De pracht der Noordzee
gevangen achter glazen wand
Autorijschool „IJmond"
AUTORIJLESSEN
.Clowntje Rick
Bergens zee-aquarium laat de natuur zelf aan het woord
Beverwijk
ZATERDAG 21 AUGUSTUS 1954
hut
M NUKKIQ lk'[(<u>yut luuj:
Herziening regeling
schoolartsendienst
Subsidie voor restauratie
kosten van kerk te
Wijk aan Zee
Lady Baden Powell
bezocht Amsterdam
Examens
Voor de kinderen
Twee bommen gevonden in
de Kennemerduinen
Heringa Wathrich
FEUILLETON
EN
door Gordon Folk
ER GAAT een verhaal door het vriendelijke Bergen, dat Johan C. Jager op zijn
visitekaartje onder de naam heeft laten drukken „plusminus 25". Dat slaat dan
op het aantal beroepen van deze merkwaardige man, die gisteren in een voor
malige bunker onder een in de oorlog geslecht hotel een zee-aquarium heeft
geopend, dat uniek is in den lande. Daar de kaartjes van vóór dit „aquariaat"
van de heer Jager stammen, zou het nu „plus minus 26" moeten worden. En
daarmee is niet gezegd, dat de man, die de kleine badplaats bewesten Alkmaar
aan een bijna vorstelijke attractie hielp, de twaalf ambachten en de dertien on-
felukken in zijn wapen voert, want wat hij deed aan schilderen, electrotechniek,
ellettrie en pluimveeteelt gebeurde even grondig en succesvol als zijn laatste
hobby: de zee en haar levende have aan den volke tonen in al haar wondere
schoonheid.
Het voormalige souterrain van het Ber
gense hotel, dat onder slopershanden sneef
de, heeft burgemeester dir. J. Huijgens en
zijn raad' jarenlang hoofdpijn en geld ge
kost niemand wist weg met deze tot
bunker verbouwde ruimte. Tot de Hage
naar Jager „uit de hemel viel", zoals Ber
gens burgemeester gisteravond bij de
opening prijzend zei „en een bestemming
vond." Niet alleen komt er nu misschien
bovengronds ook nog wel eens wat, maar
bovendien heeft het voorzichtige Bergen,
dat niet zo erg gecharmeerd is op geïm
porteerde attracties, een trekpleister van
niet te onderschatten kracht gekregen.
Kennis en smaak
Want in die catacomben heeft een dirie-
manschap-met-fantasie, Jager, v. d. Velde
Kok, een reeks zeewater-aquaria gebouwd
en 'bevolkt, die even herinnert .aan het
prachtige complex, dat Monaco in de rot
sen liet houwen en die zeker kan wed
ijveren met de bassins van het Amster-
d'ciimsö Airtis.
Achter het dikke glas van de aquaria,
die in een grote rechthoek zijn uitgespaard
in het beton van de bunker, zijn met kennis
van zaken en veel goede smaak fauna en
flora der Noordzee bijeengebracht, nadat
de Bergense brandweer tot haar eigen ver
maak en des heren Jager's voldoening de
bakken met zout water had volgepompt.
De kleine bakken werden bevolkt met
het schoonste kleurenspel, d'at de zee
bodem kan leveren: zee-anjers, -dahlia's
en -anemonen in hun tere of felle kleuren
tegen een achtergrond van lichtblauw en
coulissen van rode tufsteen of brokken
glanzend marmer. Ware bouquetten van
deze holtedieren kleven tegen de achter
grond, een eenzame garnaal poogt het
leven te rekken boven de wuivende bloe-
men-monden en onder het zand beweegt
zich een luipaard-rog, die meer van ca
mouflage weet dan menig NATO-generaal.
In de schemering der grote aquaria en
laat dit water vooral niet te helder worden,
want de ietwat vage sfeer van het grijs
groene element achter dat glas is de grond
toon van een magnifiek schilderij klap
wiekt de vervaarlijke pijlstaartrog in ge
zelschap van een paar slanke hondshaaien
en de bewonderende kijker leert, dat de
ideale aërodynamische vormen zo oud zijn
als die wereld zelve.
