AKKERTJE
Agenda voor
Haarlem
Koorzang uit Westfalen in
Grote Kerk te Alkmaar
Nieuwe jeugd-speelfilm naar
boek van A. D. Hildebrand
Den Haag wil door annexatie
uit de knel zien te komen
Plotseling hoofdpijn
Vraag naar arbeidskrachten
tweemaal zo groot als in 1953
Werken
In najaar wellicht
reeds de première
„Bevolkingsdichtheid
dwingt er toe
Eerste „onvermoeibare"
aardappelen geoogst
Picasso-expositie in
Parijs gesloten
Invloed van jongste
maatregelen merkbaar
WOENSDAG 7 JULI 1954
3
„Brilstra en zijn bromvlieg"
Aangehouden automobilist
moest elf uur vasten
Wageningse geleerde overwon
gevreesde plantenziekte
Oud-toneeldirecteur
Dirk Verbeek overleden
Nederlandsche bank
versterkt goudvoorraad
KVP: Nog geen hervatting
van „eenheidsgesprek"
Eis tot teruggave der
werken ingediend
Geen tijdslimiet locale
telefoongesprekken
Architect W. M. Dudok
zeventig jaar
De in Zandvoort wonende schrijver van kinderboeken, de heer A. D. Hildebrand, die
zich onder meer met de serie „Monus, de man van de maan" grote bekendheid ver
wierf, schreef een nieuw verhaal voor Neerlands jeugd, getiteld „Brilstra en zijn
Bromvlieg", dat door een van de omroepverenigingen als hoorspel voor de microfoon
werd gebracht. Hiermede werd op 4 October 1953 begonnen en op 26 Juni van dit
jaar kwam met de laatste (39ste) uitzending het einde. De reacties van de jeugd en
ook van vele ouderen in ons land, zowel op het boek (waarvan het tweede deel in het
komende najaar zal verschijnen) als op de radio-uitzendingen, heeft de heer Th.
Jansen, eigenaar van het filmbureau „ANIVO" (Algemeen Nederlands Instituut van
Onderwijsfilms) te Haarlem, op het idee gebracht, van dit boek een speelfilm te ver
vaardigen, mede omdat op het gebied van jeugdfilms zeer weinig bruikbaars in
roulatie is en de behoefte daaraan zich steeds sterker doet gevoelen.
De heer Jansen zocht contact met de
heer Hildebrand, met het resultaat, dat na
vele besprekingen deze week het contract
tussen beiden getekend werd, waarbij be
sloten werd, Van dit boek een speelfilm
te maken, een 16 mm smalfilm met een
draaitijd van ongeveer vijf kwartier.
Voorafgaande aan de tekening van dit
contract had de heer Jansen zich de mede
werking verzekerd van een regisseuse, na
melijk mevrouw Carla van Deelen uit
Haarlem, die bij het Haarlemse amateur
toneel als zodanig veel bekendheid ver
wierf, waarna, eveneens in hoofdzaak uit
de Haarlemse amateur-toneel-wereld de
hoofdrolspelers voor deze film werden
gekozen.
De heer Piet de Wit, van de vereniging
„Door inspanning uitspanning" zal in deze
film de rol van burgemeester voor zijn
rekening nemen, een figuur, die in het ge
geven een zeer voorname plaats inneemt.
Naast hem vertolkt de heer H. Langerveld
van de „Ramplaan-spelers" de rol van de
uitvinder Brilstra, terwijl diens zoon Han
nes wordt uitgebeeld door de heer H.
Langerveld jr.
Het gegeven voor deze film, waarvoor
door de schrijver van het boek een sce
nario werd geschreven, is de geschiedenis
van de uitvinder Brilstra, die na 27 uit
vindingen, die alle op niets uitliepen, tij
dens een noodlanding van een helicopter
in het dorp Ondermaten dat men tever
geefs op de landkaart zal zoeken op het
idee komt, van een bromfiets een heli
copter te vervaardigen, hetgeen ook in
derdaad gelukt. Na talrijke avonturen
slaagt de uitvinder er tenslotte in, op zijn
schepping patent te verkrijgen.
