Velsens jonge geslacht is het waard
dat het meer aandacht krijgt
AUTO- en MOTORRIJLES
Autorijschool Succes
Twee man nodig aan de loggerwinch
Agenda voor
Velsen
Kennemer c Lantaarn
TAXI NODIG?
De straat nog vaak het enige asyl
Raad voor de Scheepvaart gaf oordeel
over dodelijk ongeval op de Sch. 122
Geen slaap voor Rijkswaterstaat
GEEN HAND VOOR OGEN
ZATERDAG 23 JULI 1955
BEL 5000
PTT verloor ten tweede
male van gemeente
Burgerlijke stand Beverwijk
Feest in Sanpoort
„BALDADIGHEID MOET ER BLIJVEN, anders zaten we met een probleem, dat
nog veel ernstiger zou zijn dan dat van een baldadige jeugd namelijk met een
abnormale jeugd". Deze stelling is eens verkondigd door een politieman, die in zijn
loopbaan meer jeugdige vandalen en winkeldiefjes, dierenbeultjes en andere kleine
lelijkerds opving en al of niet verbaliseerde, dan goed was voor een mens om
vriendelijk te blijven jegens het opgroeiend geslacht. Dat hij niettemin eerlijk bleef
tegenover zichzelf én tegenover de vaak ver-losgeslagen jeugd, pleit voor des mans
hart. Zonder zo'n hart is het overigens onmogelijk het probleem van de massajeugd
te benaderen, want dan vervalt men slechts in sterke af- en bekeuringen. Zonder
kennis van de sociale achtergrond en de maatschappelijke omstandigheden van de
kleine boosdoeners is het evenmin mogelijk objectief te oordelen.
Dat dit begrepen is, ook in Velsense overheidskringen, blijkt uit de plannen, die
er thans worden uitgebroed om nog dit jaar te komen tot een omvangrijk vrije-
tijds-bestedingsprogramma, waarmee de boefjes gevangen worden binnen de perken
van hun interesse, binnen een straatvoetbaltournooi en een hengelwedstrijd met
behulp van een iets verlengd potlood, een draadje garen en een kromme speld.
Want zoiets moet bepaald niet te mooi en te duur worden opgezet, zolang dat hart
er maar achter blijft kloppen. En daarom zal het er ook van moeten komen, dat
de kinderen opgevangen worden door een centrale leider, die aan de ene kant genoeg
gezag heeft om de jongens er onder te houden en aan de andere kant voldoende
inzicht in de jeugd heeft om ze te kunnen blijven boeien. Die bovendien kan bogen
op een ruime ontwikkeling en een ruim salaris, want zulke posten mogen niet
onderbetaald worden, omdat elke besparing daarop zich later wreekt in de resultaten.
Dit verhaal is niet geschreven, omdat
Velsen zulk een droevig figuur slaat ver
geleken bij andere gemeenten, want zulks
is bepaald niet het geval. Men wil wel eens
vertellen, dat deze nieuwe en zich sterk
ontwikkelende plaats met haar gedifferen
tieerde bevolking „natuurlijk" veel ruwer
is dan een stad met een eigen historie en
een geëvolueerde groei, maar dan meet
men de hele jeugd af naar een paar kleine
belhamels, die konijnenbergen uitmoorden
of beeldenstormen ontketenen in Santpoort,
die bussen carbid doen exploderen in vesti
bules en met moedwil plantsoenen ver
trappen.
Over het geheel genomen is deze Velsense
jeugd niets beter maar ook niets slechter
dan die uit omliggende plaatsen het aan
tal processen-verbaal bijvoorbeeld, dat het
afgelopen half jaar aan minderjarige kin
deren werd uitgedeeld, beloopt 33. Daar is
wel een lichte stijging in te ontdekken,
maar aan de andere kant wordt Velsen
met de dag groter en bovendien is het aan
leggen van maatstaven voor het uitdelen
van processen-verbaal uitermate moeilijk.
DIT IS één van de op het oog weinig
opvallende wringpunten in het geheel.
Hiermee raakt men namelijk de menta
liteit der ouderen.
