Goed voetbal Bondselftal
beloond met vier-nul zege
TRAFFIC
^«TRAFFIC
I
luidt een nieuw tijdperk in
"T
80
II
.Clowntje Rick
Opdracht
in Wenen
Improductief Austria verslagen
Lenstra de tacticus,
Dillen de schutter in
Nederlandse aanval
HHMMHPtilil
De Harder, Mesman en
Kuys bij centrale training
Van der Hart mag
voor Fortuna spelen
Dammen
St. Bavo kampioen
Overal waar TRAFFIC, de echte pure Virginia-sigaret
verschijnt, betekent TRAFFIC een nieuw tijdperk voor
iedere rechtgeaarde Virginia-roker.
Rook TRAFFIC en U zegt met duizenden:
Ct
Motorsport
Achttien Nederlanders
in Rallye Monte Carlo
HHIJC versloeg BSC
Voor de kinderen
Nauwelaerts d'Agé neemt
belangrijke initiatieven
Wederom overwinning
van Haarlemse Damclub
FEUILLETON
door Anne Duffield
DONDERDAG 23 DECEMBER 1954
- -
n
iïi
liilpl
i^^^^^MraSsSsggSiiSg
illlllildi
(Van onze sportredacteur)
Met niet minder dan viernul bleef gisteren het Nederlands Bondselftal in het Olym
pisch stadion in Amsterdam het Oostenrijkse Austria de baas in een wedstrijd, die een
ware verademing was in vergelijking met de oefenwedstrijden van de laatste jaren
tegen Duitse, Oostenrijkse of Engelse clubs. We zoud »i zelfs willen beweren dat
was er een interlandwedstrijd tegen de Ieren, Denen of Belgen aanstaande wij
die met het grootste vertrouwen tegemoet zouden zien. En wel vooral omdat het
elftal, dat gisteren zo'n voortreffelijke indruk maakte op de bijna dertigduizend toe
schouwers, nu eens niet verviel in de fouten, die bij de selectieteams van de laatste
jaren steeds zo duidelijk aan het licht kwamen: een tekort aan techniek en lichame
lijke conditie.
Maar er is vooreerst geen interland in Maart pas en wellicht is dat beter ook.
Want na de wedstrijd van gisteren hebben degenen die het Nederlands elftal moeten
samenstellen een rijtje namen kunnen opschrijven van spelers waarmede ze verder
kunnen gaan die ze een nieuwe kans kunnen geven en die spelend in de vorm
als tegen Austria een krachtige kern zullen zijn voor een Oranje-team, dat weer
tot bevredigende resultaten kan komen. Een team, dat zal laten blijken dat het binnen
korte tijd de achterstand op het internationale peil heeft ingehaald.
Let wel, één zwaluw maakt nog geen
zomer en één ruime overwinning op een
buitenlands clubelftal nog geen winnend1
Nederlands elftal. Men behoeft de ogen
niet te sluiten voor het feit dat Lenstra en
De Harder, die gisteren de linkervleugel
vormden, samen achtenzestig jaar oud zijn,
dat Roosenburg en Timmermans hun beste
voetbaljaren in het buitenland hebben
doorgebracht en dat bij voorbeeld Klaas-
sens en De Munek ook al niet zo jonig meer
zijn en dus eerder nn vorm achteruit dan
vooruit zuilen gaan. Maar daartegenover
staat echter dat genoemde oudere spelers
met jongere krachten als Mesman (Am
sterdam), Küys (Haarlem), die inviel voor
de geblesseerde Wiersma, Van der Hoek
en Steenbergen (Feyenoord) en Dillen
(PSV) samen een team vormden dat weer
gezien mocht worden en dat als eiftai-
voor-die-weg-terug ruim voldoende per
spectief bood.