Hij loopt stil verder naar de boek vol
aquarium-import van de Engelse zeekus
ten: kokerwormen met een paraplu van
tastorganen om de „mond", stulpende zee-
chrysanthen en langzaam voortkruipende,
dieprode asters. Het leeft, traag en sierlijk
als een op stroom of wind bewegend wier-
veld, het is een stukje van de natuur waar
de grens tussen plant en dier vervaagt en
ADVERTENTIE
BARTEL JO RISSTR. HAARLEM TEL. 13439
fERD. BOL SIR 48 A'DAM Tfl 717162
Gabardine Dames Pantalons
Bij besluit van 16 September 1941 trof
de burgemeester van Beverwijk, waar
nemende de taak van de raad, een gemeen
schappelijke regeling inzake het genees
kundig schooltoezicht met de gemeenten
Castricum, Heemskerk, Uitgeest en Aker
sloot. Deze regeling, behelzende de instel
ling van een schoolartsendienst, bleef na
de bevrijding van kracht.
Inmiddels is de „Wet gemeenschappe
lijke regelingen" op 15 Mei 1950 in wer
king getreden en het blijkt, dat enkele be
palingen in voorbedoelde regeling niet ge
heel in overeenstemming zijn met deze
wet. In verband hiermede stellen B. en W.
voor een nieuwe gemeenschappelijke rege
ling aan te gaan. Het ontwerp dezer rege
ling stemt overeen met de bepalingen van
de „Wet gemeenschappelijke regelingen",
terwijl tevens van de gelegenheid gebruik
is gemaakt om ook overigens de bepalin
gen van de geldende regeling voor zoveel
nodig te herzien of aan te vullen.
de schepping zichzelf verraste met de meest
bizarre vormen, die haar voor de hand
kwamen.
Gestolde, levende kleur
Aan de overkant: een paar fonkelende
ponen,als zweefvliegers heenstrijkend op de
„baard" een achtergrond' van een zeld
zaam mooie waaierkoraal, daarnaast: een
komingspoon. Het houdt niet op en elke
nieuwe bak is een nieuwe kleurenweelde
in de klaarte van de kleine aquaria vooral
ligt die kleur als gestold1 tegen de wanden.
Tot er plotseling in een wulk-schelp on
telbare kleine, gouden vingertjes gaan be
wegen: de heremiet kreeft, die hier zonder
vergunning inwoont, heeft ergens in dat
waterwereldje een sierlijk gesprekje op
gezet met de buurman-kluizenaar, die ook
half over de onderdeur van een comforta
bel hoornschelpje hangt en nijver terug
wriemelt.
Rose
Onverwacht gaat een oester open: rose
als een beginnende morgen. En een donkere
kreeft werkt zich met stram beweeg langs
de achterwand omhoog, oneerbiedig op een
zee-anemoon trappend, wier tentakeltjes
zich pijnlijk sluiten.
Eén zo'n bak zou al een week bekijken
waard zijn, maar de schichtige horsmakre
len, de luie reuzenkrab en de doorzichtige
garnalen zijn er ook nog. Er zijn nog veel
meer wezens.
Ze zijn allemaal aan hun eigen onbegre
pen maar sierlijke leven bezig en komen
tot grote inspanningen, als een hand boven
de bak wat fijngesneden mossels uitstrooit:
de gulletjes snappen de dwarrelende stuk
jes in de vlucht weg, de honderden weke
vingers van een zee-anemoon sluiten zich
haast liefkozend om het binnienwiegelende
stukje blank vlees en een. rose geborduur
de zeester blijkt plotseling niet alleen maar
decoratie te zijn, maar ook nog hongerig.
Het is nog niet af, dit Bergense water
prieel aan het eind van de weg naar zee,
want er komen nog zeepaardjes bij en een
paar bakken moeten nog worden ingericht.
Maar het is al zó mooi, dat het zesen
twintigste beroep van meneer Jager op een
kleine roeping gaat lijken en wel wat lan
ger mag duren dan de vijfentwintig voor
gaande. J. F.
Het college van kerkvoogden van de
Hervormde gemeente verzoekt het gemeen
tebestuur een bijdrag te verlenen in de
restauratiekosten van het Hervormde kerk
gebouw te Wijk aan Zee.
Door het optrekken van vocht uit de
bodem en het doorslaan van regen was de
pleisterlaag in de kerk afgevallen. Onder
leiding van architect H. Korringa te Haar
lem en onder toezicht van de Rijksdienst
voor de Monumentenzorg zijn deze gebre
ken inmiddels hersteld.