Moeilijkheden
De grote moeilijkheid was gelegen in
het feit, dat een noodlanding van een heli
copter op het celluloid moest worden vast.
gelegd. Men stelde zich hiervoor in ver
binding met de Sabena in Brussel, met
het gevolg, dat op het Caravanterrein te
Zandvoort, tijdens de helicoptervluchten
boven de bloembollenvelden in AprilMei
dank zij de grote medewerking, die men
van de Sabena en van de piloten der toe
stellen ondervond, deze opnamen in alle
stilte in Mei reeds op genoemd Caravan
terrein, dat toen als helicopter-landings-
plaats dienst deed, werden gemaakt en
uitzonderlijk goed slaagden, hetgeen men
ons tiidens de bespreking, die wii hierover
met de heer Hildebrand en de heer Jan
sen hadden, overduidelijk is gebleken uit
talloze foto's, die men ervan liet zien.
De tweede moeilijkheid was de ver
vaardiging van de bromfiets-helicopter.
Een employé van de Fokkerfabrieken
werd hiervoor ingeschakeld en deze ver
vaardigde het toestel. Het aardige van
dit geval was, dat deze zelf zo enthousiast
geraakte over het idee, dat hij besloot in
deze richting verder te gaan experimen
teren, omdat hij meende, hiermede mo
gelijkheden van werkelijk slagen te zien.
De „Bromvlieg" (de vliegende bromfiets)
die thans in de film wordt gebruikt, be
nadert reeds deze werkelijkheid en heeft,
wanneer de motor wordt aangetrapt, een
draaiende rotor en een eveneens draaien
de staart-propeller.
Het wachten is thans uitsluitend op
weersomstandigheden, die verdere ver
filming van het verhaal, dat ongetwijfeld
sterk tot de jeugd zal spreken, mogelijk
ADVERTENTIE
WOENSDAG 7 JULI
Grote Kerk: Avondstilte, 8 uur. Brink-
mann: Leerlingenuitvoering van A. en J.
Plas, 7.30 uur. Stadsschouwburg: „Liebelei",
Wiener Burgtheater, 8 uur. Palace: „Salto
des doods", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Luxor:
„Thérèse Raquin", 18 jaar, 7 en 9.15 uur.
Rembrandt: „Quo Vadis", 14 jaar, 5 en 8.30
uur. Roxy: „De rode havik", 14 jaar, 8 uur.
City: „Bittere rijst", 18 jaar, 7 en 9.15 uur.
Frans Hals: „Het recht van de sterkste", 18
jaar, 7 en 9.15 uur. Lido: „Zij, die zich ver
kopen", 18 jaar, 7 en 9.15 uur. Minerva: „De
verovering van de Mount Everest", alle
leeft., 8.15 uur.
DONDERDAG 8 JULI
Zuiderkapel, Zuiderstraat: Ds. J. Visser,
8 uur. Palace: „Salto des doods", 14 jaar, 2,
4.15, 7 en 9.15 uur. Luxor: „Thérèse Raquin",
18 jaar, 2, 7 en 9.15 uur. Rembrandt: „Quo
Vadis", 14 jaar, 2.30 en 8 uur. Roxy: „De rode
havik", 14 jaar, 2.30, 8 uur. City: „Bittere
rijst", 18 jaar, 2.15, 7 en 9.15 uur. Lido: „Zij,
die zich verkopen", 18 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15
uur. Minerva: „De verovering van de
Mount Everest", alle leeft., 8.15 uur. Frans
Hals: „Obsessie", 18 jaar, 2.30, 7 en 9.15 uur.
maken. Deze opnamen zullen alle in de
omgeving van Haarlem gemaakt worden,
„Duinvliet" in Overveen, Vijfhuizen en de
Ruïne van Brederode.
