VELSER PONTeen bedrijf, dat op zijn tijd ten achter is Opvallend lekker.... Polygoon-Pr of ilti maakt een Hoogovenfilm Agenda voor Haarlem THREE LIONS Sloping van gestrande „Spanker zal ongeveer f 200.000- kosten FALCON REGENJASSEN EN MAAR Tien weken zijn ermee gemoeid 3 Nieuwe problemen bij de pont Aanbestedingskwestie te Assen Haagse trams stonden een half uur stil De „Piet Hein" op weg naar Nieuw Guinea eu'ijui mij! Polygoon en de zon Gevangenen vloerden hun bewaker en vluchtten Kerkelijk Nieuws WOENSDAG 18 AUGUSTUS 19 5 4 DE VOLSTREKT ENIGE groep Nederlanders, die de Velser pontenmisère nog niet zo n troosteloze aangelegenheid vinden, bestaat uit handelaren in ijs, banket, warme worst, patates-frites en Hollandse Nieuwe, wier etablissementen de beide pleinen bij het overzetveer over het Noordzeekanaal op schilderachtige wijze omzomen. Zij hebben een redelijke zomer achter de rug. Maar voor het overige is er geen betrokkene te ontdekken, die vrede heeft met de huidige gang van zaken. Of het nu de eigenaar is van een kleine Beverwijkse expeditie firma, die dagelijks met zijn drie wagens over de pont moet, de politie van Vel- sen of de toerist uit Locarno, voorwie de Afsluitdijk een openbaring en de Velser pont een kwelling werd: zij mopperen. Hartgrondig en mét overtuiging. Dit mopperen zal aanzwellen tot een felle klacht, als er nog twee jaar ponten ellende bij komt, want nu al voorziet de verkeerspolitie voor de komende jaren problemen, die niet gering zijn en de beroepsvervoerders, de industrieën in de IJmond en alle andere min of meer „vaste klanten" van dit wanhopige overzet veer zijn in staat voor te rekenen, wat dat kost en kosten gaat. Alleen a:l dat simpele wachten, dat lang zame optrekken in een file met drieduizend andere auto's. Over de reparaties aan de ponthavens, die bij het intensieve gebruik door vier ponten vaak zwaar te lijden heb ben, word't nog niet eens gepraat, want het hemd is nu eenmaal nader dan de rok. Een voorbeeld: een Beverwijkse firma heeft drie vrachtauto's in dienst, die elke dag ten minste drie keer over het kanaal moeten en terug. Over het gehele jaar ge rekend kost dat per dag 5 uur wachten of wel 6.50 per uur voor een auto van dit kaliber met chauffeur: dat is, voorzichtig geschat 30.elke dag in het Noordzee- kanaal geworpen. Te laat bij de klanten Het halve uur wachten wordt ook wel eens anderhalf. Dan komt die Beverwijkse vrachtwagen ook nog te laat bij een klant in Amsterdam, die niet wachten kon en naar andier vervoer heeft omgezien. Ge volg: de auto van 6.50 per uur moet on- verrichterzake terug en de strop van die dag is veel groter dan normaal. Op deze nuchtere manier doorrekenend is niet te becijferen, hoeveel schade de ponten van Velsen elke dag berokkenen aan bedrijfs leven en economie. Van Geldter, Plaatwel- lerij, conservenfabrieken, Hoogovens: ze zijn vaste pontklanten en dus felle pont bestrijders, ze hebben voor „spoedgevallen" aan beide kanten van het kanaal een auto. Maar er gebeurt niets. Dat is het zwakke punt in de slepende pontenkwestie: er ge beurt niets en er verandert niets: de ver voersorganisatie, die Rijkswaterstaat heet, ligt tien jaar achter op de realiteit en ver liest er elke maand ten minste een jaar bij. In twee hoofdartikelen i,n dit blad (Za terdag en Dinsdag j.l.) zijn deze proble men uitvoerig aan de orde gesteld op deze plaats willen wij ons ditmaal bezig houden met de situatie ter plaatse. Niet zozeer wat de eindeloze files auto's betreft op drukke dagen, of de overbelasting voor Velsens politie, die bij zulke gelegenheden haar hele normale dienstrooster i<n de war ziet lopen, maar meer speciaal wat de oor zaken van het zo bedroefd slecht function- neren van de Velser pont als onmisbare schakel in het Noord-Zuid verkeer betreft. Er wordt namelijk vaak geopperd, het