Franse Kamer legt zich
Duitse herbewapening
bij de
neer
I Weerbericht
Ontzie de tijd
Gemengde vreugde in Bonn
na de beslissing in Parijs
Met 287 stemmen voor; 260
tegen en 70 onthoudingen
Vreugde in hoofdsteden van
de Westelijke landen
Margarine wordt een
cent per pakje duurder
Het woord is aan
Dr. Adenauer stelt de Fransen gerust
Man terug
meisje spoorloos
Zonder spoor van spontaneïteit of hartelijkheid
Scherpe veroordeling uit Moskou
en een waarschuwing uit Praag
Vorst op til
69e JAARGANG No 14b
Directeur Hoofdredacteur: Robert Peereboom
VRIJDAG 31 DECEMBER 1954
VELSER Haarlems Dagblad EDITIE
298e JAARGANG No 302
Directie: P. W. Peereboom en A. D. Iluijsman
Minder orders voor
Britse werven
Schaduw van
het Komende
Weerrapport
Bureaux: Kennemerlaan 186, Telef. Adm. 5437,
na 5 uur voor klachten bezorging 6450. Telef.
Redactie 5389, na 5 uur: 5080 (K 2550),
Meervlietstraat 80 (alleen redactie). Haarlem:
Grote Houtstraat 93 alle afdelingen 15295
Advertentietarieven op aanvr. bij de Admin.
IJmuider Courant
OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
Uitgave Grafische Bedrijven Damiate N.V.,
Grote Houtstraat 93, Haarlem. Verschijnt
dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Abonnement p. week 50 et., p. kwartaal 6,50,
franco p. post 7,—. Losse nrs. 12 et. Giro
rekening 273107 ten name v. Haarl. Dagblad
HET IS U BEKEND, dat vandaag een
jaar ten einde spoedt. Het slentert nooit,
het spoedt altijd omdat wij allemaal vin
den dat de tijd zo snel gaat; waar blijft
hij? Het is u eveneens bekend dat morgen
een nieuw begint, dat ook weer laakbare
haast zal maken. Daar kunt u wel op
- rekenen. Verder weet eigenlijk niemand
er iets van. Wel van het oude. Daar zijn
al enkele opmerkingen over gemaakt in
ons blad en vandaag volgen er meer. Hier
wil ik het ter afwisseling over een man
hebben, die met onze tijdsindelingen en
tijdsberekeningen geenszins instemde, niet
omdat hij ze onjuist achtte maar omdat
hij van oordeel was dat men de tijd met
rust moet laten en hem niet in stukjes
snijden die men seconden, minuten en
uren noemt zoals men het weke vlees
van een kokosnoot met een kapmes in
partjes snijdt.
Uit deze vergelijking begrijpt ge reeds
dat die man „een inlander" was. Misschien
moet ik zeggen „is", want het is heel wel
mogelijk dat hij nog leeft. Maar toen hij,
Tuiavii, een Polynesiër, hoofd van het
dorp.Tiavea op een der Samoa Islands in
de Stille Zuidzee, in vooroorlogse jaren
met een groep ethnologen meeging naar
Europa en met ontzetting kennis nam van
de ontaarde levenswijzen der Papalagi
dat zijn wij, de blanken wist hij niet
eens hoe oud hij was. Hij wilde het ook
niet weten. Evenmin als zijn eilandgeno
ten had hij zich ooit om de tijd bekom
merd. En toen hij in hun midden terug
gekeerd was stelde hij een reeks rede
voeringen samen, om hen daarmee tegen
onze wanbegrippen te waarschuwen. Ook
tegen ons wanbegrip van de tijd, waarvan
wij altijd te weinig menen te hebben en
waarover wij steeds klagen. Verkeerd, zei
Tuiavii tot de Duitser Erich Scheurmann,
die zijn betogen opschreef en ze later in
boekvorm uitgaf. „Ik geloof", sprak hij,
„dat de Tijd aan de Papalagi ontsnapt als
een slang uit een natte hand, juist omdat
zij altijd proberen, hem vast te houden.
