Sieraden en mozaïek uit hart
van de Jordaan
ORTGX
RESA-HILVERSUM
Wereldvloot heeft thans
record omvang bereikt
Wandeling langs de winkelramen
op regendag in Locarno
ONDERWIJZERSEXAMEN
Beverwijk
Ceintuur met zakken
ZATERDAG 4 SEPTEMBER 1954
GEVULDE MELOEN
Effecten- en
Geldmarkt
damesverband
H. Smidt van Gelder
heden 70 jaar
INBOEDELVEILING 21/22 SEPT. 1954
V.
DIT MAKEN WE ZELF
„Bouwen goedkoper
dan huren"
Vervaardigd van.-
fyne Australische wol,
in modi'euse tinten,
de ideale dracht voor*,
ons klimaat,
tep centimeter breed.
Drys per meter l4so
I
psgggi
ORVELTE TEXTIELINDUSTRIE N.V. WOLVEGA
Een kleine tijger- of ananasmeloen,
250 a 500 gr. rode bessen, 50 a 100 gr.
suiker.
Uit de meloen een kapje snijden. Sap
en pitten uit de vrucht scheppen en het
sap opvangen. De bessen rissen, wassen
en laten uitlekken. Ze laag om laag met
de suiker in de meloen overdoen. Deze
sluiten met het kapje en tot het gebruik
koel wegzetten.
is van een lichte houtsoort gemaakt met
een dek van canvas of saran. Wordt de
zon te warm dan neemt men de ligstoel
met parasol. De parasol is aan een van
de zijleuningen vastgemaakt. Practisch,
lijkt me.
Behalve deze water- en zon-attributen
zjjmcr nog vele andere dingen aqhter de
Winkelramen te zien Misschien mag ik
zo vrij zijn de talrijke horlogewinkels
links te laten liggen en mij naar de
overkant te spoeden. Daar zie ik name
lijk zo'n geestig rond mandje liggen. Er
past precies een blikje Nescafé in. Het
is een rieten gevalletje met een los dek
sel er overheen sluitend. Deze korfjes
zijn verkrlijgbaar in naturel, in geel,
blauw en in gemengde kleuren. Zonne
hoeden en handtassen van riet en raf
fia zijn in alle soorten en prijzen ver
krijgbaar. Zelfs voor kamétui's en zak
doeken-sachet wordt dit materiaal ge
bruikt.
In alle schoenenzaken ziet men hou
ten sandaaltjes. Ze worden op deze rot
sige bodem veel gedragen, zowel door
vrouwen als mannen en kinderen. Mij
lijkt het nog moeilijker dan klompen,
maar te oordelen naar het gemak waar
mee de mensen er op lopen, valt de
kunst van het dragen in het gebruik
mee. Bepaald sierlijk zijn de suède
schoentjes met open teen, waarvan het
suède naar de punt toe in franje is
open geknipt.
Zo'n regendag is óm voor ik het weet.
Een wandeling langs de winkelramen
in Locarno is even plezierig als in Hol
land, alleen is mijn beursje aan het eind
van deze dag veel lichter dan toen ik
begon. Daarom zal mijn volgende wan
deling vast weer in Haarlem zijn.
ANNEKE
oor de^Urouw
In het hartje van de Amsterdamse Jordaan, aan de le Lelie
dwarsstraat nummer vijftien, staat een smalle pijpenla.