Aan het begin van het komende najaar
wil men de film gereed hebben, waarna
de première in een der grote steden van
ons land zal plaats vinden, hetgeen op
enigszins officiële wijze zal geschieden.
Het ligt in de bedoeling van de ver
vaardigers, deze film een zuivere amuse-
ments-speelfilm te doen zijn, eveneens ge
schikt voor vertoning als schoolfilm. Na
alles, wat wij van de reeds getroffen voor
bereidingen mochten horen en zien, mag
worden verwacht, dat deze serieuze opzet
vele kansen van slagen biedt en dat een
film voor de jeugd zal ontstaan, die een
sterke aantrekkingskracht op hen zal
hebben en waarvan ongetwijfeld ook de
ouderen zullen genieten.
Voor de Arnhemse rechtbank heeft te
rechtgestaan de verzekeringsagent O. Z.
van S. te Oosterbeek, die ervan werd ver
dacht in Arnhem een auto te hebben be
stuurd onder invloed van sterke drank. De
politie nam hem mee naar het bureau,
waar hij elf uur aan één stuk, van halfdrie
's nachts tot 's middags half twee in het
wachtlokaal had moeten doorbrengen zon
der eten of drinken. Toen hij tenslotte
werd verhoord was hij flauw gevallen. Met
zwarte koffie was hij bijgebracht.
Een der rechters vroeg aan de verbali
sant: Als iemand elf uur wordt vastge
houden, krijgt hjj dan geen boterhamme
tje?
Verbalisant: „Jawel, maar in dit geval
was het een kwestie voor de brigadier van
dienst.
De officier wenste niet in te gaan op de
elf uur vasten en vasthouden. Dit zal wor
den uitgezocht met de desbetreffende po
litiechefs. De verdachte had zes zeven
borrels gedronken en zijn rijden op het sta
tionsplein was een „onmogelijke manoeu
vre". Hij is al eerder tot een boete van 150
gulden veroordeeld. De officier eiste veer
tien dagen gevangenisstraf en intrekking
van het rijbewijs voor de tijd van een jaar.
De raadsman zei dat zijn cliënt uiterma
te voorzichtig en zeer langzaam heeft ge
reden en wel degelijk in staat was te rij
den. De zeven borrels had hij gedronken op
tijdstippen, verdeeld over negen uur.
Uitspraak over veertien dagen.
Een helicopter heeft een noodlanding ge
maakt bij het dorp Ondermaten. De dorps
smid Brilstra kijkt belangstellend toe en
in hem wordt het idee van de vliegende
bromfiets geboren. De burgemeester van
Ondermaten (links) arriveert op het
terrein van de noodlanding.
Op 12 Juli zal aan de Haagse gemeente
raad een voorstel tot wijziging van de
gemeentegrenzen worden voorgelegd, dat
voor de residentie en voor de omliggende
gemeenten verstrekkende gevolgen kan
hebben. Gaan de plannen van Den Haag
door, dan zullen eerlang de gemeenten
Rijswijk en Voorburg en vermoedelijk ook
Leidschendam geheel verdwijnen, terwijl
van de gemeenten Wassenaar, Nootdorp en
Wateringen delen bij Den Haag zullen
worden gevoegd.
Voorburg zou geheel bij Den Haag ko
men, het grootste deel van Rijswijk even
eens (het andere deel zou naar Delft
gaan), terwijl vermoedelijk ook Leidschen
dam voor het overgrote deel aan Den
Haag zou toevallen, tenzij Stompwijk een
levenskrachtig geheel zou blijken en een
zelfstandige gemeente zou worden. Mocht
dit niet het geval blijken dan zou Stomp
wijk volgens de Haagse plannen bij Zoe-
termeer worden gevoegd.
De grenswijzigingen houden voorts in,
dat het vliegveld Ypenburg en Duindigt
binnen de Haagse gemeentegrenzen zou
den komen. Het is niet de bedoeling dat
in de toekomst Delft en Den Haag aan el
kaar zullen groeien. Er zal een brede
strook tussen het huidige Rijswijk en Delft
blijven.