De Rijkscommissie voor Monumenten
zorg heeft verklaard dat de gebreken aan
het kerkgebouw niet aan de kerkvoogdij
zijn te wijten en dat er van verwaarlozing
van het onderhoud geen sprake is.
De minister van Onderwijs, Kunsten en
Wetenschappen kan zich met de op 6.025
geraamde restauratiekosten verenigen en
heeft een rijkssubsidie verleend van
3.012.50, zijnde 50% van de geraamde
kosten. Het is te verwachten dat ook de
provincie Noordholland in de kosten een
subsidie zal verlenen.
B. en W. menen, dat het verantwoord is
de gevraagde gemeentelijke bijdrage in de
restauratiekosten te verlenen en stellen
voor de subsidie, evenals bij de restauratie
van het dak van de Hervormde kerk aan
de Kerkstraat is geschied, te bepalen op
15% van de restauratiekosten.
Deze kosten hebben de raming met
186.66 overschreden, zodat de sub
sidie dient te worden bepaald op 15%
van 6.211.66 of 931.75.
De trawlers schitterden vanmorgen door
afwezigheid; de visvelden werden gevuld
door de aanvoer van vijf loggers: de IJM
208 had 180 kisten schelvis, 80 kabeljauw
en 20 varia en de SH 27 kwam met 50
schelvis, 30 kabeljauw, 40 makreel, 660
haring en 20 diversen. De KW 10 had 140
schelvis plus 130 varia en de 65, een ha
ringtrekker, 72 varia. Dan was de KW 6
present met 85 manden varia en veertig
kotters losten 18.000 kilo tong. De totale
aanvoer bedroeg 3915 kisten plus 35 stuks
stijve kabeljauw.
Nieuwe Nehimmers
De NEHIM-kottervloot krijgt uitbrei
ding: er zijn twee casco's aangekocht, die
in de vissershaven liggen.
„Oudste"
De oudste trawlers worden nu de Norma
Maria van 13 Augustus; de Dirkje van de
15e en de Schoorl, Mary en Allan Water,
eveneens van 15 Augustus.
Rondviskotters
Er verschenen vanmorgen twee kotters
met rondvis aan de afslag, de IJM 23 van
Hamers had 80 kisten gul en de IJM 5 van
Drijver voerde 170 kisten aan, waarvan 100
makreel.
Zuidharing gewild
Als gevolg van de geringe aanvoer was
de Zuidharing vanmorgen erg in trek en
de kisten deden 13 tot 15, terwijl ook
de makreel prijzig werd met 21 voor de
kisten gestripte en 20 tot 17 voor de
dichte.
Tong zakte door hoeveelheid
De grote tongaanvoer veroorzaakte hier
een prijsdaling: de lappen zakten tot 3.10
a 3.40 per kilo en de grootmiddeltong
maakte 2.15 tot 2.35, terwij] de klein-
middeltong 1.90 deed en er voor de enen
1.85 tot 1.80 kwam, met 1.60 tot 1.50
voor de tweetjes.
Gul ook goedkoper
De gullen werden eveneens wat goed
koper: grote deed ƒ26 per kist en de mid-
ADVERTENTIE
in de nieuwe FORD ANGLIA
Gedipl. instructeur
M. VISSER, Celsiusstr. 52, Tel. 4551, IJmuiden
v.h. GARAGE GIESBERTS, Palmenstraat 3,
Tel. 4516. IJmuiden-O.
del en torren respectievelijk 17 en 13.
Voor tarbot betaalde de Belg 2.30 tot
2.50 per kilo. Grote schol is er niet aan
gevoerd en de enen, die er waren brachten
het tot 32 per kist met 19 tot 16 voor
de tweeschol en 14 a 12 voor de drietjes.
Maandagdrukte verwacht
Er is een wedloop gaande tussen vijf of
zes trawlers om een plaatsje aan de Maan-
dagmarkt. Er kunnen er echter maar drie
tot vier lossen, zodat de laatstbinnen-
komenden overliggen tot Dinsdag. Thuis-
stomend zijn de Thorina, de Abraham, de
Dirkje, de Mary en Klaas Wijker met de
Allan Water, terwijl er gerekend kan wor
den op een dertigtal loggers.
