In een
cel
Onze defensie-inspanning
is aan de lage kant
BAÜ
Overleg tussen huisartsen
en ziekenfondsen hervat
Agenda voor
Haarlem
Nederlands Kamerkoor zong
in Haarlems Stadhuis
MWVT-
MtTHRftClET
Actie voor gezonder
schoeisel
Minister Staf:
K.V.P. is bevreesd dat zij boven
onze economische krachten gaat
N. VAN BREEMEN Co.
TEL. 10070
Honorering van specialisten en
tandartsen nog in studie
Zierikzee koos nieuwe
gemeenteraad
Eisenhower pleit voor
hulp aan buitenland
DONDERDAG 24 JUNI 1954
Van 1300 winkelbedienden
heeft 65 pet voetklachten
Examens
"AVY'cur
M flUKKIO oefwljUiÜ1UJ;
Welk
menu
Oppositiepartij „Het roer om"
verwierf twee zetels
„Elke beknotting zou onveilig
en ongerechtvaardigd zijn"
Scooter onder trein op
onbewaakte overweg
Nadat de oud-Haarlemmer Felix de No
bel verleden week met zijn Nederlands
Kamerkoor de „fine fleur" van het Parijse
concertpubliek stormenderhand voor zich
ingenomen heeft met een concert in de
Sainte Chappelle moet het voor hem een
desillusie zijn geweest, dat het optreden
van zijn internationaal befaamde ensemble
gisteravond in de ridderzaal van het stad
huis zijner vaderstad eigenlijk maar matig
bezocht was. Maar eenmaal aan het musi
ceren met zijn vijftien vocalisten kan het
niet anders of hij moet zich gelukkig ge
voeld hebben in deze eerbiedwaardige
ruimte zijn geraffineerde koorkunst te
kunnen demonstreren, niet alleen door de
sfeer die er heerste, onder het milde licht
der kaarsenkronen, maar ook vooral door de
acoustiek, die er het zingen heel wat gun
stiger beïnvloedt dan in de Sainte Chapelle
het geval schijnt te zijn. En toen het pu
bliek hartelijk begon te reageren op de
prestaties, heeft hij wellicht de dag ge
zegend waarop Haarlem in zijn concert
agenda genoteerd stond en een plan over
wogen om te gelegener tijd de Haarlem
mers nog eens in de gelegenheid te stellen
een dergelijk klartkenfeest in hun Ridder
zaal mee te laten maken, hopende dat ze
dan ten minste dubbel in aantal zullen zijn,
vergeleken bij deze keer.
Het programma van deze avond bestond
geheel uit profane werken en op de
Trois Chansons van Ravel na uit compo
sities van Nederlanders, hieronder begre
pen een aantal Vlamingen uit de zestiende
eeuw. Met de fraaie madrigalen „Delia
veloce sona" en „Zefiro torna" van de
Amersfoorter Jan Tollius begon het concert
in een weelde van klank. Hierop volgde
de milde en geestdriftige hulde „O Leyda
gratiosa" van Cornelis Schuyt, waarmee
de jonge componist dank bracht aan zijn
vaderstad voor de gelegenheid hem ge
schonken in Venetië zijn muzikale studies
te voltooien.
Het was eigenlijk jammer, dat na de
stukken van Tollius en Schuyt niet een
compositie van de Haarlemse musicijn
Tijmen Padbrué (bijvoorbeeld een zijner
„Kusjes") voorkwam: het zou een enige
gelegenheid geweest zijn deze koormuziek
te horen klinken ter plaatse waar de com
ponist in de zev-ntiende eeuw als stads-
ADVERTENTIE
pijper dienst deed en om zijn composities
door de vroedschap evenals Schuyt door
de Leidse geëerd werd. Maar Felix de
Nobel heeft mij beloofd daar bij een vol
gende gelegenheid want daar rekent hij
toch wel op werk van te maken.
