Amerikaanse verdedigingswil
voor Quemoy is niet groot
IN DE WERELDPOLITIEK
Het echte Europa
r
Vijftig jaar geleden
Vrijspraak na negen
jaar preventief
Peking kari nog ongestraft toeslaan
Eerste-minister Van Acker bezweert
een dreigende schoolstrijd
Betty Meljado niet
in een R.K. gezin
Gebrandmerkte paarden
zijn voor de slager
jee MORR S vefeteycu m
3
Kerkelijk Nieuws
Misdrijf in Strafkamp
Ommen bewezen geacht
Binnenhuisarchitect-arts
Richard Reens overleden
ANWB-herfstwandeling
door de Kennemerduinen
Kool en geit gewiekst
gespaard
Nederlanders in
Frankrijk beroofd
Lijk van vermiste Triton
passagier gevonden
Betaling
abonnementsgeld
per giro
Agenda voor Haarlem
Dit woord:
KEUTERBOER
J
Voogdijraad heeft zijn
besluit gewijzigd
Economische rechter
Uit Haarlems Dagblad
van 14 September 1904
DINSDAG 14 SEPTEMBER 1954
De veertiende verjaardag van de overwinning der RAF op de Luftwaffe in de slag
om Engeland wordt in Londen herdacht met een tentoonstelling van vliegtuigen
uit de tweede wereldoorlog. Op de bekende Horse Guards Parade bij Whitehall
ziet men onder andere de Duitse Heinkel III bommenwerper (rechts) en (links op
de achtergrond) de Spitfire en de Hurricane-jagers.
Ned. Herv. Kerk
Beroepen te Waddinxveen W. L. Tukker
te Delft; te Ede G. Boer te Gouda.
Aangenomen naar Kamerik (Utr.) P. J.
F. Lamens te Elspeet.
Bedankt voor Brummen (Gld.) J. W. v.
Petegem te Zaandam.
Benoemd tot vicaris te Zeist W. Ch.
Jansen, cand. te Angerlo en G. J. Bosman,
cand. te Overveen; te Terneuzen G. J. v.
Embden, cand. te Vlaardingen.
Geref. Kerken
Beroepen te Ferwerd M. G. Ton te Gees-
teren-Gelselaar.
Aangenomen naar Wijckel H. Alting,
cand. te Leiden, die bedankte voor Moer
dijk en voor Westbroek.
Chr. Geref. Kerken
Tweetal te Amsterdam-O.: I. de Bruyne
t.e Hilversum-C. en J. H. Velema te Zwolle.
Beroepen te Wormerveer P. Westerloo,
laatstelijk predikant te Zwolle.
Doopsgezinde Broederschap
Beroepen te Amsterdam (voor het West-
hillwerk) mej. da. M. de Boer te Vlissin-
gen, die voor dit beroep bedankte.
Rem. Broederschap
Beroepen te Nieuwkoop P. H. v. Lent,
prop. te Vlaardingen.
De Bijzondere Strafkamer bij de recht
bank te Amsterdam heeft de 54-jarige P.
van D., afkomstig uit Zeegse (Gr.), die
door de Groningse Kamer van het Bijzon
der Gerechtshof te Leeuwarden terzake
van een zware mishandeling in het straf
kamp „Erica" in Ommen (in October 1942)
tot 20 jaar met aftrek was veroordeeld (de
eis was levenslang), vrijgesproken.
De officier bij de rechtbank had twaalf
jaar gevangenisstraf met aftrek en ontzet
ting uit alle rechten geëist. De verdachte is
ruim negen jaar gedetineerd geweest.
In de zaak tegen Van D. was tijdens de
behandeling voor het Bijzonder Gerechts
hof door een gedetineerde getuige een
meineed afgelegd. Er werd revisie van het
vonnis aangevraagd. In cassatie werd de
zaak door de Hoge Raad voor een nieuwe
behandeling naar de Bijzondere Straf
kamer te Amsterdam verwezen. Vier zit
tingen heeft deze kamer aan de nu 12 jaar
oude zaak gewijd. De Groninger, die we
gen? een economisch delict in het beruchte
strafkamp Erica der Nederlandse justitie te
Ommen was gedetineerd, werd aldaar te
werk gesteld in het z.g. kledingmagazijn.
