CHR. VISMAN
va
Agenda voor
Velsen
Kerkdiensten
Kennemer Lantaarn
Arend Reijm
e ^TOee/s
TAXI NODIG?
SCHOOLBOEKEN
bij VAN DORP
tr%&
Beverwijk
AUTORIJLES
MOTORRIJLES
Auto- en Motorrijles
Autorijschool SUCCES
Old Clothes New
V.J.C. reikt diploma's uit
r
ZATERDAG 10 JULI 1954
11
Kinderen van „Heuvelwijk"
maken boottocht
Dinsdag openluchtqoncert
in park Velserbeek
BEL SOOO
Afscheid na 35-jarige
charitatieve arbeid
DRY CLEANING ONLY
Geen spreekuur
Ttea/ar
ADVERTENTIE
Voor Reparatie - Onderhoud - Revisie
Rebuilt enz.
Wijk aan Zeeërweg 4 - Telefoon K 2550-4619
IJmuiden
OFF. REMINGTON-DEALER
Levering van alle soorten
STALEN MEUBELEN
Eigen Technische Dienst
„Het gouden zwaard" (Thalia Thea
ter, van Vrijdag tot en met Zondag) Als
gevolg van een roofoverval in de woestijn,
waarbij zijn vader wordt vermoord, komt
een zekere Haroen (Gene Evans) in Da
mascus. Aangetrokken door de schoonheid
van een roodharige jongedame geraakt hij
dan in contact met een koopman in tweede
hands goederen, die hem op de meest
schilderachtige wijze een costuuim en een
zwaard verkoopt. Met deze attributen wil
Haroen zijn overleden vader gaan wreken,
hetgeen hem bijna gelukt, als hem niet
zijn zwaard, dat het „zwaard van Damas
cus" blijkt te zijn, waaraan wondere krach
ten zijn verbonden, werd ontfutseld. Een
exotisch verhaal, waarin de toonbare zijden
van een harem charmant zijn verwerkt.
De roodharige schone blijkt een kaliefs
dochter te zijn, met socialistische neigin
gen en een hang naar relletjes, die ze ook
altijd weet te ontketenen.
„De schatten van Dakaru" (Thalia
Theater, van Maandag tot en met Woens
dag) De gelukszoeker (John Ireland),
de enige man ter wereld, die precies de
ligging kent van een gezonken schat, lijdt
met twee zeelui schipbreuk op een Zuid-
zee-eiland. Een berucht slavenhandelaar
bezoekt dit eiland om er inboorlingen ge
vangen te nemen en als slaven weg te
voeren, maar het drietal verhindert dit
door er met het schip van de handelaar
vandoor te gaan. Zij koersen naar Austra
lië om daar het schip te bemannen en dan
terug te keren naar het schateiland. In
Australië ontmoeten zij voorts nog een
pseudo-geleerde, die het schip chartert
voor een zogenaamd wetenschappelijk
doel, doch in werkelijkheid om de schat te
bemachtigen. Met hem komen een collega
en diens knappe dochter (Yvonne de Car
lo) aan boord, die bij het snode plan van
de geleerde betrokken zijn. Dat de enige
vrouw in deze film-in-technicolor tenslotte
de partij der rechtschapenen kiest, ligt
haasit voor de hand. Zij verraadt alles aan
de gelukszoeker en brengt daarmee ver
haal en film tot een goed eind1.
„Mysterie van de nacht" (R e x Theater,
van Vrijdag tot en met Maandag) Wan
neer u nu eens echt heerlijk wilt griezelen,
zodat u anderhalf uur op het puntje van
de stoel komt te zitten, dan is een gang
naar het Rex theater aanbevolen. Het is
het verhaal van de man, die onder hypnose
een moord begaat. Er is knap filmwerk te
zien.
Zondagmiddag in het Rex Theater:
„Pechvogels" met Stan Laurel en Oliver
Hardy.
„Vermist op weg naar Manilla" (Rex
Theater, Woensdag en Donderdag) Van
een der kleine eilandjes in de Pacific stijgt
een vliegtuig op met bestemming Manilla.
Aan boord bevindt zich een gemeleerd ge
zelschap, onder wie een Japanner, die te
recht zal staan voor oorlogsmisdaden en
twee sergeanten die hem moeten bewaken.
Maar dat doen ze niet erg best en de oor
logsmisdadiger overweldigt de bemanning.
Het vliegtuig stort in zee. Zes dagen dob
bert er dan een reddingboot op de oceaan,
waarin allerlei spectaculaire dingen ge
beuren, vooral als het voedsel schaars be
gint te worden en er een stem opgaat om
de Japanner maar overboord te zetten.
Maar de Marine Reddingsdienst zit onder
tussen ook niet stil. Er wordt dag en nacht
gezocht naar de vermisten. Het meest door
de vlieger die een prille herinnering met
huwelijksmogelijkheden verloren ziet gaan.