Ouderen, die het plunderen van plant
soenen voor hun ogen zien gebeuren, .maar
geen hand uitsteken en geen mond open
doen. Ouderen, die het héél vreemd vinden,
als een clubje jongens met begrijpelijke
maar levensgevaarlijke ondernemingslust
op zoek gaan naar munitie in de duinen en
dan aan de zorgzame hand van een agent
thuiskomen.
Waar bemoeit die politie zich mee.
Waar -bemóéit de politie zich mee, als
twee durvers op oude autobanden het
Noordzeekanaal willen oversteken, maar in
deze poging gedwarsboomd worden door
een rechtzinnig politieman, die liever geen
verbaal over een dubbel verdrinkingsgeval
opstelt
ZOLANG DE OUDERS niet helemaal be
grijpen, dat de politie er echt niet op uit is,
de natuurlijke levensdrang van het kind te
beknotten, maar slechts wil waken voor
het algemeen welzijn, zolang zullen er
ouders voorkomen, die de „gevonden" kost
baarheden van hun zoon, later blijkend af
komstig te zijn van een gelukt winkeldief
stalletje, rustig in de kast stoppen of ge
bruiken en niet bij de politie aangeven.
Maar de vader, die „het niet vertrouwt"
en met dat zaakje naar de politie stapt, is
wellicht de beste wachter op het toekomst
pad van zyn zoon. Want het gezamenlijk
ondernemen van kleine vergrijpen neemt
onder de jeugd wel eens onplezierige vor
men aan. Met vijf of zes „man" durven ze
meer.
Dan durven ze ergens bij een kruidenier
of een melkhandelaar een flesje of wat
vruchtenlimonade weg te nemen om later
de lege flesjes bij een concurrent in te le
veren tegen uitbetaling van het verschul
digde statiegeld.
Of een school binnen te dringen om eens
rond te neuzen naar wat van hun gading
is. Later, voor „thuis", is de buit dan „ge-
CCOCCa^XOCCCOCOCCWXXCCOXCOSOOCCOOOCCCCOOCOOCXXXCCOOK
In de loop der tijden hebben wij op\
deze plaats uitvoerig aandacht besteed
aan het jeugdprobleem, zoals het in',
Velsen thans ligt - aan de oorzaken er-
van en aan de wapenen, die er tegen j
te smeden zouden zijn. Bij voortduring I
is van de stelling uitgegaan, dat de bal- i
dadigheid niet alleen een zaak is van\
de kinderen zelf en dat de manier, waar-
op West-Nederland wordt volgebouwd',
zonder voldoende expansieruimte aan i
de jeugd te bieden wellicht onder de
oorzaken van de toenemende narigheid',
gerekend zou kunnen worden. De ma-
nier, waarop onlangs op de problema-]
tiek is gereageerd door de Velser Jeugd- j
centrale, die een vrije-tijdsbestedings-
campagne voorbereidde voor de helej
„niet gegrepen" jeugd, bleek uit dezelf- j
de overtuiging voort te komen. Niette-
min is uit verschillende reacties geble- j
ken, dat de achtergronden van de bal-j
dadigheid en van de jeugd-misdadigheid
nog maar al te vaak niet worden on-;
derkend, met het gevolg, dat men de]
schuld toch te sterk afschuift op de]
jeugd zelf. In bijgaand artikel wordt iets j
meer verteld over deze achtergronden,
waarmee bepaald geen hand boven het'
hoofd van de ontspoorden wil worden
gehouden, maar waarmee wij toch wel 8
een aantal te snel beklommen stellingen
willen omverhalen.
XXXXCOOCCCCCOOOOOOCCX»OCXXX»OOCOCCC<XCOOOO<XXXlC030tXX!CC(
ADVERTENTIE
Wij lessen uitsluitend met
de nieuwste Taunus 1955
Speciale lesmotor beschikbaar
Gediplomeerde instructeurs
Verkeerstheorie
Technische lessen
ZEEWEG 275 - TELEFOON 4333
KENNEMERLAAN 136 - TEL. 5000
IJMUIDEN
KERKERINKLAAN 7 - SANTPOORT
TEL. 7086
LUXE VERHUUR
vonden". Wee de vader of moeder, die er
in vliegen, want zij zouden wel eens gecon
fronteerd kunnen worden met een instel
ling als de voogdijraad, wanneer zij hun
opvoedende taak in deze al te gemakkelijk
blijven opvatten.
