AUDREy HEPBURN
AUDRyh
Zó boeiend is nu PANORAMA
Autorijschool „IJmond"
Achter de Duinwijkschool
een plek voor recreatie
.Clowntje Rick
„Achter Wallen
en Poorten"
Old Clothes New
Hoge groentemarkt
AUTORIJLESSEN
AUTORIJLESSEN
Beverzvijk
Politiepost wordt
duurder dan verwacht
ZATERDAG 6 NOVEMBER 1954
5
Tante Pos zette
de klok terug
DRY CLEANING ONIY
Extra-crediet van f 8100.- nodig
„Tavido" met „Als de
dood vacantie neemt"
Voor de kinderen
FEUILLETON
ADVERTENTIE
Door een klein foutje werd Donderdag-
avond op het Beverwijkse postkantoor
een der datumstempels verkeerd afge-
steld, waardoor er inplaats van -4.XI
(4 November), -4.IX (4 September) werd
gestempeld. Welk een vérstrekkende jj
consequenties zulk een vergissinkje kan
hebben, leert een der volgende voorbeel-
den. Aangenomen, dat het bewuste
datumstempel werd gebruikt op een
luchtpostbrief naar een Australische
emigrant, waarin vermeld staat, dat zijn
vrouw hem nagereisd is en een maand
na „datumstempel" zal arriveren. Die
emigrant maar zoeken in dat wijde
Australië.
Op een spaarbankboekje gebruikt zou
het bewuste stempel eveneens schade
kunnen berokkenen, zowel aan de PTT
als aan de inlegger, hoewel tante Pos
hier niet zo gauw in vliegt, door haar
uitgebreide systeem van daglij sten. j
„De koning der Zuid
zee" (Thalia, Vrij
dag tot en met Zon
dag) *"r wordt
druk aan krijgsdan
sen en misverstanden
gedaan in deze War
ner Bros-fi!m,die van
huis uit ..His Maiesty
O'Keefe" heet. Deze
O'Keefe is een .ego
centrische kapitein,
die een heel ooprs-
eiland onder zijn in
vloed wil brengen,
eerst met muziek
doosjes en koekoeks
klokken, lafer met
steviger middelen.
Hij krijgt het zover,
dat hij tot koning
wordt uitgeroepen.
maar daarmee is het
wat kinderhjke ver
haal niet uit, want de
nieuwbakken koning
is niet erg verstandig
en het duurt tot het
einde der film voor
de wijsheid tot hem
komt en de inboor
lingen hem geheel als
koning aanvaarden.
„Fanfaren der Ehe" (Thalia, Zondag
middag, Maandag en Dinsdag) Deze
Duitse amusementsfilm is een vervolg op
„Fanfaren der Liebe", waarvan men niet
alleen de rolbezetting, maar ook de grapjes
heeft overgenomen. De twee jongemannen,
die in „Fanfaren der Liebe" zich in meis
jeskleren staken om een baantie bij een
„Damenkapelle" te kunnen krijgen, her
halen deze verkleedpartij om ongemerkt
hun respectieve echtgenoten te kunnen
bespieden, die een zee- en snoepreisje ma
ken. Zij weten als een schatrijke Ameri
kaanse en haar verpleegster aan boord te
komen en dan beginnen natuurlijk de tal
loze verwikkelingen, die een climax berei
ken als de ware Amerikaanse ten tonele
verschijnt. Het is allemaal niet bijster
origineel en het neigt soms erg naar het
gooi- en smijtgenre uit de tijd van de
komische twee-acter, maar toch zal men
in Thalia zelden zo uitbundig en zo
langdurig kunnen horen lachen.