Men maakt zich echter (of uiteraard) no
deloos ongerust, want het komt na veel
vijven en zessen best in orde.
„Van de wal in de sloot" (Kennemer
Theater, van Vrijdag tot en met Zondag)
Er is om Bob Hope af en toe wel te
lachen, wanneer hij met ziin spot-gezicht
nog net onder een witte M-P.-pet uitkomt.
Met de kleine Mickey is hij in het korps
van de Militaire Politie opgenomen om de
zaak intem onveilig te maken. De heer
Hope is namelijk tegen zijn wil in de dienst
opgenomen. Hij was eerst een boksmanager
met talenten. Mickey Roony heeft minder
talent, maar wanneer zijn kameraad op
tijd souffleert weet hij een aardige boks-
partij weg te geven. Wanneer Hope als
gevolg van liefdes- en dienstperikelen niet
op tijd verschijnt, komen de klappen voor
Rooney nog al hard aan. Enfin, om het ge
heel is wel te lachen. Er wordt aardig de
spot gedreven met de onzuivere kant van
het boksen.
ADVERTENTIE
in de nieuwe OPELS 1954
op speciale lesmotoi
Vanouds de le gediplomeerde
K.N.A.C.-rijschool in de Gem. Velsen
Hagelingerweg 134 Telefoon K.2560 8930
Santpoort
Dennenstraat 12 Tel. 6200 IJmuiden-O
ZATERDAG 10 JULI
IJMUIDEN
Thalia, 19 en 21.15 uur: „Het gouden
zwaard".
Rex, 20 uur: „Mysterie van de nacht".
„In Veilige Haven", 14.15 uur, tuinfeest
speeltuinvereniging, verzamelen op het
Marktplein.
SANTPOORT
Santpoortse turnvereniging TVS, 20 uur,
Burg. Rijkenspark, openluchtuitvoering.
ZONDAG 11 JULI
IJMUIDEN
Thalia, 15, 19 en 21.15 uur: „Het gouden
zwaard".
Rex, 20 uur: „Mysterie van de nacht".
MAANDAG 12 JULI
IJMUIDEN
Thalia, 20 uur: „De schatten van Dakaru
Rex, 20 uur: „Mysterie van de nacht".
VELSEN
Raadhuis, 10-12 uur: spreekuur burge
meester van Velsen: 15-17 uur: spreekuur
wethouder van Onderwijs.
„Sensualita" (Kennemer Theater,
van Maandag tot en met Woensdag) De
nogal drakerige geschiedenis van een scho
ne jonge vrouw, die verliefd wondt op de
broer van haar eohtgenoot.Vergeefs poogde
zij hem voor haar huwelijk te winnen. Een
maal getrouwd zet zij die pogingen voort,
maar wat ze ook in de strijd werpt, het
lukt haar niet. Het eind is triest. Ze schiet
de man, die ze lief heeft, neer en wordt
met hem in de dood verenigd door haar
voor wrekende gerechtigheid spelende
echtgenoot. De schone vrouw in kwestie is
bijzonder temperamentvol en wel op de
hoogte van haar aantrekkelijkheden, waar
van ze dan ook een gretig gebruik maakt.
Ze geeft de film een tikje zwoel accent. De
opzettelijkheid harer strevingen wordt u
wel onthuld, maar meer om het lijf heeft
het niet. Het houdt u een goed uur lang
nutteloos bezig.
„De wraak van Torina" (W. B. Theater,
van Vrijdag tot en met Maandag) Het
wilde westen trekt in de Peperstraat weer
eens de aandacht. Wanneer een cavalerie-
eenheid omstreeks 1878 vrede wil sluiten
met de Indianen, doden enige leden van
deze groep een drietal apachen, die op de
uitkijk stonden. Onbewust ging dat natuur
lijk. Er komen allerlei verwikkelingen uit
voort, aantrekkelijk voor sommige lieden.
Zondagmiddag in het W. B. Theater: „De
kopervallei".
„Slaven der hartstocht" (L u x o r Thea
ter, van Vrijdag tot en met Maandag)
De hartstocht in deze Frans-Italiaanse film
geldt verdovende middelen en voornaam
ste slaaf ervan is een jonge, getalenteerde
maar karakterzwakke componist, die er in
het ziekenhuis mee heeft kennis gemaakt.
Hij valt in handen van een vroeger vrien
dinnetje, dat er ook aan verslaafd is en
ondanks alle vertwijfelde pogingen van
ADVERTENTIE
WU lessen uitsluitend met
nieuwe wagens.
Speciale iesmotor beschikbaar
Gediplomeerde instructeurs
ZEEWEG 275 TEL 4333
KENNEMERLAAN 136 TEL. 5000
IJMUIDEN
KERKERINKLAAN 7 SANTPOORT
TEL. 7086
NU OOK LUXE VERHUUR
zijn vrouw om hem er van af te houden,
gaat hij tenslotte aan de morfine ten onder.
