Na vele eeuwen gaf de Helderse
uiterton haar geheim prijs
Zsa-Zsa
Loodsboot „Deneb" speelde mee
in een machtig scheepsconcert
Burgemeester Kwint opent
serie Velsense partijen
Gezellig Samenzijn, Jozeph
Blankenaar en DCIJ aan kop
Kampioenschappen YCC
met prijzen bekroond
Bij het eeuwfeest adelborsten opleiding
Borneo beleefde
bange uren
Castricum
IJmuider Volksstem
concerteerde
Nieuwe evenwichtsbalk
bij Sparta's gouden feest
„Doklaan" gerepareerd
en weer op reis
Ruime zege van DEM
op matig Hermes
Om de wereldtitel dammen
Strijd om de provinciale
damtitel woedt voort
Logger liep vol,
met vaten gehoosd
Duivensportliefhebbers in feeststemming
Restauratiekosten Herv.
Kerk vallen tegen
Goede resultaten van
Suomi-athleten in Bussum
M A N G 5 OCTOBER 1554
Van een onzer verslaggevers)
HET LICHTEN VAN DE ROEMRUCHTE UITERTON aan het eind van het
Schulpengat bij Den Helder is Zaterdagmorgen het begin geweest van de
fleurige omgeving van een goed stuk folklore in de marineveste. Al vele eeuwen
lang hadden jutters en zeeschuimers zich kunnen beheersen door het nimmer te
wagen zich te vergrijpen aan de schatten in de ton, maar thans in de week bij
gelegenheid van het eeuwfeest van de adelborstenopleiding Willemsoord met
een kleine duizend reünisten en tal van oud-marinemannen in de stad, was er
geen mooiere gelegenheid denkbaar om de rood-zwarte eeuwenoude uiterton op
haar- kostbaarheden te onderzoeken. Een hele vloot van mijnenvegers, sleep
boten, betonningsvaartuigen en de reddingboot „Dorus Rijkers" koos 's morgens
in een grijs bad van mist en regen zee om de zeegod Neptunus met zijn nymphen
en zeerobben, die van de evenaar naar 53 graden noorderbreedte via het Schul
pengat zouden komen om onderweg de oude uiterton mee te nemen en naar het
Helderse raadhuis te brengen, tegemoet te stomen. Het is een heel apart feest
geworden: het festijn van de zeeziekte, want er stond een flinke bries en met
Neptunus, nymphen, fotografen, commissieleden en verslaggevers en al heeft
haast een ieder over de verschansing gehangen. Inmiddels ging van marineschip
tot marineschip het telègram, dat de uitertonvloot om kwart voor elf in Nieuwe-
diep kon worden verwacht. En of dan alle scheepsfluiten bijgezet konden wor
den. Op de IJmuidense loodsboot „Deneb", die als logiesschip in Den Helder
lag, moet de bemanning zich toen in de handen hebben gewreven. Zij zouden
straks eens even een nummertje weggeven op de fluit.
Tewaterlating m.s. „Jonquières"
Zaterdag is op de werf van Bijker's Aan-
nemings Bedrijf N.V. te Gorinchem te
water gelaten het 1200 ton metende m.s.
„Jonquières. Dit is het derde door deze
werf gebouwde schip voor de S. A. Fouquet
Sacop te Marseille. Het schip zal gebruikt
worden voor de vaart in de Middellandse
Zee op Noord-Afrika.
Hfet betonningsvaartuig „Zaandam" on
der;' commando van schipper H. Jole was
he^t vlaggeschip van deze uitertonvloot.
.JSTeptunus" had zich met zijn gevolg uit
ö.et nat aan boord van dit schip laten hijsen
ten stond groen-geel proestend een offer
aan het eigen rijk te brengen toen de be
manning van het vaartuig in de weer
kwam om de uiterton aan de haak te slaan
en op het dek te vlijen. Later in de och
tend, aangekomen bij het raadhuis, zou
deze zelfde „Neptunus" in zijn toespraak
zeggen: „Tot naar de evenaar heeft men
een schip gezonden, opdat mijn nymphen
mij naar hier geleiden konden, zo voeren
wij naar hier zo snel als het maar kon tot
dat wij stopten bij de oude uiterton." En
vervolgens: „De zee was kalm en stil, geen
zuchtje was te horen, mij kon alleen het
schoon der nymphen dus bekoren, het zee
wier in het haar, de schubben in de staart,
't bezorgde onze boot een heerelij ke
vaart." De menigte voor het raadhuis hief
gezamenlijk een „Hoeiiii" aan. Tekst is
tekst," zei de god.
