Twee soorten melk met
vetgehalte van 2\ en pet
KÖSSE32
RED BAN
Viruly hoorde vreemd geluid
toen de „Triton" opsteeg
Hebt U vandaag Uw
DAVITAMON^al gehad?
Het Britse volk was de leeuw;
ik vertolkte zijn gebrul
Hij kreeg op dat moment de
indruk dat er gevaar dreigde
STOFZUIGERS
MORRIS icfmiicu inj/!
Furt wangier
gestorven
Huldebetoon aan Churchill
Huldiging door alle partijen in de
Middeleeuwse Westminster Hall
Onderzoek Triton-ramp
WOENSDAG 1 DECEMBER 1954
TWEEDE KAMER
Tocht noch vocht 4
f zal U deren
bij gebruik van
Huurkoop goederen-
zwendel berecht
Churchill heeft nog niet afgedaan
verrassing
STOPHOEST
ZOUTE DROP
Geef ze
'n „gezonde"
Controverse over het
portret van Churchill
(Van onze parlementaire redacteur)
„Grote staatsman van het Britse Rijk, krijgsman in de worsteling om de vrijheid,
wij wensen u geluk", aldus prof. Gerbrandy (A.R.), toen hij, Nederlands minis
ter-president in de Londense jaren, op voorstel van de Kamervoorzitter ter gelegen
heid van de 80ste verjaardag van Churchill als woordvoerder van de Kamer optrad,
aangezien hij in de jaren van de zware worsteling om de vrijheid nauw met de
Britse premier had samengewerkt. Grote kampioen van Europa, grote vriend van
Nederland, zo schetste prof. Gerbrandy Sir Winston Churchill, die hij hulde bracht
niet slechts voor alles wat hij in de tweede wereldoorlog, mede voor ons, had ge
daan, maar tevens als voortreffelijk geschiedschrijver en als schitterend parlemen
tariër, beschikkend over de gave van het woord als weinigen. „Zijn taal was de
knots geworden, die eerst de jakhals Mussolini en daarna de korporaal Hitier ver
pletterde", aldus prof. Gerbrandy.
Namens de regering gaf minister-presi
dent Drees (naast wie de minister van
Buitenlandse Zaken was gezeten, terwijl in
de diplomatenloge de Britse ambassadeur
deze plechtigheid bijwoonde) uiting aan
haar bewondering voor en dankbaarheid
jegens de man, in wie de grimmige vast
beradenheid verpersoonlijkt was geweest,
waarmee het Engelse volk zich indertijd
heeft geweerd in de strijd tegen het Nazi-
geweld. In de benauwende duisternis
waren de woorden van Churchill het
baken, dat de weg naar de bevrijding wees.
Hij werd „de ontembare" genoemd, maar
steeds had hij zijn leiderschap uitgeoefend
binnen het kader van de democratie.
Minister Drees besloot met de mededeling,
dat de regering haar hulde ook in een aan
de Britse Eerste Minister verzonden tele
gram tot uiting had gebracht, waarop de
Kamer met applaus instemde met het
voorstel van voorzitter Kortenhorst om ook
een gelukwenstelegram namens de Kamer
te verzenden.
Hierna ging de Kamer tot meer alle
daagse dingen over met redevoeringen over
boter, melk en kaas, oftewel over de be
groting van Landbouw.
De heer Biewenga (A.R.) was voor
één vetgehalte van de melk (3 pet.). Hij
hoopte, dat de minister op zijn beslissing
inzake tweeërlei gehalte zou willen terug
komen.
Ir. Vondeling (P. v. d. A.) ging wel
met 's ministers plan mee, doch wilde de
subsidie voor de vette melk laten vervallen.
Laat op de avond begon minister
Mansholt met woorden van dank voor
de van vele kanten gesproken waarderende
woorden bij zijn jubileum, nu hij voor de
tiende keer achtereen de begroting van
Landbouw had te, verdedigen.
