Rode Duivels drukten hun algehele
meerderheid in vier doelpunten uit
KING
He^omllk
CLUB
Ook Nederlandse reserves leden
nederlaag (4-1) tegen België
Nederland kansloos verslagen in modder van Deurne
Tegengoal door
gemiste strafschop
uitgebleven
Sterker VSV verloor
van verdedigend Sneek
Alleen Nederlandse
jeugdploeg won
Vrij middenveld
Een-nul
Twaalf tegen drie
Elke reden is een goede reden
PEPERMUNT
Moedeloos
Engeland in eindronden
van wereldkampioenschap
MAANDAG 5 APRIL 1954
De tweede Belgische trefferv.l.n.r. Anoul,
H Tebak, Klaassens, daarboven Mermans,
Odenthal, Terlouw, Coppens en Steiger.
(Van onze sportredacteur)
TOEN WIJ ZONDAGOCHTEND op de Kcizcrlci in Ant
werpen een niet af te schrikken Nederlandse supporter
zevenhonderd Belgische franken zagen geven in ruil voor
een staanplaats voor de traditionele wedstrijd tussen de
Rode Duivels en de Oranjehemden in de hel van Deurne",
zoals in de volksmond het Antuerp-stadion nog steeds heet,
vroegen wij ons in gemoede af waar de man de moed
vandaan haalde zijn geld in zulk een riskante onderneming
te steken. Na afloop van het duel in de modder zijn we toch
wel even verheugd geweest dat de man tenminste een wed
strijd had gezien, waarover hij in Nederland heel wat op
windende verhalen kan vertellen. Verhalen over de meest
bizarre situaties tijdens perioden van paniekvoetbal; over
verrassende mistrappen en harde schoten uit haast onmo
gelijke posities; over harde duels van man tegen man; over
voorzetten, waarbij de bal langs het lege doel langs rolt,
terwijl een aanstormende speler precies een fractie van een
seconde te laat komt; over het schreeuwen om een goal van
tienduizenden, die hun wens niet in vervulling zien gaan en
Waarbij natuurlijk het feit overblijft dat
met een nederlaag als die gisteren door de
Nederlanders geïncasseerd werd de weg
naar het herstel van het internationale peil
plotseling weer versperd is. Waarvoor naar
onze mening maar één reden te geven is:
het ontbreken van een voorhoede, die een
nationaal voetbalelftal wat hoop op een
overwinning kan geven. Die heeft Neder
land niet. De vleugelspelers Overbeeke en
Gruyzen kunnen goede clubspelers zijn,
spelers voor een selectieteam blijken zij
zeker niet. Van Beurden en Bennaars
ongetwijfeld hard zwoegende binnenspelers
zijn tegenover een verdediging als die
van de Belgen kansloos door hun onnauw
keurige combinatiespel, terwijl Michels
door gebrek aan steun en door het accurate
afbrekende spel van spil Carré nagenoeg
geen kans kreeg een schot te lossen.
Het gevolg van een en ander was natuur
lijk dat de middenline een te zware taak
kreeg en het niet bij kon benen en de Bel
gen dus een vrij middenveld kregen van
waaruit zij met soms waarlijk verrassend
goed voetbal een reeks aanvallen opbouw
den, die niet anders dan veelzeggend resul
taat móest gaan opleveren. Dat het. zo lang
duurde kon men zonder twijfel alleen toe
schrijven aan Terlouw, die zich weerde als
stond er voor hem de honderdduizend op
het spel en aan keeper Steiger, die ballen
uit zijn doel stompte die doelverdedigers
van veel meer naam en faam met een ge
rust geweten hadden mogen doorlaten
zonder de keuze-commissie direct tot na
denken te doen stemmen.
En dan was er natuurlijk nog een om
standigheid die ongetwijfeld als een grote
verrassing kwam. Coppens is linksbuiten,
zo hadden de Belgen bekend gemaakt, en
Mermans gaat liet als midvoor opnemen
met Terlouw. Maar uitgezonderd de eerste
vier minuten speelde Coppens (met num
mer 11) midvoor en de gevaarlijke Mer
mans (met nummer 9) linksbuiten! Een
tactische zet, die wel zeer ongelegen kwam.