Sinds een jaar heeft Clara Schiavetto hier haar woon- en
werkruimte. Ze maakt er mozaiekwerk en sieraden, waar
door haar naam in Nederland al een bekende klank heeft
gekregen. Haar zitkamer op de bovenste verdieping getuigt
van een fijne smaak. Er staat een tinnen beker met diep
rode rozen, fraai combinerend met het divankleed in ver
stilde tinten. Van een, Chiantifles heeft ze een bijzonder
aardige schemerlamp gemaakt. Mijn oog rust even op de
mozaiektafel en gaat dan langs enkele goede schilderijen
aan de wanden. Terwijl ze me een kop Italiaanse Espresso
voorzet, vertelt ze over het wonen in de Jordaan. ,,Ik heb
hier allerlei bijnamen. Voor de groenteman ben ik de Ita
liaanse, de melkboer noemt me mevrouw Clara en de bakker
jonkvrouw. In het café aan de overkant word ik met
„vrouwtje" aangesproken en mijn sigarettenleverancier
duidt mij aan met „het huisje", een verwijzing naar mijn
woning'". Clara Schiavetto is een jonge vrouw met een zeer
bewegelijk gezicht, dat zo van expressie kan wisselen, dat ze
soms een geheel andere persoonlijkheid wordt. Ze heeft
jarenlang in Frankrijk en Italië gewoond en bestuurde in
Ravenna de oude mozaiektechniek.
Het Chipperfield circus te Londen is
voor de dag gekomen met een nieuwe
vertoning: een modeshow. De leven
de have van het circus diende de
mannequins tot gezelschap voor zo
ver die levende have niet in staat
was de mannequins te verslinden.
Hier ziet u een der dames met een
giraffe aan de leiband.
ADVERTENTIE
sterk absorberend
oplosbaar
hygiënisch
volmaakte pasvorm
Gedurende enige tijd werkte ze in
haar pijpenla met vier mensen; men
maakte toen veel seriewerk, maar me
vrouw Schiavetto hield naar haar smaak
te weinig tijd over cvm scheppende ar
beid te verrichten, daar de organisatie
haar te veel bond. Tegenwoordig gaat
dat beter, nu ze nog slechts samenwerkt
met haar compagnon, Franck Ligtelijn,
die zich uitsluitend toelegt op zilver
werk en een specialist is in het maken
van ringen gedreven uit één stuk.
Helaas is er door militaire dienst van
haar medewerker een kinik in de kabel
gekomen, zodat ze er voorlopig weer
alleen voorstaat. En dat komt momen
teel bijzonder slecht uit, want ze heeft
heel wat op haar programma: liefst
vier tentoonstellingen in de komende
maanden. In September is haar werk te
zien bij Toegepaste Kunst in de Lin-
naeusstraat te Amsterdam; begin Octo
ber exposeert ze in Studio '40 te Den
Haag; in November volgt, eveneens in
Den Haag, de kunstzaal Plaats en om
streeks dezelfde tijd komt Rotterdam
aan de beurt.
„Nu ik van het vervaardigen van
mozaïek en sieraden in serie af ben,
kan ik me volledig wijden aan exclu
sieve werkstukken," zegt ze en ik zie
aan het glanzen van haar ogen hoe haar
dit verheugt. Ze kan nu eindelijk haar
talloze ideeën uitwerken. Iedere oor
hanger, armband, ketting en ring, die
uit haar handen komt, is anders dan de
vorige. „Ik heb nooit gebrek aan in
spiratie, integendeel, ik kom per dag
uren te kort om mijn ideeën uit te wer
ken."
Zoals een mozaïektafel een geheel
moet vormen met de omgeving, waar
voor ze bestemd is, zo zoekt ze ook het
geschikte sieraad voor iéder type. Ze
kijkt er de mensen nauwkeurig op aan
en let er niet alleen op of iemand don
ker of blond is, maar bovendien bestu
deert ze de vorm van het gezicht. Ze
prefereert strakke lijnen en het valt mij
op, dat haar mooiste sieraden volgens
dit principe zijn gemaakt.
„Juist het persoonlijk contact, dat
daardoor ontstaat, kan me zo boeien,"
verklaart mevrouw Schiavetto. „Spe
ciaal iets ontwerpen en maken voor
iemand, die het sieraad later zal dra
gen, geeft me een zekere scheppings
vreugde."