MAAR NOG EVEN terug naar het Mars
diep, waar de vloot omstreeks half elf naar
de thuishaven opstoomde. Aan dek van de
„Zgiandam" lag dan de roodzwart gestreep
te 'uiterton, een verkenningston van het
Z/èndlopermodel, zoals men die honderd
Aaar geleden bij het Nederlandse loods-
fwezen kende. In de nabijheid van de hui
dige heel wat grotere uiterton was de ton
aan boord gehesen, met wier, schelpen en
stukken visnet aan de romp gehecht. Welke
kostbaarheden zou de ton nu nog bevatten,
piekerde men aan boord. In vroeger tijden,
toen de vissers voor vele maanden uit Den
Helder uitvoeren, aldus de legende, ge
beurde het, dat zij persoonlijke eigendom
men of bijzondere kentekenen van hun
schip aan de uiterton ophingen ofwel ten
teken dat zij uitgevaren waren of bij wijze
van grap. Bij marinemensen, die vroeger
jaren voor vele jaren naar de Oost of de
'West vertrokken, leefde ook de folklore, dat
bij het uitvaren bij de uiterton werd ge
stopt om hen die dit wilden gelegenheid te
geven hun trouwring aan de ton toe te
vertrouwen, opdat zij zich alleen zijnde
vrijer zouden kunnen bewegen. Bij terug
keer in het vaderland verzuimde geen
enkel schip weer bij de uiterton aan te
leggen, om iedere opvarende gelegenheid
te geven zijn ring terug te halen om, keu
rig van trouwring voorzien, bij moeder
terug te keren. Maar het was nu toch best
mogelijk, dat er iets was achtergebleven!
Vandaar deze uitertonexpeditie. Neptunus
glimlachte eens vriendelijk. De haven en
kalmer water waren in zicht. De grimeur
deed nog even zijn best. Een lik hier en
een lik daar; de meisjes wat meer rouge
en de zeebonken een nieuwe snor, want
die was meegegaan in de golven. De God
keek ook nog even zijn toespraak door:
„Ik, die voor zelfs nog geen millioen aan
aardse schatten zou stijgen uit de zee
ge zult dat zeker vatten, o, brave burgervaer
van 't oude Nieuwediep men heeft mij
nu gewekt, terwijl ik heerlijk sliep op zee
wier en op kroos met nymphen aan mijn
zijde!" Zo zou het beginnen op het bordes
van het raadhuis.
HET WAS TIEN MINUTEN voor elf toen
de „Zaandam", met onder meer de direc
teur van het loodswezen, kapitein-luite
nant ter zee Tichelman, aan boord, het
wierhoofd rondde. Onmiddellijk zette het
vliegkampschip „Karei Doorman" de
scheepsfluit bij; tientallen andere marine
schepen in de haven volgden. Het werd een
machtig, niet bepaald welluidend, maar wei
oorverdovend concert, dat minuten lang
duurde. Toen de loodsboot „Deneb" zicli
hierbij voegde met het sonore, voor IJmui-
den zo karakteristieke, geluid, is men er in
Den Helder wel wat van geschrokken. Het
overtrof elke sirene en iedere fluit.
Aan boord van alle schepen van de
uitertonvloot, die de haven vervolgens
binnenliepen, werden de vlaggen van top
gehesen en gingen de pavoiseerwimpels en
vlaggen er achter aan. Op de onderzee
bootsteiger, waar de onderzeeboot O. 21
ligplaats had, stonden reünisten, marine
mensen en inwoners van Den Helder de
„Zaandam" een hartelijk welkom toe te
Het Nederlandse kustvaartuig „Doklaan",
dat op 16 October te Sikea was gekapseisd,
heeft Zaterdag zijn reis voortgezet. Een
deel van de lading hout moest in de Nooi-d-
Zweedse havenstad Sikea worden achter
gelaten.
Maandag 11 October slaagde men er in
het schip, dat met zijn stuurboord nog juist
boven de waterspiegel uitstak, te bergen.
De schade bleek gering te zijn. Toen het
schip omsloeg konden alle dertien op
varenden elf bemanningsleden en twee
passagiers zonder moeilijkheden worden
gered.
zwaaien. Er werd niet meer gewerkt op
schepen en in inrichtingen van de marine,
overal werd gezwaaid en gejuicht. Daar
was ie dan, de uiterton van het Schulpen
gat. Saluutschoten weerklonken bij het
nieuwe havencomplex en het Helderse
fanfarekorps stond er enthousiast tal van
marsen door heen te blazen.
