Zwem bij voorkeur in de kentering
ZWOLSE BLAUWVINGERS
Humor en oorlogslectuur in
boeken van zakformaat
Steltlopertjes in de Kerniemerduiiieii
R eddi ngsbrigades
en spelregels
Dierbare vrienden
2?
Karei Mengelberg vaste
dirigent van „Forum"
B
Kleine vergissing
ELK VERBAND tussen de hierbij afge
drukte tekening en de inhoud van dit ar
tikel berust op louter toeval. De afbeelding
heeft betrekking op de stratemakerswed-
strijden, die deze week te Rotterdam zijn
gepasseerd. Wij zijn daar niet bijgeweest,
gezien onze uiterst gespannen verhoudin
gen met Zwolle. Hoeveel belang wij ook
mogen hechten aan een ordelijke bestra
ting, omdat een zeer groot percentage voet
gangers vrijwel uitsluitend daèr naar kijkt,
zij moet wijken voor een belangrijker aan
gelegenheid.
In een van zijn jongste geschriften heeft
een der leidende Zwolse publicisten zijn
stadgenoten aangespoord tot een oorlog
tegen Haarlem. Welke uitwerking deze ge
zwollen taal op de Zwollenaren zal hebben,
moet worden afgewacht. Wij zullen er ech
ter op moeten rekenen dat dit volk als één
man zal zeggen „Daa doeidan" (vertaling:
„dat doe je dan") en over de Veluwe naar
het Westen zal trekken het moreel als
een zware halter hooghoudend door het
zingen van het vechtlustige stedelied „Tus
sen Vecht- en IJselboorden" en het nutti
gen van Zwolse Blauwvingers, een machtig
soort boterkoek, dat hun eigen bijnaam
draagt.
De aanleiding tot de moeilijkheden is ge
noegzaam bekend: Een Amsterdams schrij
ver heeft het in ons blad begrijpelijk ge
vonden, dat er juist in Zwolle een mummie
is aangetroffen. Daarop kwam direct een
woedende uitval van de Zwolse schrijver,
waarbij deze stuitende dingen zeide over
een der mooiste plekjes van Haarlem: het
Stationsplein. Er deed zich vervolgens een
schermutseling voor aan het orgelfront,
waarbij Zwolle zijn registers liet zien als
iemand die dreigend zijn tanden ontbloot.
En thans schijnt men daar voornemens te
zijn niet langer met registers maar met ka
libers te gaan werken, dus niet langer deli
bereren maar kalibereren.
Dit is inmiddels duidelijk bevestigd door
een mislukte vredesmissie mijnerzijds. Ik
heb de Zwolse oorlogsstoker uitgenodigd
voor een bespreking in „De Harmonie" en
daarbij gesteld dat juist het bewustzijn
van onze morele en potentiële superioriteit
mij met bewogenheid vervulde voor het lot
van het Zwolse volk,( indien dit het oor en
wellicht zelfs het hele lijf mocht lenen aan
deze stokerij. Ik had het voornemen in dit
informele onderhoud te herinneren aan de
gemeenschappelijke trekken in de geschie
denis van onze beide volken. Samen heb
ben wij gebukt onder het juk van Don
Frederik, samen hebben wij onze patriolis-
tische vlegeljaren beleefd en in 1865 zijn
de Zwollenaar Potgieter en de Haarlem
mer Busken Huet samen van de redactie
van De Gids weggelopen. Potgieter hield
van Haarlem. Schreef hij niet zélf: „voor
mijn genoegen rijd ik nooit van Haarlem
naar Amsterdam"?
Na dit klemmend beroep op datgene wat
onze volken samenbindt, meende ik, dat
deze onbedachtzame Zwolse schrijver mij
schreiend de hand zou drukken. De troe
belen zouden voorbij zijn, wij zouden er
een dronk op verrichten en deze naar
draagkracht betalen (hij zou dus betalen).
Maar men heeft mijn uitnodiging gene
geerd. Wel heb ik van de trans van de
Peperbus, die een aardig inzicht verschaft
in de burelen der Zwolse Courant, om
streeks het middaguur enige redacteuren
van dit blad zenuwachtig heen en weer zien
lopen. Maar dit kan camouflage geweest
zijn, omdat alle redacteuren van alle bladen
verondersteld worden omstreeks het mid
daguur zenuwachtig heen en weer te lopen.
