IJmuider Courant | 1954 | 6 mei 1954 | pagina 11

Directeur liet in te leveren
effecten op Amerikaanse bank

Formamint

Molotov gedraagt zich zelfstandiger
dan in de dagen van Stalin

Chaos in Berlijn

Fa. B. ENGELENBERG

Clowntje Rick

Procureur-generaal eiste f 2500 boete
en zag van voorwaardelijke straf af

m

NAVO-luchtvaartexDert< Nicuw kabinct in Finland

in Scheveningen bijeen

Bouw van „Hunters in
Nederland en België

OFFICIëLE VERKOOP SIKKENS LAKKEN

Burgerlijke Stand
van Haarlem

Het faillissement der
Oudewatersche Bank

Vrouwenmonument in
Semarang onthuld

tin t u iuv.ni> aai u Helsinki (afp-u.p.) De fin»

Invliegers Duke en Yeager
over supersonische vluchten

Hawker-fabriek stuurt
„bouwpaketten"

Sam Lelyveld 80 jaar

Pastoor blies zijn kerk op

Ruggespraak met het
Kremlin overbodig

oor de kinderen

McCarthy houdt herkomst
van FBI-brief geheim

Het carillon speelt

Brits diplomatiek lesje
aan de Amerikanen

FEUILLETON

DONDERDAG 6 MEI 1954

Tegen de 48-jarige directeur J. J. F. B.
uit Heemstede, aan wie overtreding van
het Deviezenbesluit Effecten ten laste is
gelegd, heeft de procureur-generaal bij het
Amsterdamse hof vanochtend 2500,
boete geëist, omdat hij geen gevolg had
gegeven aan de „Deviezenbeschikking Be
waargeving Effecten'' van Juli 1948.

Ter zitting werd duidelijk, dat het ging
om „een belangrijke waarde aan Ameri
kaanse effecten", die als eigendom en op
naam van de Nederlandse directeur in de
safe van een Amerikaanse bank lagen. In
1948 besliste de Nederlandse regering dat
alle effecten bij een inleveringskantoor
moesten worden gedeponeerd.

De directeur vulde, zoals hij verplicht
was. alle formulieren van de Nederlandse
Bank in en zond ze op. Tegelijkertijd
schreef hij de Amerikaanse bank een brief,
waarin hij deze bank duidelijk maakte
welke maatregelen de Nederlandse rege
ring had getroffen.. Daarna vervolgde hij
met: „Ik wens mij in geen enkel opzicht

Amerika laten en deze in nieuwe fondsen
beleggen.

De procureur-generaal meende, dat de
voorwaardelijke boete thans kan vervallen,
aangezien de effecten inmiddels zijn ge
deponeerd. Hij beperkte zijn eis daarom tot
de boete van 2500,Hij was van mening,
dal het lijdelijk verzet van de directeur
duidelijk uit zijn eerste brief naar Amerika
bleek. De bank daar heeft de Nederlandse
cliënt ter wille willen zijn.

Als raadsman vertelde mr. J. H. de Pont,
dat hem intussen is gebleken, dat de effec
ten niet op grond van Amerikaanse wet
geving konden worden vastgehouden, reden
waarom zij thans bij het inleveringskantoor
zijn gedeponeerd. De uitspraak volgt op
19 Mei.

HAARLEMMER WON TWEEDE PRIJS
MET WEST-FRIESE NOVELLE.

Het historisch genootschap „Oud-West-
Friesland" heeft verleden jaar een prijs-

w 7 a 7T V-i, vraag uitgeschreven. Gevraagd werd een
aan de Nederlandse wetten te onttrekken. korte novelIe dir WesUFr^s]and moest

Ik wil volkomen gehoorzamen, maar indien
u voor mij zoudt willen nagaan of u op
grond van de Amerikaanse wetgeving ge
rechtigd bent mijn fondsen in uw bank te
houden, dan zou mij dat zeer aangenaam
zijn."

Het resultaat was, dat de Amerikaanse
bank de effecten inderdaad bewaarde en
niet aan het inleveringskantoor opzond.

Doch in Nederland moest in December
de eigenaar toch terecht staan.. Hem werd
door de Economische politierechter te
Haarlem een geldboete van 100.000,op
gelegd, waarvan echter verreweg het groot
ste deel en wel 97.500,voorwaardelijk
inet een proeftijd van 4 maanden.