DE VACANTIES zijn begonnen of nade
ren snel en de gesignaleerde spelletjes zul
len ongetwijfeld weer gespeeld worden. Zij
zijn natuurlijk niet altijd op het debet van
de bedrijvers te schrijven, want als een on
nadenkende moeder haar tweejarig zoontje
even op het mooie grasje van een plantsoen
laat stappen, omdat hij zo dóddig rondhup
pelt, is de kans niet gering, dat op datzelfde
grasveld even later een spannende voetbal
match wordt gespeeld. En dat de politie
moet horen, later in de „strafklas" op het
hoofdbureau„En die juffrouw liet haar
kindje d'r wél op".
DE GRENS van de jeugdmisdaad ligt zo
dicht bij die van de baldadigheid. In feite
en voor de wet zijn de vier vrindjes van
Piet, die op een onbewaakt moment een
zakje snoep achterover heeft gedrukt en
die in een poortje met volle mond meedelen
uit de gestolen zoetigheid, helers.
Maar een proces-verbaal wegens „heling"
zou ietwat belachelijk zijn èn onjuist bo
vendien, want een gesprek met de ouders
werkt ten eerste veel beter en ten tweede
hebben de vier vrindjes in de meeste ge
vallen er geen notie van, dat Piet zijn
royaal gebaar ontleende aan zijn vinger
vlugheid.
Maar wordt diezelfde Piet straks achttien
en ontvreemdt hij een fiets, dan zou het
wel eens kunnen gebeuren, dat hij de on
derdelen via zijn vriendjes verkoopt.
Hier is de zaak bedenkelijker geworden.
Wanneer het inderdaad dezelfde Piet van
het zakje snoep is, had er thuis heel veel
aan gedaan kunnen worden. Al heel jong
ook, want tenslotte is deze gemeente een
Medisch-opvoedkundig bureau rijk, waar
adviezen over moeilijke gevallen bij kin
deren graag gegeven worden. Waar bij
voorbeeld een nog ongevaarlijke kleptoma-
nie bij een kind, die later uit zou kunnen
lopen op het Huis van Bewaring, dank zij
de goede leiding onderdrukt zou kunnen
worden.
Maar als er weinig meer aan te ver
anderen is, zal er een proces-verbaal van
moeten komen. En dan gaat de politie de
zaak na. De achtergrond bijvoorbeeld.
Staat moeder alleen voor de opvoeding van
de kinderen? Is het gezin wellicht d-
sociaal? Vallen er in huis dingen voor, die
bij het kind de eerbied voor leven en
medemens bepaald niet aanwakkeren?
In zulke gevallen zou een proces-verbaal
heilzaam kunnen werken. Want dan is er
meestal aan het milieu weinig meer te dok
teren en zou het voor de kleine schuldige
beter zijn, indien hij aan dat milieu ont
trokken wordt via Kinderrechter en Voog
dijraad.
En dat begint dan vaak bij de kleine bal
dadigheid een onschuldig vermaak op
straat en een begrijpelijk vermaak ook,
want tenslotte moet "het kind spelen en
stoeien. Maar van de baldadigheid naar de
vernieling is maar een geringe stap en
daarna naar het misdrijf is ook zo'n eind
niet meer. Temeer, als het voorbeeld thuis
niet zo schitterend is. De straat is het asyl
voor velen moet dat wel zijn in deze
maatschappij, die haar leden zonder aan
zien des persoons opeenstapelt in betonnen
étagebouwwerken. De straat bergt vele ge
varen. Maar wellicht, als het plan van de
Velser Jeugdcentrale door kan gaan, ook
vele zegeningen voor de jeugd, die met een
lelijk, maar treffend woord tot de „asfalt-
jeugd" bestempeld wordt en indien wij
niet opletten binnen niet al te lange tijd
wel eens zou kunnen gaan verpauperen.
