De jeugd terug naar het paard
Hernieuwde kennismaking met
een bijna vergeten verovering
Agenda voor
Haarlem
Wenende mevrouw Petrov zocht
contact met stewardess
Franse ingenieurs werken aan
's werelds langste kabelbaan
Hohenzollernse kroonjuwelen
gedeeltelijk terecht
CLUB
JONGENS EN MEISJES IN HET ZADEL
Een ideale gymnastiekles
Zwaai van kilometers
zonder tussensteunen
Dief wees vindplaats
onder een eik aan
„Volledige overeen
stemming met Turkije"
Jordanië bedankt
Wysjinski
3
Waarom Australische regering ingreep
JEANNE ,rARE
Russische begeleiders
weigeren iets te zeggen
„Hoorspel-pionier"
Willem van Cappellen
werd gehuldigd
Wijziging van de
Octrooiwet
Tito weer thuis:
Nederlandse vissers in
Venezuela nog in arrest
/Me
Ha, een gloednieuwe manége! De levendige hengst weet van activiteit niet wat hij
het eerst doen zal: Even rollen in zaagsel en zand, een bokkige galop dwars door de
ruimte of een vrolijk sprongetje over de cavaletti. Ruiter of geen ruiter, de sprong
lijkt hem voorlopig het plezierigst.
„Onze generatie moet trachten op te groeien temidden van
benzinedampen, claxongekrijs en razende voertuigen. Onze
jongens en meisjes worden door perfecte zuigelingenzorg gered
van de dood door bacteriën om te worden doodgereden door
mensen in auto's en op motoren, die pretenderen dat zij ergens
zo snel moeten zijn, dat zij geen ogenblik kunnen wachten om
een leven te sparen. Onze jeugd groeit op in een krankzinnige
wereld van louter materialistische dwaasheden zij wordt in
een maalstroom geworpen waarvan men haar wijsmaakt, dat
hij een logische consequentie onzer beschaving is. Een maal
stroom die nergens naartoe leidt, behalve naar psychische com
plexen, neurosen, wanhoop, versteend materialisme en wreed
heid tegenover mens en dier". Wat een sombere taal! Wij
vonden deze fatalistische regels in een Engels tijdschrift uit
1938, de auteur maakte zich niet bekend. Maar zijn woorden
zouden in onze tijd nog kunnen dienen om een ogenblik be
zinning te gebieden en te overwegen, of zij ondanks hun
pessimisme niet steeds meer bewaarheid dreigen te worden.
Onze jeugd krijgt inderdaad weinig kansen om naar ziel en
lichaam te genieten van de goede dingen des levens, die goede
mensen kunnen voortbrengen. Zij heeft deel aan de voortbren-
selen der technische ontwikkeling, doch wordt juist daardoor
vervreemd van te naastenbij alles, wat ware levensvreugde
schenken kan.
En dit alles moet dienen om een inleiding te construeren tot
het onderwerp, dat op deze pagina de aandacht vraagt: De
connectie tussen jeugd en natuur, tussen jeugd en dier, tussen
jeugd en paard, om precies te zijn. Het paard onbedorven
geschenk van de natuur, veredeld en tot vriendschap met de
mens opgevoed, symbool van adeldom en charme der dieren,
edelste verovering van de veroveringszuchtige mens is even
zeer vervreemd van de jonge mensen als de ganse natuur zelf.
De benzinemotor is in de verbeelding der jongelieden de plaats
gaan innnemen van deze natuurlijke heraut der snelheid en
romantiek. Paardrijden is iets wat misschien nog een ogenblik
als zielsverlangen opflakkert in de gemoederen der jeugd bij
het zien van een cowboy-film maar verder hebben de brom
fiets, de motor, de auto en het vliegtuig alle attracties der snelle
menselijke voortbeweging overgenomen.
En toch is de liefde tot het paard in onze jeugd niet gestorven.