DE WAGEN VOOR Neptunus was in
middels komen voorrijden. Een kraanwa
gen bracht de loopbank op de juiste plaats
toegejuicht door honderden schreed
Neptunus aan wal, gevolgd door zijn hof
houding. De uiterton kwam in de takels te
hangen en kreeg een plaats naast de uit
trossen touw opgebouwde troon van de
zeegod. Achter deze wagen volgden de zee
ridders van Den Helder in een redding
sloep op een auto, kwamen matrozen van
de kwartiermeestersopleidinig van de Ko
ninklijke Marine voorbij en volgden ook
de zeevaartscholieren van Den Helder.
Vooral de sloep met de in oliekleding ge
stoken blauwe zeeridders trok ieders be
langstelling.
In optocht is het daarna in triomf naar
het centrum van de marinestad naar het
raadhuis gegaan, waar zich op het bordes
bevonden de burgemeester van den Hel
der, mr. G. D. Rehorst; de chef staf com
mandant Zeemacht Nederland, comman
deur G. B. M. van Erkel; de commandant
van het jubilerende Koninklijk Instituut
voor de Marine, kapitein ter zee H. A. W.
Goossens, de commandant Maritieme Mid
delen Den Kelder, kapitein ter zee M. A.
W. Derksema en vele andere marine- en
gemeenteautoriteiten.
In zijn rede merkte Neptunus ondermeer
op met het oog op de eventuele vondst in
de ton: „Er zijn er, die hierbij naar duist're
zaken zochten, die meenden, dat dees lien
hun goed en eer verkochten en dat in
d'havens men van deze varenslieden het
stempel van het huw'lijk beter niet kon
zien. O, hoe u. burgervaer, voor deze las
tertongen, die hebben nooit de lof van enig
mens gezongen, die zochten het venijn;
zo zijn de zeelui niet, die zien alleen maar
weer de thuiskomst in 't verschiet".
Een goed spelend tweede dameselftal van
de hockeyclub DEM won in een aantrekke
lijke wedstrijd gedecideerd van Hoorn. De
meisjes van Hoorn konden haar spel niet
tot ontplooiing brengen, daar de DEM-
meisjes er fel opzaten en hen geen schijn
van kans gunden. Zowel tijdens de eerste
als tweede helft was het alles DEM wat de
klok sloeg en slechts door slecht schieten
en enkele gemiste kansen is de score niet
hoger geworden. Met deze uitslag heeft het
tweede dameselftal zich nog vaster op de
eerste plaats genesteld.
Na drie gelijke spelen heeft het eerste
heren-elftal van DEM eindelijk zijn eerste
overwinning weten te behalen. Hermes be
gon direct met enkele overrompelende aan
vallen, die de DEM-achterhoede geen gele
genheid gaven zich rustig in te spelen. Hier
na nam DEM het initiatief in handen. Het
spel was reeds tien minuten oud toen uit
een prachtige aanval van de rechtervleugel
van DEM de rechtsbinnen onhoudbaar kon
inschieten. Hierna zette DEM alles op alles
en forceerde enkele strafcorners die door
slecht schieten verloren gingen. Toch kwam
Hermes weer in het offensief, doch niet voor
lang, daar de middenvoor van DEM plotse
ling de bal kreeg toegespeeld en de gehele
Hermes achterhoede het nakijken kon geven.
Rust tweenul voor DEM.
Na de rust bleek Hermes volkomen uit
gespeeld. De voorhoede van DEM kon precies
doen wat zij wilde, maar ieder wilde zelf
doelpunten maken en daardoor gingen vele
kansen te niet. Nog twee doelpunten kon
DEM aan haar totaal toe voegen. Het eind
resultaat was vier—nul, waarmede DEM be
wees haar plaats in de tweede klasse waard
te zijn.
De overige uitslagen zijn:
Dames: AlkmaarDEM I 11; DEM II
Hoorn I 4—0; DEM III—Echtrop IV 5—1.
Heren: DEM I—Hermes I 40; Zuidwijck
II—DEM II 4—1; DEM III—Eechtrop V 1—4.
Voor het Helderse stadhuis opende
Neptunus de fameuze Uiterton. Hij viste
er een buitenmodel „trouwring" uit, die
de verbondenheid van de marine met de
stad aan het Marsdiep symboliseert.
op Neptunus de ton eigenhandig zou ope
nen „En op 't grote feest van 't oude KIM,
o, burgervaer, hoort nu naar Neptunus
stem! Ik stel dees schatten nu in uw
hoogeed'len banden en gij en allen hier,
zij zullen watertanden van 't geen er uit
dees ton aan schatten komen zal. Zie toe
dan wat geschiedt, o. Nieuwediep sta pal!"