Een bijzonder welkome tractatie vorm
den vier Vlaamse chansons uit „Een
Duytsch Muzyck Boeck" van 1572. Het is
wonderlijk hoe zelfs onbenullige teksten in
rederijker Nederlands prachtig kunnen
klinken, als zij de muzikale adem en de
pétillante stuwing van een Jan Bille of een
Johannes Turnhout meekrijgen en moe
ten wij daaraan toevoegen wanneer het
Nederlands Kamerkoor er zijn beste krach
ten aan wijdt Want dan blijkt het dat deze
koorliederen uit de zestiende eeuw niet zo
maar als musicologische eigenaardigheden
kunnen worden beschouwd, maar wel als
nog altijd levende kunst, die zowel aan
uitvoerders als aan toehoorders opwek
king en genot bezorgt. Met Sweelinck's
„Rozette" steeg het artistieke peil intussen
aanmerkelijk.
De tweede helft van de avond bracht
modern werk. Het begon met een weinig
geslaagd koorlied van Guillaume Landré
op de bekende elegie „Eeidius, waer bestu
bleven" uit het Brugse Gruuthuzer hand
schrift. Het heerlijke klokkenlied „Caril-
lonnage" van Henri Zagwijn, de nestor der
Nederlandse componisten, betekende daar
na een welkome verademing. Het kapitale
stuk „Le vrai visage de la paix" van Ru-
dolf Escher, welke compositie, hoewel niet
onpractisch voor de stemmen geschreven,
toch enorme eisen stelt, niet het minst voor
wat het uithoudingsvermogen betreft
gaf aan het Kamerkoor gelegenheid zich
in zijn volle kracht te ontplooien en tevens
aan enkele solostemmen zich individueel
te laten gelden. De „Trois Chansons" van
Ravel brachten aan het slot van het pro
gramma de luchtige noot in prachtiee be
heerste samenzang, die geen ogenblik liet
merken welke moeilijkheden ook hierin te
overwinnen zijn eer het allemaal zo klaar
en doorzichtig klinkt.
Dat Felix de Nobel een meester is als
leider van zijn prachtig vocaal orkest werd
deze avond eens te meer duidelijk en wij
kunnen ons indenken hoe men te Parijs en
ook in andere buitenlandse muziekcentra
verbaasd staat over de ongewone resul
taten, die hij weet te bereiken. Laten wij
hem en -zijn ensemble van harte een „tot
weerziens" toeroepen in onze prachtige
ridderzaal en laat Haarlem dan volop be
grip tonen voor zijn zeer voorname kunst.
JOS. DE KLERK.
S
Onder leiding van de chirurg dr. A. L.
de Vetten uit Boxtel is een „medisch en
technisch centrum voor beschoeiing der
voeten" gevormd. Dit centrum heeft bij
1.300 Nederlanders winkelpersoneel in
een aantal steden van ons land een
onderzoek verricht naar de toestand van
de voeten en de schoenen. Bijna 65 procent
dezer mensen had voetklachten, van 70
percent was de conditie van de voeten on
bevredigend en 80 percent had 's avonds
vermoeide voeten. In talrijke gevallen
bleek de pasvorm van de schoenen onbe
vredigend en in vele andere gevallen be
vond. de juiste schoen zich niet aan de
juiste voet. Het onderzoek heeft aangetoond
dat de productie, distributie en reparatie
van schoeisel niet meer uitsluitend mogen
worden bepaald door economische facto
ren, maar dat ook de voetgezondheid een
woordje gaat meespreken. Dr. De Vetten
wil daarom via samenwerking en voorlich
ting van de schoenfabrieken tot „gezonder"
schoeisel komen.
St. Veronicaschool
Op de St. Veronicaschool te Haarlem zijn
de jaarlijkse examens gehouden voor de
diploma's lingerie en costumière.
Voor lingerie slaagden: van de V.G.L.O.
klas: Truus Gorter. Joke v. Geldorp. Rietje
Brinkman, Willie Jansen. Agnes Cliteur,
Corrie v. Ruiten. Jopie Bosma en Anny Buys.
Van de naaiklas: Guusta v. d. Vlugt, Ria
Gorter, Tinie Kroon, Ria Hessling, Joke de
Bot en Tinie Handgraaf.
