Interkerkelijk ziekenhuis kreeg
nog geen fiat van Velsens raad
Twee standpunten onverzoenlijk;
Zes uren discussie
Een derde deel vergeten
Wijziging van voordracht tot besluit
Winkelsluiting voor melkhandel
blijft voorlopig bij het oude
Wethouders kregen hun 6 percent
met pijn en moeite
WOENSDAG 27 OCTOBER 1954
7
Grondsto £f enaanvoer
VELSENS RAAD HEEFT TOT OVER HALF TWEE van
nacht gediscussieerd over een uitermate belangrijke aange
legenheid: het verzoek namelijk van de Stichting Interkerke
lijk Ziekenhuis „Kennemerland", die het gemeentebestuur
vroeg om medewerking voor de oprichting van een zieken
huis binnen de gemeente. Dat dit agendapunt de voltallige
raad verre van onberoerd zou laten bleek al uit de voor
dracht zelve, die een minderheidsstandpunt plus een nota
van wethouder D e B o e r (Arbeid) behelsde en het meerder
heidsstandpunt van het college, dat door wethouder
A s c h o f f (C.H.) werd verdedigd. Het bleek tijdens de be
handeling bovendien uit de op hoog peil gevoerde be
sprekingen, die men dit raadsstuk schonk. Conflictstof was
er te over, daar B. en W. in meerderheid de raad adviseerden
de gevraagde steun in principe te geven, maar zowel P. v. d.
A. als C.P.N. waren daar fel tegen gekant en later bleek ook
de K.V.P. zich niet achter de meerderheid van het college te
scharen, al baseerde men zich op verschillende principes
hieromtrent. De eerstgenoemde fractie zagen het als een on
overkomelijk bezwaar, dat bij de stichting van een inter
kerkelijk ziekenhuis in Velsen een derde deel van de be
volking, het buitenkerkelijke, geheel buiten beschouwing
werd gelaten. Aan het eind van de lange debatten ging het
college in besloten raad en kwam met een ietwat gewijzigd
voorstel terug onvoldoende gewijzigd overigens om de
Arbeidsfractie achter zich te krijgen. Het eind van het liedje
werd een schorsing van de zitting tot een nader te bepalen
Dinsdagavond en dan zal tevens de rest van de agenda, die
de verhoogde huurprijzen voor VSV en Stormvogels van
het Sportpark Schoonenberg als verre van mals agendapunt
bevat, worden behandeld.
99
99
In een bewogen verdediging van het
minderheidsstandpunt, dat dus net Huma-
nistisch-georiënteerde volksdeel aan zijn
trek wilde laten komen, heeft wethouder
H. d e B o e r de meerderheid in B. en W.
bestreden en zijn algemeen als magistraal
erkende rede is door een volle publieke
tribune in spanning aangehoord. In het
debat zijn verschillende détails van het
plan der Interkerkelijke Stichting breed
uitgemeten: de plaatsing op „Beeckenstein"
die de stichting voorstaat, werd door diver
se raadsleden weinig bevredigend geacht:
de plaats bezuiden het Noordzeekaraal
werd in het algemeen aangevochten door
degenen, die het eventueel te stichten zie
kenhuis als deel van de nieuwe IJmond
zagen, terwijl de kerk letterliik in het mid
den werd gelaten door de V.V.D., die ver
trouwde, dat dit ziekenhuis zonder aan
zien des geloofs naar beste weten de zieken
zou dienen. En dus vóór het meerderheids
standpunt tekende.
Men struikelde overigens veelal pijnlijk
over de „voorwaarde" van de Stichting om
bij aanvaarding van het plan de eventuele
opzet voor een „gemeenteliik" ziekenhuis
geheel los te laten, in welk opzicht het col
lege later bereid bleek te zijn, de wijn met
water te verdunnen.
Bijna de hele raad meldde zich. toen de
stichting van het interkerkelijke ziekenhuis
aan de orde kwam, althans een verzoek
van de daartoe opgerichte Stichting om dit
streven te steunen.
