Gouden médaille 100 meter
voor de Duitser Fütterer
MOORD
PORSELEIN
Eerste dag bracht geen
overheersing van Russen
WRIGLEY
.Clowntje Rick
Om de Europese athletiektitels
Nederlander Saat kwam wel in finale,
maar eindigde daar als laatste
Morgen vallen de
beslissingen
Verschueren wereld
kampioen bij stayers
Europese roeikampioenschappen
Acht van Laga tweede
in spannende heat
met Krylja Sovetov
4
De honkbalcompetitie
Nederlander Pronk
kwam 30 sec. tekort
Longa-bestuur trad af
Voor de kinderen
Louison Bobet rijdt
in Amsterdam
Cricket
Bondselftal N.G.B.
FEUILLETON
EN
door Gordon Folk
VRIJDAG 27 AUGUSTUS 1954
Toen gistermiddag Fütterer, een 22-jarige bankemployé uit Karlsruhe, als een blik
semschicht door de jinishdraad schoot, leek op de tweede dag van de Europese
athletiek-kampioenschappen Bern wel een Duitse nederzetting. Van overal kwamen
zwart-rood-gele vlaggen te voorschijn, hele tribunevakken bleken volgepropt met
Duitsers te zitten, die allemaal met de gelukkige Fütterer dit seizoen zowel
Europa's beste als ook meest constante sprinter de vreugde beleefden van de
eerste Duitser, die Europees sprintkampioen werd. Wat Borgmeier en Jonath nooit
bereikt hebben, presteerde deze stevige knaap, die geen enkele maal op zijn weg
naar de titel serieus bedreigd is. Ook niet door onze landgenoot Saat, die de vol
doening onderging tot de finale door te dringen, maar daar de kille douche kreeg,
die men verwachten kon: hij werd zesde en laatste in een race, die hem kennelijk
te hard ging. Er lagen een meter of vier tussen Fütterer en Saat.
Hoewel -gisteren incidenten als bij de
marathomfiinislh van eergisteren ontbraken
en men evenmin zo iets te zien kreeg als
Zatopek's victorie op de 10 kilometer, was
het toch geen kalme diaig. Zatopek werd op
een haar na uitgeschakeld voor de fin-aile
5000 meter d-oor een ogenblik van on
oplettendheid - en de sterke Duitse 400-
meter-loper Geisterer werd in een ener
verende hailve finale dermate door het
hoge tempo van het peloton voortgestuwd
dat hij vijftig meter voor de finish volko
men uitgeput was en uitgeschakeld werd.
Voor Nederland was het een dag van ge
deelde successen. Saat won dan wel niet,
ma-ar haalde toch de finale en Puck Brou
wer zegevierde in haar serie 100 meter zo
overtuigend dat zij bijna favoriet voor deze
afstand mag heten. Zij zal het echter al
leen moeten doen, want zowel Hilde Veth
als Els Witkamp brachten te weinig snel
heid op om geplaatst te worden. En onze
discuswerper Fikkert, onze tweede sprinter
Rulainder en onze vèrspringster Mieke
Schenk werden direct al uitgeschakeld.
Zatopek's nonchalance
Volkomen onverwacht kwam Zatopek
toch weer groot in het nieuws. Men had
gedacht dat de Tsjech met de tienduizend
meter van de vorige dag nog in de benen,
kalm aan zou doen in de eerste serie 5000
meter, die hij in de vooravond lopen moest.
Maar men mocht toch wel aannemen dat
hij geen uitschakelingsrisico zou lopen. De
onberekennbare Tsjechische loper zorgde
echter op een wonderlijke wijze voor een
verrassing en het scheelde maar een halve
meter of hij zou zijn uitgeschakeld voor
verdere deelneming aan een nummer, dat
hij met allé geweld wil winnen.
Zatopek liep in een serie, waarin tien
lopers startten, waarvan er vijf voor de
finale geplaatst zouden worden. De ge
woonte getrouw begon hij traag, liet zich
zelfs tot de staart van het peloton afzak
ken. En toen hij na drie ronden wat naar
voren trok, was dat alles normaal. Intus
sen had de Rus Kuz de kop genomen. En
deze athleet zorgde voor een vrij hoog tem
po, gevolgd iloor de Duitser Schade, die
door spreekkoren werd aangemoedigd.
De eerste tekenen dat deze race niet
strikt normaal zou verlopen, werden in de
ADVERTENTIE
Voor top-presto»1"
verhoogt bij sport en spel
,n,Ohd en keej
Alle eerste klasse honkbalwedstrijden
worden dit weekeinde op Zaterdag gespeeld.