Vooral ook omdat de Belgen in de begin
periode van de wedstrijd voetbal speelden
zoals men het zelden ziet. Met een strakke
wind en striemende regenslagen in de rug
switchten zij door de Nederlandse verdedi
ging alsof die niet bestond. Van links en
rechts vlogen de schoten op het doel van
Steiger, die in een minimum aan tijd van
onder tot boven met modder besmeurd was.
Maar doelpunten leverde dit overrompe
lende offensief vreemd genoeg niet op. Wel
een viertal hoekschoppen nog voordat er
drie minuten gespeeld was. Gevaarlijke
inswingers overigens die corners, waarbij
Steiger door velen belaagd al zijn
capaciteiten moest aanwenden.
En ook na die reeks hoekschoppen ble
ven de Belgen terugkomen. De geringste
schijnbeweging was al voldoende om een
of meer Nederlanders die net op glad
ijs leken te lopen in de modder te doen
tuimelen. Slechts met verre slidings en het
zich manmoedig voor de aanvaller met de
bal werpen werd een volkomen overrom
peling voorkomen.
Tot de zesde minuut. Coppens gaf Mer
mans een pass in de vrije ruimte en er
bleek niemand meer in staat de virtuoze
Belg de voet dwars te zetten. Zelfs Steiger
kwam na zijn snelle zweefduik weerstand
tekort om het harde schot voldoende te
keren: één-nul.
Van onder tot boven met modder besmeurd
zochten Biesbrouck en Terlouw na het
verstrijken van de eerste helft de kleed
kamer op. De heer Hoolboom. voorzitter
van de keuze-commissie, kijkt met een
benauwd gezicht toe.
Even ging het daarna beter met het
Oranjeteam. Gruyzen kreeg zelfs een goede
scoringskans, maar miste grandioos. Waar
na de Rode Duivels, aangemoedigd met
schorre kreten uit meer dan vijftigduizend
kelen, aan de volgende aanvallenreeks be
gonnen. Maar toen stuitten zij op meer ver
zet. Odenthal, Tebak en vooral Terlouw
voelden zich wat beter thuis op het spek
gladde veld, wat nog niet wilde zeggen dat
zij de aanvallen konden pareren. Daarvoor
ontbrak later bleek het steeds duide
lijker te veel aan de lichaamstechniek.
Neen, men bepaalde zich bij het afdekken
tot een paar meter afstand achter de man
om bij het voortdurend plaatsen van de bal
in de vrije ruimte tenminste niet tekort te
schieten als het op een sprint aankwam.
Wat overigens niet wilde zeggen dat
Mermans en Lemberechts de laatste
loopt al tegen de veertig jaar en speelde
reeds jaren voor'de oorlog in het Europees
elftal gelijk met Caldenhove, Smit en Bak
huis dikwijls toch nog sneller bleken en
zuivere voorzetten gaven aan Coppens, De
Corte en Anoul ook een speler, die reeds
voor de oorlog voor België speelde die
echter, dankzij de waarlijk bewonderens
waardige verrichtingen van Terlouw, niet
er veel later een drietal binnen korte tijd te zien krijgen;
over een gemiste strafschop en over nog zoveel andere voor
vallen, die een voetbalsupporter graag ziet gebeuren. Het
enige jammerlijke voor die man en zijn vierduizend land
genoten, die met hem naar de Sinjorenstad waren gekomen,
was natuurlijk wel dat al die zoveel reden tot opwinding
gevende momenten zich steeds maar weer afspeelden voor
het Nederlandse doel, waar een af en toe grote gaten ver
tonende defensie manmoedig vocht tegen de flitsende en
soms overrompelende aanvallen van een over alle linies veel
beter, doortastender en productiever elftal met de wil tot
winnen geladen Rode Duivels. Een elftal, dat volkomen
verdiend met vicr-nul icon van het Nederlandse nationale
voetbalteam, dat wel manmoedig terugvocht, maar dat uit
eindelijk tegen het geweld niet opkon. Waarmede wij maar
zeggen willen dat de sterkste de eer verdiende en kreeg in
een duel, dat weliswaar voetbaltechnisch misschien wat
eenzijdig en niet geheel achttien karaats was, maar dat wat
sensatie betreft het volle pond gaf.
al te ver in het Nederlandse strafschop
gebied konden doordringen en dikwijls de
kans ineens moesten proberen in te schie
ten. Wat dikwijls mislukte.
