Zijde-industrie, hoewel overvleugeld,
blijft hoge troef van Lyon
Frankrijk met andere ogen
Agenda voor
Haarlem
85
Omzetten en winsten van
Philips stegen over hele linie
Barbier
Vrijspraak gevraagd in
vergiftigingszaak
toestellen in Nederland
verreweg de beste
AMERIKAANSE King Size
opperbestI
Veel-zij-dig
Belangrijke export
Dromen in satijn
'n TIP VAN BOOTZ
Bus Sluiskil-Breda via
België gehandhaafd
Faillissementen
Ongeveer oUOO televisie- b,i->kt wel h,eru>t dat m 1952 113 mimoen
„Mastrecchter Staar"
naar Soestdijk
LANGER
VOLLER
GEURIGER
MILDER
en... in cellophaan verpakt
Indonesische aantijging
door Den Haag afgewezen
Heringa Wuthrich
BLIKSEMAFLEIDERS
WOENSDAG 2 8 APRIL 19a*
J
IN DE KAMER van burgemeester Edouard Herriot, in het met zeventiende
eeuwse zwier opgetrokken Stadhuis van Lyon, hebben een paar officiële docu
menten een ereplaats gekregen: die waarbij aan deze handels- en industriestad
op de samenvloeiing van Rhone en Saóne twee belangrijke onderscheidingen
werden toegekend voor haar rol in het Franse verzet. En de Lyonnees zal de
vreemdeling ook onmiddellijk vertellen dat zijn stad de eretitel van „Hoofdstad
van het Franse verzet' draagt. Dus niet meer „Hoofdstad van de zijde-industrie"?
Dat zou wellicht te veel gezegd zijn, al blijft het een onmisbaar feit, dat de zijde
industrie een industrie van de tweede graad is geworden in een stad, welke
tegenwoordig een aanzienlijke chemische en electronische industrie kent en ook
de Berliet-vrachtautofabriek binnen haar grenzen heeft, welke met drieduizend
arbeiders veertig procent van de Franse vrachtautoproductie voor haar rekening
neemt.
Intussen is zelfs die zijde-industrie vele
eeuwen lang toch niet het opvallendst!
kenmerk van Lyon geweest. Want de star
die haar opkomst dankt aan de gunstig
ligging op de samenkomst van twee riviei
dalen halverwege de route van Noord
Frankrijk naar Italië, was voor de eerst
wereldoorlog voor alles handels- en ban
kiersstad met vele verbinding met hc
grote geldcentrum aan gene zijde der A'
pen: Florence. Nu herinnert aan die positi<
vooral nog de naam van een Franse mam
moetbank: het Crédit Lyonnais.
En als handelscentrum handhaaft Lyoi
zich ook door middel van een Jaarbeurs
die op 24 April weer haar poorten heeft
geopend.
Men kan daar vijftig kilometer wandelen
langs 1104 gesloten stands en door enkele
grote paleizen voor de zware industrie,
waarvan sofnmige vijftienduizend vier
kante meter groot zijn.
Men volgt er het Utrechtse systeem van
produc.tsgewijze indeling van het geëxpo
seerde, maar men heeft dit jaar een uit
zondering gemaakt voor de Russische in
zending naar wij geloven voor het eerst
op een jaarbeurs in het Westen onder
het motief, dat de bestellingen hierop toch
centraal moeten geschieden. Men zal er
onder meer via Odessa verscheepte film
apparaten en fietsen kunnen aanschouwen.
Het pleegt zo druk te zijn op de Lyonnese
jaarbeurs, dat zelfs de vele plaatselijke
hotels het bezoekersaantal niet zullen kun
nen opvangen. Daarom wordt er vlak bij
de foire in het Pare de la Tête d'Or een
station geopend, vanwaar een rapide de
bezoeker in een uur en tien minuten naar
de behaaglijkheid van het op 127 kilometer
gelegen Aix-les-bains voert.
stilte der contemplatie de pauwen en fa
zanten, de patrijzen en cameeën, ver
eeuwigd in zij en satijn, voortlevend door
een nimmer monotoon spel van kleur en
gloed.