Het mozaïekwerk biedt dit persoonlijk
contact in veel mindere mate, maar dit
heeft weer andiere aantrekkelijke kan
ten: het tekenen en opzetten van de
voorstelling, het met zorg uitzoeken
van de kleuren en het langzaam onder
de handen zien groeien van iets moois,
waarvan ze soms heel moeilijk kan
scheiden. Ze heeft al heel wat opdrach
ten uitgevoerd voor schepen van de
K.N.S.M. en de Holland-Amerika Lijn:
tafels, klokken en wanddecoraties.
Clara Schiavetto heeft zich langza
merhand een geheel persoonlijke stijl
eigen gemaakt. Haar uitgangspunt was
het mozaïek, dus het kunstig verwer
ken van steentjes. Daarna ging ze dat-
MOEILIJK PROBLEEM.
In het Engelse plaatsje Hereford moet
een aantal vrouwen een legaat van
30.000 pond sterling verdelen, maar
niemand weet waar men deze vrouwen
moet zoeken.
Het geld is nagelaten door een krui
denier, ten behoeve van „vrouwen, die
door slechte gezondheid of hoge leeftijd
niet in haar onderhoud kunnen voorzien
enniet behoren tot de arbeiders
klasse." De gemeenteraad zoekt nu naar
een omschrijving van „arbeidersklasse."
De regen in Locarno is al even ver
drietig in zijn overstelpende hoeveel
heid als in Nederland. En hij is zo voort
durend. Op zo'n regendag zijn de ber
gen in wolkenkussens verstopt, is het
Maggiore-meer even grijs als de hemel
en zijn de vele „Ristorante" helemaal
gevuld met najte mensen. Het beste
wat men doen kan is een wandeling
langs de winkelramen te gaan maken.
Dat loont, want er is heel wat te zien.
Op het Piazza Stazione. het stations
plein, struikelt ge om te beginnen over
de souvenirwinkels. Zoals overal is er
ook hier een overvloed aan smake
loosheid te vinden.
Toch zijn bij na
dere beschouwing
gelukkig nog heel
wat aardige ar
tikelen te zien.
Snoezige broches
bijvoorbeeld met
een gentiaan of
edelweiss, asbak-
les, zakmesjes,
schattige vaasjes
en bekers: alles in
andere kleuren dan
we in Nederland kennen.
Als men zich van de souvenirs heeft
kunnen loswerken, loopt men de Via
della Stazione af, de stationsweg, en
dan is het eerste wat opvalt de para-
pluie. De inwoners lopen hier niet met
een regenjas maar met een parapluie.
Vooral in de dorpjes rondom en boven
Locarno ziet men met een miniatuur-
wolkje aan de hemel klein en groot met
een regenscherm lopen. Wat dunkt u
overigens van een damesparapluie met
verschillend gekleurde banen, in pastel
tinten rood, groen, geel, blauw en grijs?
Ik heb haar gezien. Het is nu niet dat
iedere vrouw hiermee lopen kan (en
wil), maar exclusief is de draagster in
ieder geval wel.
Uit de étalering achter de ramen blijkt
evenwel dat men gelukkig toch meer
op zon dan op regen rekent. De zon kan
hier heel warm zijn en dan is een duik
in het heldere water van het Lago Mag-
giore verrukkelijk. Langs de kant van
het meer vindt men soms een heel klein
strandje, meest stenen of rotsblokken
en struiken. Wie niet naar het zwem
bad gaat, kan zich ongezien tussen de
struiken in badcostuum steken. Maar
er zijn practische éénpersoons tentjes te
verkrijgen, gemakkelijk in- en uit el
kaar te nemen en zonder veel moeite te
vervoeren. Het tentje lijkt op een ronde
kiosk waar net één man rechtop in kan
staan. Een metalen staaf wordt op
manshoogte in de grond gestoken. Aan
de bovenkant is de staaf in een grote
halve cirkel omgebogen. Aan het uitein
de hiervan is een ring vastgemaakt
waaraan een „gordijn" is samengerim-
peld. Dit gordijn hangt via houten ba-
lijnen over een grote ronde hoepel tot
op de grond. Als ge het gordijn goed
rond de koepel geplooid hebt is het huis
je gereed. U stapt binnen, doet het gor
dijntje dicht en.the rest is silence.
