Vüihaêg,
Agenda voor
Haarlem
BnTMsBilonet
NUT
Dwingende eisen
Kamerlid Fens secre
taris-generaal van
NAV O-parlement
3
Stoffelijk overschot van
piloot gevonden
Drieling geboren
in Bergen op Zoom
Eerste Kamer over de
wijziging van de
Zondagswet
Premie-spaarregeling
voor ambtenaren
Debromfiets die't'm levert!
Examens
Humanitas in 1954
Landbouwvoorlichtings-
raaïï in Noordholland
Burgemeester mr. Cremers
in IJmuiden teruggekeerd
DONDERDAG 21 JULI 1955
Ofschoon in het internationale gesprefcs-
centrum, dat Genève op het ogenblik vormt,
over belangrijke wereldpolitieke vraagstuk
ken beslist wordt zonder dat daarbij de
kleine landen enige invloed op de gang van
zaken is gegund, zullen de eventuele gevol
gen van deze verwachte beslissingen van
grote betekenis kunnen zijn voor de huis
houdingen dezer kleine landen, evenals voor
die van de grote mogendheden. Terwijl de
consequenties van bijvoorbeeld een vermin
dering der bewapening onberekenbare moei
lijkheden zullen meebrengen voor de struc
tuur der landen die hun wapenindustrie tot
factor van wezenlijke economische beteke
nis hebben gemaakt, zal een land als Ne
derland veel minder complicaties in deze
sector ontmoeten, doch niettemin ook ge
confronteerd worden met de vraag, in welk
opzicht zijn economische positie kan wor
den aangepast aan de nieuwe toestand.
De nieuwe toestand zo die zal ontstaan
in de mate, waarin men hem verhoopt.
Want er zijn grote veranderingen mogelijk,
wanneer grote besluiten woi-den genomen,
doch er is al reeds een zekerheid van klei
nere veranderingen. Zo zal ongetwijfeld de
handel met Oost-Europa toenemen, waarbij
Nederland niet alleen als verbruiker, maar
ook als transito-station grote belangen
heeft.
Er is echter een ander onderwerp, dat
voor Nederland nog meer van belang is.
Een vermindering der bewapening zal zon
der twijfel ook in Nederland aan de begro
tingen van Defensie te merken moeten zijn,
al wordt het financiële voordeel daarvan
gedeeltelijk opgeslokt door internationale
afspraken voor hulp aan onontwikkelde ge
bieden. Een verlichting van de druk op de
belastingbetaler zal er wel niet bij over
schieten, ook al omdat de welvaartspolitiek
der huidige regering niet in die richting
neigt. Er is echter ook nog heel wat te
doen in Nederland, waarvoor enorme be
dragen nodig zijn, Een overheveling van
middelen van Defensie naar Volkshuisves
ting en verkeer lijkt bijvoorbeeld het meest
voor de hand liggend. Een dergelijke ver
plaatsing van uitgaven spreekt misschien
ook nog meer de verlangens van het pu
bliek aan dan een belastingverlaging. Want
volkshuisvesting en verkeersveiligheid zijn
momenteel zonder twijfel onderwerpen,
waarmee het welvaartsidee veel meer ge
moeid is en die direct te maken hebben met
het „geluk des volks".
Huizenbouw en verbetering der verkeers
wegen zijn twee aangelegenheden, die nij
pender en dwingender dan wat ook de ern
stige aandacht van de regering eisen. On
veiligheid op de weg en gebrek aan wonin
gen ondermijnen het algemeen welzijn ster
ker en funester dan men zich wenst te rea
liseren. Beide zijn door geld maar dan
veel geld voor een deel te liquideren. Er
zijn drastische plannen op beider gebied
mogelijk, die zeer kostbaar zijn doch we
zenlijke verlichting beloven. Zij zijn beide
voor Nederland speciaal van zo eminent
belang omdat zij eenzelfde factor van com
plicatie hebben: het gebrek aan ruimte in
ons land in verband met de wassende be
volking. Statistieken geven de somberste
voorspellingen voor de komende jaren. De
volkswelvaart als men die verstaat in
bredere zin dan alleen naar het inkomen
hangt ten nauwste samen met de mogelijk
heid om een eigen woonruimte te hebben
en zich veilig over straat te begeven. Deze
twee problemen moeten met spoed en met
verbeeldingskracht worden opgelost. Zij
zijn oplosbaar, als men ze durft te zien in
de gestalte die zij in luttele jaren zullen
aannemen en zijn maatregelen naar ver
houding daarvan regelt.
