Geen succesvolle „generale"
tegen London Combination
De zwarte
spin
CABALLERO
HVS verbeterde positie aanzienlijk
door ruime overwinning op CIOS
Nederlandse militaire voetbal
ploeg verloor ook van Italië
Clowntje Rick
Voorlopig Oranje-team liep vergeefs
storm tegen sterke Engelse defensie
Fout van Schaap had
nederlaag tot gevolg
BRIXON"
DONDERDAG 24 MAART 1955
V er gissingen?
Lang niet mis
Nieuwe manége in het
Amsterdamse bos?
Gelijkspel Nederlands
jeugd-elftal in Amsterdam
Amsterdam-Brussel gaat
ook dit jaar niet door
Meer aan bod
Kanonnade
Ja, ja, mevrouw, kleine potjes hebben
grote oren. Neem dus van mij maar aan:
da's constante kwaliteit.
Tracteer U zelf eens:
koop morgen 'n pakje!
DE VOLLEYBALCOMPETITIE
Voor de kinderen
Mermans niet meer
in Belgisch elftal?
FEUILLETON
door Mark Cross
(Van onze sportredacteur)
De serie succesvolle „generale repetities" tegen buitenlandse sparringpartners (Aus
tria viernul. Stade de Reims viernul en Hamburger S.V. vijftwee) is al weer
ten einde. Een London Combination bleef het voorlopig Oranje-team gistermiddag in
het volle Feyenoord-stadion in Rotterdam met tweeéén de baas. Als we echter be
denken dat de drie genoemde overwinningen een pover één—één tot resultaat hadden
tegen Denemarken, dan mag men misschien ditmaal naderhand dat wil zeggen na
de wedstrijd tegen de Belgen op drie April nog blij zijn met het lesje van de
Engelsen. Een slechte generale betekent een goede première, zegt men altijd onder
theater-artisten. En wie weet gaat dat in dit geval voor stadion-artisten ook
wel op. Ja misschienheel misschien!
Eerlijk gezegd hadden we ons van het
spel van de London Combination niet zo
veel voorgesteld. Het zou wel weer een
elftal individueel ongetwijfeld goede voet
ballers, maar een vrij kwetsbaar geheel
zijn. dat bovendien de krachten en dure
voetbalbenen spaart voor competitie voet
bal. Zoals zovele keren. Doch dat ging bij
deze spelers van de London Combination
in het geheel niet op.
De elf spelers kwamen uit negen ver
schillende clubs, maar zij vormden een ge
heel waar menige club uit welk land, waar
prof-voetbal wordt gespeeld, nog dubbel
en dwars tevreden mee kon zijn. En wat
ook nog een belangrijke kwaliteit was:
zij vochten voor de overwinning als gold
het een kampioensmatch met wie weet wat
voor premie als beloning.
De Engelsen speelden voetbal volgens
het boekje: snel, accuraat en doeltreffend.
Hun dekking in de achterhoede was boven
alle lof verheven; hun middenlinie vormde
een goed functionnerende schakel tussen
defensie en aanvalslinie en in de voorhoede
combineerde men met een gemak en een
begrip voor eikaars spel dat het een lieve
lust voor het oog was.
En de Nederlanders? Laten we er geen
doekjes om winden. Ze vielen tegen. En
bezien we de prestaties van linkshalf
Klaassens, die Van Schijndel in de schaduw
moest stellen, en die van Van der Gijp. die
De Harder op de reservelijst moest zien te
laten, dan kunnen we ronduit zeggen dat
het opstellen van beide spelers zonder meer
een mislukking was.
De VWer mocht in het vroegere ama
teurelftal een soms nuttige kracht zijn. in
dit gezelschap kon hij eenvoudig niet mee.
Niet in tempo, niet in vaardigheid en niet
in spelinzicht. En de Dordtenaar, die meer
dan eens opviel door handig manoeuvreren
en snelheid, maakte er ditmaal heel weinig
van. Zowel Ellerington (Southampton) als
Philips (Portsmouth) een half van het
Engels elftal lieten hem weten dat er
ook bij voetbal rangen en standen bestaan.