pontmaterieel uit te breiden met één vaar tuig (en dus twee havens) in Velsen; het oude antwoord van overheidswege is, dat zulks niet mogelijk is en bovendien finan cieel niet verantwoord1 zou zijn, omdat over drie jaar de tunnel open kan en de veer boten dus waardeloos worden. Daarbij wordt dan uit het oog verloren, dat tot 1957 een schade zal zijn geleden aan onze economie, die een veelvoud van de inves teringen in één pont en twee havens, het zij in Buitenhuizen, hetzij in Velsen zal bedragen. Moerdijkponten? Bovendien: de Moerdijkponten, die enige jaren geleden de redders in de nood zou den worden, moeten toch ook nog altijd ADVERTENTIE vanaf 49.75 Zie onze speciale Falcon-etalage Gen. Cronjéstr. 40-44, Tel. 15438, Haarl. WOENSDAG 18 AUGUSTUS Grote Kerk: Avondstilte, ds. W. Lim- burgh, 8 uur. Vleeshal: Marionettentheater van Feike Boschma, 8.15 uur. Rembrandt: „Rose Marie", alle leeft., 6.45 en 9.15 uur. Minerva: „Let's dance", alle leeft., 8.15 uur. Roxy: „Gezworen vijanden", 14 jaar, 8 uur. City: Walking my baby back home", alle leeft., 7 en 9.15 uur. Lido: „The Glenn Miller Story", alle leeft., 7 en 9.15 uur. Frans Hals: „Cleopatra, het serpent van de Nijl", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Palace: „Meneer Hulot met vacantie", alle leeft., 7 en 9.15 uur. Luxor: „City Lights", alle leeft.. 7 en 9.15 u. DONDERDAG 19 AUGUSTUS Zuiderkapel, Zuiderstraat: ds. D. W. Veld kamp, 8 uur. Grote Kerk: Orgelconcert, 3 uur. Minervatheater: „Let's dance", alle leeft, 2.30 uur. Opera Italiana di Roma, 8.15 uur. Vleeshal: Marionettentheater van Feike Boschma, 2, 3.15 en 8.15 uur. Rembrandt: „Rose Marie", alle leeft., 1.45, 4.15, 6.45 en 9.15 uur. Roxy: „De spionnen van de dicta tor", alle leeft., 2.30 uur. „Gezworen vijan den", 14 jaar, 8 uur. City: „De slimme streken van Donald Duck", alle leeft., 10.30 uur. „Walking my baby back home", alle leeft., 2.15, 7 en 9.15 uur. Lido: „The Glenn Miller Story", alle leeft., 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Frans Hals: „Cleopatra, het serpent van de Nijl", 14 jaar, 2.30, 7 en 9.15 uur. Palace: „Alleen op de wereld", alle leeft., 10.30 uur. „Meneer Hulot met vacantie", alle leeft., 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Luxor: Montagne's jeugdvariété, 10.30 uur. „City Lights", alle leeft., 2, 7 en 9.15 uur. ADVERTENTIE vrijgemaakt kunnen worden? Het argu ment, dat een schipbrug op moeilijkheden stuit, vooral als de oeververbinding vlak bij de huidige ponten zou komen te liggen, lijkt redelijk: de af- en aanvoer van het verkeer zou licht tot chaotische toestanden kunnen leiden, indien de brug plotseling enige tijd „open" zou moeten en alle auto's zich dan op de ponten gingen storten. Maar het lijkt toch een overweging waard, deze op lossing, synchroom aan de V eiser brug en dus niet hinderlijker voor het scheep vaartverkeer dan die Velserbrug zelf nu al is, niet in de mottenballen te laten rusten. Of is het scheepvaartverkeer door het Noordzeekanaal in al deze overwegin gen een sterkere macht dam het wegver keer? Het lijkt er sterk op: Amsterdam was immers de eerste, die fel van leer trok tegen het alweer zachtkens toegedekte schipbruigplan? Waarom kan het bestaande materieel niet intensiever gebruikt worden? Waarom kan de vierde pont des Zaterdags en Zon dags niet naar behoefte door blijven varen? Het antwoord is kort: te weinig perso neel en materieel. Maar dan moeten er meer personeelsleden komen. En meer schepen. En hier stuit degene, die zich ietwat grondig met het vraagstuk der Velser veren bezighoudt, op een pijnlijke knobbel in het vlees van Rijkswaterstaat: men kan geen mensen krijgen tegen de huidige, zeer lage beloningen. Erger nog: van de pontbezetting zoekt een hoog percentage een andere werkkring en het verloop onder het personeel is uiter mate