Bij een zonnige zomer zou zo'n één
persoons tentje aan onze stranden ook
goede diensten kunnen doen.
Wie niet kan zwemmen maakt wel
licht gebruik van een zwemgordel. Niet
zo'n kurkenriem, zoals in zwembaden
meestal gebruikt wordt, doch een brede
gummi luchtband. Hij is door middel
van stiksels in kleine kussentjes ver
deeld, en wordt op de rug vastgemaakt.
In Locarno houdt men terdege reke
ning met menselijke luiheid. Het is bij
voorbeeld niet ongebruikelijk om een
bed mee te nemen als men ergens gaat
zonnebaden. Inplaats van op de grond
tussen de mieren te liggen kan
men zich rustiger door de zon laten
koesteren op een opvouwbaar bed. Het
Sinds het kapitaal- en effectenverkeer
tussen Nederland en België is verruimd,
heeft de Belgische belegger voor Neder
landse aandelen een grotere belangstelling
aan de dag gelegd, maar deze was tot dus
ver toch ook niet weer zo groot dat ze op
het koerspeil van de aandelen een belang
rijke invloed heeft gehad. Als het er op
aan komt, zijn de Belgische aankopen
tegengevallen, gelijk trouwens in het alge
meen de buitenlandse aankopen van Ne
derlandse aandelen de laatste tijd beneden
de verwachtingen zijn gebleven. Het feit
dat het gemiddeld aandelenrendement in
Nederland VA a 2 procent boven dat van
België ligt, zou, zo meende men, een sterke
prikkel voor de Belgische belegger zijn om
zich voor Nederlandse aandelen te interes
seren en met name had men hier het oog
op de aandelen der Nederlandse scheep
vaartondernemingen, omdat hier het ren
dement het hoogst is. Wanneer men echter
de gemiddelde koers van de scheepvaart
aandelen vergelijkt met die van begin
Augustus, dan is ze eerder gedaald dan
gestegen, terwijl de gemiddelde notering
voor alle ter beurze genoteerde aandelen
hoger is dan toen. En al moet er rekening
mee worden gehouden dat de belastingfac
tor voor de aankopen van effecten over en
weer een belemmering vormt, toch mag
wel worden geconstateerd dat men ook van
Belgische zijde ten aanzien van scheep
vaartaandelen enige reserve in acht neemt,
ondanks de hoge rendementen, welke voor
deze waarden kunnen worden becijferd.
Het gemiddeld rendement van scheep
vaartaandelen ligt niet onbelangrijk hoger
dan het totaal-gemiddelde. Terwijl dit op
30 Juni j.l. 3,3 procent bedroeg, was het
voor scheepvaartwaarden 6,7 procent en
voor scheepsbouwwaarden 5,8 procent, ter
wijl het voor sommige scheepvaartaandelen
7 tot 7% procent beloopt. Hierbij moet wel
in acht worden genomen dat het rendement
alleen kan worden berekend op basis van
het over 1953 uitgekeerde dividend en er
uiteraard geen zekerheid bestaat dat de
voor 1954 te wachten dividênden aan die
van 1953 zullen gelijk zijn. Zonder twijfel
speelt de vrees voor lagere dividenden over
het lopende jaarbij de waardering van
scheepvaartaandelen dan ook een rol en de
beschouwingen over de naaste toekomst
van het scheepvaartbedrijf geven aan die
vrees wel enige steun.
Amerikaanse staten laten varen. De af
nemende handel van Nederland op Indo
nesië en de discriminatie van de Neder
landse vlag door de Indonesische regering
zijn voor de betrokken rederijen factoren
van betekenis, zodat het reeds voorkomt
dat schepen in ballast naar Indonesië gaan.
Het is duidelijk dat, wanneer de discre
pantie tussen wereldhandel en wereldvloot
bestaan blijft of groter wordt, alleen de
besten onder de rederijen overblijven.