Men had gesproken over een zekere on
rust in de landbouw en over het keren van
het getij, en daar zat volgens de minister
wel wat in. Er is inderdaad een daling in
het prijspeil. Dank zij de hoogconjunctuur
in andere bedrijfstakken is er wel een toe
nemend verbruik, hetgeen voor de land
bouw gunstig is. Maar er valt tevens een
onevenwichtigheid tussen landbouwvoort-
brenging en het verbruik waar te nemen.
Met ir. Vondeling zag de bewindsman het
probleem van grote voorraden in het ene,
en tekorten in een ander deel van de
wereld. Bedenkelijk noemde hij het, dat
men een oplossing der moeilijkheden zoekt
op nationale grondslag, bijvoorbeeld door
protectionisme, waaraan alle landen zich
schuldig maken. Aldus wordt er een markt
geschapen, die nauwelijks meer een
wereldmarkt te noemen is. Het spel van
vraag en aanbod kan zich daarbij nauwe
lijks doen gelden.
Een groot deel van onze landbouwvoort-
brenging, ongeveer 35 procent, moeten wij
op de internationale markt afzetten, tegen
over Amerika slechts 5 procent. In hoge
mate hebben wij intussen toch op een zeer
voorzichtige politiek van het Amerikaanse
ministerie van Landbouw gesteund, onder
welks parapluie wij tot nu toe nog konden
schuil gaan. Voor ons is het nodig actief te
zijn met het oog op het gevaar, dat men
elders de invoer zou gaan beperken.
Op een vraag van de heer Van Meel
(KVP), kon de minister verklaren, dat er
ADVERTENTIE
V
de keelontsméftende"tabletten
„Als het maar verkocht kan worden: dat
is voor winkeliers die goederen in huur
koop afstaan blijkbaar het voornaamste.
Een huurkoopcontract dat niemand leest,
ziedaar het enige zakelijke voorbehoud
dat bij de transactie wordt gemaakt".
In deze geest is ter zitting van de
rechtbank te Amsterdam achter de groene
tafel menige opmerking gemaakt door de
president, mr. J. Coninck Liefstinig, door
de raadsheren en door de officier van justi
tie, mr. W. B. J. Aberson.
Huurkoop van auto's, electrische was
machines, tape-recorders, bromfietsen,
auto-radio's, stofzuigers en electrische
scheerapparaten was de aanleiding geweest
van een aantal delicten (alle verduistering
en heling) waarvoor tegen negen Amster
dammers acht mannen en een vrouw,
achtereenvolgens straffen werden geëist
variërend tussen anderhalf jaar gevange
nisstraf en f 100 boete.
nog wel bereidheid in Amerika is ons met
de overschotten te helpen, echter niet op
lange termijn. En dal geefl te denken.
Want de overschotten zullen eerder toe-
dan afnemen en daarmee hebben we reke
ning te houden. Zoekend naar een oplos
sing op lange termijn moeten we nagaan,
hoe door welvaartsverhoging de consump
tie kan toenemen in gebieden als India,
Pakistan, een groot deel van Afrika en In
donesië. Daarom is, met het oog op dat be
leid op lange termijn, de hulp en techni
sche bijstand aan die gebieden zo belang
rijk.
Landbouw-integratie
Over de landbouwintegratie in West-
Europa, ook door de heer Van Meel be
sproken, zei de minister, dat op het gebied
van de landbouw geen oplossing op supra
nationale grondslag bereikbaar bleek.
Daarom achtte hij het nu geraden de
landbouwsamenwerking te zoeken binnen
het raam van de organisatie voor Europese
economische samenwerking, al zag hij wei
in, dat men er langs die weg uiteindelijk
niet zal komen.
Het blijft dus gewenst, ondanks de
op het ogenblik niet gunstige vooruitzien-
ten, zodra het kan toch weer te trachten de
supra-nationale richting in te slaan. In het
bilaterale stelsel ziet de minister voor
Europa een groot gevaar. Het streven is er
op gericht ook de landbouw een wezenlijke
plaats in de Benelux-economische unie te
geven. Het „overgangsprotocol" van 1947
is meer en meer voor Belgisch landbouw-
protectionisme gebruikt. Men is in deze
niet naar elkaar toe gegroeid. Met het oog
ADVERTENTIE
GRGAN0N-0SS
op de komende Beneluxbijeenkomst heeft
Nederland voorstellen gedaan om het land-
bouwprotocol van 1947 te herzien, zodat
beslissingen niet meer eenzijdig zullen
worden genomen.
