IJmuider Courant | 1954 | 4 augustus 1954 | pagina 3

IJmuidense zeekadetten met een
B.2-sloep op de plassen

Verenigi ngsvaria

Thalia

Zonnebrillen

Slepers langs de Nederlandse kust
de sterke trots van vele maatschappijen

Kennemer Lantaarn

Van de „Canopus" naar de Boomhoek

Vijf korpsen een week lang in het
Verlaten Marine Opleidingskamp

Beverwijk

Castricum
Radio-sterren traden op

uit de IJmond

De naam „Schelde" heeft voor
IJmuiden een tragische klank

WOENSDAG 4 AUGUSTUS 1954

Gladiolenweek heeft alles,
behalve Gladiolen

VW had eindelijk
het weer eens mee

Bromfietster over de kop

Houtaanvoer

Zevenkamp van „Kinheim"
op „Tussenwijk"

Fa. R. DE BOER

Korte Raadsagenda voor
Dinsdag

LANGS SLUIZEN EN HAVENS

HOLIDAY IN MEXICO

„De Hoop" had last van het
slechte weer

(Van een verslaggever)

OP DE WIJDE PLASSEN BIJ NIEUW LOOSDRECHT zijn deze week de IJmuider
knapen te vinden, die gewoonlijk op hun vrije middagen het hele jaar door de oude
loodsboot „Canopus" bij de Kleine Sluis bemannen. Het zijn eenentwintig jongens
tussen de veertien en zeventien jaar, leden van het zeekadettenkorps „IJmond", die
er onder leiding van hun commandant, de heer G. A. van der Wildt, deelnemen aan
het vijfde nationale kamp van de Nederlandse zeekadetten in het Marine Opleidings
Kamp op de hei onder de rook van Hilversum. Of beter: een internationaal kamp,
want dit jaar is ook een groep Engelse zeekadetten te gast. In totaal zijn er zo'n
hondervijftig deelnemers aan het kamp van deze vijf jaar bestaande vereniging, die
over geheel Nederland al tien korpsen telt en zich ten doel stelt bij de jeugd kennis
en practische bekwaamheid op maritiem gebied aan te kweken en deze jongeren op
te voeden tot goede staatsburgers in de meest algemene zin.

Aan die practijk wordt daar op de Loos-
drechtse plassen wel het meeste gedaan,
want helaas beschikken vele korpsen in
eigen omgeving niet over voldoende mate
riaal om met de kadetten te gaan roeien
en zeilen. Daar de grote bevolking van het
Marine Opleidingskamp thans met verlof
is, is de gelegenheid te baat genomen en
kunnen de korpsen over de B 2-sloepen van
de marinejachthaven „De Boomhoek" bij
het Opleidingskamp beschikken. Sloepen,
waarin gewoonlijk de matrozen van de dek-
dienst voor de marine worden opgeleid en
waarin strenge kwartiermeesters het com
mando hebben.

Nu komt de bezoeker daar in de Maan
dagmiddag sloep negen tegen; bemand met
eenentwintig flinke IJmuidense knapen,
lachend en enthousiast en genietend van de
ongekende bekoring, die het zeilen op deze
plassen heeft. Met alle zeilen bij snelt de
B 2 voortgeduwd door een flinke bries
over het hobbelige zeetje. Nauwgezet vol
gen de jongens de orders op van hun com
mandant, de heer Van der Wildt en even
stipt luisteren zij naar hun schipper, de
heer L. van Loon. „Een mooi homogeen
ploegje", heeft de inspecteur van het Zee
kadettenkorps, de luitenant ter zee der
tweede klasse van Speciale Diensten, de
heer J. Heuseveldt opgemerkt. „Jongens,
die er tenminste iets van weten en er ge
voel voor hebben". Maar hij neemt het de
andere korpsen in het geheel niet kwalijk,
wanneer de prestaties minder zijn. De ver
eniging wil de jeugd kennis en practische
vaardigheid bijbrengen op maritiem geDiect
door onderricht in roeien, zeilen, zeeman
schap, seinen, meteorologie, beginselen der
theoretische zeevaartkunde, scheepsbouw
en meer van dien aard. Welnu, is dit kamp
dan niet de aangewezen gelegenheid voor
het roeien en zeilen? Het zeekadetten
korps tracht zijn doel verder te bereiken
door het wekken van belangstelling voor
de koopvaardij, de Koninklijke Marine,
het Loodswezen, het reddingswezen, de
kustvaart, de visserij en de binnenvaart
en al die andere bedrijven, die op de
scheepvaart zijn ingesteld. In het water
kamp worden voorts lessen gegeven in
lichamelijke oefeningen, exerceren en dis
cipline. Het blijkt steeds weer, dat gezonde
ontspanning gepaard gaande aan ontwik
keling zowel geestelijk als lichamelijk
en het bijbrengen van de zogenaamde
„sea-mindedness", die bevorderd wordt
door 't Zeekadettenkorps, de jeugd van Ne
derland zeer goed te stade komt en flinke
jonge mensen van hen maakt.