Voor Costumière slaagden: Hennie v.
Schie. Thea Kooter. Corrie v d Wijngaard,
Ada Olsthoorn. Truus Warmerdam. Joke de
Bot, Elly y Geylswijk. Joke Klijn, Dini
Nieuwenhuijs, Thea Rutte. Riet Vrolijk,
Trees Tuijp. Annie de Ruig, Riet Voorder-
haak, Elly Kensen en Gerrie Bonne.
Jac P Thijsse Montessori-Iyceum
Aan het Jac. P. Thijsse Montessorie-lyceum
te Overveen zijn voor het eindexamen van
de HBS-A geslaagd: mej. Th. Bom en de
heren P. F. Dreckmeier, J. H. van der Heij
den, A. P. Jaski, K. W. Poelmann, A. Rom-
bout, H. P. Schmidt Degener, R. Wetselaar.
Dertien candidaten namen deel.
Kennemer Lyceum
Na verlengd examen: zijn geslaagd aan het
Kennemer Lyceum voor het eindexamen
Gymnasium-A: mej. E. J. v. Benthem Jut
ting en J. G. B. Escher; na verlengd examen
zijn geslaagd voor het eindexamen Gymna
sium-B de heren: S. J. Fontein en B. Haan
appel. Afgewezen: geen.
DE BELANGRIJKSTE VERKLARING van minister Staf, dat een militaire combinatie
van Benelux en West-Duitsland ter vervanging van de Europese Defensie Gemeen
schap niet in overweging kan worden genomen, is door de Tweede Kamer met
instemming ontvangen. Dinsdagavond is te Luxemburg met regeringsvertegenwoor
digers van de Beneluxlanden over deze aangelegenheid overleg gepleegd. Minister
Staf kon mededelen,dat de Benelux als geheel hetzelfde standpunt inneemt. Voorts kon
de minister mededelen, dat hij uit Washington de verzekering had gekregen, dat de
Amerikaanse militaire hulp aan de Beneluxlanden niet zal worden getroffen door de
eventuele aanvaarding van het voorstel-Richards in de Amerikaanse Senaat. Dit voor
stel, dat in het Huis van Afgevaardigden is aangenomen, wil deze hulp afhankelijk
stellen van de totstandkoming van een defensie-overeenkomst tussen de Benelux
landen en West-Duitsland.
Minister Staf heeft voorts een ant
woord gegeven op de vele opmerkingen uit
de kamer over hetgeen in de Defensienota
is uiteengezet.
Het is tijdens dit debat duidelijk gewor
den, dat er bij de K.V.P. twijfel over be
staat, of de defensie-inspanning, welke wij
ons moeten getroosten, past in het geheel
van onze sociaal-economische positie. Deze
vraag weegt blijkbaar zo zwaar, dat prof.
Romme zelf een deel van de taak zijner
militaire experts Fens en Visch overnam.
Langs een omweg, via de vraag, of, wan
neer Engeland en Amerika de opbouw
ADVERTENTIE
hebben getemporiseerd, er voor Nederland
geen aanleiding was geweest hetzelfde te
doen, wierp hij de mogelijkheid op, de naar
schatting 500 millioen, welke in 1957 niet
zullen zijn besteed, vast over te hevelen
naar 1958.
De heer Vermeer (P. v. d. A.) heeft
tijdens de replieken uiting gegeven aan zijn
verontrusting over het feit, dat prof. Rom
me op deze wijze bezig was, door het uit
spelen van de sociaal-economische positie
van Nederland tegenover de defensie
inspanning, een nieuw politiek probleem
te scheppen. Hij zag daarin een poging van
de K.V.P. de defensie-inspanning op te of
feren aan de neiging tot belastingverlaging.