Rondvis
De meeste trawlloggers vissen momen
teel op de rondvis, zodat er volgende week
makreel, gul en schelvis genoeg zal zijn.
Met een muzikale begroeting op de bin
nenplaats vain het stadhuis heeft de band
van Amsterdamse gidsen en padvindsters
Vrijdagmiddag de ontvangst ingeleid, die
het gemeentebestuur van de hoofdstad had
aangeboden aan Lady Baden Powell en nog
een vijftigtal andere topfiguren uit de in
ternationale padvindsterskrmgen, allen
deelneemsters aan de vijftiende confe
rentie van de wereldbond van gidsen en
padvindsters.
In de raadzaal werd het gezelschap toe
gesproken door burgemeester mr. Arn. J.
d'Ailly. Des middags maakte Lady Baden
Powell en haar gezelschap een tocht over
de Amstel en door de grachten. De rond
vaartboot werd geëscorteerd door kano's en
een sloep van de waterpadvindsters.
In de ronde Lutherse kerk aan het Sin
gel gaven kabouters, gidsen en padvind
sters tot slot van het bezoek aan Amster
dam van „de eerste padvindster ter we
reld" demonstraties.
Voor de te Haarlem gehouden hoofdakte
examens zijn geslaagd voor de hoofdakte
de heer C. J. Helder te Alkmaar.
Voor deel B de heren A. F. Bollerman te
Haarlem (van Rijkskweekschool Haarlem)
en H. Hofstee te Slootdorp.
AGENDA VAN HEEMSKERK
Marquette-theater. Zaterdag en Zondag 20
uur: „Het lied van de woestijn".
Donderdagmiddag bracht Lady Baden Powell, vergezeld door een aantal leidsters
van het padvindstersgilde, een bezoek aan Koningin Juliana op paleis Soestdijk.
Foto: Lady Baden Powell en de Koningin poseren te midden van de leidsters en
gidsen uit achtentwintig verschillende landen.
„Straatjongens van Rome" (Rex, Vrij
dag t/m. Maandag) is een van die navrante
na-oorlogse Itailaanse producties, waarin te
zien is hoe een stel uitgeslapen boefjes er
een bedrijf van ma'ken om argeloze reizi
gers op geraffineerde manier van een deel
van hun aardse goederen te ontdoen. Een
zekere heer Venanzio wordt ook een van
hun slachtoffers, als hij in een keurig op
gezette ruzie bij het verlaten van een trein
wordt gewikkeld. Boefje Ciro heeft dan ge
legenheid zich over de koffers van ge
noemde heer te ontfermen en deze door te
geven aan een van zijn mede-bendeleden.
Dit is voor de knapen slechts kinderspel,
zij dromen van een grote slag die millioe-
nen zal opleveren en kiezen hiervoor een
van de grote warenhuizen in Rome uit. Dit
plan krijgt vaste voet als Ciro in relatie
treedt met een winkeljuf je, maar de liefde
is spelbreekster, want Ciro besluit een eer
lijk leven te gaan ledden.
Het loopt echter anders omdat Ciro we
gens de kofferaffaire gepakt dreigt te wor
den. Hij besluit Rome te verlaten en daar
voor is, gezien financiële moeilijkheden,
weer een inbraak nodig. Bij deze poging
ontmoet Ciro een tweede inbreker en dus
verklaart de knaap dat hij die tweede
meneer heeft betrapt. Na nog enkele ver
wikkelingen met de heer Venanzio en als
blijkt dat Ciro inderdaad van de winkeljuf
houdt, wordt hem de kans op een eerlijk
bestaan gegeven. Oscar Blanda, Liliana
Mancini en Franco Golisano vervullen de
hoofdrollen in dit zeer aantrekkelijke
filmwerk.
„Roman Holiday" (Thalia, Vrijdag tot
en met Maandag) Een allergezelligste,
charmante film met Audrey Hepburn, de
ontdekking der laatste jaren, in de hoofd
rol. Een heel amusante geschiedenis van
het slippertje van een prinses, die gedu
rende één dag met een Ameirikaanse jour
nalist in Rome op stap gaat, in weerwil
van haar vorstelijke statie en waardigheid.
c
Prinses en journalist raken in die ene dag
wel heel erg op elkaar gesteld, wat het
afscheid bijster moeilijk maakt. Maar het
prinsesje keert terug
Met Audrey Hepburn doet een ster in de
filmwereld haar intrede voor wie een grote
carrière moet zijn weggelegd. Men ziet dat
in „Roman Holiday" direct. Waa.r zij ver
schijnt gaat er een natuurlijke frisheid en
onbevangenheid van haar uit, die wel in
fel contrast zijn met de glamour, welke
zo veel sterren aankleeft.
