Engeland steunt Nederland, India
achter Indonesië, Amerika neutraal
Nieuw-Guinea zal krachtig
verdedigd worden
Weerbericht
Autobandieten
Zuid-Amerikaanse groep geeft de doorslag
Conflict in Argentinië
spitst zich toe
Theodor Blank geeft er
de brui van
Hoover klopt Duitsers
op de schouder
Stoffelijke resten van
Visjinski gecremeerd
Het woord is aan
Lof en blaam voor sir
Winston Churchill
v e l s e r Haarlems Dagblad editie
Nieuw-Guinea voor het UNO-forum
President Rhee bindt in
Minister Staf:
Gereed om zvoorden kracht bij te zetten
Noodweer boven Engeland
Ondank is ons loon, zegt Perón
Maar ook als hij niet komt,
breekt het tumult los
Urn wordt heden bijgezet in een
nis achter het mausoleum
Dr Adenauer eert hem, maar de
Britse pers laakt hem
Nieuw schip voor
de K.R.L.
Weerrapport
69e JAARGANG No 119
Bureaux: Kennemerlaan 186, Telef. Adm. 5437,
na 5 uur voor klachten bezorging 6450. Telef.
Redactie 5389, na 5 uur: 5080 (K 2550),
Meervlietstraat 80 (alleen redactie). Haarlem:
Grote Houtstraat 93 alle afdelingen 15295
Advertentietarieven op aanvr. bij de Admin.
Directeur Hoofdredacteur: Robert Peereboom
VRIJDAG 26 NOVEMBER 1954
IJmuider Courant
OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
298e JAARGANG No 275
Uitgave Grafische Bedrijven Damiate N.V.,
Grote Houtstraat 93, Haarlem. Verschijnt
dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Abonnement p. week 50 ct., p. kwartaal 6,50,
franco p. post 7,—. Losse nrs. 12 ct. Giro
rekening 273107 ten name v. Haarl. Dagblad
Directie: P. W. Peereboom en A. D. Huijsman
DE DUITSE ERVARINGEN met auto
bandieten wekken herinneringen op aan
een ver verleden, waarin Frankrijk door
zulk een bende werd verontrust. Het is een
opvallend verschijnsel dat luidruchtig
banditisme-in-het-openbaar zich van tijd
tot tijd in verschillende landen voordoet.
Dit Franse geval is al tweeënveertig jaar
geleden. Het geschiedde dus in 1912, in die
periode vóór de eerste wereldoorlog die
latere geslachten als een tijd van gezapige
rus't en vrede zijn gaan zien, ofschoon het
aan „kleine" oorlogen in die eerste jaren
der eeuw niet mankeerde, er zwaar bewa
pend werd door grote mogendheden, het
socialisme een grote strijd streed en het
ook anderszins gistte in de geesten d'er jon
geren. In die tijd vormde zich in Parijs
een bende., rovers, die zich in auto's op
overvallen toelegde. De stoutmoedigste
aanslag werd volvoerd op een bank, in het
heldere middaguur. Het was geen geringe
buit die erbij behaald werd en de onver
laten ontsnapten naar het buitenland. Vei
lig voelden zij zich daar niet, denkelijk
vooral niet omdat zij alleen Frans spraken,
en dat dan nog met een onmiskenbaar
Parijs volksaccent. Zij keerden terug en de
Franse politie, die altijd over een kenmer
kend-Latijns speurvermogen heeft beschikt,
ontdekte dat de leider der bende, Bonnot,
zich verstoken hield in een ongebruikte
garage op een open stuk grond in het
district Choisy-le-Roi. Hij had er zich in
verschanst en was stevig bewapend ook.
Men omsingelde die garage, maar niet dan
na een langdurig politiebeleg met een ge
duchte schietpartij viel de beslissing: Bon
not sneefde. Het beleg herinnerde aan een
dergelijke omsingeling, een paar jaar eer
der, van een Engelse misdadiger bekend
als Peter the Painter, in een huis in het
Londense district Houndsditch: een schiet
partij waarbij de toen nog jeugdige minis
ter Winston Churchill zelf aanwezig was
geweest en zich onvervaard gedragen had.