Verreweg de twee belangrijkste wedstrijden
zijn HHC—Blauw Wit en O VVOEHS. De
eerste wedstrijd wordt in O verveen op het
HCK-terrein gespeeld en begint om vier
uur. De verwachtingen zijn, dat HHC thans
weer met Jongeling en Hoogenbos zal uit
komen, hetgeen de strijd slechts interessan
ter zal maken.
Blauw Wit won in de competitie tweemaal
van HHC en de gedachte, dat de Haarlem
mers ook dit keer aan het kortste eind zul
len trekken, ligt voor de hand. Toch menen
wij een overwinning voor HHC te kunnen
voorspellen. Blauw Wit, tweemaal zwakker
geacht in de competitie, heeft toen van HHC
kunnen winnen om een voorsprong te be
halen, Thans moeten de Amsterdammers
de kroon op hun ongetwijfeld zeer goede
prestatie van het afgelopen seizoen zetten
en wij vrezen voor hen dat zij teveel onder
de belangrijkheid van de wedstrijd zullen
lijden om het altijd zelfbewuste HHC te
kunnen slaan. Spanning zal er echter volop
zijn, daar zullen de slagploegen wel voor
zorgen.
OWO-EHS
OWOEHS moet eveneens de beslissing
brengen en wel voor het kampioenschap in
afdeling A. EHS heeft genoeg aan een gelijk
spel. Alles zal echter afhangen van de vorm
van de nationale werper Urba-nus. Deze
pitcher heeft de eigenschap beter te gooien
naarmate de wedstrijd belangrijker wordt.
De vechtlust van de Haarlemmers is echter
een gevaarlijk wapen tegen de Amster
dammers.
AjaxKennemerland en ABCTIW heb
ben geen enkel belang meer voor de stand
in d-e competitie.
In de overgangsklasse zijn er twee be
langrijke wedstrijden, nl.. DWSDEC en The
Catchers—Sparta. Voor DEC ongetwijfeld de
zege die hen zekerheid geeft op een van de
eerste twee plaatsen. Catchers—Sparta
moet beslissen wie van beide ploegen num
mer twee wordt in afdeling A en tegen RCH
mag uitkomen om een plaats in de eerste
klasse.
Puck van Duyne-Brouwer en Diny van
Dijk tijdens een wissel voor de training
voor de estafette.
zevende ronde duidelijk toen deze Kuz
even van de kop afgeraakt via een ver
bluffende tussensprint weer aan de kop
kwam en voorlopig doorging tot hij een
meter of vijftien op het veld voor lag. Wel
is waar liet Kuz, die energie te veel scheen
te hebben, zich geleidelijk aan weer in
lopen, maar twee ronden verder trok hij er
opnieuw in het tempo van een 400-meter-
loper tussen uit.
Niemand volgde hem. Maar Schade en de
verrassend goed lopende Belg Hanswyk
bleven enigszins in de buurt en zorgden
er althans voor dat hun tempo zo hoog
bleef dat het door Kuz' wildemanswerk
uiteengetrokken veld niet meer bijeen
kwam. Zatopek echter scheen in een speel
se bui te verkeren, keek voortdurend om
zich heen en scheen er plezier in te heb
ben dat de Fin Julin aan zijn zijde ver
scheen. Converserend met deze Finse loper
ging Zatopek op de eindstreep af. Een
poosje tevoren had hij nog eens omgezien
en de Zwitser Page op een afstand van 25
meter ontdekt.
Maar Zatopek merkte niet dat deze Page
er een even felle als snelle eind
sprint uit perste. Elke stap bracht hem
dichter bij de op een drafje naar de eind
streep toegaande Zatopek en het publiek
sprong recht om te zien hoe dit ging af
lopen. Maar het geluk was de Tsjech nabij.
Een halve meter kwam de Zwitser tekort.
Allemaal uitblinkers
Met uitzondering misschien van de 1500
meter is er wel geen nummer waarop zo
veel wereldklasse bijeengedrongen is als
op de 5000 meter, die aanstaande Zondag
in finale gaat. Onder het 15-tal lopers, dat
zich hiervoor plaatste, bevinden zich Za
topek, Chataway, Kuz, Green, en Kovacs.
De meesten spaarden zich nu nog. Zij lie
pen alleen op plaatsing. Maar de felle Brit
se loper Green, de zeer snelle Kovacs, Cha
taway en vooral de dwaze tussensprinter
Kuz zullen het Zatopek moeilijk maken.
En dan praten we nog niet eens over
Schade, noch over de Pool Graj, noch over
de Belg Hermann allemaal zeer goede
lopers.
Ook de 1500-meter-finale, eveneens
Zondagmiddag, zal een moordende race
worden. Gisteren lieten in de series Ban
nister, Nielsen, Jungwirth, Dohrow, Iharos
en Lueg nog slechts ten dele zien waartoe
zij in staat zijn, maar bij dit zestal zal wel
de winnaar schuilen van Zondag. Zij allen
spaarden zich. De een meer, de ander
minder. Bannister bijvoorbeeld, de 3-mijl-
loper, eindigde als derde in een serie,
waarin hij geen moment het tempo gedic
teerd had, maar waarin hij steeds voorzich
tigheidshalve in de omgeving van de kop
had vertoefd.