„De plunderaars" (Rex, Woensdag en
Donderdag). Het is de geliefkoosde ster
uit vele Westerns, Rod Cameron, die men
in de film „De plunderaars" volop in actie
kan zien, als de keiharde man van de Wet.
Hij is het, die met zijn mannen de strijd
opneemt tegen de plunderende, niets ont
ziende Sioux-indianen.
Tal van scènes zijn er, die de toeschou
wers waarlijk met deze opwindende ge
schiedenis doen meeleven. Het is alles
volgens het oude recept vervaardigd: oor
logstrommen, dreigende Indianen en daar
tussen Cameron, vechtend voor het recht.
Hoe men ook tegenover een Wild-Westfilm
staat: één ding is er steeds dat men kan
appreciëren in dit genre: het goede over
wint altijd het kwaad, hoeveel doden er
ook vallen en hoeveel schoten er ook ge
lost worden.
„George verovert de vloot" (Thalia, Zon
dagmiddag, Dinsdag en Woensdag). Het
is helemaal geen bezwaar als er af en toe
uit de oude doos nog eens een film van
George Formby opgediept wordt want de
gulle nonsens, waarop de Engelse film
makers ons kort na de bevrijding reeds
onthaalden, gaat blijkens de reacties van
de toeschouwers van thans voorlopig nog
wel mee. Het succes van deze films berust
niet alleen bij deze komiek maar vooral
ook bij de typen, waarmee men hem in
zijn films pleegt te omringen, ook al doet
hij zelf het meeste werk, zoals het ver
bazen van meerderen, het veroorzaken van
paniek, hét ontmaskeren van spionnage-
complotten en vooral het bemoedigend toe
zingen van omstanders, waarbij hij zich
zelf subliem op zijn banjo begeleidt. Al
leen om het merkwaardige, boeiende
rhythme daarvan zou men al zijn films
nóg eens gaan zien. In het voorprogramma
ziet men achtereenvolgens een cartoon van
Popeyes onbegrensde vermogens en een
tekenfilmpje over de lente, waarvoor Metro
Goldwyn een pluim moet hebben. H. B.
Waar kwam die leeuw eigenlijk vandaan, die daar in de stad zo'n grote schrik had
veroorzaakt, en nu zomaar in de straten liep?
Er was een circus gekomen; dat stond op een open plek aan de rand van de stad.
En daar kwam de leeuw vandaan. Hij moest op de een of andere manier uit zijn hok
gekomen zijn, en nu was dat beest er vandoor gegaan, de stad in
Toen het bekend was, werd de directeur van het circus opgebeld; en die schrok er
natuurlijk geweldig van. Hij rende naar de dierentemmer, die op het terrein bezig
was.
„De leeuw is los!", riep hij.
Daar schrok de temmer ook van. Hij ging bij het hok kijkenJa, het was zo: het
hok stond open en de leeuw was weg!
„Hij moet weer teruggehaald worden, anders gebeuren er ongelukken!", zei de
directeur.
„Ik ga er direct op af, baas", zei de temmer.
„Hondo". Kenneme r-T heater.
Op „wide screen" of „op breed doek" draait
tot en met Zondagavond een avonturen
film, waarin John Wayne als „Hondo" de
hoofdrol vervult. De film is van het type,
waarin blanke Amerikaanse soldaten om
streeks 1870 ten oorlog trekken tegen de
Indianen, met alle daarbij bekende trucjes
van spoorlezen, omsingelen, pijnigen en
vechten. „Hondo" wandelt hier tussendoor,
aanvankelijk als koerier van een generaal,
later als beschermer van een vrouw en
kind, wier man respectievelijk vader hij
heeft moeten doden. Een vriendschap tus
sen het alleenstaande vrouwtje en een In
dianenstam blijkt gevaarlijk te worden als
de hoofdman sneuvelt en zij daardoor de
wijk moet nemen. Al met al een span
nend gebeuren, waarin vreselijk wordt ge
gild door als maar aanvallende roodhuiden.