In October 1942 werd daar met andere ge
vangenen een zekere De Nooy binnenge
bracht. Van D. zou op een niet nader te
omschrijven uiterst wrede en pijnlijke wijze
De Nooy hebben mishandeld. Het slacht
offer was korte tijd later overleden.
Van D. heeft steeds met klem ontkend,
dat hij zich aan deze mishandeling schuldig
had gemaakt. De officier achtte het over
lijden van het slachtoffer als gevolg van
de mishandeling niet bewezen, maar wel
de opzet van de zware mishandeling. De
beide raadslieden hadden vrijspraak ge
pleit.
Richard Reens, de bekende, in Nijmegen
geboren binnenhuisarchitect en meubelont
werper, is Zaterdag in zijn woning te
New York overleden. Hij is 68 jaar gewor
den. Reens ontwierp onder meer intérieurs
voor het Unilever-gebouw in Amsterdam,
de „Nieuw Amsterdam" van de Holland-
Amerika-Lijn, en het gebouw der Ameri
kaanse ambassade in Londen. Hij laat een
vrouw en twee kinderen na.
Richard Reens werd in 1886 in Nijmegen
geboren. Hij studeerde eerst medicijnen
maar brak de studie af om in de zaak van
zijn vader meubelontwerper te worden. La
ter voltooide hij zijn medische studie.
In 1936 vestigde hij de firma Reens Ar-
ta Ltd in Londen. In 1940 ging hij met zijn
gezin naar New York en vestigde daar de
firma Richard Reens, Inc. In 1944 verkreeg
hij de bevoegdheid, in New York medische
praktijk uit te oefenen.
(Van onze correspondent in Washingtoni
In Denver, waar president Eisenhower
zijn vacantie doorbrengt, heeft Zondag de
nationale veiligheidsraad vergaderd. Daar
in hebben onder anderen zitting de presi
dent en de vice-president, de ministers
van Buitenlandse Zaken, Defensie en Fi
nanciën en het hoofd van de gezamenlijke
generale staven. Kortom, die top-tiguren,
die voor een groot deel de Amerikaanse
politiek bepalen. Officieel zou daar het
resultaat van de conferentie van Manilla
besproken worden, maar er zou nog een
ander punt ter sprake komen, dat van
groter belang is: de gevechtshandelingen
bij Quemoy.
Wijselijk laat Washington zijn tegenstan
ders niet weten of het zelf zal ingrijpen bij
een invasie van het eiland Quemoy. Het
uitblijven van aanvallen op Formosa zou
de stelling kunnen bevestigen, dat het
Sovjet-blok, althans voor het ogenblik,
een oorlog wenst te vermijden.
Aanvalsbasis
In de ideologische strijd heeft het
eilandje Quemoy betekenis. Het krijgt
door de berichten van de laatste dagen
een veel groter publiciteit dan de beteke
nis van het eiland rechtvaardigt. Bij de be
volking van het Chinese vasteland zal ze
ker de overtuiging gewekt worden, dat
Quemoy een aanvalsbasis is tegen hun ge
bied, die onschadelijk gemaakt moet wor
den. Opnieuw hebben de communisten
kans gezien een gebied in het centrum van
de belangstelling te plaatsen, dat sommi
gen in het Westerse kamp wèl en anderen
niét wensen te verdedigen.
In de dagen, die aan de bijeenkomst van
de nationale veiligheidsraad voorafgingen,
kreeg men te Washington hoewel offi
cieel geen mening verkondigd werd de
indruk, dat de Verenigde Staten niet alles
op alles zouden zetten om Quemoy te ver
dedigen. Op Amerikaanse wapens en ad
vies kan men rekenen, maar iets anders is
een werkelijk ingrijpen met luchtmacht of
vloot.
Hoewel de Chinese communisten er niet
zeker van kunnen zijn of hun opzet zal
slagen, hebben zij indien zij Quemoy
veroveren - toch een redelijke kans zon
der oorlog opnieuw een aanzienlijke pres-
tige-winst te boeken. In Zuid-Oost Azië
zou het feit, dat de communisten Formosa
aldus uitgedaagd zouden hebben, een diepe
indruk maken.
