In laatste 2 minuten liep
Haarlem 2-0 achterstand in
Shot.
RCH liet 2-0 voorsprong verloren
gaan tegen fanatiek ZFC: 3-2
..raak van smaak!
„Achter Wallen
en Poorten"
VSV'ers waanden zich al veilig
Smit en Kamperveen
bleken versterking
Wederom nederlaag van
HFC1-0 tegen KFC
SHOT is extra geurig,
lekker pittig en toch
reuze zacht.
Schoten stelde teleur
tegen Wijk aan Zee
EHS en Bloemendaal
weer in de running
4
HVGB won, HPG en
Haarlem speelden gelijk
HFC-KFC
Derdeklassers
J udokampioenschappen
Haarlemse schakers
tegen Staunton
^Voor de kinderen
Vierdeklassers
Ken Wharton met Daimler-
ploeg in Monte Carlo-rallye
FEUILLETON
MAANDAG 1 NOVEMBER 1954
(Van onze sportredacteur)
De verwachtingen zijn waarheid geworden: het opstellen van Kick Smit en de Suri
namer Kamperveen is een verbetering gebleken voor het elftal van de roodbroeken,
uit de buurt van de onderste plaats te blijven. De wedstrijd van gisteren tegen VSV
uit de buurt van de onderste plaatsen teblijven. Dewedstrijd van gisteren tegen VSV
bewees het overduidelijk. Smit als talentvolle opbouwer van de aanvallen en Kam
perveen pas tegen het einde als midvoor met onverwachte pogingen om te
scoren maakten de voorhoede van Haarlem tot een niet meer machteloze linie al
dient daarbij wel te worden gezegd dat de aanvallers van de thuisclub over het ge
heel genomen hun meerderen moesten erkennen in de zeer solide spelende achter
spelers van VSV. Deze achterhoede had er dan ook geen schuld aan dat Haarlem de
stand in de laatste twee minuten van de wedstrijd van nul-twee op twee-twee kon
brengen.
Hazeveld, Schoon en Kunst hadden aan
vankelijk weinig moeite met de vrij door
zichtige en met kort samenspel uitgevoer
de aanvallen van de roodbroeken. De basis
ervan was goed. Want in het middenveld
stelde Smit zich uitstekend op en zijn pas
ses waren dan ook veelal zoals men die
vroeger van hem gewend was. Maar zo
gauw kwamen de Haarlemse aanvallers
in de buurt van het doel, of het klopte niet
meer. Het ging steeds te peuterig. En was
er eens een hoge pass of voorzet dan was
die in de meeste gevallen een prooi van de
voortreffelijk en resoluut optredende Van
der Wint, die in een groot gedeelte van het
strafschopgebied heer en meester was.
Onzuiver schieten
Haarlem viel ontegenzeggelijk meer aan,
maar de aanvallen van VSV waren heel wat
gevaarlijker. Hadden Spaans, Verswijveren
en Belfroid wat beter geprofiteerd van het
weinig resolute spel van Kors en Laan en
hadden deze spelers wat zuiverder gescho-
Kick Smit speelde weer voor Haarlem.
De toeschouwer links is er dik mee in z'n
nopjes. Hij kon het na de wedstrijd nog zijn
ten, VSV zou toch een voorsprong hebben
gekregen.
Dat zou echter pas gebeuren in de twee
de helft toen de roodbroeken steeds meer
in de verdediging werden gedrongen door
de accuraat combinerende en goed vari
ërende Velser aanvallen, die achter de voor
hoede in Stijger en Tielrooy goede verbin
dingsspelers hadden. En dat miste juist
Haarlem. Barends deed wel goede dingen,
maar hij alleen kon niet het middenveld
bestrijken. Van Kors had hij weinig steun,
omdat deze capaciteiten en vooral tempo
tekort kwam.
Twee maal Verswijveren
Zo kwam en bleef VSV in de aanval.
Eerst leidde dit overwicht tot een doelpunt
van Versujjveren, die de door Spaans tegen
de lat gekopte bal hard en zuiver in het
verlaten doel schoot. En VSV's midvoor
scoorde kort daarna wederom toen hij van
de naar rechts gezwenkte Van der Kuil
een fraaie pass kreeg, die hij naar behoren
verwerkte.