Nederland, dat op het middenveld de
hegemonie moest erkennen van de rappe
Huysmans en Mees, beperkte zich in die
periode tot een paar zeer doorzichtig opge
zette aanvallen, die tot weinig gevaarlijke
momenten resulteerden of zonder meer
werden afgeslagen. Dat het Belgische over
wicht niet gering was in de eerste helft be
wijst verder het feit dat de Rode Duivels
twaalf hoekschoppen kregen en de Oranje
hemden. drie.
Eén-nul bij rust. Een ongetwijfeld
schamele afspiegeling van de krachts
verhouding. Maar dat is nu eenmaal
voetbal. Alleen de doelpunten tellen.
Wij moeten er alleen niet aan denken
hoe hoog de stand ai had kunnen zijn
als niet Terlouw soms twee spelers
met bal en al achter de achterlijn had
gegleden, als niet de Spartaan zich met
twee of drie teamgenoten tijdens het
paniekvoetbal zich voor een aanvaller
hadden geworpen en als niet af en toe
op het allerlaatste moment een Neder
lands been de bal nog net een centi
meter van richting had kunnen doen
veranderen, waardoor een schone kans
verkeken was.
Opmerkelijk in deze ondanks alles op
windende landenwedstrijd was overigens
dat tijdens een veel geringer Belgisch over
wicht de meeste doelpunten kwamen. In de
tweede helft namelijk. Want nadat Anoul,
Mermans, Coppens bij hun schoten steeds
in Steiger hun meerdere hadden moeten
erkennen en Michels het aan de andere
kant steeds tegen drie belagers had moeten
afleggen en schoten van Biesbrouck en Van
Beurden weinig moeite voor Gernaey had
den opgeleverd, boog de Nederlandse
defensie.
Eerst in de zeventiende minuut
schoot Coppens een voorzet van Lembe
rechts, die voor de zoveelste maal langs
Tebak was gerend, hard en zuiver in en zes
minuten later schoot De Corte buiten het
bereik van Steiger tegen de paal, waarna
Coppens de terugstuitende bal hard op doel
schoot en de teruggestormde Terlouw niet
anders kon doen dan de bal in het net
schieten.
Drie-nul! Over het resultaat behoefde
Een voortdurend in de aanval spelend
VSV is er in Sneek niet in geslaagd de ver
sterkte defensie van de gastheren, die voor
al na de pauze, toen de stand één-één was,
het accent op de verdediging legden, te
passeren. Zelfs ging de wedstrijd voor de
Velsenaren nog vertoren toen de Sneek-
linksbuiten Kootje vlak voor het einde, bij
een plotselinge uitval kans zag doelman
Van der Wint van dichtbij te passeren.
VSV startte in een snel tempo en bracht
reeds direct de Sneek-verdediging in grote
moeilijkheden. Reeds na zeven minuten
stond Sneek met één-nul achter. Midvoor
Spaans was naar links afgezwenkt, omspeel
de spil Stuut en scoorde via het been van
linkshalf Bosma. Hoewel VSV beter veld
spel demonstreerde, kon Sneek door
enthousiast spel de balans in evenwicht
houden. Na veertien minuten werd de
stand gelijk, toen rechtsbuiten Hofstra een
voorzet gaf, waaruit midvoor Witteveen
scoorde (één-één). In de daarop volgende
periode misten de gasten enkele prachtige
kansen om de leiding te heroveren: Van
der Kuil schoot bijvoorbeeld, toen hij
alleen voor de Sneek-doelman stond, juist
naast.