Grote bevolkingsdichtheid en gebrek
aan expansiemogelijkheden behoren tot de
voornaamste argumenten die B. en W. in
voorstel aanvoeren. Den Haag heeft met
een aantal van 8.928 inwoners per vier
kante kilometer in dit verband verreweg
het hoogste cijfer in Nederland. Daarna
komen Leiden met 7.425, Groningen met
5.920, Amsterdam met 5.880 en Dordrecht
met 5.468 zielen.
De expansiemogelijkheden moeten voor
al ook gezien worden tegen de achter
grond van de volkshuisvesting. In Rijs
wijk is het Den Haag niet gelukt om
grond aan te kopen voor de woningbouw,
terwijl in Voorburg slechts 10 jaar bouw
grond ten behoeve van de agglomeratie
gevonden kan worden. Dit is de overwe
ging geweest, dat men ook Leidschendam
bij het Haagse grondgebied wil trekken.
In Den Haag zelf zal over vijf a tien
jaar de bouwgrond binnen de tegenwoor
dige gemeentegrenzen zijn verbruikt.
„Het moet volstrekt onaanvaardbaar
worden geacht, dat een stad van (te
zijner tijd) ruim 600.000 zielen defini
tief de mogelijkheid tot uitbreiding op
eigen gebied zou worden onthouden en
zelfstandig, dat wil zeggen zonder mede
werking van de haar als keurslijf omslui
tende gemeenten, niet één stedebouwkun-
dige voorziening meer zou kunnen treffen
zonder in het stadslichaam te gaan
breken".
In het voorstel wordt verder onder meer
Op de tweede dag van de negentiende
landbouwweek in Wageningen heeft dr.
H. J. Toxopeus meegedeeld dat zijn pogin
gen om aardappels te kweken die onvat
baar zijn voor de zo gevreesde aardappel
moeheid, met succes bekroond zijn. „In
principe is de zaak bekeken", zeide dr.
Toxopeus „al zal er nog veel werk moeten
worden verricht".
Dr. Toxopeus begon in 1951 zijn onder
zoekingen. Hij trachtte door kruising van
onze consumptieaardappelrassen met wilde
(oneetbare) soorten, die resistent zijn tegen
aardappelmoeheid, een consumptieras te
kweken met de zelfde weerstand als de
wilde soort. Na vele teleurstellingen is dit
hem thans gelukt.
Met het rooien van de eerste „onver
moeibare" aardappelen is vorige week be
gonnen en de beoordeling is zeer gunstig
uitgevallen.
De zeventigjarige acteur Dirk Verbeek
is gistermiddag toen hij in zijn woonplaats
Laren een wandeling maakte, plotseling
overleden.
De heer Verbeek was oorspronkelijk in
de journalistiek werkzaam in het vroegere
Nederlands-Indië, waar hij als redacteur
aan de Javabode en het Semarangs Han
delsblad verbonden was. In 1913 kwam hij
aan het toneel. Hij ging op tournée door
Java met Cor Ruys en Tilly Lus en trad
daarna tot het gezelschap Verkade toe. Ook
is hij verbonden geweest aan het Hofstad
Toneeel onder Cor van der Lugt Melsert.
Jaren was de heer Verbeek als toneel
directeur werkzaam, onder meer van het
Verenigd Toneel, het Koninklijk Toneel,
Comoedia en het Residentie Toneel.
De Nederlandsche Bank blijft voortgaan
haar goudvoorraad te versterken, al zijn
de vermeerderingen de laatste maanden
niet groot geweest. In de afgelopen week
is de voorraad edel metaal met 18.5 mil-
lioen aangegroeid tot 2948,4 millioen en
in het eerste halfjaar 1954 is de goudvoor
raad met ruim 155 millioen gestegen tot
het recordniveau van thans. De netto de
viezenreserve heeft vorige week een lichte
daling ondergaan en kwam juist onder de
1700 millioen en wel 1699,1 millioen.
