Lustrum Scheppend Ambacht
Van schouders, schuim en schoonheid
ONZE TUIN- EN KAMERPLANTEN
Primula malacoides; de meelprimula
Stille reserves en
de Kop van Jut
"AKKERTJES
TEMPO
ZATERDAG 2 9 JANUARI 1955
WANDELING LANGS DE WINKELRAMEN
Vitamine-leverancier:
de sinaasappel
Een van de beste feuilletons van 1955
Effecten- en
Geldmarkt
Een bonzend hoofd
Frans Duwaerprijs 1954
voor Dick Elffers
VOOR VERHUIZINGEN
Lumière-theater herrezen
Nieuw kenteken verplicht
voor enige groepen
motorrijtuigen
<V
oer
d&~0
rouw
Bezoekers aan het Prinsenhof te Delft zullen ongetwijfeld de permanente tentoon
stelling van het Centraal Orgaan voor het Scheppend Ambacht (het Cosa) hebben
ontdekt. Deze is ondergebracht in een zijvleugel van het oude gebouw, met de
ingang aan de Oude Delft.
In de tijd, dat Willem de Zwijger in het Prinsenhof resideerde, was deze ruimte
„greine en stoffe-hal". De garderobe van de prins werd er gemaakt. Na die tijd
heeft de zaal heel wat verschillende bestemmingen gekregen en om er nu maar
enkele van te noemen: gedurende de tweede oorlog deed zij dienst als opslagplaats
van aardappelen en er is zelfs eens een paardestal in gevestigd geweest. Het valt
dus te begrijpen, dat er het een en ander moest worden schoongemaakt en ge
restaureerd, toen de Slichtirig Cosa er vijf jaar geleden haar intrek nam. Thans
is het een mooie lichte zaal met een balken zoldering. Men vindt er een groot
aantal kunstambachten en vormen van kunstnijverheid tentoongesteld, bijeen
gebracht uit alle delen van Nederland.
Het streven van
het Cosa verdient
alle aandacht en
waardering. In deze
tijd van voortschrij
dende industriali
satie mag niet te
licht worden ge
oordeeld over het
gevaar van een
massale smaakver-
vlakking. De fa
brieken spuwen
duizenden en dui
zenden gebruiks- en
siervoorwerpen op
de markt en het
publiek, dpt deze ar
tikelen nodig heeft,
koopt ze zonder zich
rekenschap te ge
ven van orginali-
teit en vormschoon
heid. De schatten
van het eeuwen
oude handwerk
dreigen verloren te gaan. Nu is het
Cosa er allerminst op uit de klok ach
teruit te zetten en een campagne te voe
ren tegen het fabriekmatige product.
Men stelt zich echter terecht op het
standpunt, dat „de creatieve ambach
ten, zoals het pottenbakken, sier- en
edelsmeden, handweven, meubelmaken,
ivoor- en leerbewerking, houtsnijden,
vervaardigen van handbedrukte stof
fen, gebrandschilderd glas, etc. van
aanzienlijke betekenis voor de samen
leving worden geacht in cultureel, so
ciaal en economisch opzicht", aldus
lezen wij in een prospectus.
Nu moet u dit vooral niet verkeerd
opvatten. De mensen, die het Cosa heb
ben gesticht, koesteren geen weemoe
dig en onvruchtbaar verlangen naar
een tijd en naar omstandigheden, die
onherroepelijk achter ons liggen. Het
enige wat zij tot stand willen brengen
en dat is op zichzelf geen kleinig
heidis het behouden en ontwikkelen
van het klassieke handwerk. Daarbij
beseffen zij wonderwel, dat zo'n actie
ook een bron van inspiratie kan vor
men voor de industrie men kan
zelfs zeggen, dat er op dit gebied al
het een en ander is bereikt. Steeds
meer gaan fabrikanten er immers toe
over sierkunstenaars in te schakelen
voor het ontwerpen van nieuwe vor
men hunner producten. Men treft dit
streven zowel aan bij <de fabricage van
gebruiksvoorwerpen serviesgoed,
meubelen, enzovoort als bij de ver
vaardiging van stoffen voor velerlei
doeleinden. Daarmee worden deze pro
ducten nog geen handwerk, zeker,
maar de veredeling van de vormen is
voor een groot deel te danken aan de
beoefenaren van het kunstambacht.