Dit beeld wordt door het brede doek zeer
juist weergegeven en geeft een natuurlijke
indruk.
In het voorprogramma bewijst Erroll
Flynn dat hij een mooi jacht heeft, dat hij
ter beschikking stelt van oceanografisch
onderzoek. In dit natuurfilmpje is hij nu
eens niet de gevierde held, maar eenvoudig
explicateur. De opnamen zijn prettig om
te zien, doch blinken niet uit door origi
naliteit.
Van Maandag af wordt het leven van
Grace Moore vertoond, waarin haar optre
den uitvoerig is verfilmd. Het tragische
einde (zij kwam bij een vliegongeluk om
het leven) is blijkbaar een dankbaar film-
object geworden. Voor zamgliefhebbers een
film om te gaan zien.
„The Glenn Miller story" (Luxor thea
ter, Vrijdag tot en met Woensdag). Deze
technicolor-film, gebaseerd op het leven
van de vermaarde Amerikaanse bandleider
Glenin Miller, bestaat uit een aaneenscha
keling van komische scènes, overgoten met
een regen van perfecte swing-muziek.
De rol van deze musicus, die op zoek is
naar het „new sound", dat hem uiteinde
lijk wereldvermaardheid bezorgde, wordt
op onnavolgbare wijze vertolkt door James
Stewart. Niet minder oprecht is het spel
van June Allyson als de vrouw van Miller.
En dan is er nog het optreden van onder
meer Louis Armstrong, Gene Krupa en
„The Modemaires", die tezamen vooral de
jongeren onder de toeschouwers menig
genoegelij'k ogenblik bezorgen. Een mu
ziekfilm, zoals een ieder die zich wen
sen zou. N. K.
De dans om de galg (t/m. Maandag in
het W.B.-theater). Deze film verschilt in
zoverre van de Westerns die bijna we
kelijks in dit theater op het witte doek ge
toverd worden dat zij meer gemoderni
seerd van opzet is. In de eerste plaats kan
men de traditionele postkoets ditmaal in
kleuren zien beschieten en in de tweede
plaats zorgt de bekende radiozanger Vauga
Monroe voor enige niet eens onverdienste
lijke songs. Het verhaal op zichzelf is ech
ter een borduursel van het bekende thema
en heeft dit met de titel gemeen, dat alle
bandieten uiteindelijk het loodje moeten
leggen tegen het zegevierende recht. Joan
Leslie en Edgar Buchanan verzorgen in
een uitstekend spel de romantiek van deze
film. In de Zondegmatinée wordt „Legioen
der dapperen" vertoond.
Bij uitgraven van vijvers
Bij het uitgraven van vijvers ten Noor
den van het bestaande duinmeer in het
nationale park „De Kennemerduinen" zijn
binnen vierentwintig uur door de 24-jarige
draglinemachinist Jaap Vroom uit Haar
lem twee bommen van onder het zand op
gehaald. Zij wegen respectievelijk vijfhon
derd en duizend kilogram. Twee leden van
de mijnopruimingsdHenst zijn gisteren reeds
bezig geweest met het demonteren van de
kleinste bom. Zij hebben later op de dag
ook de bom van duizend kilogram gede
monteerd.
De gevonden bommen zijn van Duits
fabrikaat. Dit gebied in de Kennemerdui
nen is, naar men vermoedt, in de oorlog
een afwerpplaats geweest voor van Enge
land terugkerende Duitse vliegtuigen, die
hun bommenlast nog niet kwijt waren.
Het uitgraven van de bommen is ge
schied door de aannemersfirma Smit en
Hoonhout uit Vijfhuizen.
ADVERTENTIE
Haarlem
CENTRALE VERWARMING
JOHNSON OLIEBRANDERS
5)
Een moderne kas op Lobsterpot! Wat zou
die idioot op het eiland daar nu in 's he
melsnaam aan hebben. Wat stond er nog
meer voor de deur, vroegen de bewoners
van Portlevion zich af. Die man moest net
zo gek zijn als de omgekomen kapitein.