Prof. Romme wees deze veronderstel
ling van de hand. Hij aanvaardde de op
vatting, dat er een muur moet worden ge
bouwd. „Maar om de muur te kunnen
bouwen moeten de bouwers gezond zijn
en blijven." Tot de minister zei hij: „Gij
hebt gevraagd om critiek en steun. In beide
zaken heeft mijn fractie zich niet onbe
tuigd gelaten. Wij zullen u die steun niet
onthouden onder voorwaarde dat onze
overtuiging, dat aan de defensie de juiste
plaats in het geheel van onze nationale
economie wordt toebedeeld, wordt ver
sterkt. Daaraan heeft het debat over de
Defensienota weliswaar geen afbreuk ge
daan, maar er evenmin een steen toe bij
gedragen."
Mi ni ster Staf heeft daarop geant
woord: Gezien de sociaal-economische toe
stand van Nederland is onze defensie
inspanning niet aan de hoge kant. Gezien
het grote belang, dat er mede gemoeid is,
is zij zelfs aan de lage kant."
Met deze uitingen zijn, naar het zich laat
aanzien, de verkenningsposten bezet voor
•II
ADVERTENTIE
M tVI CU* «(OIOM
r ICUII CP» -•«•et»
!<-'• Cu
|C"'I Cu'
D£ ÉCHTE
'^1'-—:r-jVAN VP O EG PD L'
UI ..oigii 01 IC-.I cm I Jl"1 CK I
«»»T cm «toioit un 01 icm» cm. •toto.. f*
In de te Utrecht gehouden jaarvergade
ring van de centrale bond van onderling
beheerde ziekenfondsen heeft de voorzit
ter, de heer J. C. van Lienden medegedeeld
dat er thans enquêtes worden gehouden
om te komen tot een juiste berekening van
de kosten der praktijken van de groepen
ziekenfondsmedewerkers (artsen, apothe
kers en tandartsen).
Bij de huisartsen is het onderzoek reeds
geëindigd. Het rapport over deze groep
van medewerkers is binnenkort te ver
wachten. De onderhandelingen voor het af
sluiten van een definitief contract zijn be
gonnen. Verwacht wordt dat het volgend
jaar de thans bestaande voorlopige rege
ling vervangen zal kunnen worden door
een die dan drie jaar zal duren.
Over de praktijkkosten van de specialis
ten zijn reeds voorlopige conclusies van
het nog niet geëindigde onderzoek voorge
legd. Deze komen vrijwel overeen met het
standpunt van de ziekenfondsen over het
vraagstuk der honorering. Of hiermede de
afscheiding van een groep specialisten uit
hun organisatie zal eindigen, moet nog
worden afgewacht.
ADVERTENTIE
BARTELJ0RISSTR HAARLEM TEL 13439
FERD. B01STR. 48 A'DAM TEL 717162
DAMES PANTALONS 22.50
het begrotingsdebat van dit najaar. Het
stramien voor dit debat of voor latere
operaties tekent zich al vaag af. Minis
ter Staf heeft te verstaan gegeven, dat
overheveling van de i 500 millioen naar
1958 niet mogelijk is. Want ook die 500
millioen staan alleen nog maar op papier.
Zij zijn nog voor geen cent geautoriseerd.
Berekeningen waren fout
Afgezien daarvan is de minister die
per ingegaan op d^ vraag van de tem
porisatie. „Is dat hier ook gebeurd?"
wilde prof. Romme weten. Toen de
minister knikte, vond hij dit een be
langwekkend aspect. „Wij hebben de
uitvoering van de plannen vertraagd
en toch werd het plafond bereikt. Zijn
de berekeningen dan fout geweest?"
„Ja", zei minister Staf, „de ramin
gen zijn inderdaad fout geweest. Wij
hebben wel onze waar geleverd, maar
de vloot is niet klaar gekomen, de
luchtmachtopbouw .moest worden ver
schoven naar 1955 en hetzelfde geldt
voor de landmacht.
Bij de ramingen is uitgegaan van de prij
zen voor September 1950. Het Korea-con-
flict heeft deze doorkruist en vertragingen
veroorzaakt. Zouden wij de plannen vol
ledig hebben uitgevoerd, dan zou niet
6 milliard, maar 6.8 milliard nodig zijn
geweest. Dat ging niet, want regering en
parlement wilden de defensie-inspanning
niet boven de zes milliard doen uitgaan".