Zodoende was er van de cracks nimmer
een felle eindrush te zien, maar aan hun
wijze van lopen kon men toch wel merken
dat zij zeer goed zijn. Speciaal Nielsen, een
jonge Deen, liep sterk. En Jungwirth, een
Tsjech, die Zatopek's stijl gecopieerd heeft,
eveneens, terwijl Iharos, de Hongaarse on
derofficier, die ondanks zijn 1,81 meter
lengte slechts 60 kilo weegt, fris als
tweede door de finish ging om on
middellijk zijn excuses te offreren aan de
ongelukkige Spanjaard Macias, die bij de
start met hem in botsing was gekomen en
ten val gebracht.
De 400 meter
Intussen lijkt het op de 400 meter tussen
de buitengewoon soepele Rus Ignatjev en
de Duitser Karl Friedrich Haas te gaan. In
de halve finales won Haas zijn race door
een zeer snelle eerste tweehonderd meter.
De Zwitsers raakten opgetogen over het
succes van hün man, Hegg, wiens on
elegante eindspurt hij kwam struike
lend over de finishlijn volkomen werd
goedgemaakt door het feit van diens finale
plaats achter Haas en de Hongaar Adamik.
Ignatjev was in zijn race voor niemand
te houden, ook niet voor de rappe Fin
Hellsten, en Ignatjev's tijd (47 sec.) was
beter dan die van Haas (47.8).
In één middag werd het vèrspringen voor
vrouwen beslist. Men meende dat de Rus
sinnen alle vrouwennummers voor haar
rekening zouden nemen, maar daar zou ook
Puck Brouwer een stokje voor kunnen
steken, hetgeen mevrouw Zatopek op haar
terrein reeds gedaan heeft door het speer
werpen te winnen.
De zeer sterke athlete Tschudina, die
tussen de inspannende vijfkamp-nummers
door even kampioene vèrspringen moest
worden, bleef op 5,97 meter staan. Het En
gelse meisje Desforges sprong in één glo
rieuze sprong naar de gouden plak. Met
6.04 meter werd zij onbedreigd eerste.
Mieke Schenk even jong als ongerou
tineerd bleef op 5,03 meter staan en
werd als 21ste, voorlaatste, geklasseerd.
Op de hink-stap-sprong incasseerden de
Russen door de sublieme athleet Scherba-
kov reeds de gouden buit. Aan zijn wereld
record van 16.23 meter kwam Scherbakov
echter bij lange na niet toe. Hij bleef op
15,90 staan.
Lelijk, toch boeiend
Deze kwalificatie geldt voor de 10 kilo
meter snelwandelen, waarin zestien athle-
ten lieten zien hoe weinig aesthetisch het
schouwspel is van al die heftig bewegende
schouders, die strak-neergeplante benen en
die schuddende, wringende lichamen. Alle
sierlijkheid, alle souplesse van een normaal
athletieknummer ontbreekt bij dit foei
lelijke gedoe.
Alleen nu er lange tijd voor de eerste
plaats zoveel spanning heerste, kon men er
toch zijn ogen niet van af houden. De
Tsjech Dolezal moest namelijk een verbit
terd duel uitvechten met de Rus Egorov,
die diverse malen in strijd met de regle
menten: bij elke stap de hak op de grond'—
wel eens de grens naar de draf overschreed.
Tien ronden lang streed dit tweetal vrijwel
zij aan zij. Toen liep de technisch veel
betere Dolezal van zijn belager weg, en
tenslotte groeide het verschil uit tot wel
tweehonderd meter.
HUIS WORDT PROF. De Ajax-speler
Huis heeft een contract getekend voor de
profclub „Fortuna" in Geleen, zo vernemen
wij van de Nederlandse Beroepsvoetbalbond.
Voor de tweede maal bij de wereldkam
pioenschappen wielrennen heeft de Bra-
banponne geklonken ter ere van een Belgi
sche wereldkampioen, ditmaal voor Dolf
Verschueren, die zijn titel bij de stayers
prolongeerde, op korte afstand gevolgd door
Pronk.
De Nederlander kwam in de laatste drie
ronden net iets te kort om de wereldkam
pioen te onttronen en verklaarde na afloop:
„ik zat te ver weg. Ze hielden me allemaal
tegen. Zo'n sprintje moeten ze me echter
maar eens nadoen". Hij doelde daarbij op de
fantastische rush, die Pronk negen ronden
voor het einde begon en waarbij hij in één
ruk van de zevende naar de tweede plaats
ging.