groot. De sfeer op de ponten is helaas niet best, al merkt het publiek, dat altijd weer vriendelijk geassisteerd wordt tijdens de in- en ontscheping, daar niets van. Men heeft onbetaalde tegoeden, die tot begin 1953 teruggaan, op overwerkverdien- sten; er is een opvarende naar een andere baas gegaan met een vordering op Rijks waterstaat in zijn zak voor vele maanden geleden verdiend geld. De overuren wor den na lang wachten of helemaal niet be taald. De werktijden, die in theorie 48 uur per week moeten zijn, komen door de on derbezetting neer op 55 uur per week 55 volle uren vol verantwoordelijkheden en oplettendheid tijdens mist of slecht weer. Want de pont móét varen, weer of geen weer en is er d'an ook nog geen minuut „uit" geweest. Veel critiek Het beleid van Rijkswaterstaat wordit in deze algemeen gecritiseerd en gezien de gang van zaken bij de Velser en Zaan- damse ponten blijkbaar niet ten onrechte: men is niet in staat een extra ploeg voor de bemanning van een tweede nachtpont aan te trekken vanwege die lage lonen, zodat de reserve-ploeg vaak langs het kanaal moet racen om op drukke uren elders in te vallen: een ploeg van vijf man zou een tweede nachtpont mogelijk maken en de twintig minuten wachttijd des nachts halveren, terwijl de vierde pont bovendien des Zondags in de vaart zou kunnen blij ven en het personeel wat aan rust toe kwam: een dienst, die om 8 uur moest eindigen, maar pas tegen half tien afloopt, is in de afgelopen zomer geen zeldzaam heid geweest. En dan is er nóg veel ten goede veran derd: vroeger werden de overuren hele maal niet betaald en werd voor een diénst- Zondag hooguit een vrije middag terugge geven: nu worden alleen de Christelijke feestdagen niet vergoed. Eén ploeg extra bij de 13 thans varende (9 in dienst en 4 in reserve) zou een hele verbetering zijn daar is men het roerend over eens. Als dit echter wordt voorgesteld, niet alleen in het belang van het personeel, maar ook vanwege dat wachtende verkeer, komt er strijk en zet een afwijzend ant woord van de D'enst Stoomnontveren in Zaandam, op het beleid waarvan meerma len ongezouten aanmerkingen worden ge maakt. Het zijn interne kwesties van een orga nisatie, die bij concurrentie van andere, betere overzetveren allang failliet was ge gaan. Maar ze raken de belastingbetaler dubbel: als belastingbetaler en als weg gebruiker. Commentaar De Riikswaters+aat deelde ons heden morgen mede. dat het inleggen van nonten van de Noordelijke oever onmogelijk ge acht wordt omdat zij niet „passen": het bijbouwen van een extra-pont zou V/< jaar en nieuwe havens vraeen. De lage lonen zijn een algemene rijkskwestie, waar de dienst als zodanig niets aan veranderen kan. Doordat één weggedeelte van de Rijks weg Velsen-Haarlem in reparatie geno men is, deden zich vanmorgen opnieuw grote verkeersknopen voor. Behalve met de vrij zware stroom voertuigen, die het kanaal van Zuid tot Noord passeerde, kreeg de verkeerspolitie te maken met een weg- omlegging, waarvoor reeds bij Santpoort gewaarschuwd ward. De „veren des aanstoots" uit de lucht gezien. ADVERTENTIE Het op 7 Augustus op het Noorderhoofd aan de monding van de Nieuwe Waterweg gestrande Engelse vrachtschip „Spanker" zal worden gesloopt door het ter plaatse met snijbranders in stukken te snijden. Dit werk zal ongeveer tien weken duren, als het weer tenminste de werkzaamheden niet stagneert. De kosten worden eerst door de rijkswaterstaat gedragen, maar in een ci viele procedure tegen de rederij zal om deze kosten moeten worden geprocedeerd. Hierbij speelt de schuldvraag een rol. De berging zal een kleine twee ton kosten. De sloping zal vrij lang duren, omdat er bezwaarlijk met bokken kan worden ge werkt. Men is zeer afhankelijk van d'e zee en het weer. Het meeste materiaal, evenals het gesloopte ijzer, moet over het Noorder