Het voorzichtig voeren van een suikerklontje aan het afgeleefde
paard van de schillenboer is zowat het enige, wat van haar is
overgebleven. Maar toch de liefde stierf niet en haar behoud
betekent, dat niets, ook niet een overgemechaniseerde maat
schappij, in de jongemensen de aantrekkingskracht voor het
zuivere, natuurlijke kon uitroeien. Want wanneer men tot die
jeugd zegt: Hier zijn paarden, klim erop en leer hoe ze te
beheersen zijn; herstel de band tussen de mens en het dier in
een edele wisselwerking van menselijke geest en dierlijke spie
ren, dan klimt zij erop en rijdt opnieuw, zoals de mens door
alle eeuwen gereden heeft. Mits zij het kan betalen.
Welnu, wie de jeugd in staat stelt tegen draaglijke kosten de
historische vriendschap met het paard te vernieuwen, heeft
recht op waardering. Daarom wijden wij hier een wat uitvoeri
ger beschouwing aan het initiatief, dat te Heemstede geleid
heeft tot een verdienstelijke praktijk. In Heemstede rijdt de
jeugd paard. En zij vaart er wel bij.
Een pienter paardenhoofd kijkt uit naar
de ruiter. Zou hij een klontje meebrengen?
De geschiedenis van het Heemsteedse rijcen-
trum „Te Paard" is nog jong en eigenlijk nog
niet eens begonnen, want aanstaande Zaterdag
beleeft het iets wat men in onze van plechtig
heden vervulde dagen een „officiële opening"
gelieft te noemen. Maar in werkelijkheid wordt
er al weken druk gereden en daar achter het
huis van de heer Wallage aan de Herenweg is
het geruime tijd een paardendrukte van belang.
Paarden brengen altijd drukte mee: Ze zijn
beweeglijk, nerveus, veeleisend en gewend om
hun omgeving in beroering te brengen. Daaron.
is de sfeer daar zo rumoerig en gezellig, het
gerammel van halsterkettingen en het opge
wonden gehinnik mengen zich met de roep var.
pikeurs en het getinkel van stijgbeugels tegen
de vakbomen. En midden in die drukte staat de
ruime, luchtige binnenmanège, gloednieuw,
geurig in de verf en gereed voor het eeuwen
oude schouwspel van de dressuur.
Het gebeurt niet, jammer genoeg, maar
in deze salon dringt overigens veel door,
wat met paarden te maken heeft. Alleen a.
de onophoudelijke telefoontjes van ouders,
die hun kinderen willen aanmelden voor
de rijlessen, de mededelingen van leveran
ciers voor hooi, haver en andere paardse
lekkernijen, vragen om inlichtingen over
de condities en wat al niet rukken de on
dernemer'van dit fantastisch bedrijf of
zijn al evenzeer in het paardengedoe be
trokken vrouw onophoudelijk uit het
gesprek. Een gesprek, dat ons desalniette
min duidelijk maakt, hoe hier ware paar
denvrienden een even gedurfd als veel
eisend initiatief hebben ontwikkeld, dat
hen tegelijk tot kindervrienden stempelt.
De heer Wallage heeft een rijcentrum
gesticht, waarbij het commerciële element
is verwaarloosd. Hij heeft de jeugd gele
genheid willen geven, langs geleidelijke
weg het paard en de rijkunst te leren ken
nen en de vreugde van het edele ruiterspel
deelachtig te worden. Een dertigtal paar
den van verschillend formaat, ras en af
komst, sommige met roemrijke verledens,
staat in de stallen ter beschikking van
degenen die flink genoeg zijn om het te
wagen, meester te worden over het ge
spierde wezen dat men totdantoe slechts
van veilige afstand met wantrouwen heeft
bezien.
Dat is het!