De rest van het elftal we schreven
het reeds viel tegen. En, zo kan men
zich afvragen, waren dus de ruime over
winningen op de vroegere sparringpartners
(goede) vergissingen? Zeker niet! Tegen
Austria, zowel als tegen Stade de Reims en
Hamburger S.V. werd zeker een hoog peil
bereikt en werd er goed voetbal gespeeld.
Maar de belangrijkste verschillen lagen
wel hierin dat dé Fransen. Duitsers en
Oostenrijkers veel minder belust waren op
de overwinning en dat het Engelse spel
veel meer op de aanval met het directe
resultaat was gericht. Geen schoon ge
peuter dus, maar productiviteit als eerste
en voornaamste eis.
De Engelsen begonnen de wedstrijd,
waarnaar vijftigduizend mensen waren
komen kijken, in hoog tempo. Toch was het
woord eerst aan de Nederlanders. Lenstra
gaf een vijftal passes waar de meest capa
bele voetballer ter wereld zich niet voor
behoefde te schamen. Effect sorteerde dit
supervoetbal vooralsnog niet. In het straf
schopgebied strandde het zuivere aanvals-
spel echter op het doortrapte verdedigings
systeem van de Engelsen, dat gebaseerd
was op de regel: niemand vrii en niemand
de kans tot schieten geven. Gemakkelijker
voorgenomen dan uitgevoerd, maar het
lukte de defensie van de London Combina
tion toch maar.
En al ras werd het duidelijk dat ook de
aanvalslinie tot veel goeds in staat was.
Vooral de rechtervleugel Baron (Southend
U.) Harris (Portsmouth) twee kleine
maar zeer vaardige en snelle kereltjes
waren lang niet mis en namen vooral met
De Amsterdamse Paardensport Federatie
wil in het Amsterdamse bos een mangge
stichten, die zal voldoen aan internationaal
geldende eisen voor Iftt houden van officieel
erkende wedstrijden. Hierdoor zal het moge
lijk zijn ook in Amsterdam belangrijke
paardensportwedstrijden te houden. Een
naamloze vennootschap „De Amsterdamse
Manége" wordt voor dit doel opgericht.
B. en W. hebben aan de gemeenteraad van
Amsterdam een voorstel doen toekomen om,
ten behoeve van de bouw van de manége
met stallen, kleedruimten, publieke tribune,
aan de N.V. de Amsterdamse Manége i.o. een
terrein in het Amsterdamse bos te verhuren
voor de tijd van 25 jaar. Tevens stellen B.
en W. voor de rente en aflossing van een
geldlening van f 120.000, die de vennootschap
zal aangaan, te garanderen en f40.000 be
schikbaar te stellen voor het bouwen van
een café-restaurant.
De opzet van het manégegebouw is voorts
zo gedacht dat, indien de behoefte daaraan
mocht blijken en financiering en exploitatie
er van mogelijk zijn. er ter zijner tijd een
tweede manègehal bij te bouwen.
ff
ADVERTENTIE
COSTUUMS
in moderne dessins - Kleermakerswerk!
114.124.— - 134.—
Gen. Cronjéstraat 40-44 - Haarlem-N.
Telefoon 15438
Ondanks zijn uitstekende kwaliteiten
heeft het Nederlands jeugdvoetbalelftal gis
teravond in een oefenwedstrijd tegen een
combinatie van Amsterdamse tweedeklassers
op het WA-terrein in Amsterdam slechts
een gelijk spel (3—3) behaald.
De hoofdstedelijke ploeg, die in de eerste
helft de wind mee had, profiteerde van deze
omstandigheid door de bal ook van grote
afstand in de richting van doelman Schou
ten (OSV) te dirigeren. Het had tot gevolg
dat reeds na acht minuten spelen deze keeper
een corner weggaf, waaruit het eerste Am
sterdamse doelpunt een kopbal van Ver-
bruggen (Zeeburgia) ontstond.
De repliek van het Nederlands jeugdelftal
bestond uit een serie voortreffelijke opge
bouwde aanvallen, waarbij de bal dikwijls
afgemeten van man tot man ging. Vooral
Bosselaar van Feijenoord en Moulijn (Xer
xes) ontpopten zich als uitstekende voet
ballers. die snelheid paarden aan een zeer
behoorlijke techniek. Met midvoór Rutten
(Roda Sport), die het moeilijk had tegen
stopper Bouwens (ex-Ajax), midhalf Wink
(SVV) en de rustig spelende Haarlemmer
Vreeken was dit tweetal zonder twijfel veel
belovend voor de toekomst.
