„Rotterdam was hoofdstad
weer eens te vlug af"
Minimum aan zonne-activiteit
Senaat voor bekrachtiging
van het Europees verdrag
AKKERTJE
Zie Boven
Rheumatiek-scheuten
Een verraderlijk
complot
Vijftig mille gevoteerd voor bescheiden
deelneming aan Maasstad-expositie
India bereidt toezicht
op het bestand voor
Rechten van de mens
P.T.T.-begroting eindelijk afgehandeld
4
Spijtige erkenning in Provinciale Staten
Zwakke onderneming
Verhoging pensioenen met
een toeslag
Subsidie-regen
Twee nieuwe commissies
Stand van 500 m2
Kellnerswedloop in
Zandvoort
Burgemeesters van
„kaassteden" in Alkmaar
'n TIP VAN BOOTZ
FEUILLETON
door Richard Keverne
5°)
WOENSDAG 28 JULI 1954
De oude rivaliteit tussen onze beide grootste havensteden Rotterdam en Am
sterdam kwam gistermiddag weer eens om de hoek kijken toen de Provinciale
Staten van Noordholland het voorstel van Gedeputeerden behandelden om ons
gewest te laten deelnemen aan de Nationale Energie Demonstratie de „E-55"
die volgend jaar in Rotterdam gehouden wordt.
Gedeputeerden hadden verzocht voor
deelneming provinciegewijze en in
samenwerking met een aantal Noordhol
landse gemeenten aan die tentoonstelling
50 mille beschikbaar te stellen. En hoewel
dat bedrag tenslotte gevoteerd werd, waren
er eerst heel wat Statenleden die bezwaren
opperden.
De heer W e s t e r m a n n (P. v. d. A.) had
de indruk gekregen, dat de hele zaak in
een Rotterdams onderonsje bekokstoofd is
en dat de provincies nu mogen meedoen
om de initiale kosten van de tentoonstelling
te helpen dekken. Onder die omstandig
heden voelde deze spreker er maar weinig
voor 50.000 gulden „te grabbel te gooien",
al zag hij ook wel in dat ons gewest op de
„E-55" toch ook niet best verstek kan laten
gaan.
Ook de heer Cornelissen (VVD) zag
dergelijke „addertjes onder het gras". Hij
vond dat Amsterdam op deze expositie even
waardig vertegenwoordigd moest zijn als
de Maasstad, hetgeen de heer Gortzak
(C.P.N.) even later de rethorische vraag
ontlokte, hoe de hoofdstad dan in een „stal
letje" van 50 x 10 meter zijnde de voor
Noordholland geprojecteerde „stand"-ruim-
te wel „waardig vertegenwoordigd" zou
kunnen zijn.
De heer De Jong (C.H.) koesterde
bovendien verdenkingen dat Rotterdam na
afloop van de tentoonstelling het paviljoen
der provinciën wel eens zou kunnen „an
nexeren" als een welkome aanwinst voor
zijn expositiehallen-areaal en de heer
C 1 ij n k (K.V.P.) vond het ronduit „geen
stijl" dat de propagandistische winst van
de E-55 wellicht geheel aan Rotterdam zou
toevallen en Amsterdam met de andere
provincies alleen als randversiering zou
mogen dienen.
De heer Prakken (P. v. d. A.), de vra
gers en klagers beantwoordend, zei dat er
ook bij Gedeputeerden aanvankelijk enige
reserve geweest was.
„Ik had ook liever gezien dat Amster
dam dit op touw gezet had, maar nu
de Maasstad ons te vlug af geweest is,
ADVERTENTIE
Uitlating van minister Beel
werd misverstaan
Verschenen is de door de ministers van
Binnenlandse Zaken en van Oorlog en Ma
rine ondertekende Memorie van Antwoord
op het eindverslag van de commissie van
rapporteurs uit de Eerste Kamer over het
wetsontwerp tot nadere verhoging van
pensioenen met een toeslag.
De ministers betreuren het dat de toe
zegging, welke minister Beel op 12 Januari
in de Eerste Kamer heeft gedaan en waar
bij hij gewaagde van jaren „en groepen",
bij velen de illusie heeft gewekt, dat niet
alleen rekening zou worden gehouden met
het jaar van ontslag, doch ook met de
groep, waartoe de gepensionneerden be
horen. Men heeft deze uitlating echter mis
verstaan. Het ging namelijk om de vraag,
of aan de oud-gepensionneerden reeds een
voorschot op de nieuwe toeslag kon wor
den verleend. Hierop is toen geantwoord,
dat de situatie met betrekking tot deze
groepen gepensionneerden zo sterk uiteen
lopend is, al naar gelang van het jaar,
waarin zij zijn gepensionneerd en de groep
waarom het gaat, dat men niet zonder
meer een toeslag, zij het in de vorm van
een voorschot, op het pensioen kan leggen.