MIJN MISSIE kreeg hierdoor opeens een
heel ander karakter, ik zag van de Peper
bus, dat de oude binnenstad de haard
van de Zwolse agitatie niet meer om
muurd is. Het zou een tijdrovende sanering
eisen om hiertoe opnieuw over te gaan. De
Sassenpoort is het enige restant van deze
verdedigingswerken, maar, zoals reeds is
bericht staat het niet vast dat wij bij een
eventuele preventieve actie door deze poort
willen binnentrekken. (Het is overigens
veelzeggend, dat deze poort inmiddels voor
bezichtiging door het publiek gesloten is.)
Van welke zijde wij dan ook zullen binnen
dringen - berichten daaromtrent in de Am
sterdamse pers zijn voorbarig - steeds zullen
wij rekening moeten houden met de straat
versperringen, die thans in Zwolle in aller
ijl worden opgetrokken. Men doet het voor
komen alsof dit straatversieringen zijn voor
de komende feestelijkheden onder het mot
to: „Zwolle Eén", maar daar heeft het alle
maal niets van. Ik kon althans niet geloven
in de zuiver decoratieve bestemming van
allerlei obstakels, die daar in en boven de
straten werden opgetrokken. Een geduchte
hindernis die Zwolle met Haarlem gemeen
heeft, vormen de singels.
De strategische opvattingen blijken zich
niet alleen hier, maar ook in Zwolle ten
aanzien van de singels zodanig gewijzigd
te hebben, dat men aan de stank van het
water meer waarde hecht dan aan de diep
te. En inderdaad, wanneer men in Zwolle
de bruggen afgrendelt is er beslist geen
doorkomen aan. Een van de bruggen tegen
over het Groot Weezenland wordt daartoe
reeds in gereedheid gebracht ook hier
moet men zich niet door de schijn van een
versiering laten bedriegen. Voorzichtig
heid met betrekking tot de Zwolse meisjes
zal niet alleen gewenst zijn, maar zelfs
uiterst nuttig kunnen blijken. Zij zijn niet
alleen mooi, maar bovendien ontevreden
jegens het stadsbestuur, dat er nooit heeft
overwogen Zwolle een instituut te bezor
gen als dat der Haarlemse bloemenmeisjes.
Een harer toonde mij haar onafhankelijk
heid in het conflict door te zeggen dat er
al haat genoeg was in de wereld. Zij heeft
mij gelukkig bewezen dat er óók nog liefde
is in de wereld.
Hoezeer het mij sinds dat moment ook
persoonlijk pijn doet, ik besef ten volle
mijn plicht tegenover Haarlem. Alleen de
gedachte aan ons verguisde Stationsplein
vervult mij weer met een oprechte wraak
zucht jegens de blauwvingers.
Verder acht ik het gewenst dat de
schooltandartsendienst te Haarlem het ge
bruik van Zwolse balletjes op de scholen
verbiedt wegens gevaar voor tandbederf.
KO BRUGBlER.
DE HUMORISTISCHE kant aan de lasten
des levens, alsmede de lusten, hebben in
Erskine Caldwell een toegewijd en produc
tief beschrijver gevonden. Ongeveer honderd
korte verhalen van hem heeft men gebun
deld onder de titel: The complete short
stories of Erskine Caldwell, waarmee onge
twijfeld het totaal aantal verkochte boeken
in zakformaat van deze auteur een heel eind
dichter bij de vijftig millioen gebracht zal
worden!
Twenty grand is een verzameling perfecte
Amerikaanse korte verhalen door Ernestine
Faggard bijeenvergaard. Milton Crane, even
eens een fijnproever, verzorgde Fifty great
short stories. Veertien korte verhalen van
Hemingway, waarin hij speciaal de strijd
vaardige man, zijn daden en problemen naar
voren schuift, kwamen uit onder de titel
Men without women. Kan beslist niemand
tegenvallen.
Krachtpatserij en machtsbegeerte is het
levensthema van de Washingtonse politicus,
die aan de kaak gesteld wordt in Number
One van John Dos Passos., wiens onlangs
in een goedkope editie (met prentjes) ver
schenen The big money de befaamde trilogie
„U5.A." eindelijk compleet verkrijgbaar
maakt.