Goud en deviezen zijn als gevolg van een
en ander gestegen met 1 millioen tot
4647,5 millioen.
De bankbiljettencirculatie onderging
tijdens de maandwisseling nog een kleine
uitbreiding, waardoor deze thans 3362
millioen bedraagt.
ADVERTENTIE
behoeft Uw dag niet te bederven.
't Is altijd makkelijk
bij U te hebben,
die helpen direct!
Dinsdagavond zong in de St. Laurens-
kerk te Alkmaar het koor van de Landes-
kirche-muzikschule te Herford, bekend als
„Die Westfalische Kantorei". De directeur
van deze inrichting, prof. dr. Wilhelm
Ehmann, is tevens leider van dit ensemble.
Hij is een van de op de voorgrond tredende
figuren van de evangelische kerkmuzikale
beweging, die terug wil naar stijl en
koorpraktijk uit Luthers tijd. Ook in Ne
derland vindt deze „renaissance" overtuig
de aanhangers.
Toen het koor het concert opende met
een psalmmotet van Heinrich Schütz,
prachtig zuiver, egaal en blank gezongen,
kregen wij de indruk een ensemble van
knapen en jonge mannen te horen. Dit
bleek in zoverre een vergissing, dat niet
jongenssopranen maar dames de discant
partijen vertolkten, maar dan ook zo ob
jectief als men slechts van gecultiveerde
knapenstemmen zou verwachten.
Even later kon men zich bij de vertol
king van het ,,De profundus" van Josquin
in een Katholieke kathedraal wanen. En
dat zou wellicht ook het geval geweest
zijn met twee mis-fragmenten van Johan
nes Ockeghen, indien er wat meer gloed
en beweging in de interpretatie geweest
was, alles klonk even prachtig, men zou
kunnen zeggen geraffineerd, maar met een
theoretische reserve die de bloei dezer li
turgische muziek onderdrukte. Te meer
waren wij daarom verrast, dat het beroem
de motet „Jesu, meine Freude" van Bach,
op een enkel moment na (in het terzet „So
aber Christus in euch ist") zo levendig en
boeiend gezongen werd. Wel onthield men
zich van romantische overdrijvingen in dy
namiek en expressie, zoals wij ons die her
inneren van het Leipziger Thomaner-Chor
en van het Dresdener Kreuz-Chor, maar
Bach kreeg hier ten minste wat hij zo dui
delijk vraagt: uitdrukking in klank en
voordracht.
De begeleiding met een regaal (twee
spels draagbaar orgeltje en gamben, pas
te zich bijzonder goed aan bij de koorzang.
Eveneens begeleid met deze namaak-oude
instrumenten hoorden wij voor solostem
een paar karakteristieke Maria-liederen
(„Vergina bella" op tekst van Petrarca en
„Alma redemptoris" op een Gregoriaans
motief) van Duillaume Dufay, de grond
legger van de zogenaamde Nederlandse
Pholyphonistenschool. Er wordt aldus in
het Kerkmuziek-instituut van prof. dr.
Ehmann diep gegraven in de schatten on
zer Westerse muziekcultuur, blijkbaar met
de bedoeling daarbij weer punten van aan
knoping te vinden voor verdere ontwikke
ling. Waar ten slotte veel voor te zeggen
is, gedachtig het spreekwoord, dat het wa
ter het zuiverst is dicht bij de bron.
De interessante prestaties van de West-
faalse Kantorei werden afgewisseld door
orgelspel van Piet Kee, de winnaar van de
Zilveren Tulp in de Haarlemse Improvisa
tiewedstrijd van verleden jaar, die morgen
op het orgel van onze Grote Kerk zijn on
derscheiding hoopt te kunnen verdedigen
tegen de concurrenten die dit keer aan het
Internationale Orgelconcours deelnemen.
Zijn voordracht van „Baletto del grandu-
ca" van Sweelinck, op het prachtige koor
orgel uit 1515, was als stijlvoorbeeld bij
zonder belangwekkend.