De loting had voor Nederland een onguns
tig resultaat. Pronk en Kunst moesten als
elfde en twaalfde vertrekken, achter Be-
thery, Bunkre, Kittsteiner, Queugnet, Mi-
chaux, Timoner, Martino. Besson, Verschue
ren en Schorn. Dit betekende immers met
een dergelijk groot veld direct een halve
ronde achterstand.
Kunst liep na 35 km. zijn tweede lap op,
toen Schorn naar voren kwam. De Duitser
bleef echter op de uitstekend rijdende Bun
ker steken. Maar Verschueren had intussen
geen risico willen nemen en had Bethery
weer opgejaagd, waarvan Kunst opnieuw
het slachtoffer werd. De verrassing van deze
kampioenschappen, Timonér,, lanceerde nu
een aanval, waartegen Verschueren geen
tegenstand kon bieden en even later werd
de Spanjaard op zijn beurt door de wilde
man in het gezelschap, de Italiaan Martino,
verdrongen.
Offensief
Verschueren kwam na 53 km. aan de kop
te liggen. Bethery had in het gevecht los
moeten laten en viel bijna een ronde terug.
Pronk trok zich intussen niets van de strijd
voor hem aan. De verrassingen waren niet
van de lucht. Na 130 ronden schoot plotse
ling de Engelsman Bunker op Schorn, Pronk,
Martino en Michaux af en in de volgende
ronde moest Queugnet voor hem buigen en
weer een ronde later ook Verschueren.
Deze ongekende weelde was te veel voor de
Engelsman, die na 70 km. weer voor Ver
schueren moest buigen.
De grote aanval
Met nog negen ronden te rijden kwam
eindelijk de grote aanval van Pronk. Gang
maker Wiersma had zijn pupil kennelijk ge
spaard, want in één ronde sprong Pronk van
de zevende plaats op over Timoner, Schorn,
Martino, Michaux en Bunker, naar de twee
de plaats achter Verschueren. Slechts 50
meter scheidden Pronk nog van de begeerde
plaats. Hij wachtte zes ronden voor de laat
ste sprong. Die kwam drie ronden voor het
einde, maar te laat. Verschueren had nog
genoeg fut in de benen om met een enorme
eindsprint voor de derde achtereenvolgende
maal beslag te leggen op de wereldtitel. Hij
bleef 30 meter voor op Pronk. Derde met
een achterstand van 70 meter werd d°
Engelsman Bunker, vierde Michaux, vijfde
Queugnet, zesde Schorn, zevende Timoter,
achtste Martino en negende Bethery, allen
in dezelfde ronde als Verschueren.
In een vergadering van de voetbalvereni
ging Longa is met 6 tegenstemmers besloten
de spelers van het eerste elftal met ingang
van 1 September te gaan betalen. De tegen
stemmers waren zes bestuursleden. Zij heb
ben hun functies neergelegd toen de ver
gadering genoemd besluit had genomen.
Reeds op de eerste dag van de Europese roeikampioenschappen op de Bosbaan in
Amsterdam is het duidelijk geworden dat van een superioriteit van de Russische
ploegen, zoals dat verleden week bjj de dames-kampioenschappen het geval was,
geen sprake is. Slechts twee van de zeven Russische ploegen konden in de elimina-
toires hun tegenstanders de baas blijven, te weten: de acht en de vier met stuurman
van Krylja Sovetov. De oorzaak hiervan Ligt niet zozeer bij de geringere kwaliteit van
de Sovjet-roeiers dan wel bij liet bijzonder hoge peil van vrijwel alle ploegen, die op
deze wedstrijden aan de start verschijnen. Een peil dat enkele jaren geleden nog
nauwelijks voor mogelijk gehouden werd. Zo werd de Russische vier zonder stuurman
dit jaar winnaar in Henley In haar voorwedstrijd zelfs vierde en de Russische
twee zonder stuurman van Buldakov en Ivanov, eveneens Henley-winnaars, werd
derde achter Italië en het Haarlemse Spaarne-duo Gitz en Blom.
c
Steeds verder kwamen ze in het voorjaar. Op school was er een pretje bijgekomen:
de schooltuin!
Ja, dat vonden de jongens leuk. Een groot deel van de schooltuin achter het school
gebouw was omgespit, en daar kreeg nu ieder een stukje van toegewezen; op dat
stukje mochten ze van alles planten en zaaien.
Dat was 'n prettig werkje. En ze gingen allemaal met veel ijver aan de slag. Elk
uurtje, dat ze ervoor de tuin in mochten, zag je Bunkie en de anderen druk aan 't
werk; want meester had beloofd, dat hij prijsjes zou geven voor de tuintjes, die over
een poos er het aardigst en best onderhouden zouden uitzien
Maar het ging niet alleen om die prijzen; de jongens vonden het een fijn werkje en
ze deden allemaal hun best, alles zo goed mogelijk te krijgen. En zo zag men elke
dag een gepant en gehark en gezaai, dat het 'n lieve lust was!