Lezers, die nog steeds verwoed proberen
alles te pakken te krijgen dat maar iets te
maken heeft met wereldoorlog I en II kun
nen hun geld besteden aan de navolgende
boeken: het aloude lm Westen nichts neues
van E. M. Remarque, Wir nannten ihn Gal-
genstrick van Hans Hellmut Kirst (waarin
hij beduidend minder pogingen doet sym
pathie te wekken voor al die jongens, die
er „zo weinig aan en tegen konden doen",
zoals in het daardoor gevaarlijke 08/15), Die
weisse Rose van Inge Scholl (de zuster van
twee studenten die de leiding op zich namen
van het verzet aan de Universiteit van
München in Februari 1943) en The river line
over een verraad-affaire in de Franse ver
zetsbeweging, van Charles Morgan, hier in
toneelvorm onder de titel Via Lissabon ver
toond. Voorts verscheen het eerste deel van
Memoires de guerre, L'Appel 1940-1942 van
Generaal de Gaulle
Pubers en nèt-pubers af treden op in The
nature of love (drie verhalen) en Love for
Lydia, allebei vol liefdesperikelen, van de
hand van H. E. Bates, een auteur die zijn
werk vrij weet te houden van goedkope
effecten.
A.M.
,,/fc rook liever een pijp!'
WANNEER MEN een uurtje
aan het meer in de Kennemer-
duinen vertoeft, kan men in
teressante beelden uit het vo
gelleven te zien krijgen. Dan
blijkt, dat dit meertje een
grote aantrekkingskracht op
de vogels uitoefent, niet alleen
als broedplaats, maar ook als
pleisterplaats voor onderweg
zijnde trekvogels.
Als broedplaats is vooral
het in dit meer gelegen eiland
je van belang. De daar ge
waarborgde rust is voor een
broedplaats een eerste ver
eiste. Men heeft er een flink
aantal visdiefjes op de nesten
kunnen zien zitten. Deze sier
lijke, rank gewiekte sternen,
die stootduikend visjes weten
te bemachtigen, zal men hier
's winters tevergeefs zoeken.
Zij beoefenden dan de vis
vangst langs de Atlantische
kusten van Afrika. Verder zat
er een kievit rustig te broe
den. Verscheidene bontbekple-
viertjes bouwden er hun nest
op de schelpenstrandjes. Hun
gevarieerde geluidjes zijn niet
van de lucht. Deze pleviertjes,
die men kan herkennen aan
de zwarte band over de borst,
wit en zwarte koptekening en
oranje pootjes, zijn een en al
activiteit. Nu eens vliegen ze
luid roepend achter elkaar
aan, bij welke paringsvluchten
ze prachtige staaltjes van hun
vliegkunst laten zien, dan weer
rennen ze heel snel over de
strandjes. Zo klein als ze zijn
zien ze er niet tegenop, veel
grotere vogels, zoals de schol
ekster en de kievit, weg te ja
gen, als die te dicht in de
buurt van hun nest komen.
Bergeenden treft men er ook
steevast aan. Deze mooie wit
en groenzwart gekleurde vo
gels met een roestbruine band
over de borst, die eigenlijk
meer tot de ganzen gerekend
moeten worden, broeden in
klein aantal in de Kennemer-
duinen en hebben hun nest in
konijnenholen. Dit is de vo
gelsoort, die in de afgelopen
herfst in de Duitse Bocht,
waar ze de ruitijd doorbren
gen, ernstige verliezen heeft
geleden door een bombarde
ment van Engelse vliegtuigen,
die daar een oefening hielden.
Zwaluwen en gierzwaluwen
zoeken het meertje vaak op
als voedselgebied, vooral in de
voortijd, als de insecten nog
met een tiental piepkleine kui
kens achter zich aan uit het
duin naar de oevers van het
meertje kwam stappen, op het
water af, dat zij aan de Oost
zijde weer verlieten. De wilde
eenden, die in de duinen broe
den, gaan namelijk dadelijk na
het uitkomen van de eieren
met hun kroost op stap naar
schaars zijn en er boven het
stilstaande water al muggen
zijn. Als de wulpen alar
meerden en in de lucht een
grote vogel aanvielen, daarbij
al gauw bijgestaan door een
felle kievitman, bleek het een
visarend te zijn, die hoog in
de lucht cirkelde om spoedig
daarna zijn Noordwaartse weg
te vervolgen.