Ter zitting in hoger beroep betoogde de
directeur voor het hof, dat de beschikking
der Nederlandse overheid in feite neer
kwam op het scheppen van een situatie,
waarbij directe onteigening mogelijk zou
zijn. Hij beriep er zich op, dat hij zelf aan
al zijn verplichtingen had voldaan en dat
hij de effecten in Amerika liet staan, op
dat hij daar eventueel op gezonde finan
ciële basis een nieuw leven zou kunnen be
ginnen, indien ons land door een oorlog op
nieuw bezet zou worden. Bovendien voerde
hij aan, dat de rente der effecten op nor
male wijze steeds via de Nederlandse Bank
naar hem werd overgemaakt, zodat de
overheid toch over de buitenlandse devie
zen, dollars, kon beschikken. Hij meende,
dat dit de overheid voldoende moest zijn
en dat deze geen recht mocht opeisen hem
zijn bezit zonder meer te ontnemen.

Intussen heeft hij in de afgelopen maan
den de Amerikaanse bank, gezien het von-
r.is van de Economische politierechter, per
soonlijk opgedragen de effecten alsnog bij
het inleveringskantoor te deponeren. Dit
was dan ook reeds geschied. Intussen zijn
de deviezenbepalingen echter alweer ge
wijzigd. Men mag bijvoorbeeld de rente in

ADVERTENTIE

Durlstraal -1" Haarlrm - Tri. 13?.'!3

PASTA WATERVERF. WIT

HAARLEM. 5 Mei 1954
ONDERTROUWD: 5 Mei, C. Tromp en K.
M. Snoek: P. M. Houniet en M. E. Th. van
der Zee: W. Tiekstra en A. J. Tangerman; P.
Th. Groeneveld en A. G. van Berkel; D. J.
van der Meer en C. Groot; J. A. van Mierlo
en G. C. Brink; G. Meulenbroek en J. Th.
Groenendaal; C. J. Dammiaans en A. L.
Pouw; G. H. Damo en K. Prins: H. M. Blee-
ker en M. H. Oorthuis; J. W. Mulder en C.
H. L. van Arendonk; N. J. M. Kehl en A.
Mooij; B. Kuijpers en D. M. van den Heuvel;
J. Kruizenga en J. C. Aalders; J. Steenber
gen en J. Grit; G. J. Fijen en H. A. Hakvoort.

GEHUWD: 5 Mei. J. G. van den Nieuwen-
hoff en A .H. P. Jansen; F. J. Nijtiuis en H.
G. Haverkate; F. Fomm en C. H. M. Th.
Hoefnagel; N. J. Kors en M. E. L. Kamper
man; J. G. Bluekens en W. Hangjas; M. A.
Witte en H .J .J. Schous; A. P. Zwart en G.
van Norden; W Schokker en J. G. B. Ockers;
J A. van der Nierden en E. M. Aarts; H.
Kui.jer en A. M. Dekker.

BEVALLEN van een zoon: 3 Mei: P. Daal
huizenBleijswijk; A. J. Otterspoor—Uit
geest; E. Meesters—Reudler; 4 Mei. M. C. E.
J. Ruyssenaars—Jansen: A. C. Meuleman—
Mak; J. SchoondorpKoopman; 5 Mei. J.
van der GeestKoelemeijer; F. Wenning

H.

Vries; M. H. VeldhuizenSmit; Th
NelOostindië; M. D. Voetde Landmeter.

BEVALLEN van een dochter: 4 Mei, G.
SlootwegBorst; 5 Mei, P. VoulonHovingh;
B. A. J. Verhoek—Baljé; H. G. van Dijk
Rotteveel.

OVERLEDEN: .3 Mei. M. Okkerse, 79 j„
Kamperstraat; 4 Mei. M. L. Vos. 64 j.. Lelie
straat; C. H. Geudeker, 87 j., Duinoordstraat;
N. MartensVerburg, 61 j„ Gasthuisvest.

spelen. Er kwamen zeventien inzendingen
binnen. De jury. bestaande uit mevr. E.
Wegener Sleeswiik-Van Balen Blanken, dr.
A. van der Meulen en de heer D. Nieuw-
poort, heeft de eerste prijs (groot 100)
toegekend aan de heer C. Kistemaker te
Andijk. De tweede prijs (groot 75) is toe
gewezen aan de heer J. J. Onnekes te
Haarlem voor de novelle „De Stikkebuul".