Bunkie deed ook zijn best. Straks zou zijn tuintje er vast ook aardig uitzien!
De prestaties van de Nederlandse roeiers op
de eerste dag stemden over degeh ele lijn
tot tevredenheid. Weliswaar haalden slechts
twee Nederlandse ploegen zondier meer de
demi-finale, de acht en de double sculls,
doch vergelijking der tijden wekt alle hoop
dat het grootste, deel der Nederlandse ploe
gen het via de herkansing zo ver zal
brengen.
De vier met stuurman van Njord kwam
uit tegen Tsjechoslowakije en Egypte. De
Tsjechen, die in een zeer hoog tempo roei
den, liepen aanvankelijk snel wég, maar
de Nederlanders bleven daarna hardnek
kig volgen en liepen na een spurt weer iets
in en de eindspurt bracht hen nauwelijks
één lengte achter de Tsjechen.
De eerste heat van de tweeën zonder
stuurman werd door ieder als één der be
langrijkste races van de dag beschouwd.
Immers, na Kopenhagen verleden jaar en
Henley dit jaar, vond voor de derde maal
een ontmoeting plaats tussen de Russen
Buldakov en Ivanov en Blom en Gitz van
Het Spaarne. Ook Italië en Zweden waren
in deze heat ingedeeld. Deze wedstrijd
werd een ware verrassing voor de toe
schouwers en een zenuwslopend gevecht
voor de roeiers. Blom en Gitz, zeer hoog
en snel gestart, namen terstond een halve
lengte, gevolgd door Italië en de Russen,
die echter vrij snel reeds de Italianen pas
seerden. De Nederlanders ondernamen
aanval op aanval, maar die werden alle
afgeslagen.
Door Italianen verrast
Even voor de 1250 meter zetten de Rus
sen een spurt in die beslissend leek. Zij
kwamen gelijk en namen daarna een klei
ne voorsprong. Zeer goed echter was de
tegenaanval van Gitz en wederom lagen de
Russen in tweede positie. Toen kwamen
de Italianen, waar niemand acht op gesla
gen had door de spanning rond dit twee
gevecht. Reeds op de 1500 meter verhoog
den zij hun tempo tot tegen de 40, onweer
staanbaar en met een verbluffende stijl
kwamen zij naar voren en liepen eerst de
Russen voorbij en zetten toen een beslis
sende aanval in op de Haarlemmers die,
volkomen leeggeroeid, deze niet meer kon
den opvangen. Volkomen ontmoedigd ga
ven de Russen zich hierna gewonnen. De
Nederlandse ploeg zal zich naar alle waar
schijnlijkheid wel in de demi-finale plaat
sen, aangezien zij vandaag in de herkansing
tegen de Saarlanders uitkomen. Voor een
finaleplaats zal de strijd echter zeer hard
zijn, want er zijn nog enkele andere tweeën
van topklasse, zoals het Belgische duo
Knuysen en Baeten en de Denen.
Bij de skiffeurs hadden de sterksten niet
teven elkaar geloot. Europees kampioen
1953, winnaar van de Diamond Sculls te
Henley, de Joegoslaaf Perica Vlasic, had al
heel weinig moeite met de Fransman Butel
en zijn grootste rivaal, de Zwitser Colomb.
verging hetzelfde tegen de Nederlander
Rob van Mesdag, wiens tijd echter tot de
vier snelste behoorde. Verrassend was de
overwinning van Oostenrijk op de Russi
sche skiffeur Berkutov, de man die dit jaar
op Russische nationale wedstrijden de
Olympische kampioen Tjukalov tweemaal
versloeg.
De Hoop derde
De De Hoop-roeiers Thijsse en Dikken
werden bij de twee met stuurman derde
achter Zwitserland en Duitsland.De Sovjet-
ploeg kwam in een andere heat uit en viel
zeer tegen: derde met de slechtste tijd: een
opvallend verschijnsel dat we bij enkele
Russische en Tsjechische ploegen opmerk
ten is dat ze, eenmaal in verloren positie,
totaal geen strijd meer leverden.
Een zeer interessante strijd beloofde ook
te worden de eerste heat van de vieren
zonder stuurman, waarin die zeer sterke
Moto Guzzi-vier uit Italië en de eveneens
goede Denen en Engelse ploegen. Vlak na
de start verdwenen de Denen in het riet
door een stuurfout; een felle sprint bracht
hen echter zeer spoedig weer voorbij de
Tsjechen, die verder geen rol meer speel
den en de strijd opgaven.