Dat is het 'm juist^ dat wantrouwen. Het
is een gevolg van onwetendheid, vervreem
ding. Een paard kennen betekent vervuld
te worden van een merkwaardige harts
tocht, die de geest zuivert van benzine
dampen en de spieren staalt, maar het hart
verzacht van liefde voor het schone schep
sel op vier benen, dat zich zo gaarne leiden
laat. Wanneer een jongen van tien angst
heeft voor een paard, betekent dat dat hij
niet weet wat een paard is. Hij moet op
de rug van een bedrijvige pony de hoefslag
hebben gereden, hij moet om een paar-
denterm te gebruiken „tussen de oren
hebben gekeken" om te begrijpen dat er
niets prettigers bestaat dan met teugels
en knieën contact te leggen met die vreem
de dierenziel, die zich zo bereidwillig
schikt naar zijn wens, wanneer het een
redelijke wens is.
De heer Wallage heeft uit zijn eigen
jeugd een onvervulde wens meegedragen,
hij heeft thans getracht deze wens van
hedendaagse kinderen nader tot vervulling
WOENSDAG 21 APRIL
Ik moet je even wat vertellen: Ik wil
graag een dagjevrij hebben, want ik heb
een malse wei ontdekt hier in de buurt.
Denk je dat de baas er voor te porren is?
te brengen. Als hij Zatei'dag zijn rijcentrum
officieel opent, zal hij duizelig zijn van
zorgen. Het is geen paskwil, wat hij zich
daar op de hals heeft gehaald. Maar als
hij de jongens en meisjes op de ruggen dei-
pony's ziet, zal hij danig plezier hebben in
de gedachte, dat hij dit voor deze jonge
lieden mogelijk heeft gemaakt.
De ponyclub
Naar buitenlands voorbeeld is de Heem-
steedse „Dutch Pony Club" gevormd met
het doel, de jeugd op goedkope manier te
paard te helpen. Geen dure rijcostuums,
geen onbetaalbare lesgelden rijden en
goed rijden is punt één van het program.
De kinderen komen vaak in trainingsbroe
ken, met gummilaarzen, in spijkerbroeken
en wat al niet. Voor vele ouders is zelfs
het lage lesgeld al een heel offer. Maar de
kinderen zitten op een paardenrug, zij leren
het rijden en de beginselen der dressuur,
zij genieten met volle teugen van een
eeuwenoude, voor hen gloednieuwe sport,
die geen platte instincten exploiteert doch
een beroep doet op karakter en edele zin.
Er rijden leerlingen van scholen tegen spe
ciale condities, als onderdeel van hun gym
nastiekles. Wat een gymnastiekles! De bui-
tenmanège met de cavaletti's onder com
mando van de pikeurs Terranea en Broek
man, getaand in het vak geeft hun de
prikkelende, geurige sfeer van het leer, de
paarden, het stof en de opperbeste roman
tiek. Zij rijden!
Jongens en meisjes met pit in hun knuis
ten en liefde voor de Schepping leren hier
de vreugde kennen van de innige omgang
met het redeloze, maar o zo redelijke schep
sel, dat hun flinkheid op de proef stelt en
hun nu en dan uit louter plezier een kleine
schrik bezorgt, maar dat zich voorgoed een
plaats in hun hart verovert. Elders in den
lande gaan reeds stemmen op om het Heem-
steedse initiatief te volgen. Paardenvrien
den en kindervrienden zijn er ruimschoots
in Nederland. Combinatie van deze twee
ook. Dat is een troost in deze vreemde
wereld, die soms zo verschrikkelijk onge
zellig lijkt.
Cultura, Jansstraat: Ned. Ver. van Spiri
tisten „Harmonia", bijeenkomst, 8 uur. Frans
Hals: „Song of Russia", alle leeft., 7 en 9.15
uur. Luxor: „Zij die van de zonde leven", 18
jaar. 7 en 9.15 uur. Rembrandt: „Lili", alle
leeft., 7 en 9.15 uur. Palace: „Calamity Jane",
alle leeft., 7 en 9.15 uur. Lido: „The Glenn
Miller story", alle leeft., 6.45 en 9.15 uur
Roxy: „Tot de laatste kogel", 14 jaar, 8 uur.
City: „Le plaisir", 18 jaar, 7 en 9.15 uur.
DONDERDAG 22 APRIL
Zuiderkapel, Zuiderstraat: Spreker J.
Kits, 8 uur. Frans Hals: „Circus Arena", alle
leeft.. 2.30 uur. „Song of Russia", alle leeft..