Volgens de minister gaat het te ver, aan
dit antwoord de verwachting te ontlenen,
dat een gedifferentieerde groepswijze aan
passing in de bedoeling zou hebben gele
gen, te minder omdat minister Beel on-
middelijk daaraan voorafgaande heeft op
gemerkt, dat het niet zijn wens was, dat
ten aanzien van de oud-gepensionneerden
zeer secuur alles tot in finesses zou worden
uitgezocht. Het is de bedoeling, enkele gro
te lijnen te trekken, waarlangs een nieuwe
regeling zou kunnen worden gevonden.
mogen wij daar toch stellig niet ont
breken, want het gaat hier om een
waarlijk representatieve tentoonstel
ling die een beeld zal geven van alles
wat ons land in 10 jaar bereikt heeft,"
zo zei hij. Dat betekent echter niet dat
Rotterdam „mooi weer zal spelen van
onze centen" of dat de deelnemende
provincies in een hoekje weggedrukt
zouden worden, want daarvoor zou men
volgens de heer Prakken wel deugde
lijk waken. En overigens waren de
door hem gepolste gemeentebesturen
van Noordholland ook van mening dat
deelneming aan "de E-55 belangrijk zou
zijn.
„Toch vind ik het maar een Zwakke
onderneming," repliceerde de heer Wes-
t e r m a n n hoofdschuddend, onder bijvals-
gemompel van vele Amsterdamse Staten
leden. Hetgeen niet wegnam, dat de 50
mille tenslotte zij het met enige tegenzin
gevoteerd werden, omdat iedereen er nu
wel van overtuigd was, dat men ter wille
van onze gewestelijke „standing" toch acte
de presence zou moeten geven in Rotter
dam zelfs al ging dat uiteindelijk mis
schien nog wat méér kosten dan vijftigdui
zend harde Noordhollandse guldens....
De Staten behandelden verder deze mid
dag onder meer een ganse reeks van sub
sidie-aanvragen, die vrijwel alle zonder
veel discussie en zonder hoofdelijke stem
ming toegekend werden.
Zo zag Artis zijn maximale subsidie
garantie van provinciewege met 5000 per
jaar verhoogd als tegemoetkoming in de
gestegen salariskosten van zijn personeel,
terwijl Enkhuizen 10 procent van de res
tauratiekosten der befaamde Weeskamer
gobelins toegewezen kreeg tot een maxi
mum van 4500. Ook de bijdrage aan het
Noordhollands Philharmonisch Orkest werd
volgens de plannen tot maximaal 70.000
per jaar verhoogd, nadat een communis
tisch voorstel om dit bedrag op 75.000 te
stellen, roemloos gesneuveld was. Boven
dien zullen de Staten 50 procent van de
pensioenlasten van het N.Ph.O. voor hun
rekening nemen met ingang van 1954.
Nu men toch in de muzikale sfeer beland
was, passeerden ook de subsidie-aanvragen
van het Amsterdams Conservatorium, de
Stichting Volksmuziekschool te Amsterdam
en haar zusterorganisatie in' Haarlem zon
der slag of stoot de finish met als limiet
voor wat de Haarlemse Volksmuziekschool
betreft een jaarlijkse bijdrage van 1600.
Zes leden sprongen in de bres voor de
Bond van Openbare Leeszalen en Biblio
theken in Noordholland, welks rijdende uit
leenbibliotheek thans dusdanig der dagen
zat is dat er een nieuwe auto zal moeten
komen. Daartoe was 15.000 uit de provin-
ciekas gevraagd. Maar na ampele bespre
kingen besloot de vergadering, conform het
voorstel van Gedeputeerden, er tien mille
van te maken.
Tenslotte werden met vereende krachten
twee nieuwe commissies met bijbehorende
OCOOOCOOOOOOOOOCOOOCXDCXDOaXOCXXlOOOCOOOOOCOOOOOCOCOOCOCXX
Q
De Nationale Energie Manifestatie
„E-55" in Rotterdam, die gisteren het
onderwerp is geweest van een levendig
jdebat in de Provinciale Staten (zie bij-
gaand verslag) zal van 18 Mei31
Augustus 1955 op de Ahoy-terreinen in
de Maasstad gehouden worden. Doel
j van deze tentoonstelling is, te laten zien
wat ons land sinds 1945 op allerlei ge-
bied gepresteerd heeft. Het leeuwendeel
I der expositieruimte zal worden ingeno-
men door Rotterdamse en Rijksinstel-
I lingen als PTT, Rijkswaterstaat en NS,
maar er wordt ook een paviljoen met
3000 m2 expositieruimte ingericht voor
de overige provinciën, van welke tot nu
toe alleen Zuid-Holland en Overijssel
1 deelneming toegezegd hadden.