S. K.
„De drift in het bloed" (R e x, van Vrij
dag tot en met Maandag) Deze Franse
film kan gerangschikt worden in het zoge
naamde „psychiatriseh-didactische type",
een soort die talrijke min of meer gpslaag-
de voorgangers heeft, waarvan „De Zeven
de Sluier" wel een der bekendste is. Zii
behandelt een psychische afwijking, een
ziektegeval van de geest, aan de hand van
de levensloop der patiënte en ontleent haar
didactische waadde aan het optreden van
de psychiater, die de gelegenheid te baat
neemt aan te dringen oo grotere openhar
tigheid tegenover de medici bi.i hen, die
onder een geestesziekte lijden. En nu de
levensloon.want die maakt het leeuwendeel
van de rolprent uit. De geestesziekte van
de jonge vrouw, uitgebeeld door de boeien
de actrice Francoise Arnoul, betreft een
perversiteit die haar geheel en al gaat be
heersen. Het is de Franse filmmakers toe
vertrouwd, een dergelijke perversiteit in
filmbeelden duidelijk te maken. Zij draaien
er geen doekjes om, letterlijk noch figuur
lijk. en onthullen de gehele navrante dé
taillering van het dubbelleven, dat deze
jonge vrouw tegen haar wil leidt. Haar
huwelijk balanceert op de gevaarlijke rand
van de mislukking, waardoor zij neuroses
krijgt, die haar eindelijk naar een dokter
drijven. De ontknoping brengt nog een
bijna-fatale uitbarsting van wanhoop en
vrees voor ontdekking, die de reeks boeien
de, met grote vaardigheid en zin voor de
realiteit verfilmde taferelen besluit.
De koning der Zuidzee en zijn beminde.
Zondagmiddag in R e x „Gedwongen
verraad".
„Blume voor Hawaï" (Luxor, Vrijdag
t.m Maandag) Dit is een Duits suiker-
verhaal over een meisje, dat met haar
vriendin als verstekelinge naar Hawaï tijgt
om de hoofdrol te bemachtigen in de
operette „Blume voor Hawaï". Want de
regisseur heeft er zijn zinnen op gezet als
prima-ballerina een rasechte Maori-schone
te charteren en natuurlijk loopt hem het
lieve kind van Duitsen bloede in de armen,
min of meer tot inboorlin.ge omgebouwd.
Het geheim blijft tot na de première be
waard, maar dan dreigt het mis te gaan.
Bruce Low, de Nederlandse radio-zanger,
laat zich een paar keer zien en horen in
dit huia-hula-gezelsehap.
Zondag in de matinee „Opstand in
Mexico".
„Moederlied" (Dinsdag en Woensdag in
L u x o r) brengt Benjamino Gigli terug,
de kleine Italiaan, die beslist beter zingt
dan acteert en daarvan nadrukkelijk ge
tuigt in dit sentimentele product. Met
Maria Cebotari en Hans Moser.
„Wij zijn niet bang" (Kennemer
Theater, Vrijdag to't en met Maandag)
Ter geruststelling van de aanhangers van
het duo Laurel en Hardy, heeft Amerika
een film geproduceerd waarin de twee
komedianten Dean Martin en Jerry Lewis
laten zien hoe hen de grapjas past. Wel,
die is hen op hét lijf gemaakt. Jerry Lewis
beschikt over een gezicht dat hem onge
veer twee maten te groot is en waarmee
dus allervreemdste grimassen gemaakt
kunnen worden. Wat zij in „Wij zijn niet.
bang" samen met Lizabeth Seott beleven
komt zoveel overeen met alle als dolle en
dwaze kluchten geannonceerde films uit
Hollywood en omvat zoveel valluiken,
levende beelden en griezelige scènes dat
het ondoenlijk is om in kort bestek hiervan
een sluitend overzicht te geven.Wel zouden
wij willen opmerken dat een groot gedeelte
van de grappigheid op rekening komt te
staan van de angst die de beide komieken,
niettegenstaande de titel, voortdurend ver
gezelt. Bovendien krijgt men twee maai
Carmen Miranda te zien en tegen het eind
de gezichten van Bop Hope en Bing Crosby,
die echter niet kunnen verhinderen dat de
film een climax-loos slot beschoren is.