7 en 9.15 uur. Luxor: „Zij die van de zonde
leven", 18 jaar, 2, 7 en 9.15 uur. Rembrandt:
„Lili", alle leeft., 2, 4.15, 7 en 9.15 uur.
Palace: „Alice in wonderland", alle leeft.,.
10.30 uur. „Calamity Jane", alle leeft., 2.
4 15, 7 en 9.15 uur. Lido: „The Glenn Miller
story", alle leeft., 2, 4.20, 6.45 en 9.15 uur.
Roxy: „De kip met de gouden eieren", alle
leeft., 2.30 uur. „Tot de laatste kogel", 14
jaar, 8 uur. Minerva: „San Francisco", 14
jaar! 8.15 uur. City: „Dombo", alle leeft.,
10.30 uur. „Le plaisir", 18 jaar, 2.15, 7 en
9.15 uur.
De lieer Wallage weet wat hij begonnen
is zijn huis is veroverd door het paard,
zoals zijn hart en dat zijner huisgenoten.
Als wij met hem en zijn echtgenote in de
salon een praatje maken, verwachten wij
ieder ogenblik een paard te zullen zien
binnenwandelen. Het gebeurt niet maar
wij zijn er zeker van dat hij met een effen
gezicht tegen het dier zou zeggen: Neem
even een stoel, ik zal je zo helpen.
Een fraaie sprong
van de heer B.
Wallage, zoon van
de ondernemer van
rijcentrum „Te
Paard".
CHAMONIX (Un. Press) Franse in
genieurs hebben de plannen onthuld voor
een kabelbaan van ruim vijf kilometer
de langste ter wereld. Het eerste deel van
de baan, ruim 2300 meter, wordt deze lente
geopend. De passagiers worden over rotsen
en spleten naar de top van de Aiguille du
Midi gebracht, een 4200 meter hoge pun
tige berg in de met wolken omkranste Al
pen van het departement Haute-Gavoie in
Zuid-Oost-Frankrijk.
Het tweede en laatste stuk, dat volgend
jaar in gebruik wordt genomen, zal de toe
risten van het tussenstation, in een adem
benemende tocht van acht minuten, waar
aan geen steunende torens te pas komen,
1600 meter hoger brengen.
Daar staan de ingenieurs voor een pro
bleem, want de vlakke top van de Aiguille
du Midi heeft slechts een doorsnede van
20 meter, en de bergwinden zijn op die
hoogte verre van behaaglijk, zelfs in de
zonnigste tijd van het jaar.
Zoals de plannen nu staan wil men een
tunnel door de top boren, om het eindsta
tion te verbinden met de vallei aan de
andere kant, waar misschien een hotel ge
bouwd zal worden.
De nieuwe baan bevindt zich op slechts
een steenworp afstand van de oudste van
Frankrijks 21 „téléphériques" (kabelliften)'
welke in 1920 voltooid werd. Deze liften
openen nieuwe horizonnen, in de letterlijke
zin van het woord, voor toeristen die het
bergbeklimmen een te zware onderneming
vinden. Hoewel tandradbanen, waarop de
treinen zich omhoog werken met behulp
van een tractierad dat in een middenrail
grijpt, het aantal vergezichten al hadden
uitgebreid, werd het bergbestijgen pas'ge
makkelijk toen de kabelbaan zijn intrede
deed.
De eerste Franse kabelbaan, die ook uit
twee secties bestaat, loopt van Les Pélé
rines (1170 meter), naar de gletscher Des
Bossons (2850 meter). Maar de baan van
1920, zoals het eerste deel van de nieuwe
baan van de Aiguille du Midi,wordt onder
steund door torens. Het deel dat volgend
jaar gebouwd wordt, overspant de ruimte
met een sierlijke zwaai, zonder tussensteu
nen.