Het windvoordeel leidde er toe. dat de
Amsterdamse tweedeklassers rond de der
tigste minuut met twee voltreffers van mid-
voor Gonggrijp (WA) een geflatteerde voor
sprong van drienul namen. Pas nadien
kreeg het Nederlands jeugdelftal loon naar
werken. Eerst werkte Moulijn een geraffi
neerde pass van Bosselaar doeltreffend af en
vlak vóór rust bracht laatstgenoemde met
een verrassende schuiver uit een vrije trap
de stand op drietwee.
Kort na de hervatting bracht v. Ham
(Zeeburgia) de score met een schot van verre
afstand in evenwicht (33).
Ook dit jaar zal de traditionele voetbal
wedstrijd tussen Amsterdam en Brussel, die
voorheen op de dag vóór NederlandBelgië
werd gespeeld, niet doorgaan. Evenals de
vorige twee jaren zijn de Brusselse clubs
omstreeks begin April gewikkeld in een
bekercompetitie, waardoor het moeilijk wordt
een representatief Brussels elftal samen te
stellen.
ADVERTENTIE
Klaassens een loopje. Van de rechterkant
kwam dan o«k het meeste gevaar.
Nadat Dick (West Ham U.) een fraaie
pass van Harris royaal had gemist en Jez-
zard (Fulham) beiden laatsten speelden
al voor het Engelse elftal uit een voor
zet van Philips rechtshalf nota bene
tegen de lat had gekopt, schoot Jezzard in
de twaalfde minuut wel raak. Hij had de
bal gekregen uit een verre, maar uiterst
zuivere pass van rechtsback Ellerington
en behoefde met alleen De Munck nog
voor zich al heel weinig capaciteiten
aan te wenden om de 1 voor zijn ploeg op
het scoringbord te brengen.
Na dit schrikaanjagend doelpunt waren
de Nederlanders wat meer aan bod. Steeds
weer echter bleken Klaassens en Van der
Gijp niet mee te kunnen en gingen dus of
Nederlandse aanvallen verloren door veel
te individueel spel van de Emma-speler of
werden Engelse attaques niet al op het
middenveld door de VW'er tot staan ge
bracht. Bovendien ging Lenstra met Van
der Gijp naast zich steeds slechter spelen,
omdat hij steeds minder begrip ondervond
van zijn vleugelpartner.
Zo leverde verder in de eerste helft ook
het lichte Nederlandse overwicht niets op.
Aan schieten kwamen de Nederlandse
voorwaartsen trouwens al heel weinig toe.
Hét publiek vond dit aanleiding voor een
fluitconcert, dat ons deed terugdenken aan
het Amsterdamse stadion na de match
tegen de Denen.
Toch kwam nog voor de rust de gelijk
maker. Bij een vrije trap schoof Schaap de
bal netjes naar Dillen, die die van om en
nabij het strafschopgebied ineens inknaldc.
Een ongetwijfeld fraai doelpunt.
Twee minuten later vlak voor de rust
hadden de Engelsen al weer een voor
sprong. Schaap speelde van vijfentwintig
meter de bal op De Munck terug. Te zacht
echter. De rappe Baron was er als de kip
pen bij om de fout af te straffen. Hij om
speelde de wanhopig naar zijn schoenen
duikende „glamour-boy" De Munck en
schoot de bal in het lege doel.
Over de tweede helft kunnen we kort
zijn. Het voorlopig Oranjeteam vocht ver
beten om de achterstand weg te werken,
maar de nog verbetener tegenstand van de
Engelse achterhoede met de voortreffelijke
spil Crosland (Bournemouth), Hopkins
(Tottenham H.), Ellerington. al even goed
bijgestaan door Reynolds (Tottenham H.)
in het doel. gaven geen krimp.
Timmermans en Schaap vielen in deze
periode op door hun goede opbouwen van
aanvallen en hun onvermoeide zwoegen en
Roosenburg bleek zijn collega's wat beter
te begrijpen dan voor de rust, ook al was
hij dan niet de gezochte aanvalsleider.
Schoten waren er bij legio. Maar steeds
stond er een verdediger in het schootsveld.