Op het grote orgel (omgebouw in 1725
door Schnittger) speelde Pite Kee een
vijftiende-eeuwse compositie van Sicher en
liet hij vooral zijn vaardigheid en goede
smaak gelden met alleszins verantwoorde
vertolking van Toccata en Fuga in F van
Buxtehude en van de Passacaglia en Fu
ga van Bach.
JOS DE KLERK
De K.V.P.-delegatie in het zogenaamde
„eenheidsgesprek" heeft aan de delegaties
van de K.V.P. en de Katholieke Werk
gemeenschap in de P.v.d.A. meegedeeld,
dat tijdens het uitstel van het gesprek wel
enige publicaties zijn verschenen van de
heer Weiter en de heer Ruygers, maar dat
tegen de verwachting in het definitieve
standpunt van K.V.P. en K.W.G. naar aan
leiding van het bisschoppelijk mandement
nog niet in beginsel is bepaald".
De K.V.P.-delegatie is van oordeel, dat
- zolang dit niet is geschied - voortzetting
van het gesprek niet juist te achten is,
omdat zulks niet zou stroken met de ver
eiste eerbied tegenover de stellers van het
mandement en omdat het gesprek, han
gende vorenbedoelde onzekerheid toch geen
vrucht zal afwerpen.
De K.V.P.-delegatie heeft de hoop uit
gesproken, dat spoedig die onzekerheid zal
worden weggenomen en dat zulks aanlei
ding zal kunnen geven tot voortzetting
van het gesprek.
Twee jonge verlofgangers van het
Amerikaanse bezettingsleger in Duitsland
zijn Dinsdagnacht hun motorfietsen kwijt
geraakt, die zij zonder afsluiting voor hun
pension bij de Willibrorduskerk in Amster
dam hadden neergezet. Zij waren juist be
gonnen aan een verlofreisje door West-
Europa, maar zullen hun plannen nu wel
moeten laten varen, tenzij de gestolen mo
toren tijdig opgespoord worden.
gezegd, dat in deze agglomeratie van ge
heel samengegroeide gemeenten de gele
ding in stadsdelen en wijken geen samen
hang vertoont met de min of meer toeval
lige gemeentegrenzen. Men wijst er ver
der op, dat reeds in 1947 van de totale
werkende bevolking van Voorburg en Rijs
wijk 40 percent te 's-Gravenhage werkt.
Voorts is verreweg het grootste deel van
het bedrijfsleven in de agglomeratie in
Den Haag gevestigd.
In Parijs is Dinsdag overhaast een ten
toonstelling gesloten van schilderijen van
Picasso, afkomstig uit musea in Leningrad
en Moskou, nadat een uit Wit-Rusland
afkomstige vrouw, die zegt eigenares van
de collectie te zijn, een gerechtelijke ver
volging had ingesteld om de schilderijen
terug te krijgen.
De vrouw, Irene Tsjoekin zegt, dat de
Russische regering de schilderijen van
haar vader in 1918 onrechtmatig heeft ge-
confisceerd. Haar advocaat heeft een Parijs
gerechtshof, waar haar eis tot teruggave
van de schilderijen is ingediend, verzocht
de collectie naar het Louvre te laten over
brengen, als de huidige tentoonstelling
gesloten zou zijn. In het Louvre zouden
de schilderijen dan moeten blijven, tot de
kwestie van eigendom geregeld is.
In Franse politiekringen verluidt, dat
de collectie, die bestaat uit vroege werken
van Picasso, reeds door auto's met num
merplaten van het corps diplomatique
naar de Russische ambassade is overge
bracht.
Tsjoekin was een der eerste verzame
laars, die Picasso ontdekte. Hij kwam dik
wijls naar Frankrijk om werk van deze
schilder te kopen. In 1920 vestigde Tsjoe
kin zich in Frankrijk. Zijn dochter heeft
de Franse nationaliteit gekregen.