Beweeglijke aanvalslinie
Nemen wij de voorhoede ondier de loupe
dan kunnen wij niet anders zeggen dan dat
alle spelers - met uitzondering van Bertus
die Harder in grote
vorm waren. Er zat
gisteren vaart in het
aanvalsspel. Dillen
ontpopte zich ander
maal ais een zeer ge
vaarlijk en beweeg
lijk buitenspeler,waar
aan Kowanz en Swo-
boda heus geen
kwajongens als het
om voetballen gaat
weinig plezier beleef
den.
Hij maakte drie
doelpunten, waarmede
hij ook zijn naam als
schutter bevestigde.
In de achtste minuut
schoot hij de bal hard
F P&D 4. en zuiver in uit een
pass van Timmer
mans, in de zevende
minuut van d'e twee
de helft passeerde hij
de uitstekende Oos
tenrijkse keeper
Schweda andermaal
nadat hij d'e bal haar-
zuiver van Roosenburg had toegespeeld
gekregen. En nadat in de zesentwintigste
minuut Klaassens had gescoord toen hij
hand op doel schoot en De Harder heel
listig over de bal heenstapte knalde Dillen
tien .minuten voor het einde andermaal
raak met een even hard als zuiver schot.
Bij ai deze lof voor d'e PSV'er gebiedt de
eerlijkheid te ieggen dat het hem in en
kele gevallen wel gemakkelijk werd ge
maakt door zijn mede-aanvallers. Want
vóór het strafschopgebied combineerden
Timmermans, Roosenburg en Lenstra'veel
al wel zo handig dat de defensie van
Austria dikwijls niet wist waar het te
zoeken.
Bij dat alles was Lenstra steeds weer de
slimste. Wie soms gedacht had dat de Hee-
Dillen.
Een sportief gebaar van aanvoerder
Roosenburg. Toen de Oostenrijkse spil
Melchior gewond werd, ging de Neder
lander ook mee buiten de lijnen.
renvener in de loop der jaren iets aan
kennis van het spei had ingeboet of minder
handig met de bal was geworden, kwam
wel heel bedrogen uit. Actief en leep ais
nooit tevoren speelde hij steeds weer gaten
in de verdediging van Austria, gaf op de
centimeter nauwkeurige passes en schuwde
als het moest geen enkel duel. Alleen met
schieten was de Fries minder op dreef,
maar dat viel de duizenden met goed voet
bal waarlijk niet verwende toeschouwers
door het surplus aan andere kwaliteiten al
niet eens meer op.
Jammer voor hem was dat De Harder
niet zo best meer mee bleek te kunnen
komen. De ex-Bordeaux-speler had de wil
wel, maar kon de weg niet vinden. Zijn
plaatsen was onvoldoende en vooral in de
tweede helft speelde het zware veld hem
duidelijk parten.
Hechte verdediging
Over d'e middenlinie en verdediging kun
nen wij koet zijn. Die was goed zonder
meer. Klaassens had een zwak begin, maar
maakte na rust veel goed en de Feyenoor-
der Steenbergen, die de met griep op bed
liggende Van Schiindel verving, wisselde
heel goede met minder zekere momenten
af. Zij beider, echter lieten zich nog te veel
van het middenveld verdrijven door de
zulk een fraaie positiespel spelende Oos
tenrijkers.
Voor de rest van het team Mesman,
Kuys Van der Hoek en De Munck
niets dan lof. Men zou uit de uitslag kun
nen afleiden dat zij een gemakkelijke mid
dag hadden. Niets is echter minder waar.
Zij hadden echter wel een voordeel. En
dat was het te lang combineren van de
Oostenrijkers. Op momenten dat de Ne
derlanders al lang een schot hadden ge-
Dillen scoort het eerste Nederlandse doel
punt. V.l.n.r.: Melchior, doelverdediger
Schweda, Fischer, De Harder, Swoboda,
Stotz, Dillen en Timmermans.
waagd, tikten de Austria-voorwaartsen de
bal nog maar lustig door. En aangezien dat
in de meeste gevallen in de breedte ge
beurde en lange throuighpasses uitbleven,
konden Kuys, Mesman of Van der Hoek
steeds nog op tijd ingrijpen en met goed
afgeven d-e basis vormen voor een tegen
aanval. De vroegere keeper van FC Köln
kreeg het dan ook niet zo d'ruk alls hij
en vele anderen verwacht had. Wat hij
kreeg verwerkte hij op een wijze die ver
trouwen in zijn capaciteiten inboezemde.