Vooral Dillen was erg ongelukkig met zijn
enorm harde schoten, die menige Engels
man een blauwe plek zullen hebben be
zorgd.
Roosenburg schoot voorts eenmaal tegen
de paal evenals aan de andere kant
Jezzard deed nadat deze een sprintduel met
Van der Hart glansrijk had gewonnen
en de Sneker kopte nog eenmaal een voor
zet van Timmermans hard en zuiver in de
bovenhoek, maar toen tipte Reynolds de
Het enige Nederlandse doelpunt. De reactie
van keeper Reynolds op het schot van
Dillen (rechts) is te laat.
bal na een fraaie zweefsprong met de vin
gertoppen tot hoekschop.
En wat dus nu? Welk team zal nu straks
op 3 April tegen de Belgen in het veld
moeten komen? Geen Klaassens meer, geen
Roosenburg meer, geen Van der Gijp meer
als linksbuiten. Dat staat vast. Wie dan
wel?
Steenbergen uit Feyenoord rechtshalf
als men dan Van Schijndel geen kans meer
wil geven De Harder linksbuiten en Van
der Gijp eventueel midvoor. Dat is het
beste elftal van het ogenblik. Een elftal
ook dat tot een goed resultaat kan komen.
Ondanks de povere één-één score tegen de
Denen en ondanks de tegenvaller, die de
kern van het elftal de publieke schare gis
teren bereidde. Een tegenvaller overigens,
die in ieder geval tot voordeel heeft dat de
hoera-stemming van weleer heeft plaats
gemaakt voor redelijker aandoende nuch
terheid.
Het Nederlands militiar voetbalelftal
heeft ook de tweede ontmoeting van het
eindtournooi om het intergeallieerde mili
taire voetbalkampioenschap verloren: met
twee—een zegevierde Italië. Het is dit keer
een eervolle nederlaag geworden in een wed
strijd, die de 25000 met zonnebrillen en pa
pieren hoeden gewapende Napolitanen in het
stadion van de Italiaanse eersteklasser Na-
poli in de hoogste staat van opwinding
bracht.
De Nederlandse spelers konden zich vast
voorbereiden op de nog in te halen compe
titiewedstrijden in Nederland over enkele
maanden. Want er werd gespeeld met ver
blindend zonlicht en bij een naar Neder
landse begrippen midzomerse temperatuur.
Hoewel de Oranjemannen in technisch op
zicht de minderen waren van de meestal
forser Italianen, hebben zij zich door een
grote vechtlust bijna gelijkwaardige tegen
standers getoond.
Invallers
Middenvoor Boot, die Zondag in de wed
strijd tegen de Turken last had gekregen van
een ouje dijbeenblessure, kon niet worden
opgesteld en moest worden vervangen door
De Wit van TSC. En ook de PSV'er Brusse-
lers, die Zondag een knieblessure kreeg, kon
niet van de partij zijn. Zijn plaats werd
evenals in de tweede helft van de wedstrijd
tegen Turkije ingenomen door Lacroix
(GVAV).
De wijzigingen hadden onze voorhoede wel
degelijk verzwakt. Dit gold niet voor Pie-
ters Graafland (Ajax), die deze keer in
plaats van Feyt zijn talenten voor het
Italiaanse publiek mocht tonen. Wel had hij
direct na het begin pech dat hij, gehinderd
door de felle zon, een speler niet zag komen
aanlopen. Daardoor kon rechtshalf Fontana
de bal gemakkelijk bereiken en een pass
geven naar de linksbuiten Longoni, die via
de vuisten van Pieters Graafland inschoot
(1—0).
De Italianen bleven sterk in de meerder
heid en het leek erop dat Nederland we
derom een gevoelige nederlaag zou gaan
incasseren Wel viel er na een Van der Wel
(Ajax)Rijnvis (ADO)-combinatie een schot
van de Hagenaar tegen de paal te noteren,
maar daar bleef het voorlopig bij. De Italia
nen, die met een waar spervuur van passes
en centers de verdediging tot wankelen
brachten, forceerden hoekschop op hoek
schop, maar na een half uur waren zij wat
de stand betreft nog even ver.