Foto's in de Londense bladen bewezen dat
en de oppositie stelde in het Lagerhuis de
ironische vraag, of de regering het goed
keurde dat een harer leden zijn kostbaar
leven zozeer op het spel zette. Men nam
hem toen nog niet zeer au sérieux en hield
niet van reclame.
In Parijs, in 1912, ving de politie na Bon-
not's dood andere leden van de bende,
maar zocht lang vergeefs naar een tweetal,
tot zij ontdekte dat die beiden, Garnier en
Valet, al maandenlang een villaatje in de
„banlieue", in Nogent-sur-Marne, bewoon
den. Het tweede beleg begon: een opwin
dende strijd, waaraan trpepen te pas kwa
men en waarbij zoeklichten van de genie,
op een spoorwegviaduct opgesteld, de nach
telijke operaties belichtten. Garnier en
Vaiet hielden, achter matrassen, langer
stand dan Bonno't en schoten nog meer
malen raak ook, eer hen het lot van hun
leider trof. Toen kwam de volgende episo
de: de overigen stonden terecht en werden
tot zeer zware straffen, enkelen tot de
guillotine veroordee'L Èn een hunrtef was
een jonge anarchist. Camille Dieudonné, die
tot levenlange deportatie naar l'Ile du
Diable. het Duivelseiland, tegenover Cayen
ne in Frans Guyana, werd gedoemd.
Van die Dieudonné zou de wereld niet
temin nog veel horen. Na jaren ontsnapte
hij van het Duivelseiland, begon de wan-
hoopstocht langs de kust, bedreigd door
velerlei gevaren in een teisterend tropisch
klimaat, faalde door uitputting en werd
teruggebracht. Wat later deed hij, gesterkt
door ervaring, een tweede poging die op
nieuw mislukte.
De zaak-Dieudonné werd tenslotte een
„cause célèbre". Hij was eerst ter dood
veroordeeld, beschuldigd van een overval
op een kassiersloper. De kassiersloper be
weerde hem te herkennen, ofschoon andere
leden van de bende ontkenden dat hij bij
de aanslag was geweest. Zelf hield hii zün
onschuld vol; hii had niet eens tot de bende
behoord en kende sommige leden alleen als
andere anarchisten, zonder te weten welk
euvel bedrijf zij, uitoefenden. President
Poincaré, in 1913 staatshoofd geworden,
vond de beschuldiging tegen hem zwak en
schonk hem gratie op de morgen waaron
hij terechtgesteld zou worden. Volgens de
wet kon dat evenwel alleen betekenen dat
de straf in levenslange deportatie gewij
zigd werd. Zijn verdediger, dle vermaarde
advocaat de Moro-Giafferi, bleef zich zijn
zaak aantrekken, terwijl hij in Guyana ver
bleef. Maar de jaren verstreken, zijn twee
ontsnappings-pogingen mislukten. Toen
bracht de Parijse journalist Albert Londres
een bezoek aan het Duivelseiland en ont
dekte er Dieudonné. Hij zat er al elf jaar.
Londres begon een campagne voor zijn be
vrijding, die nog jaren zou moeten duren.
In 1926 leidde een gratie-verzoek, door de
Moro Giafferi en anderen ingediend,slechts
tot een bekorting van Dieudonné's straf
tijd: hij zou nog tweeënhalf jaar moeten
blijven. Toen deed hij met vijf andere ge
vangenen een derde ontvluchtings-poging
en slaagde eindelijk. Een paar kwamen
om op de verschrikkelijke tocht, maar hij
was bij degenen die tenslotte Brazilië be
reikten. En Brazilië gaf hem asyl. Albert
Londres reisde erheen en steunde hem bij
zijn verweer tegen uitlevering, door de
Franse ambassade aanvankelijk gevraagd,
later ingetrokken. Londres' strijd had ein
delijk succes: tenlaatste werd hem een pas
poort verstrekt en kon Dieudonné met hem
als vrij man naar Frankrijk terugkeren,
hetgeen hij onmiddellijk deed. Dieudonné's
stormachtig leven beschreef Albert Lon
dres in een boek, L'homme qui s' évada
De mart die ontsnapte dat diepe indruk
in Frankrijk maakte. En dat er tenslotte
aanzienlijk toe bijdroeg dat de deportatie
naar het Duivelseiland werd afgeschaft.