De film begint uiterst zwak, hetgeen voor
al te wijten is aan het tekortschietende spel
van Daniel Gelin (de componist) die zo
traag door de beginscènes wandelt, dat
men hem liever wat Spaanse peper dan
morfine zou geven. Zo gauw er actie komt,
met name, wanneer de politie ingrijpt,
krijgt de film echter meer vaart en zij
behoudt die bijna tot het eind. Speciaal de
terugval van de door een kuur genezen
gewaande componist tot zijn verslaving is
een sterk punt. Maar het einde, dat de
climax moest brengen, schiet weer tekort.
De componist, die eindelijk zijn eigen werk
mag uitvoeren, komt tot de ontdekking dat
zijn vrouw de morfine uit de kleedkamer
heeft gehaald, loopt weg uit de concertzaal
en wordt tijdens zijn wanhopig zoeken naar
een nieuwe dosis door de politie gegrepen.
Hij raakt dan aan totale waanzin ten prooi,
althans dat moet de bezoeker maar raden,
want de slot-scène is vanwege de al te
hevige emoties geknipt. Begin en slot ver
raden de essentiële zwakte van deze film.
Het werkelijke probleem is immers de
worsteling van de mens tegen zijn zwakte
en wanneer men dat probleem nog sterker
wil maken door er een zo populair-spec-
taculaire figuur als een jonge, knappe com
ponist voor te nemen, dan loopt men het
gevaar het accent naar allerlei bijkomstig
heden te verleggen. De verdienstelijke rol
in deze film is die van de echtgenote van
de componist, de Italiaanse Eleonora Rossi
Drago, die in haar vorige film zelf een aan
morfine verslaafde was. Zij schijnt daar
niet van los te kunnen komen. Hetgeen
spiitig is, want zij is aantrekkelii-k en in
telligent en zou in iets blijmoediger gege
vens grote dingen kunnen doen.
W. L. B.
Zondagmiddag is in het Luxor Theater
te zien „De verzonken stad".
„Jeugd in gevaar" (Luxor Theater,
Woensdag en Donderdag) Ofschoon de
wat al te schrijnende emotionaliteit van
vele Italiaanse films hier moeilijk gewaar
deerd kan worden, zijn er altijd wel onder,
die door opmerkelijke kwaliteiten de aan
dacht vragen. Deze film, geregisseerd door
Lionello de Felice, is daar ongetwijfeld
een van. Zij behandelt het lot van twee
kinderen, die weinig anders hebben dan
slechte voorbeelden. Een (Pierre Michel
Beck) is het zoontje van de president van
de rechtbank, die in een voortdurende on
min leeft met zijn vrouw, en het andere
kind (Marina Vlady Versoisl is het doch
tertje van een maatschanpelijk ontspoorde,
die in diefstal zijn broodwinning heeft ge
vonden. De aaneenkoppeling van deze twee
milieu's in de film door de omgang tussen
de jongen en het meisje is op zichzelf een
verdienste. Wanneer het meisje aan haar
lot wordt overgelaten, omdat haar vadér
zijn zoveelste straf moet gaan uitzitten,
ontstaat een des te intiemer relatie met
haar vriendje, die leidt tot het zwaar ge
chargeerde einde van de film, waarin zij
sterft na een bevalling op viif tien jarige
leeftijd. De inkeer van de ouders, die er
prompt op volgt, doet bijzonder gekunsteld
aan na de felle zwart-wit tekening, die de
film tevoren ten aanzien van hen en hun
kind heeft gegeven. Zonder het zeoken
naar aandoenlijke dieptepunten zou de
film als geheel die overredingskracht ge
kregen hebben, die men bijvoorbeeld ge
waar wordt in de waarlijk indrukwekken
de scène, waarin de beide vaders de
president van de rechtbank en de delin
quent een toevallig gesprek met elkaar
hebben. H. B.
ADVERTENTIE
VERHUUR ZONDER CHAUFFEUR
DE NIEUWE FORD ANGLLA
In de onlangs gehouden vergadering van
de „Vereniging tot bestrijding der Tuber
culose" in Velsen, hebben bestuur en le
den afscheid genomen van de heer R. S.
van der Veen, die gedurende 35 jaren het
penningmeesterschap heeft waargenomen.
Als bewijs van dankbaarheid en waarde
ring voor zijn werk werd hem een zilveren
asbak met inscriptie aangeboden. Bestuur
en personeel offreerden hem een boekwerk
over Vincent van Gogh.
De plaats van de heer Van der Veen
wordt ingenomen door de heer W. F. Ser-
lie, die tweede penningmeester was. In de
twee vacatures, in het bestuur ontstaan
door het bedanken van mej. Zwikstra en
de heer Van der Veen, werden gekozen
mej. W. Bouwmeester en de heer P. Vons.