Melk
Hierna bracht de minister de melk ter
tafel. Hij zette uiteen dat zijn beleid in dit
opzicht geenszins te opportunistisch, maar
rechtlijnig is. Reeds tien jaar lang hebben
we een minimumprijs voor de melk. In dit
opzicht is er dus een vast beleid. Maar bij
de uitvoering daarvan, met name wat de
basis voor de garantieprijs betreft, is ge
bleken dat in het belang van de landbouw
de garantieprijs niet meer te handhaven is.
Het verschil tussen de arbeidsproductivi
teit op de zandgronden en de kleigronden
speelt hier mede een rol.
Twee percentages voor vetgehalte
Hierna verdedigde minister Mansholt
het doen leveren van melk met Vk pet. en
2 lA pet. vetgehalte. Op den duur zal de
subsidie moeten verdwijnen, maar afschaf
fing van de subsidie op consumptiemelk
zal nog een tijd moeten uitblijven. Bij de
volvette melk zal de subsidie op 2, bij de
magere melk op 4 cent per liter neerkomen.
De heer De Ruiter (C.H.), die wèl
voor twee soorten melk, maar niet voor
twee verschillende prijzen voelde, zag zich
dus in dit laatste opzicht teleurgesteld.
De veenkoloniën
Het vraagstuk van de vergoeding aan de
aardappeltelers in de veenkoloniën wegens
aardappelmoeheid is in behandeling.
Minister Mansholt heeft zich gewend tot
het Bedrijfschap voor Consumptieaard
appelen voor hulpverlening omdat het be
drijfschap nog fondsen heeft en het ge
wenst zou zijn die voor hulpverlening te
besteden. Indien het bedrijfschap zelf het
voorbeeld zou geven, aldus de minister,
dan zou de overheid niet willen achter
blijven. „De eerste berichten van het be
drijfsleven zijn echter niet bemoedigend,
maar teleurstellend, want het bedrijfschap
wil geen hulp verlenen. Dat wil zeggen dat
ik ook niets doe."
ADVERTENTIE
Van onze correspondent in Londen)
Sir Winston Churchill zei gisteren bij zijn huldiging door het parlement dat nog
hooit in de Britse historie zoiets was gebeurd en in het buitenland waarschijnlijk
evenmin. De middeleeuwse Westminster Hall was voor deze gelegenheid in
een feestzaal herschapen. Het weer was slecht, even bar als tachtig jaar ge
leden op Churchill's geboortedag. Toen woedde er een storm en vergingen er
schepen op zee, precies als thans. Maar toen het middaguur naderde klaarde
de hemel op en stroomden de zonnestralen in brede bundels de geweldige ruimte
binnen. Bovendien straalde het licht uit de grote kronen en uit de lampen, die
waren aangebracht in de verweerde eiken zoldering.
I
Er waren 2500 genodigden, maar er
heerste de sfeer van een familiefeest. Voor
Churchill is het parlement waarin hij zijn
hele leven vertoefd heeft zijn tweede ge
zin. Het brede bordes onder het oorlogs
gedenkraam was in een podium veranderd,
bekleed met een diep-blauw tapijt en af
gezet door een weelde van bloemen. In
een hoek speelde het strijkorkest van de
grenadiers garde. Het felle rood der tu
nieken vlamde op tegen de stenen grijs
heid der omgeving.
Klokslag twaalf uur trad Churchill, ver
gezeld van zijn gracieuse echtgenote, bin
nen. Lady Churchill droeg een bontmantel
en had een prachtig boeket in de hand.