Aansluiting Amerikaanse Verdedigings.
(Reuter) Eisenhower verklaarde dat
de nationale veiligheidsraad opnieuw heeft
bepaald, dat de Verenigde Staten hun
levensbelangen overal ter wereld zullen
verdedigen. De president deelde mede, dat
er „geen bepaalde voorstellen tot optreden
naar voren zijn gebracht". Er was slechts
gesproken over de plaats, die de Verenigde
Staten in het Westelijk deel van de Stille
Oceaan innemen.
Ook dit jaar organiseert de A.N.W.B.
weer zijn traditionele Herfst wandeling,
welke naar verkiezing kan worden gelopen
op 18 of 19 September. De route voert de
wandelaars zowel leden van de A.N.W.B.
als niet-leden kunnen aan deze toeristische
wandeling deelnemen döor het fraaie
gebied van de Kennemerduinen, dat reeds
de symptomen van de naderende herfst
vertoont.
Er zijn weer twee tochten uitgezet, een
korte van ongeveer tien kilometer onder
meer voor deelnemers met jongere kinde
ren, en een lange route van ongeveer acht
tien kilometer. Beide tochten stellen de
wandelaars in staat kennis te maken met
het prachtige natuurschoon in dit Nationale
Park, waar vele paddestoelen langs het
pad staan, bessen in allerlei kleuren tus
sen het gebladerde glinsteren en de eerste
trekvogels zich laten zien. Van enige duin
toppen af heeft men boeiende vergezichten.
Vertrekpost en tevens eindpunt van dezé
Herfstwandelinig is Bondshötel Iepenbové
te Bloemendaal.
(Van onze correspondent in Brussel)
De Belgische minister van Onderwijs,
Collard (socialist) heeft ongeveer honderd
onderwijzers en leraren, die een diploma
hebben van een R.K. universiteit of nor
maalschool, telegrafisch laten weten dat zij
geen vaste benoeming krijgen en dus on
middellijk zijn ontslagen.
Deze maatregel vloeit voort uit de re
geringsverklaring van het kabinet-Van
Acker, waarin werd gezegd dat voor be
noemingen bij het openbaar onderwijs de
voorkeur zal worden gegeven aan onder
wijzers en leraren, die het diploma hebben
van een rijks-universiteit of rijks-normaal
school.
Eerste minister Van Acker en minister
Collard hebben reeds een de'esatie van de
Christelijke Volkspartij (C.V.P.) ontvan
gen. Van Acker heeft verklaard dat de
maatregel niet zal worden ingetrokken,
maar dat elk geval op zichzeif zal worden
bezien. Het is de gewoonte dat kwekelin
gen na de gebruikelijke proeftijd een vaste
benoeming krijgen als de onderwijsinspec
tie een gunstig advies over hen geeft.
Zowel de regeringsgezinde als de R.K.
oppositiepers heeft uit deze politieke af-
De Nederlandse journalist R. Gütlich uit
Rijswijk en de fotograaf T. J. Morks uit
Den Haag, die samen in Frankrijk vertoef
den voor het maken van een reportage, zijn
in het plaatsje Port de la Vilette, ten Noor
den van Parijs, terwijl zij in een tent de
nacht doorbrachten, door een groepje Alge
rijnen overvallen en beroofd van reisgeld,
kleding, schoeisel en van twee kostbare
camera's. Paspoorten en andere papieren
vonden zij later in de nabijheid van de tent
terug. Na de overval, welke des nachts om
omstreeks half vijf plaats had, is het twee
tal de politie gaan waarschuwen. Direct
werd een razzia in de omgeving gehouden,
welke evenwel geen resultaat opleverde.
Een Nederlands journalist in Parijs heeft
de heren Gütlich en Morks van kleren
voorzien. Alleen hun auto was tegen dief
stal verzekerd. De rovers hebben de wagen
echter laten staan.
faire munt geslagen. Dagelijks verschijnen
artikelen over de „clericale overdrijvingen,
die het land onverschillig laten" of over
de „ongehoorde aanslag van de socialisti
sche minister van Onderwijs op de gewe
tensvrijheid van millioenen Belgen".