H. L. L.
„Fort Algiers" (W. B. Theater, Vrijdag
tot en met Maandag) Ook deze film,
waarvan het verhaal zich in de woestijn
van Noord-Afrika afspeelt, is weer volgens
het beproefde recept klaargemaakt.
De ruige, maar eerlijke mannen uit het
vreemdelingen-legioen staan tegenover de
sluwe en voor geen enkele misdaad terug
deinzende Arabieren. Een dappere soldaat,
bijgestaan door een geheime agente van de
Franse inlichtingendienst voorkomt op het
laatste nippertje een overval op een olie
veld en dan is het weer afgelopen.
Uiteraard wordt er ook in deze film braaf
geschoten. Er zijn weer tweegevechten en
de ruiters rennen weer in het wilde weg
door de hete woestijn. De climax wordt
gevormd door twee groepen soldaten, die
wild gebarend op elkaar afstormen en net
niet slaags raken en dan pas kan de agente
(Yvonne de Carlo) doen waar zij de gehele
film door op gewacht heeft: in de armen
vallen van haar dappere redder. H.d.G.
Zondagmiddag in de eerste matinee
voorstelling: „Cobra afgod".
ADVERTENTIE
Koningsplein 10 Telefoon 4886
De groente is de afgelopen week duur
geweest: de aanvoer was voor de tijd van
het jaar redelijk groot en de winterproduc-
ten gaan sterk de overhand krijgen. Tot
een der meest aangevoerde producten mag
de andijvie gerekend worden en er bleef
deze week veel animo voor bestaan: de prijs
liep cp tot 30 cent per kilo. Spinazie raakt
op. De laatste kistjes gingen tot 73 cent
per kilo. Sla was ook heel goed te verko
pen: er werd tot 15 cent per krop voor be
taald. De aanvoer van bloemkool is nog
vrij groot; de prijzen zijn matig, boven de
50 cent per stuk ging er weinig. Er is ook
nog een ruim aanbod van bos- en waspeen,
die voor goede priizen verkocht is, zowel
per bos als per kilo werd er tot 32 cent
betaald.
De kas-snij- en sperciebonen kwamen tot
f 1.85 per kilo; de restanten pronkbonen
gingen tot 88 cent per kilo.
Bij de winterproducten was veel vraag
naar spruiten en die liepen dan ook in prijs
op tot 86 cent per kilo. Groene en rode kool
ging tot 25 cent per kilo. De aanvoer van
prei is vrij groot; er werd tot 25 cent per
kilo voor besteed, maar de selderijknollen
waren niet duur, hiervan kwamen er wei
nig boven de 15 cent per stuk. De aanvoer
van druiven wordt nu kleiner; de prijzen
liepen op tot f 1.10. Er komen regelmatig
kistjes Spaanse pepers die tot f 1.45 per
kilo gingen.
Nog veel bloemen
De aanvoer op de bloemenveiling was
ook deze week nog vrij groot voor de tijd
van het jaar. De tros-chrysanten liepen
weer belangrijk in prijs op, vooral Maan
dag werden er wegens Aller Zielen hoge
prijzen voor de witte tros-chrysanten be
taald, die later zelfs opliepen tot f 1.25
per bos.
De overige marktdagen werd er voor de
tros tot bij de gulden per bos betaald. De
aanvoer van grootbloemige chrysanten
legt geen gewicht meer in de schaal. Bij de
kleinbloemige soorten zijn het de gerbera's,
fresia's, anjers, rozen en cyclamen die
vlot van de hand gaan. De nerinen waren
ook deze week weer duur en kwamen tot
80 cent per stuk. Cyclamen gingen bij een
ruim aanbod tot f 1.45
MARKTBERICHT BEVERWIJK
5 November
Andijvie 1214, sla 315, spinazie 34
73, bloemkool 14—47, bospeen 2234, was
peen 2032, snijbonen 143174, spercie
bonen 85187, pronkbonen 4487, toma
ten 3496, spruiten 2584, knollen 716.
prie 1223, groene kool 1126, rode kool
1021, druiven 82107, pepers 76145
(per kilo), appels 934, peren 5—29.