ADVERTENTIE
KONINGSPLEIN 10 TELEFOON 4886
Tijdens een gezellige bijeenkomst, geor
ganiseerd door de Velsense Jeugd Cen
trale op Donderdag 15 Juli in de gemeen
telijke vergaderzaal aan de Abelenstraat,
zullen de cursisten, die in het afgelopen
seizoen de hamdenarbeidcursus volgden,
een diploma worden uitgereikt.
Wie minstens 60 van het aantal les
uren volgde, komt in aanmerking voor een
getuigschrift. Alle leiders en leidsters, die
medeihielpen aan de vluchtelingen-actie,
zullen mede op deze avond aanwezig zijn
om, zoals het heet, nog wat na te praten
en enkele beslissingen te nemen. Een twee
tal geluidfilms, beschikbaar gesteld door de
filmdienst van de Amerikaanse ambassade
en betrekking hebbende op het vluchte
lingenprobleem, zullen worden vertoond.
De wethouder van onderwijs te Velsen,
de heer H. de Boer is verhinderd Maandag
spreekuur te houden.
De Velsense wethouder voor Sociale Za
ken, de heer C. P. J. Maas, zal Donderdag
15 Juli geen spreekuur houden.
Er is grote belangstelling voor de boot
tocht met kinderen van de speeltuinver
eniging „Heuvelwijk" op Dinsdag 27 en
Woensdag 28 Juli. Men vertrekt van de
bootsteiger naar Haarlem, Schiphol, Bos
plan en verder door de Amsterdamse
grachten en havens om via het Noordzee
kanaal 's avonds in IJmuiden terug te ke
ren. Het vertrek is vastgesteld op 's mor
gens half acht.
Het programma van het opemluehtcon-
cert op Dinsdag 13 Juli 1954 in het Pank
Verserbeek door Chr. Jeugdkoor „De Zang
vogels", Geref. Evang. Koor Velsen Noord-
Beverwijk, Geref Evamg. Koor IJmuiden
en Velser Dameskoor, ziet er als volgt uit:
Chr. Jeugdkoor „De Zangvogels", dir. H.
Slings: a. Den Avond, Henry Zagwijn; b.
Als 't bruine veld, Henry Zagwijn; c. Len
tefee, Luigi Bordese; d. Echolied, bew. H.
Slings. Geref. Evang. Koor V eisen-
Noord-Beverwijk, dir. H. Slings: a. Ver
heugt u, F. Möhriing; b. Spruijte Davids, J.
M. van Doorne; c. Largo, Fr. G. Handel.
Geref. Evang. Koor Velsen-Noord-Bever-
wijk/Chr. Jeugdkoor „De Zangvogels": a.
Leven van mijn leven, bew. H. Slings; b.
Kroont Hem, bew. H. Sliings. Geref.
Evang. Koor IJmuiden, dir. J. Klinkha
mer: a. Allein Gott in der höhe sei ehr, L.
Schroten; b. Allein zü dir. Herr Jesu
Christ, Seth Calvisius; c. Agnus dei, Joh.
L. Haster. Velser Dameskoor, dir. J. Bei
der: a. Geluk, Isr. J. Olman; b. O. Saluta-
ris Hostia, P. Pisari, bew. O. de Vaal; c.
Ave Maria, F. Mendelssohn. Geref.
Evang. Koor IJmuiden: a. Gelobet seist
du Jesu Christ, J. S. Bach; b. Wohl mir,
dasz ich Jesurn habe, J. S. Bach; c. Wachet
auf, J. S. Bach. Velser Dameskoor: a.
Markiezinnewals, Dirna Appeldoorn; b. Im
Frühling, Bargiel. Het concert begint om
acht uur..
ADVERTENTIE
Zondag 11 Juli
IJMUIDEN:
Ned. Herv. Kerk, Kanaalstraat, 10 uur;
ds. J. v. d. Berg (bed. H. Doop); 19 uur:
ds. J. Koole van Den Haag (voorber. H.
Avond Avondmaal). Gebouw Chr. Be
langen, 10 uur: de heer K. Hoekendijk.
Geref. Kerk, Ichthuskerk, 9 en 10.45
uur: ds. L. G. Pleijsant van Leeuwarden;
15 en 17 uur: ds. J. A. Tiemens.
Geref. Kerk (Art. 31 K.O.), 8.30 en 16.30
uur: ds. P. van Gurp van Meppel.
Chr. Geref. Kerk, 10 en 16 uur: ds. J. W.
v. d. Gronden.
Gemeente Gods, 10 uur, Cultureel Ge
bouw, samenkomst.
Doopsgezinde Gemeente, Helmstraat,
10.30 uur: ds. W. Veen.
Leger des Heils, 10 uur: Heiligings
samenkomst, 16.30 uur: Jeugddienst, 19
uur: Openluchtsamenkomst, 20 uur:
Verlossingssamenkomst.