Op 13 Mei zal te Rotterdam de verifica
tievergadering worden gehouden in het
faillissement van de Oudewatersche Bank
N.V. Blijkens het verslag van curatoren is
een regeling getroffen met commissarissen,
die bereid bleken om de winstuitkeringen,
v/elke achterwege gebleven zouden zijn in
dien commissarissen de juiste situatie ge
kend hadden, te vergoeden. Zij stortten
een bedrag van ongeveer 65.000,in de
boedel van het faillissement.

De lijst der voorlopig erkende credi
teuren telt 725 crediteuren tot een bedrag
van 2.295.000, de lijst der betwiste vorde
ringen telt 30 crediteuren voor een bedrag
van 148.890 gulden. De boedel beschikte
per 31 December over een bedrag aan
liquide middelen van 1.594.947.

DJAKARTA. (Aneta). De presidente
van de Stichting Nederlandse Oorlogsgra
ven, mevrouw H. C. ven Anrooy-De Kem-
penaer, heeft Dinsdag tijdens een indruk
wekkende plechtigheid een vrouwenmo
nument op het ereveld Kalibainteng in Se
marang onthuld. Het monument is ver
vaardigd door de beeldhouwster Marianne
Gobius. De Hoge Commissaris, mr. W. F.
M. graaf van Bylandt„ legde aan de voet
van het monument namens Koningin Ju
liana en Prins Bern hard twee kransen. De
Nederlandse commissaris in Semarang, mr.
Van F.yk, legde namens de Nederlandse re
gering een krans.

De plechtigheid werd bijgewoond door
de vertegenwoordiger van de gouverneur
van Midden-Javu, door de territoriale
commandant, overste Bahrun, door de bur
gemeester van Semarang en door vele le
den van de Nederlandse gemeenschap

ADVERTENTIE

.In buisjes a 20 en'flacons a 50 tabletten

BESCHERMT TEGEN
VERK0U0HEID, GRIEP.
KEELPUN

In Scheveningen houden van 3 tot 7 Mei
leidende 1 u ch t v a a r tdesk undige n uit de
NAVO-landen, die zijn verenigd in de
„AGARD", de „Advisory Group For Aero
nautical Research and Development", een
algemene vergadering. Gisterochtend is de
algemene vergadering formeel geopend
met een rede door Prins Bernhard.

De Prins wees op de moeilijkheden bij
het uitwisselen van gegevens en appara
tuur op wetenschappelijk gebied, die wor
den ondervonden en die zich schijnen te
vermenigvuldigen als het aantal landen dat
daarbij betrokken is. toeneemt. De AGARD
is er op opmerkelijke wijze in geslaagd
deze moeilijkheden uit de weg te ruimen
en heeft zelfs de verwachtingen van opti
misten overtroffen.

Majoor Charles Yeager van de Ameri
kaanse luchtmacht, vertelde met vier col
lega's invliegers op uitnodiging van de
AGARD van zijn ervaringen op proef
vluchten, waarbij de snelheid van het ge
luid wordt overtroffen.

Majoor Yeager heeft vooral bekendheid
verworven door met een experimenteel
door raketten voortbewogen vliegtuig, dat
wordt gestart van een „moedervliegtuig"
af, een snelheid van tweeënhalf keer die
van het geluid te bereiken.

De Britse invlieger Neville Duke noemde
als één van de problemen, die bij het door
breken van de geluidsbarrière wordt on
dervonden, het gebrek aan stabiliteit van
het vliegtuig in het transonische gebied,
hetgeen ook door zijn collega's was opge
merkt. Hij zeide tegen een groot gebruik
van automatische apparatuur te zijn en
had critiek op de thans in gebruik zijnde
hoogtemeters, waarvan de piloot bij grote
snelheden niet meer snel genoeg bij duik
vluchten zijn hoogte kan aflezen.

Majoor Yeager sprak over zijn proef
vluchten met het experimentele raket-
vliegtuig. Een van de grootste problemen
noemde hij de angst, die naar hij zeide
eerst verdwijnt als het toestel op ongeveer
4000 meter hoogte los komt van het ..moe
dervliegtuig", meestal een bommenwerper
van het type B-29. De aandacht van de
piloot voor zijn vliegtuig doet dan alle
andere gevoelens vergeten. Een sensatie
van snelheid is er niet, ondanks de biina
50 km. die op tussen 15.000 en 17.000 meter
hoogte per minuut wordt afgelegd.