De Nederlandse voorhoede trachtte ijverig
gebruik te maken van de tempoverlaging,
doch Van der Wel en Mul (EDO) waren niet
in hun beste vorm en de nieuwe middenvoor
De Wit bleek nog niet voldoende ingespeeld
Toch was hij het, die een minuut voor het
einde van de eerste helft een combinatie
van Lacroix en Rijnvis afsloot met een door
het publiek luid bejubeld schot (1—1).
Nog veel meer geestdrift bracht een on
middellijk na de aftrap door de Italiaanse
aanvoerder Vincenzi opgezette aanval, waar
uit linksbuiten Zambaiti voor de tweede
maal kon scoren (2—1). De tweede helft was
een hard maar sportief duel. Kerkum, Kuys
en stopper Fröhlich met krachtige steun
van de op alle bedreigde plaatsen opduiken
de Van Woerden, hielden moedig vechtend
stand. Bij alle spanning en al het soms sterk
imponerende voetbal, bleven de schoten
echter schaars. De goede tenminste.
In de andere ontmoeting bleef Egypte met
tweeeen de meerdere van Turkije (rust
1-0).
De stand in het toumooi (halve compe
titie) luidt thans:
Italië 2 1 1 0 3 3—2
Egypte 2 1 1 0 3 3—2
Turkije2 1 0 1 2 4—2
Nederland 2 0 0 2 0 1—5
Zondag worden in Rome de laatste wed
strijden gespeeld: EgypteNederland en
Italië—Turkije.
HVS heeft gisteravond een lastige klip
omzeild door CIOS, in een overigens niet al
te beste wedstrijd, vrij overtuigend te klop
pen in de Haarlemse volleybalcompetitie.
Slechts de tweede game kon het talrijke pu
bliek bekoren; de twee overige sets kon
HVS gedecideerd winnen. Door deze over
winning staan de HVS'ers er zeer gunstig
voor en kan alleen Die Raeckse een prolon
gatie van het afdelingskampioenschap in de
weg staan.
Slechts kort kon CIOS de score gelijk
houden (2—2). Hierna nam HVS de leiding
42 en kon zelfs door enige misverstanden
in de ClOS-ploeg tot 7—4 uitlopen. De coach
van CIOS vroeg time out, maar kon hiermede
niet verhinderen dat de HVS'ers de score
nog tot 114 opvoerden. Het ploegverband
ontbrak bij CIOS volkomen en via 11—6 kon
'S 'deze game met 156 in haar voordeel
eindigen.
De tweede set gaf aanvankelijk ook een
spelbeeld ten gunste van HVS. De CIOS-
spelers misten doortastendheid en verzuim
den het blok te dekken. Via 42 en 64 nam
HVS een 94 voorsprong; toen had CIOS
met time out meer succes, want de groen-
witten haalden op tot 117 en na „serve
over" zelfs tot 11—9. Daarna verzocht Clay
voor HVS om time out, maar de HVS-aan-
voerder kon hiermede de opmars van CIOS
niet stuiten. Met enkele fraaie smashes
bracht Vink de stand op 11—11. Er kwam
daarna sfeer in de strijd en de spanning
steeg: 12—11 voor CIOS. 12—12, 13—13, 14—13
voor HVS. 1414, time out voor HVS, 15—15.
Maar de wens van het publiek, dat graag
een game-zege van CIOS had gezien, ging
c
De motor van het kleine karretje bromde lustig; met 'n fijn gangetje reden Plop en
oom Tripje de tuin uit en de weg op.
Het was maar 'n klein autootje en eigenlijk hadden ze met zijn beiden maar een
klein plaatsje ,maar het ging toch. Plop draaide handig aan het stuurrad, als ze een
bocht moesten nemen.
„Nou?", lachte Plop. „Gaat het lekker, of niet?"
„Geweldig!", zei oom Tripje. „Hij rijdt gesmeerd!"
Plop glom van trots. Dat ding had hij nu toch maar eens mooi voor elkaar gekregen;
wat reden ze fijn over de weg, en met een flink gangetje ook!
„Zeg maar eens, dat het niet 'n handig wagentje is!", glunderde Plop. „Met dat ding
breng ik je overal, waar je wezen wilt... Ik zal je straks naar huis rijden ook".
„Dat is goed", lachte oom Tripje. „Wat zullen ze daar staan kijken, als we komen
aangereden!"
niet in vervulling. HVS won met 17—15.