En Austria? De Oostenrijkers, die een
zware reeks wedstrijden in eigen land ach
ter de rug hebben, zullen ongetwijfeld beter
kunnen. Hetgeen zeker niet zeggen wil diat
zij willoze slachtoffers waren van op een
overwinning beluste Nederlanders. Vooral
in de eerste helft was van weinig krachts
verschil sprake en haddien de Oostenrijkers
niet dat ver doorgevoerde samenspel ge
speeld, een of twee d-oelpuoten zouden ze
zeker gemaakt kunnen hebben. Hetgeen
we ze gaarne gegund zouden hebben. Het
opstellen van die befaamde Ocwirk als spil
in plaats van als midVoor, zoals gisteren,
zou de score ongetwijfeld ook wel anders
hebben doen zijn.
Perspectieven
Hoe dan ook, cadeau gaf Austria de
overwinning niet. De Nederlanders moesten
alle krachten inspannen om de zege te be
halen. Vier-nul zou het nooit geworden
zijn als de Oostenrijkers niet steedis het
initiatief vooral voor wat betreft het
tempo aan de spelers van het Bonds
elftal hadden gelaten, maar zelf de speel-
enelheid hadden bepaald. Waarmede wij
echter niets af willen doen aan de onge
twijfeld gunstige perspectieven, die de
oefenwedstrijd opendie. Ook al blijft het
dan ook minder prettig een toeschouwer
naar een Nederlander (De Harder) te moe
ten horen roepen dat hij maar moed moet
houden, omdat het leven toch pas bij veer
tig begint
Naar wij vernemen ligt het in de bedoe
ling van de keuzecommissie van de K.N.V.B.
om het aantal spelers van de centrale trai
ning uit te breiden tot 24, dit mede in ver
band met het feit, dat in het voorjaar niet
alleen een wedstrijd tegen het Belgisch B-
elftal op het programma staat, maar zeer
waarschijnlijk ook een ontmoeting tegen
Zwitserland B. Mocht de wedstrijd tegen
Zwitserland B doorgaan, dan komt hiervoor
als datum 1 Mei in aanmerking, dezelfde
dag, waarop Nederland in Dublin tegen
Ierland speelt.
Inmiddels zuilen Mesman (Amsterdam),
Kuys (Haarlem) en De Harder (Den Haag)
worden uitgenodigd zich Dinsdag 28 Decem
ber te voegen bij de andere spelers van de
Nederlandse elftalclub, die dan weer in het
Olympisch stadion bij elkaar komen voor de
wekelijkse oefeningen.
Naar wij vernemen zouden de onderhan
delingen over de transfersom inzake het
overgaan van Van der Hart van de Franse
club Lille naar Fortuna '54. waarvoor de
KNVB zijn bemiddeling heeft verleend, zijn
eeslaagd. Van der Hart wordt Zondag 26
November door Fortuna opgesteld in de
competitiewedstrijd tegen Sparta (Rot
terdam).
Voor de damcompetities werden de vol
gende wedstrijden gespeeld:
Eerste klasse district Kennemerland: Be-
verwijkse Damclub ISt. Bavo 1010: KNC
Halfweg 515; St. BavoHaarlem/Óoster-
kwartier 119; HillegomVKD 137; Het
OostenIJmuiden II 155.
St. Bavo (Heemstede) werd ongeslagen
kampioen in de eerste klasse en promoveert
naar de hoofdklasse van de Kon. Nederl.