De gewiekste politicus Van Acker heeft
blijkbaar tijdig ingezien dat de populariteit
van zijn kabinet niet in gevaar moet wor
den gebracht door het onbesuisd optreden
van enkele ambtenaren van het departe
ment van Onderwijs. De ontslag-telegram-
men zijn zo willekeurig verzonden dat zich
onder de ontslagen onderwijzers en leraren
ook liberalen en socialisten bevonden, die,
om de een of andere reden op R.K. scholen
hadden gestudeerd. Dat is bijvoorbeeld ook
het geval met de huidige minister van Bui
tenlandse Handel, Victor Larocq, o-ud-poli-
tiek-d'irecteur van het socialistische dag
blad Het Volk.
Door de maatregel niet in te trekken redt
Van Acker het gezicht van zijn minister
van Onderwijs, terwijl door de herziening
van afzonderlijke gevallen de C.V.P. de
wind uit de zeilen van een politieke school
strijd wordt genomen.
Neus en conkpit van vliegtuig
geborgen
De neus en de cockpit van het veronge
lukte KLM-toestel „Triton" zijn gister
avond bij de steiger van het vliegveld
Shannon aan land gebracht.
Verscheidene honderden waren er getuige
van hoe twee sleepboten dit deel van het
wrak, waarin alle controle-instrumenten
zichtbaar waren, uit de modderbank in de
rivier trokken. Zij zullen aan een nauw
keurig onderzoek worden onderworpen
door vertegenwoordigers van het Ierse
ministerie van Industrie en Handel en des
kundigen van de KLM.
Vijf mijl van de plaats waar de „Triton"
neerstortte, is gisteravond het stoffelijk
overschot van de Amerikaanse ingenieur
William G. Tuller, een van de twee „Tri
ton-passagiers, die nog vermist werden in
het riet aan de oever van de rivier de
Shannon gevonden.
De Koningin heeft een bezoek gebracht
aan de tentoonstelling ..De schatten van
Peru" in het Centraal Museum te Utrecht.
De Koningin vertoefde ongeveer twee uur
op de expositie.
Een „symphonie in grijs", zo noemde de minister van Financiën, de heer J. v. d.
Kieft, het portret dat de kunstenaar Jan Sluyters van hem heeft geschilderd. Het
werd de minister door zijn vrienden aangeboden. Het schilderij zal binnenkort als
„Schilderij van de Week" in het Stedelijk Museum te Amsterdam worden tentoon
gesteld. Foto: Minister van de Kieft (rechts) met Jan Sluyters bij het schilderij.
OOOOCOOOOOOCXX)OC>CXX)OOOOOOOOCOOOOOOOOOOOOOOOOOCOaiO
U kunt het Uzelf gemakkelijk maken
door het abonnementsgeld voor het
volgende kwartaal te voldoen op 8
onze postgirorekening no. 273107 ten 8
name van Haarlems Dagblad. U
bespaart daarmee incassokosten en
vermijdt geloop aan de deur.
Het te gireren bedrag is f 6.50, post-
abonnés f 7.
U kunt het ons gemakkelijk maken
door Uw giro-opdracht te verzenden
vóór het eind van de maand. Wij
behoeven dan geen kwitanties uit te
zenden.
Voor automatische girobetalingen
(het allergemakkelijkste) zijn for
mulieren op aanvraag gaarne ter
beschikking.
DE ADMINISTRATIE
ooocxxxxxsooooooooooooooocoocooooocooooooooooooooooooooa
DINSDAG 14 SEPTEMBER
Stadsschouwburg: „Muiterij op de Caine",
Nederl. Comedie, 8 uur. Grote Kerk: „Orgel
concert, 8 uur. Minerva: Jan P. Strijbos met
„Kleurenpracht van Zuid-Afrika", alle leeft.,
8.15 uur. Lido: „The Robe", alle leeft., 6.40
en 9.15 uur. Frans Hals: „Zondige liefde",
18 jaar, 8 uur. Palace: „Het dubbele leven
van dr. Gerbrand", 14 jaar, 7 en 9.15 uur.