De strafkolonie bestaat niet meer. Toen
Dieudonné erheen gevoerd werd was hij
28 jaar; toen hij terugkeerde 43.
Deze tragedie in het leven van een man,
die ongetwijfeld onschuldig veroordeeld
was, kwam dus voort uit het wilde bedrijf
van „la bande a Bonnot". Journalistieke
jeugdherinnering aan het beleg van Gar
nier en Valet, in dat villaatje in Nogent-
sur-Marne, heeft haar hier doen ophalen
nu er weer autobandieten zijn. Het was
Garnier die tegenover anderen erkend had
dat hij de aanslag had gepleegd, waarvan
Dieudonné beschuldigd werd. En de kas
siersloper gaf later toe, dat hij roekeloos
was geweest bij zijn verklaring dat hij hem
herkende.
Leefden Camille Dieudonné en de man
die met zijn campagne zijn bevrijding be
werkte, Albert Londres, verder lang en
'Van onze correspondent in New York1
Op het moment is nog onmogelijk te voorspellen of Indonesië succes zal hebben
met zijn resolutie volgens welke de UNO de partijen zou verzoeken opnieuw te
onderhandelen over Nieuw-Guinea. De grote vraag is nog steeds wat de twintig
Zuid-Amerikaanse staten zullen doen. In het algemeen zijn deze staten gunstig ge
stemd voor alles wat antikoloniaal klinkt. Niettemin is Nederland er in geslaagd
een zekere mate van begrip voor het Nederlandse standpunt tc vinden bij Mexico,
Peru, Brazilië en Columbia. Het schijnt dat deze staten overwegen een resolutie
in te dienen, minder vérgaand dan de Indonesische. De inhoud dezer resolutie is
nog onbekend en het is daarom onmogelijk te voorzien of zulk een resolutie voor
Nederland aanvaardbaar is. De vertegenwoordiger van Columbia heeft officieel
kenbaar gemaakt dat zijn land tegen de Indonesische resolutie is. De zegsman van
de delegatie der Verenigde Staten achtte het twijfelachtig of Amerika zou spreken
bij dit debat. Amerika aldus spreker, wil strikte neutraliteit betrachten. Men gelooft
dat Amerika zich van stemming zal onthouden over de Indonesische resolutie.
Engeland zal tegen de resolutie stemmen, India voor. Abu Hatipha, de vice-voor-
zitter der Indonesische delegatie, heeft op een persconferentie gezinspeeld op de
mogelijkheid van relletjes tegen Nederlanders in Indonesië. De Indonesische regering
wenst deze te voorkomen, doch het noemen van de mogelijkheden alleen al klonk
als een der dreigementen, die Indonesië in dit dispuut niet schuwt.
NEW YORK, 25 November (Reuter)
Engeland heeft Donderdag bij de hervat
ting van de besprekingen in de politieke
commissie der UNO inzake de kwestie
Nieuw-Guinea, zich tegen de Indonesische
aanspraken op Westelijk Nieuw-Guinea
uitgesproken.
India echter steunde het Indonesische
standpunt ten volle.
De Britse afgevaardigde, Anthony Nut
ting, verklaarde, dat Engeland zou stem
men tegen de Indonesische resolutie, waar
in de UNO o.m. verzocht wordt, er op aan
te dringen de onderhandelingen te her
vatten om spoedig tot een overeenkomst
inzake de politieke status van „West-Irian"
te komen.
Anthony Nutting zeide, dat een deb&t
over deze kwestie geen enkel nut zou
hebben.
„Een beroep op anti-koloniaal sentiment
zou alleen maar de betrekkingen slechter
kunnen maken en zou niet kunnen bij
dragen tot een vermindering van span
ning", aldus Nutting. „Aanvaarding van
de resolutie zal de bevolking van Nieuw-
Guinea niet gelukkiger, welvarender of
gezonder maken. Het zal noch de bevol
king nocht het vraagstuk West-Guinea ten
goede komen. Daarentegen zou het een en
ander gemakkelijk kunnen schaden. Wij
kunnen niet aannemen, dat dit de be
doeling van de Indonesische regering is.
Het zou echter zeei wel het gevolg van
haar actie kunnen zijn. Om deze redenen
verleent mijn regering haar grootst moge
lijke steun aan Nederland door aan te
dringen op verwerping van de resolutie.