De heer Lips (A.R.) begon in mineur:
dat de minderheid van het college deze
Zaak kennelijk op de lange baan wil schui
ven, achtte hij een reden tot droefenis en
daarom is de A.R.-fractie het dan ook ten
volle eens met de meerderheid, die het
particulier initiatief en het verlangen van
een groot deel der niet-Katholieke Velse-
naren een eerlijke kans wil geven. Nu het
nog niet tot een gemeenteliik ziekenhuis is
gekomen, betwijfelde de heer Lips het ten
zeerste, of alleen grote ziekenhuizen ren
dabel zijn: ook de inrichtingen met minder
dan 300 bedden krijgen terecht riikssteun
Wethouder De Boer stelde in zijn min
derheidsstandpunt de volksgezondheid vóór
de levensovertuiging, daarbij een verge
lijking trekkende met de ..versnippering"
in het onderwijs en de scholenbouw, maar
de heer Lips vond deze parallel strikt ge
nomen onjuist: als er bij het bouwen van
ziekenhuizen bepaalde minima worden
aangehouden, kan dit euvel zich niet eens
manifesteren. Bovendien staat achter een
interkerkelijk ziekenhuis zulk een grote
groep van protestants-religieus georiën-
teerden, dat het draagvlak a priori al groot
genoeg geacht moet worden.
A ntonius te klein
De IJmond-plannen geven direct al
„voedsel aan een tweede ziekenhuis in Vel
sen: in 1980 zal deze streek 258.001) inwo
ners tellen. Dat het Antonius-ziekenbuis
dus binnen afzienbare tijd te klein zal zijn.
leed voor spreker geen twijfel.
De A.R.-afgevaardigde behandelde het
ziekenhuisprobleem in den brede: op grond
van de ervaringen achtte hij de 10.000
subsidie dezelfde als aan het Antonius-
ziekenhuis die aan het raadsstuk ten
grondslag ligt, beslist onvoldoende. De
Stichting wil een uit haar midden gekozen
bestuur geen gemeentelijke locomotief
met particuliere wagons, zei de heer Lips,
die tenslotte de raad voorhield een beslis
sing te nemen over een concreet geval,
waaraan voldaan kan worden, temeer daar
de minister jegens deze groep de juistheid
van haar verlangen erkende.
Daar kon de heer VanDongen (C.H.)
het in grote lijnen mee eens zijn: deze po
ging van alle protestantse kerken-samen
om een ziekenhuis te stichten, verdient
steun. De vraag naar grond tegen een
matige prijs leek hem eveneens redelijk:
de overwegingen die tot dit veelomvatten
de verzoek leidden, verwierven uiteraard
zijn steun.
Een strikt zakelijk geluid liet de heer
Huygens (Kath.) horen: hij steunde in
feite het verzoek van de Stichting op basis
van het ingekomen gemeenteblad, hetgeen
later deels een vergissing bleek te zijn.
Bouwstop juist nu!
De bouwstop op de ziekenhuizen werd
door de heer Verbeek (Arbeid) in het
geding gebracht: dat juist nu het plan van
de Stichting loskomt, leek hem zacht ge
zegd wat verwonderlijk, hoewel hij alb>
waardering had voor het principe van dö
heer Lips. Als eis verbond hij echter na
drukkelijk aan zijn stem, dat niet alleen
de interkerkelijke groeperingen recht heb
ben op een ziekenhuis, maar de buitenker
kelijken evenzeer: tenslotte is de verhou
ding in Velsen ongeveer 30-30-30. Primair
stelde hij de zo goed mogelijke zorg voor
de zieken; een te klein ziekenhuis leek hem
in dit verband beslist geen voordeel voor
de patiënt, al kampt elk ziekenhuis de
laatste tijd tegen een nadelig saldo, mede
dank zij de belangrijke sociale verbeterin
gen voor het verplegend personeel.
Hoe kleiner het ziekenhuis echter, hoe
smaller de basis en hoe moeilijker het
wordt de outillage up to date te maken en
te houden: tweehonderd bedden is bijvoor
beeld geen gunstige grootte, meende hij.
Er is zwaar aangeslagen op het initiatief
in deze: het ligt naar zijn mening niet
buiten, maar duidelijk in de raad. Nu het
college achter de schermen plannen be
raamde voor een gemengd hospitaal (neu
traal en kerkelijk samen) wordt dit door
kruist door dit adres, verklaarde de Ar-
beidsfractie-voorzitter, die verder opmerk
te, dat de Katholieke inrichtingen met hun
congregaties de verpleginssprijs kunnen
drukken, dank zij het goedkope personeel.
Goedkope grond en garantie voor de
bouw, subsidie voor de exploitatie (zoals
dus de heer Lips vroeg) worden wel even
op tafel gelegd, maar het „particulier
initiatief" wil tegelijkertijd de gemeente
het plan voor een neutraal (gemeentelijk),
ziekenhuis uit handen slaan.