Toch zou je dat niet zeggen als je hem zo
als een normaal Christenmens in de Ad
miral Hawkins zag zitten. Lachend, ge
woon doen, rondjes weggeven en met Jan
en alleman even goed. Maar die bediende
van hem, die kapitein Turpitt, daar zag je
meteen aan, dat het een zonderling was.
Stokdoof, met een ontstellend dom gezicht,
en gesloten als een oester. Geen woord kon
je uit 'hem krijgen, hoe je het ook pro
beerde.
Iedereen in Portlevion was er van over
tuigd, dat het tweetal op een kwade dag
verdwenen zou zijn. Ineens helemaal opge
lost in het niets. En hun hut en kas zouden
branden zoals het huis een eeuw geleden
had gebrand. Misschien was het niet van
daag of morgen. Maar Portlevion had ge
duld. Iedereen was er van overtuigd dat
hij het beleven zou, dit nieuwe drama van
Lobsterpot.
Voor deze brave, maar door en door
bijgelovige lieden was professor Macavoy
een tweeslachtige figuur. In Portlevion en
vooral aan de bar was hij, al bleef het dan
een vreemdeling, een beste man, eigenlijk
zelfs tegoed voor de betiteling „vreemde
ling". Maar was hij eenmaal in zijn boot
op weg naar 't eiland, dan werd hij een an
der. In een oogwenk was hij dan getrans
formeerd in een mysterieuze zonderling,
wiens doen en laten het daglicht eigenlijk
niet verdragen kon. Kortom een man, die
waarschijnlijk wel iets met de duivel uit
staande had, die alleen aan het groenten-
telen was geslagen om de mensen zand in
de ogen te strooien, om het te doen voor
komen, dat hij de onschuld zelve was.
De professor amuseerde zich inwendig
best over deze beoordeling die heus niet
voor hem verborgen bleef al sprak niemand
er over. Zoals hij gehoopt had bleek de
vrees van de vissers uit Portlevion zo groot
en diepgeworteld, dat in de eerste drie
maanden van zijn verblijf op het eiland
niemand anders dan de bouwers van zijn
nieuwe huis er een voet aan wal had gezet.
Dat was ook helemaal niet de bedoeling.
Niemand dan Turpitt wilde hij er zien. Ja
toch, de volgende keer dat zijn zoon Wil
liam in Engeland was, zou hij hem tot
een bezoek uitnodigen.
„Ja, die zal wel van Lobsterpot houden.
En hij houdt van vogels. Ja, volgende keer
dat ik in de stad kom zal ik hem eens
schrijven over het eiland. Of misschien toch
maar beter van niet?"....
Eigenlijk was de taak, waarvoor hij naar
Lobsterpot was gekomen, te belangrijk om
iets er over zwart op wit te zetten. Bij
William zou zijn geheim veilig zijn, maar
op papier niet. Mocht de brief in handen
van anderen komen, en mocht dat een
schurk zijn die het grote belang besefte van
zijn nog niet perfecte uitvinding, dan zou
den de wolven los komen.
De professor was eerder in Londen terug
dan hij had verwacht. Hij snelde er heen
toen hij een brief kreeg van een befaamd
antiquair, die hem optie gaf op een verza
meling kostbaar Chinees porselein, een
verzameling, die in omvang en waarde
zijn eigen collectie benaderde. De brief, die
op een gegeven ochtend in de Admiral
Hakwins op hem lag te wachten, vertelde
omstandig hoe de huidige eigenaar door
moeilijke financiële omstandigheden ge
dwongen was afstand te doen van zijn
kostbaar bezit. Hij'was bereid dit te doen
tegen een som van 35.000 pond. De profes
sor kende deze verzameling goed, zoals
iedere expert deze unieke collectie kende,
en hoewel de gevraagde som een wel zeer
grote aanslag betekende op de middelen
waarover hij direct kon beschikken, was
hij er zich van bewust dat hij hier met een
koopje te doen had. De vraagprijs was heel
wat minder d®n de werkelijke marktwaar
de.
Niet lang na zijn aankomst in Londen
was de koop gesloten, en hield de professor
persoonlijk een wakend oogje op het pak
ken en verzenden naar zijn villa in Zuid-
Kensington, waar de collectie samenge
voegd kon worden met zijn eigen bezit.
In het beste humeur van de wereld zette
hij zich daarna aan de reeds te lang uitge
stelde taak, een brief te schrijven naar
William, stuurman op de 7000 tons vracht
boot Cape Agulhas.