Churchill was in het zwart met het be
kende vlinderdasje. De stoel, waarop hij
zou plaats nemen, was electrisch ver
warmd. Deze binnenkomst was een aan
grijpend moment. Het was doodstil in de
zaal, maar tussen de eeuwenoude muren
klonk de echo van doffe, steeds aanzwel
lende paukenslagen in het rythme van de
eerste maten van Beethoven's vijfde sym-
phonie, welke in morse de letter „V" (van
Victorie) aangeven, zoals de B.B.C. deze
sinds de bezetting in haar uitzendingen
voor het continent laat horen. Staande
bracht men hem een ovatie.
Churchill luisterde vergenoegd naar de
geestige rede van Clement Attlee, de leider
der oppositie, die hem namens de parle
mentsleden van beide huizen zijn door
Graham Sutherland geschilderde portret
aanbood. Attlee zeide aan het slot dat hij
zijn plicht als oppositieleider, zou verza-
"kfen door Churchill een langdurig premier
schap toe te wensen, maar hij hoopte dat
Churchill in zijn leven nog het begin zal
aanschouwen van een tijdvak van wereld
vrede, na de stormen, die hem waren toe-
Op de tweede dag van het onderzoek naar de oorzaak van de ramp met de
„Triton", in de grote zaal van de „King's Inns" te Dublin, is commodore A.
Viruly, de gezagvoerder van de „Triton", als getuige gehoord. De belangrijkste
verklaring van Viruly was, dat hij een vreemd geluid hoorde precies op het
ogenblik dat de „Triton" loskwam van de startbaan op het vliegveld Shannon.
Hij maakte zich even ongerust over het ongewone geluid. De tweede piloot
en de boordwerktuigkundige reageerden echter niet, zodat Viruly er niet
verder op gelet had. De machine was normaal gaan stijgen.
Nadat Viruly de in het Engels gestelde
eed had afgelegd volgden zijn eveneens in
het Engels uitgesproken antwoorden op
de vragen van de heer Sean McBride. de
vertegenwoordiger van de Ierse procureur-
generaal.
McBride: „Had u al lantg met Super Con
stellations gevlogen?"
Viruly: „Ongeveer een jaar."
McBride: „Had u op 5 September een
normale reis gemaakt van Amsterdam
naar Shannon?"
Viruly: „Ja, behalve dan dat de korte
golf-apparatuur van de radio uitviel."
McBride: „Die is vernieuwd op Shannon.
Maar er was bovendien vertraging in Am
sterdam geweest."
Viruly: „Ja, de remmen waren gerepa
reerd."
Daarna volgden vragen en antwoorden
over het totale gewicht van het toestel en
de voorbereidende maatregelen die aan de
start op Shannon voorafgingen. De start
baan was aangewezen. Er stond een Zuid-
Oosteliike wind, hetgeen daar weinig voor
komt. Daarna volgde een volledige con
trole van het toestel, zoals gebruikelijk is.
McBride: „Was bij deze controle alles
normaal?"
Viruly: „Absoluut." Hii had met de
boordwerktuigkundige en de eerste vlieger
Parfitt de snelheden voor het opstijgen
vastgesteld, waarna Parfitt de verkeers
toren om het vertreksein had gevraagd.
Viruly had de remmen geprobeerd en de
motoren laten draaien.
„Toen het startsein was gegeven", aldus
Viruly, „zette ik de remmen los, zodat de
machine vooruit begon te rollen en lang
zamerhand vaart kreeg. Ik stuurde aanvan
kelijk met het neuswiel. totdat we een
snelheid hadden van (10 knopen (111 km
per uur) Daarna volgde de besturing met
het roer. Steeds sneller schoot de machine
vooruit en toen we 125 knopen gingen,
kwam het moment om de lucht in te gaan.
Precies op dat moment hoorde ik, althans
ik dacht het te horen, een eigenaardig ge
luid, dat van bakboord kwam. Het scheen
mij even toe alsof een van de linkermotoren
een ander geluid begon te maken. Het was
geen klap of zoiets. In een flits keek ik
opzij naar Parfitt en naar de boordwerk
tuigkundige om te zien of zij het ook hoor
den. Maar zij vertoonden geen enkele reac
tie en toen hoorde ik bet vreemde geluid
ook niet meer. Op hetzelfde moment trok
ik de machine normaal de lucht in.