Kleinere kring
De bevolkingsprognose van de heer Lips
zou volgens hem wel wat overdreven zijn:
hij vergat daarbij, dat ook Haarlem grootse
ziekenhuisplannen heeft en dus heus niet
op de IJmond zal gaan leunen, waarmee
de te bedienen bevolking dus kleiner kan
worden gesteld.
Het is al met al nu bijna onmogelijk het
ziekenhuis te verwezenlijken verkondigde
hij: het is wel wat treurig, dat het parti
culier initiatief achter de gemeentelijke
locomotief wordt gekoppeld; bovendien
wordt de trein gevuld met gemeentemid
delen. Maar het ergste is; de buitenkerke
lijken worden maar even helemaal wegge
redeneerd.
Het gemeentelijke plan, dat iedereen
wil helpen, zag er volgens de heer Verbeek
heel wat aannemelijker uit.
Inderdaad houdt het IJmond-plan reke
ning met 240.010 men=en, die, krap geme
ten 400 ziekenhuisbedden moeten hebben
„Als er nu op „Beeckenstein" een zieken
huis wordt gebouwd, staat het daar toch
verkeerd voor het I.Tmond-nlan: daar zon
het alleen voor Velsen en Haarlem-Noord
kunnen dienen."
Regionaal zi 'ti
Liever zag hij de ziekenhuisbouw regio
naal: de geweldige investeringen maken
plaatselijke oplossingen haast onmogelijk
en een ziekenhuis op „Beeckenstein" is wel
wat al te simpel gezien.
De minister heeft zich voorlopig van dit
ziekenhuis gedistancieerd, in afwachting
van de ontwikkeling der IJmond. Hoe de
interkerkelijke groep dan ook de vrijmoe
digheid kan opbrengen, de minister de
„uitspraak" in de mond te leggen, dat al
léén de interkerkelijken recht hebben op
een ziekenhuis, was de heer Verbeek niet
recht duidelijk. Een prijs van 25.0(10 per
bed voor een ziekenhuis is heel gewoon
en zelfs aan de lage kant en de exploitatie-
oroblemen zijn dan ook wel zo zwaar, dat
een ziekenhuis alleen aan de hand van de
noodzaak overwogen dient te worden. Een
noodzaak, die wellicht straks uit het socio
logisch rapport over de IJmond naar voren
komt.
Eigenaardig had het de heer Verbeek
tenslotte aangedaan, dat de meerderheid
van het college plotseling het eigen plan
van een gemeentelijk ziekenhuis overboord
zette ten voordele van een interkerkelijke
inrichting.
Mevrouw H e ij k o o p vond het een
mirakel, dat in IJmnlden de uiterst rechtse
en de uiterst linkse Protestantse groeperin
gen elkaar gevonden hebben.
Uit de plannen blijkt overigens, dat de
niet-^atholieken zich niet thuis voelen in
de sfeer van het Antonius ziekenhuis, hoe
goed de verzorging daar ook is (..Dat zul
len de onkerkeliiken ook niet in een inter
kerkelijk ziekenhuis" interrumpeerde de
heer Verbeek). Zij was oo deze gronden
vóór het. plan van de Stichting.
Vleugel ziekenhuis
De heer Kruisman (C.P.N.) natuur
lijk niet: hij hamerde op het neutrale zie
kenhuis met een „protestantse vleugel" en
wilde het raadsstuk verwerpen, om het
college te verzoeken overleg met de ker
kelijke groeperingen oo te nemen en in
dien hieruit geen resultaten komen, tot de
bouw van een neutraal ziekenhuis over te
gaan.
De heer Ton in o (Kath.) betwijfelde
het, of de Stichting wel ooit „Beecken
stein" op het oog heeft gehad in elk
geval kunnen de Katholieken het daar niet
mee eens zijn. Ook de vereiste bedragen
zullen nu eens terdege doorgekiend moe
ten worden en het verwerpen van een
neutraal ziekenhuis vond de heer Tonino
ook nogal riskant: dit is nimmer van te
voren te bekijken. „Voorzover B. en W. het
met elkaar eens zijn, zijn wij het met B.
en W. eens
Dit standpunt kon de heer Pleyler
wel ongeveer volgen; de heer De Jong
(A.R.) meende, dat het voorstel op zijn
mérites bezien moet worden en hij ver
dedigde het idee, om het plan tot het neu
trale ziekenhuis te staken, nu het Prot.-
Chr. op gang is gekomen: splitsing op dit
moment zou het „particulier initiatief"
torpederen.