De totale kosten van Noordhollands
deelneming zijn op basis van een stand
i van 500 m2 geraamd op 125.000 gulden
voor standhuur en inrichting, waarbij
dan nog de personeelsuitgaven komen.
Van deze f 125.000 willen de Provincia-
le Staten f 50.000 voor hun rekening
j nemen; de rest zou door de gemeenten
Kamers van Koophandel e.d. bijeenge-
bracht moeten worden.
XXXXXXXXX50000000000000000000CXXXX3000000000000000000000Ö
reglementen in het leven geroepen, te
weten een commissie voor de gezond
heidszorg wier taak het zal zijn aan Ge
deputeerden advies uit te brengen over alle
gezondheidszorgelijke zaken en een
commissie voor culturele zaken, die het
zelfde zal doen over aangelegenheden, de
kunst en de cultuur betreffend. Beide in
stanties zullen bijgestaan worden door sub
commissies en kunnen, zo nodig, nog meer
onder-commissies vormen, die als advies-
college's van specialisten kunnen optreden.
De commissie voor de gezondheidszorg
werd samengesteld uit de volgende leden:
dr. Th. C. Gribling te Blaricum, mevrouw
T HooglandVan 't Hof te Alkmaar, G. H.
Hoitink te Alkmaar, mevrouw J. A. A.
LuyckxSleijfer te Amsterdam, dr. B. H
Sajet te Amsterdam, mevrouw mr. J. M
StoffelsVan Haaften te Haarlem en
mevrouw Th. C. J. Weddepohl te Amster
dam.
In de commissie voor culturele zaken
Werden benoemd: mr. dr. J. van Bruggen,
A. J. van Houten, mevrouw J. A. A.
LuyckxSleijfer, mr. M. D. Proper, mr. J.
Roelse, mr. A. de Roos, mr. H. J. M. Tonino
en mr. H. Westermann, allen Statenleden,
alsmede W. Andriessen, oud-directeur van
het Amsterdams Conservatorium, drs. J.
Henrick Mulder te Amstelveen, A. Defresne
te Amsterdam, L. Th. F. Peters, architect te
Amsterdam, H. P. Baard, directeur Frans
Halsmuseum te Haarlem, mr. O. L. V.
Guermonprez, directeur Volkshogeschool
Bergen, prof. mr. H. de la Fontaine Verwey,
directeur Universiteits-bibliothee.k te Am
sterdam, en W. Gehrels, directeur Volks
muziekschool te Amsterdam.
De traditionele kellnerswedloop, welke
de stichting Touring Zandvoort dit jaar or
ganiseert, zal dit seizoen Donderdag 5 Augus
tus worden gehouden.
Aan deze wedstrijd kunnen kellners en
serveuses, werkzaam in Zandvoortse bedrij
ven. deelnemen. De start van de kellners
vindt plaats des morgens om elf uur, die
van de serveuses om half twaalf.
De kellners zijn ingedeeld in twee groepen
een onder en een boven de veertig jaar. Zij
moeten verschijnen in de voor hun bedrijf
voorgeschreven bedrijfskleding en dienen
een serveerplateau te dragen, waarop een
halfvol flesje en een halfvol glas, welke at
tributen in de linkerhand moeten worden
gedragen. Het traject, dat gelopen moet
worden is als volgt: Start Stationsplein, Dr.
Smitstraat, Noordboulevard, Zeestraat,
Spoorstraat, terug naar het Stationsplein.
Een jury zal de uitslagen vaststellen, terwijl
voor beide groepen fraaie prijzen beschik
baar zijn. Ongetwijfeld zal deze originele
wedstrijd, zoals elk jaar, ook nu weer veel
belangstelling trekken.
Binnen in de igloo (zo heten die Eskimo-hutten) was het veel warmer dan buiten;
want er brandde een vuurtje en de wind kon hier helemaal niet binnendringen.
Bunkie keek eens goed rond naar al het vreemde hier. Veel ruimte was er niet.
Langs de wanden waren bedden, die bestonden uit dierenhuiden; dan was er nog
wat kookgerei, en verderja, verder was er eigenlijk niets. Alleen nog een lampje
aan een touw, dat met zeehondenvet werd gebrand.
Maar Bunkie was erg blij, dat hij hier terechtgekomen was; wat had hij moeten
beginnen daar op die kale ijsberg, zonder eten of warmte?
De Eskimo's gaven hem vlees te eten. Het smaakte wel wat erg naar levertraan,
maar nou jahij had trek. En nadat ze met zijn allen om het vuurtje heen nog
wat hadden zitten praten, gingen ze slapen.