Dambond. Het kampioenschap is terecht
gekomen bij de vereniging, die door haar
prestaties in deze competitie er het meeste
recht op had, hetgeen uit de stand in de kop
groep wel duidelijk blijkt: St. Bavo 16 pun
ten (9 wedstrijden); 2. Het Oosten 13 punten
(9 wedstrijden); 3. en 4, Haarlem/Ooster
kwartier 11 punten (8 wedstrijden): 5. Haar
lemse Damclub II 9 punten (8 wedstrijden).
Degradatie-candidaten zijn VKD, KNC en
IJmuiden II.
Tweede klasse district Kennemerland:
HoofddorpVKD II voorlopig 108; Bever-
wijkse Damclub IIIJmuiden III 812;
SportiefHaarlemse Damclub III 164.
I
Voor de Rallye Monte Carlo, die van 17
tot 24 Januari zal worden gehouden, zijn ten
slotte definitief 362 inschrijvingen aanvaard,
en wel 133 uit Groot Brittannië, 87 uit
Frankrijk, 22 uit Duitsland, 17 uit Zweden,
18 uit Nederland, 16 uit Denemarken, 12 uit
Griekenland, 11 uit Finland, 10 uit Noorwe
gen, 8 uit Portugal, 7 uit Spanje. 6 uit Zwit
serland, 7 uit Monaco, 3 uit Italië, 3 uit
Ierland, 1 uur Brazilië en 1 uit Turkije.
In Monte Carlo zullen 87 deelnemers star
ten, in Glasgow 102, in Stockholm 40, in Oslo
15, in Palermo 6, in München 49, in Lissabon
46 en in Athene 17.
De in Den Haag voor de competitie om de
West-Europa Cup gespeelde ijshockey-wed-
strijd tussen HHIJC en BSC (Berlijn) is in
een 72 zege voor de Hagenaars geëindigd.
De tussenstanden waren 21. 11, 40.
De stand in de competitie luidt thans:
HHIJC
Dusseldorf
Berlijn
Bad Nauheim
Luik
Keulen
Antwerpen
12
4
4
0
0
0
0
62—20
17— 7
19—14
3— 4
3— 8
6—25
20—52
FINLAND NIET IN OLYMPISCH VOET-
BALTOURNOOI. Het bestuur van de
Finse Voetbalbond heeft besloten niet deel
te nemen aan het Olympisch Voetbaltournooi.
Daar schrokken onze jongens geweldig van... Zoiets gemeens hadden ze niet ver
wacht!
Bunkie sprong verschrikt opzij toen de steen dwars door de ruit vloogde stukken
glas kwamen vlak langs zijn hoofd naar binnen.
„Oei!" riep hij onthutst.
Maar toen werden ze alle drie verschrikkelijk kwaad. Dat was gewoonweg 'n schan-
mdaalzomaar een steen door de ruiten van hun mooie huisje te smijten, de
schooiers!
„Gemene lafbekken!", schreeuwde Rick woedend. „Daar zul je spijt van hebben!"
De jongens buiten waren, eerlijk gezegd, ook wel even geschrokken van het geraas
van dat brekende glas. Maar de aanvoerder stookte ze op.
„We zullen ze wel krijgen, jongens!", riep hij. „We zullen wel zorgen, dat we ze te
pakken krijgen!"
Toen kregen de andere helden ook weer moed. Ze kwamen op de hut af en begonnen
daverend met hun knuppels op de deur te rammelen.
„Kom er uit!", schreeuwde de aanvoerder. „Kom er uit, of we slaan de hele keet
in elkaar!"
Nauwelijks tien dagen nadat de Nederlan
der J. Nauwelaerts d' Agé tot voorzitter van
de Europese Judo Unie is gekozen, heeft hij
een belangrijk initiatief genomen.
Op Maandag 27 December komt de heer
Nauwelaerts d' Agé in Farijs bijeen met zijn
mede-bestuursleden BonetMaury (Frank
rijk) en Barnes (Engeland) om een agenda
op te stellen voor een einde Januari in Parijs
te houden vergadering van het gehele be
stuur van de Europese Judo Unie.