Maar bij al die abstracte schoonheid zijn
de stormen der geschiedenis niet geheel
verdwenen. Met een glimlach beziet men
het weefsel, dat vermeldt „II nous a donné
la paix" (Hij heeft ons de vrede gegeven),
dat niet alleen is opgedragen aan, maar
ook gemaakt in aanwezigheid van de Eerste
Consul, zoals Napoléon zich aanvankelijk
bescheiden liet noemen. Hetgeen iets zegt
over het geduld van de man. En er is een
gobelin dat aanvankelijk voor Koningin
Marie-Antoinette bestemd was, maar dat
Op dit beurs zal natuurlijk de zijde
industrie wel tonen dat zij, hoewel dan in
omvang niet meer van dezelfde betekenis
als voorheen in haar verhouding tot andere
industrieën, nog lang niet uitgespeeld is.
Wie een wat diepgaande kennismaking
met de Soierie Lyonnaise onderneemt, zal
al spoedig ervaren dat het hem geruime
tijd zal kosten voor hij de structuur van
deze in de ware zin van het woord veel-
zij-dige, maar daardoor ook ingewikkelde,
met tal van andere ambachten verweven
nijverheid geheel zal hebben begrepen.
Dat komt ook al door een nogal verwar
rende vermenging van groot- en kleinbe
drijf, waarbij, vooral in de weverij, het
laatste toch schijnt te overheersen, zo niet
in Lyon zelf, dan toch in de vele plaatsen
in de omgeving.
Toch hebben al die facetten van de zijde
industrie één ding gemeen en dat ene is
zelfs een principe: de verkoop heeft de
voorrang op de techniek. Vandaar dat een
zijdefabrikant nimmer aarzelt het talent
ADVERTENTIE
KALK? Neem voort.
aanAgréCALVU.De
lekkere kalktabletten
met vitamine Dj (drie)'.
Vooral voor kleuters, kinderen, a.s.
en jonge moeders. Verkrijgbaar,
met pepermunt- of chocolade-
smaak, b(j apothekers en drogisten.
WOENSDAG 28 APRIL
Spruitenbosstraat 9: Gospel meeting, spr.
mr. F. Worgan, 8 uur. Minervatheater: Bal
let der lage landen, 8.15 uur. Concertge
bouw: „Het geheim van Mato Grosso film
voordracht, 8 uur. Frans Hals: „Konvooi
inaar Malta", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Luxor:
„Zij die van de zonde leven", 18 jaar. 7 en
9.15 uur. Rembrandt: „Drie liefdes", 14 jaar,
6.45 en 9.15 uur. Palace: „Bittere ervaring",
18 jaar, 7 en 9.15 uur. Lido: „The Glenn Mil
ler story", alle leeft., 6.45 en 9.15 uur. Roxy:
„Pony express", 18 jaar, 8 uur. City: „De
terugkeer van Don Camillo", alle leeft., 7
en 9.15 uur.
DONDERDAG 29 APRIL
Zuiderkapel, Zuiderstraat: „Het evangelie
in Spanje", 8 uur. Waalse Kerk: Opwek
kingssamenkomst, 8 uur. Frans Hals: „Kon
vooi naar Malta", 14 jaar, 2.30, 7 en 9.15 uur.
Luxor: „Zij die van de zonde leven", 18
jaar. 2. 7 en 9.15 uur. Rembrandt: „Die lief
des", 14 jaar, 1.45, 4.15, 6.45 en 9.15 uur.
Palace: „Calamity Jane", alle leeft., 2 en
4.15 uur. „Bittere ervaring". 13 jaar, 7 en
9.15 uur. Lido: „The Glenn Miller story",
alle leeft., 2, 4.20. 6.45 en 9.15 uur. Roxy:
„Hands across the border", alle leeft., 2.30
uur. „Pony express', 18 jaar, 8 uur. City:
„De terugkeer van Don Camillio", alle leeft.,
2.15, 7 en 9.15 uur.