DE HISTORIE openbaarde na vele
eeuwen de waarheid: Neptunus opende met
toepasselijke gebaren de uiterton en riep
uit: „Ay mii. 't is toch een ring, een trouw
ring zo ik vat, dit geeft ons dus de zee als
hare grootste schat". Het was een enorme
gouden ring, zeker wel veertig cm. in dia
meter; een ring, die heden niemand meer
kan passen. Aan de binnenzijde stond er in
gegraveerd: „Den Helder-Marinestad
16—10—1954 K.I.M.".
Burgemeester Rehorst sprak een dank
woord, in de eerste plaats voor het ver
schijnen van Neptunus op dit feest. Hij had
alle boeken van de Burgerlijke Stand al
nageslagen, maar geen geslacht gevonden
met „vingers aan de hand, wien passen zou
dees ring". „Maar ik geloof", aldus Helders
burgemeester, „wij moeten het anders zien
en hier de hechte band begroeten, van de
verbondenheid van dees Marinestad met
ons K.I.M.". Hij overhandigde de ring aan
de commandant van het Instituut met de
woorden: „Den Helder schenkt u dit en
wil dit wel bewaren als een symbool en
band voor vele, alle jaren, die na dit eeuw
feest, naar wij hopen, komen gaan".
De commandant van het Instituut, de
kapitein ter zee H. A. W. Goossens, voerde,
na de ring te hebben aanvaard, tot besluit
het woord: „En ik aanvaard dees ring, 'k
doe u dat plechtig kond, als een herin
nering en als een hecht verbond tussen de
stad en ons, die eeuwig zullen dienen het
land en uwe stad. God zeeg'ne de Marine".
En daarmee was dit folkloristisch evene
ment achter de rug: het geheim van de
uiterton was ontsluierd. De ring krijgt een
plaatsje in een vitrine in het Koninklijk
Als te zes uur in de vooravond
van de 26e October in de grote zaal
van café Flora de spelers Huisman en Roo-
zenburg achter de borden plaats genomen
hebben voor de voortzetting van hun
krachtmeting met de wereldtitel dammen
als inzet, dan zijn er 8 van de 12 partijen
gespeeld. De laatste vier partijen worden
onder toezicht van DCIJ gespeeld en het
verheugt het DCIJ-bestuur bijzonder te
kunnen mededelen dat de eerste burger
van de gemeente Velsen, burgemeester mr.
M. M. Kwint, aan de uitnodiging gevolg
heeft gegeven bij de aanvang van de laat
ste vier partijen, welke alle in Velsen
worden gespeeld, de eerste zet te willen
doen in de negende partij.
Van deze gebeurtenis zal door de We-
Temslotte kwam toen het moment, waar- Instituut voor de Marine.
Er is een derde deel van de strijd om de provinciale damtitel achter de rug en zoals
verwacht hebben alleen DCIJ, Gezellig Samenzijn en Jozeph Blankenaar geen enkel
verliespunt gekregen. De strijd tussen de twee Amsterdamse clubs en de titelhouder
DCIJ zal pas in de laatste fase van het tournooi worden beslist, omdat de clubs in
het begin van 1955 elkaar gaan ontmoeten.
In de afgelopen week wist Gezellig
Samenzijn met 14—6 te winnen van de
Haarlemse damclub. DCIJ won van GS II
met 128 en Jozeph Blankenaar kon in
Weesp maar net winnen van WDC. De
vierde kampioensgegadigde „Door-Combi
natie-Groot" kreeg een onverwachte
nederlaag in Wormerveer.
Zaandam is dit jaar wel bijzonder zwak
en verloor van CDA met 164. ODV heeft
enige goede spelers aan Jozeph Blankenaar
moeten afstaan en verloor tot nog toe alle
gespeelde wedstrijden.
DSTO won van ODV met 137.
De stand van de competitie is nu:
G.S. 4 4 0 0 8 64—16
Jozeph Blankenaar 4 4 0 0 8 5921
DCIJ 4 4 0 0 8 49—21
DSTO 4 3 1 0 7 50—30
DCG 4 3 0 1 6 50—30
CDA 4 2 1 1 5 45—35
Haarlemse Damclub 4 1 0 3 2 3545
G.S. II 4 0 2 2 2 35—45
DWW 4 1 0 3 2 31—49
WDC 4 0 0 4 0 24—56
ODV 4 0 0 4 0 22—58
Zaandam 4 0 0 4 0 1664
In verband met de titelstrijd om hef
wereldkampioenschap is tot 3 November de
competitie stop gezet. In de eerste speel-
week van November ontvangt DCIJ de
Amsterdamse ploeg ODV thuis. Gezellig
Samenzijn speelt thuis tegen Gezellig Sa
menzijn II. De Haarlemse damclub moet
naar Jozeph Blankenaar. De drie leiders
winnen al deze thuiswedstrijden hoogst
waarschijnlijk.
