Binnenhuis bouwkunst
en leesbaar linnen
xU
zletniéerm
in miniatuur
Solid
Cologne 4.50
VERENIGDE NATIES
Badpakken worden „gekleder
Vennootschap en
aandeelhouder
ZATERDAG 29 MEI 195
T^RGENS in Scheveningen zit een Japans meisje in de schoolbank. Ze
■*-J breekt zich het hoofd over een moeilijk rekenvraagstuk en als wil zou
ze kunnen afkijken bij een kleine Spanjaard, Antonio Eglesia of een jongetje
uit Finland. Om haar heen zitten kinderen van nog heel wat andere nationa
liteiten: een donkerogige jongen uit Pakistan, een Amerikaantje met een bor-
stelkuif en een bedrukt buis en Nesrin Aklaman, de Turk. We bevinden ons
hier in de internationale school, waar kinderen van diplomaten of zaken
lieden voor kortere of langere tijd een behoorlijke hoeveelheid schoolse
wetenschap wordt bijgebracht.
DIT MAKEN WE ZELF
Voor warme dagen!
WANDELING LANGS DE WINKELRAMEN
Recepten voor Citroenen
ft-
De zoon van Napoleon
Effecten- en
Geldmarkt
Eis van zaalhouder
niet ontvankelijk
Surinaamse delegatie-leden
ontvingen dreigbrieven
Orgelconcerten in
Beverwijk en Wijk aan Zee
Q
oor
de<V
rouw
Miss Nancy Macdona, de directrice van
de internationale school, heeft korte
grijze krullen en een fris, blozend ge£
zicht. Zij zwaait al sinds het einde van
de oorlog de scepter over de Engels
sprekende afdeling, waarin kinderen tot
veertien jaar over zeven klassen ver
deeld zijn.
„Ja," beantwoordt ze onze vraag., „we
hebben hier een Engelse en een Franse
afdeling, maar één middag in de week
wisselen we van terrein en dus van
taalgebied. Dan krijgen de Frans spre
kende kinderen les in Engels en omge
keerd."
Het klasje, waarin de allerkleinsten
zitten, heeft gezellige wandkleden en
een rij planten in de vensterbank. Ze
hebben juist verteluurtje. Aandachtig
zijn alle kopjes, uiteenlopend als ze zijn,
naar de juffrouw opgeheven. Als het
verhaal uit is mag een van de kinderen
ook iets vertellen. Met haar gezichtje
naar de klas gekeerd geeft ze, een beetje
verlegen, in vlot Engels een sprookje ten
beste.
Voor de grotere kinderen is nu de tijd
voor de zangles aangebroken. Zij scha
ren zich in een apart lokaal rond de
piano, waaraan miss Macdona heeft
plaatsgenomen. Deze uit alle wind
streken afkomstige jeugd is al net zo als
een Nederlands klasje: de kinderen
wagen een schuin oogje aan het vreem
de bezoek en gichelen een beetje onder
elkaar. Je kunt aan hun kleding en
uiterlijk zien hoe verschillend hun af
komst is. We zien statige zwarte vlech
ten uit India, kortgeknipte sluike kopjes
uit Amerika en Zweden. Sommige jon
gens dragen truien of geruite blouses,
anderen bonte buizen. Ieder kind brengt
er zijn eigen sfeer. Maar als ze gaan zin
gen, vormen ze opeens een grote familie,
blond of zwart, blank of bruin. Met een
zelfde aandoenlijke toewijding zingen ze
„Jesu, joy of man's desiring" van Bach.
Dan springen ze op een vrolijk Italiaans
volksliedje over.
Het lesrooster is in grote trekken ge
lijk aan dat van onze Nederlandse kin
deren. Een bijzondere moeilijkheid is
het betrekkelijk grote verloop: veel
leerlingen volgen slechts enkele jaren de
lessen dan wordt papa overgeplaatst
en ze moeten weer in een nieuwe om
geving beginnen.
Er wordt veel aan sport gedaan: gym
nastiek, „net-ball" en zwemmen in klas
sikaal verband. Andere prettige onder
brekingen Zijn de trips, die ze eens per
trimester gezamenlijk maken naar een
of ander gedeelte van Nederland.
Door een lange gang komen we in de
Franse afdeling. Vergissen kunnen we
ons niet: de zwarte satinet schorten aan
de kapstokjes spreken een duidelijke
taal. Op de deur van een lokaal staat:
Mad. Parquet, directrice. Ze komt ons
tegemoet, een levendige jonge vrouw
met donker haar.