Punten van het programma zullen o.m. uit
maken: het brengen van eenheid in de be
oefening van judo in Europa, het in over
eenstemming brengen van de graduering in
de zeventien aangesloten landen, het uni
form maken van de wedstrijdregels. Voorts
zal het leraarschap onder de loupe genomen
worden. Tevens zal de heer Nauwelaerts
d Agé de mogelijkheden onderzoeken om
judo op het programma van de Olympische
Spelen geplaatst te krijgen.
Voor de hoofdklassecompetitie speelde de
Haarlemse Damclub in haar clublokaal tegen
de Weesper Damclub. De Haarlemmers mis
ten de steun van hun beide eerste borden J,
B. Sluiter Jr. en O. G. van Veen en van hun
tiende bord, D. Schrijnemaekers. Na 3 uur
spelen werd de score geopend door J. W. van
Dartelen (bord 2), die na een spectaculaire
partij de punten met J. H. Beeke deelde
(11). Hiema bezorgde H. T. Luif (bord 5)
de Haarlemmers de leiding door een gedeci
deerde overwinning op Sj. Meij (31). J.
Boerkoel (bord 9) speelde vervolgens remise
met A. Swankhuis in een partij, waarin de
Haarlemmers de winst verzuimde (42).
De N.H.-jeugdkampioen H. Langbroek, die
aan bord 6 inviel, vergrootte hierna de voor
sprong door in een zeer sterk gespeelde
partij B. van Essen te kloppen (62). Toen
hierna Jan van Looij (bord 7) H.D.'s voor
sprong vergrootte door van H. Swankhuis in
een opwindende partij te winnen (82) was
het zeker, dat Haarlem deze wedstrijd met
flinke cijfers zou gaan winnen. Intussen
naderde het middernachtelijke uur en moes
ten de partijen worden afgebroken.
J. H. Blom (bord 10) en J. P. van Eijk
(bord 4) kwamen remise overeen met resp.
D. Slumpf en J Proosdy, waardoor de voor
lopige uitslag 104 in het voordeel van de
HDC was geworden. De partijen J. H. Meure
W. C. Beeke (bord 1), Nico BlomH. Ra-
venstijn (bord 3) en A. SmitL. Beeke
(bord 8) werden afgebroken, allen in voor
de HDC gewonnen stellingen, waardoor de
einduitslag 16—4 voor de Haarlemse Damclub
zal worden.
27)
Hoe dan ook, 't zou toch eéns gebeurd
zijn, hield hij zich voor. Het was eigen
lijk een wondei-, dat 't niet al eerder ge-
beuird was. Hoe vaak waren Anna en hij
niet laat in de middag huiswaarts ge
keerd en hoe merkwaardig was 't eigen
lijk, dat ze nooit Sara tegen het lijf waren
gelopen.
Sara bleef even doodstil staan en staar
de in hun richting. Ze zag er imponerend
uit in haar kostbare bontmantel met bij
passend bonthoedje. Er was hier geen
misverstand mogelijk: alles wees op wat
er met deze twee jonge mensen aan de
'hand was! De Kerstboom, die ze kennelijk
saimen, hand in hand, uitgezocht hadden.
étAnna's stralende gezichtje en uitbundig
heid, de warme blik in Kim's donkere
ogen, dit alles wees duidelijk op een inti
miteit, die verder ging dan gewone kame
raadschap en waarvan ze tot dusverre
helemaal niets vermoed had.... Stel je
voor, die twee! Hoe ver was dit al geko
men?
„O, daar is lady Tremaine", riep Anna
vol' enthousiasme uit. „We zijn juist met.
Hermann de boom aan het verslepen. Ir,
't geen prachtexemplaar met al d'ie mooie
volle takken9 Ik popel eenvoudig om hem
te versieren. We hebben dozen vol mei
versiersel gekocht. Jeremy zal 't ook zo
prachtig vinden! We geven een Kerstpar
tijtje voor de vrienden en vriendinnen.
Deze boom zal de grote verrassing zijn en
iedereen krijgt een klein cadeautje! Jere
my weet er nog niets van".