„Had u zich wel even ongerust gemaakt
over het geluid?" vroeg de president.
„Inderdaad", antwoordde Viruly, „met
zo'n vol en zwaar geladen toestel".
„We hadden bij het omhoog gaan 125
knopen snelheid", vervolgde Viruly, „en
ik merkte dat we een vlakke klim hadden,
dat we niet snel stegen. Ik liet het landings
gestel daarom snel intrekken. Terwijl het
omhoog kwam vlogen we nog boven het
vliegveld naar de waarschuwingslichten
vlak buiten het veld. Wij kwamen op goede
hoogte over die lichten. Daarna begon ik
aan een steilere klim, omdat we inmiddels
meer vaart hadden gekregen. Bij 140 kno
pen snelheid vroeg ik om enige verminde
ring van vermogen, op dait moment wordt
de kracht van de motoren iets terugge
bracht door de boordwerktuigkundige. In
tussen klommen we nog steeds. Nadat de
naald van de hoogtemeter de 250 voet voor
bij was, gaf ik opdracht: vleugelklappen
intrekken. Nadat de klappen in waren, ver
zocht ik om extra klimvermogen. De snel
heidsmeter gaf toen 160 knopen aan.
Plotselinge daling
Op dat moment kreeg ik de indruk, dat
er iets verkeerd was met de machine. Nog
voor we de tijd hadden gehad alle normale
controlewerkzaamheden na een start uit
te voeren, maakten wij een zeer steile,
plotselinge daling. Op de daalsnelh'eids-
meter zag ik dat we duizend voet per mi
nuut naar beneden gingen. Aangezien dit
instrument meestal traag reageert, zijn we
waarschijnlijk nog sneller naar beneden
gegaan. Ook de naald van de hoogtemeter
sloeg terug en op datzelfde moment raak
ten we het water. In zeer korte tijd kwam
de machine toen tot stilstand. Even was ik
geheel versuft en er ging enige tijd voorbij
voor ik tot handelen in staat was. Toen
begonnen we direct met de reddingspogin
gen."
Nadat Viruly was uitgesproken, stelde de
heer McBride opnieuw vragen.
McBride: „Verliet u de grond op hetzelf
de moment dat u het vreemde geluid
hoorde?"
Viruly: „Ja, op precies hetzelfde mo
ment."
McBride: „Had u even de indruk dat er
gevaar dreigde?"
Viruly: „Ja, een ogenblik wel."
McBride: „Hebt u ook opgelet hoe groot
uw stijgsnelheid was?"
Viruly: „Ja, ik heb ook op de stijgsnel-
heidsmeter gekeken. Die gaf toen een klim-
snelheid van 709 voet per minuut aan."
Instrumenten waren in orde
Voordat Viruly gehoord werd had de
heer G. B. Probert, luchtvaartdeskundige
van het Ierse ministerie van Industrie en
Handel, een uitvoerige uiteenzetting over
het onderzoek van het wrak van de „Tri
ten" gegeven. Hij was daarbij tot de con
clusie gekomen, dat voorzover de instru
menten in de stuurhut na de ramp nog
konden worden onderzocht, geen tekort
komingen waren geconstateerd die slecht
functionneren tot gevolg zouden hebben
ADVERTENTIE
Vooreen GOEDE vulpen
ADVERTFNTIE
H. J. MAERTENS N.V.
Nassaustraat 5 Haarlem Tel. 15320
ADVERTENTIE
BARTELJ0 RISSTR. HAARLEM - TEL 13439
FERD. B0LSTR. 48 A'DAM TEL 717162.
bedeeld. Daarna trok Attlee het gordijn
weg waarachter het schilderij ging. Ver
volgens werd het geschenk van het Lager
huis, een prachtig gebonden boek met
handtekeningen en voorzien van een op
dracht aangeboden. Tien fanatieke La-
bour-leden hadden geweigerd te tekenen,
maar Churchill zeide later in zijn rede
dat hij dat volkomen begreep. Het was
een vrije uitdrukking van hun wil, zoals
in een democratie betaamt.