Pas daarna slaagde Haarlem erin het on
stuimige VSV wat terug te dringen. Met
De Voogd als rechtsbinnen, Kamperveen
als midvoor en Roozen als rechtshalf ging
het plotseling veel beter. En er zouden ook
wel meer kansen gekomen zijn voor de
roodbroeken als niet Spaans de toch al so
lide defensie, die vooral in Hazeveld weer
een voortreffelijk stopper had, was ko
men versterken. Nu bleef het bjj een aan
tal verre schoten onder andere een van
Smit en twee zee* spectaculaire van Kam
perveen, maar die konden Van der Wint
toch niet al te zeer verontrusten.
Verrassend slot
Toen Haarlem twee minuten voor het
einde nog tweenul achter stond gaf nie
mand de thuisclub nog een kans. Ondanks
de met veel enthousiasme uitgevoerde aan
vallen. En toch kwamen de roodbroeken op
tweetwee. Met nog twee minuten te spe
len vuurde Kick Smit onverwacht raak en
ruim een minuut later gaf Smit een pass,
die tot de gelijkmaker zou leiden Groene-
veld schoot voor en De Voogd nam de bal
ineens op zjjn schoen. Van der Wint had
by beide schoten geen schijn van kans.
Een verrassend slot van een wedstrijd,
waarin naast minder goed spel toch ook
veel goeds te zien was. Opmerkelijk alleen
dat beide partijen veel aan tempo tekort
schoten. Met tempospel zal zowel Haarlem
als VSV nog veel van de opgelopen schade
kunnen inhalen in de toekomst.
De waterpolocompetitie
1
Voor de Centrale Wintercompetitie van de
KNZB heeft HVGB 1 tegen Nereus 1 (Zaan
dam) gespeeld en met vijftwee gewonnen.
De bekerwedstrijd voor dames, DWTHVGB
werd een zevennul overwinning voor de
Watertrappers en voor de kringcompetitie
deelden de heren van HPC 1 en Zwemclub
Haarlem 1- met twee.twee de punten.
De dameswedstrijd DWTHVGB had een
zeer eenzijdig verloop. De Watertrappers wa
ren over alle linies sterker en maakten hier
van goed gebruik. Door Cock en Ank So-
mers (de laatste twee maal) werd de rust
stand drienul bereikt. Na de hervatting
slaagde HVGB er niet in de eer te redden.
Door Cock Somers, een misverstand in de
HVGB-defensie, Paula van Bruggen en Ank
Somers werd het ten slotte zevennul.
Spanning bjj de heren
De heren van IIVGB 1 waren beter op
dreef dan de dames. Want wel kon Grego-
rius in de strijd tegen Nereus 1 de Zaankan-
ters de leiding geven, drie doelpunten van
Hogeland brachten de ruststand op drieeen.
Direct na de hervatting scoorde Exalto het
tweede doelpunt. De beslissende goal kwam
uiteindelijk weer van Hogeland en ten slotte
deed Halsema er op fraaie wijze nog een
schepje boven op: vijftwee.
De wedstrijd HPCHaarlem toonde twee
vrijwel gelijkwaardige ploegen. Bij Haarlem
was het verband in de voorhoede niet altijd
even hecht, maar Bijlsma speelde in de
defensie weer een voortreffelijke partij. Bij
HPC viel het ploegverband te loven.
De sterk verjongde Heemsteedse ploeg
nam na energiek open spel door Pronk de
leiding, maar kon niet verhinderen dat Jan
Paanakker eerst op uitstekende wijze gelijk
maakte en vervolgens een veldmeerderheid
uitbuitte toen Tiebbes uit het water gestuurd
was. Uiteindelijk zag de HPC-middenvoor
Prins zijn goede spel beloond. Kort voor tijd
kon hij goed doorzettend de gelijkmaker
s$bren. (Twee—twee).
Verder wonnen voor de kringcompetitie
de heren van DWT 2 met zeseen van
HVGB 3 en de dames van HPC 2 met vier—
een van het Hillegomse HZV 1.
Nadat RCH zich in vijf wedstrijden niet
had laten verslaan, is het Racing-elfta!