De Kennemer damtitel
Voor de eerste klasse spelen Woensdag
20 October te Haarlem: Haarlem-OK tegen
Hillegom. DCIJ II gaat naar Halfweg toe.
St. Bavo ontvangt de Haarlemse damclub
II, en 't Oosten speelt thuis tegen KNC.
Beverwlik ontmoet thuis VKD en op 25
October voor deze competitie ontmoet de
Haarlemse damclub thuis Halfweg.
KNC te Haarlem wordt verspeeld. Cru-
quius speelt thuis op 20 October tegen
VKD II. DCIJ III ontvangt thuis Halfweg
II. Sportief is vrij, omdat Haarlem III zich
heeft teruggetrokken. Beverwijk III ont
meet thuis Haarlemse damclub III.
Schipper Kees van Duin en zijn mannen
hebben Zaterdagmiddag bange uren be
leefd op de logger „Borneo" (KW 127), toen
deze tijdens de thuisstoom naar IJmuiden
op ongeveer twintig mijl Noord-West van
de haven met lekkage te kampen kreeg en
vol water dreigde te lopen. Later bleek,
dat het schip niet lek was, maar dat het
water, overgekomen door de hoge zee op
de met haring afgeladen logger, geen uit
weg vond. De deklast van 120 kisten ha
ring is verspeeld, maar onder begeleiding
van de sleepboot „Cycloop" van het bureau
Wijsmuller is de „Borneo" tegen de avond
behouden binnen gekomen.
De Borneo, eigendom van de rederij Joh.
Parlevliet Lzn. kwam omstreeks half vijf
Zaterdagmiddag in een benarde positie: het
schip zakte steeds dieper weg en men ver
moedde, dat het schip was lekgeslagen. Op
een noodsein naar de wal voer de redding
boot „Neeltje Jacoba" uit terwijl ook de
„Cycloop" het door een straffe Zuidwester
nogal rumoerige ruime sop koos. De Neder
landse coaster „Gloria", die in de buurt
was, werd eveneens te hulp geroepen. Een
uur later klaarde de situatie weer wat op
de bemanning was doende met hozen,
waarvoor haringtonnen gebruikt werden
en men dacht het wel te kunnen klaren. De
motor heeft geen moment geweigerd ter
wijl de „Borneo" de zee afreed, wachtende
op de „Cycloop", die om half acht de Kat-
wijker naar IJmuiden begeleidde. Om
streeks tien uur arriveerde de logger in de
haven van IJmuiden en daar bleek, dat de
Borneo niet lek was, maar het overkomend
water niet kwijt heeft gekund. Men heeft
het schip in de haven verder leeggehoosd
en geen lekkage gevonden. De logger had
872 kantjes haring bij zich.
In café Zomerlust in Santpoort waren Zaterdagavond de duivensportliefhebbers uit
IJmuiden, Santpoort, Driehuis en ook enkele uit Haarlem feestelijk bijeen na het be
kend worden van de uitslagen van de kampioenschappen van de IJmuider concours
commissie. Hierbij zijn aangesloten leden van de IJmuidense verenigingen de Bonte
Duif, de Snelvlieger, Oranje Nassau; de Santpoortse Snelle Wieken en de Luchtpost
alsmede een gedeelte van de Haarlemse Postduiven Sportvereniging.
Deze liefhebbers hebben zich vorig jaar
afgescheiden van de Haarlemse afdeling
wegens onenigheid over de berekening
van vliegtijden van duiven die in de af
deling Haarlem meevlogen. Thans zijn be
sprekingen gaande, aldus de heer B. Min-
neboo van de IJmuider eoneourscommiseie
over de ingediende voorstellen, welke moe
ten leidien tot een hernieuwde berekening
van de handicaptijdien voor de leden van
de Velsense verenigingen. Van het resul
taat van deze besprekingen zal afhangen
of zij volgend jaar weer onder auspiciën
van de Haarlemse afdeling zullen vliegen,
of dat de IJmuider ccmcaurscommissie haar
werkzaamheden zal vervolgen.
Diverse mooie zuilen en bekers werden
daarna aan de kampioenen van de ver
schillende afdelingen uitgereikt. De heer
J. Mimneboo mocht er drie in ontvangst
nemen. Zijn duiven hebben hem in de af
delingen Vitesse, oude duiven en generaal
het kampioenschap bezorgd. In de afdeling
Fond triomfeerde de heer F. de Boer, ter
wijl zijn clubgenoot A. Schotvanger de
beker voor de afdeling jonge duiven kreeg.
Als laatste was er de beker voor de na-
vlucht, welke gewonnen is door de heer P.