Als men in Genève tot de conclusie komt,
dat straaljagers onnutte instrumenten zijn
geworden, moet men in Nederland niet ver
geten dat woonhuizen en veilige wegen hun
onmisbaarheid meer dan ooit op dit mo
ment door hun afwezigheid demonstreren
J. L.
ADVERTENTIE
CHOCOLADE...
Het straaljagerongeluk bij Leiden
De Woensdag bij Leiden neergestorte
straaljager blijkt een Thunderjet te zijn,
die voor de Koninklijke Luchtmacht was
gerevideerd door Avio Diepen op Ypen-
burg.
De verongelukte piloot van de Thunder
jet is de 32-jarige invlieger van Fokker
H. M. J. Receveur uit Amsterdam. Hij was
pas sinds kort bij Fokker en woonde tot
voor kort in Uden. Hij was gehuwd.
Zijn stoffelijk overschot is gevonden bij
Zoetermeer. De schietstoel is ca. 200 meter
van de plaats van het wrak aangetroffen.
De parachute nog een aantal meters ver
der.
Het Nederlandse Kamerlid J. J. Fens
(K.V.P.) is benoemd tot secretaris-generaal
van de conferentie van parlementsleden uit
de landen van de NAVO, die deze week in
Parijs wordt gehouden.
Johannes Josephus Fens, geboren 4 De
cember 1900, sinds 1949 lid van de Tweede
Kamer der Staten-Generaal, is lid van de
defensie-commissie van deze Kamer. Hij
heeft de rang van luitenant-kolonel der
artillerie en was algemeen hoofd van on
derwijs aan de Koninklijke Militaire Aca
demie te Breda. Hij is lid van de commissie
voor Buitenlandse Zaken van de Katho
lieke Volks Partij en plaatsvervangend lid
van de raadgevende vergadering van de
Raad van Europa.
In December 1930 ging hij als adjudant
van gouverneur Van Slobbe naar Curagao.
Aldaar was hij tevens opzichter en leider
van de inlichtingendienst (politiek) voor
Centraal- en Zuid-Amerika. In April 1936
kwam hij terug in Nederland en werd
leraar aan de school voor reserve-officieren
der onbereden artillerie te Utrecht.
Op 1 December 1938 werd hij bevorderd
tot kapitein en als zodanig belast met de
opleidingen bij het regiment kustartillerie.
In Juni 1939 werd hij kapitein-adjudant bij
genoemd regiment. Gedurende de mobili
satie 1939-1940 was hij werkzaam bij de
stafkwartieren van Westfront en Zuidfront
Vesting Holland.
In Mei 1942 werd hij krijgsgevangen ge
maakt. Na terugkeer in 1945 ging hij naar
Engeland voor het volgen van verschillende
cursussen. In Mei 1946 belastte men hem
als hoofdinstructeur met de herscholing
van de officieren en onderofficieren der ar
tillerie. In September 1946 werd hij eerste
commandant van de kaderschool pantser-
doel-artillerie en in December van hetzelf
de jaar commandant van de school voor
reserve-officieren der artillerie te Breda. In
Februari 1948 werd hij gedetacheerd bij de
sectie G 5 (opleidingen) van het hoofd
kwartier van de Generale Staf ter voor
bereiding van het onderwijs aan de weder
op te richten Koninklijke Academie te
Breda.
In het algemeen Burger Gasthuis te
Bergen op Zoom is Woensdagmiddag een
drieling geboren, waarmee het gezin van
de sergeant-majoor van de L. S. K. Veu-
geler-Hillebrandt, wonende aan de Pastoor
van Roessellaan te Hoogerheide, werd ver
meerderd. Het zijn drie jongens, Petrus,
Hendrikus en Hubertus, respectievelijk 5,
4 en 3 pond wegend. Moeder en kinderen
maken het uitstekend. Het gezin telde
reeds twee kinderen, een jongen en een
meisje.