„Wat is meer voor de hand liggend, dan
de interkerkelijke en niet-kerkelijke groe
peringen te verenigen in een poging tot
een gezamenlijk ziekenhuis" vroeg de heer
Van Os v. d. Abeelen (Arbeid) zich
af, die de pennegtreek bij voorbaat
van de Stichting door het gemeentelijk
ziekenhuis niet begreep. „Zijn alle predi
kanten, kerkeraden en gemeenteleden der
adresserenden wel in deze kwestie ge
kend?"
Bij aanvaarding door de V.V.D. van het
betreffende raadsstuk zou deze partij de
buitenkerkelijken tussen wal en schip
laten vallen, meende hij verwijtend.
Replieken van tweeërlei aard
In zijn repliek stelde wethouder
Aschoff (C.H.) voorop, dat het al-of-
niet stichten van een tweede ziekenhuis
een kwestie van de minister is. „Het col
lege respecteert eenstemmig het standpunt
van de Interkerkelijke Stichting „Kenne
merland": het college en de raad zijn het
mèt de Stichting eens over een zo goed
mogelijk ziekenhuis.
Hij verwonderde zich verheugd met de
verwonderden over de eenstemmigheid in
orotestants-christelijke kringen oo dit be
langwekkende punt. Ernstig beleed de wet
houder zijn persoonlijk standpunt aan
gaande de evangelische plicht jegens, de
naaste-, vooral de zieke medemens.
De meerderheid van het college wenst
dus principieel „ja" te zeggen op het
Stichtingsverzoek.
De 10.000, die het Antonius zieken
huis krijst, is natuurlijk ook voor het
nieuwe ziekenhuis, maar dat is lang
niet genoeg. Aanneming van het raads
stuk houdt slechts een toezegging van
medewerking in, zei de wethouder met
nadruk. Mocht het gemeentebestuur
verder willen saan, dan heeft de raad
alle voorwaarden alsnog in de hand.
De belaturen van de buitenkerkelijke
groenen vond«n bij de heer Aschoff gehoor,
al zal de prakt.iik ziins inziens meevallen,
het zon een wils besluit ziin. d't nuut met
bet Stichtingsbestuur te overleggen, om
met goede wil in d i t ziekenhuis een hele
goede en hele fatsoenlijke onloss'ng te vin
den." De kans op een coed ziekenhuis is
zeker aanwez'g: de minister en ziin des
kundige staf heeft tenslotte de laatste be
slissing over bouw en inrichting in handen.
„Beeckenstein" achtte de wethouder zn'n
slechte plaats niet, maar dat is nog een
punt van nadere overweging.
Bewogen spijt
Het minderheidsstandpunt uit het col
lege werd door de heer D e B o e r (Cultuur,
Arbeid) naar voren gebracht teleurge
steld naar hii zei. Men poogt het streven
van de Interkerkelijke Stichting samen te
brengen met eer. „gemeentelijk ziekenhuis",
waarvoor evenwel nooit enig plan heeft
voorgezeten, want de levende democratie
is een kwestie van rekening houden met
alle groeperingen. Het aanbod om straks
in het nieuwe interkerkelijke ziekenhuis
een p^atsje voor de buitenkerkelijken in
te ruimen, had hij enigermate grievend
bevonden, zoals het hem eveneens had ge
troffen, dat de V.V.D.-fractie het meerder -
heidsvoorstel steunde en daarmee de bui
tenkerkelijke groepen buitenstiet.
Ook hij was met de heer Van Os v. d.
Abeelen niet geheel gerust op het mee
praten van alle kerkelijke aanhangers over
het voorgestelde ziekenhuis, waar de heer
Aschoff ongezien op had vertrouwd. Het
werd een principieel wederwoord, bewo
gen voorgedragen en met klem in stelling
gebracht: „uitsluitend uit politieke macht
wil de protestants-christelijke fractie bij
monde van de heer Lips 30 percent van de
bevolking uitsluiten". Nimmer zijn uit hef
college plannen gekomen voor een „ge
meentelijk" ziekenhuis wel inzake me
dewerking aan particuliere initiatieven,
waarop onder meer het Haarlemse diaco-
ne-senhuis zeer positief reageerde.
Een eigen vleugel, een eigen ziekenhuis
voor de kerkelijke groep zal zeker gesteund
worden, maar mag er dan bescheidenliik
een plaatsje gevraagd worden voor de rest?
Zal er in het nieuwe ziekenhuis primair
rekening gehouden worden met de kunde
van het nieuwe personeel of met de levens
beschouwing?"