Ook Bunkie kreeg een bed, en onder de dikke dierenhuid viel hij spoedig in slaap.
NIEUW DELHI (Reuter/AFP) —India
heeft in zijn hoedanigheid van voorzitter
van de internationale commissie van toe
zicht op de naleving van het bestand in In
dochina de medeleden der commissie, Po
len en Canada, alsmede Frankrijk, de Viet-
minh, Vietnam, Laos en Cambodja voorge
steld spoedig te Nieuw Delhi bijeen te ko
men ten einde de werkwijze der commissie
vast te stellen.
HANOI De Franse onderhandelaars
hebben te Troen Gia geprotesteerd tegen
een schending van het bestand door de
Vietminh.
Het Franse opperbevel te Hanoi heeft
bijzonderheden bekend gemaakt over de
ontruiming van de delta van de Rode Ri
vier en kustgebieden aan de Tonkinese
golf door de Franse Uniestrijdkrachten.
Binnen vier dagen zullen deze eenheden
zich rondom de grotere plaatsen hebben
samengetrokken. Binnen veertien dagen
zullen de Franse Uniestrijdkrachten zich
hebben teruggetrokken in een gebied, dat
de vorm van een sleutelgat heeft. In dit
gebied liggen Hanoi en Haiphong, Alle
Vietminh-eenheden zullen in dezelfde tijd
uit dit gebied zijn teruggetrokken. Om het
sleutelgatvormige gebied zal een neutrale
zone worden gevormd.
Generaal Ely, de Franse commissaris-
generaal en opperbevelhebber in Indochina,
heeft in de Laotische hoofdstad, Vientiane,
verklaard, dat Frankrijk en Laos verbon
den zullen blijven.
Tot gewoon hoogleraar in de faculteit
der rechtsgeleerdheid aan de rijksuniversi
teit te Utrecht, om onderwijs te geven in het
staats- en administratief recht, is benoemd
mr. W. F. Prins, oud-hoogleraar aan de
universiteit van Indonesië.
Al in de vorige eeuw
was dus die beroemde
elfjarige periode ontdekt
die er in de zonne-acti
viteit optrad en die zich
manifesteerde in de ver
schijning van zonnevlek
ken en dergelijke. Nu is
het merkwaardig, dat
die periode helemaal
niet zo constant is als
men uit deze naam zou
opmaken; zij duurt na
melijk lang niet altijd
elf jaar.
Het komt wel voor dat
een dergelijke periode
maar negen jaar duurt
dan ziet men dus na
negen jaar al weer een
maximaal aantal zonne
vlekken verschijnen
en er zijn ook wel perio
des van dertien, veertien
jaar gesignaleerd.
Op het ogenblik schijnt
de zon juist aan zo'n
lange periode bezig te
zijn. In 1947 beleefden
wij een maximum; het
was zelfs het hoogste,
dat ooit was waargeno
men. Sindsdien is de
zonne-activiteit duide
lijk gedaald en dit jaar
beleven wij een mini
mum, dat ook alle re
cords breekt. Nog nooit
sinds het begin van de
waarnemingen is het na
melijk voorgekomen dat
de zon zich zo weinig
actief toonde: het komt
op het ogenblik voor,
dat men een maand lang
geen enkele zonnevlek
waarneemt.
Intussen blijkt, dat er
van het maximum (van
1947) tot dit minimum
van thans zeven jaren
zijn verlopen en het ziet
er dus naar uit dat het
eerstvolgende maximum
zich pas omstreeks 1960
zal voordoen. Komt die
verwachting uit, dan zijn
wij dus nu aan een „elf
jarige" periode bezig,
die dertien of veertien
jaar zal duren.
Hoe dat komt weet
niemand
Maar wel staat vast
dat die periode al vele
eeuwen oud is. Men
kan die zonne-activiteit
weerspiegeld zien in de
jaarringen van bomen.
Wie een flinke boom
doorzaagt zal zien, dat
er zich op de doorsnede
dunne en dikke jaarrin
gen vertonen; zij wisse
len elkaar zodanig af
dat men er duidelijk de
„elfjarige periode" in
herkent.
Hoe lang dat al zo is
heeft men kunnen con
stateren aan de hand
van boomfossielen die in
de bodem zijn gevon
den. Deze versteende
stammen vertoonden
eveneens de „vette en
magere jaarringen" en
men heeft dank zij deze
vondsten kunnen con
cluderen dat het in elk
geval al in het jaar 1305
voor Christus is voorge
komen dat de zon een
heen en weer schomme
lende activiteit vertoon
de.