Critiek had majoor Yeager op het ont
breken van standaardisatie van de bestu
ring van vliegtuigen. Vele oneelukken weet
hij aan slechte indeling van de stuurhut en
het falen van instrumenten. Hij waar
schuwde de lu chtvaartdeskund'igenhet
besturen van vliegtuigen niet al te een
voudig te maken. „Een piloot moet werken,
anders valt hij in slaap", zei hij.

Finse

I kabinetsformateur Ralf Toemgren is er in
geslaagd een nieuwe regering te vormen,
die weinig afwijkt van de vorige.

In het nieuwe kabinet hebben, behalve
Toerngren als premier namens de kleine
Zweedse volkspartij, zes agrariërs, zes so
ciaal-democraten en een deskundige zit
ting.

De agrariër Kekkonen, oud-premier,
wordt minister van Buitenlandse Zaken.
De sociaal-democraat Skog krijgt de por
tefeuille van landsverdediging.

De kabinetscrisis, ontstaan na de jongste
algemene verkiezingen in Finland, heeft
bijna twee maanden geduurd. Het nieuwe
kabinet zal de steun van een stevige meer
derheid hebben, namelijk 54 sociaal-demo
craten, 53 agrariërs en 13 leden van de
Zweedse volkspartij, in totaal 129 van de
200 stemmen in het parlement.

Door de Haarlemse politie is aangehou
den de twintigjarige werkster F. van H. uit
Haarlem voor het wegnemen van een por-
temonnaie met f4,50 en een damespols
horloge ten nadele van personeel van een
Haarlems ziekenhuis. Het geld had zij reeds
verbruikt, de portemonnaie weggegooid, doch
het horloge kon achterhaald worden. Zij
heeft inmiddels bekend en is ingesloten.

LONDEN (A.N.P.) Binnenkort zal een
begin worden gemaakt met de bouw van
een groot aantal moderne straaljagers van
het type Hawker „Hunter" door de Neder
landse en Belgische vliegtuigindustrie. In
Nederland wordt de productie ter hand ge
nomen door „Fokker" en „Aviolanda", in
België door S.A.B.C.A. en „Avions Fairey".
Bovendien zullen nog vele andere firma's
bij de productie worden ingeschakeld voor
het vervaardigen en leveren van onder
delen.

Om te beginnen zullen beide landen hon
derd „off shore Hunters" bouwen, die in de
zomer van 1956 moeten worden afgeleverd.
Daarna zullen er nog enkele honderden
voor de luchtmachten van beide landen
worden gebouwd. Elke onderneming, die
bij de productie is ingeschakeld, is belast
met het vervaardigen van een bepaald
onderdeel, deze onderdelen zullen in be
paalde fabrieken worden samengebouwd,
terwijl in elk land een fabriek Fokker in
Nederland en Sabca in België belast zal
zijn met de eindmontage, het invliegen en
het afleveren van de toestellen. „Avions
Fairey" in België zal alleen kleine onder
delen maken, die zij zal samenbouwen met
grotere constructiedelen welke eerst uit
Engeland en later uit Nederland zullen
komen. De standaardisatie is bij de „Hun-
ter" zo ver doorgevoerd dat alle onder
delen, die in de drie landen worden ge
maakt, volledig verwisselbaar zijn met die
welke in een van de andere landen zijn
vervaardigd.

Om de productie snel op gang te helpen
levert Hawker bouwpakketten voor vijftig
toestellen. Ook wordt aan beide landen
een complete „Hunter" beschikbaar gesteld
met een voorraad onderdelen opdat men
kan zien hoe allerlei constructiedétails in
ae practijk zijn uitgevoerd, terwijl men
zich bovendien kan bekwamen in het vlie
gen met en het onderhoud van dit type
vliegtuig.

Op 19 Mei zal de heer S. D. Lelyveld de
leeftijd van tachtig jaar hebben bereikt.
Ter gelegenheid hiervan zal hem in de
nacht van 22 op 23 Mei in het City Theater
in de hoofdstad een galavoorstelling wor-
worden aangeboden, waaraan vele artisten,
onder wie Mimi Aarden, Lou Bandy,
Alexandra en Evert Compaen, Hans Koli-
scher, Cees de Lange, Herman Leopoldi en
Willy Vervoort, hun medewerking zullen
verlenen.