Oud-Kath. Kerk, 8 uur: Vroegmis, 10
uur: Hoogmis, 19 uur: Vespers; Dinsdag
en Donderdag 9 uur, Vrijdag 10.30 uur,
Heilige dienst.
IJMUIDEN-OOST:
Ned. Herv. Kerk, Goede Herderkerk,
8.30 uur: ds. J. H. W. Dickhout; 10.30 u.:
ds. J. H. W. Dickhout (voorbereiding
H.A.).
:Geref. Kerk, Bethelkerk, 10 en 17 uur:
ds. J. A. van Arkel van Haarlem.
Ver. v. Vrijz. Herv., Abelenstraat 1, 10.30
uur: de heer J. B. Assendorp.
Evangelisatievereniging „Elon", Kapel
Vareniusstraat, 10 uur: W. Köneman van
Naarden; Woensdag openluchtsamen
komst Kennemerlaan, spreker ds. Zijl
stra van Eindhoven.
Vergadering van Gelovigen, De Ruyter-
straat 73, Zondag 10 uur: Donderdag 8
uur: Samenkomst.
VELSEN:
Ned. Herv. Kerk, Engelmunduskerk, 10
uur: ds. L. Brink. Wijkgebouw (Toren
straat 2), jeugdkapel, voorganger de
heer G. J. Kwakkel.
VELSEN-NOORD:
Ned. Herv. Kerk, 10 uur: dr. H. P. Huis
man (voorber. H. Avondmaal); 19 uur;
ds. J. Wiersma (Jeugddienst).
Geref. Kerk, 9.30 en 17 uur: ds. A. C. v.
Nood.
Chr. Geref. Kerk, 19 uur: Da Costa-
school, ds. J. W. v. d. Gronden.
Vrije Evang. „Emanuël", gem. ontsp.-
lokaal, Van Diepenstraat, 10 uur: J. Se-
vensma van Amsterdam; Donderdag
19.45 uur: ds. S. v. d. Flier van Enschede.
BEVERWIJK:
Ned. Herv. Gemeente, Grote Kerk, 10
uur: ds. J. O. Norel, H. Avondmaal, 19
uur: ds. J. O. Norel, H. Avondmaal en
Dankzegging.
Ned. Herv. Gemeente, Populierenlaan,
10 uur: ds. W. Oorthuys.
Ned. Herv. Gemeente, Jeugdkapel Groe-
nelaan, 10 uur: de heer M. v. d. Windt.
Vrijzinnig Herv., Prinsesselaan, 10 uur:
ds. J. Heidinga van Haarlem.
Leger des Heils, Jan Alsweg 32, 10 uur:
Heiligingssamenkomst, 12 uur: Zondag
school, 17 uur: Kindersamenkomst, 19.15
uur: Openluchtsamenkomst (Hobbe-
straat), 20 uur: Verlossingssamenkomst.
Samenkomsten o.l.v. le luitenante J. C.
van der Laan.
WIJK AAN ZEE:
Ned. Herv. Gemeente, Julianaplein, 10
uur: ds. W. Jansen, voorbereiding H.
Avondmaal, 19 uur: ds. H. P. Huisman
van Velsen-Noord.
CASTRICUM:
Ned. Herv. Gem., 9.15 uur: ds. L. Can-
negieter.
Geref. Kerk, 9 uur (kerktent Bakkum),
10.30 uur (zaal Roozendaal) en 17 uur:
as. A. A. Lecnhouts.
Ned. Herv. Evang. Ver., 10.30 uur: ds.
Van Duykeren, van Amsterdam.
SANTPOORT:
Ned. Herv. Kerk, 10.30 uur: ds. D. Vis
ser van Zaandam.
„De Toorts", 9 uur: dr. K. J. Brouwer
van Oegstgeest.
„De Kapel",-19 uur: ds. D. ter Steege.
Geref. Kerk, 9.30 en 17 uur: ds. L. Kwak-
kelsteyn van Den Helder.
Chr. Geref. Kerk, (Herv. Kapel), 15.30
uur: ds. J. Maris.
Steen, busje, vinger
Het mysterie van de steen,
het busje met zand, de auto
mobiliste en de waarschuwen
de IJmuidense voorbijgang
ster, een mysterie dat mij deze
week het hart heeft geprangd
en genoemde IJmuidense in
het harrenas heeft gejaagd, is
thans volledig opgelost. De
dame achter het autostuur was
een Velsense dokteres, die in
de Wassenaerstraat bij een
ziek kindje geweest was, de
jeugd had tijdens haar visite
een busje met zand gevuld en
op het autodak geplaatst,
waarna het busje met het
rechterportier door een touw
tje was verbonden en de
IJmuidense zag dat allemaal
en hief waarschuwend de
hand. Nu zou, zo kloeg de
waarschuwende, de automo
biliste de vinger misprijzend
naar het voorhoofd hebben
geheven als reactie op heur
goedbedoeld attentiesein. Wel
aan, IJmuidense passante, dit
moet ge misverstaan hebben,
want de autovrouw bezweert
mij thans op schrift, dat zij u
zeer dankbaar is en dat de
steen er in de Willebrordstraat
afkieperde waarna het blikje
in Driehuis het dak verliet.