In het Voorlopig Verslag der Eerste Ka
mer over het wetsontwerp tot wijziging
van de Zondagswet betogen vele leden dat
reeds kort na de inwerkingtreding van de
Zondagswet is gebleken, dat hier sprake is
geweest van een minder gelukkig voor
beeld van overleg tussen regering en Sta
ten-Generaal. Zij achtten het een in toe
nemende mate voorkomend euvel, dat de
regering bij gemis aan legislatieve capaci
teit er te lichtvaardig op vertrouwt, dat
door de interpretatie van nieuwe be
palingen door de organen van de
justitie en rechterlijke macht een oplos
sing voor eventuele moeilijkheden wordt
verkregen. Deze leden achtten het systeem
volgens hetwelk de wetgever zijn verant
woordelijkheid te zeer afwentelt op de
rechterlijke macht, weinig gelukkig.
Het was deze leden niet duidelijk, waar
om de minister van Binnenlandse Zaken
geen bedenkingen heeft tegen een verrui
ming van de werkingssfeer der wet voor
de toekomst, voor zover het godsdienstige
uitingen betreft, en waarom er bij hem
wel overwegend bezwaar bestaat, voor zo
ver het alle uiUngen van volkscultuur
aangaat. Naar het hun voorkwam, heeft
deze gang van zaken de verdraagzaam
heid, waarvan het oorspronkelijke com
promis ter zake blijk gaf, ernstig ge
schaad.
Sommige leden verklaarden, met ge
mengde gevoelens kennis te hebben geno
men van de wijze, waarop de minister
door het aanhangig maken van dit ontwerp
zich heeft beijverd om tegemoet te komen
aan de bezwaren, welke de toepassing van
de Zondagswet in het Zuiden des lands
heeft ontmoet. Zij spraken de hoop uit dat
de minister, wanneer de uitvoering van
andere wetten belemmeringen zou ont
moeten en zij doelden hierbij op de
nieuwe Begrafeniswet op even vlotte
wijze zou trachten zich daarbij voordoen
de bezwaren weg te nemen.
Het kabinet heeft in beginsel zijn
standpunt bepaald ten gunste van de
invoering van een premie-spaarrege
ling voor ambtenaren, welke regeling
de strekking heeft de persoonlijke be
zitsvorming te bevorderen. Deze aan
gelegenheid zal binnenkort om advies
worden voorgelegd aan de Centrale
Commissie voor Georganiseerd Overleg
in Ambtenarenzaken. Dit heeft de mi
nister voor Publiekrechtelijke Bedrijfs
organisatie medegedeeld in antwoord
op vragen van het Tweede Kamerlid
de heer De Kort.
Het advies van de Sociale Verzekerings
raad inzake de vrijstelling van sociale
verzekeringspremies en van de vereve
ningsheffing over werkgeversbijdragen
ten behoeve van bouw- en spaarfondsen
van werknemers is ontvangen. De rege
ring heeft besloten te bevorderen, dat bij
dragen van werkgevers in bouwfondsen
binnen bepaalde grenzen worden vrijge
steld van sociale verzekeringspremies, van
de vereveningsheffing en van de loon- en
inkomstenbelasting. De vrijstellingen wor
den niet wenselijk geacht ten aanzien van
de bijdragen van werkgevers in spaar
fondsen, die geen bouwfondsen zijn.
Tegen deze vrijstelling bestaat het bij
zondere bezwaar, dat zij uit een oogpunt
van rechtvaardige lastenverdeling moeilijk
in te passen is in het fiscale stelsel van
de belastingen naar het inkomen, waarbij
alle inkomsten, ongeacht haar bestem
ming, naar een progressier tarief worden
belast. De bevordering van het eigenwo-
ningbezit neemt echter in andere opzich
ten in hetoverheidsbeleid een bijzondere
plaats in. Bij de bouwspaarfondsen gaat
het bovendien om een der meest karakter
istieke vormen van op bezitsvorming ge
richt bestemmingssparen.
ADVERTENTIE
PASTILLES
DONDERDAG 21 JULI
Rembrandt: „De aanslag op Hitier", 14
jaar, 7 en 9.15 uur. Studio: „Gek op man
nen", alle leeft., 7 en 9.15 uur. Luxor: „Lach
en vergeet", alle leeft., 7 en 9.15 uur. Lido:
„Caroussel" en „Dit gebeurde op 20 Juli
1944", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Frans Hals:
„Three for the show", alle leeft., 7 en 9.15
uur. Roxy: „De verlaten wigwam", alle
leeft., 7 en 9.15 uur. Minerva: „The quiet
man", 14 jaar, 8.15 uur. Cinema Palace:
„Rear Window", 2de week, 18 jaar, 7 en 9.15
uur. Vleeshal, Grote IV t: Tentoonstelling
„Madame", van 10 tot 17.30 uur. Wagenweg:
„Grand Cirque Internationale", Kindervoor
stelling, 3 uur. Avondvoorstelling, 8 uur.