Rozemeijer van Snelle Wieken.
Stabiel ontvangt in de tweede klasse- 'mi^der™goden.3De" lansmuz^ek^r^ezt0
competitie Hoofddorp, welke wedstrijd bij gezellige avond, welke tot diep in de nacht
duurde, werd verzorgd door Engel Gorter
en zijn orkestje.
De volledige uitslagen van de diverse
kampioenschappen zijn:
Vitesse: 1. J. Mimoeboo 1546 p. 2. H. v. d.
Pieterman 1431 p. 3. F. de Boer 1332 p. 4.
J. Verwer: 1302 p. 5. P. Rozemeyer 1299 p.
Oude duiven: 1. J. Mimneboo 2453 p. 2. F.
de Boer 2395 p. 3. J. Kaldenbach 2137 p.
4. A. Donkersloot 2050 p. 5. H. v. d. Pieter
man 2009 p.
Generaal: 1. J. Minneboo 3156 p. 2. J.
Kaldenbach 2944 p. 3. F. de Boer 2930 p.
4. A. Donkersloot 2839 p. 5. H. v. d. Pieter
man 2678 p.
Fond: 1. F. de Boer 972 p. 2. A. Donker
sloot 932 p. 3. J. Minneboo 907 p. 4. J. Kal
denbach 871 p. 5. H. J. Handgraaf 780 p.
Jonge duiven- 1. A. Schötvamgier 941 p.
2. Joh. Struys 906 p. 3. A. Banmink 887 p.
4. H. Handgraaf Jr. 877 p. 5. C. Th. Ver
donk 857 p.
Na vlucht: 1. P. Rozemeyer 784 p. 2. Joh.
Broek 748 p. 3. A. Grave-maker 734 p. 4. A.
de Waard 727 p. 5. J. Anepool 726 p.
ADVERTENTIE
reldomroep PCJ een reportage worden ge
geven. Woensdagavond daaraanvolgend
wordt te Velsen-Noord in het R.K. vereni
gingsgebouw de 10e partij gespeeld en
Donderdagavond volgt in Santpoort in „De
Weyman" de 11e partij. De 12e partij wordt
op Zaterdag in hötel Kennemerhof in het
clublokaal van DCIJ gespeeld.
Des avonds volgt daarna direct de prijs
uitreiking.
De partijen zijn op een demonstratie
bord te volgen.
Voor het belangstellend publiek wordt
door de DCIJ'ers Laros, Dukel en Yme de
Jong een praatje over het verloop van het
spel gehouden.
Het is thans zeker: de restauratie van
Castricums oude Hervormde Kerk zal meer
gaan kosten dan de daarvoor uitgetrokken
127.000. Eind September 1953 werd met
de restauratie begonnen en tot op 30 Juni
van dit jaar werd voor een bedrag van
69.800 verwerkt. In het op deze datum
volgende kwartaal is daar nog eens
25.000 bijgekomen. Daarom is het niet te
verwonderen dat de Kerkvoogdij en de
kerkelijke ontvanger, de heer J. H. Geug-
jes, giften voor de restauratie dankbaar
aannemen. Het nummer van de postgiro
rekening van de Kerkvoogdij is 222846;
het adres van de ontvanger Koningin
Julianastraat 27.
Alvorens men indertijd tot de restauratie
kon overgaan, moesten vele moeilijkheden
v/orden overwonnen. Het voornaamste
vraagpunt was, hoe aan het geld voor deze
restauratie te komen. Liquide middelen
had de kerkelijke gemeente niet en nood
gedwongen moest men overgaan tot de
verkoop van vaste goederen. De liggende
gelden, welke de Kerkvoogdij bezat, waren
schoon opgegaan aan de restauratie van het
koor der kerk in 1949. De Kerkvoogdij is
daarom uiterst dankbaar voor de subsidie
van rijk, provincie en het gemeentebestuur
van Castricum, welke tezamen 85 percent
van de kosten dekken.
Onverantwoorde „restauratie"
Naar de Kerkvoogdij verder mededeelt,
is er bij het begin van de restauratie in
1953 veel aan het licht'gekomen. Het bleek,
dat in de loop der eeuwen op onverant
woorde wijze aan de kerk was „gerestau
reerd", zo zelfs, dat er een grote ravage
was aangericht. Om een voorbeeld te noe
men: de eiken stijlen, waarop de kapspan-
ten rusten, waren geheel of gedeeltelijk
vergaan.