Zij laten de Tijd niet tot hen komen. Al
tijd jagen zij hem na met uitgestrekte
handen, hem niet de rust gunnend zich
uit te strekken in de zon. Altijd moeten
zij hem vlak bij zich hebben en hij moet
hun een liedje voorzingen of hun iets ver
tellen. Maar de tijd is stil en vredig en
heeft de rust lief gn ligt graag stil op een
mat. O mijn geliefde broeders! Wij hebben
ons nooit over de tijd beklaagd. Wij heb
ben hem lief gehad zoals hij kwam. Nooit
zijn wij hem nagelopen of hebben hem
in stukken gesneden. Nooit heeft hij ons
zorgen of verdriet bereid. Is er iemand
onder u, die geen tijd heeft, dat hij spreke!
Wij zijn er tevreden mee, wij hebben
steeds genoeg. Wij weten, dat wij zeker
op "tijd ons einddoel zullen bereiken en dat
de Grote Geest ons roepen zal wanneer
het hem goeddunkt, ook al kennen wij het
getal van onze manen niet. Wij moeten de
arme, verdwaasde Papalagi van hun
waandenkbeelden bevrijden en hun de
tijd teruggeven. Laten wij hun de kleine
ronde tijdmachines afnemen en ze stuk
slaan en hun zeggen, dat er tussen zons
opgang en zonsondergang veel meer tijd
is dan een mens gebruiken kan."
Zo sprak het wijze, vriendelijke opper
hoofd Tuiavii van Tiavea. Hij is nog niet
naar Europa teruggekeerd, ditmaal ver
gezeld van zijn stam, om ons van onze
waandenkbeelden te bevrijden en onze
horloges stuk te slaan. Maar hij haast zich
niet; hij heeft de tijd. In elk geval moet
hij het zijne gedaan hebben om te voor
komen, dat onze dwaze ideeën door de
Polynesiërs aanvaard zouden worden. Als
ik zijn helder, onbevangen betoog lees,
moet ik wel aannemen dat hij daarin is
geslaagd. Dan hebben de bewoners van de
Samoa Islands dus ook nog steeds geen
jaartelling en voelen zij dat gemis geens
zins. Zij leven in een heerlijke onbezorgd
heid, die wij ons niet voor kunnen stellen.
Zij kennen de dag, vanwege zonsop- en
zonsondergang, maar dat is al. Evenmin
als zij de seconde, de minuut en het uur
kennen hebben zij ooit de dagen ver
menigvuldigd tot maanden en jaren. Dus
vieren zij ook geen Oudejaarsavond.
Tuiavii heeft daar niets over gezegd. Ik
weet dus ook iniet of hij tijdens zijn Euro
pees verblijf een Oudejaarsavond heeft
meegemaakt. Misschien zou dat nu juist
het enige gevolg van onze tijdsverdwazing
geweest zijn, dat hem een beetje aantrok,
ofschoon ik niet geloof dat hij van olie
bollen gehouden kan hebben en Big Ben
en de gillende stoomfluiten in de havens
hem evtéizeer met afschuw moeten hebben
vervuld als onze kleine tijdmachines. Maar
misschien, als hij Oudejaarsavond een keer
heeft meegemaakt, heeft hij moeten er
kennen; Éénmaal in een jaar zijn de Pa
palagi niet ontevreden over de tijd. Zij
klagen er niet over. Zij hebben zelfs een
soort plezier en verwachten er iets goeds
van, zich voornemend verstandiger te wor
den dan zij zijn. (Ofschoon ik daar weinig
hoop op heb zou hij er zeker aan toe
gevoegd hebben.)
Wij moeten ons niet voor te ontwikkeld
houden cm eens met onze geest af te dalen
tot de zienswijze van de bewoner der Stille
Zuid'zee-eilanden, die nog nieic belast is
met teveel ontwikkeling en nog oorspron
kelijk in zijn voelen en denken is. Dat zegt
Erich Scheurmann in zijn inleiding tot het
boek „De Papalagi". Welnu, laat Tuiavii
komen om ons te bevrijd'en. Maar ik vrees
dat het te laat is.... alweer dat tijdsbe
grip. Wij zijn er te zeer van doordrenkt.
En aan onze Oudejaarsavond moet hij niet
raken.
R. P.
LONDEN (Reuter). In het jaarover
zicht van „Lloyd's List and Shipping Ga-
zette" wordt door de voorzitter van de
Engelse kamer van Scheepvaart, J. C.