De gemeentebegroting voor 1954 voor
ziet onder meer in een uitgave van 78200
voor de bouw van een inmiddels ontwor
pen politiepost aan de Havenkade te
IJmuiden.
De omstandigheid, dat het hier betreft
de vervanging van een door oorlogsgeweld
verwoest object (n.l. de voormalige politie
post aan de Engel mundusweg), hetgeen
een langdurig overleg met de daarbij be
trokken overheidsinstanties vereiste, is
oorzaak, dat pas onlangs tot de aanbeste
ding van de bouw kon worden overgegaan.
Hierbij bleek, dat de laagste inschrijving
een bedrag aanwees van 59.175,of
5.975.meer dan was geraamd.
De reden hiervan moet onder meer wor
den gezocht in de, sedert het opmaken (in
Juli 1953) van de begroting voor dit object
tot stand gekomen loonsverhogingen, in
Januari en October j.l., van respectievelijk
5% en 6"/o.
Dezelfde factoren zijn aanleiding ge
weest, dat ook de begroting van de bij
komende werken moest worden verhoogd.
De totale kosten worden thans geraamd
op 86300,of 8100,hoger dan het
reeds verleende crediet.
Ten einde tot een spoedige opdracht van
deze urgent te achten bouw te kunnen ko
men, stellen B. en W. voor, alsnog een aan
vullend crediet tot het laastgenoemde be
drag voor dit doel beschikbaar te stellen.
ca.
De toneelclub „Tavido" zal voor de ver
eniging „De Gieteling" op Vrijdag 12 en
Zaterdag 13 November in het Kennemer
Theater te Beverwijk een opvoering geven
van het toneelspel „Als de dood vacantie
neemt". Regisseur is de heer A. H. Holt-
slag.
ADVERTENTIE
In de nieuwe FORD ANGLIA
Gedipl instructeur
M VISSER, Celsiusstr 52, Tel 4551. IJmuiden
v.h GARAGE GIESBERTS Palmenstraal 3
Tel. 4156, IJmuiden-O.
Het door de Beverwijkse gemeenteraad
goedgekeurde besluit om op een terrein
achter de Duinwijkschool een gymnastiek
lokaal te bouwen, zal worden herroepen,
indien de raad accoord gaat met het voor
stel dat het college van B. en W. voor de
volgende gemeenteraadsvergadering heeft
ingediend en dat voorziet in de bouw van
een lokaal, dat zowel door ligging als in
richting er stukken op vooruit gaat. Om
een en ander duidelijk te maken heeft het
College zich in een op de historie gericht
schrijven tot de gemeenteraad gewend en
dat luidt als volgt:
„De terreinen, omsloten door de Zee
straat, de Groenelaan en de Duinwijklaan,
zijn afkomstig van de in 1649 aldaar ge
stichte herenhofstede „Duinwijk". Deze
voormalige buitenplaats werd gesticht door
de Amsterdamse burgemeester Dr. Jan
Bicker, de schoonvader van de Raadspen
sionaris Jan de Witt. Door een weinig ge
lukkige lintbebouwing aan drie zijden is
alleen nog het driehoekige binnenterrein
vrij gebleven van opstallen. De woning
naast het hek aan de Zeestraat is waar
schijnlijk de oorspronkelijke woning van
de tuinbaas van het buiten. In het noord
westelijk gedeelte van het onbebouwde
binnenterrein zijn tennisbanen aangelegd.
Deze bestemming is hier als gelukkig aan
te merken.