Het laatste kwartier voor de rust werd
de Sneekvoorhoede door de middenlinie aan
het werk gezet, maar hier was de rustige
verdediging van de Velsenaren het grote
struikelblok. Stopper Hazeveld was de uit
blinker. De rust ging in met gelijke stand:
één-één,
In de tweede helft legden de Snekers
sterk het accent op de verdediging en zij
trachtten met verre trappen hun twee
mans-voorhoede te bereiken. Het veldover-
wicht van VSV sorteerde weinig effect
door de slechte afwerking van de aanval
len. Iedereen verzoende zich reeds met een
gelijk spel, toen vlak voor het einde van
deze wedstrijd linksbuiten Kootje de bal
kreeg toegespeeld, Van Tielrooy en Kunst
passeerde en de bal van dichtbij langs Van
der Wint schoot (twee-één).
ADVERTENTIE
ll
Uw gevoelige keel, Uw kriebclhoest vor
men een uitstekende reden om KING te
kiezen. Ook Uw buurman kiest KING,
zij het om een geheel andere redenbij
zijn zware taak is immers de opwekkende,
verkwikkende werking van KING on
ontbeerlijk. Een derde kiest KING om
de bijzonder fijne smaak en... met recht!
Er zijn talloze goede redenen, waarom de
mens steeds weer naar de natuurzuivere
KINGgrijpt. Daaruit blijkt hoe veelzijdig
en hoe hglzaam de werking ïsvan KING
pepermunt, waaraan de Natuur haar
opwekkende en verkwikkende eigen
schappen heeft geschonken
hef beste dagelijkse middel ter opwekking en verkwikking
Van links naar rechls: Klaassens, Coppens, Mermans, Odenthal, Terlouw (net zich-
baar achter de paal) en doelman Steiger op de grond.
De ontmoeting tussen het Nederlands B-elftal en België B welke in Den Haag werd
gespeeld was in alle opzichten teleurstellend en voor de keuzecommissie van de
K.N.V.B. heeft deze strijd dan ook weinig of geen nieuwe gezichtspunten opgeleverd,
ten hoogste enige voldoening maar dan in negatieve zin over het feit, dat het
niet opstellen van Van der Gijp in het Nederlands elftal juist is geweest. Want het
spel van de Dordtenaar was deze middag uitermate zwak.
Dit Nederlandse team, waarin zelden
sprake was van verband tussen de linies,
was tegen het doortastende Belgische B-
elftal niet opgewassen. Behalve een vlot en
verrassend combinerende aanval beschik
ten de gasten over een hechte verdediging,
waarin doelman Ausloos met zijn goede op
stellen en kordate ingrepen de uitblinker
was.
Toch duurde het ten minste een kwartier
voor de Belgen hun meerderheid in bal- en
lichaamstechniek gingen demonstreren.
ADVERTENTIE
MILD SHAG
geen twijfel meer te bestaan. Ondanks het
feit dat de Oranjehemden meer in de aan
val kwamen dan voorheen en iets nauw
keuriger combineerden. Ook het enthou
siasme een steeds gevaarlijk wapen bij
de Nederlanders verflauwde geen graad,
maar ditmaal leverde dat niets op. Van
Brandt, Diricx en stopper Carré lieten een
voudig niets toe. Het was eenvoudig een
strijd van vaardigheid en enthousiasme
tegenover enthousiasme alleen.
En ook dat laatste verdween nog toen
tien minuten voor het einde Tebak bij een
schermutseling voor het Nederlandse doel
hard tegen Steigers doel schoot en al weer
Coppens er direct bij was om de stand op
vier-nul te brengen.
Moedeloos speelde Nederland nu verder.
Zouden de Oranjehemden dan helemaal
geen kans meer krijgen? Toch wel. Toen
Gruyzen bij een doorbraak door Diricx
werd gevloerd was scheidsrechter Steiner
onverbiddelijk: strafschop. Maar captain
Biesbrouck miste met een twee meter over
het Belgische doel gaand schot de kans op
een tegenpunt.
De resterende acht minuten was het al
weer aan de niet geringe keeperscapacitei
ten van Steiger te danken dat het nog bij
vier-nul bleef, want de schoten van Anoul,
Coppens en Lemberechts waren al weer
hard en zuiver genoeg om een in normale
vorm stekende doelman te verschalken. De
onverschrokken „tien, tien", „dix", „dix"
schreeuwers kregen dan ook geen gelijk.
Iets waarop ze zelf waarschijnlijk ook niet
gerekend hadden.