Het Parijse gerechtshof zal Zaterdag
bekendmaken, of de door mevrouw Tsjoe
kin ingestelde eis ontvankelijk wordt ver
klaard.
mannen daalde In
en het aantal
Het aantal werkloze
Juni van 42.692 tot 37.231
personen, werkzaam op door de Rijksdienst
voor de Uitvoering van Werken gesubsi
dieerde objecten daalde van 16.929 tot
12.341, aldus heeft de minister van Sociale
Zaken en Volksgezondheid medegedeeld.
Tot deze laatste daling hebben uiteraard de
jongste regeringsmaatregelen tot bevorde
ring van de mobiliteit van de arbeid bij
gedragen, aldus het ministerie, hoewel
thans nog niet valt te zeggen in welke
mate.
De totale dialing kan voor ongeveer 7000
aan seizoeninvloeden en voor 3000 aan de
conjunctuur worden toegeschreven, welke
beide soorten factoren zijn begunstigd
door de bovenbedoelde actie. De gewone
seizoendaling voor Juni bedraagt ongeveer
5000, maar was dit jaar groter wegens de
weersomstandigheden, waardoor verschil
lende landbouwwerkzaamheden samen
vielen.
Het aantal geregistreerde aanvragen voor
mannelijk personeel was eind Juni gestegen
van 40.520 tot 49.348. De bedrijven onder
vinden grote moeilijkheden bij de perso
neelsvoorziening. De omvang van het hui
dige aanbod van arbeidskrachten vertoont
in het algemeen een tekort, omdat ongeveer
13.000 werklozen als minder geschikt moe
ten worden beschouwd, terwijl een ander
deel van de beschikbare werknemers
qua beroep of leeftijd niet aan de gestelde
eisen voldoet.
Bovendien liggen vraag en aanbod ver-
In tegenstelling tot het overzicht van de
wijziging van de telefoontarieven in het
telefoondistrict Haarlem, welke wij gisteren
in ons blad plaatsten, delen wij mede, dat
voor de locale gesprekken, die in de naaste
toekomst vier cent gaan kosten, géén
tijdslimiet zal worden vastgesteld.
Hoewel hij gisteren op zijn zeventigste
verjaardag uitstedig was, zijn in de wo
ning van de architect W. M. Dudok aan de
Utrechtseweg in Hilversum toch een
stroom van telegrafische gelukwensen en
stapels post binnengevloeid. Ook werden
vele bloemstukken bezorgd. De heer Dudok
vierde zijn verjaardag ten huize van zijn
dochter in Almelo. Des avonds zaten de fa
milie en een kleine kring van intieme
vrienden aan een feestdiner te Amsterdam
aan. De bouwmeester zal op 5 Augustus
in de burgerzaal van het Hilversumse
raadhuis officieel worden gehuldigd.
schillend over het land verspreid en is er
altijd een zekere wrijvingswerkloosheid,
hetgeen wil zeggen, dat er veelal enige
tijd verloopt, alvorens een werkloos gewor
den arbeider een nieuwe arbeidsplaats kan
innemen.
Vergeleken met eind Juni van het vorige
jaar staan er thans 22.000 mannen minder
bij de arbeidsbureaux geregistreerd en is
de vraag naar arbeidskrachten ruim twee
maal zo groot.
Het beschikbaar aanbod van bouwvak
arbeiders daalde van 7417 tot 6037, metaal
arbeiders van 3054 tot 2597, landarbeiders
van li.390 tot 8655. transportpersoneel van
3799 tot 3315 en losse arbeiders van 14.240
tot 11.629.
De relatieve werkloosheid was eind Juni
het hoogst in Groningen met 28 werklo
zen per 1000 mannelijke beroepsbeoefena
ren en het laagst in Limburg met 5, ter
wijl het rijksgemiddelde 12 bedroeg, tegen
13 op 31 Mei.
Het aantal als werkloos geregistreerde
vrouwen daalde van 4667 tot 4356. De
vraag naar vrouwelijk personeel bleef ge
steld op ruim 32.000.