„Kom mee naar binnen", zei Sara kort
af, „en laat Hermann de deur sluiten. AI
die koude lucht in huis.
„O, wat dom van ons om daar niet aan
tedenken! 't Spijt me, lady Tremaine!
Voorzichtig met de boom, Kim!"
„Geeft u hem mij maar", kwam Her
man tussenbeide, „ik zal hem wel even
naar d'e kamer van het „Fraulein" bren
gen".
„Kapitein Forrest zal je helpen...."
„Dat is niet nodig. Dit is stellig niet de
eerste, en ook niet de grootste, Kerst
boom, die ik in mijn leven op zijn plaats
gedragen hebt! Maar de vorm is mooier
dan ik ooit gezien heb...."
Vol liefde keek hij naar de boom, voor
dat hij hem opnam.
„Zo, dus Anna en jij zijn aan 't win
kelen geweest", merkte Sara op en haar
koele blik gleed van Kim naar het jonge
meisje.
„Inderdaad, en we zijn bijzonder goed
geslaagd met onze inkopen", antwoordde
Kim. „Geef mij die pakjes, ik zal ze naar
je kamer brengen"
„Eén minuutje, Kim!" Sara sloeg de
wijde mouw van haar bontmantel terug en
keek cp haar horloge. „Ik heb ontzettende
haastik werd opgehouden door een
spelletje canasta....".
„Charles en jij moeten uit eten, niet
waar?" Kim herinnerde zich de uitnoding
van sir Charles om bij dev eigenaar van
een beroemde wijngaard te komen
dineren
„Ja, heel vervelend, 't lijken me saais
mensen.Maar wat ik je zeggen wilde,
Kim, dat dansfeestje morgenavond gaat
tenslotte toch door. Lady Trevelyan is
opeens weer beter en heeft vanmiddag
iedereen opgebeld. Echt iets voor haar!
Gelukkig waren we nog vrij en ik moet
zeggen, dat ze weet wat een feest geven
betekent!"
„Tot mijn spijt zul je mij moeten excu
seren, Sara", zei Kim rustig. „Ik heb intus
sen een afspraakgemaakt voor een ander
dansfeestje".
„Bij wie? Nemand van onze kennissen
geeft een feest, voor zover mii bekend is,
behalve Janey Trevelyan".
„Het zijn Jeremy en zijn vrienden", leg
de Anna uit. „De Amerikanen geven een
bal morgenavond en hebben ons uitge
nodigd".
„De Amerikanen? Maar Kim, je bent
toch niet van plan om naar zo'n drink
gelag van hèn te gaan! Als Jeremy en
Anna willen gaan, weldat moeten zij
weten, hoewel 't me zou verbazen, als La-
vinia Anna toestemming gaf
„Lavinia maakte inderdaad bezwaren",
gaf Anna toe. „Maar we kunnen hun uit
nodiging niet afslaan. Ze hebben zoveel
gastvrijheid bij ons genoten en willen nu
iets terug doen. Toen Kim zich bereid
verklaarde mij te begeleiden, had Lawy
geen bezwaar meer".
„Je bent in de rouw", merkte Sara op,
„je legt daarop de nadruk door zwarte
kleren te dragen en tóch ga je naar wilde
braspartijen.
„Ik ben hier in een vreemd land en ik
zal niemand kwetsen. Ze vinden het pret
tig, als i'k kom, en bovendien trek ik een
witte jurk aan".
Sara voelde haar' ontstemming toene
men. Dat kind scheen op alles een ant
woord te hebben....!
„Doe wat je niet laten kunt", zei ze
snibbig. „Maar wat jou betreft. Kim, jij
kunt dit werkelijk niet doen! Je accepteer
de Janey's uitnodiging...."
„Inderdaad, maar naderhand werd het
feest afgezegd en ik nam toen een andere
uitnodiging aan".