Het transportmiddel
dat zulke invloeden van
de zon naar de aarde
overbrengt is een be
paald soort onzichtbare
lichtstraling: de ultra
violette straling. Er gaat
echter nog een heel an
der soort straling uit van
de storingshaarden op
de zon; die bespreken
we de volgende keer.
G. v. W.
(Van onze parlementaire redacteur)
Zonder hoofdelijke stemming, met alleen
aantekening van het communistische
„tegen", keurde de Eerste Kamer het wets
ontwerp tot bekrachtiging van het Euro
pees verdrag inzake bescherming van de
rechten van de mens goed. „De grote be
tekenis dezer conventie ligt hierin", zo zei
de minister van Buitenlandse Zaken, „dat
een aantal staten erkend heeft, dat er
zekere rechten zijn, ook van hun eigen on
derdanen, die zij niet mogen aantasten." De
minister, die verklaarde langzamerhand
wat meer vertrouwd te raken met commu
nistische tegenwerpingen en redeneringen,
begreep niet goed, hoe de heer Geugjes
(C.P.N.) er hier nu zelfs weer Amerikaanse
millionnairs bij had kunnen halen. Daar
entegen was het hem wel duidelijk, dat
iemand, in wiens ogen de staat alléén bron
van alle recht is, van deze, werkelijk tegen
niemand gerichte overeenkomst niets
moest hebben. Door deze conventie, zo
merkte minister Beyen verder nog op, is
in zekere mate de bovenmateriële inhoud
van de door de groep van West-Europese
staten gekoesterde opvattingen tot uitdruk
king gebracht.
Tegenover prof. Anema (A.R.) en prof.
Gerretson (C.H.) <de laatste hield zijn ge
hoor bezig met enige historische banvloe
ken aan het adres van de Franse revolutie
en het tijdperk, waarop in 1789 de
verklaring van de rechten van de mens het
licht zag) voerde de bewindsman aan, dat
degenen die destijds de overeenkomst slo
ten, bij voorbaat wisten, dat opneming
daarin van een zinsnede, dienend om de
Christelijke leer te kenschetsen als grond
slag van de in de conventie neergelegde
gedachten, vrijwel geen schijn van kans
had.
Voor de minister was de meest wezen
lijke sanctie van het verdrag, dat de rege
ringen tegen elkaar kunnen optreden als
zij in gebreke zijn de mensenrechten te
eerbiedigen. Het is waarschijnlijk, dat men
niet zo gauw een regering als tractaat-
schendster voor de commissie voor de
mensenrechten zal dagen, en dat men lie
ver zal beginnen met een diplomatiek pro
test. Maar als dit gesteund wordt door een
verdrag als het onderhavige heeft dat toch
wel zeer bijzondere betekenis. Elke staat,
partij van het verdrag, ontleent daaraan
het recht op het uiten van zulk een protest.
Individueel klachtrecht bepleit
Prof. Anema had zijn instemming be
tuigd met het beleid van de regering, zich
niet te scharen bij die staten, welke ook
het zogenaamde individuele klachtrecht
erkennen of erkend hebben. Ook mr. Sas
sen (K.V.P.) stond, hier aan de zijde van
de regering. Mr. Wendelaar (V.V.D.), prof.
Schermerhorn (P.v.d.A.) die aanstipte,
dat ons denken in Eurona niet alleen on
der invloed van het Christendom, doch
eveneens onder die van het oude Hellas
staat prof. Gerretson en prof. Beaufort
(K.V.P.) verklaarden, wél voor dat recht
te voelen. Laatstgenoemde senator nam
dus in dit opzicht een ander standpunt in
dan zijn geestverwanten in de Tweede
Kamer. Hij betoogde dat er geen misbrui
ken van toekenning van dat recht te duch
ten vielen. Op de vraag van mr. Wendelaar
of de regering, nu de kaarten zo lagen, niet
alsnog aan erkenning van het individuele
klachtrecht zou willen meedoen, luidde het
antwoord, dat zij te dien opzichte haar
mening nog voorbehoudt.
Het wetsontwerp deed voorzitter Jonk
man (P.v.d.A.) nog even het spreekgestoel
te bestijgen. Hij stelde vragen betreffende
de positie van de West. Minister Kernkamp
gaf te kennen, dat overleg met de over
zeese rijksdelen zeker gewenst is en ver
zekerde ten,slotte, dat Den Haag niet, zal
overgaan tot toepasselijk verklaring van
zekere bepalingen der ponventie op de
West, voordat de landsregeringen zich
daarmee accoord verklaard zullen hebben.
P.TT.-begroting
Na een kort debatje over de wijziging
van de Kweekschoolwet kon men de on
geveer drie maanden geleden gestaakte
beraadslagingen over de begroting van de
P.T.T. voortzetten. Ziekte van minister
Algera had zulks destijds verhinderd.Thans
trad minister Witte als waarnemend mi
nister van Verkeer en Waterstaat op.