De heer Lelyveld vroeger bekend als
Ome Sam was na zijn perioden als ac
teur, explicateur bij de stomme film en
reizend toneeldirecteur, leider van een
theater-reclamebedrijf.

Een oude pastoor uit Oberteisendorf in
Opper-Beieren is tot twee maanden voor
waardelijke gevangenisstraf en een boete
van vijfhonderd mark veroordeeld omdat
hij zijn eigen kerk heeft opgeblazen. De
kerk, die op de monumentenlijst stond, was
reeds lange tijd te klein voor de gemeente.
Drie plannen voor de bouw van een nieu
we kerk waren verworpen op grond van
de ouderdom van de oude lyrk, die in een
bijzondere Beierse stijl was gebouwd en
een kostbaar koor had. De pastoor, die
door de koster en de bevolking geholpen
was, zei voor de rechtbank: „Ik besloot
als priester de wetten van de staat te over
treden en de belangen voor de zielszorg
voorrang te verlenen".

Twee Nederlandse vliegers dragen een door Willem Verbon een Nederlandse
beeldhouwer gemaakt borstbeeld van Churchill in diens ambtswoning in
Londen. Verbon heeft deze kop vervaardigd in opdracht van Rotterdam, van welke
stad Churchill ereburger is. De beeldhouwer zelf toonde het werk aan de eerste
minister: de Nederlandse ambassadeur te Londen, mr. D. Stikker, maakt ook deel
vit van het gezelschap. Op de stoep van Downing Street 10. Midden achter Willem

Verbon, rechts mr. Stikker.

GENèVE (United Press). Tijdens de
conferentie van Genève is het de gedele
geerden opgevallen dat de zelfverzekerd
heid van Molotov en zijn onafhankelijk
heid van instructies uit Moskou aanzienlijk
toegenomen zijn. Reeds te Berlijn viel op te
merken dat de Russische minister van Bui
tenlandse zaken zich veel zelfstandiger ge
droeg dan in de dagen toen Stalin nog
leefde. Maar in Genève is die nieuwe hou
ding van Molotov nog duidelijker ge
worden.

Het schijnt dat Molotov volledige onder
handelingsbevoegdheid heeft en gemach
tigd is onmiddellijk beslissingen te nemen
zonder ruggespraak met het Kremlin. Hij
lijkt volledig gezag te hebben op het ge-

Ja, het zette wel door met sneeuwen. Nog dagen lang kwam er telkens 'n flink
sneeuwbuitje. En doordat het mooi droge sneeuw was, bleef het lang liggen.
De jongens vonden dat best. Die hebben altijd plezier, als er sneeuw is, want dan zijn
ze in hun element. Maar meeester had hen gewaarschuwd, dat ze met sneeuwballen
gooien wel moesten uitkijken.

Alleen jongens onder elkaar, hoor, en geen grote mensen gooien. Het moet een
spelletje onder elkaar blijven!"

De meeste jongens hielden zich daar aan, want ze begrepen wel, dat je anders licht
ongelukken kon maken, en dan was de aardigheid er af.

Maar er zijn altijd ondeugende jongens, die slecht luisteren. En dat ondervond
Bunkie een van die dagen.

Hij liep in zijn eentje in de stad, want tante Liezebertha had hem even om 'n bood
schap gestuurd. Hij liep op zijn gemak, want hij had tijd genoeg: onderwijl keek hij
hier en daar in de. étalages van de winkels, waar hij voorbij kwam.

Er liep ook een agent, met zijn handen op zijn rug. En toen die een eindje voorbij

Bunkie wasplof!!.vloog er opeens 'n harde sneeuwbal tegen zijn helm, zodat

die afviel

WASHINGTON (Reuter). Senator
McCarthy heeft Woensdag in de sub-com
missie van onderzoek van de Amerikaan
se senaat niet willen meedelen, van wie
hij een brief had ontvangen, die volgens
hem door het hoofd van de FBI, de federale
recherche, Hoover, was gezonden aan het
hoofd van de legerinlichtingendienst en
waarin gewaarschuwd werd tegen een
voor de veiligheid „gevaarlijke" toestand
in het radarcentrum te Fort Monmouth.
De voorzitter van de commissie, senator
Karl Mundt, kon zich met McCarthy's wei
gering verenigen.

McCarthy wil met deze brief bewijzen,
dat het leger deze waarschuwing heeft ge
negeerd. De advocaat van het leger. Welch,
noemde de brief echter een „perfecte ver-
valsching". Er komt geen copie van een
dergelijk schrijven in het archief van de
FBI voor,'zei hij.