Nederland verloor dus kansloos. De
Belgen waren in alle opzichten beter:
technisch, tactisch, individueel en als
ploeg. Terwijl daarbij ook nog de phy-
sieke conditie van de Rode Duivels per
fecter bleek. Dit alles en de onkunde van
de Nederlandse aanvalslinie, waardoor
de Nederlandse verdediging uiteindelijk
wel móést bezwijken, bracht de zege aan
de ploeg, die onmiskenbaar de hetere
was geweest in een door het flitsende
karakter van het Belgische spel ondanks
alles zeer aantrekkelijke wedstrijd.
Tevoren hadden Louer en Ummels een paar
snelle rushes ondernomen en had ook
Brooymans blijk gegeven zijn plaats waard
te zijn.
Nadat Krist enkele doorbraken in het
centrum op resolute wijze had verijdeld,
kreeg linksbinnen Bollen door een fout van
Mesman een kans, die hij na wat verward
heen en weer trappen rond de panaltystip
met een rustig schot besloot (nul-één).
Bollen zorgde korte tijd later voor het
tweede Belgische doelpunt, gescoord na
goed samenspel met zijn midvoor (nul
twee).
Vijf minuten voor rust werd het zelfs
nul-drie toen Mouw bij een voor hem be
reikbare hoge voorzet van linksbuiten
Vandenbosch verzuimde in te grijpen en
middenvoor Van Hoyweghen met een be
heerste kopbal scoorde.
Nederlands offensief
In de tweede helft deden de Belgen het
wat kalmer aan en met snelle aanvallen
over de linkervleugel geleid namen de Ne
derlandse reserves het initiatief. De Neder
landse druk was toch zo sterk, dat talrijke
corners op het Belgische doel mochten wor
den genomen. Bij een Belgische uitval had
Van den Steen, ineens vrij in het midden,
hard in de handen van Mouw geschoten,
toen gingen Ummels en Louer er van door.
Een handige switch bracht Ummels langs
de lijn en uit zijn korte pass schoot Louer
met een fraai boogschot raak (één-drie).
Het duurde niet lang of de uitstekend
spelende Bollen gaf op duidelijke wijze te
kennen, dat de Belgen deze wedstrijd be
hoorden te winnen. Van Steen bracht de
bal op en Bollen maakte met een fraaie om
haal Mouw kansloos (één-vier).
AntwerpenRotterdam
Het Rotterdamse elftal, waarvan de mid
denlinie het sterkste deel was. maar waarin
de overige spelers elkaar vaak niet goed
begrepen met het gevolg dat de samen
werking nogal te wensen liet, heeft het
traditionele duel met het vertegenwoor
digende Antwerpse team met drie-één ver
loren. Met rust hadden de Belgen reeds een
drie-nul voorsprong.
Het spel heeft in deze ontmoeting overi
gens een nogal wisselvallig beeld te zien
gegeven. De Belgen begonnen zo overdon
derend, dat binnen een kwartier na het be
gin de stand reeds drie-nul in hun voordeel
was. Doch de Rotterdammers lieten de
moed niet zakken, herstelden zich. en voor
al de verdediging van de Maasstedelijke
ploeg kwam er steeds beter in.
Noliet (Beerschot) opende in de vijfde
minuut de score, een minuut later bracht
Mersie (Berchem) de stand op twee-nul en
in de veertiende minuut vergrootte Ver-
bruggen (Antwerp F. C). de Belgische
voorsprong tot drie-nul. Negen minuten na
de rust redde Van der Tuyn (Hermes DVS)
de eer.
Nederlands jeugdelftal
In de serie voetbalontmoetingen tussen
België en Nederland, welke in het week
einde werd verwerkt, heeft het Nederlands
jeugdelftal het er verreweg het beste afge
bracht. Niet alleen omdat de wedstrijd, die
als ouverture voor de grote strijd op het
terrein van het Deume-stadion werd ge
speeld, in een drie-één overwinning voor
de Oranjebroeken eindigde, maar ook en
vooral door de wijze, waarop deze verdien
de overwinning werd behaald. Het elftal
sloot als een bus. Het samenspel was vaak
uitstekend en ook individueel werd opval
lend goed werk geleverd.