Zondag in Zaandam in de strijd tegen ZFC
ten val gebracht. Na een twee-nul voor
sprong te hebben gehad bij de rust, moest
RCH daarna wijken voor het onverzette
lijke enthousiasme van de Zaankanters, die
met een zwaarbevochten drie-twee zege het
veld konden verlaten.
Het was een uitstekende partij voetbal,
welke RCH in de eerste helft ten beste gaf.
Het versohi'l in spelopvatting tussen beide
ploegen was duidelijk waarneembaar. Da
betere techniek van RCH gaf de ploeg een
licht overwicht en hoewel ZFC felle tegen
stand bood, konden de Zaandammerfs niet
voorkomen, dat de blauw-zwarten na drie
en twintig minuten de leiding namen toen
De Vos een strafschop - toegekend wegens
onrechtmatig aanvallen van Kruyer
feilloos inschoot. Bij een Zaanse aanval
verrichtte keeper Van der Voort een on
verschrokken redding toen hij zich voor de
voeten wierp van een aanstormende
ZFC'er. Een hard schot vain Zaanse zijde
stopte de Haarlemse doelman daarna op
uitstekende wijze. Een fraaie kans om er
nul-twee van te maken ging voor RCH te
loor. Op het moment, dat Kruyer alleen
voor de Zaanse doelman was gekomen en
klaar stond tot scoren, werd de RCH-er
afgeleid door een appèl voor off-side. Kort
voor de rust had de Racing meer succes
toen een schot van Honout doel trof, nul
twee.
Met een overdonderend offensief trachtte
ZFC onmiddellijk na de hervatting RCH te
overbluffen. De Zaandammers drukten hun
tegenstanders volledig in het defensief en
RCH slaagde er niet in zich uit de greep
der ZFC'ers los te werken. Het werd een
twee na acht minuten en tien minuten
daarna was het gelijk. Een zeer spannende
en fanatieke striid cm de leiding ontspon
zich. ZFC was de gelukkige. Op het mo
ment, dat ce Zaanse midvoor doorbrak,
greep Van der Voort zich vast aan diens
been. De hiervoor toegekende strafschop
bracht ZFC met drie-twee in het voordeel.
Het RCH ontketende daarop een hevig
offensief, waarbij ook spil De Vos mee
naar voren ging. De ZFC-verdediging wist
echter vain geen wijken en gaf de kostbare
voorsprong niet meer prijs.
Couwenhoven was vijf minuten na het
begin van de wedstrijd uitgevallen. Jansen
kwam als invaller in het veld.
Het is HFC ondanks alle ijver en geest
drift niet gelukt enige winst uit de ontmoe
ting tegen KFC !e bemachtigen. De Koogse
ploeg won de spannende striid verdiend
met een-nul. Verdiend was de zege, omdat
het ploegverband in het elftal der bezoe
kers van beter gehalte was. Voorts was ook
het aanvalsspel van de KFC'ers gevaar
lijker dan van HFC.
Onmiddellijk na het begin al werd de
verdediging van HFC danig getest. Nadat
een haard schot van 't Kaar over de lat
wais gegaan, loste dezelfde sipeler een
hard schot, dat Van der Lee op fraaie
wijze keerde. Beide ploegen maakten een
veelvuldig gebruik van de buitenspel
tactiek, waardoor vele aanvallen zonder
resultaat bleven. Er ontspon zich een vrij
harde strijd, waarbij sommige spelers ver
schillende malen bepaald onvriendelijk te
gen elkaar waren.
Nadat met blanke stand was gedraaid,
ontsnapte het doel van HFC diirect na de
hervatting aan een doorboring toen na
een fout van spil Molijn midvoor Kruyver
een vrije schietkans kreeg. Van der Lee
keerde het gevaarlijke schot echter we
derom op fraaie wijze. Ook de HFC-aan-
val liet zich daarop niet onbetuigd en niet
minder fraai was de redding van de Koog-
se doelman Van der Stadt toen De Nijs
hem met een zuiver schot trachtte te pas
seren.
Na twintig minuten viel het doelpunt,
dat de strijd in het voordeel van KFC deed
beslissen. Na een fraaie solo-rèn van
rechtsbinnen Moolemaar, waarbij deze spe
ler kans had gezien de hele HFC-verde-
diging te passeren' werd hij op het laatste
moment dioor een HFC'er ten val gebracht.