Dit deed hij voortreffelijk, want in de
strijd tegen prof. Hellema (AR.), die des
tijds een klaagzang over de financiële op
zet van de door de staat genaaste radio
distributie had laten horen en zulks giste
ren ook nog eens in tweede aanleg deed,
weerde hij zich zo flink, dat hij beslist de
gele trui verdiende. Hij zette uiteen dat de
A.R.-senator ten onrechte de begrotings
cijfers als uitgangspunt voor ziin aanval
had gebruikt. Die cijfers waren inmiddels,
tengevolge van de naasting, door de feiten
achterhaald. Zeer binnenkort zal een ge
wijzigde begroting de Staten-Generaal het
juiste inzicht op de grondslag van feite
lijke gegevens en niet alleen maar voor
lopige ramingen kunnen verschaffen. Reeds
schijnt er door een betere organisatie een
teruglopen van het aanvankeliik op 5.8
millioen berekende tekort tot 3 millioen
bereikt te ziin. Prof. Hellema had betoogd,
dat het oude tarief van 24 veel te laag
is. De minister was bereid te erkennen, dat
het wel tot verhoging zal moeten komen.
Maar op het ogenblik viel nog niet precies
te zeggen, tot hoever men met een ver
hoging zal kunnen gaan, willen er niet
weer veel abonnés afvallen. Op het ogen
blik zijn er 496.000 radiodistributie-aan-
sluitingen. Tegen het eind van het jaar
zullen het er wel 500.000 kunnen zijn.
Ofschoon prof. Hellema aanvankelijk
tegen de begroting had willen stemmen,
bleek hij tenslotte toch bereid hiervan af
te zien, al was hij het dan over het in deze
ADVERTENTIE
kunnen U opeens beletten te werken.
Is altijd makkelijk
bij U te hebben,
die helpen direct!
Het gemeentebestuur van Alkmaar heeft
Dinsdag voor een vierdaags verblijf in de
feestvierende stad ontvangen de burge
meesters van enige steden en dorpen in
Europa, die haar naam hebben gegeven
aan een vermaarde kaassoort of de hoofd
plaats van een kaasdistrict ziin. Aanwezig
waren de burgemeesters van Chester,
Cheddar, Bulle (Gruyère), Langnau (Em-
menthal), Sainte Marie aux Anglais (Ca
membert), Vaux-le-Penil (Brie), Herve,
Roquefort en Bolsward (Friesland).
Burgemeester Wijtema heette hen in het
Frans en Engels welkom en vertelde een
en ander over de traditionele kaasmarkt en
het waagrecht dat de stad van de Prins
van Oranje terug gekregen had als belo
ning voor haar moedige houding tijdens
het beleg. Hij hoopte dat het bijeen zijn
van burgemeesters uit zovele landen van
Europa een positieve bijdrage tot de Euro
pese eenwording zou opleveren.
Vandaag bezoeken de burgemeesters
Gouda en Amsterdam. Donderdag wordt
een kaasfatoriek te Stompetcren bezocht.
In het polderhuis van het waterschap De
Schermer zullen de gasten zich verenigen
aan een West-Friese koffietafel, die zal
worden opgeluisterd door een dansgroep.
In de namiddag volgt een excursie naar de
afsluitdijk, 's Avonds zal in het stadhuis
te Alkmaar het Collegium Musicum Artis
Ant.iquae een concert geven.
Het bezoek wordt Vrijdag besloten met
een souper in het door het gemeentebe
stuur van Haarlem beschikbaar gestelde
Frans Halsmuseum te Haarlem.
ADVERTENTIE
Ze dronken koffie, thee
en water
En ieder hield daarbij
zijn snater.
Maar toen TIP werd
geserveerd
Ging het precies omgekeerd
Men hoorde praten, lachen
gescnater.
Inz. Hr. A. V. Alkmaar ontv. 1 fl. TIP en 1
Lfl. Bootz' Oude Genever.
aangelegenheid gevoerde beleid niet eens.
Mr. De Vos van Steenwijk (V.V.D.) had
een aantal klachten over gebrek aan goede
service van de Posterijen geuit, waartegen
het verweer was, dat die klachten in hoofd
zaak alleen waren weg te nemen door per
soneelsuitbreiding. De vraag bleef gewet
tigd, of men bij de leiding van de P.T.T.
wel voldoende doordrongen is van de ge
grondheid van heel wat grieven van het
bedrijfsleven en of men er niet wat te
gauw bij is om zich achter het personeels
probleem te verschuilen.
