweest snel zijn rol door
te lopen. Iedereen werd langzamerhand
een beetje suffig en moe en hij voelde er
niets voor om juist in de laatste plaatsen,
waar ze zouden spelen, iets van die ver-'
moeidheid te tonen. Bij het naderende af
scheid van Nieuw Zeeland moest iedereen
er weer fris en opgewekt uitzien en met
enthousiasme spelen. De leden van het ge
zelschap waren echter mat en rusteloos,
omdat, ze voelden dat er veranderingen in
de lucht hingen. Val wist maar al te goed
dat iedereen wachtte op *t moment dat hij
't nieuws uit de doeken zou doen. Van
daag zou hij dat kunnen!
Hij lachte naar Rosemary en stak zijn
hand uit.
„Kom maar boven een lees me die brief
voor. 't Is hier een pracht plaats voor een
terechtstelling!"
Ze verbaasde zich over zijn goede hu
meur en ze vond 't een beetje vreemd dat
hij niet zenuwachtig was. Zijn stemming
was heel anders dan in Wellington, toen
voor 't eerst de Amerikaanse aanbieding
ter sprake kwam.
(Wordt vervolgd