Een gedeelte van het hier bedoelde door
bebouwing omsloten terrein is reeds eigen
dom der gemeente. Met de eigenaar van
het overige gedeelte, ter grootte van totaal
ongeveer 1,2 ha, hebben wij overeenstem
ming bereikt over de aankoop hiervan door
de gemeente. Wanneer hiertoe wordt be
sloten, zal de gelegenheid zijn verkregen
om dit binnenterrein te verfraaien en aan
bestaande dringende behoeften tegemoet
te komen.
Wij hebben nagegaan, welke bestemmin
gen alsdan als het meest passend aan het
hier bedoelde complex dienen te worden
gegeven. Blijkens het gedetailleerde plan
is een ruim wandelpad ontworpen tussen
de Zeestraat en de Groenelaan. Het hier
aan te leggen laantje, waarvan een fraaie
aanzet reeds bij het hek aan de Zeestraat
aanwezig is, zou bij een goede verzorging
en beplanting en door het plaatsen van
enige banken een klein, doch dankbaar
element kunnen worden ten dienste van
rustige recreatie in deze omgeving. Ook als
I
Ze moesten allebei lachen om die rare droom van Bunkie. Maar toch zat Bunkie
er nog 'n poosje over na te denken.
„Weet je, waar ik aan denk?", vroeg hij.
„Nou?", vroeg Rick.
„Ik denk nog over wat ik gedroomd heb Het was helemaal niet prettig, wat me
overkwam. Zomaar in 'n haak te happen en dan naar boven gehaald te worden is
geen pretje!"
„Nee, dat denk ik ook niet", vond Rick.
„Ja maar", zei Bunkie peinzend, „als je goed nadenkt, moet dat voor 'n visje ook
niet zo leuk zijn!"
„Dat denk ik ook niet", stemde Rick toe.
Bunkie had opeens geen zin meer in 't vissen.
„Ik schei er mee uit", zei hij toen. „Ik vind het toch eigenlijk maar akelig voor die
arme visjes. Weet je watlaten we dat ene visje maar weer gauw bij zijn broertjes
en zusjes terug gooiendat zou ik prettiger vinden dan dat we 'm meenamen!"
„Eigenlijk heb je wel gelijk", vond Rick. „Wat hebben we eigenlijk aan dat visje?"
Toen nam Bunkie het emmertje op, keerde het om en liet het gevangen visje vrij.
En tevreden stapten Rick en Bunkie toen naar huis terug
Historisch verhaal naar het gelijknamige
toneelspel van JAN VAN DAM
Bewerkt door A. Zwart
25)
In gezelschap van de Spaanse Gouver
neur voor Holland, Bossu, marcheerde hij
op Haarlem aan. De wachtposten op de to
ren van de Grote Kerk zagen het enorme
leger naderen. Onafzienbare rijen kleurig
geklede soldaten in de sneeuw. De toeloop
scheen niet op te zullen houden. Het was
duidelijk dat. het beleg nog niet onmiddel
lijk een aanvang zou nemen, omdat de
Spanjolen eerst, hum stellingen gereed
moesten maken. Daarom waren de meesten
nog niet zo eng bang, hoewel men al men
sen zag rondlopon die nauwelijks konden
spreken van zenuwachtigheid en angst. De
wachtposten en andere verkenners meld
den, dat de 'legermacht uit 22000 man be
stond. Bij Schoten, Overveen, Beverwijk,
Heemstede en in de Hout, het bos ten Zui
den van Haarlem, plantten zij zich neer.
In de stad heerste inmiddels een bedrij
vigheid van belang. Soldaten, burgers, ook
vrouwen, jongens en meisjes werkten on
afgebroken om alles tijdig in gereedheid
te brengen. Pieter Hasselaer, die zijn
vriend Evert van tijd tot tijd in het gevang
bezocht, voerde het bevel over een groep
werkers. Geschoten werd er nog niet, en
zo stond hij in zijn volle lengte op de wal
len en brulde zijn aanwijzingen naar links
en rechts, leder had zijn oudste plunje
aangetrokken en sjouwde onvermoeid de
stenen en zakken. Anderen hakten met
enorme houwelen nieuwe schietgaten in de
muren of hielpen met verhuizen. Het geval
was namelijk, dat Ripperjia bevel had ge
geven om alle aan de wal grenzende hui
zen te ontruimen voor de veiligheid van de
bewoners, indien de Spanjolen eens een
inval zouden doen.