Wat de Engelsen noemen: the survival of
the fittest". Daarom is het ondanks de thans
te grote wereldvloot voor de rederijen toch
nodig is met de aanbouw van nieuwe
schepen voort te gaan, naarmate de oude
niet aan de eisen van de nieuwe tijd vol
doen. De voorzitter van het Amerikaanse
scheepvaartbureau acht het niet uitgesloten
dat de volgende fase in de scheepsbouw zal
leiden tot nog grotere schepen, nieuwe
materialen en nieuwe voortstuwings-instal-
laties, hetgeen dan vermoedelijk zal be
tekenen dat een niet onbelangrijk deel van
de bestaande wereldvloot ais verouderd
moet worden beschouwd en niet meer ren
dabel zal zijn.
Het is daarom voor de Nederlandse
scheepvaart van groot belang dat de
directies op dit punt niet stil zitten, maar
in versneld tempo bezig zijn aan de ver
nieuwing van de vloot, zoals wel blijkt uit
het feit dat de gemiddelde leeftijd van de
Nederlandse koopvaardijvloot in 1953 12
jaar bedroeg tegen 13 A jaar in 1952. De
Nederlandse scheepsbouw is tot 1957 a 1958
volgeboekt en onlangs is becijferd dat de
negen voornaamste Nederlandse rederijen
tezamen 42 schepen in aanbouw hebben,
waarvan de kosten op circa 350 millioen
worden geraamd.
Het mag dan ook een verstandige politiek
van de rederijen worden genoemd dat ze
de grote winsten der laatste jaren goed
deels voor afschrijving en reservering heb
ben aangewend, zodat de vlootvernieuwing
ongetwijfeld voor het overgrote deel uit
eigen middelen kan worden gefinancierd.
De Nederlandse rederijen zullen daarom
ook bij een scherper wordende concurren
tie een krachtige positie blijven innemen en
ook dan vermoedelijk nog wel een redelijk
dividend voor aandeelhouders kunnen ver
dienen.
Een prachtig cocktail-ensemble van
Pierre Baltnain, uit diens nieuwste col
lectie voor de komende herfst. Op groen
lamé zijn de borduursels in goud aan
gebracht. De japon is van boven met
een bontrandje gegarneerd. Het model
is slank-kledend met wijde heup en
versmallende rok, enge taille en teke
nende bovenwijdte. Het jasje is ruim,
zonder rugband of plooien.
ADVERTENTIE
De kortste en voordeligste opleiding:
(Bekende Schriftelijke Cursus)
De heer H. Smidt van Gelder te Over-
veen, president-commissaris van de Ko
ninklijke Papierfabriek Van Gelder Zonen
en lid van de gemeenteraad van Bloemen-
daal, viert vandaag zijn zeventigste ver
jaardag.
De aanstaande jarige, die in Amsterdam
geboren is, bezocht de HBS te Haarlem
en in 1902 kwam hij in dienst bij Van
Gelder Zonen. In 1913 volgde zijn benoe
ming tot directeur en tot 1938 heeft hij
deze functie waargenomen. Daarna werd
hij commissaris der N.V. en thans is hij
president-commissaris.
In diverse colleges en besturen heeft de
heer Smidt van Gelder zijn krachten ge
geven. Een aantal jaren was hij voorzitter
van de Algemene Werkgeversvereniging.
Bij zijn aftreden in 1951 werd hij benoemd
tot Ridder in de Orde van de Nederlandse
Leeuw. Van diverse instellingen is de heer
Smidt van Gelder commissaris, o.a. van de
Twentsche Bank, van Amstel hötelmaat-
schappij en de Haarlemse Hypothecaire
Bank.
De laatste jaren heeft hij ook zitting in
de gemeenteraad van Bloemendaal als
vertegenwoordiger van de Volkspartij voor
Vrijheid en Democratie.