Aa?i de oever van de Rliöne strekt zich het J aarbeursccmplex van Lyon uit. De
beurs neemt nog steeds in betekenis toe en trekt duizenden naar de hoofdstad van
de zij de-industrie.
van zijn tekenaars, het vernuft van zijn
technici en van alle anderen die bijdragen
tot de totstandkoming van het weefsel
spinners, wevers, ververs, apprêteurs en
nog vele anderen te richten op de schep
ping van altijd weer nieuwe, steeds weer
oorspronkelijke fabrikaten, zodra hij er
maar een vraag naar bespeurd en de mo
gelijkheden van een commercieel succes
ervan geraden heeft.
Dat inzicht doet 120.000 gezinnen in
Lyon van de zijde-industrie bestaan, de
helft daarvan is er direct bij betrokken, de
andere helft werkt in bedrijven die op hun
beurt van de welvaart in de zijde afhan
kelijk zijn.
Elke maand wordt er voor drie milliard
francs geëxporteerd naar de landen van
de Franse Unie en het buitenland. Iets
minder dan de helft der productie blijft
in Frankrijk zelf. De zijde heeft een aan
deel van 3% in de Franse buitenlandse
handel, van 20% als men alleen de textiel
sector neemt. Waarbij zij vooral als devie-
zenbron belangrijk is, omdat de grondstof
een binnenlands product is.
Met enige bezorgdheid hebben de Fran
sen zich bij de Bevrijding afgevraagd of
hun buitenlandse markt verloren gegaan
zou zijn.
Met een zucht van verlichting kunnen
zij nu constateren, dat zij niet alleen hun
95 buitenlandse markten herwonnen heb
ben, maar ook dat zij geenszins door de
Amerikanen overklast zijn. Men is voorts
even soepgl als veerkrachtig in Lyon: een
schadepost wegens de devaluatie der Viet
namese piasters werd nog in hetzelfde jaar
door hogere export naar elders gecompen
seerd.
Wanneer zij zich desondanks voor de toe
komst enige zorgen maken dan ligt dat
vooral op sociaal-economisch vlak. Frank
rijk produceert namelijk duur omdat het
het enige land is, dat het Handvest van de
Rechten van de Mens onverkort toepast.
Hetgeen wil zeggen dat het mannen- en
vrouwenarbeid gelijk honoreert. En het
aandeel van de vrouw in de arbeidskrach
ten van de Franse zijde-industrie beloopt
zeker tachtig procent! Een andere ongun
stige factor voor het prijzenniveau is ge
legen in de toepassing van de veertigurige
arbeidsweek, die sinds de regering-Blum in
1936 van toepassing is. Desondanks wordt
48 uur per weck gewerkt, maar de reste
rende acht uur \Vordt als overwerk ge
honoreerd. Daarbij komt nog dat in de
weverijen vaak op bestelling wordt ge
werkt, zodat men toch dikwijls moet over
werken om een bepaalde opdracht op tijd
gereed te hebben.
Dat men in de zijde-industrie ook duur
der produceert omdat reeds thans de pen
sioenregeling van toepassing is verklaard
welke normaliter pas in 1960 van kracht
zou zijn geworden, kan moeilijk gezegd
worden, omdat de fabrikanten terdege heb
ben uitgerekend, dat de afvloeiing van
ouder personeel een niet geringe productie
verhoging ten gevolge zou hebben. De ver
houding tussen werkgever en werknemer
wordt trouwens in principe slechts door
zakelijke factoren bepaald. In een land
waar in meer dan één werkplaats ser
moenen als „Wie werkt moet betaald wor
den, wie betaalt wordt moet werken" of
„Het zijn altijd dezelfden die te laat komen"
aan de muur hangt, schijnt men aan een
vermenselijking van die verhouding ook
nog niet toe.
Hetgeen niet wegneemt, dat er vooral bij
de grote bedrijven heel wat voorzieningen
worden getroffen om personeel aan te trek
ken en te behouden. Op dit aspect komen
wij in een volgend artikel nog terug.