EEN AARDIG tafereeltje
leverde een wilde eend. die
de polder, een gevaarlijke reis
met vele hindernissen. Ge
hoorzaamheid aan de roep
stem van de moedereend is
voor de kleintjes geboden, an
ders raken ze bij de troep van
daan en zijn onherroepelijk
verloren.
Nog een sierlijke verschij
ning vroeg onze aandacht: een
viertal kluten, langs de oevers
in het ondiepe water lopend,
met de naar boven gebogen
snavel door het water heen en
weer maaiend om zo kreeftjes
en andere kleine diertjes te
bemachtigen. Deze wit-zwarte
vogels zijn een en al gratie in
vorm en beweging. Een bui
tenkansje om die hier te zien
meestal moet men er voor
naar de wadden en de slikken.
Vermoedelijk waren dit vo
gels, waarvan het broedsel el
ders verstoord is.
Het duinmeer is een geliefde
pleisterplaats voor trekvogels,
vooral steltlopers. Door hier
regelmatig waarnemingen te
doen is na te gaan wanneer de
doortrek van de diverse soor
ten plaats vindt. Massa's vo
gels, die in Noordelijke stre
ken broeden, passeren gedu
rende April en Mei ons land.
Begin Juni waren er in het
duinmeertje nog twee laat
doortrek kende Groenpootrui-
ters. Deze ruiter heeft in
Schotland en Scandinavië zijn
broedgebied. De soort is ver
want aan onze tureluur, het
bekende steltlopertje, dat er
ook langs de oever liep te pik
ken. Maar de Groempoten wa
ren er dadelijk van te onder
scheiden door hun gedrag.
Deze zijn bij het voedselzoeken
zeer bewegelijk, ze rennen
door het ondiepe water, snel
wendend en kerend, op jacht
naar kleine waterdiertjes:
Waarschijnlijk ging dit twee
tal naar het hoge Noorden, om
wellicht binnen de poolcirkel
eieren te leggen en hun jongen
groot te brengen. Dit gehele
proces, vooral ook het op
groeien van de jongen, gaat
daar in het Noorden wel ver
bazend snel. Het zijn dan ook
zeer lange dagen en wel van
vierentwintig uur, daar de zon
er in de zomermaanden niet
onder gaat. Voedsel is er daar
door ook in overvloed .In
Augustus zien wij de jonge en
oude groenpootruiters hier
weer op doortrek naar hun
wlntergebied, dat zich uit
strekt van het Middellandse
Zeegebied tot Zuid-Afrika.
B.
IEDERE ZOMER EIST DE ZEE LANGS DE NEDERLANDSE KUST, DIE NOODT TOT EEN VERKWIKKEND BAD, TAL
RIJKE SLACHTOFFERS, VOORNAMELIJK DOOR ONBEKENDHEID VAN DE ZWEMMERS MET DE DREIGENDE GEVA-
REN. WIJ GEVEN HIERONDER ENIGE RAADGEVINGEN, DIE MEN ALS GEBODEN ZOU MOETEN BESCHOUWEN.
zoeken, hebben de begrijpelijke gewoonte,
dat zij het water willen verlaten op de-
zelfde plaats waar zij de zee zijn ingegaan.
Dit is nu juist onmogelijk, door de hier zo-
juist genoemde stromingen van wind en
getij. Men doet dan ook het beste reeds
tevoren een punt te kiezen, waar men uit
Mhet water wil gaan (meestal daar waar
lij men zijn kleren in de omgeving heeft) en
al naar gelang de sterkte van de
wind enige tientallen of honderden me
ters Zuidelijk of Noordelijk daarvan zee
te kiezen. Bij hoog water en nog enige
tijd daarna is dat dus een stroom van Zuid
naar Noord: in dit geval gaat men daarom
Zuidelijk van het gekozen punt te water.
In het andere geval omstreeks laag wa
ter kieze men een Noordelijke plaats.
Ongeveer evenwijdig aan de Hollandse
kust liggen zandbanken, zandige ruggen
die bij eb geheel of gedeeltelijk droog
komen, bij vloed weer worden overspoeld.