Van tijd tot tijd draaide Pieter zich eens
om en tuurde door de mist. Hij kon ech
ter niets onderscheiden. Wel hoorde hij
geratel vam wielen, dat er op wees, dat de
vijand zijn zware 46-ponders in stelling
bracht. Nu cn dan hoorde hij Spaanse be
velen schreeuwen. Dan werd hij altijd een
ogenblik door een lichte angst aangegre
pen, want daar waren ze nu, die gevreesde
wrede Spanjolen, die niemand ontzagen,
daar waren ze nu- een paar honderd meter
van hem vandaan! En niemand kon de stad
meer in of uit, het zou op leven en dood
gaan. Maar zulke stemmingen joeg hij
gauw weer weg, want die sieren een lui
tenant niet. Daar behoorde hij zich voor te
schamen!
Zo zwoegde Haarlem in het zweet
zijns aanechijns. Maar één was er, die er
van was uitgesloten: Evert Talesius. In
zijn gewelf hoorde hij de opgewonden
stemmen, het lawaai der karren, het ge
hinnik van de paarden, het zingen, der
voorbijtrekkende vrouwen, stampen van
de zware soldatenlaarzen! Dat alles hoorde
hij en was er van buitengeslotenHij
moest hier maar zitten, vastgeketend als
een moordenaar, en nietsdoen. En dat alles
tengevolge van dat gruwelijke misverstand!
Al een paar keer had hij Pieter gevraagd,
of deze niet een persoonlijk onderhoud tus
sen Ripperda en hem kon bewerkstelligen,
zodat hij alles zou kunnen uitleggen. Maar
de gouverneur had steeds geen tijd. Geen
tijd, geen tijd en nog eens geen tijd! Hij had
nauwelijks tijd om te slapen e,n te eten.
Dit laatste deed hij al werkend en hij sliep
hoogsten vier uur per nacht. Allemaal
prachtig, allemaal heel loffelijk en ijverig,
maar met dat al zat hij, Evert, in een half
donker ijzig koud hol en kou op zijn na
gels bijten of een deuntje huilen; want dat
dat nogal eens gebeurde, daarover kan nie-
man zich verwonderen. Als hij dacht aan
de vernedering die hij tegenover zijn ven
del had ondergaan, de kerels waarmee hij
de dood in de ogen had gezien, dan
stroomde het bloed naar zijn hoofd. En dat
alles terwij] hij zo hard kon werken, zo
hard wilde werken voor de vrijheid van
zijn land! Het was droef. Het was afgrijse
lijk. Als dat hok, waar hij in zat, nu maar
dicht was en hij niets kon horen van wat
daarbuiten gebeurde, dan zou het mis
schien nog wel te dragen zijn geweest.
Maar nu, met al die geluiden, met al dat
leven.O, waaraan had hij dit toch ver
diend!
Zo hoorde hij dan op zeker oohtend cm
acht uur een donderend lawaai en hij zat
meteen overeind op de stenen bank, waar
op hij had liggen suffen. Een hels kraken
en dreunen! Kanonnen. De vijand had het
vuur geopend! Het beleg had werkelijk een
aanvang genomen! Evert kende de klank
van die Spaanse muurbrekers maar al te
goed! Hoe vaak had hij ze niet gehoord,
bij Heiligerlee, bii Jemmingen, overal toen
hij nog niet gevangen had gezeten! Daar
om werd hij ook niet aangegrepen door de
paniek, die zich van Haarlems burgers
meester maakte.