Churchill's dankwoord was vol humor.
„Ik vraag mij af", zei hij, „of ergens ter
wereld een partijpoliticus die nog niet is
afgetreden en die elk moment bij een
controverse kan worden betrokken, ooit
met zoveel vriendschap is bejegend." Het
daverde van het lachen bij deze toespeling.
„Deze eenheid", zo zeide Churchill", is
een treffend voorbeeld van het Britse
parlementaire beginsel. Laat politiek bui
ten het particuliere leven!
In het bijzonder richtte Churchill zich
tot Attlee, zijn plaatsvervanger tijdens de
oorlog. „Wij beiden zijn de enigen onder
de levenden, die het Britse premierschap
hebben bekleed." Hij ontkende, dat hij het
was die Engeland tijdens de oorlog had
aangevuurd. Het was juist omgekeerd. De
natie had hem geïnspireerd.
Het Engelse volk was een leeuw ge
weest. Maar hij had het geluk de taak
toegewezen te krijgen het gebrul te laten
horen. Churchill besloot zijn opgewekte
rede met de woorden: „Het einde van mijn
reis nadert thans. Ik hoop dat ik het land
nog enige diensten zal, kunnen bewijzen."
Terwijl een vreugdevolle trompet-melo
die weerklonk werd Churchill door de
beide bepruikte kamer-voorzitters, de
Speaker van het Lagerhuis en de lord
kanselier van het Hogerhuis, langzaam
uitgeleide gedaan over het lange midden
pad van de Hall, zodat iedereen gelegen
heid had hem nog eens toe te juichen.
Na de lunch in Downing Street ging Sir
WOLLEN JUMPERS - VESTEN
Sir Winston Churchill verlaat zijn woning
in Downing Street 10, op weg naar de
opening van het parlement.
Winston weer gewoon aan het werk. Om
kwart voor drie verscheen hij in het La
gerhuis, dat een voorproefje kreeg van
Sir Anthony Eden als premier. Want om
Churchill, die al zoveel speeches moest af
steken, niet te zwaar te belasten, leidde
Eden in zijn plaats de debatten over de
troonrede in.
Gisteravond kreeg Churchill in een der
zalen van het Hogerhuis van Eden nog
een geschenk uit naam van de conserva
tieve fractie in beide huizen, bestaande
uit twee antieke zilveren drinkbekers,
dragende het Churchill-wapen, welke nog
hebben toebehoord aan de zoon van de
eerste Sir Winston Churchill. Daarna werd
Churchill door de koningin in audiëntie
ontvangen, zoals elke Dinsdagavond ge
beurd.
„Een opmerkelijk voorbeeld van
moderne kunst"
Niet Sir Winston Churchill heeft op zijn
verjaardag een controverse uitgelokt, maar
zijn door Graham Sutherland geschilder
de portret. Tijdens zijn toespraak zeide
Churchill op ironische toon: „Dit is een
opmerkelijk voorbeeld van moderne
kunst". Hij zei het op een manier dat
iedereen in lachen uitbarstte. Vergoelij
kend voegde Churchill er aan toe dat het
portret getuigenis aflegde van kracht en
De dirigent dr. Wilhelm Furtwangler
is op 68-jarige leeftijd in een sanatorium
te Baden Baden aan longontsteking ge
storven. Hij was eerste dirigent van het
Berlijns Philharmonisch Orkest en het
Weens Philharmonisch Orkest.
Furtwangler in het Amsterdamse
Concertgebouw.
Furtwangler gold als de grootste der
hedendaagse Duitse dirigenten en genoot
vooral internationale faam door zijn in
terpretatie van de Duitse symphonische
toonkunst. Als zoon van de negentiende
eeuw gaf hij met grote intensiteit gestalte
aan romantische muziek. Als componist
heeft Furtwangler onder meer twee sym-
phonieën, een Te Deum, een pianoconcert
en twee vioolsonaten geschreven.