Fijn, dat er geen verschil
van mening bestaat over de
wederzijdse welwillendheid.
De Veiligheidraad kan rustig
op zomerreces gaan.
Museum en kleinkideren
De bussen met schoolreizen-
de kinderen doorkruisen ons
Velsen, de toeristen komen bij
temperaturen rond het vries
punt de sluizen op en kijken
hun ogen uit, maar het mu
seum, dat naar de heer Ver
meulen genoemd zou worden,
Iaat op zich wachten het is
alleen nog maar een mooie
heisa in het Cultureel Gebouw,
waar één man zich een punt
hoofd determineert en vecht
tegen leeggelopen sterkwater-
flessen en andere museum
narigheden. Het is echt een
beetje moeilijk allemaal voor
die ene. Maar mijn kleinkinde
ren zullen het heel misschien
nog wel beleven, dat Velsense
museum.
Duim
In ernstige tale heeft de op
steller van het VSV-clubblad
zowel mijn junior, die gedu
rende mijn vacantie deze lit
teraire bijdragen wrocht en mij
zelf op de vingers getikt. Want
de duistere vermoedens van
junior omtrent de plannen
van een aantal eerste-elftal-
spelers ten aanzien van het
beroepsvoetbal zijn deze op
steller ganselijk niet welge
vallig geweest en dit wordt in
verbeten zinnetjes neerge
schreven. Voorts zou het hele-
gaar niet waar zijn, dat er aan
de sportuitwisselirig met Ed
monton iets gehaperd heeft op
voetbalgebied.
Het is een jammerlijk ver
schijnsel op deze toch al dorre
aarde, dat een goedmoedig
grapje over beroepsvoetbal
niet begrepen wordt en dus
uitgelegd moet worden wat
ik beslist niet doe want dat
wordt moeilijk grapjes uit
leggen bedoel ik.
Het is evenzeer een betreu
renswaardig, om niet te zeg
gen droef verschijnsel, dat er
wel onenigheid was niet
erg hoor, maar zomaar een
beetje waarop de totaliteit
der sportuitwisseling niet zo
mooi en verheven werd als in
den beginne bedoeld is. Zullen
we verder het vuile wasje
maar binnenshuis houden? En
er niet meer over praten?
Want èeht, ik mag die VSV'ers
wel. Om van de Stormvogels
maar te zwijgen.
Offers
De razende Roelgnd van het
moderne snelverkeer heeft de
afgelopen weken een beklem
mend hoog aantal slachtoffers
gevraagd, ook in Velsen.
Velsen is wie het beter
weet, hij zegge het hard op
weg een onveilig oord te wor
den. Eu dat ligt waarachtig
niet alleen aan degenen, die
zich over de wegen bewegen,
want deze overigens goede
gemeente is in het bezit van
zoveel ergerlijke verkeers
„zenuw" knopen, dat er soms
wel brokken van móeten
komen.
Onze nieuwbouw is erg
mooi en rein, maar verschrik
kelijk onveilig met al haar
dode hoeken en uitzichtloze
kruispunten. Met de compli
menten aan meneer Dudok,
maar dat had beslist anders
gekund. De Zeeweg is een
mensen val een hoofdver-
keersader van deze belache
lijke breedte vraagt om narig
heid. De IJmuiderstraatweg?
Een onding als verkeersader.
Eigenlijk is er geen straat of
weg op te sommen, die veilig
is, werkelijk veilig dat is
dus: berekend op toenemende
intensiteit waarmee het steeds
sneller wordende verkeer er
gebruik van maakt.
Met deze wetenschap even
wel is het aan alle kanten
zaak, het onveilige Velsen zo
voorzichtig mogelijk te ge
bruiken op fiets, brommer of
motor, per auto of te voet. En
ook daar mankeert het één en
ander aah. Hoeveel handen er
daag.s niet uitgestoken worden
in bochten, hoe vaak brom
fietsen klakkeloos met veertig
om hoeken scheuren omdat ze
zich de moeite van het rem
men niet wensen te getroosten,
hoeveel automobilisten er
dwars door alles heen sjorren
„omdat het nog net kan" ik
zou ze niet graag tesamen van
het dagelijks brood voorzien.
Die bromfietsenplaag is
trouwens om even een pun
tje te noemen alweer niet
de schuld van de mens alleen.
De dwaze fabrikanten, die
steeds snellere knetter-rijwie
len vervaardigen, moesten
ook nodig eens een poosje op
Spitsbergen uitrusten.
Binnenkort komt er één met
straalaandrijving; topsnelheid
ver over de honderd.
Hoewel; de berijders-zon
der-rijbewijzen halen er soms
van die fraaie achteloze stunts
mee uit, die menig mede-weg
gebruiker kippevel en rijzende
haren bezorgen.