Het Cosa is eigenlijk een samen
bundeling van vijf regionale organi
saties Brabant, Limburg, Gelder
land, het Gooi en Friesland. Thans is
er ook in Overijssel een in oprichting.
Iedere scheppende ambachtsbeoefe
naar, die aan bepaalde eisen van vak
bekwaamheid kan voldoen, kan er lid
van worden. Daarnaast kennen de ver
enigingen nog de zogenaamde „Vrien
den van het ambacht". Uit de opsom
ming van geweesten blijkt al, dat nog
niet het hele land wordt bestreken.
Het doel is dan ook de beoefenaren
van het ambacht in andere provincies
eveneens in het werk te betrekken.
Naast de voorlichting en propaganda
streeft men ook naar vergroting van
de afzet der producten. Een tentoon
stelling, zoals die in Het Prinsenhof
permanent is ingericht, kan natuurlijk
zeer veel hiertoe bijdragen. Hetzelfde
geschiedt op internationale basis: door
gezamenlijke inzendingen op buiten
landse tentoonstellingen en jaarbeur
zen en door het leggen van contacten
vergen de hele lijst van medewerkers
te noemen. Wij kunnen dus slechts een
greep doen uit de collectie keramiek,
houtsnijwerk, handbedrukte kleedjes
en vele andere vormen van kunst
nijverheid.
Het aanzien van ons land wordt
beter gediend door een voorwerp van
Fries houtsnijwerk met dezelfde deco
ratieve motieven, die men in die pro
vincie nog aan de daken van oude hui
zen ziet dan door een stukje namaak
Delfts blauw. Bijzonder aardig zijn ook
de broodplanken, in de vorm van oele-
borden met zwanehalzen, vissen of
paardehoofden. Al deze houten voor
werpen worden thuis gemaakt door
jonge jongens onder de centrale leiding
van de archeoloog Dr. A. Bohmers uit
Bedum. Een grappige bijkomstigheid is,
dat deze jongens vaak de geest krijgen,
als zij een nieuwe fiets of een nieuw
pak nodig hebben. Zij verdienen dat
dan met hun houtsnijwerk.
Af en toe worden in het land tijde
lijke tentoonstellingen gehouden, zoals
onlangs in Den Haag. Wie in de ge
legenheid is een dergelijke expositie te
bezoeken, zal er zeker met een beter
begrip voor het werk van het Cosa
van terugkeren. TINEKE RAAT
Notenhouten slabak met couvert.
met aspirant-afnemers.
Om nu nog even terug te komen op
de Delftse tentoonstelling: heel wat
vreemdelingen, Amerikanen vooral, ko
pen er verantwoorde souvenirs van Ne
derland. Het jonge meisje, dat er ons
te woord stond, vertelde, dat dezelfde
vreemdelingen er meermalen terug
komen. Ook ontvangt zij nogal eens
schriftelijke bestellingen uit Amerika.
Amerikanen mogen voor een waarde
van f 500.uitvoeren, mits de afzon
derlijke stukken niet duurder zijn dan
f 25.Voor dat bedrag en nog aan
zienlijk minder is er in Delft keuze
genoeg. De meeste voorwerpen zijn niet
in serie vervaardigd, hetgeen nog een
extra attractie is. Een voorbeeld: een
notenhouten schaal van Tonny Smeets
of een exclusief sieraad van Jaap Bos
man. Het zou te veel plaatsruimte
Interieur van de permanente Cosa-
tentoonstelling te Delft.
Het is half tien 's avonds. U bent
klaar met de afwas, de kinderen liggen
in bed, uw man heeft de héle krant ge
speld en u dat gedeelte dat u interes
seerde. Nu komt het ogenblik waarop
u uw echtgenoot gaat vertellen van de
kleine gebeurtenissen van de dag en
uw altijd bezige handen zoeken restjes
wol bijeen. Waht u bent iemand die
nooit niets doet, die bij wijze van
spreken alleen breiende praat. En
de riktikkende naalden maken een over
trek om een houten kleerhanger in één
avond gereed. Wel is uw handigheid
een bron van jalousie voor uw vrien
dinnen. Dat is jammer, maar zij willen
ook wel graag overtrekjes om hun hou
ten hangers en zijn zo onhandig in die
dingen. Geef hun het advies eens te
vragen in de winkel naar schuimrubber
overtrekjes. Ze zijn in verschillende
kleuren verkrijgbaar. In het midden is
een gaatje, dat beschermd wordt door
een metalen ringetje, waardoor de haak
van de kleerhanger wordt gestoken. Het
/rubber sluit .keurig om de houten ar
men. De hanger wordt hierin een heer
lijk zacht instrument, waaromheen
dunne nylon blouses zich met welbe
hagen zullen plooien.