GE MOOGT NU iets hebben gelezen over
exerceren en discipline de jongens en
de leiders dragen ook het uniform van de
marine, kennen dezelfde rangen, maar
dragen andere uitmonsteringen dit wil
nog niet zeggen dat het korps een mili

tair karakter dragen. Integendeel! Elke tak
van scheepvaart, of het nu marine, loods
wezen of koopvaardij is, is gebaat bij een
generatie van jongeren, die weet hoe het
reilt en zeilt op zee en dan is het haast
als vanzelfsprekend dat die instanties, re
derijen en bedrijven ieder op eigen wijze
steun verlenen aan het Zeekadettenkorps.
Tal van korpsen beschikken al over afge
dankte loodsboten. Een week lang heeft
het Arnhemse zeekadettenkorps de IJmui
dense „Canopus" kunnen bemannen om
hier van 24 tot 30 Juli de vacantie door
te brengen. Ze verblijven thans in het
Loosdrechtse waterkamp, maar zijn nog
steeds niet uitgepraat over IJmuiden. Elke
dag mochten een paar knapen mee op
de loodsboot voor IJmuiden, het groep
je heeft de havens en sluizen bezocht
en aan boord van de „Canopus" werd echt
wacht gelopen en zeedienst gehouden.

VAN GOUDA, IJMUIDEN, Amsterdam,
Arnhem en het Engelse New Clacton on
Sea zijn de zeekadetten thans overdag op
de plassen aan te treffen. Vorige week
Vrijdag hebben ze hun bivak opgeslagen
in de barak L 5 van het Marine Opleidings
kamp, waar ook een cantine is ingericht en
de warme hap wordt gebruikt. Op de fiets
zijn de IJmuidenaren er gelijk met de
jongens van Arnhem heen getrokken. In
volledig tenue, met zwarte schoenen en
zwarte sokken, met werkpak, gymschoe
nen, zwembroek, handdoek, zakmes, drink-
mok en wat al niet meer. Van de Marine
kregen zij in het kamp een matras, een
kopkussen en overtrekjes met drie dekens.

Eike ochtend is het al om zeven uur
„overal". De kooien worden opgemaakt en
tegen half acht volgt de mars naar het
cafetaria voor de broodmaaltijd. Om acht
uur wordt baksgewijs gehouden op het
plein voor de garage en wordt rapport
uitgebracht van ieder korps aan de leider
van het kamp, de heer Visser van het Arn
hemse korps. Een lange rij van fietsers is
daarna te ontwaren op de kronkelende
wegjes in dit vlakke land. De zeekadet
ten gaan naar „De Boomhoek", de marine
werf en jachthaven, waar zij het frisse
matrozenpak wisselen voor het werktenue.
De sloepen worden opgetuigd en er wordt
geroeid of gezeild. Uiteraard zijn daar Za
terdag en Zondag nogal wat instructie
lessen aan vooraf gegaan. De instructeurs
staan hun mannetje, dat dient gezegd en
een waterkamp als dit ondervindt dan
bovenal veel steun van de door .Comman
dant Zeemacht Nederland beschikbaar ge
stelde leden van het marinepersoneel, zo
als bootsman J. v. d. Korput en de adel
borst eerste klasse van- administratie J. M.
de Blaey.

WANNEER TEGEN HET EIND van de

middag het signaal „kant maken van de
sloep" heeft „geklonken", zijn de jongens
elke dag moe, maar uiterst voldaan. De be
manning van elke sloep bergt het eigen
tuig op op een wijze de marine eigen. „Zou
den we weggaan, dan zou niemand merken
dat we er geweest zijn", merkt de heer
Heuseveldt op. Ook de leider van het En
gelse korps is maar wat te spreken over
dit kamp. Zijn naam is G. Quinnell en hij
vertelt er even graag bij dat het Engelse
„Sea Cadet Corps" thans uit 22.000 jonge
ren bestaat. Ook de weinige bewoners van
het Marine Opleidings Kamp, die thans
de wacht hebben, zijn vol lof over de ka
detten, die zich ordelijk gedragen als gas
ten van de Koninklijke Marine. De jongens
zelf en daar komt het op aan vinden
het een prettig kamp. De hele dag op het
water en 's avonds voetbal, volleybal, film
en wedstrijden om tenslotte om tien uur
te horen: „Lichten doven, alles stil". Zover
was het echter nog niet, toen we het kamp
verlieten. De aanvalwerd juist geopend
op het bekende marine-gerecht-van-de-
Maandag: bami en snert met drijfijs. „Een
goede hap", zei baksmeester Nico van Duijn
uit IJmuiden, die de hele dag het roer van
de B 2 in handen had gehad, „de groeten
thuis". W. N.