Hierdoor verloor de strijd zijn aantrekke
lijkheid. want een gelijkspel was voor CIOS
niet voldoende om een rol van betekenis in
deze competitie te blijven spelen.
Initiatief aan HVS
HVS liep in de derde game uit tot 4—0,
doch CIOS kon met enkele goede smashes
tot 4—3 inlopen. Veel presteerden de toe
komstige sportleiders in deze game niet
meer, zodat het initiatief geheel aan HVS
kwam. Via 7—3, 86 en 11—7 kwam HVS
me* 158 aan een verdiende 30 over
winning.
VCK klopte Velox met 31. De Velsenaren
verdienden de overwinning volkomen; zij
speelden veel enthousiaster dan hun tegen
standers. De tussenstanden werden: 1510,
10—15, 15—6 en 15—12.
Die Raeckse bleef door een overwinning
op PSVH leider HVS volgen. Nadat Die
Raeckse de eerste game met ruim verschil
van de Politiemannen had gewonnen (156),
gaf de tweede game meer strijd te zien.
Slechts met moeite konden de rood-witten
deze set winnen; 66. 106 voor PSVH,
time out voor Die Raeckse. met succes want
via 12—12 en 1313 werd deze set toch nog
door Die Raeckse gewonnen: 1513. De der
de game had een minder spannend verloop.
Die Raeckse kon toen steeds een voorsprong
behouden: 1, 8—3, 10—5, 127, 13—9 en
15—10.
Dames
De beide damesploegen van Die Raeckse
kwamen eveneens in het veld en boekten
beide overwinningen zonder veel tegenstand
te ontmoeten. Het eerste team klopte HVS
met 15—8. 15—12. 15—4 en 15-1. Volgende
week ontmoet Die Raeckse haar rivaal
Velox. Deze strijd is vrijwel beslissend voor
het kampioenschap. De reserves van Die
Raeckse wonnen met 156, 154. 15—9 en
15—7 van PSVH.
Uitslagen
De uitslagen van Woensdagavond luidden:
Heren: VCK—Velox 3—1; CIOS—HVS
0—3: PSVH—Die Raeckse 0-3; VCR 2—
CIOS 2 0—4; Leonidas—HBC 2 3—1; CIOS
3Rap. 2 31; Santpoort 3Stampers 22;
HVS 4—OVRA 2 3—1; BWT—Rap. 3 1—3:
Raeckse 4—Gios 2 31; PWN 2Spaarnestad
3—0: AW—Blinkert 3 3—0; AVC—Santpoort
2 3—0.
Dames: HVSDie Raeckse 04; Die
Raeckse 2—PSVH 4—0; Rap. 2—OVRA 2—2;
GiosVCR 0—3; Velox 5Spaarnestad 22;
AW—Santpoort 4—0; SSO—Velox 2 1—3.
De Belgische linksbuiten Jef Mermans zal
misschien niet van de partij zijn in de wed
strijd tegen Nederland op 3 April. Zijn vorm
van de laatste weken is slecht. Zondag wordt
het voor hem de beslissende dag. Leden van
de keuze-commissie zullen dan gaan kijken
hoe hij zich in de wedstrijd van zijn club
Anderlecht houdt.
Mermans is 50 maal voor het Belgische
elftal uitgekomen, maar langzamerhand be
ginnen de jaren te tellen. Na de recente
wedstrijd tegen Italië hebben enige andere
snelers van het Belgische voetbalelftal open
lijk gezegd dat Mermans niet langer opge
steld moet worden. De Belgische ploeg zal
Maandag definitief gekozen worden.
49)
Ze hield even op om een sigaret op te
steken en ging dan verder: „Toen opeens
zag ik hóé deze puzzle in elkaar paste. En
ik werd me ervan bewust, dat Deirde Men-
tonleigh de oplossing kon zijn voor het
probleem. Deirdre Mentonleigh kon heel
goed dik bevriend zijn geraakt met Straw-
son tijdens die bootreis. Deirdre kon ook
de aanstelling van die butler in de hand
hebben gewerkt, om de aandacht van zich
zelf af te leiden en op haar voogd te rich
ten en ook haar eigen zogenaamde ont
voering aanvaardbaar te maken. Deirdre
zou ook heel goed op die bewuste plaats,
bij die bocht in de weg, onze mensen heb
ben kunnen ophouden, toen zij de grote
zwarte auto achterna zatenBovendien
was ze overal in de omgeving bekend om
haar grote gaven als actrice. Ze speelde
geregeld in amateur-voorstellingenIk
zag opeens in haar een antwoord op al
onze vragen, en wat van nog méér belang
was, ik kon een bewijs leveren, dat elke
twijfel uitsloot
„Aha", riep de advocaat uit, „we heb
ben ons al eens afgevraagd, of je, toen je
die inval in „The Old Cottage" deed, zéker
wist, dat Deirdre Mentonleigh het hoofd
van deze bende was, óf dat je het slechts
vermoedde".