Denholm, medegedeeld, dat er de laatste
maanden in Engeland bijna evenveel
scheepsbouworders 'zijn ingetrokken als
geplaatst. Meer dan een grote scheepvaart
maatschappij heeft duidelijk te kennen ge
geven, dat in de nabije toekomst geen
nieuwe opdrachten voor de bouw van
schepen worden overwogen. Dit is toe te
schrijven aan het feit. dat de belastingen
het de reders niet mogelijk maken voldoen
de winst in het bedrijf te houden voor
vervanging van de vloot
De schaduw van het ko
mende jaar valt over de
laatste uren van 1954.
Als vluchtige ribbels in
stuivend zand vervagen
de seconden van het ein
digende jaar tot een
gladde vlakte van Tijd,
waarin de voetstappen
der mensheid de einde
loze gang door de eeu
wen markeren. Een jaar
is voorbijgegaan, een
nieuw jaar gloort aan de
horizon en het is niets
anders dan een wisseling
van cijfers, terwijl de
onveranderlijke eeuwig
heid het rusteloze leven
in zijn strevende voort
gang met een lankmoe
dige glimlach beschouwt.
Zonder dat de gordijnen
van 't levenstoneel dicht
cn weer opengaan - zon
der dat zelfs het decor
gewisseld wordt, schrijdt
wereldbevolking over
de drempel van het jaar
in dé voetstap van alle
geslachten, die haar
voorgingen. Moge zij een
gelukkig en vredig jaar
zijn binnengegaan. Moge
zij in de ijle schaduwen
van 1955 de speling van
zonnestralen ontwaren,
en moge het licht dat
haar geleid heeft tot
waar zij thans gevorderd
is op haar moeizame weg
naar een betere wereld,
haar pad blijven ver-
henter. tot de voleinding
van het geluk, dat haar
bij het begin onzer jaar
telling is beloofd.
De Bond van Nederlandse Margarine
fabrikanten deelt mede dat de verhoging
van de omzetbelasting op vetgrondstoffen
het nodig maakt dat met ingang van 1
Januari de margarineprijs verhoogd zal
worden met 1 cent per pakje van 250 gram.
Hoewel over het algemeen de nieuwe
regeling inzake de omzetbelasting geen
prijsverhogende werking voor de consu
ment tengevolge heeft in het algemeen
verplaatst de nieuwe regeling het heffen
van de omzetbelasting van de détaillist
naar de fabrikant maken margarine en
vet hierop een uitzondering.
De wijzigingen in de omzetbelasting be
tekenen volgens de bond voor de marga
rine-industrie een tariefsverhoging ten aan
zien van voor deze industrie noodzakelijke
DIT NUMMER BESTAAT UIT
VIERENTWINTIG PAGINA'S
EN ACHT PAGINA'S ERBIJ
Een oud spreekwoord:
Niemand kan achteruitlopend de
toekomst ingaan.
grondstoffen, welke doorwerkt op de kost
prijs van margarine.
De thans noodzakelijk geachte prijsver
hoging houdt geen verband met de stijging
van de grondstoffenprijzen op de wereld
markt. Deze stijging rechtvaardigt volgens
de bond feitelijk een verdere verhoging
van de prijs van het pakje margarine. De
margarine-industrie wil echter de ontwik
keling van het prijspeil op de wereldmarkt
voorlopig afwachten.
BONN (A.N.P.) De Franse beslissing
heeft een drukkende zorg van de bonds
regering weggenomen. Bondskanselier
Adenauer heeft dan ook terstond na het
bekend worden van de uitslag der stemming
verklaard,, dat het besluit hem en zijn
regering bevrediging heeft geschonken. Hij
heeft er evenwel aan toegevoegd, dat de
harde strijd in het Franse parlement be
wezen heeft welke buitengewone moeilijk
heden van psychologische en politieke aard
er nog liggen op de weg naar een eensge
zind handelend Europa. In deze zinsnede
van de verklaring van de bondskanselier
ligt naar de mening van politieke waar
nemers de ernstige bezorgdheid opgesloten,
die in Bonn is blijven bestaan nu Mendès-
France niet in staat geweest is de door hem
verlangde grote meerderheid voor de ver
dragen te verwerven.
Dr. Adenauer heeft de hoop uitgesproken,
dat „het tragische verleden", waaruit deze
Franse moeilijkheden voortspruiten, door
de verwezenlijking van de Parijse verdra
gen definitief zal worden afgesloten. Hij
heeft bovendien de Fransen nog eens de
verzekering gegeven van de goede wil, die
de bondsregering zal tonen en van de mati
ging, die zij zich denkt op te leggen bij het
gebruik van haar nieuwe rechten.