Hij werd op 25 Januari 1886 te Berlijn
geboren als zoon van een bekende Duitse
archaeoloog. Hij begon zijn muziekstudie
te München, toen hij acht jaar oud was.
Furtwangler kreeg zijn eerste grote
kans als operadirigent in 1915 te Mann
heim, nadat hij reeds enige ervaringen
had verworven met orkesten te Zürich,
Straatsburg en Lübeck.
In 1920 volgde hij Richard Strauss op
als dirigent van symphonie-concerten met
het orkest van de Berlijnse Staatsopera en
hij was de opvolger van Willem Mengel
berg als dirigent van de concerten van het
Frankforter Museum.
Tussen de beide wereldoorlogen gold hij
als een der belangrijkste dirigenten.
Furtwangler speeide in Duitsland ge
durende de oorlog, maar liet ook werken
van Hindemith, hoe wel deze toen „niet
gewenst" was, uitvoeren. Een denazificatie.
hof verklaarde in 1946, dat hij geen met
de nationaal-socialisten sympathiserende
was geweest. Hij sloeg in 1936 een uitno
diging om Toscanini bij het Philharmo
nisch Orkest van New York op te volgen
als permanent dirigent af na krachtige
protesten van anti-nationaal-soeialistisch
gezinde Amerikanen. In 1939 werd hij be
noemd tot directeur van het muziekleven
in Wenen, een „nazi"-regeringsbenoe-
ming. Het geallieerde militaire bestuur
sloot hem bijna een jaar lang uit van
leidende functies in het Duitse muziek
leven. Zijn eerste concert in Berlijn na
zijn zuivering verwierf grote bijval. Ge
durende zijn proces kon Furtwangler aan
tonen, dat hij verscheidene keren zijn of
ficiële positie had aangewend om Joodse
musici te helpen. Hij zei, dat het eenvou
dig voor hem zou zijn geweest om naar
het buitenland te gaan, maar dat hij „de
voorkeur had gegeven aan de moeilijke
taak om in Duitsland te blijven".
Op het podium zwaaide hij met zijn
lange armen in de lucht, danste hij heen
en weer, schreeuwde en zong hij luidkeels
uit louter opgetogenheid. Hij dirigeerde
uit het hoofd. Zowel zijn levenswijze als
zijn verschijning waren ascetisch. Hij at
geen vlees en dronk of rookte niet. Furt
wangler is tweemaal getrouwd, in 1923
met Zitla Lund uit Kopenhagen en in
1943 met Elizabeth Albert uit Wiesbaden.
Enkele jaren geleden leidde hij te Am
sterdam nog een concert door het Weens
Philharmonisch Orkest
oprechtheid, eigenschappen waar geen
parlementslid buiten kan.
Nooit hebben wij een schilderij feller
horen kraken, dan toen de aanwezigen na
afloop van de huldiging het schilderij van
nabij konden bekijken. Graham Suther
land had zich reeds op de storm voorbe
reid door van te voren te verklaren dat hij
Churchill, zonder deze onrecht aan te
doen, had afgebeeld zoals hij hem zag.
Maar welk een contrast tussen de leven
de Churchill met zijn gezonde gelaatstint
en dit kleurloze grauwe schilderij, waarop
Churchill een masker vertoont van een
afgematte ontstemde oude man.
De uitdrukking van Churchill's gelaat
is wel knap getroffen, maar er zitten te
veel lijnen in, waarmede de kunstenaar
getracht heeft de vele facetten van zijn
persoonlijkheid uit te beelden. De dishar-
moniërer.de kleuren van het geheel, grijs
zwart op een goud-gele achtergrond, ma
ken dit tot een allesbehalve opwekkend
portret, dat Churchills sprankelende vita
liteit tekort doet.
(AFP) Sutherland, aan wie het
slechts acht maal gelukt is Churchill voor
zijn portret te laten poseren, vertelde, dat
de staatsman vol goede wil was, maar niet
stil kon zitten, hoewel hij zich-zelf daar
van niet bewust was.