Tussen die baan van 1920 en die zwaai
liggen 34 jaar van vooruitgang. Steeds
lichter kabels, die steeds sterker werden,
overbruggen steeds groter afstanden. Ver
minderd gewicht der cabines voerde de
stijgsnelheid op tot boven de acht meter per
seconde. In 1920 gingen de cabines lang
zaam omhoog met 24 passagiers, die ieder
een dode last van ruim 95 kilo vertegen-
Wat een gymnastiek
les! - Heemsteedse
kinderen op de rug
gen van levende
na arden tijdens een
instructie in de
buitenmanège.
v'elk kind zou hen
niet benijden?
woordigden. De cabines van nu suizen om
hoog met 80 passagiers, pet een dode last
van nog geen 25 kilo.
Desniettemin is van verminderde veilig
heid geen sprake. Met trots wijzen de
Franse ingenieurs op het feit dat er zich
in de 34-jarige geschiedenis der Franse
kabelbanen slechts één ongeluk met dode
lijke afloop heeft voorgedaan.
In Singapore heeft de directeur van de
EOAC-vliegdiensd na verhoor der beman
ning van de Constellation, waarin mevrouw
Petrov van Sydney naar Darwin vloog,
medegedeeld dat de Russische vrouw in het
vliegtuig kans heeft gezien enige minuten
te ontsnappen aan de aandacht van haar
Russische begeleiders en toen, in het toilet,
de stewardess heeft toevertrouwd dat zij
tegen haar wil naar Moskou werd gebracht.
De stewardess waarschuwde de piloot, die
per radio de Australische regering inlichtte.
Deze laatste had daarna radiotelegrafisch
opdracht gegeven om in Port Darwin maat
regelen te treffen, opdat mevrouw Petrov
vrijelijk haar wens om al dan niet verder
te reizen, kenbaar kon maken.
Het vliegveld in Singapore was zwaar
bewaakt toen de Constellation daar landde.
Het hoofd van de veiligheidspolitie bege
leidde de twee Russische koeriers en de
Russische diplomaat die in Sydney met
mevrouw Petrov waren ingestapt, naar de
douane waar zij als diplomaten voorrang
kregen. Zij rookten rustig een cigaret, maar
keken somber. Zonder een woord te zeggen
elleboogden zij zich een weg tussen wach
tende journalisten door, die vragen wilden
stellen. Met een autobus van de BOAC
gingen zij naar het hotel Raffles, waar zij
de deur van de ene kamer, die zij betrok
ken, achter zich op slot draaiden.
Wij spreken geen Engels
Journalisten trachtten ook daar tever
geefs toegang te krijgen tot de drie Russen.
STUTTGART (Un. Press) De Duitse
politie heeft medegedeeld dat zij een ge
deelte van de Pruisische kroonjuwelen
heeft teruggevonden, die vorig jaar uit het
kasteel van Hohenzollern gestolen waren.
Een bendelid, dat er bij betrokken is ge
weest, had haar naar een eik geleid op
anderhalve kilometer van een „Spa" van
Bad Homburg, en had gezegd te gra
ven op een bepaalde plaats. Hierbij kwa
men dozen te voorschijn in lappen stof
gewikkeld die zes gouden tabaks- en
snuifdozen met diamanten bezet, die aan
Frederick de Grote hadden toebehoord, be
vatten. Deze maakten een deel uit van de
juwelen, waarvan de waarde geschat wordt
op van 259.000 tot verscheidene millioenen
dollars. De kostbaarheden werden in Juli
1953 gestolen uit het kasteel Hohenzollern,
ten Zuiden van Stuttgart.
De vorige maand had de politie bekend
gemaakt dat ze de diefstal had opgelost
door de arrestatie van een Duitser, Paul
Falk genaamd. Falk wees de vindplaats
aan.