Luxor: „Eens in de honderd jaar", 18 jaar,
7 en 9.15 uur. Rembrandt: „Hans Christian
Andersen", alle leeft., 7 en 9.15 uur. Roxy:
„De witte "hel", 14 jaar, 8 uur. City: „Dead
line U.S.A., 18 jaar, 7 en 9.15 uur.
WOENSDAG 15 SEPTEMBER
Minerva: „Limelight", alle leeft., 2.30 en
8.15 uur. Lido: „The Robe", alle leeft., 1.30,
4, 6.40 en 9.15 uur. Frans Hals: „Zondige
liefde", 18 jaar, 2.30, 7 en 9.15 uur. Palace:
„Het dubbele leven van dr. Gerbrand", 14
jaar, 2, 4 15, 7 en 9.15 uur. Luxor: „Eens in
de honderd jaar", 18 jaar, 2, 7 en 9.15 uur.
Rembrandt: „Hans Christian Andersen", alle
leeft., 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Roxy: „De witte
hel", 14 jaar, 2.30 en 8 uur. City: „Deadline
U.S.A.", 18 jaar 2.15, 7 en 9.15 uur.
Nu minister Eden namens Engeland met een nieuw plan voor Europese
militaire samenwerking en inschakeling van Duitsland in de Europese
defensie is gekomen, lijkt het initiatief in Europese zaken in Engelse handen
te zijn overgegaan. Het is echter een plan, dat met de Europese federalis
tische idee niets te maken heeft, omdat het slechts de verdragsvorm aan
beveelt. Het Franse beroep op Engeland heeft dus ten aanzien van de
Europese eenheid nog geen resultaat gehad.
Oppervlakkig beschouwd is de gedachte der Europese eenheid door het
mislukken der E.V.G. enorme schade toegebracht. Anders gesteld: Frank
rijk heeft de Europese eenheid een zware slag gegeven en de hoop op ver
wezenlijking van de Europese Federatie is opnieuw tot minimale propor
ties teruggebracht. De teleurstelling over deze mislukking richt zich in de
vorm van scherpe verwijten tot Mendès-France, de Franse minister-presi
dent, en tot „Frankrijk" in het algemeen omdat het een Franse beslissing
was, die de E.V.G. van de haan veegde. Oppervlakkig beschouwd waren
deze verwijten gegrond. Doch intussen zijn gelukkig in de West-Europese
landen buiten Frankrijk talrijke gezaghebbende stemmen opgegaan, die
zich hebben gekeerd tegen twee verschijnselenten eerste tegen de over
tuiging dat de Europese eenheidsgedachte steunde op en geïnspireerd werd
door de E.V.G., en ten tweede dat het Frankrijk was, dat de sleutel tot de
Europese eenheid in handen had en deze achteloos in de berm wierp.
Om de oppervlakkigheid in het beoor
delen van de E.V.G.-kwestie kwijt te raker.,
moet men zich even verdiepen in het ont
staan van het plan tot stichting van een
Europees leger. Men neemt namelijk maar
al te gemakkelijk aan, dat dit plan inder
tijd geboren werd uit het algemene ver
langen van de in de Raad van Europa ver
enigde gedelegeerden, die een daad wen
sten te stellen om uitdrukking te geven
aan huin bereidheid tot een „Europese
start". Zo was het eschter niet.De Raad van
Europa was in 1950 tijdens de zomer-
zitting te Straatsburg in druk debat
over de mogelijkheid tot politieke eenheid
in Europa, dus over de eventuele vorming
van een politiek gezagsorgaan, uit welk
begin dan wellicht een eenheid op andere
terreinen der samenwerking zoals het
militaire, economische, monetaire enzovoort
had kunnen geboren worden. Mididen in
dit debat versoheen Winston Churchill ten
tonele. Churchill had zitting in die Raad
van Europa, doch was een slecht bezoeker.
Men zag hem nagenoeg nooit ter zitting en
zijn plaats werd dan ingenomen door Lady
Tweedsmuir, een charmants verschijning
tussen het zwart en grijs der delegaties,
doch niet een figuur die met grootse plan
nen en ophefmakende initiatieven de ver
gadering kwam meeslepen.