De diepere plekken tussen deze zand
banken heten zwinnen. Het water in de
zwinnen staat met de zee in verbinding
door geulen over de zandbanken, lood
recht of schuin op de kust. Door deze geu
len, die muien worden genoemd, gaan
ook als de zandbanken door water geheel
nu weldra ook op de weekdagen een zjjn overspoeld sterke zeewaartse stro-
grotere omvang gaan nemen. En wel juist men. Het aantal banken varieert langs de
HET STRANDBEZOEK, dat zich in de
laatste weken alleen nog maar tot de
enkele mooie dagen tijdens de weekeinden
bepaalde, zal naar verwacht mag worden
gaan. Dit zal niet gelukken, men wordt
vermoeid en verspeelt zijn krachten er
mee. Laat u meedrijven naara zee. Aan
het normale badstrand heeft men u snel
genoeg in de gaten. U hoeft dan slechts te
wachten tot uw redders bij u zijn. Mocht
u, op een stil strandgedeelte, op uzelf zijn
aangewezen, drijf dan mee tot u merkt
dat de stroming minder wordt. U zwemt
dan eerst evenwijdig aan de kust en u
kunt, buiten het stroomgebied van zo'n
mui, over de banken heen het strand weer
bereiken. Het is uit ervaring bekend, dat
de uitvoering van deze raad niet gemak
kelijk is. Maar één van de belangrijkste
eisen is, dan men zich volkomen weet te
beheersen en zijn angst onderdrukt.
Baad en zwem bij voorkeur op het
E bewaakte deel van het strand. Het
veiligste zwemmen en baden Is in
de periode, die al werd aangeduid:
tijdens de kentering. Dan immers is er een
stilstand in de stroom. De Bloemendaalse
Reddingsbrigade heeft haar strandpost aan
het strand te Noorden van de kop Zeeweg
onlangs „De Kentering" gedoopt. Zij tracht
de strandbezoekers nu de slagzin in het
doordat de schoolkinderen vacantie krij
gen en er alleen of met hun ouders op
uit trekken naar het strand. Voor onze
mogeving komen daarvoor dan in aan
merking Zandvoort, Bloemendaal aan Zee,
IJmuiden en Wijk aan Zee, voor hen die
boven het Noordzeekanaal wonen. Geluk
kig zijn in de vier hiergenoemde plaatsen
strandposten aanwezig van de kustred-
dingsbrigades, waarvan men er van Schier
monnikoog tot Zeeland zestien aantreft.
Vele van deze brigades bestaan al vele
tientallen jaren, de Haagse vrijwillige bij
voorbeeld deze zomer al veertig. Ter ge
kust van twee tot vier. Bij Scheveningen
zijn er drie, bij Castricum twee en bij de
in het begin genoemde kustplaatsen in
deze omgeving vier, waarvan alleen de
eerste droog komt te liggen. De golven,
die ver weg op zee zijn ontstaan, lopen
op de zandbanken en vormen, schuimend
overslaand, de branding.
HET IS DEZE BRANDING, boven op de
eerste bank, waarin men met zoveel ple
zier kan vertoeven. Maar er schuilt bij op
komend water gevaar in voor de baders.
Zij zijn zo in dit plezier verdiept, dat zij
legenheid van dat jubileum zal de strand- er niet aan denken dat het zwin dus
dag, een jaarlijks evenement van de Ko- de diepe plek tussen de banken of tussen
ninklijke Nederlandse Bond tot het Red- het strand en de eerste bank vol loopt,
den van Drenkelingen, kortweg KNBRD dieper wordt en dat men dientengevolge
genoemd, waarbij alle brigades in ons 0p de terugweg verder met het lichaam
land zijn aangesloten, dit jaar te Scheve- door het water moet dan bij het gaan
ningen op Zaterdag 30 Juli worden gehou- naar zee het geval was. Deze zwinnen
den. Enerzijds poogt men met de bonds- hebben door de werking van sterke win-
stranddagen propaganda te maken voor en den soms diepe plekken en steile hellingen,
het publiek iets te tonen van het werk die voor de bader een groot gevaar kun-
der reddingsbrigades. Anderzijds is het een nen zijn. Ervaren zwemmers en baders aan
contactdag voor de leden van de kust- onze kust kennen de zee, met haar banken,
Het secretariaat van de Zand-
voortse Reddingsbrigade wordt
door mej. M. Terol, Marisstraat 28
te Zandvoort, verzorgd. De heer S.