Het programma van de beiaardbespeling
van Vrijdag 7 Mei van 11.30 tot 12.30 uur.
door de stadsbeiaardier Arie Peters, luidt
als volgt:

1. Improvisatie: 2. Est ce Mars '7 varia
ties), J. P. Sweelinck <bew. Staf Nees>: 3.
Fuga. v. d. Gheyn: 4. a. Le bavolet flottant,
F. Couperin; b. Gavotte (Temple de la
gloire), J Th. Rameau: 5. Deense liederen;
6. Uit Caland-Suit: Adagio. Moderato. Alle
gro. Sjef van Balkom; 7. Nederlandse liede
ren: a. O. Angenietje; b. Het slot in Oosten
rijk: c. Ik hoorde dezs dagen; d. Van 't
schippertje. J. Paardekoper: e. Mijn Lieve-
ken. D. Duijneman: f. Grietje. A. Spoel: 8.
Preludium en Fuga. J. Bordewijk-Roepman.

De volgende bespeling heeft plaats op
Maandag a.s. van 15.3016.30 uur.

bied van Ruslands buitenlandse politiek.

Dat heeft ingrijpende wijzigingen ge
bracht in Molotovs houding. In plaats van
zoals vroeger eindeloos te hameren op juri
dische spitsvondigheden in procedure
kwesties, is Molotov thans zelfs gemakke
lijk te noemen in formele zaken, die hij
vaak met ongekende breedheid van opvat
ting terzijde schuift.

Oom en neef

Molotov is buitengewoon voorkomend en
hoffelijk in zijn, tot nu toe schaarse con
tacten met de Westelijke gedelegeerden,
maar bepaald opvallend is zijn bescher
mende houding tegenover zijn Chinese
collega Tsjoe-En-Lai. Een der Westelijke
diplomaten vergeleek Molotov dezer dagen
met een welwillende oom die zijn neefje
(Tsjoe-En-Lai) introduceert in respectabel
gezelschap.

Molotov is overigens oud geworden, zelfs
na de conferentie van Berlijn. Hij is thans
geheel grijs. Hij glimlacht meer dan vroe
ger maar nog steeds weinig geforceerd.

WASHINGTON (Reuter) De Britse
ambassadeur in de Verenigde Staten, Sir
Roger Makins, heeft in een toespraak in
Wisconsin (in de staat van senator Mc
Carthy) over internationale diplomatie de
Amerikanen geadviseerd om onderhande
lingen met een voormalige tegenstander
niet te beschouwen als vrijwel gelijkstaand
met overgave of „sussingsoolitiek" en dus
als iets. wat vermeden moet worden. „Ge
kunt niet verwachten aan de conferentie
tafel te verkrijgen, wat ge niet gewonnen
hebt en wat ge niet met wapengeweld wilt
winnen. Maar evengoed omvat bereidheid
tot onderhandelen niet de bedoeling toe te
geven, om een wezenlijk belang prijs te
geven, om zich in zijn hemd te laten zet
ten, zo ge wilt", aldus Sir Roger.

De ambassadeur zei verder, dat het
steeds moeilijker werd vertrouwelijke on
derhandelingen tussen verschillende lan
den te voeren. Hij sprak van „diplomatie
in een goudvissenkom", opmerkend, dat
buitenlandse aangelegenheden thans be
schouwd wordtn als iets waar iedere kie
zer rechtstreeks belang bij heeft. Wanneer
de heersende gewoonte alle „spelers" er
toe dwingt reeds voor de aanvang van het
spel hun bedoelingen kenbaar te maken
dan wordt de mogelijkheid van manoeu
vreren ernstig beperkt. Sir Roger criti-
seerde de neiging in de moderne diplo
matie om aan het begin van onderhande
lingen „voor binnenlands gebruik" een
volledige openbare verklaring te geven
van eigen standpunt en verlangens.

door Jean Boni mart
vertaald uit het Frans)

23)

Woedend rukten daarom de overlevenden
hun decoraties af, wierpen die in een nut
tig voorwerp dat men in iedere kinderstoel
aantreft en zonden die aan Himmler ter
doorzending aan Hitler, met de rechterarm
van een gesneuvelde kameraad, die het in
signe droeg!