Matt antwoordde hierop niet. Zijn aan
dacht werd getrokken door een zwart
grijze wagen die in de garage stond en die
hij aan het nummer herkende als de Ro
man, waarvoor ze die eerste keer in New
bury waren geweest. „Dat is ook een mooie
wagen", zei hij, in de richting van de Ro
man wijzend.
„Inderdaad", antwoordde Argent met
zekere trots. „Een prachtwagen in zijn
soort. Ik heb hem juist aan iemand in Lon
den verkocht. Eén van mijn mensen gaat
hem toevallig vanmiddag daar afleveren".
Hij wenkte een knecht om Matt's wagen
van benzine te voorzien en liep op de Ro
man toe. „Het is grappig, hoe deze wagen
altijd weer opvalt", merkte hij op. „Die
meneer, die hem nu gekocht heeft, was er
dadelijk verrukt van. Hij pikte hem er on
middellijk uit, precies zoals U. En er was
ook nog een Amerikaan, die hem huurde
en verklaarde, dat hij nooit van zijn leven
zo'n prettige wagen gereden had. Verder
is er nog iets merkwaardigs gebeurd
Argent bleek in een genoeglijke spraak
zame stemming te zijn.
„En wat is dat?" vroeg Matt op onschul
dige toon.
„Wel, ik ontving vanmorgen een schrij
ven van de politie uit Oringham, ergens in
Suffolk".
„En ging dat over die wagen?" vroeg
Matt enigszins scherp.
„Ja, ze konden via het nummer nagaan,
dat ik de eigenaar was, begrijpt u. Welnu,
die Ameriaan schijnt in die wagen hele
maal in Oringham geweest te zijn, hoewel
hij naar ik meen zei alleen maar in
Westelijke richting was geweest. U weet
hoe 't gaat als je 't druk hebt, je luistert
niet precies naar alles, wat ze je vertel
len
Matt had de garagehouder wel door
elkaar willen schudden om voort te ma
ken met zijn verhaal.
„Hoe dan ook", vervolgde Argent, „er
was een gouden polshorloge in het toilet
van de Anderson Garage in Oringham ge
vonden, en men meent, dat die Amerikaan
dat daar achtergelaten heeft. Ze hebben het
horloge aan de politie overhandigd het
zijn eerlijke mensen daar, meneer, en eer
lijkheid duurt altijdhet langst en ze
hadden het nummer van mijn Roman en
zo kwam de politie bij mij terecht. Nu is
die Amerikaan inmiddels echter weer naar
Amerika vertrokken; ik heb bij het „Ola
George Hotel geïnformeerd, maar ze we
ten zijn adres niet. Ik weet zijn adres even
min, en als hij nu zijn horloge niet terug
kan krijgen, vindt u dan ook niet, dat ik
't maar moet houden?"
Matt knikte. „Inderdaad", antwoordde
hij. „Wanneer is dit gebeurd?"
„Woensdagavond laat of Dondermorgen
vroeg. De wagen werd Donderdagmiddag
teruggebracht, en kwam waarschijnlijk re
gelrecht uit Oringham terugrijden".
,,'t Is héél merkwaardig", zei Matt vol
overtuiging. „Die politie is soms inderdaad
wel handig".
Argent stemde hiermee volmondig in en
Matt vroeg hem vervolgens hoeveel hij
moest betalen. Pas toen hij weer onderweg
was, besefte hij, hoe hij geboft had: Ar
gent's verhaal was een prachtige aanwij
zing! Niet alleen werd Cass hierdoor in
verband gebracht met het plaatsje Orang-
ham, maar ook zou de garage, die Argent
genoemd had, stellig nadere inlichtingen
kunnen geven! Maar wat had Cass in
Oringham te zoeken! 't Was bijna uitgeslo
ten, dat hij de jongen éérst daarheen had
gebracht en later pas naar Londen. Toch
zou hij nooit dat grote eind naar Suffolk
gereden hebben zónder een bepaald doel!
Matt piekerde over deze vragen, terwijl
hij met grote sielheid het laatste gedeelte
van de weg naar Londen aflegde. Hoe meer
hij er over nadacht, hoe meer hij er van
overtuigd raakte, dat Jim of hij zo spoedig
mogelijk een bezoek moest brengen aan de
Anderson Garage in Oringham.
Jim Woodstone lag languit op zijn bed
te lezen, toen Matt zijn kamer in het Foster
Hotel binnenstormde. Het was even na vijf
uur in de middag en zijn eerste vraag was:
„Zeker nog geen nieuws van Monica,
hè?"
Woodstone's rustige antwoord: „Er is een
heleboel nieuws", kalmeerde hem ogen
blikkelijk en hij voelde zelfs iets van angst
in zich opkomen.