Ze valt meteen met de deur in huis,
als ze zegt: „We moeten hier uiteraard
wel individueel onderwijs geven. Ver-
Het lijkt er wel naar dat we voor
lopig ons zomergoed weer in de kast
kunnen laten hangen, maar nu het weer
wat koeler is, zullen we ook meer zin
hebben om te naaien, dus geven wij
U 't patroon van deze vlotte zomer-
japon. U kunt hem maken van 4 meter
stof van 80 of 90 cm. breed 'en omdat
het model eenvoudig is, kunnen ook de
beginnelingen in het naaldvak wel eens
proberen deze japon te maken.
Het patroon is gemaakt voor maat
42, bovenwijdte 96, ruglengte 41, voor-
en rugbreedte 36, taillewijdte 72, rok-
lengte 80 cm.
We gaan weer eerst de maten contro
leren en tekenen het patroon dan op
ware grootte na en leggen het op de stof
zoals de tekening aangeeft. We moeten
de 4 meter stof in de lengte dubbel leg
gen, zoals u waarschijnlijk al wel be
grepen zult hebben. Zoals de stof nu
ligt, krijgen we een naad midden voor
schillende kinderen zijn al in ettelijke
landen op school geweest."
Onze blik door het lokaal volgend
gaat ze voort: „We zijn in deze afdeling
met z'n tweeën en er zijn ook maar twee
klassen, een voor de kleintjes en een
voor de groteren. Maar toch geven we
een volledige lager onderwijsopleiding
met de mogelijkheid van aansluiting aan
het middelbaar en voorbereidend hoger
onderwijs."
,En kunnen ze zich nog al aanpassen?"
„In het begin hebben ze het wel eens
moeilijk. In October kregen we hier een
klein Joegoslavisch meisje, dat nog geen
woord Frans sprak, maar nu heeft ze
het al prachtig geleerd, bijna zonder
accent. Ze begrijpt alles en kan alle les
sen volgen alleen de u-vorm is haar
met geen mogelijkheid bij te brengen.
Ze vraagt me bijvoorbeeld met een
allerliefst stemmetje: „Juf, wil je m'n
sommen even nakijken?
De kinderen helpen elkaar al gauw
over de eerste moeilijkheden heen. Toen
hier een Belgisch meisje kwam, dat haar
Belgisch-Frans sprak, critiseerden ze
haar uitspraak en deden haar voor hoe
het wel moest. Door deze woorden steeds
maar na te zeggen, leerde ze al spoedig
het Frans op zijn Frans uitspreken.
Onze lessen zijn natuurlijk buiten
gewoon levendig. Iedereen vertelt
graag over zijn eigen land. Als ze
tekenen, komen de typische ken
merken van hun nationaliteit vaak
naar voren. Ze laten elkaar zien wat
ze hebben gemaakt en vertellen er
bij. De uiteenlopende voorbeelden
werken vaak heel aanstekelijk: na
een tijdje tekent een Zweeds meisje
vol enthousiasme Zwitserse bergen.
Kinderen imiteren immers zo
graag!"
„Komen er nooit eens strubbelingen
voor door het verschil van nationaliteit
en godsdienst?"
„Och, de kinderen weten, dat ze allen
verschillend zijn en gelukkig is er geen
sprake van rivaliteit. Integendeel, ze
vinden het juist leuk zo'n heterogeen
gezelschap te vormen en ze praten trots
over hun land, zonder laatdunkend te
doen over de afkomst van een ander.'
Onder het praten hebben wij voldoen
de gelegenheid de klas op te nemen. Op
de eerste bank zit een meiske uit India
met lange rode kousenbenen. Tussen een
heleboel blanke gezichtjes duikt achter
aan een schattig kroeskopje op met git
zwarte oogjes, die vrolijk de wereld in
kijken. Vlak bij elkaar zitten een Pools
en een Joegoslavisch kind.
„U moest eens komen, als we onze
Kerstuitvoering geven. We zingen dan
met elkaar de bekende liederen en geven
in de stad dan altijd een avond van zang,
toneel en declamatie."