Doch midden in het politieke debat over
Europa's eenheid verscheen Winston Chur
chill, zoals gezegd, en zijn entree was niet
van enige regie ontbloot. Hij liet zich na
melijk toejuichen door een dubbele haag
van Duitse en Franse jongelui, die op die
zelfde dag vol enthousiasme een grenspaal
hadden verbrand om aldus symbolisch de
Europese eenheid op gang te brengen en
schermde druk met zijn beroemde V-teken,
dat bij deze gelegenheid herinnerde aan de
tang en het varken. Niettemin, de aandacht
voor Churchill was gewekt en de aankon
diging van zijn rede in de vergadering der
Assemblee wekte grote verwachtingen.
„Churchill heeft altijd een bom bij zich,"
zei een van de Engelse Labour-afgevaar-
digden die middag nuchter en het was
inderdaad zo: die bom was de E.V.G.
Churchill stelde de vergadering voor, de
wil tot vorming van één Europees leger tot
uitdrukking te brengen, om op diie wijze de
gezamenlijke overtuiging kenbaar te ma
ken dat Europa één zou moeten worden.
De vergadering, die op deze manier van
haar politiek apropos was afgebracht,
bracht hem een ovatie en accepteerde zijn
voorstel enthousiast: in weerwil van het
feit, dat zij uit hoofde van haar reglement
zich niet met defensie mocht bemoeien
Het ministerscomité, dat tijdens het debat
over de politieke eenheid zich allerminst op
zijn gemak had gevoeld door de in de lucht
hangende dreiging van een daad, begroette
deze wending met vreugde en was tenvolle
bereid, de inbreuk op het reglement te ver
geven. Want defensie was het onderwerp,
waarop de regeringen konden voortbordu
ren zonder in gevaar te komen, voor al te
drastische beslissingen te worden gesteld.
Defensie betekende: Amerika. De wapens
waren er niet, de soldaten waren er niet,
de gelden waren er niet, doch Amerika was
er en met een,zo indrukwekkende betoging
van Europese verdiedigiogswil zou
Washington ten zeerste verheugd ziin, zodat
de gelden en de wapenen ongetwijfeld zou
den komen. Bovendien paste dit „defen-sie"
in het kader van de campagne tegen de
veronderstelde Sovjet-Russische doelein-
einden.
Churchill vertrok weer uit Straatsburg,
toegejuicht door jongelieden die meenden
dat hij nu met recht de stichter van de
Europese eenheid kon word'°n genoemd.
Doch Straatsburg hoorde nooit meer iets
van hem
Het zijn de Fransen geweest, die zich
onmiddellijk hebben beraden op een prac-
tisch plan, waarin de idee voor een E.V.G.
kon worden gevat. De Duitsers waren ge
weldig enthousiast over Churchill's „bom"
en zagen zich reeds aan het hoofd van een
samengesteld Europees leger opmarcheren.
Sindsdien is de strijd nog slechts deze ge
weest: de Franse wil tot beheersing van de
Duitse aspiraties, tegen de wil der andere
continentale Europese landen om hun na
tionale defensies lichtvaardig aan de E.V.G.
op te hangen. Deze strijd heeft geleid tot
een Franse afkeer van wat zich in de vorm
der E.V.G. aftekende. Toen na een kort
stondige illusie bleek dat de Engelsen zich
in geen enkele nauwe, federale verbintenis
met het vasteland wensten te begeven, zo
dat Churchill's bom niets anders dan een
feestknal was geweest, werd het toene
mend Duitse enthousiasme voor de Fran
sen een nachtmerrie. Het verloop van za
ken in Europa bevorderde deze Franse
afkeer van het eerst zo aanlokkelijk schij
nende procédé dier Europese defensie zo
danig, dat er een regelrechte onwil ont
stond, die zich maar al te duidelijk heeft
gedemonstreerd in de behandeling en ver
werping van het inmiddels door andere
landen zonder slag of stoot aanvaarde E.V.
G.-verdrag.