Talrijke commentaren in de Duitse pers
hadden er in de afgelopen dagen reeds op
gewezen, dat een positieve beslissing van
de Franse Kamer zou blijven overschaduwd
door de zo duidelijk gebleken afkee.r van
een groot deel Fransen legen de nieuwe
wapenbroederschap. Daarbij werd in som-
Namens de moeder verzoekt de commis
saris van politie te Velsen nogmaals de op
sporing van het 15-jarige meisje Hannie
Mattijsen uit IJmuiden. Zij is op 14 Decem
ber j.l. met de dertigjarige Huisman spoor
loos verdwenen.
De man is teruggekeerd, doch lijdt aan
geheugenverlies zodat hij geen inlichtin
gen kan geven over de verblijfplaats van
het meisje; hij is geestelijk gestoord.
Het meisje verkeert waarschijnlijk in
zorgelijke omstandigheden en in verband
daarmee wordt ieder die inlichtingen kan
geven, hoe vaag ook, over de tewerkstel
ling, het onderdak geven of het eventueel
mee laten rijden aan een of van een dei-
beide genoemde personen, dringend ver
zocht zich onmiddellijk telefonisch in ver
binding te stellen met het hoofdbureau van
politie te IJmuiden-Oost (K 2550 6444) af
deling recherche.
Signalement van de man; 30 jaar, 1.65
m. lang, tenger postuur, diepliggende don
kerblauwe ogen, donkerblond achterover
gekamd haar, blauwe pantalon, grijs sport-
colbert, blauw-grijs wollen vest; wit over
hemd met bruine winterjas.
Het meisje is 1.68 m. lang, heeft rood,
enigszins golvend haar, grijsblauwe ogen,
haar tanden staan enigszins naar voren,
blozend gelaat, roodbruine mantel, groene
jurk met geblokt bovenlijfje en groene
schoenen. Vermoedelijk is het meisje in
België of Frankrijk geweest of verblijft
daar nog.
Zonder enig verder debat en alleen een sonore scheldpartij van de commu
nisten toen het gebeurd was, heeft premier Mendès-France gisteren met 287
tegen 260 stemmen bij 70 onthoudingen bijna dezelfde verhoudingen als de
vorige dag zijn laatste vertrouwensmotie gekregen over het eerste aanvan
kelijk verwoi-pen artikel der Parijse accoorden. Met die parlementaire over
winning heeft Frankrijk voorlopig de accoorden moeten volgende maand de
Raad der Republiek nog passeren West-Duitsland niet alleen als bondgenoot
in de West-Êuropese Unie, maar zelfs als wapenbroeder aanvaard.
Er stonden ook nog twee resoluties, een uit de neutralistische en een uit de
Europese hoek, op de agenda. Nadat de commissie voor buitenlandse zaken er
echter niet in was geslaagd uit de twee teksten een synthese te brouwen
hetgeen niet onbegrijpelijk was besloot de Kamer deze agendapunten na de
verlate Kertsvacantie opnieuw op te nemen.
De aanvaarding van de West-Duitse her
bewapening is tenslotte met geen enkel
spoor van spontaniteit of hartelijkheid ge-
LONDEN (Reuter) In regeringskrin
gen te Washington, Londen, Bonn en Rome
is het besluit van de Franse Kamer, om de
Duitse herbewapening goed te keuren, met
vreugde ontvangen. Te Londen erkent men,
dat het ratificatieproces voor Frankrijk nog
niet ten einde is, maar een ommekeer in dit
stadium acht men onwaarschijnlijk. Men
verwacht dat alle betrokken landen de
accoorden op korte termijn zullen bekrach
tigen, zodat zij in of omstreeks April van
kracht kunnen worden.