We krijgen nu volgende
week een „voetgangersweek".
Mooi, heel heerlijk zelfs.
Maar daarna?
Doodse stilte alom en ieder
een schudt bedroefd het hoofd,
als er weer offers vallen op
eet altaar van de Razende
Roelant. In een paar Ameri-
laanse stadjes voeden ze (die
,ze" dat is dan een verkeers-
bond) de héle dag en het héle
jaar op met maquettes en ver-
keers-speeltuinen en wed
strijden om miss safety-first
en weet ik wat al meer. Kijk:
dan komt er iets van tevecht
niet alleen een week vol
brave dingen, maar een heel
jaar met goede voorbeelden.
Ik maak me sterk, dat het hier
ook kan. Het verkeer vraagt
elk jaar duizenden doden
duizenden keren onnodig
leed in evenzoveel gezinnen.
Als de burgerij daar stelling
tegen neemt met een gezicht
van: en nou is het uit, dan kan
er veel bereikt worden. Want
het móet uit zijn, anders is de
hele emigratie straks overbo
dig geworden door de ver-
keersuitroeiïng.
Gat in plafond
De huisbaas van de meneer
in de nieuwbouw, die op een
kwade avond een stuk plafond
in zijn koffie kreeg en mij te
hulp riep, omdat het gat na
weken wachten nog niet ge
heeld was door een daartoe
aangewezen stucadoor, heeft
de telefoon gevat en mij ver
teld, wat de reden daarvan is.
Deze huisbaas is feitelijk een
bazin, want het is de Woning
stichting Velsen en het zit zo:
de aannemer, die deze huizen
zette en zich terecht verant
woordelijk voelt voor het
neerstortend stucwerk, heeft
beloofd de euvelen zo spoedig
mogelijk te zullen verhelpen,
maar deze goede man heeft
het elders zo ontzaglijk druk,
dat het even wachten moet.
Wat niet plezierig is voor
de bewoners van deze huizen,
wier plafonds alle aan wan
kelheden lijden (inmiddels
heeft de Stichting ingegrepen,
zodat de avondkof ie veilig is),
maar daar is weinig aan te
doen.
Vermoedelijk met de Kerst
dagen een mooi, nieuw plafon
netje.
Houdt goede moed, vrinden,
de Stichting zou het ook
gaarne gauwer voor elkaar
zien.
Fi, done!
De Franse automobilist, die
Donderdagmiddag omstreeks
halfvijf voor de overweg in de
Zeeweg moest stoppen, zal
daar wel een hoge dunk heb
ben gekregen van les Hollan-
dais. Achter heb kwam name
lijk een persoon op een bak
fiets met een pot verf beladen,
die glimlachend tegen de ach
terzijde van het Franse voi-
tuur botste met een gezicht
van „hebben de schilders ook
weer werk". Kom je hier als
vreemdeling, wou ik maar zeg
gen. Zo'n rekel doet in zijn
eentje meer kwaad dan tien
duizend affiches van Reims
tot Marseille met „Visitez la
Hollande" goed kunnen ma
ken.
A. de Waal en E. de Waal-Jonker
In het goud
Job en Catharina uit de De
Wetstraat, waar zij vele jaren
op nommer twaalf hebben ge
leefd en gewoond, gaan op 14
Juli het feest der gouden echt
vereniging luister bijzetten
met de vijf kinders, de twaalf
kinders van de kinders en het
ene ukje, dat zich achter
kleinkind kan noemen. Dat
wordt een mooi koppel op de
bruiloft. Job, die als een zoon
van vader Krijger uit Middel-
harnis het levenslicht aan
schouwde en Catharina, die
Wey als heur geslachtsnaam
voert, zijn niet altoos in
IJmuiden geweest, maar we
zullen ze maar als wasecht
kwalificeren, want tenslotte
was hij nog maar twaalf, toen
hij de eilanden verwisselde
voor het IJmuidense. Tot zijn
46e heeft Job de zee bevaren
eerst op de grote vaart,
later als trawlergast, zodat hij
er alles van weet. Tot zes jaar
geleden werkte de baas aan
de kant, maar toen werd de
rheumatiek wat al te pijnlijk
en ging hij het wat rustig-aan
doen. Evenwel: als het even
kan is de oude Krijger nog
vele malen aan de hem ver
trouwde „kant" te vinden.
Catharina, de bruid, kwam
oorspronkelijk helemaal uit
Anna Pawlonapolder en hoe
die twee elkaar gevonden heb
ben moet u ze zelf maar eens
gaan vragen.
Ze was veertien, toen ze in
IJmuiden geïmporteerd werd.
En ze wil er niet meer weg
ook, netzomin als de bruide
gom. Toen de gemeente eens
kwam informeren, of zo'n
mooi nieuw huisje in de blok
kendoos meer naar het Zuiden
niet wat voor hen was, hebben
ze allebei het hoofd geschud.