Die onwil heeft niets te maken met het
Franse standpunt ten aanzien van de Euro
pese eenheid. De Franse politiek is nuch
ter genoeg om een erkenning van die nood
zaak tot Europese eenheid tot leiddraad te
nemen, wanneer dat kan zonder gevaar
voor andere waarden, waarvan het behoud
de Fransen nader dan wat ook aan het hart
ligt. Bij die waarden hoort niet, mag men
aannemen, de nationale souvereiniteit. Dat
is een oogappel van de Engelsen, d'ie zelfs
zover gaan dat zij deze souvereiniteit als
illusie wensen te bewaren. De Fransen
redeneren uit de aard van huin karakter,
dat belangrijk verschilt van het karakter
dat een land als deelgenoot in de E.V.G.
zou moeten hebben. De E.V.G. zou Frank
rijk verplicht hebben, zich in dezelfde mate
ais Duitsland in te spannen op het gebied
van alle materialistische prestatiegebieden.
Zonder Engeland zou Frankrijk in de E.V.
G. de opdracht hebben gehad, Duitsland te
weerhouden van zijn eeuwenoude aspira
ties: militaire glorie, „Drang nach Osten",
industriële en commerciële leiding in Euro
pa, ver-materialisering van het ganse
leven, dit alles geleid door een politieke
onrijpheid die geen enkele waarborg voor
de menselijke vrijheid inhield óf Duits
land op deze zelfde terreinen te beconcur
reren, er gelijke tred mee te houden, het
ganse Franse karakter forceren en omvor
men, om tenslotte een evenwichtstoestand
in Europa te vestigen op het voetstuk van
een soort Duits-Amerikaanse way of life,
een on-Frans, maar bovenal een on-Euro-
pees voetstuk,waarvan de bouwstof vreemd
zou zijn aan alle geestelijke Europese mi
neralen. Daar komt nog bij, dat een Euro
pese eenheid van deze structuur door geen
enkel ideaal gedragen zou worden, behalve
door dat ene, wat men bezwaarlijk een
ideaal kan noemen: vrees voor Rusland
en defensief zou steunen op een militair
apparaat dat afhankelijk zou zijn van de
strategie der atoombommen, gevoerd en
berekend in de twee atoomcentra Moskou
en Washington.
De E.V.G. is nu ter ziele maar de
Europese gedachte niet. Misschien zullen
nieuwe ontwikkelingen betere mogelijk
heden bieden om het Europese karakter
door erkenning van het Franse tot gelding
te brengen. In ieder geval zullen ook de
kleinere Europese landen eens wat meer
aan de overweging van subtielere factoren
dan handel, deviezen en goudvoorraden
moeten doen, willen zij Frankrijk steunen
in de strijd voor het behoud van het echte
Europa. J, L.
Hoe is het ontstaan?-^
Een keuterboer men vindt het
woord voornamelijk in de Saksische
delen van ons land is een boer die
slechts een klein stukje land bebouwt
en dat doet met een os in plaats van
met een paard. De laatste toevoeging
blijft voor verantwoordelijkheid van
Van Dale. Ons interesseert het eerste
deel der samenstelling, dat ook zelf
standig voorkomt. Een keuter of koter
is een kleine boer. Koter is afgeleid van
het Middelnederlandse cote: hut, dat
wij nog kennen in kot. Een koter is dus
een hutbewoner. Naast de vorm cote
komt ook cate voor. Deze vindt men
terug in de plaatsnaam Colmschate en
in de geslachtsnaam Ten Cate.
De voogdijraad te Amsterdam deelt
mede:
Reeds geruime tijd geleden besloot de
voogdijraad het voorlopig aan haar zorg
toevertrouwde 14-jarige Joodse wees
meisje Betty Meljado te plaatsen in een
Rooms Katholiek milieu. De voogdijraad
heeft dit besluit tot nog toe om allerlei
redenen niet kunnen uitvoeren.
Na zeer ampele besprekingen is de
voogdijraad tot de conclusie gekomen, dat
het wenselijker is Betty te brengen in een
milieu, dat geen bepaald godsdienstig
stempel draagt doch wel positief staat ten
opzichte van alle religieuze waarden, op
dat Betty de volledige mogelijkheid heeft
zich naar alle kanten te ontplooien. Over
enige tijd zal nu tot plaatsing in een der
gelijk milieu worden overgegaan. Dit be
tekent dus alleen, dat Betty in dat milieu
zal komen, doch met dat dit gezin ook de
voogdij, dus alle zeggenschap over Betty
zal krijgen. Betty, die reeds geruime tijd
geleden tijdelijk is opgenomen in een ge
zin in een der provincies, blijft voorlopig
nog aan de zorg van de voogdijraad toe
vertrouwd, krachtens de beschikking van
30 Juni 1954 van de rechtbank te Am
sterdam.