Als de bel luidt voor het vrije kwar
tier zwermt alles naar buiten. Er wordt
gespeeld en geravot, juist zoals de jeugd
dat overal pleegt te doen, ongeacht de
nationaliteit. Als de Nederlandse kin
deren, die in een ander deel van het
grote gebouw zijn ondergebracht, ook
vrij hebben, spelen allen door elkaar
heen. Al verstaan ze elkaar niet, kin
deren weten in hun spel altijd de juiste
uitdrukkingsmogelijkheden te vinden.
TINEKE RAAT
De vijf-minuten-dienst noemden we
dat, zo'n dag, waarbij wij om de vijf mi
nuten uit ons werk worden gehaald:
tingeling, de melkboer; tingeling, de
slager en nog eens tingeling als ge twee
trappen hoog zijt: en of u nog wat
ouwe kranten gehad zou hebben? Op
kantoor gaat het op dezelfde vrolijke
manier: stap, stap: och wilt u eens even
nakijkenstap, stap: och kunt u mij
even inlichten overringgg, de te
lefoon
Neen, een bepaald rustig leven heeft
haast niemand meer en wat kunnen we,
ook overdag, naar een beetje stilte ver-
ij
Een „geklede" buste-lijn en een char
mant „ballon-broekje" maken van dit
nieuw model bakpak een bekoorlijk ge
heel. Materiaal: hemelsblauw lastex.
Citronnade (koude citroendrank om dade
lijk te gebruiken) voor 7 a 8 glazen.
Sap van plm. 4 citroenen, plm. 150
gr. suiker, waarbij een paar klontjes,
plm. VA 1. water of 1/4 1. water en
1 fles spuitwater, 1 citroen in dunne
schijfjes gesneden.
De citroenschillen met de suikerklontjes
afraspen en deze rriet de rest van de sui
ker in 1/4 1. warm water oplossen. Als
deze oplossing is afgekoeld, het vruchten
sap erbij schenken. De limonade zeer
koud laten worden en voor het gebruik
verdunnen met water of spuitwater.
en midden achter in het lijfje. Als U
liever een vouw wilt hebben, dan moet
U eerst de rok uitknippen en daarna de
stof in de breedte dubbel vouwen en
midden voor en achter aan de vouw
leggen. Als we de japon in elkaar gaan
rijgen, dan laten we de linker zijnaad
van de rok en van het lijfje 9 cm. open,
zodat we daar later een ritssluiting in
kunnen zetten. De zijnaden van de rok
vallen recht van draad, dan vallen
uiteraard midden voor en achter
schuin van draad. De hals van de jurk
wordt met schuine biezen afgewerkt.
Wij wensen U veel succes. L. SI.
1 1 -*-» l.
s
orr.
V
Óf
f
x i
IY
1
i
J
i
j
j
\\j
I
rrr-
s
Fs>
I O
V*\/
f
W J
«¥^*4/ 1 jr.
Een badpak met een plooirokje is door
Amerikaanse mode-huizen gelanceerd.
„Strapless" is dit jaar de grote mode,
doch het plooirokje vormt een extra
vagante bizonderheid. De plooien zijn
onaantastbaar voor het zeewater.
langen. Heerlijk is het als we zo geluk
kig zijn de natuur vlak bij ons te heb
ben. Als wij na een paar drukke uren
onze neus maar buiten de deur behoe
ven te steken en al meteen ons te goed
kunnen doen aan een bloeiend appej-
boompje, aan een mijmerend paard op
een lichtgroene wei of het uitzicht heb
ben over kabbelend water. En geluk
kig behoeven wij om dergelijke stille
vreugden te beleven niet speciaal bui
ten te wonen. Want in de stad hebben
wij onze grachten. Wij hebben de
grachten met de dichtbebladerde bo
men waar het licht om ieder blaadje
gluurt, waar de vogels helderder fluiten
en waar het geluid van de overzij an
ders klinkt dan overal elders.
Aan een van deze stille grachten
staat een oud huis waarin een heleboel
mooie dingen te zien zijn. Binnenhuis
architectuur in alle soorten. Toen ik na
een vermoeiende dag, een vijf-minuten-
dienstdag, binnen
wandelde, heb ik
zonder met ie
mand te hoeven te
praten daar rus
tig lopen rond
kijken. De bin
nenhuisarchitect
houdt steeds meer
rekening met de
klein-behuisden.