Wij zullen zeer zeker tegen stemmen,
aannemende, dat wij daardoor niet alleen
het Handvest, doch ook de belangen en
het welzijn van de bevolking van Weste
lijk Nieuw-Guinea steunen."
Nutting zeide, dat, afgezien van de „on
beduidendheid" van het debat, Engeland
bezorgd was over de bevoegdheid van de
Angemene Vergadering om deze kwestie
te bespreken.
De Britse afgevaardigde concludeerde,
dat er „geen enkele grond bestond voor
overdracht van westeliik Nieuw-Guinea
door Nederland aan Indonesië". Engeland
meende, dat de Nederlandse souvereini-
teit over het gebied ongewijzigd moest
blijven.
De vertegenwoordiger van India, D. K.
Borooah, verklaarde: „Het is de welover
wogen mening van mijn delegatie, dat de
bevolking van West-Irian er veel beter
aan toe zal zijn als mede-burgers, met ge
lijke rechten in de republiek Indonesië
dan als onderdanen van een koloniale
mogendheid. Het politieke klimaat van
Zuid-Oost-Azië wordt in ongunstige zin
aangetast door het voortduren van de im
passe. Daarom ligt de verantwoordelijk
heid bij deze organisatie om haar wijs
heid aan te wenden, teneinde een vreed
zame regeling van de kwestie tot stand te
brengen. Enig uitstel bij oplossen van het
vraagstuk moet wederzijdse vijandelijk
heid en bitterheid scheppen".
Omtrent de verklaringen van Neder
land en Australië, die zich afvroegen of
overdracht, van souvereiniteit zou bijdra
gen tot het welzijn van de bevolking, stel
de afgevaardigde Borooah de vraag: „Is
het een e ~-tige bewering, dat aan Neder
land, oma, t langer dan een eeuw ge
faald heeft, iets te doen om de primitieve
bevolking van West-Irian uit haar ver
schrikkelijke toestand op te heffen, thans
de verantwoordelijkheid moet worden toe
vertrouwd om „snelle vooruitgang" te
boeken bij de ontwikkeling van de be
volking van West-Irian?"
Uit de woorden van de Oekrainse afge
vaardigde, L. F. Palarmartsjoek, bleek, dat
steun van de Sovjet-groep voor het Indo
nesische standpunt nagenoeg zeker is. Hij
zeide, dat zolang het vraagstuk-West-
Irian onopgelost bleef, dit een „verborgen
bedreiging" voor de vrede en veiligheid in
het betrokken deel van de wereld, zou vor
men. Een deel van het Indonesische grond
gebied blijft nog onder koloniale overheer
sing van Nederland, ondanks het feit, dat
dit gebied een onscheidbaar en integraal
deel van Indonesië vormt". De Algemene
Vergadering moet een oplossing van het
vraagstuk vinden en de Indonesische re
solutie zou een practische stap in die
richting zijn.
De Columbiaanse afgevaardigde, Ed-
mundo de Holte Casteilo, zeide, dat hij
„gedwongen" zou zijn tegen de Indonesi
sche resolutie te stemmen, niet, omdat Co
lumbia enige juridische bedenkingen
koesterde, doch, omdat een deel van de
resolutie de Algemene Vergadering het
recht gaf internationale overeenkomsten te
herzien en zijn land altijd daartegen was
geweest. Hij kon niet inzien, hoe een ge
bied onder de souvereiniteit van een an
dere staat zou kunnen worden gesteld, en
kel, omdat het gebied in ontwikkeling
SEOEL (Reuter) President Syngman
Rhee van Zuid-Korea heeft de tijdslimiet
voor vertrek van de communistische leden
van de neutrale commissie van toezicht in
getrokken, na van het UNO-opperbevel de
verzekering ontvangen te hebben, dat de
„kwestie spoedig met voldoening van de
Zuid-Koreaanse wensen geregeld zal wor
den".
Het hoofd van de Zuid-Koreaanse mili
taire politie, generaal Won Joeng Doek, had
Maandag verklaard, dat de communistische
leden van de commissie! die hij beschuldig
de van spionnage binnen een week Zuid-
Korea moesten verlaten, omdat anders
„maatregelen" genomen zouden worden. De
UNO-opperbevelhebber. generaal Hull, had
echter verklaard zich tegen uitwijzing te
zullen verzetten.