„Ik neem het de Stichting ernstig kwa
lijk, dat in deze raad nooit een woord over
haar plannen is gehoord, terwijl wij all
kaarten op tafel gooiden nu moeten
onze plannen plotseling afgebroken wor
den.
Als Haarlem niet in de bevolkingsprog
nose wordt opgenomen, zei de wethouder,
komt Velsen bezuiden het kanaal niet aan
een ziekenhuis toe. Alleen als hier eenheid
van optreden groeit tussen christelijken en
niet-christelijken komt men aan de eisen.
Van de IJmond is niet alles bekend, maar
wel kon voorspeld worden, dat verwacht
wordt van Velsens college, dat de confe
rentietafel groter wordt: als het ziekenhuis
in het plan IJmond wordt betrokken, zoals
een deel van de raad doet. zal dat deel van
IJmond er ook in gekend dienen te worden
Dalende kans
De kans op een ziekenhuis is met deze
hele procedure zeer gering geworden;
Haarlem gaat door met haar urgente plan
nen, maar zolang de Velsense aanspraken
zo eenzijdig zijn als ze zijn, houden ze wel
een zeer onvruchtbare voedingsbodem.
Men mag niet uitgaan van een sluitende
begroting, betoogde de heer De Boer ver
der: de volksgezondheid blijve primair.
De Stichting vraagt zeer positief „Bee
ckenstein" als bouwgrond, verduidelijkte
de wethouder voorts, en geen andere grond;
als het Missiehuis althans niet beschikbaar
komt; bovendien vraagt de Stichting een
niet-nader omschreven garantie. Boven
dien: als het niet rendabele deel op deze
manier hoe-dan-ook wordt gedekt, en het
komt boven de 10.000 's jaars, dan wordt
de financiële verhouding met het Antonius
ziekenhuis onmiddellijk op de helling ge
trokken.
In tweede instantie de klok stond in
middels tegen half twaalf is nog lang
duriger over deze aangelegenheid gespro
ken: de heer Verbeek gaf het college
zachtkens in overweging het raadsstuk te
rug te nemen en de heer Lips bestreed
het minderheidsstandpunt opnieuw.
Katholieken terug
De heer N u y e n s kwam terug op een
eerder gedane uitspraak: hij had verkeerd
elezen en bleek de minderheid in het col
lege te steunen. Waarmee de hele aange
legenheid plotseling een ander gezicht
kreeg: de fractie wenste bovendien de voor
dracht in onderdelen in stemming te bren
gen. Het verzoek van de Stichting wil zij
wel inwilligen; de 10.000 eveneens vote
ren, maar het overige moet naar haar me
ning separaat in stemming gebracht wor
den.
Dat wilde dus zeggen, dat de Katholie
ken zich nadrukkelijk distancieerden van
het voorstel der interkerkelijke Stichting
om het aanvaarden harer plannen te kop
pelen aan het laten varen van de plannen
voor een „gemeentelijk" ziekenhuis.
Een nieuw geluid was dat van de heer
Van Leusen (Arbeid)hij meende, dat
de raad in grote meerderheid voor het eer
ste deel der voordracht kon stemmen,
maar moeilijk af kon zien van de plannen
voor een gemeentelijk ziekenhuis.... om
dat er nooit sprake is geweest van zulk een
ziekenhuis.
Wethouder Aschoff herhaalde zijn
verdediging; wethouder De Boer de zijne
en het werd kwart over één zonder dat er
veel toenadering te bespeuren viel. De
laatste waarschuwde voor een verwarrende
beslissing: de minderheid van het college
kan geen enkel voorstel steunen, dat de
„derde" groep alleen laat staan. Want als
er een protestants-christelijk ziekenhuis
komt, kan men een neutraal ziekenhuis
rustig vergeten, daargelaten of een pro-
Behalve de behandeling van het fel-omstreden ziekenhuisvoorstel kreeg de raad
van Velsen gisteravond een aantal andere punten ter afhandeling, onder meer een
adres van de Velsense melkhandel om de winkelsluiting voor deze branche naar de
Woensdagmiddag te verschuiven. Dat daarmee de ganse onbevredigende winkel
sluitingsverordening, zoals ze in de raad destijds is aangenomen, door de molen
moest, was geenszins verwonderlijk; dat de raad echter niet op slag retireerde
evenmin: de melkhandel zal voorlopig de Dinsdag moéten handhaven.