hoofd worden vervoerd. De bergingsmaat schappij hoopt met een drijvende bok grotere stukken te kunnen weghalen. Men is reeds met het bovenstuk van het achterschip begonnen, omdat daardoor de druk verkleind wordt en de wind minder vat op het schip heeft. Daarna wil men de „Spanker" midscheeps gaan doorbranden opdat het voorschip zich op het hoofd kan vastzetten. Het voorschip wil men dan in grotere of kleinere stukken snijden. Maar dit is ook afhankelijk van het weer en van de vraag, of er met een drijvende bok kan worden gewerkt. De schoorsteen, evenals een hoeveelheid bunkerkolen, is al van het schip gehaald. Op het ogenblik werkt men vier a vijf J uur bij laag tij. Bij hoog tij blijft het ber- gingspersoneel aan boord. Deze werkwijze zal men nog tot overmorgen blijven vol gen. Men acht het dan te riskant aan de arbeiders in het donker over de pier te laten gaan. De spanten van het schip laat men voorlopig intact. Op grond van de Wrakkenwet blijft alles wat van het schip afkomstig is eigendom van de eigenaar, die het kan opvorderen. Maar dit wordt niet verwacht, omdat de berging duurder is dan de opbrengst van het gesloopte materiaal. Het gewicht van het schip met inventa ris, het zogenaamde varend gewicht, be draagt 809 ton, waarvan 650 ton uit sloop- ijzer bestaat. Van deze 800 ton kan wellicht 200 ton met een drijvende bok worden weggehaald. De overige 600 ton moet in dat geval dus met vrachtauto's over de pier worden weggehaald. Per auto kan ongeveer twee a drie ton worden vervoerd. Men acht het te riskant het schip op te blazen. Daarom is besloten het ter plaatse te slopen. Dinsdag is te Assen aanbesteed de bouw van 26 woningen. Er werd slechts één bil jet ingeleverd, namelijk door de firma C. Cramer te Barger Oosterveld voor 299.970, niettegenstaande niet minder dan 27 aan nemers bestekken met tekeningen hadden aangevraagd. De aanbesteding van deze woningen ge schiedde reeds eerder. Toen was de firma C. Cramer de laagste inschrijfster. De eer ste aanbesteding betrof evenwel 23 wonin gen. Door het gemeentebestuur van Assen, architect en aannemer werden toen bespre kingen gevoerd om tot overeenstemming te komen over uitbreiding van dit aantal tot 26. Het ministerie van Wederopbouw en Volkshuisvesting kon zich met deze gang van zaken evenwel niet verenigen en gaf geen toestemming tot opdracht, zodat een nieuwe aanbesteding moest worden gehou den. Alle aannemers hadden zich evenwel solidair verklaard en lieten de eer aan de firma C. Cramer, die destijds de laagste inschrijfster was. De gunning is aange houden. In een deel van de Haagse binnenstad is gistermorgen door overbelasting de stroom voor de electrische trams uitgevallen. De storing heeft ruim een half uur geduurd. Als gevolg hiervan ontstonden grote ver keersopstoppingen. Steeds meer trams kwamen uit sectoren met stroom in de stroomloze sector gereden, waar zij in lan ge rijen bleven staan. Een indrukwekkende stoet van tramwagens ontstond in de Alexanderstraat en de Javastraat, omdat daar de lijnen 1, 7, 8 en 15 samenkomen. Het grootste deel van de passagiers ging tenslotte maar lopen. Technisch personeel heeft onder hoog spanning gewerkt om de bovenleiding weer onder stroom te brengen, waarna de trams stuk voor stuk weer gingen rijden. De dienstregeling was toen helemaal in de war. Dinsdag is uit de marinehaven te Den Helder Hr. Ms. torpedoboot jager „Piet Hein", onder commando van kapitein-lui tenant ter zee A. N. baron de Vos van Steenwijk, naar Nieuw Guinea vertrokken, ter versterking van de zeestrijdkrachten aldaar en ter aflossing van Hr. Ms. fregat „Van Kinsbergen". De route gaat over Cadiz, Beiroet, Port Said, Aden, Colombo en Singapore. Aan boord bevinden zich 200 manschappen. Het verblijf in Nieuw Guinea zal anderhalf jaar duren. De commandant hoopt op 30 September in