De Italianen haddien intussen de leiding
genomen en bevestigden de uitmuntende
indruk, die we Woensdagavond van deze
ploeg reeds kregen tijdens de training, vol
komen. In hun heat smaakte de Willem
III-vier het genoegen na een imponerende
eindspurt de Russische Henley-winnaars
en de Oostenrijkers achter zich te laten en
slechts driekwart lengte achter de sterk
roeiende Finse ploeg, die roeide in de
nieuwe vier-zonder van Het Spaarne, te
eindigen. Ook voor de Amsterdammers be
staat een goede kans op een finaleplaats.
Fel gevecht
De Nederlandse double sculls van Rei-
ding en Niemeier (Willem III) leverden
een fel gevecht met Frankrijk. Constant in
tweede positie liggend, zetten zij hun eind
spurt iets te laat in en kwamen enkele
meters tekort. De Henley-winnaars Ste-
bler en Schriever uit Zürich en het Lon-
dense duo Fox-Marsden bleven de Russen
op overtuigende wijze de baas.
De Nederlandse acht van Laga, gelukkig
niet verzwakt door het uitvallen van Siel-
cken, die een spier verrekt had, roeide een
zeer goede race tegen een bijzonder sterke
Deense ploeg. Na een boord aan boord ge
vecht tot 1000 meter waren de Denen uit
gelopen tot bijna één lengte, doch een
fraaie eindspurt van de Delftse studenten
verraste hen volkomen en met slechts en
kele meters verschil werd Nederland
tweede.
De laatste heat gaf een staaltje te zien
van roeien dat bijna volmaakt was. Het
betrof hier de Russische acht van Krylja
Sovetov, die een peil te zien gaf dat wel
nooit vertoond zal zijn geweest. De Russen
wonnen met vele lengten en maakten ver
uit de snelste tijd. Dit is de vrijwel enige
zekere Russische troef voor een Europese
titel. Ongetwijfeld een interessanter beeld
dan de dames wedstrijden te zien gaven.
De uitslagen
De uitslagen luidden:
Skiff: eerste heat: 1. Joegoslavië 8.01.2: 2.
Frankrijk 8.04.2; 3. Tsjechoslowakije 8.30.7.
Tweede heat: 1. Oostenrijk 8.02; 2. Rus
land 8.14.4; 3. Groot Brittannië 8.20.5; 4. De-
r.e— arken 8.22.6.
Derde heat: 1. Zwitserland 7.49.5; 2. Ne
derland 8.06.2; 3. België 8.11.3.
Vierde heat: 1. Polen 8.16.4; 2. Roemenië
8.25.7; 3. Egypte 8.58.5.
Twee met stuurman: tweede heat: 1.
Zwitserland 8.09.5; 2. Duitsland 8.23.6; 3.
Nederland 8.26.4; 4. Joegoslavië 8.38.1
Derde heat: 1. Zweden 8.18.6; 2. België
8.35.6; 3. Rusland 8.50.
Vier zonder stuurman, eerste heat: 1.
Italië 6.57.5; 2. Groot Brittannië 7.04.6; 3.
Denemarken 7.19.1; 4. Tsjechoslowakije 7.59.1.
Tweede heat: 1. Zwitserland 6.59.2; 2.
Noorwegen 7.01.4; 3. Roemenië 7.14.4; 4.
Zweden 7.19.1.
Derde heat: 1. Finland 6.58.9: 2. Nederland
7.01.8; 3. Oostenrijk 7.09; 4. Rusland 7.09.1.
Vierde heat: 1. Joegoslavië 7.00.6; 2. Duits
land 7.14.8; 3. Polen 7.35.
Double scull, eerste heat: 1Zwitserland
7.13; 2. Groot Brittannië 7.17.2; 3. Rusland
7.33.4: 4. België 7.45.
Tweede heat: 1. Duitsland 7.15.2; 2. Tsje-
choslowakiie 7.31.1; 3. Denemarken 7.38.8; 4.
Zweden 8.06.6.
Derde heat: 1. Frankrijk 7.23.3; 2. Neder
land 7.24.2.
Acht, eerste heat: 1. Denemarken 6.25.2;
2. Nederland 6.26.7; 3. Zweden 6.38.8; 4. Fin
land 6.45.6.
Tweede heat: 1. Joegoslavië 6.27.9; 2.
Italië 6.29.2; 3. Frankrijk 6.48.7; 4. Egypte
7.07.3.
Derde heat: 1. Rusland 6.19 1; 2. Tsjecho
slowakije 6.36; 3. Roemenië 6.50.5.
De directeur van het Olympisch stadion,
de heer Bessem, heeft beslag gelegd op de
wereldkampioen der profs op de weg, de
Fransman Louison Bobet, voor zijn pro
gramma van 31 Augustus. Bobet zal met
Wagtmans en Van Breenen achter Demy-
motoren een omnium rijden, bestaande uit
een tijdrace over 1000 meter en ritten over
5 en 10 km.