Nu wij toch met het schuimrubber
bezig zijn: kent u al de schuimrubber
kleerborstel? Dit materiaal schijnt voor
borstelwerk zeer goed te voldoen. Wel
begrijpelijk, ieder stofje moet mee in
zo'n compacte rubberveeg, terwijl tus
sen de haartjes of vezels van de gewone
borstels nog wel eens een stofje weet
Primula malacoides kent men beter
onder de naam meel-primula en men
weet ook al wel dat deze u geen kwaad
kan doen zoals bijvoorbeeld primula ob-
conica; die een hinderlijk uitslag kan
veroorzaken. Ik wil er maar even op
wijzen., dat men nu niet moet aankomen:
ik heb van deze primula met haar fijne
bloempjes ook uitslgg gekregen; dat is
beslist onjuist; er zijn zo veel mogelijk
heden waarbij u dit kunt oplopen doch
deze primula die zo ijverig in etages
bloeit heeft daar beslist geen schuld aan.
Deze primula die men in verschillende
tinten kan bestellen en die er straks
weer volop zullen zijn verdragen niet zo
veel warmte en een normaal verwarmde
kamer is voor hen eigenlijk wel een
beetje te veel van het goede. U zult de
beste resultaten bereiken in .een matig
verwarmd vertrek en dan voorlopig in
de volle zon; na half Maart zal men haar
beter uit de felle zon kunnen houden;
de tere bloempjes verkleuren anders
spoedig. Overhouden van dit plantje is
wel mogelijk; de resultaten die men er
mee bereikt wegen echter niet tegen de
moeite op; u kunt beter later nog eens
een ander exemplaar aanschaffen; ze zijn
niet zo houg in prijs. KROMDIJK Primula malacoides.
te ontsnappen. Het schuimrubber is in
plastic bevestigd. De borstel staat in de
étalage aangege
ven als „kleer
borstel enz.", dat
blijkt in te hou
den dat hij als
meubelborstel en
voor het bij elkaar
garen van krui
mels zich eveneens
met plezier laat
gebruiken.
Mag ik meteen
even voorzover
u hem nog niet kent uw aandacht
vestigen op de langwerpige rubberbor
stel? Het rubber heeft vierkante gaat
jes, in zes rijen netjes naast elkaar. Het
is bevestigd in hout. Deze borstel is
voor velerlei doeleinden geschikt: voor
het schoonhouden van gordijnen, meu
belen, kleren, en voor het schoonmaken
van vuile ruiten. Hij wordt bijv. veel
verkocht aan autobezitters.
De autorijders zouden eigenlijk daar
bij moeten nemen de nieuwste auto
spons. Een verrukkelijk grote spons in
bijzondere vorm: een lange platte kant,
twee opstaande platte zijkanten en ver
der is de spons over de hele lengte bol.
De vorm heeft iets weg van een lang
werpige kaasstolp. De spons wordt ver
kocht in een plastic zakje dat met een
klemmetje wordt afgesloten. Zijn de
beslagen autoruiten gereinigd,dan wordt
de spons in het zakje geborgen en hoeft
hij dus niet kletsnat in één van de auto-
kastjes te worden gestopt.
Van autospons naar pruimen-ontpit-
ter lijkt een reuze sprong. Maar dat is
het niet. Zij lagen in de winkel naast
elkaar te sluimeren, beide aandacht
trekkend door hun nieuwheid, beide
vervuld van hetzelfde doel: reiniging,
en toch ieder doordrongen van eigener
belangrijke taak: de één ""de reiniging
van buitenkanten, de ander dienend
om binnensten van hardheid te zuive
ren. En deze blinkende aluminium prui-
men-ontpitter slaagt inderdaad vol
komen in zijn ingrijpende bezigheden.