„Ik wist het Martin", antwoordde ze.
„Ik had het bewijs
„Vertel verder!"
„Herinneren jullie je dat Susan Herrison
mij de man beschreef, die haar had ont
voerd? Die man speelde gedachtenloos
met haar gouden sigarettenkoker en het
meisje was zo intelligent deze sigaretten
koker aan mij te geven om de vingeraf
drukken na te gaan. Haar beschrijving
van deze man kwam aardig overeen met
die, welke Masterson mij gaf van Robert
Fortescue. En alle vingerafdrukken, die
jullie in de flat vonden, kwamen ook over
een! Toen schoot het opeens als een flits
door me heen, dat die broer en zuster best
één en dezelfde persoon konden zijn, en
aangezien de vingerafdrukken, die jullie
in de flat vonden, precies dezelfde waren
als die op Susan's sigarettenkoker.Be
grijp je waar ik heen wil?"
Ze schudden hun hoofd. En Williamson
sprak hun twijfel uit: „Maar dat wilde
toch niet zeggen, dat ze iets met Deirdre
Mentonleigh te maken hadden, Daph!"
„O nee?" Ze lachte. „Toch was dat zo!
Jullie weten toch, dat van iedereen, die mij
in Conduit Street op kantoor opzoekt, zon
der dat hij 't weet, de vingerafdrukken
worden vastgelegd. Joan Braxley bergt deze
vingerafdrukken keurig systematisch weg
en wij kunnen er, voor 't geval dat nader
hand nodig mocht blijken, altijd over be
schikken. Toen Deirdre Mentonleigh mij
opzocht en mij zo handig om de tuin wist
te leiden werden ook haar vingerafdruk
ken gemaakt en opgeborgen. Nu begrijpen
jullie het zeker wel?"
Dit was inderdaad het geval en vol war
me hartelijkheid complimenteerden ze
haar.
„Het was een heel knappe zet van Deir
dre om mij te komen opzoeken", vervolgde
ze. „Ze wist me volkomen voor zich in te
nemen, dat moet ik eerlijk bekennen. Ze
zei, dat ze me wel niet zou kunnen helpen,
maar wilde me toch wel een en ander
vertellen, waaraan ik misschien iets zou
kunnen hebben.... Ze vertelde me, dat
ze niet erg op de butler gesteld was, maar
dat deze, aangezien haar voogd hem de
hand boven het hoofd hield, waarschijnlijk
wel volkomen goed wasHeel aardig
hè, die insinuatie? En dan die opmerking
over haar voogd en Strawson, die aan
boord uren samen doorbrachten, bezeten
als ze waren van Egypte en de Egyptische
cultuurIk ben er intussen achter ge
komen, dat zij het was, die altijd met
Strawson samen was, en waarschijnlijk is
ze zijn geliefde.
Het allerknapste was haar verhaal, vol
vertedering over die lieve, goeie verstrooi
de oude voogd, die zó in. zijn werk opging,
dat hij waarschijnlijk van die hele terug
reis niets meer wistWérkelijk, het
toneel verliest een zeer knappe actrice in
Deirdre Mentonleigh! Ik heb haar nauw
keurig gadegeslagen, toen ze ons als Ro
bert Fortescue ontving, en ik moet zeggen
dat ze haar rol volmaakt speelde. Ook de
vermomming was perfect! Toen ze echter
ontmaskerd werd, stortte ze een stroom
van scheldwoorden over cms uit, die de wa
re Deirdre Mentonleigh onthulde...."
Alan Sylvester vroeg:
„Dat is juist één van die dingen, die ons
interesseren, Daph; hoé kwam de profes
sor er eigenlijk toe haar te adopteren?"