Sorong aan te komen. Aan boord bevond zich één burger, dr. L. D. Brongersma, onderdirecteur van het Rijksmuseum van natuurlijke Historie te De mensen van Polygoon-Profilti aan Haarlems Koudenhorn zijn niet ten onrechte een beetje trots op het product, dat binnen kort uit hun handen komt: de nieuwe Hoogovenfilm „Uit vuur en vlam". Want deze documentaire van 25 minuten speeltijd, die een half jaar moeite en vooral zweet heeft gekost, is de eerste grote kleurendocumentaire, die geheel in Nederland afge werkt wordt. Geen omslachtige verzendingen meer naar buiten landse laboratoria: het Pohjcolor-procédé wordt met alle ver fijnde zorgen, die de moderne fotografische keuken kent, ont wikkeld en afgedrukt in het Haarlemse bedrijf zelf. BARIiUO.RI&TR, HAARlcM .TEL 13439 FERD.. BOL>TR 48 A DAM TEL. 71716?. ANORAKS - SWEATERS „Uit vuur en vlam", een beeld van de Koninklijke Nederlandse Hoogovens en Staalfabrieken te IJmuiden, waar de kleuren van de zware industrie niet alleen s avonds tegen de hemel klimmen als er ijzer wordt afgetapt of cokes wordt geblust, maar waar ook kleur te over te vinden is in de Breedbandhallen met hun don derend geweld van schuivende roodgloeiende plakken staal, ver telt van het fabricageproces tussen de alpha der gigantische Hoog ovens en het omega van de siga- rettenblikjes in de verwerkende bedrijven. Om dit geheel op het celluloid vast te leggen, heeft een équipe van vijftien mensen twee vaste operateurs en een staf van licht- technici en anderen veertig volle dagen het brandend-hete spoor van ijzer en staal gevolgd. Ze hebben kruip door-sluip door gespeeld onder de ziedende Hoog ovens, ze hebben achter het asbest verscholen gefilmd in de giethal van de staalfabriek, dat de lak van de camera's sprong en ze hebben de waakzame hand van een begeleidend ingenieur in hun gordelriem gevoeld, terwijl ze aan de witte lavastroom van de giet- bedden stonden. Veertig „pitten" van tweedui zend watt elk stonden daar ach ter, om het weinig-gevoelige kleu- renmateriaal de juiste belichting te geven, een apparatuur, die her en der door het reusachtige fa briekscomplex is gesjouwd en zelfs de Hoogovenmensen, die van het principe uitgingen, dat „alles kon", verschoten wel even toen deze lichtkanonnen hun energie gingen aftappen. Maar het is gelukt en de eerste proeven, die uit het laboratorium kwamen, hebben de vaste camera bedienaren Piet Buis en Jan Moonen de hitte van deze veertig dagen rusteloos werken en niet in ploegendienst, maar ook wel eens continu, als dat zo uitkwam weer snel doen vergeten: deze Hoogovens en deze Breedband waren toch wel eten en drinken voor de kunstenaar, die door de zoeker naar een boeiend onder werp speurt. De olie heeft van de statieven gedropen, de technische staf heeft roetzwart door het labyrinth der moderne staalindustrie gewaard en dikke aluminiumplaten moes ten vaak man en toestel bescher men tegen de laaiende gloed, die overal uit de ovens en van de walsbedden slaat. Maar het ge voelige materiaal hield zich puik: als er 's avonds aan de Kouden horn in Haarlem gauw een con trole stukje werd ontwikkeld en gefixeerd hele speciale baden in hele speciale machines bleek die verzengende hitte van soms 1400 graden geen invloed te hebben gehad op de strook cel luloid, welke meter voor meter achter de lens langs was gescho ven. Op de équipe des te meer, die physiek zwaar op de proef werd gesteld. Maar de hartelijke medewer king van hoog tot laag „alles kon ook inderdaad," zegt Jan Moonen nu vaak bewonderend maakte veel, zo niet alles goed. Of hij de eerste, zwart-wit film van Rudi Hornecker over het Nederlandse Hoogovenbedrijf nog heeft gezien? „Nee, ik wilde volledig vrij tegenover ons onderwerp staan." Deze vrijheid moest dan wel Polygoon-operateurs Hoogoven-walsen. De sombere zomer 1954 heeft Polygoon-Profilti