HOOFDSTUK III
Het mocht dan zijn dat professor Maca
voy maar zelden aan zijn zoon William
schreef, hij maakte dat meer dan goed door
de lengte van zijm epistels. Maar die waren
zo droog als zand en zo stijlloos als labo
ratoria, werkplaatsen en musea, waarover
zij dan ook grotendeels handelden.
Bill leek in alles op zijn vader, behalve
het feit dat hij geen baard liet staan. Al
thans voor zover het uiterlijk betrof. Want
tot diens grote teleurstelling kon hij geen
greintje enthousiasme opbrengen voor za
ken als oud porselein en laboratoriumwe
tenschappen. De zee had hem geroepen, de
zee vulde zijn leven.
Toch waren Bill en zijn vader in gedach
ten veel bij elkaar, al scheidden hen vaak
voor jaran de oceanen. Bill vond het jam
mer dat de „gouverneur" zoals hij zijn va
der noemde hem over het algemeen zo
weinig schreef over zichzelf en zoveel over
zijn werk dat hem niet interesseerde, zoals
archaeol'Ogie, porselein, Middeleeuwse
kunst en de zeden en gebruiken van de
oude Egyptenaren. Gelukkig waren deze
brieven steeds getikt door een privé-secre-
taresse, de min of meer uitgedroogde Ame
lia Rawson. Anders had het lezen van de
wetenschappelijke passages, die hem toch
al zo weinig interesseerden, hem tweemaal
zoveel tijd gekost.... als hij ze über
haupt had kunnen lezen.
De eindelijk na de aanwinst van de Chi
nese collectie geschreven brief bereikte na
verloop van tijd de Cape Agulhas in Val
paraiso. De steward bracht hem in zijn hut
toen Bill zich aan het scheren was. Met
een ingezeept gelaat, het mes in de hand,
keek hij geroerd naar de brief in zijn hand.
„De goeieouwe gouverneur. Als hij nq
maar niet alleen over mummies en vazen
schrijft.
Direct nadat hij zich geschoren en ge
wassen had en een sigaret had opgesto
ken, opende Bill de enveloppe om plichts
getrouw door zes dichtbetikte vellen over
wetenschappelijke onderwerpen te worste
len.
Hij Liet de moed zakken, dat er nog iets
wetenswaardigs zou komen, toen hij met
hernieuwde interesse aan de volgende
bladzijde begon.
„Tussen haakjes, het zal je wel inte
resseren, dat ik net een eiland heb ge
kocht. Ik zeg nu wel groots een „eiland",
maar 't is eigenlijk niet meer dan een flinke
steenworp. Het ligt voor de kust bij Port
levion dat, zoals je weten zult (en anders
vind je het wel op de kaarten), in een van
de onherbergzaamste, meest romantische
gedeelten van de kust van Noord-Cornwall
ligt.
Ik denk zo, dat je wel van het eiland
zult houden. En je zult zeker onmiddellijk
verliefd worden op de zestiende eeuwse
herberg Admiral Hawkins aan de kade van
Portlevion. Zo iets heeft ongetwijfeld Ro
bert Stevenson voor ogen gestaan als mo
del voor zijn „Admiraal Benbow".
De brief ging verder met een stroom van
gegevens over het eiland, de ruïnes van
het huis, de naam en historie van Lobster
pot en zijn merkwaardige reputatie en een
uitvoerige beschrijving over hoe de pro
fessor en Turpitt het noodlot hadden uitge
daagd door er zich te vestigen, tot nu toe
zonder ongelukken. Daarna vervolgde de
brief:
„Je zult je wel afvragen, wat ter wereld
me er toe gebracht heeft, me daar terug te
trekken, en of ik niet zo van streek ben
geraakt als die oude kapitein.
Laat ik je verzekeren, dat alles in orde
is. Ik had een uitstekende reden, om me
hier te verstoppen. Je moet weten dat ik
momenteel bezig ben met een buitenge
woon belangwekkend onderzoek dat. als
het slaagt (waarover ik vol vertrouwen
ben), een revolutie in een bepaalde be
drijfstak teweeg zal brengen, een bedrijfs
tak die van vitaalbelang voor ons land is,
(Wordt vervolgd).