„Daar was ik ook erg nieuwsgierig naar,
Alan", antwoordde ze. ..En aangezien ie
mand het treurige bericht aan de professor
moest mededelen, droeg Scotland Yard mij
op, dat te doen. Het meisje had ons dit
zij tot haar eer vermeld onmiddellijk na
haar arrestatie meegedeeld, dat haar voogd
van dit alles niets wist".
„En was dat waar?"
„Ik behoef daar niet meer aan te twij
felen, na mijn onderhoud met de professor.
Hij was diep geschokt, dat was duidelijk
merkbaar. Maar zijn ontsteltenis scheen
nog een speciale achtergrond te hebben,
en ik vroeg hem mij alles over Deirdre
te vertellen. Het blykt nu, dat de vader van
het meisje een gewetenloze oplichter was,
die voor een lange straf de gevangenis in
draaide. Deirdre was toen 18 jaar. Er was
geen moeder deze had de vader al jaren
geleden verlaten en er was dus geen
thuis en geen toekomst voor 't jonge meisje
Omdat de professor haar vader jarenlang
had gekend, bood hij haar zowel een thuis
als een toekomst aan. Ze greep dit aan
bod met beide handen aan en om haar te
distanciëren van haar verleden, gaf hij
haar ook de bescherming van zijn naam".
„Dit klopt volkomen met de inlichtin
gen, die wij over de oude heer kregen",
mompelde Everest. „Een aardige, goedhar
tige oude man, die geen vlieg kwaad zou
doen en altijd bereid was om iemand, die
tegenslag had, te helpen".
„Precies, Martin. En uit hetgeen hij mij
vertelde, kon ik gemakkelijk opmaken, dat
het meisje er al gauw achter kwam, dat,
wanneer ze haar spel handig speelde, ze
de oude man zonder moeite om de vinger
kon winden. Kinderen erven vaak, naar
men zegt, de verborgen en onderdrukte
gebreken van hun ouders. Welnu, in dit
geval erfde Deirdre Mentonleigh van haar
vader alle eigenschappen, welke deze niet
eens de moeite waard had gevonden om te
onderdrukken! Ik kan zonder aarzelen zeg
gen, dat Deirdre Mentonleigh door en door
slecht is. Ze was er varf het begin af aan
op uit om het zo goed en plezierig moge
lijk te hebben, zonder zich er iets van aan
te trekken, hoeveel 't kostte. Ze liet haar
rekeningen schandelijk oplopen en telkens
weer betaalde de professor, nadat ze hem
quasi-berouwvol beterschap had beloofd.
Niemand kon beter toneelspelen en beter
leugens vertellen dan zij. Ik heb vier be
kende winkeliers in Ascot ondervraagd en
deze vertelden me dat ze 't nog nooit zo
bont had gemaakt als op het moment, dat
ze met haar voogd naar Egypte vertrok.
Ze haalde de oude man over haar mee te
nemen, om aan haar schuldeisers te ont
komen, die lastig begonnen te wordenn
Ze wist hen af te wimpelen met een char
mant verhaaltje over een erfenis in
Alexandrië, waar ze met haar voogd heen
zou gaan om een en ander te regelen".
„Slikten ze dat verhaal?"
„Dat hebben ze inderdaad gedaan, naar
ze mij mededeelden. Op de terugreis uit
Egypte ontmoette ze Strawson en samen
met hem heeft ze waarschijnlijk dat idee
van de „Zwarte Spin" uitgewerkt. Wiens
idee het oorspronkelijk was, zullen we
nooit te weten komen, tenzij één van hen
't ons vertelt. Zij was voor hem de part
ner, die hij zocht. Zij kende iiedereen in
de omgeving en was in de rijkste milieus
kind aan huis. En hij had enig kapitaal
achter zich om de zaak op weg te helpen.
Zo héél veel was er niet nodig. Alles wat
ze te doen hadden, was een afgelegen
landhuis te huren, de huur vooruit te be
talen, een auto aan te schaffen en drie of
vier medewerkers van hetzelfde allooi te
vinden, die ze grof betaalden om zeker ta
zijn van hun loyaliteit".
„Mag ik je even onderbreken, Daph?
Werd Strawson gepakt, toen je die inval
in het bewuste huis deed?"
(Slot volgt).