Het zou ongetwijfeld op een strafschop
zijn uitgedraaid, indien niet terzelfder tijd
de meelopende Sikkema zich van de bal
had meester gemaakt, waarna deze van
dichtbij scoorde. Wel appelleerde HFC te
gen dit doelpunt men meende dat de bal
met de handen was gespeeld doch de
scheidsrechter wees alle protesten reso
luut af. Fel viel HFC daarop aan om de
nederlaag te ontlopen, maar het gedegen
spel van de Koogse rniddenliinie had tot
gevolg, dat de pogingen van de Haarlem
mers zonder resultaat bleven.
ENGELAND NODIGT RUSSISCHE
COACHES UIT. De Engelse Athletiekbond
heeft Rusland uitgenodigd twee van de voor
aanstaande Russische athletiek-trainers de
conferentie van de Engelse coaches te laten
bijwonen. De conferentie wordt van 6 tot
10 December in Londen gehouden.
BARCELONA GEEN éTAPPE-STAD.
De plannen om Barcelona als étappe-stad te
doen opnemen in het parcours van de Ron
de van Frankrijk 1955, zijn opgegeven. De
groep Spaanse sportlieden, die zich hiervoor
interesseerde, heeft de candidatuur van
Barcelona moeten intrekken in verband met
de Spelen van de Middellandse Zee, die
daar in de loop van Juli 1955 zullen worden
gehouden.
BERLIJN—WENEN. De veertigste voet
bal stedenwedstrijd BerlijnWenen gespeeld
onder leiding van de heer W. B. Ausum Jr.
uit Dordrecht, is met vijfnul doo:r de
Weners gewonnen. De ruststand was drie
nul.
DENEMARKEN—NOORWEGEN. Voor
35.000 toeschouwers heeft Noorwegen Zon
dagmiddag in Kopenhagen met eennul de
voetbalwedstrijd van Denemarken gewonnen.
De ruststand was nulnul.
ZWEDEN—OOSTENRIJK. In het Ra-
sunda-stadion heeft Zweden Zondagmiddag
een voetbalwedstrijd in Kopenhagen met
eennul van Denemarken gewonnen. De
ruststand was nulnul.
ADVERTENTIE
Shot
Daar zijn we het over eens:
Niemeijer heeft met deze nieuwe
halfzware shag raak geschoten.
Van de resultaten bij de derdeklassers
valt ditmaal weiniig goeds te vertellen.
Van de vier gespeelde wedstrijden, ein
digden er drie in een nederlaag. Schoten
stelde daarbij erg teleur door met twee
één van Wijk aan Zee te verliezen. Alleen
Zandvoortmeeuwen verloor niet. Het ge
lijke spel van de Zandvoorters tegen BEC
was overigens geen grootse prestatie.
In de eerste helft van de strijd' tegen
Wijk aan Zee was Schoten veel sterker. De
Schotenaren konden ondanks hun over
wicht echter slechts eenmaal door Van
Oosten scoren en de één-nul voorsprong
bleek niet voldoende te zijn voor de zege.
Na de rust werd het uit een doelworste-
ling voor het Schoten-doel één-één. Een
halve minuut voor het einde kreeg Jacobs,
de spil van Schoten bij een hard schot de
bal tegen zijn achterhoofd, waardoor hij
bewusteloos raakte. De scheidsrechter liet
rustig doorspelen, waarna Kessens van
Schoten zijn doel uitliep en een Wijk aan
Zee-speler vasthield. Uit de hiervoor toe
gekende strafschop werd het twee-één.
Zandvoortmeeuwen was tegen BEC veel
sterker, maar voor het doel was het mis
met de Zandvoorters. Visser bracht na rust
de stand op één-nul. Acht minuten voor
het einde maakte BEC gelijk (één-één).
Voor TYBBDe Postduiven bestond veel
belangstelling. Het was een wedstrijd met
goed spel, waarin de bezoekers de eerste
helft afstoten met een één-nul voorsprong.
Zo bleef het tot een kwartier voor tijd.
Toen kwamen de Postduiven tos en scoor
den driemaal. Eindstand nul-vier.