De aankoop van de buitenplaats „Kennemergaarde" in Santpoort maakte heel wat
minder tongen los; de verhoging der ambtenaren- en wethoudersbezoldigingen met
6 percent bleek echter niet zo glad te verlopen, hoewel er tenslotte een oplossing
werd gevonden. De Katholieke fractie was tegen de 6 percent van de wethouders,
niet omdat zij het de collegeleden ook maar enigszins misgunde, maar omdat het
binden van de beide groepen aan elkaar in één raadsvoordracht haar niet
juist leek: het wethoudersambt is een ambt en geen betrekking meenden de
K.V.P.-afgevaardigden.
De raad heeft zich bijwijze van voorge
recht dus door een „melkschotel" moeten
heen-eten: de melkhandel had zich tot het
college gewend met 'net verzoek de winkels
in deze branche des Woensdagsmiddags ge
sloten te mogen houden'.
De heer De Jong (A.R.) vond de mo
tieven van de melkhandelaren weliswaar
niet doorslaggevend, maar zag het zo: de
adressanten vragen een vrijheid, die hun
bij de wet nadrukkelijk is verleend. Het
betreft hier een vraag, die zowel uit de
werknemers- als uit de werkgeversorgani
saties voortkwam. Bij zulk een eenstem
migheid zou er toch toegegeven kunnen
worden aan de verlangens, temeer daar het
college bij de begroting al gezegd heeft een
open oor te houden voor e ven tueel-af wij
kende verlangens.
Burgemeester Kwint interrumpeerde,
dat het duidelijke belang van het bedrijf
moet voorop staan, maar de heer D e J o n g
liet zich niet uit het veld slaan en vond,
dat het publiek ten zeerste gebaat zou zijn
bij een gespreide winkelsluiting, temeer
daar straks ook melk door de kruidenier
verkocht zal worden.
Namens de hele Katholieke fractie ver
weet de heer Andriesma het college,
dat het in de „vaktechnische" redenen
tegen een Woensdagmiddagsluiting was ge-
tredten, redenen, die het college niet kan
beoordelen.
„Met het college is dus hierover niet te
praten" meent de middenstand wel eens,
zo zeide deze middenstander, die evenals
zijn fractiegenoot, de heer v. Leeuwen
het verzoek van de melkhandel onder
steunde.
Slechts de heer Van Dongen (C.H.)
en de heer Tabernal (Arbeid) waren
het met het college eens: als het hek een
maal van de dam gehaald zou worden,
komt de grootste verwarring los, die zeker
ook niet voor het kopend publiek van be
lang kan zijn.
De heer v. Leeuwen wees er nog op,
dat de wet met nadruk een andere middag
toelaat en verweet B. en W. deze wet „dus"
verkeerd uit te leggen. „De KVP pleegt
geen kruidenierspolitiek te voeren," merkte
hij op, om heftig te worden met de opmer
king: „er staat op deze dam een ongeoor
loofd hek, dat er af moet". Het argument
van de oneerlijke concurrentie, dat de aan
hangers van een uniforme winkelsluiting
plegen aan te voeren was volgens de heer
v. Leeuwen „waanzin".
De heer Schilling (CPN) vond het
argument van de melkhandelaren maar
zwak; hij had liever gezien dat andere
neringdoenden er op hadden ingehaakt:
als die ook met de Woensdagmiddag komen
zal het college er zeker anders tegenover
staan.
Maar nu wenste hij toch het college te
steunen.
Aanvalletje
Als jurist attaqueerde de heer Tonino
(Kath.) de voorzitter op diens interruptie
over het „bedrijfsbelang": de minister im
mers heeft in zijn Memorie van Toelichting
het bezwaar van een uniforme sluiting heel
duidelijk laten doorschemeren: immers, de
winkelbedienden zullen door een uniforme
sluiting gedupeerd worden. Opvallend is
het, dat er in regeringskringen nimmer ge
dacht is aan uniforme sluiting; de opzet
van de nieuwe winkelsluitingswet was
daarentegen een groepsgewijze sluiting.
Een proces zou zelfs nog gewonnen kunnen
worden ook, meende advocaat Tonino
slim, die reeds opmerkte, dat een groep, die
het onderling eens is, zelf de vrije middag
mag bepalen.
De raad mag in zulk een geval niet dicta
toriaal opleggen, maar moet zich bepalen
tot regelen van de algemene wensen.
Hieruit zou dus een verordening geboren
kunnen worden, waarmee alle betrokkenen
het eens zijn en is dat geen ideale toestand?
De WD liet bij monde van de heer
Pleyler tenslotte haar stem horen: de
argumenten van branche-vervaging en on
eerlijke concurrentie leken hem niet sterk
genoeg om deze groep hetgeen waar zij
recht op heeft, te onthouden.