Gebouw Immanuel, Nieuwe Kruisstraat, 8
uur. Zweeds kwintet speelt en zingt. Con
certgebouw: Tentoonstelling „In Zuivel-
land", van 10 tot 12, van 14 tot 17 en van 19
tot 22 uur.
VRIJDAG 22 JULI
Studio: Vacantieprogramma, 10.30 uur en
„Meneer Hulot met vacanitie", alle leeft.,
2.15, 7 en 9.15 uur. Luxor: Montague's jeugd-
variété, 10.30 uur en „Bedrogen echtgenoot",
18 jaar, 2, 7 en 9.15 uur. Lido: „Ik ben er
kapot van", alle leeft., 2, 4.15, 7 en 9.15 uur.
Frans Hals: „Prince of Pirates", 14 jaar,
2.30, 7 en 9.15 uur. Roxy: „Ruiters van de
nacht", 14 jaar, 2.30, 7 en 9.15 uur. Minerva:
„Three coins in the fountain", alle leeft.,
2.30 en 8.15 uur. Cinema Palace: Vacantie
programma, 10.30 uur en „Young at heart",
alle leeft., 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Rembrandt:
„De zoon van Lassie", alle leeft.,, 11 uur en
„The great adventure", alle leeft.,, 2,
4.15, 7 en 9.15 uur. Vleeshal, Grote Markt:
Tentoonstelling „Madame" van 10 tot 17.30
uur. Concertgebouw: Tentoonstelling „In
Zuivelland" van 10 tot 12, van 14 tot 17 en
van 19 tot 22 uur.
ADVERTENTIE
10.000 km. non- siop-lesl glansrijk doorslaan
Haarlem. Hoofdakte-examen. Geslaagd
voor de gehele akte: J. H. F. Mühren te Alk
maar; mej. D. Wessel te Leiden; Th. Oud-
kerk Pool te Zaandam; A. de Groot te Den
Helder; mej. C. J. A. Metselaar te Sassen-
heim; B. F. J. Brilman te Rijswijk.
Voor gedeelte A: C. J. Eijgenhuijsen te
Amsterdam
Voor gedeelte B: KI. Groot te Amsterdam;
J. A. Rondeel te Badhoevedorp; S. G. v.
Gageldonck te Lisse; A. Beurmanjer te Am
sterdam; F. Bakker te Zaandijk; M. P. Dam
man te Amsterdam; P. H. Bon te Amsterdam;
C. J. van Dijk te De Lier; P. Dijkstra te
Haarlem.
Voor het Mulo-examen, diploma A, slaag
den op 20 Juli R. Florentiinus, G. L. Francken,
N. van Andel, C. Groot, W. T. Fortuin, G.
H. F. Reemeyer, M. Souverein, H. Jelte, A.
Mulder, H. Broekman, L. Jonkman, E. T.
Vos, P. C. Kooy uit Haarlem, C. W. v. d.
Plas, J. Visser, R. W. Venema, J. M. Wijn
belt uit IJmuiden, C. H. M. Mackaaij, M.
A. Mackaaij uit Driehuis, M. G. van Wa-
veren uit Lisse, A. v. d. Pligt, H. J. Jurrjens,
H. Koopman, E. R. Kleen, L. Muusze uit
tenbarg uit Zandvoort, W. L. Bos uit Am-
Heemstede, M. J. L. A. Kuijper, I. A. Lig-
sterdam, T. E. van Westenbrugge uit Velsen,
I. Stephan, M. J. Duijn en D. Capaan uit
Beverwijk.
Tien candidaten werden afgewezen.
Voor het examen Engels M.O.-A slaagde
de heer J. Th. Unger te Haarlem.
Uit haar jaarverslag over 1954 blijkt dat
het ledental van de Vereniging voor Maat
schappelijk werk op Humanistische Grond
slag „Humanitas" in vier jaar bijna ver
dubbeld is. In 1954 is het ledental toegeno
men met 1279, het bedroeg daardoor op 31
December 1954 ruim 8900. Humanitas telde
eind vorig jaar 64 afdelingen.