Minister Staf heeft in de afgelopen nacht in cle Tweeds Kamer nog eens uitdrukkelijk
verklaard dat onze militaire sterkte op Nieuw-Guinea geen offensief karakter draagt.
Hij voegde er met klem aan toe: „Wij zullen harde en rake klappen uitdelen aan
hen die trachten de onschendbaarheid van het gebied aan te tasten. De infiltratie
pogingen hebben onze waakzaamheid slechts verscherpt. Wij beschikken voor dit doel
over de middelen en wij hebben vertrouwen in de aanwezige marine-eenheden.
Wij zullen ook niet aarzelen als het nodig is met nog meer en nog andere middelen
iedere aantasting van onze souvereiniteit met de meeste kracht te verdedigen. Die
verdediging is opgedragen aan het korps mariniers, maar mochten er meer strijd
krachten nodig zijn, dan zün wij er op voorbereid ook dan onze woorden kracht
bü te zetten".
De minister deelde mede dat generaal-
majoor Van Gijn is afgetreden als comman-
gelukkig? Ik weet het niet wat Dieudonné
betreft. Hij werd vergeten, hetgeen hij mis
schien wel het meest wenste. Wellicht leeft
Dieudonné nog; hij moet dan nu zeventig
zijn. Albert Londres kwam in de dertiger
jaren om in een van die grote scheepsbran
den, die toen in vreemde reeks op grote
mailboten uitbraken. Hij verzonk, op reis
naar een „grote reportage", met het schip
in de Indische Oceaan.
P.
dant van het corps mariniers omdat hij
meent dat de taak van de mariniers op
Nieuw Guinea schade doet aan de taak van
zijn corps als onderdeel van de vloot. Met
die opvatting is minister Staf het niet eens
als hij denkt aan het optreden van de mari
niers-brigade. Hij heeft de zaak openhartig
met generaal-majoor Van Gijn besproken
en daarna zijn beslissing over de taak van
de mariniers gehandhaafd, berustend in het
gevraagde ontslag. Over de verdediging
van Nieuw-Guinea zal staatssecretaris
Moorman, die kortgeleden een bezoek heeft
gebracht aan dat gebied, nog een uiteen
zetting in de Tweede Kamer geven.
achter stond, en zonder dat de betrokken
bevolking in staat was haar eigen wensen
tot uitdrukking te brengen.
Vervolgens werd de bijeenkomst van de
politieke commissie verdaagd tot heden
middag 16.30 uur Nederlandse tijd.
LONDEN (Reuter) Boven vele delen
van West-Engeland heeft het gisteren
zwaar geregend. Donderdagavond stonden
bijna 50 hoofdwegen onder water. Voor de
zeegebieden rondom de Britse eilanden is
het stormwaarschuwingssein uitgegeven.
Bij windstoten bereikte de wind een snel
heid van bijna honderd kilometer per uur.
In Leicestershire, Devonshire en Rut
landshire (midden-Engeland) traden rivie
ren tengevolge van zware regenval buiten
haar oevers. In Lancing (Zuid-Engeland)
werden twee vrouwen gedood en drie
zwaar gewond, doordat tijdens een onweer
een schoorsteen door het dak van een oude-
•liedentehuis stortte.
In geheel België wordt deze week door de onderwijskrachten aan de Katholieke
scholen geprotesteerd tegen 'de schoolpolitiek van de Belgische regering, die het
openhaar onderwijs wil uitbreiden ten koste van het Katholieke onderwijs. Dit
protest werd kracht bijgezet door een ééndagsstaking van de leerkrachten aan de
Katholieke scholen. Er ontstonden relletjes tussen de studenten van de universiteit
van Leuven, die eveneens in staking waren gegaan, en de politie, die door krachtig
in te grijpen de orde moest bewaren.
BUENOS AIRES (Reuter) Op een
massavergadering te Buenos Aires heeft
president Peron gesproken over de be
schuldigingen van de Argentijnse regering,
dat zekere priesters en R.K. organisaties
zich in de politiek mengen.