een paar le lijke parten gespeeld: de opna mestaf heeft haast doorlopend getreurd over het slechte film- weer en aan de Koudenhorn zelf is men niet onbelangrijk achter met de productie. Zodat dit zonloze tijdperk alweer meer gedupeerden heeft opge leverd dan alleen de ijscoven- ters en de kampeerders binnen de perken van Leon ard Huizinga's ontwerp scenario jlijven, maar heeft niettemin af en toe voortreffelijke mo gelijkheden opgeleverd, die straks, als in October de nieuwe do cumentaire in première komt, hoogstwaarschijnlijk een gaaf stuk artistiek werk zal opleveren. Daarvóór moet echter nog heel wat gebeuren: de geluidsband die behalve een korte tekst en enige muziek voornamelijk de cadans der zware machinerieën zal weer geven met het typische, onont koombare Hoogovenrumoer, is bij de geluidstechnici Krooshof en Vink in voorbereiding, de mon tage loopt op volle toeren, maar vergt uiteraard ook een berg tijd en de „finishing touch" van dit omvangrijke project zal dan nog wel een paar weken vragen. Maar dan hebben de Hoogovens ook een „bewegende folder" van hun bedrijf, die de zakelijke reclametendenzen zowel als de artistieke waarden van een men selijke impressie in zich ver enigt. Voor de exportmarkt ontwijfel baar van groot belang. J. F. Piet Hein" verlaat de haven van Den Helder. Leiden, die voor zes maanden naar Nieuw Guinea gaat voor een zoölogisch onder zoek, dat hij daar twee jaren geleden be gonnen is, voort te zetten. Dinsdagmorgen om circa kwart over elf zijn twee mannen, die zich in voorlopige hechtenis in het Huis van Bewaring aan de Casuarisstraat te 's-Gravenhage bevonden, uitgebroken nadat zij de bewaker bewuste loos hadden geslagen en met diens sleutels de weg naar de vrijheid hadden gevonden. De 24-jarige opperman C. H. S. uit Rot terdam en de eveneens 24-jarige opperman J. D. uit 's-Gravenhage waren op het ge noemde tijdstip in het magazijn van het Huis van Bewaring aan het werk. De 56- jarige C. de B. was met hun bewaking be last. De mannen hebben zich plotseling op hun bewaker geworpen en hem met vuist slagen buiten gevecht gesteld. Ze stopten hem een zakdoek in de mond, namen hem de sleutels af, trokken de overalls uit en kozen met de sleutels het hazenpad. Via een poort kwamen ze op het gebombar deerde gedeelte van het Korte Voorhout naast de provinciale griffie en zo verdween het tweetal. De bewaker is korte tijd bewusteloos ge weest. Het bleek dat hij een blauw oog en bloeduitstortingen in zijn gezicht had ge kregen. Hij heeft zich in het ooglijdersge sticht moeten laten behandelen en kon na dien zijns weegs gaan. Ned. Herv. Kerk Beroepen te Gorinchem (vac. Ph. J. Vreugdenhil) (toez.) C. A. Korevaar te Rotterdam; te Winkel (toez.) en te Oud dorp (toez.) M. A. van Rhijn, cand. te Hengelo. Aangenomen naar Gorinchem (vac. C. Sundermeijer) (toez.) W. G. Gijzel te Hilvarenbeek; naar Zeddam L. J. G. Veenendaal te Oudshoorn. Bedankt voor Tholen D. v. d. Ent Braat te Opheusden. Benoemd tot vicaris te Nieuwe-Pekela L. C. Vogelaar, cand. te Kruiningen. Geref. Kerken ond. art. 31 K.O. Beroepen te Enumatil S. Cnossen te Drachten. Aangenomen naar Onnen, (Gr.) G. Lievaart, cand. te Scheveningen, die bedankt voor Warffum-Baflo en voor Kan tens. Bedankt voor Leerdam J. Kamphuis te Bunschoten-Spakenburg. DR. H. MULDER NAAR ROME Dr. H. Mulder, predikant bij de Gerefor meerde Kerk te Delft, zal eind September voor het verrichten van onderzoekingen naar Rome vertrekken. Deze onderzoe kingen zullen worden verricht in verband met verscheidene zaken, welke op de Nieuw-Testamentische tijd betrekking heb ben. Mevrouw Mulder zal meegaan om haar man bij de onderzoekingen behulp zaam te zijn. Dr. Mulder maakte reeds eer der voor studiedoeleinden een reis naar Rome.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1954 | | pagina 5