M. Renaud, Sterreboslaan 3 te Bloe
mendaal, is de secretaris van de
brigade in die gemeente. Voor
IJmuiden is het adres: de heer J.
Padmos, Oosterduinweg 44 aldaar.
Voor de afdeling Wü'k aan Zee kan
men zich wenden tot de heer Joh.
Gertenbach, Juliana weg 63 in ge
noemde plaats.
brigades zelf.
Daar de leden van de brigades hun
nobele taak vrijwillig verrichtten, zullen
zij veelal alleen tijdens de weekeinden
actief kunnen zijn om voor de beveiliging
van baders en zwemmers te zorgen. Op
andere, stillere dagen geldt het dus nog
meer dan tijdens de weekeinden, dat ba
ders en zwemmers niet alleen op zichzelf
dienen te letten maar tevens op de mede
mensen in hun omgeving. Honderdduizen
den komen ieder jaar weer naar het
strand. Zij zoeken er zon en meestal een
verfrissend bad in de woelige branding.
Het baden in zee is aan onze kust een be
slist ongevaarlijke bezigheid, mits men de
zee een beetje kent en dus weet wat men
doet. De ongelukken, die desondanks ge
beuren, zijn vaak een gevolg van onbe
kendheid met deze zee en soms van een
zekere bravour, die in roekeloosheid ont
aardt.
De bedoeling van dit artikel is de lezers
enig inzicht te geven van de werking van
de zee langs onze kust. Het is niet moge
lijk hierop uitvoerig in te gaan. Kortheids
halve moet worden volstaan met de ver
melding, dat de zeestromingenij voor onze
kust voornamelijk door de bewegingen
van eb en vloed in de Noordzee en de At
lantische Oceaan ontstaan. Omstreeks twee
uur voor de hoogste waterstand komt er
een Noordoostelijk gerichte vloedstroom
(evenwijdig aan het strand). Deze duurt
tot vier uur na hoogwater. Na een stil
stand (kentering) volgt een tegengesteld
(Zuidwestelijk) gerichte ebstroom, die
weer duurt van omstreeks vier uur voor
tot twee uur na de laagste waterstand.
Vlak onder de kust wordt de stroomrich
ting echter voornamelijk beheerst door de
wind.
Vele zwemmers, die in zee verkoeling
Op een persconferentie, in de Twentse
Schouwburg gehouden door het voorlopig
bestuur van het onlangs gestichte opera
gezelschap Forum, heeft de heer Paul Pella,
de artistieke leider, meegedeeld dat de heer
Karei Mengelberg zal optreden als vaste
dirigent. Het gezelschap zal bij de te spe
len stukken zoveel mogelijk de Nederlandse
tekst aanhouden. Ook Yvon Baarspul, diri
gent van het Overijssels Philharmonisrh
Orkest, zal de dirigeerstok hanteren.
zwinnen en muien. Ze hebben geleerd be
paalde spelregels in acht te nemen om met
haar op goede voet te blijven. Deze spel
regels zijn in enkele „geboden" voor bader
en zwemmer samen te vatten:
Ga, als u niet kunt zwemmen, niet
verder dan tot het middel in het
water.
Als u, op een zandbank staande,
het water ziet stijgen, steek dan
direct het zwin over, in de rich
ting van het strand. Dit is om
streeks drie uur vóór hoog water, waar
van wij dagelijks op de voorpagina mel
ding maken.
Ga bij landwind (Oostenwind) niet
te ver in zee. De bovenstroom is
dan zeewaarts gericht en men voelt
zich „heerlijk" mee de zee in drij
ven. Maar er kan niet genoeg met klem
op worden gewezen dat men ook weer
naar het strand terug moet tegen de
stroom in! en dat dit zwaarder is dan
men zou vermoeden.
Mocht men zwemmend, in een mui
terecht komen en door de stroom
naar zee afdrijven, tracht niet
krampachtig tegen de stroom in te
hoofd te prenten: „Zwem bij voorkeur in
de kentering vóór „De Kentering".