President Eisenhower heeft verklaard dat
het Franse besluit een grote voldoening is,
niet alleen voor de Verenigde Staten, maar
voor de gehele vrije wereld. Minister Dulles
zei dat de Franse goedkeuring de hoop
rechtvaardigt, dat de verdere ratificatie
procedure in Frankrijk en elders spoedig
voltooid zal zijn. Van alle partijen hebben
alleen de communisten en bloc tegenge
stemd. Bij de andere partijen waren de
meningen verdeeld, maar dit zijn menings
verschillen over de kwestie hoe men het
best de West-Europese eenheid kan berei
ken onder omstandigheden, die een grotere
kracht waarborgen om de nationale en in
dividuele vrijheid te beschermen. Het is
begrijpelijk dat meningsverschillen bestaan
over die ingewikkelde en gewichtige kwes
ties, zei Dulles.
„Izvestia", het blad van de Sovjet
regering, schrijft, dat de uitslag van de
stemming is bereikt door de „meest schaam
teloze methoden van druk op de afgevaar
digden" en door „openlijke inmenging in
de binnenlandse aangelegenheden van
Frankrijk" door Washington en Londen.
„Er is in de laatste halve eeuw der Franse
geschiedenis geen geval aan te wijzen,
waarin de elementaire parlementaire regels
zo grof en zander plichtplegingen zijn ge
schonden als bij deze gelegenheid" aldus
hef blad.
Leden van het Poolse, het Oost-Duitse en
het Tsjechoslowaakse parlement zijn
Woensdag te Praag bijeengekomen als ver
tegenwoordigers van „de drie volkeren, die
het meest door de West-Duitse bewapening
worden bedreigd". De bijeenkomst wordt,
volgens radio-Praag, gehouden om „te ge
tuigen van de wil der drie volkeren om de
vrede te verdedigen en de herleving van
een Duits militarisme niet toe te staan,
waardoor de veiligheid en de onafhanke
lijkheid der Europese volkeren worden be
dreigd." Een boodschap van deze strekking
is naar de Franse Nationale Vergadering
gezonden.
De conferentie wordt bijgewoond door de
voorzitters van de drie parlementen, Jan
Dembovski (Polen), Johannes Dieckmann
(Oost-Duitsland) en Zdenek Fierlinger
(Tsjechoslowakije).
dernd
omflo
tegendeel nog datzelfde onomfloerste
wantrouwen waardoor de Franse volks
vertegenwoordiging vier jaar lang voor
deze onvermijdelijke stap was terugge
deinsd. Het is alweer Mendès-France, de
jonge energieke premier geweest, die het
parlement en het publiek tenslotte heeft
overtuigd van de onontkoombaarheid van
deze beslissing, waarvoor geen der vorige
premiers de verantwoordelijkheid had
durven dragen.
De voortvarendheid en grote persoonlij
ke moed van Mendès-France hebben zo
op deze laatste dag van het jaar in deze
parlementaire zege hun rechtvaardiging
gevonden. Meer zelfs dan rechtvaardiging.
Men kan gerust aannemen dat deze Fran
se minister-president van Joodsen bloede,
die in de oorlog aan den lijve de Duitse
verschrikkingen heeft meegemaakt, zon
der veel persoonlijke instemming aan de
opstelling en de ratificatie van de accoor
den heeft meegewerkt. Mogelijk heeft hij
verstandelijk de noodzaak er van inge
zien en erkend. Zeker is dat hij zijn onuit-
blusbare energie achter deze overeenkom
sten heeft geplaatst omdat hij zijn partners
in de eerste plaats de Verenigde Staten
en Groot-Brittannië deze belofte had
gegeven. Aan die belofte kon hij niet ont
komen omdat zijn voorgangers de Franse
bondgenoten vier jaar lang om de tuin
hadden geleid.
De naam, het aanzien, de eer van Frank
rijk stonden voor Mendès-France op het
spel en voor die inzet heeft hij als een
leeuw gevochten. Aan de overwinning, die
hij tenslotte boeken mocht, heeft hij zelfs
de vriendschap van een groot deel zijner
trouwste aanhangers opgeofferd. De helft
van zijn linkse aanhang heeft hem in.de
steek gelaten en men mag slechts hop<?n
oooocoococx •'"x'TO <*90000000 y.xxioooooocyooC'/tt'^Sk
g Ons eerstvolgend nummer zal Maandag g
g 3 Januari 1955 verschijnen. a
CXXXXOOOOOOOOOOOOOGOCOO CC3CCOOOGOOIO C»V*XJODOOOOÖOCOC
dat de breuk spoedig zal worden hersteld.