Geen enkele speler van de Nederlandse
jeugdploeg heeft gefaald, integendeel, allen
haalden ruim voldoende. Het was een lust
om te zien hoe voortreffelijk middenvoor
De Wit het spel verdeelde en daarbij niet
verzuimde van een schietkans gebruik te
maken, hoe Rijnvis en Bosselaar hun taak
als vleugelspelers vervulden en hoe Van
Woerden, iets teruggetrokken spelend,
passes uitdeelde. Bovendien verdient het
werk van doelman Feyt en linksachter
Claus een woord van lof.
Na ongeveer 25 minuten spelen opende
Nederland de score door een strafschop.
Een voorzet na een rush van Bosselaar
werd door Vonhof gemist, maar De Wit
liet de kans niet voorbij gaan en schoot
ineens in. Vallend keerde Collin de bal met
de hand op de doellijn en uit de strafschop
scoorde Bosselaar onberispelijk (nul-één).
De korte Belgische combinaties leverden
intussen niets op en Kraay en Claus konden
de vleugelspelers zonder veel moeite de
baas blijven.
Vlotte combinaties
Rijnvis maakte aan de onzekerheid een
einde door met een hoog schot uit een om
haal de stand op nul-twee te brengen. De
Nederlandse jeugd had nu het initiatief
hernomen en met vlotte combinaties werd
het doel van Van der Meirsch belaagd. Rij
een door Rijnvis goed genomen hoekschop
konden De Wit en Van Woerden de bal op
springend niet bereiken, maar de toelopen
de Bosselaar wist er wel raad mee. Met een
hard schot schoot hij de bal in het kleine
gat tussen de Belgische keeper en de
dichtstbijzijnde paal (nul-drte).
Het enige Belgische tegenpunt ontstond
toen Kraay zijn linksbuiten even te veel
vrijheid liet. Toen Bonne schoot was Feyt
het uitzicht ontnomen en zijn greep naar
de bal kwam te laat (één-drie).
Nederlands Limburg verloor
De traditionele ontmoeting om de coupe
Coenegracht tussen de vertegenwoordigen
de ploegen van Belgisch en Nederlands
Limburg is na een vrij gelijkopgaande
strijd in een Belgische overwinning (twee
één) geëindigd. Met rust was de stand één
één.
Na twintig minuten opende Angenent uit
een strafschop de score, maar vijf minuten
later had de Belgische ploeg door Smolders
de gelijkmaker gescoord.
Dertien minuten na de rust nam Bensch
het winnende doelpunt voor de Belgen voor
zijn rekening.
N.O. FrankrijkO. Nederland
De wedstrijd tussen de ploegen van
Noord Oost Frankrijk (amateurs) en Oost
Nederland is met vier-één door Oost Ne
derland gewonnen.
ADVERTENTIE
d 5
Uit heerlijke romige melk
De elite chocolade-drank
De voetbalwedstrijd SchotlandEnge
land, meetellend voor de voorronden van
het tournooi om het wereldkampioenschap
(groep 3). is met vler-twee door Engeland
gewonnen. De ruststand was één-één.
Finney heeft eigenlijk de wedstrijd voor
Engeland gewonnen. Hij had een aandeel
in drie van de vier Engelse doelpunten en
was verreweg de beste man van het veld.
Door deze zege heeft Engeland niet
slechts het kampioenschap van het Ver
enigd Koninkrijk gewonnen, maar is tevens
als eerste geëindigd in groep 3 van de voor
ronden voor het wereldkampioenschap. Dit
betekent, dat Engeland in de vierde poule
van de eindronden geplaatst wordt, met
België, Italië en Zwitserland. Maar Enge
land en Italië zullen als „geplaatste" lan
den niet tegen elkaar behoeven te spelen.
Schotland komt in de derde poule, met
Oostenrijk, Uruguay en Tsjechoslowakije.
In deze poule zijn alleen Oostenrijk en
Uruguay „geplaatst", zodat Schotland tegen
deze beide landen zal moeten spelen.
De eindstand in groep 3 luidt:
1. Engeland 3 3 6 114
2. Schotland 3 1113 8—8
3. N.-Ierland 3 1 0 2 2 4—7
4. Wales 3 0 12 1 5—9