Op weg naar de plaats van samenkomst
droeg de menigte galgen mee, waaraan als
priesters geklede poppen hingen. Leden
van de Peronistische Jeugdorganisaties
verspreidden pamfletten met de woorden:
„Peron ja. Geestelijkheid neen". De
hoofdcommissaris van politie had een
sterke politiemacht uitgezonden om de
kerken in de stad te beschermen.
In het Lunapark was een groot span
doek opgehangen met de woorden: „Wij
willen een echtscheidingswet". De presi
dent verklaarde dat het niet een geschil
was tussen de kerk en de staat, doch tus
sen „enige priesters en het volk". „Van nu
af aan zijn alle voorrechten afgeschaft en
alle burgers zullen voor de wet gelijk
zijn." Sprekend over de provincie Cordoba,
waar het conflict ontstond, zeide Peron,
dat haar „rooms-katholieken en politici
zich hadden verenigd om de vrede te ver
storen en het gerechtelijk apparaat en de
universiteit in hun macht te krijgen". De
jongste onrust onder de studenten weet hij
aan het gezamenlijk optreden van organi
saties van de R.K. actie, communisten en
radicalen.
Na er aan te hebben herinnerd, dat zijn
regering de priesters in „sociaal en geeste
lijk opzicht op een vooraanstaande plaats"
had gesteld, zeide Peron, dat de regering
hiervoor ondank terug krijgt. „Tegenover
deze ondankbaarheid zullen wij remedies,
geen jammerklachten stellen", aldus de
president, die de menigte verzocht, rustig
uiteen te gaan.
(Van onze correspondent in Bonn)
De West-Duitse Defensie-commissaris
Theodor Blank, die eergisteravond op een
verkiezingsvergadering in Augsburg werd
uitgefloten, zou gisteravond op een poli
tieke bijeenkomst in Obernburg, eveneens
in Beieren, het woord voeren. Men was
hier op tumult voorbereid. Honderd tot de
tanden gewapende politiemannen met
karabijnen, waren uit Augsburg gekomen
om in en om de zaal dienst te doen. Boven
dien was meer dan honderd man uit Obern
burg en omgeving opgetrommeld.
Het was stampvol in de zaal. Ongeveer
duizend mensen zaten als haringen in een
ton en buiten op straat stonden er waar
schijnlijk nog evenveel. Rechercheurs in
burger hadden zich onder het publiek ge
mengd.
Blank liet echter weten om gezondheids
redenen verhinderd te zijn. De boodschap
dat Blank niet zou komen, verwekte een
wild gejoel en gefluit. Opgeschoten jongens
klommen op stoelen om zelf redevoeringen
af te steken, waarin zij heftig tegen de
re-militairisatie, tegen Blank, tegen Ade
nauer en tegen de Christelijke regerings
partij van leer trokken.
In officiële kringen in Bonn betreurt
men het Blank op verkiezingstournée te
hebben gestuurd. Men heeft misschien het
tegendeel bereikt van wat men beoogt.
Het wordt zelfs niet uitgesloten geacht,
dat de socialistische partij, als gevolg van
de heftige anti-militairistische bewegingen
in Beieren, meer stemmen zal krijgen dan
de Christelijk Sociale Unie. Bij de laatste
verkiezingen voor de Bondsdag in Septem
ber 1953 heeft de socialistische partij in
Beieren 23,2 percent van de stemmen be
haald tegen de C.S.U. 47,9 percent.
„Duitsland bastion van beschaving"
BONN, 24 November (van de ANP-cor-
respondent) Oud-president der Ver
enigde Staten, Herbert Hoover, vèrtoeft
deze week als gast in de bondsrepubliek
en van de vele hoge buitenlandse gasten,
die in de laatste maanden naar Bonn
kwamen, heeft geen een zo spontane ont
vangst gehad als de bejaarde Amerikaanse
staatsman. Hoover is bij deze gelegenheid
in alle toonaarden gevierd.