Met enige spanning kijken de organisa
toren der gladiolenweek en ook zij, die hun
medewerking hebben toegezegd voor het
versieren van de kuipen in de Breestraat,
naar het weer in de komende dagen.

Er zal aanhoudend warmte moeten ko
men wil men over een goede kwaliteit gla
diool beschikken, want daar mankeert het
voorlopig nog aan. Door het koude en natte
weer zijn de gladiolen nog slecht houd
baar. Men is nu al bezig gladiolen uit an
dere teelt-centra te halen, maar ook daar
valt de bloeiperiode natuurlijk veel later
dan normaal.

ADVERTENTIE

WIJ ZIJN MET VACANTIE

Old Clothes New
DRY CLEANING ONLY

Koningsplein 10 Telefoon 4886

De weersomstandigheden, waaronder de
Castricumse VW in het kader van haar
zomerprogramma Dinsdag een cabaret
avond kon geven in nauwe samenwerking
met het Ned. Theaterbureau, waren ditkeer
uitstekend te noemen. Ruim 1500 mensen
hebben van het mooie weer en het sublie
me programma dat geboden werd, gepro
fiteerd.

Willy Vervoort, de bekende conférencier,
eistte het leeuwendeel van het succes voor
zich op, waarbij hij af en toe terzijde werd
gestaan door zijn echtgenote, die onder de
naam Tonny Boucher, triomphen viert.

De stem van Mieke Telkamp vermocht
vooral de aanwezige jongelui te boeien en
Olga Lowina oogstte een dusdanig applaus,
dat zij een toegift moest geven. Het op
treden van de accordeonnist Johnny
Meijer, de pianist Tom Erich en Carlo
Piëtro, brachten 't publiek bijna in extase.
Het was een sympathieke geste van de
WV, om de militairen, die voor een oefe
ning hun tenten langs de Zeeweg hebben
opgeslagen, tegen gereduceerde prijs toe
gang te verlenen.

Net was Dinsdagmorgen een bromfiet
ster, die op de Van Oldenborgweg reed,
van plan het duinlandschap in ogenschouw
te nemen, toen uit tegenover gestelde rich
ting een mannelijke collega naderde. De
dame lette niet goed op met als gevolg een
botsing met de andere brommer. De dame
kwam met een buiteling in het mooie duin
landschap terecht en verloor bij deze gang
van zaken haar kunstgebit, dat niet tegen
de harde werkelijkheid kon en brak. De
bromfietster kreeg bovendien schaafwon
den aan het gelaat. Haar collega kwam
met de schrik vrij.

Voor de papierfabriek Van Gelder Zonen
is Dinsdagmorgen aangekomen het Finse
s.s. „Sarpen", dat van de Finse haven Yx-
p'ila 'een lading van 927 vadem hout aan
voerde.

De Luchtpost (Castricum)

Met 193 duiven heeft de Castricumse post
duivenvereniging De Luchtpost Zondag deel
genomen aan de wedvlucht vanaf Mons, een'
afstand van 238 km. De dieren werden om
7 uur gelost en voor wat de eerste vijf bin
nengekomen duiven betreft zijn de uitslagen
als volgt: 1. G. Bielsma 10.42.02; 2. J. Zent-
veld 10.45.19; 3. A. Vonk 10.51.39; 4. H.
Sanders 10.51.59; 5. F. Tromp 10.51.54.

Het clubkampioenschap in de fond
afdeling is gewonnen door de heer J.
Zentveld, met 387 punten. Zondag wordt ge
vlogen vanaf Quievrain, een afstand van
247 km.

„Bonte Duif"

De postduivenvereniging „de Donte Duif"
nam deel aan de wedvlucht van Mons, over
een afstand van 228 km. Om 7 uur werden
de vogels in vrijheid gelaten, en als eerste
„toonde" zich de duif van J. M. v. Loon en
wel om 10.34 uur. Na een gemiddelde snel
heid van 1020 m. per minuut. De tweede duif
meldde zich 9 min. later en de laatste prijs-
duif 1 uur 9 min. later.

De prestaties zijn als volgt: J. M. v. Loon
1, 30; P. Verschuren 2, 11, 13; J. Verwer 3,

7, 20, 31, 41, 42, 43, 46; J. Kaldenbach 4, 6.
9, 10; B. v. d. Werff 5, 34; H. v d. Pieterman

8, 12, 18, 33, 44, 47; comb. K. Jellema/R.
Middelkoop 14, 19, 32, 36; W. Donkersloot
15, 37; B. Minneboo 16; F. Schaap 17, 24, 26;
J. Minneboo 21; P. Visser 22; W. Koks 23,
29; A. Donkersloot 25, 27, 28, 38; A. Kraayen-
oord 35, 48; E. Klinge 39; A. Belfroid 40, 45.