De Kamer heeft tenslotte de Defensie
nota en de nota inzake verkorting van de
dienstplicht voor kennisgeving aangeno
men. Zij behandelt vandaag het soda-pro-
ject.
Het wetsontwerp tot instelling van een
Raad voor de Kunst is voorlopig van de
agenda afgevoerd wegens familieomstan
digheden, die minister Cals verhinderen
in de Kamer aanwezig te zijn.
DONDERDAG 24 JUNI
Concertgebouw: Einduitvoering leerlingen
Muziekschool, 8 uur. Zuiderkapel: Spreker
Ed. W. Pera, 8 uur. City: „Het offer van een
moeder", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Minerva:
„Gaslight", 18 jaar, 8.15 uur. Rembrandt: „De
blauwe Gardenia", 18 jaar, 7 en 9.15 uur.
Palace: Besloten voorstellingen. Roxy: „Ge
broken belofte", 18 jaar, 8 uur. Luxor: „Vro
lijke Desperado's", 14 jaar, 7 en 9.15 uur.
Frans Hals: „Sterren stralen overal", 14 jaar,
7 en 9.15 uur. Lido: „Blanke vrouw in de
Congo", 14 jaar, 7 en 9.15 uur.
VRIJDAG 25 JUNI
Concertgebouw: Grote zaal: concert zomer-
serie N. Ph. O. 8 uur; tuinzaal: leerlingen
uitvoering Haarlems Muziek Instituut, 7.30
uur. Lange Veerstraat 16: Mystiek bij
Shakespeare, spreker B. v. d. Meer, 8 uur.
Roxy: „De schatten van de Sierra", 14 jaar,
2.30, 7 en 9.15 uur. Palace: „Lastige lief
dadigheid", alle leeftijden, 2, 4.15, 7 en 9.15
uur (des morgens 10.30 en 11.30 uur: repor
tage over de thuisreis van Engels konings
paar). Frans Hals: „Verdacht van zeden
misdrijf", 18 jaar, 2.30. 7 en 9.15 uur. Minerva:
„Lili", alle leeft., 8.15 uur.
Rembrandt: „Der letzte Walzer", alle
leeft., 2. 4.15, 7 en 9.15 uur. Luxor: „Thérèse
Raquin", 18 jaar. 2, 7 en 9.15 uur. Lido:
„Alarm in Marokko", 14 jaar, 2, 4.15, 7 en
9.15 uur. City: „Anna", 18 jaar, 2.15. 7 en
9J5 uur.
Het is een openbarende ge
beurtenis dat kleine boekje,
„De Papalagi" genaamd, te le
zen, waarin een opperhoofd
van de Zuidzee-eilanden zijn
ervaringen vertelt over de
wereld der blanken, die hij
bezocht heeft en waar hij zijn
ogen goed de kost heeft gege
ven. Het is aardig, zichzelf te
zien door de ogen van een an
der, vooral wanneer die ander
blijk geeft van zulk een onbe
dorven en oorspronkelijk
standpunt.
- De blanke, zegt hij, beschrij
vend hoe de blanken zich
plegen te kleden, - bedekt het
naakte lichaam door een dun
ne witte huid, die vervaardigd
is uit vezels van een plant.
Men werpt die dunne huid in
de hoogte en laat ze dan van
boven naar onder over het
hoofd, de borst en de armen
tot aan de heupen glijden. Van
onderen naar boven wordt een
andere dunne huid over de
benen en heupen tot aan de
navel getrokken. Die twee
huiden worden door een
derde, dikkere huid bedekt,
een huid die gevlochten is uit
de wollige haren van een vier
voetig dier, dat speciaal voor
dat doel geteeld wordt. Ge
woonlijk bestaat deze derde
huid uit drie delen, waarvan
het ene het bovenlichaam, de
tweede het middenlijf en het
derde de benen en heupen be
dekt Tenslotte worden om de
voeten nog een zachte en een
zeer stevige huid bevestigd.