Aan weerszijden
van het tweeper
soons bed hangt
een stevig plankje van hetzelfde
hout, voor nachtlectuur en (nare) wek
ker. En in de hang-leg-kast van het
zelfde hout hangt aan de binnenkant
van de deur onder een korte spiegel
een lang, smal en diep bakje: voor
kam, borstel en andere haar-ingrediën-
ten. In de zitkamer plaatsen we geen
rond, vierkant of langwerpig tafeltje
meer, wij nemen een driekant. De lan
ge zijde is naar de bank gekeerd, de
korte zijn gericht naar de twee gemak
kelijke stoelen. Een kleiner zusje van
de driekant komt er nog net even on
der uit kijken. De mimi-tafeltjes zijn
zowel in hout als in gespoten metaal
verkrijgbaar. In een andere gelijksoor
tige zaak zag ik van dit materiaal één
langwerpig tafeltje. Bij nadere be
schouwing bleken het drie tafeltjes te
zijn, een vierkant en twee driekanten.
Het vierkant en één driekant waren
zwart, het andere was wit gekleurd.
Het was mooier geweest als ze alle drie
dezelfde tint hadden gekregen. Van dit
gespoten metaal wordt tegenwoordig
veel gebruik gemaakt. Theebladen,
prullebakken, plantenhangers, kranten
en boekenstandaards worden hiervan
gefabriceerd in alle maten, vormen en
kleuren. Heel begrijpelijk, want het ma
teriaal maakt tegelijk een stevige en
sierlijke indruk.
Wandlampjes hebben een nieuwe
vorm gekregen. Wij zijn gewoon dat
het geraamte, het karkas, gevormd
wordt door een grote en een kleine me
talen hoepel. Bij het nieuwe model zijn
de hoepels gehalveerd precies op de
middellijn. De metalen middellijnen
(als ik het zo zou mogen zeggen) han
gen tegen de muurkant. Bekleed met
een aardig stofje-geeft dit soort wand
lampjes het zo geliefde schemerlicht.
Een schoenenrek, dat tevens als boe-
kenrek of als kapstok gebruikt kan
worden, lijkt wat ongewoon. Toch heb
ik het gezien en het is heel practisch.
Het hangt er maar van af hóé het
hangt. Er is een radio-hang-tafeltje met
een rekje er onder voor de radiogids.
Het ziet er stevig en solide uit. Wie wel
een radio maar geen plaats ervoor
heeft, zou wellicht met zo'n hangmeu-
bel gediend kunnen zijn.
Wie geen dure schilderijen kan beta
len en niet in alle kamers reproducties
van Van Gogh wil ophangen, zou het
eens met zo'n prachtig Ulco-wandkleed
kunnen proberen. D motieven zijn ar
tistiek en de kleuren zorgvuldig geko
zen. Ulco is dol op balletdanseressen,
op zijn kleden tenminste, hetwelk geen
wonder is als wij weten dat hij vroeger
bij het ballet heeft gewerkt.
Op de bekende Zweedse houten thee
blaadjes legge men een kleedje van
geprepareerd nylon. Het komt uit het
buitenland, lijkt een beetje op glan
zend-dunne raffia en doet denken aan
rabane. Rabane is een kunstzijde met
katoen doorweven die gebruikt wordt
voor cocktaildresses bijv. 't Is duur
maar oersterk. Deze rabane heb ik ge
zien op een kleine tentoonstelling van
handgeweven stoffen Mijn begerige
ogen dwaalden onrustig van het een
naar het ander en ik vrees wel dat wei-
nigetn de zaak met een volle beurs heb
ben verlaten. Wie het dragen kan en
van ongewoon houdt late zich tenslotte
eij jurkje maken van linnen met Frans
bedrukt: légumes, musique, biblio-
thèque, café, laiterie, fruits; men komt
niet op u uitgelezen.
ANNEKE
ADVERTENTIE
Na het overweldigende succes van DÊSIRÊE,
het vervolgverhaal naar Annemarie Selinko's
beroemde roman, brengt L1BELLE thans een
historisch feuilleton, dat in spanning en kleur
voor DÉSIRÉE niets onder doet. Onder de titel:
leest U, te beginnen in het nummer van 5 Juni, een Nederlandse
bewerking van het onlangs verschenen standaardwerk van de Oosten
rijkse schrijfster Mathilde von Metzradt over de kleine Koning van
Rome, die na een tragische jeugd als Hertog van Reichstadt op
21-jarige leeftijd in Wenen overleed. Een historisch waarheids
getrouw, bijzonder knap verhaal over een kort, ontroerend leven
in de schaduw van een door velen vereerde, door anderen ge
hate vader. Een verhaal dat U zich niet moogt onthouden!