De activiteiten van Humanitas ten aan
zien van de kinderbescherming omvatten
het toezicht op minderjarigen, voogdij
werkzaamheden en inrichtingswerkzaam
heden. Op 31 December 1954 oefende Hu
manitas over 33 pupillen voogdij uit. Het
kindertehuis „Ellinchem" van de vereni
ging, dat een capaciteit heeft van 39 kin
deren, was doorgaans door 37 kinderen
bezet. In Hengelo werd door de vereniging
een bejaardencomplex van 78 woningen
gesticht.
Er is een verheugende ken
tering te constateren in de
aard van het wedstrijdwezen,
nu eindelijk het begrip is
doorgebroken dat het geen zin
heeft, prestaties door kracht
meting op te voeren als die
prestaties geen nuttig doel
dienen.
Het heeft lang geduurd
voordat men dit besefte. Ja
renlang heeft het publiek in
de waan geleefd, dat er iets
verdienstelijks zat in het feit
dat een aantal lieden te voet,
te paard, per fiets of per auto
elkander de loef trachtte af te
steken in het zo snel mogelijk
bereiken van een eindstreep,
nadat zij tegelijk op een aan-
vangsstreep waren begonnen.
Men heeft er uren voor in
een warme zon gestaan tussen
duizenden men heeft er zijn
keel voor hees geschreeuwd
en met nationale vlaggetjes
gezwaaid. Men heeft er grof
geld voor over gehad en hui
selijke ruzies getrotseerd. Maar
nu is men tenslotte tot de con
clusie gekomen, dat al dat ge
schreeuw en gezwaai een nut
teloze energieverspilling is ge
weest, aangezien men er geen
steek wijzer van is geworden.
Vandaar de kentering. Lang
zamerhand schakelt men nu
over. De nutteloze hardrij-
loop-vlieg- en ren wedstrijden
raken uit de mode en daar
voor in de plaats worden ri
valen tegenover elkander ge
steld, wier prestaties de maat
schappij verrijken: men gaat
wedstrijden organiseren tus
sen beoefenaars van nuttige
ambachten, waarbij de resul
taten onmiddellijk hun nut
voor de samenleving afwer
pen. In Rotterdam is men het
eerst op dit lumineuze idee
gekomen, en men heeft daar
al dadelijk een uitstekende
keuze gedaan: stratenmakers
en metselaars zijn tegen elkaar
in het strijdperk getreden en
hebben met razendsnel straten-
leggen en metselen het pu
bliek tot geestdrift gebracht.
Men kan nu verwachten,
dat spoedig een volledige
sportcompetitie van timmer
lieden, smeden, tuinaanleggers,
rijwielreparateurs, leidekkers,
typografen, horlogemakers,
bankwerkers, schilders en an
dere vakmensen de plaats zal
innemen van de verouderde,
nutteloze voetbal-, athlethiek-,
wieier- en autowedstrijden,
waarbij erop kan worden ge
rekend dat de massa der sta
dionbezoekers zich gedwee zal
laten overschakelen en even
veel enthousiasme en entree
geld zal opbrengen voor deze
nieuwe vorm van record jacht
als zij vroeger voor de zinloze
en improductieve spelkampen
over had.
Waarom ook niet?
De spanning behoeft er niet
onder te lijden. De zucht naar
sensatie kan evenzeer bevre
digd worden. Tenslotte gaat
men naar een voetbalwed
strijd omdat men een afleiding
nodig heeft, en daarbij in stil
te de hoop koestert dat er iets
geweldigs zal gebeuren.
Er gebeurt nooit iets gewel
digs, al proberen sommige
Maandagochtendbladen dat te
suggereren. Zij spreken wel
van „duels op leven en dood",
en van „wanhopige en verbe
ten veldslagen", maar tenslot
te was het toch altijd maar
gewoon voetbal. De keeper die
„driemaal in het zand moest
bijten en als een geslagen man
het veld verliet" was enikel
een gewone jongeman die blij
A
was dat hij naar zijn meisje
kon en de drie goals tien mi
nuten na de wedstrijd volko
men vergeten was. En de
„grote Theo, die als een ka
nonskogel door de vijandelijke
defensie brak en een schot als
een ontploffing loste dat de
lat bijna deed breken" deed
eigenlijk niets anders dan op
een holletje naar het doel der
tegenpartij sukkelen, terwijl
hij het geluk had dat niemand
hem, vanwege de hitte, in de
weg kwam lopen. Op deze ma
nier kan men van alles een
sensatie en een spektakel ma
ken. Als dat een factor voor
de aantrekkelijkheid van sport
wedstrijden is, dan is het een
factor achteraf, die alleen
maar dient om de toeschou
wers weer naar de volgende
wedstrijd te lokken met nieu
we hoop.