Zonder twijfel hebben velen uit zijn kamp
verwacht dat Mendès-France op slinkse
wijze de Duitse herbewapening op he
laatste ogenblik zou verijdelen. Voor de
zoveelste maal heeft de premier zijn vele
lasteraars beschaamd.
Begrijpelijk
mige bladen reeds ernstige twijfel geuit of
het mogelijk zal zijn de zo moeizaam tot
stand gekomen verdragen ook met de con
crete inhoud van de Duitse divisiês te
vullen.
In haar zeer scherp reactie heeft de
socialistische oppositie in de bondsrepubliek
bij deze vrees aangeknoopt. Ollenhauer, de
voorzitter der socialistische partij, sprak de
mening uit, dat de met zo geringe meerder
heid tot stand gekomen verdragen „de kiem
van nieuwe misverstanden" in zich dragen
Hij beloofde bij voorbaat dit bij de verdere
behandeling der verdragen in de Bondsdag
te zullen bewijzen.
Volgens Ollenhauer hadden vele argu
menten der Franse voorstanders der ver
dragen aangetoond, dat „niet slechts over
het Saarverdrag, doch ook over de veilig
heid der bondsrepubliek, haar vrijheid van
handelen en het probleem der Duitse een
heid ten dele totaal tegengestelde opvattin
gen over de inhoud der verdragen bestaat".
Het K.N.M.I. deelt mede:
In Scandinavië bevindt zich een hogedruk-
gebied, dat nog langzaam iets in betekenis
toeneemt. Ook in Polen stijgt de luchtdruk.
Daarentegen daalt de barometer in het Mid
dellandse Zeegebied. Als gevolg van deze
luchtdrukverdeling is de wind in een groot
deel van Europa naar het Oosten gedraaid.
De zachte lucht, die de laatste dagen boven
Nederland lag, is dientengevolge in de afge
lopen nacht weggestroomd en vervangen
door koudere lucht uit Duitsland, waarin de
temperatuur om het vriespunt schommelt.
Boven Polen en Rusland is nog iets kou
dere lucht aanwezig, met temperaturen van
ongeveer 5 graden onder het vriespunt. Deze
zal gedurende het weekeinde ons land be
reiken.
Op de Oceaan heerst weliswaar levendige
depressieactiviteit, maar de koers van de
storingen is zodanig, dat zij geen ernstige
bedreiging kunnen vormen voor het Scandi
navische hogedrukgebied. Het is zelfs moge
lijk, dat de depressies op den duur de lucht
druk in het Middellandse Zeegebied verder
zullen doen dalen en daardoor de Oostenwind
aanwakkeren.
Het ziet er dus naar uit dat we aan het
begin van een vorstperiode staan, omtrent de
duur waarvan nog weinig te zeggen valt. De
eerste paar dagen is strenge vorst nog.niet te
verwachten, maar temperaturen van om-
treeks vijf graden onder nul zullen dit week
einde plaatselijk toch wel voorkomen, ter
wijl de temperatuur op vele plaatsen ook
overdag onder het vriespunt zal blijven.
Een bladzijde uit zijn parlementaire ge
schiedenis, waarop Frankrijk trots kan
zijn, is niet omgeslagen. Ieder redelijk
mens moet de aarzeling begrijpen, die
Frankrijk gevoelde bij de gedachte de
Duitsers opnieuw wapens in de handen te
geven. Eveneens is het, althans psycholo
gisch te vatten, dat de Fransen, die meer
dan enig ander volk in Europa van de
Duitse aggressie hebben geleden, de nodige
waarborgen verlangden tegen een aanval,
die zich binnen een eeuw driemaal had
herhaald. Die garanties had men gekregen,
ofschoon de praktijk zal moeten leren
welke waarde men er aan hechten mag.
Er kon echter geen twijfel meer bestaan
over de onverzettelijkheid van Washing
ton en Londen de Duitse herbewapening
door te zetten, eventueel zelfs tegen het
verzet van Frankrijk in. De keuze ging
dus, zoals Mendès-France herhaaldelijk
betoogde, tussen de Atlantische solidariteit
en het isolement van Frankrijk. Men kan
het daarom niet anders dan als een on
vergeeflijk gebrek aan durf en verant
woordelijkheidsbesef noemen, dat de meer
derheid van de Kamer deze keuze noch
tans tot het laatste moment heeft trachten
te ontwijken. Mendès-France heeft door
zijn moedige houding het parlement een
indrukwekkend voorbeeld gegeven, dat
niet of nauwelijks in overweging werd ge
nomen.