In Frankrijk had het Tweede Bureau wel
iets van dit gebeuren vernomen. Maar men
had aan een legende gedacht, aan keuken
meidenpraat. Wat onwaarschijnlijk leek,
was niet de gerechtvaardigde woede van de
overlevenden van deze slachtpartij, maar
het feit, dat het vreemde cadeau Hitler had
bereikt. Want hij had het inderdaad ont
vangen!

De tijdens de maaltijd gelanceerde com
mentaren op dit gebeuren waren zo hevig

en opgewonden, dat Sauvin zich haastte
om zijn erwten soep naar binnen te werken.
Er waren daar officieren van alle rangen,
die luidkeels zowel Sepp Dietrich als
Himmler en de Führer vervloekten en uit
scholden. Sauvin verwachtte elk ogenblik

een groep van de Gestapo de zaal te zien
binnenmarcheren met de opdracht de mui
ters te arresterendie kennelijk tot de
„harden" onder de harden behoorden en
allen bewapend waren, zodat niet kon
worden voorzien, hoe de zaak zou aflopen.
Maar om de een ol andere reden gebeurde
er niets. De oude Gurt had er de voorkeur
aan gegeven Oostindisch doof te zijn.

Sauvin schoof zijn bord weg, ging enige
inkopen doen in de winkel in 't gebouw en
keerde terug naai- zijn cel.

De volgende morgen werd hij wakker te
gen acht uur. Hij kleedde zich aan, werkte
enige sneden zwart brood met margarine
en een kop surrogaatkoffie naar binnen
en wachtte op de uitnodiging van Himmler.

Voordat hij zien schoor, had hij echter
met warm water de pleister losgemaakt,
die op het nagemaakte litteken zat. Het re
sultaat van de kras met de naald was bui
tengewoon. Natuurlijk was het litteken
door de invloed van de penicilline rose,
maar oude littekens zijn niet altijd wit
achtig. Een beetje poeder er over zou het
heel echt doen lijken.

Om elf uur ging de zoemer van zijn te
lefoon. Hy nam de hoorn van de haak.

„Hallo, mijnheer Hickmann?"

„Ja".

„U spreekt met Carlo. Hoe gaat het met
u?"

„Veel beter. Dank u".

„Er is een tegenbevel. De baas is genood
zaakt naar zijn hoofdkwartier in Ziethem

te vertrekken. Waarschijnlijk is hij niet
voor de 19e terug. Tot dan hebt u de tijd
om weer op krachten te komen en wat te
boemelen in Berlijn. U hebt verlof!"

„Goed!"

„Blijf in de Herberg van het Oude Hert,
opdat men u zo nodig kan bereiken".

'„Afgesproken. Geen andere orders?"

„Neen. Niets te doen voor 't ogenblik.
Uw neef, die u wilde spreken, is naar het
Westen vertrokken voor een inspectietocht.
Maar hij zal vast en zeker voor de twin
tigste, de verjaardag van de Führer, weer
terug zijnHeil Hitier!"

„Heil Hitier!"

Het gesprek was beëindigd.

„De „neef", dacht Sauvin, „is Fegelein.
Himmler vertrouwt zijn eigen centrale
niet".

Hij vroeg zich af, wat hij tijdens die drie
dagen „verlof" zou gaan doen. Een „brie
venbus" zoeken en een boodschap naar de
andere kant sturen? De generaal had het
hem strikt verboden. Er was geen enkele
Franse agent meer in Duitsland. Allen wa
ren verdwenen, gearresteerd, gefusilleerd
of ondergedoken in een of andere uithoek,
vanwaar zij geen nieuws konden sturen.
Wel waren er nog enkele Engelse agenten,
in Hamburg bijvborbeeld maar Sauvin wil
de niet in een valstrik lopen. Hij zou trou
wens slechts een algemene indruk hebben
kunnen doorgeven over de demoralisatie
die er heerste. Voor de geallieerde staven
was dat geen nieuws.

Hamburg? De Engelse voorhoede-colon

nes konden er van de ene dag op de andere
binnentrekken. Hij dacht aan Speer. Hij
zou hem willen benaderen. Maar hoe, zon
der argwaan te wekken bij Himmler? De
minister van Bewapening zou zich waar
schijnlijk slechts kunnen verplaatsen ter
wijl hij werd gadegeslagen door spionnen
en verklikkers, in dienst van zijn collega
van Binnenlandse Zaken.

Wat Sauvin interesseerde was of er iets
komen zou van de door de Duitse generale
staf voorgestelde algemene terugtocht naar
het Zuiden.