„De Reisduif"

Aan de vlucht van Mons, over een afstand
van 230 km. werd door 582 duiven van de
Beverwijkse vereniging „De Reisduif" deel
genomen.

Na de lossing om zeven uur was de eerste
duif om 10.35 uur terug; de laatste meldde
zich om 11.46 uur.

De uitslagen waren: P. Bruins 1, 5, 6, en
22; G. Grapendaal 2, 3, 11 en 28; Gebr. Gel
derman 4; M. Niesten 7 en 15; C. Hoeks 8;
G. de Graaf 9 en 32; D. Stiemer 10; C. G. J.
Dekker 12, 33 en 34; R. du Crocq 13; J. Dem-
mers 14; J. de Nijs 16; H. Beentjes 17, 20 en
21; H. Gaasenbeek 18 en 29; J. Schipper 19 en
25; W. Tuyn 23; T. Gravemaker 24 en 30; A.
van Son 26, 36 en 50; A. van Zijl 27; R. Zoon
tjes 31; G. v. d. Winden 35; P. Vergunst 37;
P. H. van Minnen 38, 40, 43, 48 en 49; W.
Fernee 39; L. H. Kneppers 41; P. Dekker 42;
G. Visser 44; A. Verschuren 45 en 46; P.
Luyt 47.

„Assumburg"

Ook de Heemskerkse vereniging „Assum
burg" nam deel aan de vlucht van Mons.
De uitslag was: H. Ossendorp 1, 5, 10 en 11;
H Stengs 2 en 13; J. Knap 3 en 14; Veweha
4, 7 en 12; P. v. d. Loos 6; J. van Tunne 8;
P. Beentjes 9; G. Duyn 15; Ch. Bey 16.

„Bevrijde Vleugels"

Van de Heemskerkse vereniging „Bevrij
de Vleugels" was de uitslag: J. Winter 1; J.
van Stralen 2 en 7; A. J. Bruins 3, 4, 12 en
15; P. Lotterman 5, 8 en 11; N. van Duiven
voorde 6, 10 en 16; P. Eeltink 9 en 13; J. G.
Dudink 14.

„Atoom"-duiven kwamen van Mons

De leden van de postduivenhoudersver-
eniging „De Atoom" waren Zondag met een
contingent van 142 jonge duiven in Mons.
De dieren, die de terugtocht van 230 km.
naar huis moesten afleggen tijdens Zuid-
Westen wind en om zeven uur 's morgens
waren gelost, gaven deze vlucht een abnor
maal verloop. De eerste prijsduif arriveerde
om 10.37 uur op het hok en de laatste kwam
pas om 11.58.30 uur binnen. De snelste vogel
legde gemiddeld 1057 meter per minuut of
ruim 63 km. per uur af.

De uitslag werd: L. E. A. Sloot 1, 11, 12,
28' D. Stapper 2, 22, 23; Martinius 3, 26; H.
J. Exalto 4, 20; W. A. Schouten 5, 8, 9, 17;
A. Kat 6, 18; P. v. d. Wilde 7, 10, 25; J. Exalto
13, 16, 24; A. Jongbloed 14; A. de Bot 15,
Harsveld 19; J. Stijnman 21, 27.

Zware verliezen voor Oranje Nassau

Met 248 duiven heeft de postduivenvereni
ging Oranje Nassau aan de wedvlucht van
Mons deelgenomen. De duiven legden een af
stand van 227 km. af. De vlucht had een
traag verloop en er werden zeer veel verlie
zen geleden. De eerste duif meldde zich om
10.39.58 uur bij de heer A. de Waard, de
laatste kwam binnen bij B. Visser om 12.3.23
uur. De verdere uitslag luidt als volgt:

A. de Waard 1; D. Bannink 2, 32, 34; J.

Wijker 3, 9, 15, 18, 27, 31, 38; M. Broek 4, 5,
26; L. de Waardt 35; P. v. Dongen 7, 17; K.
Dekker 8, 29; A. Gravemaker 10, 37, 39; Jac.
Kist de Ruijter 11, 33; Joh. Broek 12, 13, 36,
40; H. J. Belfroid 14, 16, 20, 30, 46; A. Ham
19; E. Broek 21, 42, 49; K. Kieper 22, 25, 44,
47; D. Mante 23; B. Visser 24, 50; Jac. Clots
28; J. Boekweg 41, 45; B. Apeldoorn 43; M.
Rutte 48.