Zijn werk geschiedt feilloos, pijnloos en
snel. Evenals de ouderwetse notenkra
ker bestaat dit ding^uit twee armen, in
het midden met een scharnier aan el
kaar bevestigd. De onderste arm heeft
aan het einde een rond „mondje", waar
in de pruim wordt neergelegd. Boven
haar hangt dreigend als het zwaard van
Damocles een scherpsnijdend kruis: vier
in kruisvorm opgestelde mesjes waar
van één wat langer is. Die zal straks de
oruim een stevige snee in zijn bastje
geven. De andere drie mesjes dienen
om de pit door de pruim heen er uit te
duwen. En dan gebeurt hetmet
één kneep is de operatie al gelukt en
ligt de pruim van zijn binnenste hard
heid gezuiverd transpirerend en blij te
glanzen.
Zonder twijfel zijt ge wel eens een
hele dag de stad uit of te gast bij ken
nissen. U zoudt u graag wat willen op
frissen, maar uw gastvrouw geen moeite
geven. Het is in dergelijke gevallen
raadzaam zelf wat lotion en watten mee
te nemen om het gezicht te kunnen rei
nigen. Voor de lotion zijn er de bekende
onbreekbare plastic flesjes, maar de
pakjes watten zijn nooit klein genoeg
voor één dag. Dezer dagen zag ik hier-
De sinaasappel is toch wel een van de
meest gangbare wintervruchten. Mak
kelijk te bewaren en zodanig van smaak
dat er vrijwel niemand is die 'niet van
sinaasappelen houdt. Bovendien is de
sinaasappel in de winter een van de be
langrijkste vitamine C leveranciers.
Eigenlijk moest iedereen minstens 1
sinaasappel per dag eten. Wat dat be
treft zouden we een voorbeeld kunnen
nemen aan de Amerikanen, waarvan de
meesten de dag beginnen met een glas
sinaasappelsap. Een voorbeeld dat na
volging verdient!
Maar we kunnen meer doen met sinaas
appels dan ze in partjes verdelen of uit
persen. Misschien neemt u ook eens even
tijd om de volgende recepten te pro
beren? U zult zien hoe ze in de smaak
vallen.
Gladde sinaasappelpuddnig
21/2 dl sinaasappelsap (5 a 6 sinaasap
pelen) Y, dl citroensap, 2'/2 dl water, on
geveer 100 gr suiker, 8 blaadjes gelatine.
De gelatine in koud water weken. Het
water heet maken en hierin de suiker en
de geweekte gelatine oplossen. Als de
massa wat afgekoeld is, het vruchtensap
toevoegen. Zo gauw als de massa drillig
begint te worden ze overdoen in een met
koud water omgespoelde puddingvorm.
De pudding hierin stijf laten worden en
dan omkeren. Wil de pudding moeilijk
uit de vorm loslaten dan deze voor het
keren even door een bakje heet water
halen. Deze pudding geven met vanille
saus of met stijf geklopte slagroom.
Gevulde sinaasappelen
Voor 8 halve sinaasappelen:
4 sinaasappelen, citroen. 80 gr sui
ker, >/t dl water, dl Rijnwijn, 4 blaad
jes gelatine, V* 1 slagroom.
De sinaasappel en de citroen goed
schoonborstelen, recht doormidden snij
den en voorzichtig uitpersen zo dat de
helften niet afscheuren. De citroenen ook
uitpersen en al het sap zeven. De gelatine
weken. Het water heet maken en hierin
de geweekte gelatine en de suiker op
lossen. Als deze massa wat afgekoeld is
het vruchtensap en de wijn toevoegen.
De sinaasappelschillen van binnen
schoonmaken. Hiervoor het witte velletje
verwijderen. De bakjes vullen met de
puddingmassa wanneer deze drillig be
gint te worden. Is de gelei stijf dan de
randen eventueel gelijk snijden met de
gelei. Slagroom stijfkloppen met wat
suiker en deze op de gelei spuiten.
Sinaasappelbavaroise
Sap van 6 sinaasappelen, sap van 1
citroen, 100 gr suiker, 8 blaadjes gelatine,
3 eiwitten, 1 room.