De zachte is rekbaar en voegt
zich naar de vorm van de
voet, de harde is een soort
kano met hoge randen, net
groot genoeg dat de voet er
in kan. Deze voetscheepjes
worden met touwen en weer
haken om de enkels gesnoerd
en vastgebonden. Die voethui
den draagt de blanke van
zonsopgang tot zonsondergang,
hij gaat ermee op reis en danst
ermee, hij draagt ze zelfs als
het zo heet is als na een tro
pische regen. Omdat dit te
gennatuurlijk is, wat de blan
ken ook wel begrijpen en om
dat het de voeten zo mat
maakt alsof ze goed dood wa
ren, poogt de blanke zijn
dwaasheid te verbergen door
de voethuiden in te smeren
met een dikke laag vuil, dat
na wrijven gaat glanzen.
Dit en nog veel meer vertelt
de nauwkeurige Tuiavii aan
zijn onderdanen op de Zuid
zee-eilanden, die nog nooit in
Amsterdam of Parijs zijn ge
weest en van de ene verba
zing in de andere vallen.
Als Tuiavii zegt dat „de
blanke man om zijn hals een
stijve, witgekalkte ring draagt,
waardoor hij een stuk ge
kleurd lendenschort trekt, dat
hij als het touw van een boot
dooreenstrengelt" dan klinkt
dat wel enigszins lachwekkend
voor mensen, die dagelijks
vrij rondhuppelen in het
bruine pak, dat zij bij hun
geboorte hebben meegekre
gen. Het is verbazingwekkend
in dit boek te lezen hoe dwaas
de blanke doet. Wanneer ge
van dit alles kennis neemt,
terwijl ge in een warm cos-
tuum gekleed in uw door de
zon beschenen tuintje zit, dan
voelt ge uzelf plotseling ko-
misch-hulpeloos, als een cir-
cusartist die met zijn boeze
roentje aan de trapeze blijft
hangen en er niet meer afkan.
Dan steekt ge een vinger
tussen uw hals en de witge
kalkte ring, die er doelloos
omheenklemt en ge denkt aan
de vele klemmende ringen die
uw vrije leven vergallen.
Maar werpt die ringen eens
af? Trekt die vijf huiden eens
uit, waarin ge gemetseld zit
en zegt: Leve Tuiavii van de
Zuidzee? Ze zullen u zuid
zeeën, de buren, de mensen op
straat, de politie, de zedepre
kers, de naasten, de menigten
met de witgekalkte ringen.
Het enige wat ge doen kunt,
is hopen dat ge de dingen om
u heen in deze van beschaving
overlopende maatschappij
steeds door het oog van dat
opperhoofd zult blijven zien,
opdat ge er om lachen kunt
als niemand het ziet.
En dan, terwijl ik het boek
je verder lees, komt de ver
rassing van mijn leven.
We hebben een fietstochtje
gemaakt, mijn kleine dochter
en ik en het boekje van
Tuiavii geeft mij verstrooiing
in de tuin van een dorpscafé, -
waar wij wat uitrus
ten, alvorens terug te gaan.
Mijn kleine dochter zit niet
lang stil op de stalen stoel on
der de parasol, doch steekt
haar neus naar binnen in het
café, waar dorpelingen hun
Zondagse vermaak zoeken.
Zij staat kwartieren lang
met veel belangstelling het
moois ervan af te zien, terwijl
ik lees wat Tuiavii nog meer
aan dwaze dingen in de
wereld der blanken heeft be
speurd.
Dan komt zij aangehuppeld
om een inlichting. Ik sluit het
boekje zonder enthousiasme,
doch men is niet vader ge
worden om kleine dochters in
het onzekere te laten over het
leven.
- Daarbinnen, zegt zij, met de
vinger naar de open cafédeur, -
heb ik iets geks gezien.
Ik vraag haar ernstig wat
dat dan wel wezen mag, in de
zekerheid dat het tenslotte
niets geks. doch iets nieuws
zal blijken te zijn.