In een rede voor de Duitse Persclub zei
de oüd-president Donderdag, dat de Duit
sers gelegenheid geboden moest worden
om hun „missie van bastion tegen het
Oosten" te vervullen. Hoover zei: „Ik ver
heug me erover, dat in Duitsland weer een
vreedzaam en constructief nationaal ge
voel opkomt, dat betekent een grote stap
vooruit op de weg naar onafhankelijk
heid en kracht. Alleen Duitslands vol
ledige vrijheid kan tot gemeenschappe
lijke verdediging leiden en kan het land
in staat stellen zijn volledige bijdrage voor
de mensheid te geven. Wij zijn van me
ning, dat de hereniging van Duitsland het
doel der vrije naties moet zijn. Wij menen,
dat al deze naties ten volle moeten samen
werken om deze eenheid mogelijk te ma
ken. Het Duitse volk is vroeger het bastion
der Westelijke beschaving geweest, dat
haar verwoesting door de Aziatische hor
den heeft voorkomen. Ik bid, dat aan
Duitsland de eenheid zal worden terug
gegeven en de volledige vrijheid, die het
in staat zal stellen deze missie in de we
reld weer te vervullen".
„Door Duitsland te voegen in een effec
tieve defensie van Europa heeft de staats
manswijsheid van dr. Adenauer veel ge
daan om het vertrouwen en de hoop van
het Amerikaanse volk te versterken. Wij
verwachten soortgelijke actie door andere
naties (Frankrijk?), maar ons geduld is
niet onuitputtelijk."
MOSKOU (Reuter/AFP). Het stoffelijk
overschot van Andrei Visjinski is in de
afgelopen nacht gecremeerd, zo heeft het
Russische persbureau Tass bekend gemaakt.
De urn met de as is geplaatst in de hal
van het „Huis der Vakverenigingen" waar
talrijke Russen het gebalsemde stoffelijke
overschot de laatste eer hebben bewezen.
Vanmiddag zal de urn worden bijgezet in
een nis in de muur van het Kremlin, ach
ter het mausoleum van Lenin en Stalin.
Donderdagavond hadden leiders van
regering en partij, onder leiding van pre
mier Malenkov, de dodenwacht betrokken,
Naast de baar stonden verder minister
Molotov, president Vorosjilov, de eerste
partijsecretaris Kroesjtsjev, de minister
van Oorlog Boelganin en de vice-premiers
Kaganovitsj, Saboerov, Pervoekhin en
Mikojan.
Het „Huis der Vakverenigingen" is het
zelfde gebouw, waarin Visjinski in 1937
optrad als de meedogenloze openbare aan
klager in Stalins grote „verraad-processen"
en waar hij zijn requisitoir onveranderlijk
besloot met de woorden: „Schiet hem neer
als een dolle hond".
Een aanhoudende stroom van inwoners
van Moskou trok Donderdag langs de rijk
met bloemen versierde baar, waarbij beur
telings twaalf hoge leden van regering,
partij en weermacht der Sovjet-Unie de
erewacht betrokken. Buiten het gebouw
bevond zich een lange stoet wachtenden,
die een laatste blik op de overleden Sovjet
staatsman wilden werpen.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TWINTIG PAGINA'S
M u 11 a t u 1 i
Er ts maar één zonde: gebrek aan
hart.
BONN. (AFP/Reuter). Sir Winston
Churchill, die Dinsdag 80 jaar wordt, ont
ving van morgen aan- zijn ontbijt een spe
ciaal nummer van het tijdschrift
„Eniglisehe Rundschau", waarin de West-
Duitse bondskanselier, dr. Adenauer, Hem
lof toezwaait. Dr. Adenauer schrijft daarin
onder meer: „Zijn buitengewoon politiek
instinct heeft hem in staat gesteld om,
evenals hij tevoren Hitiers aggressieve po
litiek had onderkend, de werkelijke bedoe
lingen van de Sovjet-Unie te doorgronden
op een ogenblik dat deze voor de meeste
andere staatslieden nog duister waren. Het
Duitse volk heeft goede reden om Sir
Winston Churchills 80ste verjaardag met
dankbaarheid te gedenken. Hii was de eer
ste die besefte dat alleen door eenheid de
Westelijke beschaving, die door Hitier op
de rand van de afgrond was gebracht, de
vloedgolf van het Bolsjevisme kon over
leven".
De onthulling van Churchill tijdens een
toespraak tot zijn kiezers te Woodford, dat
hij bevel had gegeven Duitse wapens aan
het eind van de oorlog op te slaan om ze
„bij een voortgezette Russische opmars
weer aan de Duitsers te kunnen uitrei
ken", heeft een storm van critiek uitge
lokt.