De gelatine weken. Iets water heet
maken en hierin de suiker en de ge
weekte gelatine oplossen. Het vruchten
sap toevoegen. De room en de eiwitten
stijfkloppen. Het sap (waarin dus de ge
latine) voorzichtig bij de room gieten.
Dan deze massa bij het eiwit doen en het
geheel luchtig omscheppen. Wanneer de
massa niet meer inzakt kan ze in de
puddingvorm worden gedaan die eerst
met iets olie is vetgemaakt.
De pudding wanneer hij stijf is om
keren op een glazen schotel en garneren
met stijfgeklopte slagroom en/of sinaas
appelgelei. De bereiding hiervan is als
aireven in het recept van gevulde
sarppéïen.
i-L
Een practische en warme driekwart
mantel van wit-zwarte wol in vlecht-
motief. De zwarte draad loopt in franje
door aan de mouwen en de kraag
als decoratie.
voor een handige nieuwe uitvinding.
Het is een klein plat plastic doosje
(kleiner nog dan de kleinste cigaretten-
koker), dat gevuld is met reepjes toi
letwatten. Die reepjes watten zijn in
pakjes los bij te kopen. Dit speciaal
voor het handtasje gemaakte Watten-
doosje stond in een parfumeriezaak te
pronken.
Tenslotte nog iets van wit schuim-
plastic, dat op het eerste gezicht eer
schoudervulling leek, maar bij nadere
beschouwing bestemd bleek te zijn voor
schouderbescherming. Een soort onder.
leggertje tegen knellende schouder
bandjes. Bovendien was er een plastic
bandje op bevestigd, dat bedoeld is om
met een drukknoopje de diverse linge
riebandjes bij elkaar te houden. Eer
practisch, doeltreffend en zachtzinnig
apparaat.
ANNEKE.
ADVERTENTIE
begint in Libelle van 5 Februari!
De Engelse romanschrijfster
Catherine Gaskin schreef het rond
de boeiende, sterk tot de verbeel
ding sprekende figuur van SARA
DANE. De romantiek van het
verleden kleurt haar levensge
schiedenis. SARA DANE is een
verhaal dat U niet moogt missen.
In hetzelfde nummer vertelt een
van 's werelds beroemdste zangers
en filmacteurs, BING CROSBY,
I) het eerste hoofdstuk van de
roman van zyn fascinerende car
rière. De man met de gouden stem
zal die roman in de volgende
nummers voortzetten en U een
blik gunnen achter de schermen
van Amerika's wonderlijke, klater-
gouden „showbusiness".
U ziet, óók dit nummer is volop
Uw aandacht waard'En dan spre
ken we niet eens over de nacht
wake in een groot ziekenhuis:
fascinerende carrière
„Dit dorp slaapt nooit..." en de
overige boeiende reportages van
dit, als altijd van a tot z interes
sante damesweekblad.
Libelle - Nassauplein 7 - Haarlem
De eerste officiële publicaties van een
tweetal der grote banken over het jaar
1954 hebben op en om de beurs sterk de
aandacht getrokken. De Rotterdamsche
Bank is de tweede in ons land, die reeds
haar jaarverslag publiceerde de Meel
fabrieken der Nederlandsche Bakkerij was
ook ditmaal weer de eerste en de Am-
sterdamsche Bank heeft haar dividend
aangekondigd, dat 2 pet. meer bedraagt
dan het voorgaande jaar, maar dat nog
een bijzondere aantrekkelijkheid voor aan
deelhouders heeft, waarop we straks nog
even terugkomen.
Bij de Rotterdamsche Bank is het niet
zozeer het dividend waarover men spreekt,
dan wel het naar buiten brengen van een
deel der z.g.n. stille reserves, welke de
banken gewoon zijn onder het hoofd Cre
diteuren te boeken. Niet minder dan 20
millioen gaat bij de Rotterdamsche Bank
van de stille naar de open reserve, waar
door deze than» even groot is als het ge
plaatste kapitaal, nJ. 50 millioen en
waardoor dus de financieel wel zeer sterke
positie van de instelling in het licht treedt.