- Daarbinnen, zegt zij breed
voerig, - zijn vier mannen. Zij
hebben jasjes aan zonder mou
wen, waar aan de achterkant
een glimmend stuk zijde is
opgenaaid. Die vier mannen
hebben een grote tafel, waar
een groen kleed over ligt. De
tafel heeft opstaande randen
en de mannen hebben ieder
een stok, die zij met lawaai
op de grond laten stampen.
Op de tafel liggen drie bal
len, een rode en twee witte.
De mannen stoten om beurten
met hun stok tegen de ballen,
die dan rollen en tegen elkan
der kletsen. Soms blijft er een
heel lang aan het stoten met
zijn stok, en dan weer is er
een die maar één keer mag.
Ook was er een man die ach
terover op de tafel ging liggen
en toen met zijn stok pro
beerde een bal te raken. Wat is
dat allemaal?
Ik kijk haar lang sprake
loos aan, zodat zij haar vraag
herhaalt. Ik kan mijn oren
niet geloven. Dit is onmoge
lijk. Dit is - Tuiavii in het
klein.
- Het is biljarten, zeg» ik hees
en aangedaan. - Ga nog maar
wat kijken, het is een spel, het
betekent niets. -
Dit is onmogelijk, peins ik.
Een kleine Tuiavii. Een klein
opperhoofd van de Zuidzee-
eilanden. Mijn dochter. Zij
ziet onze wereld als een komi
sche dwaasheid, een nutte
loos dooreengewriemel zonder
zin.
Wij allen zijn dus kleine
Tuiavii geweest? Wij allen zijn
als Tuiavii geboren. Helaas!
Waarom zijn wij het niet ge
bleven? Waarom moet ik, als
geboren Tuiavii, uit een boek
je de werkelijkheid leren zien?
Mijn witgekalkte ring be
gint te knellen in de warme
zon. Mijn vijf huiden snoeren
mijn aderen dicht en benau
wen mijn adem. Ik steek slechts
met mijn hoofd boven het
dwangbuis uit! Mijn hoofd en
mijn handen komen als ge
vangenen uit hun cellen kij
ken. Tuiavii! Uw boek nog
verder lezen betekent: kloppen
op een gevangenisdeur die
nooit kan opengaan....
En aan mijn kleine dochter
moet ik verwijten, dat ik nooit
meer zal kunnen biljarten
zonder te lachen. J.L.
Bij de apothekers is een nieuw onder
zoek van de bedrijfskosten nodig gewor
den, omdat de basiscijfers van 1949 zijn
verouderd. Ook hier wordt gehoopt op een
nieuwe driejarige overeenkomst, ingaande
1955.
Bij de tandartsen ligt het moeilijker. De
tandartsen hebben zelf door een econo
misch bureau een studie van hun praktijk-
kosten laten maken, doch de ziekenfondsen
achten dit niet voldoende. De conclusie
der tandartsen, dat de praktijkkosten hier
de helft van het inkomen uitmaken, kan
naar de mening van de ziekenfondsen niet
voldoende worden aangetoond. Een en an
der heeft een nieuwe enquête nodig ge
maakt.
De heer Van Lienden zei tenslotte dat
bij het vorderen van het onderzoek er meer
bezwaren rijzen tegen het verstrekken van
gegevens, omdat dit door de medewerkers
gezien wordt als een aantasting van het
vrije beroep. De ziekenhuizen zijn volgens
de heer Van Lienden in principe bereid de
nodige inzichten te geven in hun prijsbe
rekening.
Toezicht noodzakelijk
Ter vergadering is een resolutie aange
nomen. waarin wordt gezegd dat de ver
strekking van tandheelkundige hulp aan-
ziekenfondsverzekerden zo economisch mo
gelijk en tandheelkundig verantwoord dient
te geschieden. In aanmerking nemende,
dat een doelmatig toezicht op de uniforme
toepassing van de behandeling noodzake
lijk is, heeft de centrale bond als zijn oor
deel uitgesproken, dat dit het beste te ver
wezenlijken is door het oprichten dan wel
in stand houden van tandheelkundige poli
klinieken of behandelingscentra. Waar dit
nodig en mogelijk is, dient zulks te worden
bevorderd.