Voorts zijn voor de revanches over 100 km.
de volgende stayers gecontracteerd: wereld
kampioen Verschueren (België), Pronk
(Ned.), Bunker (Gr. Br.), Michaux (België),
Queugnet (Fr.), Schorn (Did.) en Timoner
(Spanje).
De samenstelling van het Nederlands
bondsteam, dat Zaterdag a.s. op het terrein
van Quick in Den Haag een wedstrijd speelt
tegen het Nederlands jeugd cricketelftal,
luidt als volgt: Colthoff (HCC), capt., Meyer
(ACC), wicketkeeper, Borgers (HCC), Van
der Bijl (Kampong), Dries (Excelsior), Van
Katwijk (HBS), Van der Linden (Sparta),
Van Manen (HCC), Scheffers (Hermes
DVS), Harris (HCC) en Kors (VCC).
10)
De professor en Turpitt konden hun man
netje staan en dan zouden er zeker sporen
van een worsteling gevonden zijn. En bo
vendien, het was ondenkbaar dat iemand
als de professor vijanden had
„Neen, dat niet", ovenvoog Bill hardop.
„Maar hij was met een belangrijk experi
ment bezig. Het had wel niets met oorlog
te maken, dat schreef hij mij, maar het
was kort voor de oorlog dat hij er mee be
gon en het kan zijn dat een handlanger van
de vijand dacht dat het wèl van belang
voor de oorlogvoering was. Bij een gewa
pende overval van een paar goede vijan
delijke agenten zouden mijn vader en Tur
pitt geen schijn van een kans hebben. Zij
zouden op staande voet gedood kunnen
zijn, waarna hun lichamen in zee werden
geworpen. Misschien zijn zij zelfs als ge
vangenen weggevoerd. Maar ja, dat is alle
maal veronderstellen. Maar toch hoop ik 't
raadsel eens te kuninen oplossen".
„Niet veel kans, mijnheer. Alles is ver
woest op het eiland. Daar heeft de kust
wacht wel voor gezorgd kort na de ver-
dwijnihg".
In de loop van het gesprek merkte Harry
nog op, dat er wel niets terug te vinden
zou zijn van wat de professor in de loop
der tijden op het eiland had gebracht. „En
dat was nogal wat, mijnheer. Zelfs gedu
rende de oorlog heeft hij er nog eens
scheepsladingen vol heen gebracht. Grote
kisten, die hij met de grootste voorzichtig
heid hanteerde. Niemand anders dan hij en
Turpitt mochten er aan komen. Zelf
moesten ze alles doen. Uit een vrachtauto
in die boot laden, verstouwen en afdek
ken.
„Werkelijk?"
Dit was eindelijk groot nieuws. Al ge
ruime tijd had Bill er over zitten piekeren,
waar toch de verzameling van Chinees por
selein van zijn vader gebleven kon zijn.
Het leek erg onwaarschijnlijk dat in de
ruïnes van een gebombardeerd huis niets
van scherven gevonden was, die op de
aanwezigheid van de collectie tijdens het
bombardement konden wijzen. Er had iets
gevonden moeten worden, als 't porselein
werkelijk in het gebombardeerde huis was
geweest.
Was het mogelijk, dat de gouverneur zijn
onschatbare verzameling op het eiland in
veiligheid had gebracht, toen de Duitsers
met hun luchtoffensief tegen Londen be
gonnen? Kon men een veiliger plaats be
denken dan deze rots voor de onherberg
zame kust zonder enig militair belang in
die phase van de oorlog?
Harry wist met zekerheid te vertellen,
dat de kisten of een lading van soortge
lijke omvang nooit via Portlevion van het
eiland was teruggekomen. Bovendien, de
professor had nog nooit iets teruggebracht
van het eiland, als hij het er eenmaal heen
had vervoerd, behalve zichzelf, Turpitt en
de motorboot. Misschien een klein koffertje
met toiletbenodigdheden en dergelijke,
maar nooit iets omvangrijks.
„En wat hoor ik. gaat u er nu zelf wo
nen?"
„Let op mijn woordenn, mijnheer. Doe
het niet. Het zou niet voor lang zijn. Nie
mand woont daar lang. Het spijt mij het te
moeten zeggen, maar uw vader heeft ook
niet naar mij willen luisteren. Er waar
is hij nu? Niemand weet het. Hij is ver
dwenen als al die anderen".
Op dit moment kwam mevrouw Penrose
aankondigen dat het avondeten voor Bill
gereed stond, en dat zijn kamer aan kant
was gemaakt. Na een groet tot Harry, een
kort maal en een enkel woord met Pen
rose ging deze Bill voor naar zijn kamer.