De „Times" die gewoonlijk de regering
steunt schrijft dat het ogenblik voor de
uitlating slecht gekozen was. In antwoord
aan het linkse La'oourlid, Sydney Silver
man, die de premier heeft verzocht de in
1945 aan generaal Eisenhower gezonden
boodschappen betreffende het opslaan van
Duitse wapens te publiceren, heeft Chur
chill medegedeeld, dat de betreffende
boodschap te vinden was in deel zes van
zijn mémoires. Hierin staat: „Negen Mei.
Ik heb met een zekere bezorgdheid ge
hoord, dat de Duitsers al hun vliegtuigen
ter plaatse moeten vernietigen. Ik hoop
dat dit beleid niet zal worden gevolgd met
betrekking tot wapens en andere soorten
van uitrusting. Misschien zullen we deze
eens zeer nodig hebben en zij zouden zelfs
nu in Frankrijk en speciaal in Italië van
pas kunnen zijn. Ik ben van mening dat
wij alles moeten bewaren, wat de moeite
waard is".
Óok de liberale „News Chronicle" noem
de Churchill's uitlating een vergissing en
de „Daily Mirror" beschuldigde hem er
van „gevoelens van haat en wantrouwen
weer opgewekt te hebben". Volgens de
„Daily Herald" had geen premier ooit zo'n
„ontzettende indiscretie" begaan.
Volgens een woordvoerder van het Bz-it-
se ministerie van Buitenlandse Zaken zijn
de Duitse wapens, die op last van Chur
chill aan het einde van de oorlog opgesla
gen moesten worden, tegen 1.948 opge
ruimd.
De Koninklijke Rotterdamse Lloyd heeft
de bouw van een vrachtschip met een
draagvermogen van 10.750 ton en een ac
commodatie voor twaalf passagiers opge
dragen aan de Rotterdamse Droogdokmaat-
schappy. Het nieuwe schip zal reeds in
September 1956 in de vaart komen
(van hedenmorgen 7 uur)
weers-
toestand
no
1 - 1 P
c w o-g
g
c
IV
dg
ersiag
mm
r- 1:111
Oj
7.S
Helsinki
ij zei
ZO 5
-4
0,3
Stockholm
motregen
ZZO 8
3
2
Oslo
sneeuw
ONO 1
2
1,8
Kopenhagen
geheel bew.
ZZO 10
3
0
Londen
licht bew.
OZO 3
2
5
Amsterdam
zwaar bew.
WZW 8
8
3
Brussel
half bew.
ZW 8
8
3
Parijs
licht bew.
Z 2
5
0,6
Bordeaux
mist
ZW 3
7
1
Grenoble
regen
windstil
8
3
Nice
regen
NW 1
10
0,3
Warschau
geheel bew.
ZO 5
-1
0
Berlijn
geheel bew.
ZZO 5
2
0,4
Frankfort
nevel
ZZW 7
8
3
München
half bew.
windstil
2
0
Zürich
regen
O 2
5
1
Genève
regen
windstil
7
4
Locarno
geheel bew.
ZO 1
4
0
Wenen
nevel
ZO 9
1
0
Innsbruck
half bew.
W 2
2
0
Rome
zwaar bew.
windstil
10
0,4
Neerslag laatste
24 uur.
XDOOOonnonocYx VYYYYVXTTV rm*.- <x YYY
V"
VEEI, WIND
Verwachting, medegedeeld door het
K.N.M.I. in De Bilt, geldig van Vrij
dagavond tot Zaterdagavond, opge
maakt om 10 uur:
Krachtige tot harde en nu en dan tot
storm toenemende wind, aanvankelijk
Zuid-Oostelijk, later ruimend naar
Zuid-West. Aanvankelijk zwaar be
wolkt met regen, later wisselend be
wolkt met enkele buien. Weinig ver
andering in temperatuur.
27 November
Zon op 8.18 uur, onder 16.36 uur.
Maan op 10.18 uur. onder 17.50 uur.
Hoog en laag water in IJmuiden
Vrjjdag 26 November
Hoog water: 4.05 en 16.1$ uur.
Laag water: 12 03 en uur.
Zaterdag 27 November
Hoog water: 4.40 en 16.52 uur.
Laag water: 0.21 en 12.38 uur.