De voetbalvereniging „Kinheim" zal Zon
dag haar jaarlijkse zevenkam houden, waar
aan bovendien een vierkamp voor dames
wordt verbonden met voetbalwedstrijd.

Aangezien „Kinheim" wegens de aanleg
van de nieuwe sportvelden aan de Konings
weg niet de beschikking over haar oude
veld heeft, zal de sportdag cp het terrein
„Tussenwijk" worden gehouden, 's Morgens
komen de welpen en aspiranten voor de
strijd bijeen om de J. de Graaf-wisselbeker
en 's middags zijn de wedstrijden voor dames
en heren, die om twee uur beginnen.

ADVERTENTIE

KENNEMERLAAN 60

Verhoging presentiegelden

De raad der gemeente Beverwijk zal Dins
dag 10 Augustus 's avonds half acht
weer op Scheybeeck bijeenkomen ter behan
deling van de volgende agenda:

1. Voorlopige vaststelling van de gemeente-
rekening 1952 en daarbij behornede bedrijfs-
rekening 1952 en daarbij behorende bedrijfs-
de gemeente-begroting 1952;

2. Voorstel tot tijdelijke verlenging van
de Tijdelijke Ziektekostenregeling voor het
personeel.

3. Voorstel tot wijziging van de Arbeids
overeenkomstenverordening.

4. Voorstel tot aflossing van enkele rijks-
voorschotten voor woningbouw en tot het
aangaan van een onderhandse geldlening
ad f 1.000.000,—

5. Voorstel tot goedkeuring van de reke
ning over het jaar 1953 van het gasthuis of
Oude Mannen- en Vrouwenhuis te Wijk aan
Zee.

6. Voorstel inzake wijziging van de presen
tiegelden voor het bijwonen van de verga
deringen van de raad en de uit zijn midden
benoemde commissiën.

7. Voorstel inzake vaststelling van de
definitieve stichtingskosten van twee com
plexen woningwetwoningen.

8. Voorstel tot onteigening ingevolge arti
kel 10, le lid, sub 2 van de Wederopbouw-
wet van onroerende goederen gelegen in het
industrieplan „De Rijp".

9. Voorstel tot het garanderen van hypo
thecaire geldleningen ten behoeve van de
particuliere woningbouw.

10 Mededelingen en ingekomen stukken.

Medio r cember 1952 is in de raadsverga-
dering beraadslaagd over de vraag in hoever
de in 1946 door Gedeputeerde Staten vast
gestelde regeling van presentiegelden naar
het oordeel van de raad herziening behoeft.
Het bedrag dezer vergoedingen was bepaald
op f5 per bijgewoonde vergadering van de
gemeenteraad en op f 2,50 voor e'ke bij-
gewoonde vergadering van de door de ni&a
uit zijn midden benoemde commissiën. Een
voorstel van het toenmalige college van
burgemeester en W' houders om te bevor
deren, dat deze bedragen zouden worden ver
hoogd, is toen in December 1952 door
de raad verworpen.

Het komt B. en W. voor, dat er aanleiding
is om thans andermaal deze vraag onder
het oog te zien. In aanmerking nemende, dat
een tarief van f5 per bijgewoonde vergade
ring reeds vóór 1934 in de oude gemeente
Beverwijk heeft gegolden en gelet op de
huidige aard en omvang van de werkzaam
heden, alsmede op de in andere gemeenten
geldende regelingen, komt liet B. en W voor,
dat er thans voor een herziening alleszins
aanleiding is.

B en W. stellen dan ook bij deze voor aan
Gedeputeerde Staten dezer provincie te ver
zoeken de voor Beverwijk geldende rege
ling in dier voege te willen herzien, dat het
bedrag der vergoeding voor de leden van de
raad dezer gemeente voor het bijwonen van
zijn vergaderingen met ingang van 1 Juli
1954 wordt bepaald op f 10 per bijgewoonde
vergadering en het bedrag der vergoeding
voor het bijwonen van de vergaderingen van
zijn afdelingen en van de door hem uit zijn
midden benoemde commissiën met ingang
van dezelfde datum worden vastgesteld op
f4 voor elke bijgewoonde vergadering. Een
en ander met dien verstande, dat deze be
dragen bedoeld zijn voor de volle duur van
een per etmaal gehouden vergadering, ook
als deze door een pauze wordt onderbroken.

ZEESLEEPBOTEN, die door middel van een stoommachine worden voortbewogen,
beginnen een zeldzaamheid te worden. Als we de vloot van L. Smit Co's Interna
tionale Sleepdienst nagaan vinden we van de 19 zeeslepers er slechts twee stoom
schepen bij. Het zijn de 28-jarige „Schelde" en de 23 jaar oude „Ebro", respectieve
lijk 900 en 800 pk. Laatstgenoemd schip was de eerste sleepboot onder die naam,
anders is het gesteld met de „Schelde", die twee voorgangers heeft gekend.