De premier had in de korte tijd van zijn
bewind het aanzien van Frankrijk op on
verhoopte wijze hersteld. De grote meer
derheid van het parlement daarentegen
heeft door zijn laster, zijn getreuzel en
zijn gekonkel, zyn gemis aan durf en con
sequenties dit crediet weer zozeer ver
speeld, dat zelfs Frankrijks Atlantische
bondgenoten zich slechts met moeite ver
heugen kunnen over de stap, die uiteinde
lijk toch is gedaan.
De illustratie van deze gemengde ge
voelens is ondermeer gelegen in het feit
dat op de dag, waarop Frankrijk deze be
slissing nam in de Amerikaanse pers voor
het eerst sedert zes maanden weer het
beeld verscheen waarin Frankrijk met „de
zieke man van Europa", werd vergeleken.
Reuter/A.F.P. Het bestuur van de
Franse socialistische partij (SFIO) heeft
besloten Max Lejeure, voorzitter van de
defensiecommissie van de Nationale Ver
gadering, uit de partij te stoten en zeven
tien andere afgevaardigden, die evenals
Lejeune tegen de Parijse accoorden hebben
gestemd, te schorsen. Tot degenen, die ge
schorst worden, behoort oud-minister
Marcel-Edmond Naegelen. Het bestuur
besloot voorts vijf en zes Februari een
buitengewoon nationaal congres te doen
houden.
QO
Oh
toestand
■a 3
2d
u S""
c- Cm e
3 C hmZ.S
NNO 2 -10 0,1
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0,1
0,1
0
0
0
0
0
0
0
0
Helsinki sneeuw
Stockholm geheel bew. NO 2 -1
Oslo mist windstil -3
Kopenhagen geheel bew. NO 8 2
Londen geheel bew. O 4 7
Amsterdam onbewolkt O 6 0
Brussel mist NNO 2 1
Parijs half bew. windstil 4
Bordeaux mist windstil 4
Grenoble geheel bew. windstil 1
Nice onbewolkt NW 6 4
Warschau geheel bew. NNO 9 -5
Berlijn motregen NO 5 2
Frankfort nevel NNO 2 -2
München nevel ONO 1 -3
Zürich geheel bew. NO 5 0
Genève nevel windstil 1
Locarno onbewolkt windstil -4
Wenen zwaar bew. NW 6 0
Innsbruck nevel windstil -3
Rome mist NO 5 -1
Neerslag laatste 24 uur.
pooccooccoocct'-"o- m- v x x xrorx ococooocoooooococoooooooc
LICHTE VORST
5 Verwachting, medegedeeld door het
K.N.M.I. in De Bilt, geldig van Vrij-
'i dagavond tot Zaterdagavond, opge
maakt om 10 uur:
Droog weer met overdrijvende wol
kenvelden. Matige, nu en dan krach
tige Oostelijke wind. Over het alge
meen lichte vorst.
1 Januari
Zon op 8.50 uur, onder 16.40 uur.
Maan op 11.36 uur, onder 0.10 uur.
2 Januari
Zon op 8.50 uur, onder 16.41 uur.
Maan op 11.56 uur, onder 1.30 uur.
3 Januari
Zon op 8.50 uur, onder 16.42 uur.
Maan op 12.20 uur, onder 2.53 uur.
Maanstanden
1 Jan. 21.29 uur: Eerste kwartier
8 Jan. 13.44 uur: Volle maan
15 Jan. 23.13 uur: Laatste kwartier
24 Jan. 2.06 uur: Nieuwe maan
31 .Jan. 6.05 uur' Eerste kwartier
Hoog en laag water in IJmuiden
Vrijdag 31 December
Hoog water: 7.28 en 19.47 uur.
Laag water: 3.00 en 15.23 uur.
Zaterdag 1 Januari
Hoog water: 8.15 en 20.37 uur.
Laag water: 3.37 en 16.03 uur.
Zondag 2 Januari
Hoog water: 9,05 en 21.34 uur.
Laag water: 4.26 en 16.57 uur.
Maandag 3 Januari
Hoog water: 10.05 en 22.42 uur.
Laag water: 5.26 en 17.58 uur. 8
oooooooooooooooooooooooooccooooooooocooooooococcocoocooo