De voogdijraad zal te zijner tijd aan deze
rechtbank een voorstel doen omtrent de
vraag op welke wijze het best in de voog
dij over Betty zal kunnen worden voor
zien.
Artikel 36 van het Melkbesluit, artikel
10 van het Broodbesluit, artikel 20 van de
Verordening van het Bedrijfschap voor
sierteeltproducten, artikel 6 van het Bui
tengewoon besluit arbeidsverhoudingen
1945, dat zijn bekende overtredingen uit
het répertoire van de economische rechts
bedeling geworden.
Maar de verordening, op de invoer van
slachtpaarden, welke uit 1953 dateert, ken
den we nog niet en daarom zijn we giste
ren maar eens gaan luisteren naar wat een
Beverwijkse landbouwer, de officier van
justitie en de Haarlemse economische po
litierechter elkaar daarover hadden té ver
tellen.
De Beverwijker dan bad in Februari van
dit jaar een paard gekocht. Een paard met
een brandmerk op de bil. „Het was haast
niet zichtbaar", zei de landbouwer nu ver
ontschuldigend, maar het had er dian toch
maar gezeten, zoals het op alle billen van
alle in Nederland ingevoerde buitenlandse
paarden staat. Zo'n brandmerk moet voor
een ieder het teken zijn, dat het dier voor
de slacht bestemd is en diat het niet als
bedrijfspaard mag worden verhandeld.
Dat was in dit geval toch gebeurd: „Het
was een zeldzaam goed paard en dan voor
die prijs: 575 gulden", zei de Beverwijker
nog een tikje spijtig. „Ja, jammer, dat zo'n
dier zijn leven ontijdig moest beëindigen,"
stemde politierechter Bletz meewarig toe.
Maar mr. Wiarda, de officier, bleef zijn
gevoelens op dat punt de baas en zette
zakeliik uiteen, dat deze maatregel was
getroffen om te voorkomen, diat de invoer
van slachtpaarden de binnenlandse be-
drijfspaardenmairkt zou ontwrichten. Dat
gevaar is groot, want e.r zitten bij de bui
tenlandse slachtpaarden heel wat goede
dieren, die tegen heel wat lager prijzen
dan voor trekpaarden het geval is, van de
hand gaan.
De officier kon zich haast niet voorstel
len, dat de verdachte diaar niets van ge
weten zou hebben, maar aan de andere
kant was hij hem goed gezind, omdat hij,
de overtreding een keer ontdekt zijnde,
het onderzoek niet had tegengewerkt.
Vandaar de milde eis van vijftien gulden
boete, waarmee ook de politierechter in
stemde.
De Beverwijker echter vond het maar zo
zo, want het paard, dat hij natuurlijk als
slachtvee had moeten verkopen, had twee
honderd gulden minder opgebracht dan
de aankoop had gekost.
ADVERTENTIE
BARTELJ0RlSSTft, HAARLEM-TEL 13439
FERD. B0LSTR: 48 A'DAM t TEL. 717162
Falcon Tweed Gab. Regenjassen
HAARLEM. Na een zeer stillen
zomer, waarin weinig kleine en geen
groote bouwwerken zijn voorgekomen,
is nu reeds in September zoo goed als
algeheele werkloosheid in de bouwvak
ken ingetreden. Groote aannemers in
Haarlem, die vroeger eenige werken tege
lijk uitvoerden en daaraan in het najaar
doorwerkten totdat de vorst het onmo
gelijk maakte, hebben op dit oogenblik
niets omhanden. Er heerscht malaise in
Haarlem. De gemeente kan niet veel doen,
maar wat zij doet is al zooveel gewennen.
Twee scholen kunnen weldra worden
aanbesteed. De bouw van het slachthuis,
waarop al vroeger gehoopt is, zal nu toch
eindelijk kunnen beginnen.