De „Schelde" van 1926.

Als we nu de vloot van Smit bekijken in
1910 valt het op dat er toen twee maat
schappijen varen: de Internationale Sleep
dienst Mij. met 5 en L. Smit Co's Sleep
dienst met 12 sleepboten. De vloot van de
Internationale was nieuw, de oudste was de
in 1905 gebouwde „Maas" en de nieuwste
de „Donau", welke in 1910 door Wilton
was afgeleverd. De „Schelde" was er in
1906 bijgekomen eveneens gebouwd bij
Wilton. De andere schepen waren alle van
verschillende werven gekomen: Van de
Kuijl in Slikkerveer, Rotterdamse Droog
dok Mij. en Rijkee in Rotterdam. De sche
pen droegen namen van rivieren en behalve
de drie zojuist genoemde waren er ook de
„Thames" en de „Seine".

De schepen van L. Smit hadden toen al
namen van zeeën, de „Rotterdam", „Wo-
dan", „Oceaan" en „Rozenburg" maakten
hierop een uitzondering. De „Rotterdam"
was in 1910 de oudste sleepboot van de
rederij. Het schip had er al 40 jaar op zit
ten. Slechts enkele jaren oud waren de
stoomsleepboten „Zwarte Zee" en „Roode
Zee", die met een inhoud van ruim 570 ton
en een machinevermogen van 1200 pk in
het begin van deze eeuw tot de grootste en
sterkste zeeslepers behoorden.

Dubbele schoorsteen

De eerste sleepboot „Schelde" was wel
niet zo groot als dè „Roode Zee" en de

ADVERTENTIE

(het theater met de beste films)

DONDERDAG a.s. 8 uur
in een speciale reprisevoorstelling
Walter Pidgeon - José Iturbi

Jane Powell
Xavier Cugat's Rumba-orkest in

Een oogverblindende musical in
carnaval-sfeer
Een kleurrijk feest voor iedereen

Vier dagen

Het is allemaal weer achter
de rug en de mensen, die het
altijd beter weten zeggen:
waar hebben ze zin in. Maar
de tien Velsense politiemannen,
die vier dagen lang rond Nij
megen hebben getippeld, wil
len daar niets van horen, want
hun Vierdaagse is een onaan
tastbaar goed in elke zomer en
ze zullen hem blijven lopen tot
ze niet meer kunnen.

Met inspecteur J. W. v. Buu-
ren in het voorste gelid hebben
de tien hun kilometers afge
knabbeld in regen en kou, met
blaren en stijve spieren, maar
ze hebben geen krimp gegeven
en zijn vier dagen later monter
de Keizer Karelstad binnenge
wandeld weliswaar met heel
wat meer blaren dan op het
moment van de start, maar
niettmin goed, heel goed ge
mutst. Voor de inspecteur was
het al de negende keer, net als
voor hoofdagent E. P. de Vries
en agent M. Brandwijk. De an
deren waren, op agent J.
Bronsveld na, ook geen begin
nelingen meer, want brigadier
J. Heniman had het aj een keer
eerder gedaan, voor hoofd
agent D. Bosman werd het de
vierde en voor J. Patmos de
achtste keer. Agent M. Betel
liep zijn achtste vierdaagse en
R. v. Heide heeft er nu ook zes
tien dagen opzitten. H. Lee
ring ging ten tweeden male
mee met het Velsense detache
ment, dat vier dagen liet zien,
dat het niet gauw te verslaan
is. Er waren dan ook 350 kilo
metertjes de man aan training
aan voorafgegaan.

Geld in het laatje

Na de toespraken van de
heer Boot van de scheepswerf
„De Industrie", de heer Corn.
Vrolijk als reder en van nog
enige genodigden heeft Zater
dagmiddag bij de overdracht
van de nieuwe IJmuidense
aanwinst de trawler SCH
153 „Onderneming 4" nog
iemand gesproken Het bleef
onvermeld in het verslag, maar

alsnog gaat het hierbij, want
het was een speechje van de
heer H. Spoelstra uit de War-
menhovenstraat voor het
nieuwe hospitaalkerkschip „De
Hoop". De collecte, die daarna
werd gehouden, bracht niet
minder dan 63.53 op. Waar
van acte!

Poesje (slot)

Het hartverscheurende Vleet-
straat-verhaal van een paar
Lantaarns geleden over het
prille poesebeest, dat door een
paar kwajongens doodgeknup
peld zou zijn, nadat een hond
er eerst het nodige aan gedaan
had, heeft de Velsense dieren
bescherming volledig (en te
recht) in de gordijnen gejaagd.
Er is een diepgaand onderzoek
uit voortgesproten met alle
maal „verhoren" van getuigen
uit de omtrek en diverse ge
sprekken.