Die overwegingen van de twintigste eeuw
vergeet men zeker wanneer men rond
dwaalt in het charmante Musée des Tissus,
dat gevestigd is in de door architect Souf-
flot, waarvan de naam nog steeds voort
leeft in een bekende straat in het Quartier
latin, in 1739 gebouwde munt voor de gou
verneurs van Bourgogne. De 120.000 Lyon
nese gezinnen die door het charter dat
Louis XI in 1466 voor de zijde-industrie
uitvaardigde werk en brood hebben, ver
dringen zich er niet. Hier regeren in de
pas gebruikt kon worden voor een kamer
van Keizerin Marie-Louise in het palcis
van Fontainebleau.
Tussen het bekende verleden doemt ook
het onbekende op, zorgvuldig geconser
veerd in vitrines: wie herinnert zich nog
de Overwinning van Tchesme door prins
Orloff in 1771 op de Turkse vloot behaald?
Maar er bestaat nog een kronkelige alle
gorie in zijde als beste vrucht van dat
strijdgewoel. Realistischer is het vest met
dolkgat van de thans welgelukzalige Char
les de Bois die op 29 September 1364 in
de slag van Auray sneefde.
Zo houdt het Musée des Tissus zowel de
schoonheid als de geschiedenis achter glas
gevangen. Lang is het geleden, dat vijf
man nodig waren om twintig centimeter
per dag te weven. Sinds Jacquard, uitvin
der van het machinale weven, is de tech
niek zover gevorderd dat thans één man
vijf weefgetouwen bedient en daarbij
twintig meter per dag en getouw aflevert.
De faam van Lyons kwaliteitsindustrie
heeft er niet onder geleden. Zou Koningin
Elizabeth II van Engeland de stof voor haar
kroningsgewaad er anders besteld hebben?
ADVERTENTIE
De eerste is dikwijls de laatste.
De beste wordt wel eens
de kwaadste.
Doch eerste of beste
TIP blijkt toch ten leste
Als middel voor eetlust
't probaatste.
Inz. He-er G. B R'dam ontv.
1 fl. Tip en 1 Lfl. Bootz' Oude Genever.
Bezwaren van Autotnij. Zeeland
en N.S. niet aanvaard
De Commissie Vergunningen Personen
vervoer heeft gunstig beschikt op een
door de autobusondernemingen Z.V.T.M.
te Terneuzen en B.B.A. te Breda gedaan
verzoek tot het verkrijgen van een defini
tieve vergunning voor de autobusdienst
Sluiskil-Breda vice-versa via België. Daar
de vergunning bij voorraad uitvoerbaar is,
zal ook bij een eventueel beroep daartegen
deze dienst kunnen worden uitgevoerd. De
autobusdienst Sluiskil-Breda zal dus ook
na het weer in gebruik stellen van de
veerdienst Perkpolder-haven-Kruiningen
op 1 Mei gehandhaafd blijven.
Aan de B.B.A. en de Z.V.T.M. is na de
Februari-ramp van 1953 een tijdelijke
vergunning voor deze autobusdienst ver
leend voor de tijd, dat de grote veerboot
van het veer Kruiningen-Perkpolder bui
ten bedrijf was.
Tegen de verlening van een definitieve
vergunning hadden de Nederlandse Spoor
wegen en de Auto Maatschappij Zeeland
(A.M.Z.) bezwaren. De bevolking en het
bedrijfsleven van Zeeuwsch-Vlaanderen
vroegen echter handhaving van de nieuwe
verbinding.
De officier van justitie bij de arrondis
sementsrechtbank te 's-Gravenhage heeft
wegens het ontbreken van het wettig be
wijs, vrijspraak gevraagd in de zaak tegen
de kapper A. A. A. van W. uit Den Haag,
aan wie was ten laste gelegd: poging tot
moord, subsidiair het opzettelijk toebren
gen van zwaar lichamelijk letsel, subsi
diair benadeling van de gezondheid.
Hij zou in de maanden Augustus en Sep
tember 1953 zijn vriendin, A. J. M. O. met
I wie hij samenwoonde in een perceel in het
Bezuidenhout een (thallium bevattende)
stof te nuttigen hebben gegeven ten gevol-
ge waarvan de vrouw zeer ernstig ziek
werd. De verdachte nam een zeer imper-
j tinente houding aan en zat zelfs op een
j gegeven ogenblik te lachen, hetgeen hem
een reprimande van de president bezorgde.