Een nieuw Amerikaans legervoertuig is de „mechanische muilezel" die kan worden
geleid zoals de soldaat op de foto doet. De snelheid varieert van 1 tot 40 km. Het
voertuig, zelf 340 kg., kan een gewicht dragen van 454 kg.
Hij vond het opmerkelijk dat de flu
welen coupé nergens een ongemakkelijke
knobbel had. Het verheugde hem zo, dat
hij minuten later zich pas weer herinner
de, dat hij de vorige avond ingeslapen
moest zijn terwijl hij bij zichzelf had
trachten uit te maken of de veertien da
gen vacantie, die hij tegemoet ging, een
bekroning waren op zijn werk, of alleen
maar een regel vormden in de collectieve
arbeidsovereenkomst, die geheel zonder
hem tot stand was gekomen Want hij was
een gewoon man met een jas voor de regen
en een pet voor de zon, die nu achter in
de kussens van een internationale wachtte
op het vertrek, naar de mensen keek die
langs zijn raam kwamen.
Tussen hen zag hij een grote hond, die
eveneens naar de uitgang sjokte en hem
deed denken aan de grote hond, die hij
's ochtends op weg naar zijn kantoor
sedert enige weken tegenkwam, steeds op
dezelfde plaats en op hetzelfde uur. Hij
glimlachte en keek over de hoofden van
de mensen naar de loodsen, die achter het
station aan de haven stonden Ernaast
troonden hijskranen. Hij ging rechtop zit
ten en telde er vier, nee vijf.
Vijf hijskranen. Hun aanblik zou hem
met trots hebben vervuld als hij niet in
eens had moeten denken aan zijn baas,
die ook een krachtige aanblik bood, maar
zo dacht hij, meer appelleerde aan zijn
plicht dan aan zijn trots.
Ontzag voor zijn baas kon hij niet ont
kennen maar had deze hem de vorige dag
niet wat te hard toegesproken?
Waarom komt u niet op tijd? Één
maal kan ik door de vingers zien. Maar
viermaal in één week. Waarom is dat?"
Ergens in het station klonken mokers.
Hij keek naar de fluwelen bekleding. Zijn
antwoord was een verlegen lachje geweest
terwijl hij had kunnen zeggen: „Viermaal
ben ik blijven staan bij de stratenmakerij",
maar hij had niet geweten of hij zo snel
een andere baan zou kunnen vinden Hij
keek weer naar buiten. Er reed een trein
weg. Twee perrons verder, zag hij twee
mannen tussen de rails. Om beurt hieven
zij hun mokers die steeds aan de top van
de zwaai even aarzelden. Hij stond op en
schoof het raam verder open. De zon
weerkaatste op de mannen, zij zweetten,
hun armen vond hij bijzonder gespierd.
Het verwonderde en verheugde hem bei
de dat zij de regelmaat in hun werk niet
onderbraken om hun gezichten af te wis
sen. Hij boog zich uit het raam en zag,
dat er mensen naar de mannen stonden
te kijken. Een paar hadden hun koffers
neergezet. Hij zag, dat anderen hun ar
men over elkaar sloegen en hij vergat nu
helemaal wat zijn baas nog verder had
gezegd. Totdat iemand hem op de schou
der tikte. Hij draaide zich om. Maar het
was een conducteur. Terwijl hij zijn reis
biljetten gaf zag hij dat de conducteur
ook naar de zwetende mannen keek, maar
meer nog naar de mensen, die ook naar
de zwetende mannen keken, want hij
lachte, stootte hem aan en knikte: „Wer
ken meneer, werken is prachtig, men kan
er urenlang naar kijken".
Hij zag, dat de conducteur nog lachte
toen hij alweer naar de volgende coupé
ging.
De trein reed het station uit naar een
ander land. De man boog zich zover als
hij kon uit het raam, zag alleen nog de
hijskranen, schoof het raam dicht en wist,
dat de hijskranen de trots van de haveu
waren.
J. V.