Deze dachten namelijk dat de wereld
verging. 18 December 1572: einde der we
reld. Punt, afgelopen. Allemaal naar de
haaien. Och, wat schreeuwden ze, die goe
de lakenfabrikanten, herbergiers en
scheepsbouwers! Nu, het was dan ook een
lawaai dat horen en zien je verging. En
daarbij kwam dan nog het kraken en steu
nen van de muur en het neerbonken van
steenklompen.
„Allemaal poeha", mompelde Evert ech
ter in zijn cel. „Ze schieten al hun kanon
nen tegelijk af om de boel aarx het schrik
ken te maken. Nu hebben ze weer tien
minuten nodig om te laden".
Dat had hij goed gezien: inderdaad
bleef het een klein kwartier stil, eer de
volgende detonaties losbarstten. De eerste
verbinding tussen Beeckzanglaan en Groe
nelaan zou het voor voetgangers een aan
winst betekenen.
Ten noordwesten van,dit laantje zou de
aanwezige tennisaccomodatie uitbreidings-
mogelijkheid behouden, terwijl dan nog
enige ruimte overblijft voor de een of an
dere voorziening.' welke zich in de toe
komst als wenselijk mocht voordoen.
Ten zuidwesten van het laantje is er na
bij de Groenelaan een uitgezochte gelegen
heid tot plaatsing van een gemeentelijk
gymnastieklokaal. Uw besluit van 29 Maart
1951, goedgekeurd 6 Juni 1951, strekte tot
de bouw van dit lokaal op een terrein ach
ter de Duinwijkschool. Aangezien de voor
dit gebouw nodige z.g. urgentieverklaring
eerst voor dit jaar kon worden verkregen
en ook de ligging van het gebouw, zoals
deze was gedacht, bij nadere overweging
ons geen bevrediging kon geven, heeft de
uitvoering van genoemd besluit oponthoud
ontmoet. Wij vertrouwen evenwel, dat de
thans daarvoor gekozen plaats, uw voor
keur en instemming zal kunnen hebben.
Achter, dus ten zuid-oosten van. het hier
ontworpen en ruim gesitueerde gym
nastieklokaal met kleedlokalen is een
schoolsportveld ontworpen ontworpen ter
grootte van ongeveer 70 x 48 m2. Om dit
voor een zeer intensief gebruik geschikt te
maken, zou daarop een trabasbedekking
moeten worden aangebracht. Bovendien is
er ten zuid-westen van 't gymnastieklokaal
nog ruimte voor de aanleg van twee volley
balveldjes en enige ruimte voor turnen. De
kleedlokalen kunnen mede voor de gebrui
kers van deze speelterreinen dienen. Door
een en ander zou de gelegenheid voor
sportbeoefening in de openlucht voor de
scholen een belangrijke verruiming onder
gaan, terwijl ook de lichamelijke opvoe
ding buiten schoolverband hiermede zou
zijn gebaat."
Het college stelt voor tot aankoop over
te gaan vcor een prijs zoals die door het
Prijzenbuoqu voor Onroerende Zaken is
goedgekeurd en tevens om een crediet van
f 69.00(1 toe te staan voor de aanleg van
sportveld en verbindingspad. Er fs inmid
dels opdracht gegeven het bouwplan voor
het gymnastieklokaal met spoed uit te
werken.
ADVERTENTIE
PROTESTANTSE
BEGRAFENIS VERENIGING
AANSPREKER J. MEIJER
Fazantenlaan 3, Tel. 4576, IJmuiden-O.
Begrafenissen en Transporten
door het gehele land
BURGERLIJKE STAND
VAN HEEMSKERK
Geboren: Anna E., d. van H. R. Hoberg
en A. M. v. d. Ven; Petronella W. J., d.
van G. van Amersfoort en J. C. van Son;
Geertruida M. F„, d. van R. W. B. Klane-
naar en C. J. Knijnenburg; Alida A„ d. v.