Volgens de politie werden „slechts een
paar" diamanten vermist van de tabaks
en snuifdozen die terecht zijn gekomen. Ze
zeide nog steeds op zoek te zijn naar voort
vluchtige bendeleden en kostbaarheden die
nog worden vermist. Onder de laatste be
vinden zich een Pruisische veldmaar
schalksstaf ingelegd met robijnen en dia
manten, het doopgeschenk van koningin
Victoria aan prins Wilhelm een massief
gouden kom en een servies. Voorts gouden
borden, een Maltezer kruis met een met
diamanten bezet borststuk, een met dia-
De hoorspel-regisseur Willem van Cap
pellen, gisteren 65 jaar geworden, die op 1
April een kwart eeuw aan de VARA was
verbonden, heeft in het Hof van Holland te
Hilversum een receptie aangeboden gekre
gen, waarbij hem een hartelijke huldiging
is bereid. Ook burgermeester J. J. G. Boot
kwam hem complimenteren. Minister-pre
sident dr. W. Drees had een telegrafische
gelukwens gestuurd.
Vele bloemstukken sierden de zaal, toen
als eerste spreker de Vara-voorzitter mr.
J. A. W. Burger hem benoemde tot lid van
verdienste dezer omroepvereniging en een
fraaie antieke klok als blijvende herinne
ring aanbood. „Pionier van het hoorspel"
was de eretitel, welke de jubilaris ont
ving in de gelukwens, welke ae regisseurs
en leden der hoorspelkern in eigen stijl
aanboden, namelijk in de vorm van een te
voren opgenomen programma, naar analo
gie van de uitzending van de „Lijmkit".
Van de vele andere sprekers noemen wij
„Ome Jan" van Zutphen, die met een har
telijke toespraak „Ome Keesje" een boe-
kenbon overhandigde.
manten bezaaid Bulgaars grootkruis, minia
turen met diamanten lijsten, medaillons,
armbanden, enz.
De diefstal, die buitengewoon goed voor
bereid was en waarbij gebruik werd ge
maakt van speciale ladders en andere ge
reedschappen om een 10 meter hoge eiken
poort en een opgetrokken ophaalbrug te
nemen, was de grootste in het na-oorlogse
Duitsland, op de inbraak na in het kasteel
van Kronberg door twee Amerikaanse
legerofficieren, waarbij voor anderhalf
miltioen dollar aan juwelen werd buitge
maakt, die echter werden achterhaald.
Bij de Tweede Kamer is ingediend een
wetsontwerp tot wijziging van de Octrooi-
wet.
Het wetsontwerp beoogt onder meer de
Octrooiwet aan te passen aan de geldende
tekst van het unieverdrag van Parijs.
Voorts beoogt het ontwerp de uitdrukking
„koloniën en bezittingen in andere
werelddelen" uit de wet te doen ver
dwijnen.
Artikel 34 is in zodanige zin gewijzigd, dat
een versnelling der procedure, die voor het
verkrijgen van een gedwongen licentie is
voorgeschreven, wordt bereikt.
Voorts is in het belang van de landsver
dediging in de Octrooiwet een nieuw ar
tikel 34a ingevoegd. Bij de moderne oor
logvoering moet alle materiaal, in de
ruimste zin des woords, benodigd voor de
uitrusting van leger, vloot en luchtmacht,
aan de hoogste technische eisen voldoen.
Bij de aanschaffing en vervaardiging van
dergelijk materiaal is herhaaldelijk geble
ken, dat rekening moet worden gehouden
met het bestaan van octrooien voor onder
delen daarvan.
Het voorgestelde artikel 34a voorziet nu
in een soort gedwongen licentie voor de
staat ten behoeve van de landsverdediging.
De verlening geschiedt bij Koninklijk Be
sluit.
Verder worden nog de in verschillende
artikelen neergelegde maxima en vaste.' be
dragen voor de te heffen rechten geschrapt
en de vaststelling dier rechten geheel aan
een Algemene Maatregel van Bestuur
overgelaten. Het zal daardoor mogelijk
worden die rechten in grotere mate dan
thans aan de wisselingen in het prijs
niveau aan te passen.
Radio-Zagreb meldt, dat president Tito
Woensdag van zijn officiële bezoek aan
Turkije in Joegoslavië is teruggekeerd.