Van de hele historie is, nu
ze gereconstrueerd werd, niet
zo bijster veel meer overgeble
ven. Ziehier de restanten:
Poesje was te logeren bij een
familie in de Vleetstraat, die
even weg moest en poesje niet
binnen hield maar zolang liet
lopen. Poesje klom op de muur,
werd aangeblaft door een paar
honden en daalde ter aarde,
toen de honden waren afge
trokken, waarop de honden
schielijk terugkwamen, geza
menlijk poesje een knauw ver
kochten en tevreden naar huis
gingen.

Toen zijn er een paar heel
jonge kinders met poèsjes
overblijfselen gaan zèulen
(kinderen die echt niet wisten
wat ze deden) het diertje is
door tussenkomst van een
goedwillende passant ergens
begraven maar later weer op
gedolven door andere, even

eens heel jonge kinderen die
de solpartij hebben voortgezet.

Hieruit blijkt:

a. Dat kleine poesjes in huis
horen.

b. Dat de Dierenbescherming
alle lof verdient voor heur
diepgaande bemoeiingen.

c. Dat er een voorval werd
opgeblazen door een te goe
der trouw verontwaardigde
briefschrijver.

Incident gesloten.

Strijdje

Het ruikt nog altijd een beet
je schroeierig, al is de brand
allang uit.

Bij Van Gelder bedoel ik,
waar Zondag de rode haan zo
fel kraaide.

Want de brandweren, die bij
deze gebeurtenis betrokken
zijn, hebben er haast een ru
zietje over gekregen.

Het is Zondag zo gegaan: De
Velsense brandweer was er,
met alle beschikbare zeilen bij
gezet, de Hoogovenbrandweer
presenteerde later ook de spuit
en een Haarlemse motorwagen
heeft zich enige tijd in de ach
terhoede opgehouden.

Beverwijk was er niet.

Wèl de Beverwijkse com
mandant, die persoonlijk eens
kwam kijken of er misschien
iets uit te richten viel. Maar
dat was er althans toen niet
meer niet. En dat is gaan
steken vrinden.

Die Haarlemse brandweer is
eigenlijk door een vergissing
naar Velsen-Noord gesneld, dit
zij vooropgesteld, want de por
tier van de brandende fabriek
belde in zijn begrijpelijke ze
nuwen alles wat met een b be
gon in de omtrek op en de
Haarlemse brandweercomman
dant heeft toen op een ietwat

verwarde melding direct de
Spuit uitgestuurd. Overigens
niet helemaal juist, want zoiets
moet het hoofd van de plaat
selijke brandweer c.q. de hoog
ste gezagdrager doen, maar
daar is volledig in te komen,
niet waar.

Als zijn huis afbrandt geeft
de mens een gil en gaat hij
geen gezegelde papieren aan
vragen en invullen.

En het huis brandde zowat
af.

Nu is er echter een wrang
bijsmaakje aan het geval ge
komen, doordat een krant in
Beverwijk uit het feit, dat de
Haarlemse spuit er wel en de
Beverwijkse er niét is geweest,
stekelig concludeert, dat dit
weer een somber staal geacht
moet worden van de rivaliteit
tussen Velsen en Beverwijk.
En dat er belangrijker dingen
zijn in onze omgeving om over
te kiften. Dat laatste is vol
maakt waar het zij weder
om vooropgesteld.

Met alleen maar „ha, ha,
wat een guit", zou nu aan deze
uitlating al genoeg eer zijn be
wezen, ware het niet, dat hier
met lucifers wordt gespeeld
vlak bij een kruitvaatje.

Want er zijn mensen, die
graag een beetje in de IJmond-
verhoudingen stoken, want er
is, volgens hen, maar één Be
verwijk of er is maar één Vel
sen. Samen kunnen die twee
toch niet. Dit brandweerver-
haal is dus eten en drinken
voor zulke luyden, maar heus:
er is niets aan de hand alles
is in goede harmonie verlopen
en alleen dat nerveuze tele
foontje naar Haarlem is het
geringe oorzaak je van een
klein beetje verwarring, die
nu uit dreigt te groeien tot
woorden-met-de-gebalde-
vuist. Want die Beverwijkse
brandweer heeft er even echt
in geloofd en werd kwaad.
Uit de brand zijn we, met zulke
dingen. Zullen we er maar eh,
water over doen?

LAMPENIER

„Zwarte Zee" de bruto inhoud bedroeg
namelijk 336 ton maar bezat toch alle
eigenschappen die men van een zeesleep
boot verlangd. Evenals de beide andere had
deze „Schelde' ook twee schoorstenen ach
ter elkaar hetgeen een forse indruk maakte.
Overigens heeft de „Schelde" niet lang
dienst gedaan bij de Internationale want in
1915 wordt er afstand van gedaan wegens
verkoop naar Zweden.