„Deze kamer hielden wij altijd vrij voor
uw vader, van de eerste dag dat hij kwam
tot de laatste keer dat hij naar het eiland
ging", vertelde mevrouw Penrose die nog
wat bedrijvig in de kamer heen en weer
dribbelde.
„O, was dit zijn kamer? Ik vind het pret
tig, dat deze juist vrij is en dat ik hier nu
kan logeren".
„Dat dacht ik al. Deze kamer is meestal
vrij in deze tijd van het jaar. Niet altijd,
want er is een mijnheer, die hier gedurende
de laatste zes of zeven jaar geregeld nu
en dan komt. Een mijnheer Walter Lamb.
Een doodgoeie man, die geen vlieg kwaad
zou doen. Hij is erg geïnteresseerd in vo
gels, vooral zeevogels, en bij gunstig
weer zit hij de halve dag in deze kamer,
die hij altijd hebben wil, om over de zee
naar de meeuwen te turen. Altijd door een
verrekijker. Ik wist zelf niet hoeveel ver
schillende soorten je van hieruit zien kunt.
Hij heeft me wel eens een lijst laten zien,
ellen lang".
Dit herinnerde er haar aan, dat er nog
wat kleren van mijnheer Lamb in de kast
hingen. Ze haalde die er uit en wees Bill
de weg naar de badkamer, intussen belo
vend nog iets voor hem te eten te hebben
als hij weer 'naar beneden kwam. Daarna
liet zij Bill in de hem vreemde maar toch
vertrouwde kamer achter.
Bill tuurde uit hetzelfde venster, van
waaruit zijn vader voor het eerst een blik
op het eiland had geworpen. Door het
dichte regengordijn zag hü slechts van tijd
tot tijd het massieve silhouet van de rots
afsteken tegen de lichtende achtergrond
van de stralenbundel van de vuurtoren.
Hoe weinig hii ook van het eiland kon zien,
die telkens weer opdoemende donkere
steenklomp fascineerde hem. Zou hier een
antwoord te vinden zijn op de vraag, wat
zijn vader hierheen had gevoerd en hoe
hij met Turpitt zo spoorloos verdwenen
was? Welke experimenten voerde de pro
fessor daar uit? Waar was het Chinese
porselein gebleven?
Indien het porselein inderdaad naar het
eiland was gebracht, zou het dan niet net.
zo behandeld zijn door de kustwacht, als
de hut zelf? Verwoest om de rots tot vol
komen onherbergzaam oord te maken, tot
een waardeloze steenklomp?
Maar zelfs de grootste leek had kunnen
zien, dat het hier een zeer kostbare col
lectie betrof. Zou een dergelijke vondst niet
gerapporteerd zijnaan superieuren? Zou
den er dan niet stappen genomen zijn om
dit kapitale particuliere eigendom in be
scherming te nemen? Misschien waren de
schatten wel gevonden, en berustten zij
ergens vergeten onder de hoede van een
of andere legerinstantie. Zou Bruce, die
hoge relaties in het leger had, niet eens
kuninen navragen? Nee, Bruce niet. Op het
moment dat de gedachte in hem op kwam,
verwierp Bill meteen het denkbeeld, om
zijn broer in vertrouwen te nemen. Daar
kon je geen geheim aan toevertrouwen.
Hij zou er links en rechts over kletsen en
dat was nu juist de manier waarop schur
ken en oplichters aan hun tips kwamen.
Zij zouden misschien eerder de weg vin
den naar deze kostbaarheden en ze op
slinkse wijze in de wacht slepen.
Oplichters? Hadden die er niet al eerder
de lucht van kunnen krijgen? In het begin
van de oorlog b.v.? En een overval op het
eiland georganiseerd hebben, waarbij de
gouverneur en Turpitt aan hun einde wa
ren gekomen? Het zou een verklaring van
hun spoorloze verdwijning kunnen zijn, en
van de spoorloze verdwijning van het por
selein.
Bill besloot zijn overpeinzingen met de
conclusie, dat het beter was noch Bruce
noch legerinstanties in de arm te nemen.
Hij diende zelf een onderzoek in te stel
len. Slechts wanneer dit op niets uitliep,
zou hij andere, minder veilige wegen mo
gen bewandelen, waarschijnlijk het veilig
ste via advocaat Leuty.
Na zich opgeknapt te hebben, zette Bill
het gepieker van zich af om met de kaars,
die zijn enige verlichting vormde, de trap
af te gaan naar de gelagkamer teneinde
zich aan een laatste hapje tegoed te doen
voor hij zich ter ruste zou begeven.
HOOFDSTUK V
Mijnheer Walter Lamb
Vóór Bill zijn souper voor de helft ver
orberd had, kreeg hij iets anders om óver
te denken.
Volkomen onverwachts dook mijnheer
Lamb in de Admiral Hawkins op.
(Wordt vervolgd).