Voor zover hij wist was Hitier daar
niet, of nóg niet, mee accoord gegaan

HOOFDSTUK XI

De hoofdstad van het Rijk, die bijna
iedere nacht gebombardeerd werd, was
werkelijk de laatste stad die men zou kie
zen om eens te gaan „boemelen". Toch
ging het „leven" voort in de kelders. Men
vond daar zelfs nachtclubs, die bezocht
werden door gewonden of herstellenden uit
de ontelbare hospitalen.

Sauvin koos de beroemdste twee clubs
om er een glas appelcider te drinken. Maar
hij schoot er niets mee op. De gesprekken
hadden niet de minste militaire of politieke
betekenis. Daar er immers geen verloven
meer werden verleend, waren er ook geen
frontsoldaten meer met hun verhalen.

Om de tijd door te brengen tot aan de
terugkeer van Himmler, besloot Sauvin de
stad van Noord tot Zuid, van Oost naar
West te bezoeken om de wijken op te spo
ren, die het minst door de bombardemen

ten getroffen waren.

Hij vervolgde zijn omzwervingen de 16e.
proberend zich de plattegrond van Berlijn
in zijn huidige staat voor de geest te ha
len. In de nacht van Maandag 16 op Dins
dag 17 April vond er een bombardement
plaats. Tien minuten na het eindsignaal de
den doffe ontploffingen de schuilkelder
trillen. Na zich snel aangekleed te hebben,
zette Sauvin de helm op, die aan de muur
hing en die veel te groot was voor hem.
en ging naar de hall. Maar Gurt vertelde
hem, dat hij er niet uit mocht. Dat was
verboden. Geërgerd maakte Sauvin rechts
omkeert om weer naar zijn keldervertrek
terug te keren, toen een kapitein op hem
afkwam. Het. was de jonge arts, die acht
enveertig uur eerder zijn zogenaamde bles
sure had willen betasten.

„Goedendag, kolonel! Hé, dat ontstoken
litteken? Hoe is het mogelijk!"

Hij keek verbaasd naar het litteken.
Sauvin kon zich niet omdraaien en weg
lopen, dat zou vreemd geleken hebben. Hij
antwoordde nonchalant:

„Ik voel er niets meer aan. Ik ben er
wat hardhandig mee over mijn instrumen
tenbord geschoven op 't ogenblik, dat mijn
toestel op zijn neus is gaan staan. Mijn
riem is namelijk gebroken".

De kapitein luisterde maar met een half
oor, gehypnotiseerd door de rosekleurige
streep op de wang van de ander.

„Zonder gekheid!" zei hij plotseling. ,.U
beweert werkelijk, dat het een litteken is,
dat twintig jaar oud is?'

Sauvin voelde een koude rilling over zijn
rug lopen. Die vervloekte dokter! Hoe zou
hij hem kwijt kunnen raken? Hij nam hem
minachtend van hoofd tot voeten op.

„Een litteken uit mijn studententijd,
kapitein", zei hij koel. „Al mijn vrienden
weten dat. Ik geloof trouwens niet, dat ik
u om een consult heb verzocht".

„Neem mij niet kwalijk, kolonel", zei de
melkmuil, terwijl hij zijn hakken tegen
elkaar sloeg.

De oude Gurt, die bij de ingang naar
het Bombardement luisterde, kwam op hen
toe en zei haastig:

„Mijnheer Hickmann, sta mij toe, dat
ik u voorstel aan kapitein Langen. Ik ge
loof, dat er hier in de buurt niets gevallen
is. u bent voor niets opgestaan, mijnheer
Langen.... De kapitein", zei hij, zich tot
Sauvin wendend, „heeft om de dag dienst
in de schuilkelder van onze Führer, in de
Kanselarij".

„Werkelijk?" vroeg Sauvin, blij met de
afleiding. „U ziet de Führer dus vaak?"

„Iedere dag", antwoordde Langen. „Ik
zou kunnen zeggen, dat ik met hem samen,,
woon. Ik ben een van de twee assistenten
van Stumpfegger, zijn chirurg".

„Wat een geluk hebt u!"

„Het is een grote eer. die ik op prijs
stel. Maar, weet u: buiten dat mist het
bestaan daarbinnen elke afwisseling.

„Hoe vindt u de Führer? Hoe gaat het
met hem? Wat benijd ik u!"

(Wordt vervolgd).