De stijlen waren gewoon afgezaagd en de
ontstane ruimten met wat stenen dichtge
metseld. Een draagbalk van een kapspant,
welke gescheurd en gedeeltelijk vergaan
was, was volgestopt met bladen van een
scheepsjournaal van een walvisvaarder uit
het jaar Onzes Heren 1765! Er was wat
verf over gesmeerd en zo kon dat wel
Men mag zich gelukkig prijzen dat het ge
heel toen is blijven hangen, want enig ver
band zat er niet meer in.
Teruggevonden
Een vermeldenswaardig feit is, dat men
de Gothische en Romaanse ramen in hun
oude vorm heeft teruggevonden. Deze
ramen zullen dan ook in hun oorspronke
lijke vorm weer aangebracht worden.
Gelukkig laat de samenwerking tussen
kerkvoogden, monumentenzorg, architect
en aannemer niets te wensen over; soms
moeten er, door de telkens zich wijzigende
omstandigheden, welke door het onderzoek
ontstaan, zeer belangrijke beslissingen wor
den genomen en de kerkvoogden zijn ver
heugd, dat dit steeds in uitstekende har
monie gebeurt.
De restauratie en de jongeren
van Castricum
De bouwkundig adviseur van de restau
ratie van de kerk, de heer J. Reder, zal
Maandag 25 October gaan vertellen wat de
restauratie van een cultuurmonument
eigenlijk is wat bijvoorbeeld het verschil
is tussen reparatie en restauratie en in
het bijzonder: wat de restauratie van de
dorpskerk betekent. Voor het totstand
komen van een dergelijke avond heeft ds.
L. Cannegieter zich ten zeerste beijverd.
Van begin af aan was het plan om, waar
de kerk in deze wordt beschouwd als het
voornaamste cultuurmonument van heel de
Castricumse dorpsgemeenschap, deze bij
eenkomst voor Protestant en Katholiek
samen te houden. In overleg met de Katho
lieke geestelijkheid heeft men nu besloten
de avond te beleggen voor jongeren van
17 tot 25 30 jaar. De Katholieke geeste
lijkheid bood hiervoor een lokaliteit in het
Jeugdgebouw aan de Overtoom aan. De
bijeenkomst begint om half negen en de
heer Reder zal het gesproken woord toe
lichten met een serie lichtbeelden.
De gemengde arbeiderszangvereniging
„De IJmuider Volksstem" bestond in Mei
veertig jaar. Zaerdagavond gaf dit koor
in het Patronaatsgebouw een matig bezocht
jubileumconcert met Ben Nuyen als diri
gent. Als solisten werkten Bets den Otter
Slotboom (zang) en Wouter Stern (piano)
mede.
De zangeres, die voor de pauze een drie
tal liederen van Schubert vertolkte, is
reeds meermalen in deze gemeente opge
treden. Haar voorliefde gaat, wat réper
toire betreft, naar het klassieke uit en
oratoria-aria's liggen haar dan ook het
best. Ook ditmaal bleek dit, want de solo
uit Handels „Josua" voldeed beter dan het
geen zij van Schubert bood. Met „Hör mein
Bitten" van Mendelssohn en in „Mirjams
Siegesgesang" steeg zij boven het gemid
delde niveau van haar optreden, dat enige
nervositeit verried. In hun eenvoud klon
ken deze aria's bekorend. Wouter Stern
bad een der belangrijkste sonates van
Mozart gekozen, die in C (K.V. 330)
om met de verklanking ervan te laten ho
ren, dat hij een vlotte techniek en een op
vallend lichte aanslag heeft. „Jeux d'eau"
van Maurice Ravel, een compositie in fijne
tinten waarin het impressionnisme van
deze grote kunstenaar ten volle leeft, ging
hem, wat expressie betreft, beter af dan
Mozart. Het was zeer knap pianospel, dat
Wouter Stern, die ongetwijfeld een voor
keur voor Ravel heeft, hier liet horen.
De jubilerende vereniging had het pro
gramma geopend met twee weinig gehoor
de koren uit „Rosamunde" van Schubert.
Vooral het Herderskoor met zijn reizangen
klonk goed met de bezetting, die „De
IJmuider Volksstem" thans heeft. De man
nenstemmen zijn weliswaar numeriek nog
steeds de mindere van het flink bezette
dameskoor, maar dirigent Nuyen wist niet
temin een klinkend geheel te bereiken.
Een der laatste werken van de op 31-
jarige leeftijd getstorven Schubert is „Mir
jam' s Siegesgesang" geweest, een minia
tuur-oratorium. Schubert heeft daarmee
getracht naar andere stijlprincipes te
schrijven dan hij tot nu toe gedaan had.
Het werk munt uit door een evenwichtig
heid van vorm en de intensiteit der muzi
kale schildering. „Mirjam's Siegesgesang"
is een paraphrase op Exodus 1520 en als
zodanig een dankhymne na de doortocht
der Rode Zee en de terugkeer van het
Joodse volk in het beloofde land.