Heen en weer

De gelegenheid om een tweede „Schelde"
aan te schaffen deed zich voor in 1919, toen
de sleepdienst van Zurmühlen, gevestigd in
IJmuiden ging liquideren. De aan deze
rederij toebehorende „Titan", „Atlas" en
„Simson" gingen over aan de Internationale
Sleepdienst en werden respectievelijk ver
doopt in „Hudson", „Humber" en „Schel
de"-

De eerstgenoemde sleepboot ging bijna
direct weer naar IJmuiden terug en kwam
voor het Bureau Wijsmuller in bedrijf
onder de naam „Drente". Deze „Schelde"
nummer twee heeft zich helaas ook niet op
een lange staat van dienst bij de Rotter
damse rederij kunnen beroemen. Op 8
Maart 1925 voltrok zich het einde van deze
vroegere IJmuidense sleepboot. Het s.s.
„Soerakarta" strandde die dag bij het bin
nenkomen van de Nieuwe Waterweg op de
Noorderpier. De „Schelde" schoot ter hulp,
doch kreeg een tros in de schroef en ver
daagde op de Zuiderpier, waardoor het
schip op de overblijfselen van een vroeger
gezonken vaartuig wrak sloeg. Bij deze
ramp van de „Schelde" verloren 8 opvaren
den het leven.

Drie maal de wimpel

Van de tegenwoordige „Schelde", die
sedert 1926 in de vaart is, is hierbij een
foto afgedrukt. Gebouwd bij de N.V.
Scheepswerf van P. Smit Jr. te Rotterdam
heeft het een lengte van 41,15 m., breedte
7,62 m. en een holte van 4,41 m. Het schip
heeft nog in zich het silhouet van de oude
stoomsleepboot, welke een zeldzaamheid
begint te worden.

Vele reizen staan op naam van deze
„Schelde". Het is bij Smit traditie om de
sleepboot, die in een jaar het hoogste aan
tal mijlen slepende heeft afgelegd een
blauw-witte wimpel uit te reiken. Deze eer
is de „Schelde" driemaal te beurt gevallen:
in 1929 met 18.048, in 1931 met 18.099 en
in 1934 met 14.880 zeemijlen. Daarna werd
deze onderscheiding aan grote collega's
uitgereikt. Het is begrijpelijk want de
„Schelde" blijft tegenwoordig wat dichter
bij huis dan vroeger, toen er nog geen
motorsleepboten waren.

ARIE VAN DER VEER
(Nadruk verboden)

Ds. v. Wijngaarden mee naar zee

Het hospitaal-kerkschip De Hoop, dat
gistermiddag weer zee koos (met ds. v.
Wijngaarden uit IJmuiden, als predikant),
is verleden week teruggekeerd van zijn
tweede reis in dit seizoen. Er moesten nog
enige herstelwerkzaamheden worden ver
richt en daarom is het schip even droog
gezet bij de sleephellingmaatschappij
„Scheveningen". Geen wonder dat er ge
repareerd moest worden aan het oude
casco, want het weer is op deze reis abo
minabel slecht geweest. Tweemaal moest
een haven worden aangedaan, namelijk
Blyth en Hartlepool om een patiënt aan
wal te brengen. Een zieke ging met een
thuisvarende logger mee.

Op 5 Juli was De Hoop onder commando
van kapitein W. F. Rog uitgevaren, de
geestelijke leiding had ds. A. L. Bos uit
Katwijk en dokter F. H. Cherieux uit Den
Haag, die vroeger al meer mee uit is ge
weest, had de taak van scheeps-geneesheer
op zich genomen. De semi-arts J. R. Bouma
uit Noordwijk stond hem als verpleger
terzijde.

De doktoren hebben op deze reis niet
minder dan 120 patiënten op zee behan
deld, dertien werden aan boord genomen,
drie werden in Scheveningen aan wal ge
zet. Radiotelefonisch werden 17 adviezen
gegeven.

De marconist repareerde 18 radio-instal
laties en gaf 17 oproepen om hulp door.

Ook de predikant heeft druk werk ge
had. Hij had contact met 70 schepen, be
zocht er zelf 55 en hield op 36 loggers een
korte kerkdienst. Zes malen preekte hij
aan boord van De Hoop, welke predicaties
op de visserijband werden uitgezonden,
evenals 4 van dê 20 dagsluitingen.

Het is te hopen dat het Cederval-patent
zich deze keer goed zal houden evenals
de waterdichte afsluiting van de schroef
as, zodat er geen stagnatie wordt veroor
zaakt.