Voor een groot aantal bezoekers, hoofd
zakelijk jongelui, was er gisteravond in
,,'t Centrum" te Beverwijk een vergadering
belegd door de N.V. Bouwkas Noord-Ne
derlandse gemeenten, die door wethouder
W. J. Vessies werd geopend. Voor het plan
Arendsweg-Zuid bestond namelijk niet veel
belangstelling, reden waarom het zelfstan
dig bouwen in dit plan het onderwerp van
het gesprek werd. Door de lezing van de
heer J. P. van Brero werd zeker de eigen
bouw gestimuleerd. Spreker betoogde, dat
90 van de leden van de Noord-Neder
landse Bouwkas uit Noordholland afkom
stig waren en 400 gemeenten aangesloten
waren. Als bewijs van het voordelige bouw
systeem vertelde de heer Van Brero dat
hij met een aantal hoogoven-arbeiders gis
teren een excursie had gemaakt naar de
reeds bewoonde en nog in aanbouw zijnde
bouwkas-huizen in Heemskerk. Hij noemde
daarbij vele voordelen op, die resulteerden
in een bedrag van dertig gulden per maand
aan rente en hypotheek, terwijl men voor
een zelfde of iets minder mooie woning
negen gulden per week aan huur moest be
talen. Na afloop van deze populaire lezing
beantwoordde de heer Van Brero vele vra
gen.
Schouw
Burgemeester en Wethouders van Bever
wijk maken bekend, dat de schouw inge
volge artikel 235 der politieverordening zal
worden gedreven op 16 September 1954.
ADVERTENTIE
Verkooplokaal NOTARISHUIS
Dir. W. N. WOLTERINK
Bilderdijkstraat bij de Zijlweg
*WnW Haarlem - Tel. (K 2500) 11928
Inzendingen van huisraad worden dagelijks
aangenomen. Eigen afhaaldienst
In het hartje van
de Jordaan heeft
Clara Schiavetto
haar atelier. Daar
bedrijft zij het
kunstwerkbedrijf,
dat in neven
staand artikel
wordt beschreven.
zelfde in het klein doen steentjes
vormen en in metaal zetten. Daardoor
ontdekte ze de mogelijkheden van het
metaal en begon zich uitsluitend hier
van te bedienen, maar thans is ze in ze
kere zin weer tot haar uitgangspunt te
ruggekeerd. Stenen van allerlei vorm en
kleur verwerkt ze in haar zilveren of
wit metalen sieraden.
Prachtig zijn de tinten van deze ste
nen mijn procédé is geheim, maar ik
zal u laten zien hoe ik het doe, als u
er niet over schrijft", zegt de kunstena
res en het is een feest ook even in
de doos te mogen grabbelen, waarin ze
liggen te schitteren. Allerlei tinten stra
len me toe, van een amber en een war
me gouden zonnekleur tot roomwit, om
nog maar te zwijgen van de turkoois-
tinten en de varianten van blauw en
groen.
Sommige van haar sieraden doen
Grieks aan, andere Egyptisch. Haar
werk heeft iets aantrekkelijk primitiefs.
Haar artistieke wezen is als het ware
vervloeid in de natuurvormen en de
klassieke lijnen, die steeds terugkeren.
We dalen af naar de begane grond,
waar de sieraden worden vervaardigd
en gaan dan weer een étage hoger naar
de mozaïekwerkplaats. Daar staan op'
planken in een hoek honderden zakjes
vol kleurige steentjes. Ik neem er een
paar in mijn hand en geniet van de in
tensiteit van de kleuren.
„Die laat ik uit Venetië kómen
nergens vind je zulk mooi materiaal als
dit Venetiaanse glas!" zegt ze enthou
siast en het valt me op, dat haar gezicht
weer anders lijkt dan een ogenblik ge
leden. „Ik heb de keuze uit drieduizend
tinten, zodat ik alle mogelijke variaties
kan bedenken zonder bang te hoeven
zijn uitgeput te raken."
Nu ik dit artikeltje over Clara Schia
vetto zit te schrijven, bedenk ik toch
nog onvolledig te zijn geweest uit
noodzaak, want ze is zo veelzijdig, dat
er over elk van de aspecten van haar
kunnen kolommen zouden zijn te vullen.