De voorlopige uitslagen van de gisteren
in Zierikzee gehouden gemeenteraadsver
kiezingen zijn: totaal aantal uitgebrachte
stemmen 3807 (in 1949 3650); P.v.d.A.
1011 stemmen (1124), A.R.P. 875 (843),
V.V.D. 368 (436), C.K.U. 391 (439), K.V.P.
422 (413), Middenstandspartij 102 (159),
Algemeen Belang 210 (159), Partij „Het
roer om" 428 (geen).
De voorlopige zetelverdeling is nu:
P.v.d.A. 4 (4), A.R.P. 3 (3), CHU 1 (2),
K.V.P. 2 (1), Middenstandspartij geen (1),
Algemeen Belang geen (geen), „Het roèr
om" 2 (geen).
De verkiezing was voorafgegaan door
een propagandastrijd, waarin de acht deel
nemende partijen en groeperingen elkaar
fel bekampten. Twee groepen namen deel
als oppositiepartij. Volgens de voorlopige
verdeling zal dus een dier groepen („Het
roer om") met twee zetels in de nieuwe
gemeenteraad vertegenwoordigd zijn. De
tweede oppositiepartij Algemeen Belang
kwam weinig stemmen tekort om een ze
tel te veroveren. Deze partijen verwijten
het gemeentebestuur na de Februariramp
van 1953 een geheel verkeerd beleid ge
voerd te hebben.
WASHINGTON (AFP/Reuter.) Pre
sident Eisenhower heeft verklaard, dat elke
beknotting van het door de regering voor
gestelde programma voor hulp aan het bui
tenland ten bedrage van ruim 3,4 milliard
dollar „ongerechtvaardigd en onveilig" zou
zijn, gezien het aanhoudende „meedogen
loze drijven van communistische imperia
listen naar wereldoverheersing".
In een speciale boodschap aan het Con
gres zei de president, dat de gebeurtenissen
in Zuid-Oost-Azië ernstige onzekerheid
hebben geschapen. De veiligheid van dat
gebied en de belangen van de Verenigde
Staten en hun geallieerden aldaar worden
duidelijk bedreigd. Daarom is het dringend
nodig, dat het Congres de fondsen voor
militaire en andere bijstand aan dat gebied
goedkeurt en dat machtiging wordt ver
leend om het gebruik van die gelden aan
te passen aan zich snel wijzigende omstan
digheden.
In zijn oproep om het gehele gevraagde
bedrag goed te keuren verklaarde de pre
sident, dat de som, welke hij in zijn begro-
tingsboodschap in Januari heeft gevraagd,
ongeveer 40 procent minder is dan hetgeen
in de afgelopen twee jaren is uitgegeven.
De huiscommissie voor buitenlandse aan
gelegenheden heeft het gevraagde bedrag
goedgekeurd. Er werd echter een amende
ment aanvaard, volgens hetwelk Frankrijk
en Italië geen militaire bijstand zullen
ontvangen, zolang zij het EVG-verdrag niet
hebben bekrachtigd. West-Duitsland en de
Beneluxlanden, die het verdrag wel hebben
geratificeerd, zullen wel militaire goederen
krijgen, mits zij de president er van over
tuigen, dat zij hun verdediging gezamenlijk
opbouwen.
Dit amendement maakt een einde aan het
thans bestaande verbod om de wapens, die
met de vorig jaar toegewezen gelden zijn
gekocht, te verschepen, zolang de EVG niet
van kracht is geworden.
Op een onbewaakte overweg tussen Dalf-
sen en Regteren is Woensdagavond een
scooter aangereden door een trein die van
Dalfsen naar Zwolle onderweg was. De be
stuurder van de soooter, de 34-jarige
kellner M. C. A. Claassen, en de duo-
passagiere, de 32-jarige mej. C. van der
Gunst, beiden uit Wageningen, kwamen
om het leven.