Ook de winst over 1954 was trouwens
4'/i millioen groter dan in 1953 en hoe
zeer het in onze tijd de gemeenschap en
niet de particuliere aandelenbezitter is,
die profiteert, blijkt wel hieruit dat van
deze 4'/2 millioen meer, 1.3 millioen
voor hogere onkosten (salarissen) nodig
was, de fiscus met bijna 1 millioen gaat
strijken en voor pensioenen 1.9 millioen
meer wordt terzijde gesteld, terwijl aan
deelhouders l/t millioen meer ontvangen,
hetgeen voor hen een dividendverhoging
van 9 tot 19 pet. betekent.
Watv echter opvalt is de grootte van de
z.g.n. stille reserve, welke na de aderlóting
van 20 millioen volgens de directie nog
voldoende is om de thans nog onvoorziene
risico's te dekken. Op grond hiervan neemt
men aan dat de stille reserve bij de Rot
terdamsche Bank thans nog ten minste
20 millioeif groot is en dat ze vóór de
gedeeltelijke overbrenging naar de open
reserve, 40 a 50 millioen heeft bedra
gen en dus evengroot was als het kapitaal.
Voor de solvabiliteit van de instelling
moge dit prachtig zijn, er zit toch ook een
kant aan, waarover men niet zo enthousiast
kan zijn. De vraag komt namelijk op waar
die stille reserve vandaan is gekomen en
in welk tijdperk ze is gevormd. Want haar
aanwezigheid betekent immers dat men
jarenlang met de aandeelhouders en met
de vakpers, die jaarverslagen beoordeelt,
„verstoppertje heeft gespeeld" en dat het
eigenlijk geen zin meer heeft ten behoeve
van de belanghebbenden balansen te ont
leden, zoals die in de jaaarverslagen voor
komen.
Zoals bekend zijn de meningen ten aan
zien van de vorming van stille reserves
ook in deskundige kringen verschillend. Er
zijn meest theoretici die stille reser
ves uit den boze achten en die van oordeel
zijn dat alle aanwezige reserves op de
balans tot uitdrukking moeten worden
gebracht, teneinde een juist oordeel over
de financiële positie van een instelling of
onderneming mogelijk te maken.
Dit gaat o.i. te ver. Want het zou beteke
nen dat elk verlies op de open reserve, of
op de winst van het boekjaar in mindering
moet worden gebracht en dit maakt uiter
aard een minder goede indruk en kan het
crediet van de instelling of de onderneming
schaden. Dat er bij een bedrijf stille re
serves zijn en de financiële positie derhalve
sterker is dan uit de balans blijkt, is niet
zulk een bezwaar. Maar wel achten wij het
een bezwaar dat het bedrag dat uit de
winst aan de stille reserve wordt toege
voegd, niet wordt genoemd en dat dus de
werkelijke rentabiliteit van het bedrijf aan
het oog van buitenstaanders wordt onttrok
ken, waardoor het voor hen onmogelijk
wordt zich over de waarde van de aan
delen een juist oordeel te vormen. Er zijn
bedrijven, die wel stille reserves vormen,
maar op de winst- en verliesrekening ver-
melden welk bedrag er aan wordt toege
voegd. Terwijl dan af en toe eens wordt
gezegd dat er nog een flink bedrag aan
stille reserves aanwezig is. Het komt ons
voor dat dit niét in strijd is met een con
servatief beleid en dat men dan eerlijker
tegenover aandeelhouders staat.
Het zou intussen wel eens interessant
zijn om te weten wanneer en op welke
wijze bij de Rotterdamsche Bank die mach
tige stille reserve is gevormd, maar dit
zullen we wel niet aan de weet komen..!
Wat nu het dividend van de Amsterdam-
sche Bank betreft, reeds enige tijd ver
luidde dat er voor aandeelhouders een
verrassing op til was. Deze is nu, behalve
in een verhoging van 10 tot 12 gekomen
in de vorm van een tweedelige uitkering,
waarvan de eerste ad 10 op gewone
wijze aan de winst wordt onttrokken,
maar de tweede ad 2 ten laste van de
agio-reserve wordt uitgekeerd, wat wil
zeggen dat hierover door de aandeelhou
ders geen belasting behoeft te worden be
taald. In feite ontvangen ze dus ca. 13%.
„Het Vrije Volk" kan de zon niet in het
water zien schijnen en heeft de door de
Amsterdamsche Bank toegepaste methode
een „boekingstrucjë" genoemd om gelden,
die de Staat toekomen, in de zak te houden.