Haar schilderijen getuigen van een grote
begaafdheid en in het bijzonder haar
uitbeelding van karakters is uitstekend.
Ik heb lang stilgestaan voor een fijn
jongensportretje „mijn zoontje", zei
ze warm.
Wie een klein deeltje van haar ar
tistieke gaven wil bewonderen, moet
maar eens stilstaan voor de vitrine van
restaurant Bali in de Leidsestraat,
waarin sieraden van Clara Schiavetto
zijn tentoongesteld. TINEKE RAAT.
Op de halfjaarlijkse vergadering van het
Amerikaanse scheepvaartbureau heeft de
voorzitter als zijn mening uitgesproken dat
de koopvaardijtonnage tijdelijk een ver
zadigingspunt heeft bereikt, doordat de
wereldscheepsbouw na de oorlog een zo
grote viucht heeft genomen dat ze, naar
het zich laat aanzien de stijging van de
wereldhandel is vooruit gesneld. De be
langrijke daling van de scheepsvrachten
wijst daar trouwens wel op.
De wereldkoopvaardijvloot is thans 85
millioen bruto registerton groot in verge
lijking met 59 millioen br.reg.ton voor de
oorlog en als de thans nog in aanbouw
zijnde 12 'A millioen br.reg.ton voltooid
zullen zijn, zal de wereldvloot weinig min
der dan 100 millioen groot zijn. De wereld
handel zou zich al in een snel tempo moe
ten ontwikkelen, wil er voor heel die vloot
lonend emplooi zijn. Een feit is dat de
wereldhandel, die na de inzinking geduren
de 1952, in 1953 weer is toegenomen, ge
durende het eerste halfjaar van 1954 wat
is teruggegaan, hetgeen er reeds toe heeft
geleid dat in vele- scheepvaartcentra sche
pen moesten worden opgelegd. In de Ver
enigde Staten liggen al bijna 200 particu
liere vracht- en tankschepen werkeloos in
de havens en weliswaar betreft dit schepen
uit de wilde vaart, ook de lijndiensten on
dervinden uiteraard de gevolgen van het
verbroken evenwicht tussen wereldhandel
en wereldvloot en de concurrentie is de
laatste tijd dan ook aanmerkelijk groter
geworden. In Engeland spreekt men over
de concurrentie van Duitsland en Neder
land, ten onzent klaagt men over de con
currentie van de Verenigde Staten, die hun
schepen ter wille van de lagere exploitatie
kosten ten dele onder de vlag van Zuid-
ADVERTENTIE
(stalerc franco op aanvraag)
Het is zo heerlijk, als je met vacantie
bent, er eens op uit te kunnen gaan
zonder mantel of tas. (Als het mooi
weer is!) Er is echter één bezwaar, n.l.
dat er dan verschillende attributen naar
de zakken van de man verhuizen en je
steedis moet vragen: „Mag ik even m'n
zakdoek?" of „Mag ik even m'n bril?"
Voor dit probleem hier een eenvoudige
oplossing: een ceintuur met zakken. Er
is 40 cm stevige stof voor nodig van 90
cm breed. (Misschien heeft u nog een
restje over van uw vacantierok?) Alle
delen worden dubbel geknipt. De cein
tuur (4) maakt u eerst. Leg er iets ste
vigs tussen. De delen van de zak: voor
kant (1), achterkant (2) en de repen
voor de ruimte (3) stikt u op de ver
keerde kant dicht, waarna ze omgekeerd
en aan elkaar gestikt worden. In de klep
maakt u een knoopsgat. Aan de achter
kant van de zak laat u, tussen bies en
achterkant, een gleuf open ter breedte
van de ceintuur, zodat die er dbor ge
schoven kan worden. Van een restje
stof laat u een gesp slaan en u bent
klaar voor de vacantie!
L. C. B.
i houtstraat iso ret U65»
HAARLEM J