Er is toch niets verkeerd gelopen, Jim?"
vroeg hij dringend.
Jim lachte. „Nee, niet met haar, mijn
brave! Maar er is wel van allerlei gebeurd
intussen...." Hij werd onderbroken door
een verbaasde uitroep van zijn vriend:
„Allemensen, Jim, wat heb jij met je zelf
uitgevoerd?"
„Ik heb alleen maar mijn snor afgescho
ren, die je altijd zo lelijk vond".
Woodstone, die genoten had van de ver
bazing van zijn vriend werd thans weer
ernstig. „Ik heb je enorm veel te vertel
len, oude jongen", zei hij. „Ik moet je in
de eerste plaats bekennen, dat ik je wel
enigszins om de tuin heb geleid. Trouwens,
ik ben zelf ook misleid.
Jim deed uitvoerig verslag van zijn bele
venissen en Matt wa-s zó geboeid, dat hij
zijn eigen nieuws volkomen vergat. Hij
luisterde ademloos naar het verhaal van
zijn vriend, dat hem zo nu en dan bijna on
geloofwaardig voorkwam. Hij gnuifde van
plezier, toen hij hoorde, wat er met Cass
gebeurd was.
„Prachtig schitterend!" riep hij uit. „Ik
wou dat ik er bij geweest was. Die ellende
ling!"
Toem Jim klaar was met zijn verhaal,
vroeg Matt onmiddellijk. „En waar is Mo
nica nu?"
Woodstone schudde zijn hoofd. „Ik weet
't niet", antwoordde hij.
„Weet je dat niet? Hoe bedoel je dat?"
„Wind je niet op! Meneer Randal zelf zal
je binnenkort een antwoord cp die vraag
geven. Hij heeft mij opgebeld om te zeg
gen, dat ze om wat uit te rusten van deze
afschuwelijke ervaringen uit de stad is
vertrokken, 't Leek hem bovendien goed,
dat ze zich even uit de buurt hield. Meneer
Randal was heel beleefd en vriendelijk
door de telefoon".
„Ik kan me voorstellen, dat ze op haar
verhaal moet komen", zei Matt. „Maar ge
loof je, dat hij van plan is ons niet in te
lichten over haar terugkomst""
„Ja, ik heb inderdaad die indruk".
„Misschien is 't goed", zei Matt peinzend.
,,'t Zal mevrouw Dean in de war brengen.
Ik vraag me af, wat haar volgende zet zal
zijn. Ik neem aan, dat de ogen van Randal
en Arden nu eindelijk open zijn gegaan.
„Die van Randal in ieder geval wèl",
antwoordde Jim. „En ik geloof, dat hij jou
en mij zéér erkentelijk is. Hij zei zo iets en
schijnt je graag spoedig te wiilen spreken.
Hij heeft me gezegd, dat hij tegen half zes
langs wil komen. Ik heb opdracht gegeven,
dat ze hem onmiddellijk hier boven bren
gen. Misschien heeft hij nog nieuws. ik
hoopt 't".
Opeens herinnerde Matt zich Argent en
hetgeen hij daar gehoord had. „Allemen
sen, ik vergeet iets heel belangrijks", riep
hij uit. „Jim, ik heb nieuws voor jou en
ook voor hem! Het geluk was weer eens
met me. Je herinnert je Argent's garage?
Wel, ik stopte daar onderweg om te tanken,
en ongeveer 't eerste wat ik zag was die
bewuste Roman, die daar geparkeerd
stond.
„Ik heb hem gekocht. Hij wordt me van
middag nog afgeleverd", zei Woodstone op
doodkalme toon.
„Jijdie wagen gekocht? Maar.
Een klop op de deur deed hem verder
zwijgen.
„Binnen" riep Woodstone en even later
betrad Faraday Randal het vertrek
Randal zag er nog triester en verschrom
peld er uit dan anders. Zijn jas scheen nog
méér om hem heen te slobberen en de lij
nen schenen nog dieper in zijn gezicht ge
grift te zijn. Zijn stem klonk vriendelijk,
toen hij de twee jonge mannen be>groette en
even kwam er een innemende glimlach om
zijn mond toen hij Matt de hand drukte.
Na enkele conventionele woorden kwam hij
echter onmiddellijk ter zake. „De laatste
keer, dat ik u ontmoette, meneer Tarrant,
trachtte ik uw belangstelling in deze zaak
te doden", zei hij openhartig. „Ik deed mijn
best u af te schrikken. Ik beken nu eerlijk
dat ik 't bij het verkeerde eind had en kom
thans uw hulp inroepen. Uw hulp en die
van meneer Woodstone. Wat Laura Dean
betreft, ben ik geheel tevreden gesteld".
(Wordt vervolgd).