Raad deed het zelf
De voorzitter herinnerde er in zijn
repliek aan, dat de raad van oordeel was
bij het vaststellen van de Velsense veror
dening de sluiting zo uniform mogelijk te
maken, slechts in één geval (voor de sla
gers), wier bedrijfsbelangen door de dichte
Dinsdagmiddag geschaad werden, kon hier
van worden afgeweken.
Overeenstemming tussen werknemers en
werkgevers is inderdaad mogelijk, maar
daarmee kan het principe van de verorde
ning niet omvergeworpen worden. De
rr.elkslijters vragen bovendien iets lichte
lijk unfairs: zij willen Woensdagsmiddags
sluiten om des Dinsdagsmiddags óók
kruidenierswaren te kunnen verkopen.
Hogere instanties dit tegen de heer
Tonino zullen overigens de rechts
geldigheid van de verordening moeteri be
oordelen voorlopig houdt het college
zich aan de richtlijnen van de door de
raad vastgestelde verordening.
Daar sprong de heer Tonino onmid
dellijk boven op: de Hoge Raad hééft zich
er al tegen uitgesproken.
De raad heeft de criteria niet aangelegd
meende de heer De Jong: dat ligt bij de
mensen.
„Dan zal de raad echter tóch moeten
■vragen een andere verordening in te die
nen," besloot de voorzitter.
De stemming wees uit, dat de raad in
meerderheid het college bleef steunen: met
12 stemmen tegen werd 't voorstel geaccep
teerd.
De heer Andriesma probeerde wet
houder Visser de bestemming van het
stuk grond langs de Hagelingerweg blijkens
het uitbreidingsplan bestemd voor een
„bijzonder gebouw" te ontfutselen. Maar
dat was nog niet bekend.
Door een tikfout in de toelichting ont
stond een vermakelijke situatie: het
aan te kopen pand bleek de winkel van
de heer Tabernal te zijn, die bijna
wenend protesteerde tegen zoveel be
moeienissen met zijn etablissement.
Maar het nummer 28 was niet goed,
het moest 23 zijn en de heer Tabernal
kon dus rustig slapen. Laat overigens.
Kennemergaarde gekocht
Verscheidene sprekers kregen het woord
over de aankoop van het buiten „Kenne
mergaarde": onder anderen de heer Lips
(.A.R.) in lovende zin.
De bestemming had allen nieuwsgierig
gemaakt; zo ook de heer W a 11 h u i s
(C.H.), die de restrictie op de aankoop
evenals de anderen als een beletsel zag.
Wethouder Visser kon nog niets over
de bestemming zeggen; aan de later losge
komen restrictie zal men zich bepaald niet
storen.
De heer Verbeek kreeg het over het
door G.S. verminderde crediet voor de
voorbereidingen van het kantorenpand aan
het Marktplein: zit hier een tegenzin van
G.S. tegen dit pand achter?
De wethouder ontkende dit: G.S. vonden
testantse inrichting hoe dan ook levens
vatbaarheid heeft.
Tegen kwart over één schorste de voor
zitter de vergadering om het college de
gelegenheid te bieden zich te beraden. B.
en W. waren bereid het voorstel op enkele
punten te wijzigen.
Voor het geval het Missiehuis niet wordt
gekocht, zal naar een ander terrein wor
den omgezien („Beeckenstein" vervalt dus).
De garantie van het rendabele deel van
de exploitatie wordt in „welwillende over
weging" genomen en er wordt „krachtige
medewerking" toegezegd aan het zieken
huis, zonder dat de voorwaarde van het
opgeven van een gemeentelijke inrichting
blijft gehandhaafd.
Met wethouder De Boer in de voorhoede
bleef de P. v. d. A. zich fel verzetten: „er
wordt al of niet een principe-besluit ge
nomen".
De voorzitter poogde een stemming
te forceren, maar de raad hield het been
stijf: beter een rustig oordeel dan een over
haaste beslissing. Bovendien trof de bur
gemeester het verwijt, dat hij een nog niet
door de Stichting gefiatteerd amendement
op „haar" voorstel aanbracht („namens de
meerderheid van 't college, mijne heren!")
zodat het een ieder beter leek de vergade
ring maar te verdagen.
Hetgeen na zes uur ingespannen verga
deren geschiedde.
15.000 als voorlopig crediet groot genoeg
voor het schetsplan, maar men zoeke hier
verder niets achter.