EXTRAIedere week het leuke kinderblad
TOMBOLA of maandelijks een COMPLETE
ROMANBIJ LAGE.
Dat men in de kringen van de leiders
onzer bedrijven meer en meer een open oog
begint te krijgen voor het feit dat de aan
deelhouder niet maar een crediteur van de
vennootschap is, die met een redelijke resu-
neratie over het door hem verstrekte kapi
taal tevreden moet zijn, maar die zoveel
mogelijk persoonlijk bij de ontwikkeling
van het bedrijf moet worden betrokken, is,
zoals we de vorige week schreven, een ver
heugend verschijnsel.
Ten aanzien van de arbeiders in een on-
r.erneming brak zich dit inzicht reeds sinds
geruime tijd baan, gelijk dit tot uitdrukking
is gekomen in het vormen van personeels-
raden, met welke op gezette tijden wordt
vergaderd teneinde hen in de gang van
zaken inzicht te geven en nieuwe initiatie
ven met betrekking tot de bedrijfsvoering
te bespreken. Hierdoor zijn de arbeidsvrede
en de arbeidsintensiviteit in ons land niet
weinig bevorderd, met het resultaat dat de
nationale productie thans aanmerkelijk
groter is dan voor de oorlog.
De noodzakelijkheid van co-öperatie tus
sen kapitaal en arbeid kan niet genoeg
worden geaccentueerd.
Op dit punt zal de activiteit zich echter
naar beide zijden moeten uitstrekken.
Want het kapitaal heeft de arbeid, de ar
beid echter ook het kapitaal nodig en als
ook de kapitaalverstrekker een levend
element zal zijn in de ontwikkeling van
het bedrijfsleven, zal de aandeelhouder met
meer egards door de directies moeten wor
den behandeld dan tot dusver veelal het
geval is. Men kan op allerlei wijze het aan
deel trachten te populariseren, door rond
leidingen op de effectenbeurs, door een
goed leesbaar verslag, door het creëeren
van kleine coupures om ook smalle beurzen
in staat te stellen zich bij het bedrijfsleven
te interesseren, dit alles is niet voldoende
wanneer de aandeelhouders als totaliteit
voor de onderneming en haar directie een
vreemde blijven.
Vandaar dat de laatste tijd ook aan de
aandeelhoudersvergadering èen grotere be
tekenis wordt toegekend. De vergadering
van aandeelhouders was en is tot dusver
voor vele directies niet meer dan een for
maliteit, nodig voor de vaststelling van de
balans en winst en verliesrekening en de
décharge van directie en commissarissen.
Het bezoeken van de jaarvergadering werd
en wordt nog vaak gezien als een onge
wenste bemoeizucht en een bevrediging van
onaangename nieuwsgierigheid. Vragen van
aandeelhouders worden niet zelden met een
min of meer hautain gebaar afgewimpeld
ADVERTENTIE
Om U heerlijk te verkoelen op
hete dagen, is de niet te evena
ren Blue Grass geur thans ver
krijgbaar in vaste vorm in een
fraaie, vergulde houder.
Wagenweg 29 - Haarlem Tel. 20518
Institut de Beauté
Haute Coiffure
Hij wilde contract met
Jehova's Getuigen nietig
laten verklaren
De kantonrechter te Sittard heeft uit
spraak gedaan in de zaak, aanhangig ge
maakt door de zaalhouder S. uit Linden-
heuvel-Geleen, die nietigverklaring eiste
van het contract, dat hij met een vertegen
woordiger van Getuigen van Jehova geslo
ten had, waarbij zijn zaal verhuurd werd
voor een congres, dat op 14, 15 en 16 Mei
te Lindenheuvel zou gehouden worden
door de Getuigen van Jehova. Hij eiste
deze nietigverklaring op grond van bedrog
of dwaling, daar bij het verhuurcontract
was opgegeven, dat de zaal gebruikt zou
warden voor een Christelijke bijeenkomst.
De kantonrechter verklaarde de eis van
de zaalhouder niet ontvankelijk, daar het
hier wel een Christelijke bijeenkomst gold.
Hij veroordeelde de zaalhouder in de kos
ten van het geding zijnde f 57.50.
en het gevolg daarvan is dan ook dat de
vergaderingen van aandeelhouders over het
algemeen slecht worden bezocht. Wat zal
men er ook doen, als men daar als onmon
dige kinderen wordt behandeld, die maar
beter weg kunnen blijven.