Laat valse schaamte u nooit weer-
F houden direct om hulp te roepen
als u voelt, dat u de toestand niet
meer meester bent. Beter onnodig
om hulp gevraagd dan in moeilijkheden te
komen. Terloops zijn ook reeds redders
genoemd, die te hulp kunnen snellen wan
neer iemand in moeilijkheden mocht ge
raken. Er zijn er velen aan onze stranden.
Burgers, politiemannen en ook leden van
de vrijwillige brigades tot het redden van
drenkelingen.
Laat kinderen nooit zonder toezicht
van een volwassene baden of
zwemmen. Leiders van groepen
kunnen desgevraagd aanwijzingen
en hulp krijgen van de op het strand aan
wezige brigadeleden en van de politie. Men
kan voor groepen kinderen ook de assis
tentie vragen om voor de beveiliging van
de kinderen tijdens hun strandbezoek te
willen zorgen. Indien de brigades daartoe
in staat zijn, zullen zij deze hulp graag
verlenen. Maar zij doen zoals eveneens
reeds vermeld werd het werk geheel
vrijwillig en zijn dus aan hun gewone
werkzaamheden op de normale arbeids
tijden gebonden.
Tot slot een zéér belangrijke tip
Hvoor iedereen: Ga nooit alleen in
het water, maar blijf bij elkaar of
bij anderen. Zelfs de ervaren
zwemmers van de strandwacht passen deze
voorzorgsmaatregel toe, wetend dat zij ook
door andere oorzaken niet onkwetsbaar
zijn.
HET BEHOEFT geen betoog dat dit
werk steeds nieuwe krachten vraagt, die
de brigadeposten kunnen bezetten en het
werk aan het strand kunnen voortzetten,
als de ouderen er zich niet meer capabel
toe voelen. Wie de leeftijd van achttien
jaar heeft bereikt en zwemmen kan, is
welkom. Van vijftien jaar af kunnen
jongelui, die dan natuurlijk nog niet aan
het gewone strandwerk deelnemen, reeds
voor het jeugdbrevet van de KNBRD op
geleid worden. Ook zij, die niet zelf aan
het zwemmen en EHBO-werk kunnen
deelnemen, kunnen hun aandeel in het
nuttige werk leveren namelijk als dona
teur. Daardoor worden de brigades in de
gelegenheid gesteld het zo noodzakelijke
materiaal aan te schaffen en te onder
houden. H. T.
Dat vergissen menselijk is heeft ook
de 65-jarige mijnwerker August Keiner
in Recklinghausen, in het Roergebied,
moeten ondervinden. Hij kreeg verleden
jaar het kruis van verdienste van de
West-Duitse Bondsrepubliek, dat hem
uit naam van president Heuss plechtig
op de borst werd gespeld, omdat hij
vijftig jaar lang in de mijnen zou heb
ben gezwoegd.
De man was er dolgelukkig mee. Tal
van mijnwerkers kwamen hem geluk
wensen en drukten met hun stevige
knuisten zijn vereelte hand. In zekere
zin waren zij er mede trots op, want de
onderscheiding bewees, dat hun zware
werk in de donkere mijnen ook in de
hoogste kringen op prijs wordt gesteld.
Het met blauw fluweel gevoerde étui
met het kruis, waarop de Duitse adelaar
prijkte, had een ereplaats in Keiner's
woning gekregen.
Maar de vreugde duurde niet lang.
Veertien dagen later kwam een ambte
naar vertellen: „We hebben ons vergist".
Keiner was namelijk niet vijftig jaar,
doch slechts negenenveertig jaar en tien
maanden in dienst geweest, toen men
hem, omdat hij niet zo heel sterk was,
met pensioen had gestuurd. Of hij hel
kruis gezien dat verschil van twee
maanden! nu maar terug wilde ge
ven? Bij wijze van troost kreeg hij een
fles sterke drank.
Hevige verontwaardgiing heerste er
onder de mijnwerkers in de streek en
tal van protesten werden bij de autori
teiten ingediend. Thans heeft men van
de autoriteiten in Düsseldorf, de hoofd
stad van het bondsland Noord-Rijnland-
Westfalen, vernomen dat de man het
kruis niet terug zal krijgen.