„Hoe heb je zin om naar zó iets te
gaan. Je weet van tevoren, hoe 't zal wor
den: iedereen dronken en een reuze
bende
„Ik weet, dat er een uitstekende band
zal zijn en een prachtige dansvloer, ik
weet dat het buffet overvloedig zal zijn
en ik ken onze gastheren als buitgewoon
charmante mensen. Als later op de avond
het feest een beetje tè wild zou worden,
zal ik Anna onmiddellijk mee naar huis
nemen".
„Je bent helemaal niet nodig", merkte
Sara op. „Jeremy is voldoende chaperonne
voor Anna".
„Inderdaad, maar ik stel er toevallig
bijzonder veel prijs op om Anna zelf te
begeleiden. Je zult je moeten haasten,
Sara, het loopt tegen zevenen.
„En ik ga onmiddellijk met de Kerst
boom beginnen", zei Anna. „Goeden
avond, lady Tremaine. Ik hoop dat u een
gezellig dinertje zult hebben. Wil jij mijn
pakjes dragen, Kim?"
Ze overhandigde hem een armvol pak
jes en Sara kreeg geen kans meer iets te
berde te brengen. Vol woede begaf ze zien
naar haar eigen vertrekken, terwijl de
twee jonge mensen de gang doorliepen in
de richting van de trap, die naar de per-
soneelskarner leidde.
Vlak bij haar kamer trof Sara juffrouw
Pilson. „O, daar bent u gelukkig, lady
Tremaine!" riep deze uit. „Sir Charles be
gon zich al ongerust te maken. Het is
laat en hij is bezig zich te verkleden.".
„Goed, goed, Pilly", antwoordde Sara
ongeduldig. „Zeg Gerda, dat ze mijn zwar
te avondjurk klaar legt...."
„Ja, lady Tremaine". De secretaresse
verdween en Sara betrad vol wrok haar
kamer.
Anna stond voor de lange spiegel in
haar slaapkamer, terwijl juffrouw O'Shea
de haakjes van haar jurk dichtmaakte
Het was een lange jurk van witte tule,
met een wijduitstaande rok en een nauw
sluitend lijfje, zonder enige versiering.
Alleen een antiek diamanten broche was
gestoken in de punt va.n het V-vormlg
decolleté, en gewoonte getrouw droeg
Anna haar snoertje parels. Het feestelijkst
was de bij de broche passende kleine tiara,,
die ze in het haar droeg.
„Zie ik er goed uit, Lavvy? Ben je een
beetje trots op me?" vroeg het meisje,
terwijl ze de geliefde oude vrouw vol
warmte aankeek.
Juffrouw O'Shea antwoordde niet da
delijk. Met zichtbare ontroering zei ze ten
slotte: „Ik wou dat je moeder je zó had
kunnen zien, Anna! Het is alsof haar moe
der in levende lijve voor me staat!"
„Grootmama? Lijk ik op haar?" Ver
wonderd keek Anna naar haar eigen spie
gelbeeld. Juffrouw O'Shea knikte, ,,'t Is
me nooit eerder zó opgevallen. Waarschijn
lijk komt het door dat sieraad in je
haar.... Je had gelijk, je kunt het best,
dragen, op de een of andere manier past
het bij je.
„Het geeft de „finishing touch" hè? Nie
mand zal geloven, dat we het bij ~en
antiquair voor een spotprijs op de kop
tikten!" Ze lachte ondeugend. „Ik hoop dat
kapitein Forrest tevreden over me zal
zijn."
Ze zat met juffrouw O'Shea en juffrouw
Pilson in de gemeenschappelijke zitkamer,
toen Kim Forrest haar kwam halen. Een
korte witte bontcape, lange witte hand
schoenen en een avondtasje lagen op de
stoel naast haar. Kim, die er zelf in avond
kleding bijzonder goed uitzag, kon
evenals enige ogenblikken tevoren juf
frouw O'Shea niet dadelijk de juiste
woorden vinden, om zijn bewondering
voor het ranke jonge meisje in het witte
avondtoilet uit te drukken.
(Wordt vervolgd).