Op een zeer slecht bespeelbaar veld
moest Ripperda in Den Haag de strijd aan
binden met Laakkwartier. De Haarlemmers
konden slecht uit de voeten komen en lie
ten bovendien enkele goede kansen ver-
Donderdagavond 4 November half acht
worden in het Concertgebouw in Haarlem
de wedstrijden om het Judo-kampioenschap
van Noord-Holland gehouden.
Er zal gestreden worden in de volgende
klassen: 1ste Dan, 2de Dan, Kyu graden,
lichtgewicht, middengewicht, zwaargewicht
en om het algemeen kampioenschap van
deze categorieën. Ter afwisseling van het
programma zullen Jiu Jitsi demonstraties
en kata-vormen worden gegeven.
Voor de eerste klasse A van de KNSB
heeft Haarlem voorlopig met 5)4314 van
Staunton verloren. Eén partij werd afgebro
ken. De uitslagen luidden:
Schneiders (Haarlem)Bunt (Staunton)
01; v. d. VeldeScheffer remise; Haitsma
Scholtens 01; De ReeOfferhaus 10;
SteynHeeres 01; Schmitz—Polee afgebr.;
BrouwerKuipers 10; WiikerBoer 10;
GeuzebroekVisser 0—1; Van Driel—Fel-
derhof 01.
toren gaan. Rust drie-nul voor de thuisclub.
Nadat Laakkwartier tien minuten na de
pauze uit een strafschop de stand op vier-
nul had gebracht, was Ripperda kansloos
Door Dautzenberg werd het vier-één, waar
na Laakkwartier de eindstand op vijf-één
bracht.
De standen luiden:
West I, 3 B
D. E. M. 7 11 Schoten 7 7
C. S. V. 7 10 R.K. A. F. C. 7 7
K. V. V. 7 9 Wijk aan Zee 7 6
A. D. O. '20 7 9 Q. S. C. 7 4
Velsen 6 7 Alkm. Boys 7 3
Alcm. Victrix 7 7 O. S. V. 6 2
West II, 3 A
Blauw Zwart 7 13 L. F. C. 7 6
De Postd. 7 11 Scheveningen 6 4
H. B. C. 7 11 Archipel 7 4
Laakkwartier 7 9 B. E. C. 6 3
Zandv.m. 7 9 Hillegom 7 2
T. Y. B. B. 7 8 Ripperda 7 2
Ja, dat moest Bunkie wel toegeven.
„Maarmaar ik had daar niks kwaads mee bedoeld!", stamelde hij.
„O nee?", bromde de vis. „Noem je dat geen kwaad doen, als je ons broertje uit het
water trekt en gevangen houdt?"
„We zullen je wel krijgen!", dreigde een andere vis.
„Wat ga je doen met me?", vroeg Bunkie bedremmeld. Want hij voelde zich niet
op zijn gemak tussen al die kwaadkijkende vissen om hem heen.
„Wat we met je gaan doen?", zei de eerste vis weer. „Nou, dat zul je wel merken
Om te beginnen nemen we je mee!"
„Waarheen?", bibberde Bunkie.
„We brengen je bij de vissenkoning, koning Snoek!', zei de vis.
„Ja", zei een andere vis. Koning Snoek zal wel zeggen, wat er gaat gebeuren met
'n jongen, die vissen vangt. Kom mee!" Bunkie sputterde benauwd tegen.
„Nee, ik wil niet!", zei hij.
Maar wat kon hij doen? De vissen hadden hem in 'n kring ingesloten; hij kon ner
gens heen.
„Vooruit, schiet op!", bromde de eerste vis dreigend. „Naar de koning, en vlug 'n
beetje!"
De grootste verrassing van de vierde
klas competitie is ongetwijfeld het fraaie
herstel van EHS en Bloemendaal. Beide
waren met een serie nederlagen begonnen,
maar thans is de situatie zo, dat beide
in de strijd om de bovenste plaats een
hartig woordje gaan meespreken. EHS
klopte het leidende Germaan en Bloemen
daal was bij een andere kanshebber op
be7,oek. nl. HEDW en won daar met vier
nul.