In de Verenigde Staten heeft men reeds
lang ingezien dat dit onjuist is. Men heeft
daar begrepen dat een flink bezoek op de
aandeelhoudersvergadering en een zo open
hartig mogelijke bespreking van de positie,
de plannen en de vooruitzichten van de
onderneming een goede vorm van reclame
is. Aandeelhouders en in de V.S. niet in
de laatste plaats de aandeelhoudsters die
persoonlijk met een onderneming en haar
leiding hebben kennis gemaakt, zijn ge
neigd hiervoor wat te willen doen, zij ma
ken gewild of ongewild reclame voor „hun"
onderneming en zullen eerder op het merk
letten van de betreffende fabrikante als zij
een bepaald artikel willen kopen.
Vandaar dat men in de V.S. alles doet
om zoveel mogelijk aandeelhouders op de
vergadering te krijgen en deze pogingen
gelukken doorgaans ook. Zo heeft bijvoor
beeld de grootste onderneming op electro-
technisch gebied, de General Electric een
jaarvergadering gehad, waar meer dan
3000 aandeelhouders aanwezig waren, zo
dat tal van maatregelen moesten worden
getroffen om deze eigenaars naar behoren
te kunnen ontvangen.
Een andere onderneming, de Loew's In-
corperated zag haar jaarvergadering zo
druk bezocht, dat het bestuur heeft be
sloten de volgende maal een van de groot
ste theaters voor dat doel af te huren.
Welnu, ook aan dit middel om de onder
neming bij aandeelhouders bekend en po
pulair te maken en de „public relations",
de propaganda van de onderneming uit te
breiden, heeft ir. Otten op de jaarvergade
ring van Philips aandacht geschonken. De
Philipsdirecite stelt het op hoge prijs dat
haar jaarvergadering zich in een stijgende
belangstelling van de aandeelhouders mo
gen verheugen en zij schroomt niet de ge
stelde vragen zo goed mogelijk te beant
woorden en daardoor bij aandeelhouders de
overtuiging te vestigen dat hun belangstel
ling en medeleven als een factor van grote
waarde wordt beschouwd.
Een goed voorbeeld hiervan geeft ook De
Nederlanden van 1845. Ter gelegenheid van
de viering van haar 100-jarig bestaan heeft
zij niet alleen voor de ca. 3600 medewer
kers in vaste dienst een groot feest aange
richt, dat wegens zijn omvang enig is in
ons land, maar ook de vergadering van
aandeelhouders wordt zo aantrekkelijk mo
gelijk gemaakt met het gevolg dat van de
ca. 3000 aandeelhouders reeds meer dan 200
ter vergadering verschijnen.
Het is duidelijk dat op deze wijze de per
soonlijke band tussen aandeelhouders en
directie wordt verstrekt en de belangstel
ling van eerstgenoemden voor de gang van
zaken in het bedrijf wordt vergroot.
Het is goed dat ir. Otten al deze dingen
eens in het licht heeft gesteld. Wij leven in
een tijd van snelle ontwikkeling en nieuwe
vindingen op allerlei gebied en de noodza
kelijkheid van doelbewuste en goed ge
richte reclame wordt meer en meer gevoeld.
De voorzitter der Surinaamse delegatie
ter Ronde Tafel-conferentie in Den Haag,
mr. dr. R. Pos, en het lid dezer delegatie
de heer J. A. Pengel, hebben anonieme
dreigbrieven ontvangen, waarin onder
meer wordt gezegd dat „wie het statuut
tekent, onherroepelijk door ons wordt ver
moord".
Deze brieven zijn in handen der justitie
gesteld.
De orgelconcerten, welke ook deze zomer
I weer in de Grote Kerk te Beverwijk wor
den gegeven door de organist G. J. Moed,
beginnen op Dinsdag 1 Juni. Zij worden
daarna telkens om de veertien dagen ge
houden tot en met 7 September.
Het concert van 27 Juli zal worden ge
geven door de organist Piet Halsema en
aan het laatste, op 7 September, zal de
Haerlemsche Muzyckkamer medewerken.
Eveneens op Dinsdag om de veertien
dagen, te beginnen op 8 Juni, geeft de
heer Moed orgelconcerten in de Oude
Dorpskerk te Wijk aan Zee.
ADVERTENTIE
Vraagt geïllusir. catalogus
P. F. L DE RIDDER
HARTENSTRAAT 21, A'DAM C.