Bij zijn verhoor ontkende hij ooit van
thallium te hebben gehoord. Verder hield
hij vol onschuldig aan deze zaak te zijn.
J Voor het feit dat hij de polissen der le
vensverzekeringsmaatschappij van zijn
vriendin op zijn naam had laten zetten,
trachtte hij een plausibele verklaring te
geven, evenals voor de omstandigheid dat
hij de vrouw een schuldbekentenis had
laten tekenen, waarbij zij hem al haar roe
rende goederen overdroeg. In deze zaak,
die bijna de gehele dag duurde, waren vele
getuigen gedagvaard,'onder wie een aantal
deskundigen.
De. officier noemde de houding van ver
dachte onoprecht en niet waarheidslievend.
Hij meende dat het ten laste gelegde niet
wettig bewezen was en vroeg daarom vrij
spraak.
De verdediger, jhr. A. M. C. Sandberg
sloot zich hierbij aan er. vroeg de recht
bank zijn cliënt, die reeds vier en een
halve maand in voorlopige hechtenis heeft
doorgebracht onmiddellijk in vrijheid te
willen stellen. Na in raadkamer te zijn ge
weest, willigde de rechtbank dit verzoek in.
Op Dinsdag 27 April werd door de arron-
dissements-rechtbank te Haarlem in staat
van faillissement verklaard:
C. Floor, vertegenwoordiger te IJmuiden,
IJmuiderstraatweg 14 d. Rechter-commissa-
ris: mr. H. G. Rambonnet. curator: mr. J. W.
Crefeld te IJmuiden.
Geëindigd zijn wegens het verbindend
worden der enige uitdelingslijst de faillisse
menten van:
de N.V. Scheepsherstelinrichting Booij en
Co., gevestigd en kantoorhoudende te IJmui
den. Rechter-commissaris: mr. H. J. Fer-
werda. Curator: mr. Th. G. A. Mulder te
Beverwijk.
E. J. M. Linnebank, importeur van groen
ten en fruit, daarvoor werkzaam geweest in
het automobielbedrijf, gewoond hebbende te
Brussel, laatstelijk te Haarlem aan het Flora-
Plein 23. Rechter-commissaris: mr. J. P
etersen. Curator: mr. C. Blankevoort te
Haarlem.
I een bedrijf als dat van Philips gemoeid zijn,
0 en in 1953 82 millioen voor de aanschaf-
(Van onze financiële medewerker)
Van de vier grote internationale con
cerns is Philips het eerste, die over 1953
het jaarverslag publiceert. En zij kan er
mee voor de dag komen. Over nagenoeg de
gehele line van het veelzijdige en wijdver
takte bedrijf zijn de omzetten en de win
sten gestegen. De verwachtingen van een
jaar geleden werden overtroffen. De stij
ging van de omzetten ligt voor een belang
rijk deel in de sector van de nieuwe arti
kelen, in het bijzonder bij televisie-buizen
en -apparaten en telecommunicatie-appa-
ratuur. De totale omzetten waren 16 per
cent hoger dan die van 1952, toen er een
stijging van 11 percent was.
Om enkele cijfers van 1953 in vergelijking
met die van 1952 bijeen te brengen:
De wereldomzet was in 1953 1600 mil
lioen tegen 1384 millioen in 1952, de winst
na aftrek belastingen: 88 millioen in 1953
tegen 64 millioen in 1952; uitgekeerde
winst: 37 millioen tegen 31 millioen in
1952; in het bedrijf gehouden winst: 51
millioen tegen 33 millioen in 1952: dividend
gewone aandelen: 14% tegen 12% in 1952;
dividend prefrente aandelen: 7.6% tegen
7.2% vorig jaar.
Het verdient de aandacht dat de winst
na aftrek van belastingen in verhouding
tot de omzet van 4.6 percent tot 5.5 per
cent is gestegen. Op dit punt was 1952 een
teleurstelling. Er werd loen voor meer dan
110 millioen nieuw kapitaal geïnvesteerd,
maar de winst bleef aan die van 1951 gelijk,
wat dus wilde zeggen dat de rentabiliteit
van het geïnvesteerde vermogen achteruit
ging.