Wij geven thans het oogge
tuige-verslag van de straten
makerswedstrijd te Rotterdam
en wij tarten een ieder, aan te
tonen dat de ware wedstrijd-
liefhebber niet evengoed naar
dergelijke evenementen kan
gaan kijken als naar welke
andere verouderde, nutteloze
krachtmeting ook.
„Er staat een strakke bries
dwars over het veld, waarvan
het heldergele zand door een
gouden zon wordt overgoten.
Óp de tribunes aan weerszij
den van de straat wemelt het
van bonte kleuren. Men ziet
er veel Rotterdamse stads-
vlaggetjes, doch ook de Zeeuw
se en Groningse kleuren ont
breken niet en zelfs Belgische
emblemen worden omhoogge
stoken. Als de scheidsrechter
het terrein betreedt, valt er
even een doodse stilte, die
vlak daarop verbroken wordt
door een oorverdovend geloei:
zes rivalen komen het veld op,
vertegenwoordigers van vier
Nederlandse en twee Belgi
sche steden, gestoken in vro
lijk gekleurde shirts en dito
broeken. Zij zijn allen voor
zien van de bekende leren
knielappen en dragen hun ty
pische stratenmakerswerktuig
half schoffel, half hamer
trots in de rechterhand.
Het geloei verstomt, als de
rivalen met een lenige bewe
ging neerknielen bij hun hoop
je klinkers. Hun oog is gericht
op een punt in de verte, waar
straks een van hen als triom
fator de eindstreep zal over
schrijden. De scheidsrechter
fluit, kort, doelbewust. En dan
begint het. Het is een razend
snel spel van bewegingen, dat
nauwelijks met het blote oog
te volgen is. De filmcamera's
snorren. De klinkers, door de
medeklinkers aangereikt
eigenlijk heten deze helpers
handlangers vliegen in kor
te bogen van hand naar grond,
het werktuig schoffelt en
stampt als de bliksem zo snel.
Arie uit Bergen-op-Zoom
neemt al dadelijk een adem
benemende voorsprong. Zijn
klinkers komen er soepeler en
vastberadener uit. De stugge
Piet uit Rijswijk echter, sprin
tend in een geheel eigen stijl,
zit hem vlak op de hielen en
het lijkt alsof zijn uithoudings
vermogen het op den duur zal
winnen van de luchtige, doch
bewegelijker en daardoor uit
puttender methode van Arie.
Maar ook Dirk uit Brasschaet
komt opzetten. Hij houdt in
het begin wat in, om dan met
klinkende roffel van klinkers
en schoffel alles te geven wat
er in hem zit. En dat is heel
wat. Jammer genoeg heeft
Hein uit Schin-op-Geul al da
delijk met bandenpech te kam
pen. Zijn bretels begeven het
namelijk en dat kost hem en
kele schier onbetaalbare se
conden. Freek uit Groningen
vliegt uit de verraderlijke
bocht en legt een gans zijpad
voordat hij het merkt. Dat
schakelt hem uit.
De finish nadert. Of liever,
de kampioenen naderen de fi
nish. Arie slaat met twee, drie
klinkers tegelijk een gat in
het moreel van zijn tegen
standers. Volkomen leeggelegd
vertraagd Piet zijn tempo,
doch volgt, als het ware op
zijn zenuwen, de voorman.
Arie heeft nog een goede re
serve voor de laatste tien me
ter. De medeklinker kan het
bijna niet bijhouden. De straat
groeit uit Arie's handen als
een bedsprei uit een breima
chine. Het publiek raakt in
extase. Met een laatste klinker
stort Arie zich over de eind
streep en valt in de armen van
de Rotterdamse schone, die
hem de overwinningskus geeft.
Hij merkt het niet. Hij weet
alleen dat hij gewonnen heeft.