In een korte toespraak tot de burgemees
ter en inwoners van Split, die het staats
hoofd bij zijn terugkeer begroetten, zeide
de president onder meer: „Het was niet
moeilijk voor ons met de Turkse leiders
overeenstemming te bereiken over alle,
onze beide landen aangaande vraagstukken
der internationale politiek. Wij hebb.en be
sloten samen te werken".
Zij bonsden op de deur tot een stem klonk:
„What do you want?" (Wat wilt u) in
foutloos Engels. Toen de journalisten hun
wensen kenbaar hadden gemaakt, kregen
zij als antwoord: „We don't speak English"
(Wij spreken geen Engels).
De journalisten zeiden dat zij een Rus
sische tolk bij zich hadden, maar zij kregen
verder geen antwoord meer.
De BOAC stond niet toe, dat de leden
van de bemanning van het vliegtuig vragen
van journalisten beantwoorden of op eigen
initiatief mededelingen aan de pers deden
over het gebeurde in het vliegtuig.
Maar C. Jansens, een in Melbourne wo
nende Australische importeur, die vlak
achter de Russen in het vliegtuig zat, deel
de mede dat mevrouw Petrov de eerste
twee uren vrijwel ononderbroken had ge
huild en niet had gesproken.
Jansens zei dat zij tussen Sydney en
Darwin slechts een maal haar plaats had
verlaten. Dat moet het moment geweest
zijn, waarop zij heeft gepraat met de
stewardess. „Ze werd beslist niet ont
voerd." zei Jansens, „maar ze wekte wel*
de indruk dat zij zeer tegen haar zin
Australië verliet."
Jansens zei dat de twee koerriers in
Darwin slechts weinig hadden tegenge
stribbeld toen de Australische politie in
greep (U.P.).
Russische eis: „Zet Petrov gevangen"
De Sovjet-Russische ambassadeur in
Canberra heeft vanmiddag de Austra
lische regering een nota overhandigd,
waarin wordt gezegd dat Wladimir
Petrov, de Russische diplomaat en lid
van de ambassadestaf, die in Australië
politieke asyl gekregen heeft, „fraudu
leuze handelingen heeft gepleegd,
waarmede hij zich wederrechtelijk gro'te
bedragen heeft toegeëigend." In de
nota wordt de eis gesteld dat Petrov
als „misdadiger" gevangen zal wor
den gezet.
Het Jordaanse Huis van Afgevaardigden
heeft Dinsdag besloten aan de Sovjet-afge
vaardigde bij de UNO, Wysjinski, een
dankboodschap te zenden voor zijn hou
ding tijdens de besprekingen van de Vei
ligheidsraad over de Israelisch-Jordaanse
betrekkingen.
Wysjinski verklaarde op acht April tij
dens een bijeenkomst van de raad, dat de
Libanese klacht, die namens Jordanië werd
ingediend met betrekking tot de aanval op
het Jordaanse dorp Nahaleen, waarbij ne
gen Jordaniërs werden gedood, als eerste
punt op de agenda moest worden genomen
vóór een Israëlische klacht tegen Jor
danië.
In de Jordaanse boodschap wordt ge
zegd: „Het Arabische volk in Jordanië,
vertegenwoordigd door het Huis van Afge
vaardigden, biedt u zijn dank aan voor de
eervolle houding, die u getoond hebt door
u aan de zijde van recht en rechtvaardig
heid te scharen".
De Nederlandse legatie in Caracas (Ve
nezuela) verklaarde gisteren dat zij nog
altijd probeert de vrijlating te verkrijgen
van de bemanning van het Scheveningse
vissersvaartuig „Marsvengo" uit Curasao,
dat Zondagavond in de Venezolaanse wa
teren is aangehouden. De bemanning zit in
de gevangenis in de stad Vela de Coro. Jhr.
mr. E. O. van Suchtelen, secretaris van de
Nederlandse legatie, zeide dat aan het mi
nisterie van Buitenlandse Zaken in Curasao
verzocht is, volledige bijzonderheden over
de zaak te verstrekken.
Officiële Venezolaanse kringen weigeren
commentaar te geven.
ADVERTENTIE
t\f>
VIRGINIA
MILD SHAG