Een grotere omzet is prachtig en nieuwe
investeringen zijn nodig, maar als de win
sten daardoor niet stijgen, worden aan
deelhouders er niet beter van. In 1953 blij
ken de nieuwe investeringen echter vruch
ten te hebben gedragen, de winst na aftrek
van belastingen ging van 64 millioen tot
88 millioen, dat is met niet minder dan
34 percent, vooruit.
Welke kapitalen met de financiering van
fing van duurzame productiemiddelen werd
uitgegeven. Van de winst na aftrek van
belasting ad 240 millioen werd echter
68 millioen voor afschrijvingen gebruikt,
waarna 172 millioen resteerde. En hier
van bleef er 51 millioen in het bedrijf,
zodat slechts 37 millioen voor uitkering
werd bestemd.
De toch reeds krachtige financiële positie
werd dus opnieuw versterkt en ook de
liquiditeitspositie ging vooruit, en wel met
54 millioen. En daar de voorraden uit
1953 ongeveer 100 millioen lager waren
dan ultimo 1952, beschikte het concern
buiten de voorraden op het einde van 1953
over 184 millioen liquide middelen.
Het beeld dat Philips thans vertoont,
mag dus in alle opzichten gunstig worden
genoemd. Temeer is dit het geval, omdat
ook over 1954 moedgevende mededelingen
worden gedaan.
Het huidige productie-niveau ligt bo
ven het gemiddelde van 1953, de export
was gedurende de eerste maanden van
1954 groter dan in 1953 en zal, naar ver
wacht wordt, relatief in dezelfde mate
stijgen als de omzet, waartoe vooral ook
de nieuwe radiotoestellen en de televisie
apparaten zullen bijdragen. Dat er op dit
gebied nog aanzienlijk expansie-mogelijk
heden zijn, blijkt wel hieruit, dat ter
wijl in Verenigde Staten 28.000.000
en in Engeland 3.200.000 televisie
toestellen geplaatst zijn, Frankrijk het nog
niet verder dan tot 110.000, Duitsland tot
36.000 en België en Nederland respectieve
lijk 8000 en 9000 hebben gebracht.
De Koninklijke zangvereniging „Mastreech-
ter Staar" zal Limburg vertegenwoordigen
tijdens het verjaardagsfeest van Koningin
Juliana op het Paleis Soestdijk. De Staar
zal de Koningin een kristallen vaas en een
fruitschaal aanbieden, 's Ochtends zal ten
paleize een concert worden gegeven,
's Middags zal het koor concerteren voor
het stadhuis te Hilversum.
ADVERTENTIE
EVEREST
Als een normi-
le sigaret al is
uitgedoofd, ge
niet U nog van
EVEREST.
De rook wordt
door de lengte
gezuiverd.
[Z
Ct
VERKOOP V0OR NEDERLAND:; N V. ALVANA, OEN HAAG
Van Indonesische zijde zijn de laatste
tijd beschuldigingen geuit omtrent bepaal
de activiteiten in het Oostelijk deel van
Indonesië, waarbij de indruk wordt ge
vestigd, alsof van Nederlandse zijde gele
genheid wordt gegeven van Nieuw Guinea
uit samen te spannen tegen de staat Indo
nesië. Een hooggeplaatst ambtenaar van
de provincie Maluku (Molukken)- rele
veerde gisteren nog deze berichten en
voegde er aan toe, dat onbekende onder
zeeboten ter plaatse ageren en dat er geen
twijfel bestaat omtrent hun nationaliteit,
aldus een woordvoerder van de Nederland
se regering in Den Haag.
Deze woordvoerder verklaarde in ver
band met bovenstaande met de grootste na
druk „dat de regering deze lasterlijke-aan
tijgingen met verontwaardiging van de
hand wijst". Bovendien werd categorisch
tegengesproken, „dat enige Nederlandse
onderzeeboot in dat deel van de wereld
vertoeft of de laatste jaren vertoefd heeft".