Drie minuten later komt Piet
binnen. Een wanhopige .gesla
gen man. Van de andere vier
is nooit meer iets vernomen".
Zo zou het kunnen.
In ieder geval ligt er, na
deze adembenemende wed
strijd, een nieuwe straat in
Rotterdam waarover men kan
lopen en rijden.
Eén volledige competitie
van metselaars en de huizen-
nood is voorbij.
Wie heeft gemerkt dat
er door al die sensationele
voetbal- en hardloopwedstrij
den ooit één steen op een an
dere is gekomen?
J. L.
Installatie geschiedde
door ir. Van der Plassche
De directeur-generaal van de Landbouw,
ir. A. W. van de Plassche heeft Woensdag
middag in restaurant Brinkmann te Haar
lem de leden van de Provinciale Land-
bouwvoorlichtingsraad voor Noordholland
geïnstalleerd in tegenwoordigheid van de
Commissaris der Koningin in de provincie
Noordholland dr. M. J. Prinsen. Hij werd
ingeleid door dr. ir. C. Rietsema, Rijks-
tuinbouwconsulent te Hoorn, die met het
secretariaat van de raad is belast.
In zijn toespraak herinnerde ir. Van der
Plassche er aan, dat aan de installatie vele
voorbesprekingen zijn voorafgegaan. Naar
aanleiding van adviezen van de Stichting
voor de Landbouw is de minister van
Landbouw, Visserij en Voedselvoorziening
er toe overgegaan een landelijke raad en
verder provinciale raden in te stellen.
Spreker noemde dit besluit van groot be
lang en sprak er zijn vreugde over uit, dat
bij de installatie van de Noordhollandse
raad de Commissaris der Koningin tegen
woordig is. Ir. Van der Plassche besprak
de betekenis van voorlichting en ging
daarbij bijzonder na het belang van het
landbouw-onderwijs. Dank zij het onder
wijs is reeds veel bereikt, maar het is toch
noodzakelijk er naar te streven, dat het
onderwijs een nog hoger niveau bereikt,
niet alleen voor de werkgevers, maar ook
voor de werknemers. Nieuwe maatregelen
kunnen worden verwacht en spreker ver
wachtte dat die in het belang van het vak
zullen zijn. Ook besprak ir. Van der Plas
sche de wetenschappelijke studie, die van
grote betekenis is. Vervolgens merkte hij
op, dat de voorlichting reeds aan het einde
van de vorige eeuw bestond. De land- en
de tuinbouw maakten toen moeilijke tijden
door en het werd van belang geacht voor
lichting te verstrekken. Die voorlichting
breidde zich in de loop der jaren uit en
consulenten voor land- en tuinbouw wer
den benoemd; later kwamen er ook con
sulenten voor veeteelt en zuivel en na de
bevrijding volgde er meer specialisatie,
waarbij in het bijzonder cultuur-technische
aangelegenheden de aandacht vroegen.
Sprekende over de nieuwe taak van de
provinciale voorlichtingsraden zeide spre
ker, dat ze voortgekomen zijn uit het be
drijfsleven. Hoewel er door ambtenaren
veel gedaan wordt aan voorlichting werd
het toch dienstig geacht tot instelling van
raden over te gaan. De voorzitter van de
landelijke raad is de directeur-generaal
van de landbouw en de provinciale raden
kiezen een voorzitter uit het bedrijfsleven.
Het was voor de minister moeilijk richt
lijnen aan te geven voor de aanstaande
werkzaamheden van de raden. Dat zou be
tekenen, dat de instellingen bij voorbaat
aan banden worden gelegd.
Nadat ir. Van der Plassche de leden had
geïnstalleerd en ir. Rietsema woorden van
dank had gesproken, maakten vertegen
woordigers van landbouworganisaties van
de gelegenheid gebruik woorden van ge
lukwens te richten aan de raad en de beste
wensen uit te spreken voor de toekomst.
Verwelkomd door familieleden is burge
meester mr. O. P. F. M. Cremers van
morgen vroeg in IJmuiden teruggekeerd na
een reis op zee. Vrijdagmiddag was hij aan
boord gegaan van de logger „Huiberdina
Gijsbertha (KW. 85) en Dinsdagmiddag
is hij overgestapt op de „Thorina", om de
terugreis te aanvaarden.