De voorzitter deelde naar aanlei
ding van de aanschaffing van een koelin-
richting voor de sectiekamer van het poli
tiebureau mee, dat deze installatie inder
tijd uit het plan is gehaald wegens bezui
nigingsoverwegingen van Den Haag.
Historische naam
Dat de* naam Willemsplein verdwijnt uit
het IJmuidense stratenregister vond de
heer Wil jouw (Arbeid) jammer, maar
de wethouder zegde toe te willen proberen,
deze inderdaad historische naam elders
terug te laten komen.
Op vragen van de heer Den Holla n-
d er (CPN) antwoordde wethouder Vis
ser, dat binnenkort ook de schuren aan de
Eikenstraat verbeterd zullen worden, zulks
in verband met een crediet voor een wo
ningbouwvereniging, die vervallen schuren
wil laten opknappen.
Maar dat is allemaal voor woningbouw
verenigingen of de woningstichting; beslist
niet voor particulieren.
Dat nam de heer Den Hollander
niet geheel: die woningbouwvereniging
vraagt 15.000 „en dat is een warm voor
stel," maar daar gaat het niet om: het moet
op andere punten ook. Men babbelde wat
vriendelijk-lachend langs elkaar heen en
tenslotte werd het debat maar verschoven
naar de algemene beschouwingen bij de
begroting.
Twee maal zes percent
De voorgestelde zes percent voor het ge-
meentepersoneel en de jaarwedden van de
wethouders, zag de heer N u y e n s in
tweeën: de ambtenaren zag hij graag mee-
opgetrokken, maar dan moeten de bezoldi
gingen der wethouders beslist niet aan ge
koppeld worden. Dat wil niet zeggen, dat
de Katholieken de wethouders hun zes per
cent niet gunnen, maar de gelijkheid is lich
telijk stotend: dit is een ambt en geen be
trekking. Was het voorstel later gekomen,
dan hadden de Katholieken geen woord
van verzet laten horen.
De communisten waren er wat on
gerust over, dat de plaatselijke commissie
van overleg in ambtenarenzaken blijkens
het gemeenteblad niet in deze kwestie ge
kend is; de heer Verbeek toonde zich
verbaasd over de Katholieke reactie op het
voorstel: waarom anderen wèl en de wet
houders niet wanneer een betere welvaarts
toestand eerlijk verdeeld wordt.
De heer Maas (wethouder sociale zaken)
moest de heer Den Hollander gelijk
geven: die plaatselijke commissie hoeft er
niet in gekend worden, want het is een lan
delijke aangelegenheid.
De burgemeester kon des heren
Nuyens' betoog ook niet volgen: als de
wethouders niet worden mee-opgetrokken,
zou dit een devaluatie van dit wethouders
inkomen betekenen.
Nee, zei de heer Nuyens: dit is geen
loonronde en ze komt zeker niet overal
terecht; bovendien gunt de Katholieke
fractie de wethouders hun 6 percent van
harte, „maar laat het college dit dan apart
houden van de ambtenaren-inkomens."
Alles leek gezegd te zijn, maar de heer
DenHollander vond het wel wat raar,
dat er over gemeentegeld beslist wordt
buiten de plaatselijke vertegenwoordiging
om.
De heer Tonino kwam met een plan
om het voorstel te splitsen en daar kreeg
hij wel gehoor voor achter de groene tafel.
Gesplitst kwamen de voorstellen er door,
met de Katholieke fractie tegen de ver
hoging der wethoudersinkomens.
De wethouders zelf hadden zich beschei
den teruggetrokken.
Voor de papierfabrieik Van Gelder Zonen
is Dinsdagmorgen aangekomen het Finse
ss.. „Ostrobotnia", dat van de Finse haven
Kemi een gemengde lading van 900 ton hout-
stof en 840 ton cellulose aanvoerdde.
Tijdens een vaart in de wateren rond Formosa vond tussen twee schepen van de
Zevende Amerikaanse Vloot een uitwisseling van etenswaren plaats. Op de foto
ziet een en ander er betrekkelijk gemakkelijk uit, doch men moet de moeilijkheden
van het tot stand brengen en houden van een dergelijke verbinding niet
onderschatten, vooral niet, wanneer er behoorlijke golfslag is. In dit geval liep
echter alles op rolletjes: grote netten met voorraden verwisselden van eic naar-
te weten van het voorraadschip Aludra naar het vliegtuigmoederschip Hornet. Op
de achtergrond is tevens nog de zware kruiser „St. Paul" zichtbaar.