EHS liep hard van stapel tegen De
Germaan. Kruyer, Bark en v. d. Ham
gaven de thuisclub een drienul voor
sprong en na de rust ging de zaak op de
zelfde voet voort. Stoete en Van Esveld
brachten de stand op vijfnul. Toen
kreeg De Germaan een strafschop en
daaruit scoorden de bezoekers. EHS raak
te enigszins van de kook en zodoende kon
De Germaan twee doelpunten aan het to
taal toevoegen. EHS won dus met vijf
drie.
Bloemendaal nam tegen HEDW door
Sargentini de leiding, waarna een HEDW-
er in eigen doel trapte, nultwee. Na de
pauze bezorgden Gaartman en Sargentini
Bloemendaal een viernul overwinning.
Onze Gezellen en ETO waren voor rust
tegen elkaar opgewassen. Het bleef dub-
belblank, maar na rust begon de Gezellen-
voorhoede met grof geschut te werken.
Eerst Brocke en daarna Mathot driemaal
en pas daarna kon ETO de eer redden
(4—1).
Met DCO blijft het de verkeerde kant
uitgaan. Tegen Gold Star werd de zeven
de nederlaag geleden (31) en het gaat
er naar uitzien, dat deze Haarlemse vierde
klasser het volgende seizoen in de af
deling Haarlem speelt.
Een tiennul nederlaag kreeg DIO bij
Lynden te incasseren. Waterloo speelde
puntloos gelijk tegen WMS. Halfweg ver
richtte uitstekend werd door bij JHK met
viernul te winnen, maar de andere Half-
wegse club, NAS, verloor op eigen terrein
met drietwee van Nautilus.
In District II behaalde THB weer een
kostbaar punt tegen Lisse. Mul had THB
de leiding bezorgd, maar nog voor rust
werd de stand gelijk en na de rust zag
geen der partijen kans het net te vinden.
De ranglijstjes zien er als volgt uit:
I 4d Nautilus 78
Liinden 713 Waterloo 77
KBV 6—11 DJK 6— 6
de Meer 78 Nas 76
Wilskracht 6— 7 WMS 7— 6
JHK 7— 7 OFC 5— 4
OG 7— 7 DCO 7— 0
DIO 7— 6 II 4a
ETO 7— 6 WSB 7—13
Halfweg 76 Roodenburg 712
St. Pancrat. 65 Teylingen 712
Slot.erdijk 6— 4 Tonegido 711
SLTO 7— 0 DOSR 6— 7
ASC 7— 5
j SJC 75
Gold Star 710 Warmunda 75
Germaan 6— 8 THB 6— 4
EHS 79 Lisse 74
Bl'daal 78 Meerburg 51
HEDW 78 Rouwkoop 71
Als leider van een ploeg van vier Daim
lers zal de Engelse coureur Ken Wharton
deelnemen aan de rallye de Monte Carlo
1955. Onze landgenoot Langelaan is co-
équipieri van de Engelsman. Eén van de
vier Daimlers zal worden bestuurd door
het Engels-Nederlands damesteam me
vrouw Nancy Mitchell-mevr. Van Strien.
Historisch verhaal naar het gelijknamige
toneelspel van JAN VAN DAM
Bewerkt door A. Zwart
20)
Aan alle kanten door huizen met trap-
vormige daken ingesloten, bevond hij zich
nu op het grote oppervlak achtertuinen dat
zij insloten. Via de paadjes er tussen begaf
hij zich naar de overzijde. Hij wandelde
rustig oim geen achterdocht te wekken, net
alsof hij even een luchtje schepte. Door
een nauw poortje kwam hij weer op de
straat uit. Snel, maar toch ook niet al te
snel, stak hij over en verdween in een
steegje. Hier was geen mens te zien en
vlug liep hij er door heen. Dan arriveerde
hij in de Jansstraat, waar een drukte van
belang heerste. Bedaard en sierlijk met
zijn stek zwaaiend wandelde hij. Sommi
gen herkenden hem en staarden hem aan.
Maar zo, van aangezicht tot aangezicht
met de trotse grijsaard, durfde niemand
een opmerking te maken.