Zij geeft daarmee niet alleen van benepen
heid, maar ook van ondeskundigheid blijk,
want ook bij het hier gegispte „boekings
trucje" geeft de Amsterdamsche Bank den
Keizer ten volle wat des Keizers is. Wat
aan aandeelhouders uit de agio-reserve
wordt betaald, is destijds immers ook door
aandeelhouders gestort, n.l. toen er aan
delen boven pari werden uitgegeven. Deze
reserve is dus niet aan de winst ontleend,
ze was van meet af kapitaal en in feite is
de uitkering ten laste van de agio-reserve
een kapitaalsterugbetaling en het zou wel
de wereld op haar kop zijn, als de fiscus
van een dergelijke uitkering zijn tol wilde
heffen. De minister van Financiën heeft dit
dan ook terecht ingezien en ruim een jaar
geleden bepaald dat bonus-uitkeringen ten
laste van de agio-reserve vrij zijn van
Inkomstenbelasting.
Maar voor velen blijft „het kapitaal" al
tijd nog de Kop van Jut.
ADVERTENTIE
ADVERTENTIE
pan de pijn, die maar geen
einde neemt. Een snel maar
zeker werkend middel om
er in tien minuten af te
zijn: neem één of twee
...die helpen direct! J
B. en W. van Amsterdam hebben op
voordracht van de adviescommissie voor
de toekenning van de Frans Duwaer-prij-
zen 1954, besloten de prijs van ƒ500 voor
de ontwerper van het typografisch best
verzorgde boek, tijdschrift of handelsdruk
werk, verschenen tussen 1 October 1953 en
1 October 1954, toe te kennen aan de heer
Dick Elffers te Amsterdam voor de typo
grafische verzorging van het boek „De we
reld van Van Gogh" (uitgegeven door
Daamen N.V te Den Haag).
De andere prijs, eveneens groot ƒ500,
voor de best verzorgde bibliophiele uitgave,
verschenen in dezelfde periode, kan al
dus de commissie niet worden toege
kend.
GROOT EN KLEIN.
MEUBEL- EN PIANOTRANSPORT
door geheel Nederland.
Goederen zonder prijsverhoging
verzekerd.
ROZENSTRAAT 13 - TEL. 20020 - 12525
Met een galavoorstelling van de Frans-
Italiaanse film „brood, liefde en fantasie"
is voor talrijke genodigden deze week het
Lumière-theater aan de Lijnbaan te Rot
terdam heropend. Het oude theater, dat op
de Coolsingel stond, ging in de oorlogs
dagen van Mei 1940 in vlammen op.
De nieuwbouw is bij het karakter van
de Lijnbaan aangepast. Er zijn ruim 1100
plaatsen, waarvan 240 op het balcon. De
zaal is 26 meter lang, bij een grootste
breedte van 23 meter. Architecten zijn de
heren A. Bodon en A. Krijgsman.
De films kunnen worden vertoond op
normaal doek. Op „wide screen" of als ci
nemascope en met perspectivisch geluid.
Van 1 Maart af en na het verstrijken
van de maand, waarin het oude nog gel
dige provinciale nummerbewijs is afge
geven, is het voeren van een nieuw ken
teken verplicht voor motorrijwielen mèt of
zonder zijspan; autobussen en autocars;
vee-auto's; auto's met aanhangwagen, ook
caravans; motorrijtuigen, waarvoor aan de
eigenaar of houder een R-nummer is ver
strekt en motorrijtuigen, waarvoor reeds
eerder een kenteken is afgegeven, zo deelt
de ANWB mede.
De eigenaar van een motorrijtuig uit een
dezer groepen, die dus een provinciaal
nummer heeft verkregen in de maand
Maart, ongeacht het jaar van afgifte, moet
dus reeds op 1 April 1955 een kenteken
bewijs hebben. Na die datum mag hij niet
meer met zyn oude nummer rijden.
Voor een houder van een in April, on
verschillig welk jaar, afgegeven nummer-
bewijs wordt deze datum 1 Mei enz. Is
het nummerbewijs afgegeven in een maand
Februari, dan heeft men de tijd tot 1 Maart
1956.