Nee, meneer.
Oud IJmuiden is ons nest ge
worden en we hopen er tot on
ze dood te mogen blijven. Dat
Verkeer en verkeer(d)
De voetganger is over het algemeen een kwetsbare persoonlijk
heid op onze naar benzine riekende aarde en in een grote stad
is hij zelfs een uitermate veeg lijf, dat per dag minstens twintig
keer op het nippertje geborgen kan worden.
Velsens twesbeners maken daarop geen enkele uitzondering en
zijn aan de andere kant ook geen haar beter dan hun
mede-voetgangers uit andere oorden des gevaars. U natuurlijk
uitgezonderd.
Het verbond voor Veilig Verkeer, samen met de politie, begaan
met het lot dergenen, die soms springend en meestal wee
klagend per benenwagen over asfalt, tegels of klinkers sloffen,
gaat van 1217 Juli een „week des voetgangers" houden, waar
in de jeugd via de scholen met aanplakbiljetten en de ouderen
op de oversteekplaatsen met behulp van zeer lezenswaardige
vlugschriften worden bewerkt. Dit mag een loffelijk streven
heten, om veel verkeerds uit het verkeer te snijden, maar het
zit mij toch wel wat dwars, dat de overheid dit telkens weer
alleen en zelf moet ondernemen. Tenslotte is het een zaak van
de mens, van u en mij, want het gaat om onze eigen hach.
Velsen heeft, ondanks zijn overstelpend aantal verkeers-
vraagstukken, nog steeds geen „consul" voor Veilig Verkeer,
noch een afdeling dezer vereniging, die zich intensief met de
problematiek des verkeers bezig houdt. Elders in deez' Lan
taarn zal ik u die problematiek eens verder uiteen pogen te
zetten. Maar voor de wandelaars alvast: laat u niet onder de
voet lopen! Bloo Jan is beter dan zijn overleden naamgenoot!
Beter een heel trottoir dan een half been!
was echt en waarachtig ge
meend, want dat oud IJmui
den heeft op velen die er woon
den en wonen een sterke bin
ding uitgeoefend, ondanks zijn
smalle straten en zijn oude
huizen. Wat dan ook een argu
ment is vóór dat stadsdeel als
woongebied, al denken sommi
ge mensen er afwijkend over,
voor welke opvatting eveneens
wat te zeggen is als het eerlijk
bekeken wordt.
In elk geval: proficiat, men
sen. En nog vele jaren in de
De Wetstraat.
Nogmaals in het goud
Het kanniet op deze week,
want op 14 Juli zit er nog een
gouden echtpaar in de ver
sierde stoel: A. de Waal en E.
de Waal-Jonker uit de War-
menhovenstraat. De bruide
gom stamt uit het vette land
van Ilpendam, waar hij 52 jaar
geleden vandaan toog in de
richting IJmuiden om als tim
merman een bestaan ineen te
spijkeren. Dat lukte wonder
wel en twee jaar later mocht
het jonge Jonkertje uit Alk
maar overkomen om als huis-
vrouwe de taak des levens op
zich te nemen. De baas is 34
jaar achterelkaar bij P. Heere
!n dienst geweest eerst als
limmerman, vervolgens als
meesterknecht en uitvoerder
jm tenslotte een eigen bedrijf
:e beginnen, dat het tot de
jorlog uithield. Maar toen was
het goed mis, want de schilder
uit het Oosten kegelde ook dit
grondig omver. Na de bevrij
ding zag Velsen zijn meneer
De Waal evenwel terug als
taxateur voor de Wederopbouw
sn dat heeft hij volgehouden
tot de lente van 1954 toen hij
tevens als opzichter-admi
nistrateur van de Algemene
Coöperatieve Arbeiders Wo
ningbouw na 35 jaren vol werk
de hamer en de pen in de wil
gen hing.
Dit zijn geen jaren van stil
zitten geweest, want wat me
neer De Waal weet, heeft hij
zichzelf in de lagere school
moeten bijbrengen en zijn ster
ke algemene ontwikkeling is
hem beslist niet komen aan
waaien.
De zes kinderen, die het ge
zin hebben opgefleurd en die
moeder het eerste heimwee
naar Haarlem al gauw te bo
ven deden komen, hebben in
middels alweer voor elf klein-
kinders gezorgd en al zullen
ze er niet allemaal kunnen
zijn (een De Waal junior werkt
als architect in de Congo), het
gros kómt beslist, want groot
vader wordt in deze familie
hogelijk gewaardeerd. Dat
krijg je als je goed kunt tim
meren, dan valt er wel eens
een kruiwagen of een pakhuis
af voor de peuters.
Mag ik van deze plaats af
alvast een gemeende geluk
wens aan u beiden uiten? Dat
het u wel moge gaan, tot in
lengte van jaren is de hoop van
LAMPENIER