Nadat hij de brug over het Spaarne was
gepasseerd, zette hij er de pas weer in. In
deze buurten was het altijd veel stiller en
bovendien hield bijna iedereen zich nu in
het centrum van de stad op. Er speelden
alleen een paar kinderen. Talesius begon te
holton. Sneller, oude benen, sneller! Loop
wat je kunt! Het gaat misschien om men
senlevens! O, als hij toch maar op tijd
kwaim! Een klein meisje wierp een
sneeuwbal naar de hollende oude zonder
ling. Het ding kwam in zijn nek terecht
en hij voelde het water langs zijn rug sie
pelen. Ook dat nog! Hij had al zo'n last
van rheumatiek! Maar daar mocht hij nu
niet aan denken: er waren belangrijker
dingen. Na een kwartiertje kwam hij bui
ten adem bij de Spaarnwouder of Am
sterdamse Poort. Hij voelde nu toch dat hij
geen twintig meer was en moest enkele
minuten tegen een pcwip leunen cwn uit te
rusten. Maar gelukkig, hij was op tijd! Er
was nog niets bijzonders te zien. Achter
de kleine raampjes van de torens zag hij
de schildwachten bedaard kaarten.
Hij moest nu maken dat hij huiten de
poort kwam, voordat Van Duivenvoorde's
soldaten arriveerden om de uit Amsterdam
terugkeren,den op te wachten en in de val
te laten lopen. Ha, ha, Ripperda, je hebt
buiten de waard gerekend! Het wa,s na
tuurlijk geen ogenblik bij die wakkere
Oranjeklant opgekomen, dat die ouwe Ta
lesius nog zo best tippelen kon! Hij keek
wie de poortwachters waren; nu en dan
kon hij hun gezichten onderscheiden. Ge
lukkig, hij herkende hen niet: het waren
dus geen Haarlemmers en wisten dus niet
wie hij was. Nu moest hij het wagen.
Kalm wandelde hij onder de donkere
poort door en betrad de neergelaten brug.
Een behelmd hoofd keek hem' vorsend uit
een der raampjes aan.
„Even een wandelingetje maken", knikte
Talesius geruststellend. „Het is me te la
waaiig in de stad".
„Veel plezier, opa!" riep het hoofd.
Zich voordoend als een halfzacht oud
mannetje liet Talesius zijn dikke stok zien
en deed alsof hij iemand afranselde. Daar
na liep hij grinnikend verder.
„Die is niet lekker bij het hoofd", hoorde
hij de schildwacht achter zich mompelen.
Ha, de vent moest eens weten wat een
allergevaarlijkst heerschap die opa was!
In ieder geval was het gelukt. Hij was bui
ten. Niet meer tegengehouden en verzwakt
door de wallen, blies de snijdende Oosten
wind nu met volle kracht tegen hem op.
Hij knoopte zijn sjaal wat hoger om en
liep in stevige pas voort. Als hij nu maar
niet ziek werd! Zo juist transpireerde hij
van het snelle lopen en nu drong de felle
winter tot op zijn huid. En dan die
sneeuwbal en zijn rheumatiek! Maar
komaan, sprak hij tot zichzelf, niet zeuren
als een oude man!
Hij kwam wat tot rust in deze wijde
verlatenheid. Als hij niet achterom keek,
waar Haarlem zich als een grauw beest uit
de witte substantie verhief, leek de we
reld een grote sneeuwbal, die door de een
of andere bovenmenselijke kracht door
het heelal gewenteld werd. Wit, wit, wit,
alles witMen vergat hier, dat er ook
nog andere kleuren bestondenEn bo
ven die oneindig witheid bolde zich de
hemel, die nu niet meer blauw was, zoals
in de morgen, maar grijs en vaal.
En zie, daar werd het nog witter. Het
begon te sneeuwen. Eerst eer, paar ver
spreide vlokken, maar'allengs kwamen er
meer, en tenslotte was het niet alleen aan
fijn voeten, maar ook voor en achter en
links en rechts en boven wit, wit, wit.
Dat het sneeuwde was een ontzaglijke hulp
voor hem. want nu konden de schildwach
ten in de poort niet zien, dat hij de terug-
kerenden aanhield. Dit moest zo zijn. God
hielp hem. En innerlijk overtuigde het
Talesius weer van de rechtvaardigheid en
juistheid van zijn streven.