Ben Nuyen, die bij deze uitvoering op de
gewaardeerde steun van de zangsoliste en
de vaardige pianist mocht rekenen, voerde
de dramatische spanning der compositie op
de juiste wijze op en heeft gewoekerd met
het zangmateriaal, dat hem ter beschikking
stond. Een welverdiende bijval heeft onge
twijfeld alle uitvoerenden de gewenste vol
doening gegeven, dat zij het veertigjarig
bestaan waardig gevierd hebben.
A. J. VAN DER WEIJDEN
De gymnastiekvereniging „Sparta", die
Zaterdagavond in gebouw „Concordia"
haar gouden jubileumviering voortzette
met een feest voor de leden, donateurs en
genodigden, waarvoor de medewerking
was gekregen van het „Zaans kleinkunst-
ensemble, mocht ervaren, dat ook de le
den, klein en groot, voor dit jubileum op
andere wijze dan in de gymzaal belang
stelling voor de jarige vereniging koeste
ren.
De spontane reactie van de leden op dit
feest openbaarde zich in de aanbieding
van een miniatuur evenwichtsbalk door
mevrouw Roschar, die opmerkte, dat
„Sparta" evenzeer als anders verenigingen
haar moeilijkheden in de loop van de jaren
heeft gehad en de leden zich gedrongen
voelden thans in deze moeilijkheden het
hunne bij te dragen. Nadat voorzitter K.
F. Visser voor het front van de aanwezi
gen het miniatuur aan een nauwgezet on
derzoek had onderworpen, bleek dit een
chèque met een verrassend bedrag te be
vatten, waarvoor een échte evenwichts
balk kan worden aangeschaft.
De voorzitter voelde zich getroffen door
deze geste, waarvoor hij alle leden harte
lijk dankte, zeggende, dat dit belangrijke
geschenk voor de materiaal-aanvulling zeer
welkom was.
De aanwezigen, getooid met fleurige cor
sages, die al direct een feestelijk cachet
aan het feest gaven, werden begroet door
de heer K. F. Visser, die speciaal ereleden
en donateurs verwelkomde.
Het „Zaans kleinkunst ensemble", dat
met vaart de cabaret-revue „Hallo, hier
is de Zaanstreek" voor het voetlicht bracht,
had door de vlotte conférence van Wim
Teeuwis direct contact met de zaal, vooral
met zijn imitaties voor de microfoon, die
herhaaldelijk door applaus werden onder
broken. Samen met Dick Siekerman, pianist
en accordeonnist, vormde hij een verras
send aardig duo als het echtpaar Edel-
Weisz, dat voortreffelijke jodelliedjes ten
gehore bracht.
Corrie Molenaar, die in de sketches wel
wat opvallend chargeerde, toonde in haar
liedjes, zowel ernstig als luimig, haar goede
eigenschappen als cabaretière. Zij kreeg
veel bijval. Mr. Tims tenslotte, voltooide de
revue met zijn schijnbaar eenvoudige, doch
verrassende manipulaties als goochelaar en
illusionist. Vooral zijn truc met de man
in de kist, die vakkundig was gebonden
(waaraan tien minuten lang was gewerkt,
door twee potige mannen) kreeg de groot
ste bewondering. Binnen drie tellen had
een verwisseling van personen in de geslo
ten kist plaats gevonden.
Een bal besloot deze phase van de jubi
leumviering, die op 30 October haar slot
vindt met de jubileumuitvoering.
Van de Kennemer Athletiekvereniging
„Suomi" hebben Zaterdagmiddag in Bus
sum bij de aldaar door de A.V. „Tempo"
gehouden jaarlijkse centrumloop de lange
afstandsloper H. J. Weenink en W. Kok
beiden een fraaie prijs bemachtigd.
Deze centrumloop, die over een afstand
van 4500 meter de honderd deelnemende
athleten in twee grote ronden dwars door
Bussum voerde, had ook veel publieke be
langstelling. De Suomi-leden hebben zich
uitstekend geweerd en vooral Weenink was
goed op dreef. Slijkhuis van Trekvogels
(Den Haag) won de race als A-klasser, ge
volgd door Van Ginkel (AAC, Amsterdam),
eveneens A-klasser.
R.Muurlink (AAC) bezette de derde
plaats en was eerste B-klasser. De pres
tatie van Weenink (Suomi) om als tweede
B-klasser de eindstreep te passeren was
even fraai. Maar ook de Suomi-man Kok
liet zich van zijn beste zijde zien. Hij liep
een prachtige race en eindigde als tweede
in de C-klasse.