De woordvoerder zei voorts, dat „mo
menteel blijkbaar van bepaalde zijde be
wust verdachtmakingen worden geuit om
een zekere stemming tegen Nederland te
wekken. Hiertoe bestaat evenwel geen
enkele aanleiding. Nog zeer onlangs heeft
de Nederlandse regering aan de regering
van Indonesië meegedeeld, dat Nederland
niet bereid is met Indonesië overleg te
plegen over de souvereiniteit van Neder
lands Nieuw Guinea, doch daarbij herhaald,
dat de Nederlandse regering er desgewenst
gaarne toe wil medewerken om eventuële
misvattingen en daaruit voortvloeiende
verontrusting zijdens de Indonesische re
gering omtrent de Nederlandse oogmerken
ten aanzien van Nieuw Guinea weg te ne
men".
Ferdinand Timmermans, de bekende stads-
beiaardier van Rotterdam, is met de Rijn
damop weg naar de V.S., waar hij op
5 Mei te Washington het Nederlandse
carillon, geschenk aan het Amerikaanse
volk, zal bespelen. De heer Timmermans
zal tevens een tournee maken door de V.S.
Wij vrezen sommige kappers. Niet zo
zeer vanwege een kinderlijke angst voor
schaar en mes, noch om het resultaat van
hun arbeid, maar om de conversatie, die
zich gemeenlijk pleegt te bev.-egen tussen
het voetbalveld en de sportpagina's van het
dagb'ad. Wij hebben sinds wij op twaalf
jarige leeftijid een blauwe scheen en een
bloedneus met voetballen opliepen, ons niet
meer met <leze sport ingelaten. Wij hebben
dies geen verstand vain het dribbelen, of
van passes, terwijl de klinkende namen
van robuste voetballers voor ons eenzelfde
betekenis hebben als die van de wethou
ders van Ginneken. Dit nu, oeze ongelet
terdheid, waarvan wij stilzwijgend door
onze barbier beticht worden, doet ons met
grote schroom de glimmende salons, deze
koninkrijken van Figaro betreden. Wij
hebben wel eens gedacht aan een club van
lieden van ons slag die, zich koesterend in
de veiligheid van eigen wetten, gezamen
lijk ten kapper tijgen. Wij zouden dan één
voor één zitting nemen in de stoelen., twee
onzer zouden als de sterke armen der
zwijgzaamheid fungeren en ieder opkomend
goaltje in de aanloop smoren, een ander
zou de ingang in de gaten houden, aldus
derden die onverhoopt van buitenaf toch
een spaak in het wiel zouden steken, tij
dig te weren. Maar dergelijke plannen
strekken zich nooit verder uit dan enige
uren. Wij hebben eens gemeend de voet-
baldans te ontspringen door de barbier
mede te delen dat wij haast hadden en
binnen twintig minuten geknipt dienden
te zijn en intussen de krant wilden lezen.
Maar dat hielp evenmin. De kapper bood
ons het gevraagde dagblad aan, vouwde
dit open op de sportpagina, en leidde het
artikel over de belangrijkste wedstrijd vast
even in met enkele woorden, terwijl hij de
tondeuses sorteerde en zijn scharen in orde
bracht. Van die tactiek zijn wij nu terug
gekomen. Wij hebber, toen ontdekt dat we
het best des Woensdagmiddags onder het
mes kunnen gaan. Onze scheerder weet
dan niet precies of hij het dan nog over de
afgelopen wedstrijden zal hebben, of enige
prognoses zal geven van de aanstaande
competitie. In deze grenssituatie maken wij
de meeste kans om zelf aan het woord te
komen, al moeten wij een rappe monoloog
voeren om zijn spraakzaamheid te onder
drukken. Drie maal hebben wij deze me
thode met succes toegepast. Toen wij de
vierde keer binnentraden, terwijl we onze
zorgvuldig geprepareerde spreekbeurt
zachtjes repeteerden, trad onze barbier
ons vergenoegd tegemoet. „Mijnheer", hief
hij aan „we krijgen beroepsvoetballers, ze
voetballen de hele week. Denkt u eens in,
de hele week". Wij hebben er heel lang
over nagedacht. H.L.L.
ADVERTENTIE
Haarlem