Het had nu geen doel meer om nog ver
der te lopen en hij bleef staan. Kon hij
maar ergens beschutting vinden! De
sneeuw, die nu klein en scherp was, drong
overal tussen zijn kleren en zijn hele ge
zicht was wit; voor zover het niet rood
was van de kou tenminste. Ook zijn baard
was wit, zoals trouwens de hele voorkant
van zijn verschijning. Kortom, Quirijn
Talesius leek wel een sneeuwman. Een
schuilplaats was hier echter ver te zoe
ken. Links achter het sneeuwgondijn be
vond zich het onmetelijke weiland. Rechts
het bevroren Haarlemmermeer. Het beste
had hij plat op de grond kunnen gaan lig
gen, maar de uitvoering van dit plan ver
bood hem zijn spit. En als hij geen spit had
gehad, zou hij er spit van hebben gekre
gen. Nee, het valt niet mee om politicus te
zijn. Maar eerlijk gezegd, dat plan om te
gaan liggen is nooit in Talesius opgekomen.
Daarvoor had hii een te groot inzicht in
de dingen. Het was maar een grap.
Hij bleef dus staan, keerde zijn rug
naar de wind en wachtte af.
Na een minuut of vijf tijdens welke
hij, om warm te blijven, langzaam en
stampend heen en weer had gelopen,
was het zover. De slee was al vlakbij, toen
hij het doffe bonzen van de paardenhoeven
opmerkte. En zelfs moest hij opzij sprin
gen om niet door het walmende en snui
vende dier geraakt worden.
„Hei!" schreeuwde hij. „Hei! Ho!"
De slee stopte en de voerman boog zich
verbaasd naar de witte zonderling op deze
verlaten plaats. In zijn rechterhand bevond
zich een pistool van afschrikwekkende af
metingen, dat hij voor alle zekerheid op
de oude man richtte, die nu met zijn stok
op de deur bonsde. Het kon weieens een
rover zijn.
„Pas op!" schreeuwde hij. „Ik vervoer
voorname heren! Ben je soms een rover?
Zeg het dan maar, dan schiet ik je wel
even een kogel door je pit.Wil je wel eens
ophouden met dat getimmer, ouwe sok!"
Maar Talesius luistere niet naar hem.
De deur werd geopend en het hoofd van
Adriaen van Assendelft verscheen.
„Wat moet dat betekenen?!" riep hij
kwaad. Maar dan herkende hii hem. „Nee
maar, schoonpapa! Wat is dat nu! Kom
vlug binnen".
„Dag, Van Schagen," zei hij, toen hij in
de slee was.
„Meester Talesius!" zei deze. „Wat een
verrassing!"
„Is Dierick de Vries er niet?" was het
eerste wat Talesiu^ vroeg, toen de slee zich
weer in beweging zette. Verwonderd zag
hij de beide anderen aan.
„Nee", verklaarde Adriaen, „die vond
het veiliger om in Amsterdam te blijven;
hij vertrouwde het niet. Maar vertel vlug,
wat is er toch aan de hand?"
„Een ogenblik!" Talesius opende het
luikje aan de voorkqnt en riep naar de
sledevoerder; „Meteen rechtsaf; Naar de
Kruis poort!"
„Wat gebeurt er toch allemaal?" riepen
de twee verbaasde mannen bijna gelijk
tijdig.
„Het is misgelopen!" en in korte be
woordingen vertelde Talesius wat er in
middels allemaal gebeurd was in Haar
lem.
„En nu", besloot hij, „gaan jullie beiden
mee naar mijn huis. Daar zijn jullie vei
lig. Niemand zal het wagen om mij te
dwingen jullie uit te leveren. Zelfs Rip
perda niet! Daarvoor behoor ik tot een te
oude familie, en de eerbied voor ons. wor
telt veel te diep".
En tegen de tijd, dat dit gezelschap sa
menzweerders in de sneeuw woestijn de
Kruispoort naderde, sloeg Evert enkele
malen met de klopper op de deur van zijn
ouderlijk huis.
Nadat Ripperda zijn toespraak beëindigd
had, was hij weer de stad ingelopen en had
hij bij De Leckeriandt en haar welgedane
eigenaar een eenvoudig maal gebruikt.
(Wordt vervolgd).