J. Koopman en A. C. Kraakman; Yvonne
G. C„ d. van J. A. Tuyn en G. C. Vendel;
Cornelia G. A., d. van J. Adema en C.
Lensen.
Ondertrouwd: J. A. Stengs en A. J. v.
Balen; J. L. v. Buggenum en A. Koper; Q.
W. de Ruiter en A. A. Schouws.
Overleden: Dorothea F. Schmitt, 66 jr.,
wed. van C. H. Weyermand.
ADVERTENTIE
met Volkswagen
AUTORIJSCHOOL
FRANS ROOTRING
Gedipl instructeur
LANGE NIEUWSTR. 68 - TELEFOON 5050
Tevens verhuur zonder chauffeur
schrik der mensen was gauw voorbij. Bij
de eerste ontploffingen zag men sommigen
gillend door de straten rennen, radedoos
van angst, en vele Haarlemmers deden het
in hun broek, zodat ze plotseling heel
langzaam en wijdbeens naar huis schui
felden. Maar bij de tweede explosies gin
gen al hele drommen in de richting van de
Kruispoort, die het doelwit was van dit
trommelvuur Na enige tiid, toen bleek dat
de kogels geen enkele keer over de muren
heenvlogen, begon men er zelfs plezier in
te krijgen en de nieuwsgierigen drongen
zo ven naar voren, dat de soldaten moesten
ingrijpen en hen met geweld terugjoegen.
Dat alle kanonnen tegelijk afgingen, had
tot gevolg dat de stadsmuur op angstaan
jagende wijze stond te schudden. Maar het
nadeel van de Spaanse strategie was, dat
de aangerichte schade tussen twee ontplof
fingen door hersteld kon worden. Zodra
het lawaai weggestorven was, stormden de
soldaten en de daartoe aangewezen burgers
met stenen en aarde de wallen op, om de
bressen te vullen. Zelfs de kapotgeslagen
beelden, die nog overal in en om de Grote
Kerk lagen, werden hiervoor gebruikt. Ook
Haarlems lakenindustrie kwam nu goed
van pas. Van lakens maakten de vrouwen
namelijk, volgens een denkbeeld van Ke
nau, zakken, grote zakken, welke zij met
wol vulden; aldus konden deze dingen
uitstekend als stopverf gebruikt worden.
Terwijl men met deze koortsachtige be
drijvigheid bezig was, stond Pieter Has
selaer achter de muur met een zandloper I
en naast hem een trompetter. Zodra er
tien minuten verstreken waren, gaf hij de
man een sein, en deze blies een alarme
rend signaal. Terstond holde iedereen zo
snel hij kon naar beneden en zocht voor de
rondspattende stenen onderdak in de ont
ruimde huizen. Even later knalde en
dreunde het dat het een lust was. En di
rect daarop spoedde men zich weer aan het
werk. Pieter vond het een beetje een ver
velend baantje, maar omdat het erg ver
antwoordelijk was, schikte hij zich er in.
Ais hij namelijk een minuut te laat zou
zijn, zou dat de dood van heel veel mensen
betekenen.
Om twaalf uur in de middag echter
werd de toestand toch te erg en men gaf
het werk op. Met lede ogen moest men
toezien hoe de Kruispoort al meer en
meer haar ondergang tegemoet ging. Toen
het om vier uur begon te schemeren staak
te de vijand zijn vuur. Op het signaal van
Pieters trompettist was men weer in de
huizen gekropen. Men had zich al geheel
ingesteld op de kanonnade. Maar tot aller
verwondering bleef het stil. Niemand ver
trouwde het, en er kwam een zenuwach
tige stemming onder de mensen. De Span-
paarden waren listig en konden wel onver
wacht opnieuw beginnen, zodat er dan
veel slachtoffers zouden vallen, als men
weer aan het herstellen sloeg.
Toen bracht Lange Louw om zeven uur
iedereen tot verbazing en bewondering.
(Wordt vervolgd).