Vandaar dat elke gulden, besteed aan ver
antwoord jeugdwerk, wél besteed is.
J. F.
ADVERTENTIE
VERHUUR ZONDER CHAUFFEUR
DE NIEUWE FORD ANGLIA
Het is de Beverwijkse post niet gelukt
om revanche te nemen voor de onlangs ge
leden nederlaag tegen de gemeente-ambte
naren. Was het vorige keer 32, nu werd
het een volslagen débacle voor de dienaren
van tante Pos: met 50 gingen deze ten
onder, zodat zelfs niet eens de eer werd
gered. De PTT'ers, die een eer in de over
winning hadden gesteld, hadden kans ge
zien om hun voetbalelftal op enige plaatsen
belangrijk te versterken. Maar blijkbaar
had iemand uit de school geklapt, want
ook de tegenstanders hadden dit gedaan.
In de eerste helft van de wedstrijd was
deze uitslag zeker niet te voorzien, daar
beide partijen aardig tegen elkaar opwo
gen. Wel kwam de gemeente tweemaal tot
scoren, maar dit gaf de verhouding niet
goed weer. Eerst na de thee, die de post
mensen blijkbaar niet goed bekomen was,
sloeg de balans ver door en regelmatig
werd de voorsprong van de gemeente ver
groot, totdat vijfnul de uitslag werd.
GEBOORTEN: Alida J., d. van N. W. Rum-
ping en J. W. de Jong; Maria E. W., d. van
H. W. F. Houthuijzen en E. M. W. Koppen
(wonende te Haarlem); Johannes, z. van C.
J. Kroder en C. J. Biersteker; Klara A., d.
van J. Blaauw en M. C. Metzelaar; Antondus
P. C. M., z. van A. D. Duits en A. C. Baltus;
Jan P., z. van P. Visser en W. Blok; Klaas,
z. van G. Kok en E. Kuik; Loesje, d. van L.
David en I.f. T. Lammers.
ONDERTROUWD: D. P. Kampstra en R.
Veltman.
GETROUWD: A. C. Martens en V. A. C.
Helsen; N. Blom en N. A. Walter; W. J.
Feijen en G. M. van Baarsen; C. Heijne en
M. T. Koster; H. de Carpentier en C. M.
Heeres.
OVERLEDEN: W. Dam, 92 j., wedn. van C.
Nan; S. P. Nielen, 28 j.
ZATERDAG 23 JULI
Ronde van IJmuiden: 1719.30 uur.
Thalia, 19 en 21.30 uur: „Uit vuur en vlam:
en „Pechvogels".
Rex, 20 uur: „Meisjes zonder beroep".
Pieter Vermeulenmuseum, 9.3012 en 14
16.30 uur.
ZONDAG 24 JULI
Thalia, 15, 19 en 21.30 uur: „Uit vuur en
vlam" en „Pechvogels".
Rex, 15 uur: „Dwars door de vuurlinies";
20 uur: „Meisjes zonder beroep".
MAANDAG 25 JULI
Raadhuis, 1517 uur: Spreekuur wethou
der van Onderwijs.
Thalia, 20 uur: „Shane".
Rex, 20 uur: „Meisjes zonder beroep".
Pieter Vermeulenmuseum, 9.3012 en 14
16.30 uur.
Op 10 November 1954 is, tijdens het ha
len van de vleet op de logger Sch. 122 „De
Vrouwe Jacoba", de afhouder een dodelijk
ongeval overkomen. Door onbekende oor
zaak is de 15-jarige M. H. door de lier ge
grepen. Niemand van de opvarenden, die
allen druk aan het werk waren, heeft het
ongeluk zien gebeuren.
Toen de schipper, die een matroos naar
de plaats van het ongeluk zag lopen, bij H.
kwam, heeft hij onmiddellijk met de
schroef vooruitgeslagen om de kracht van
de reep te nemen. De lier werd gestopt en
de jongen bevrijd. De schipper meent dat
dit ongeval is gebeurd geheel onafhanke
lijk van de mechanische haarrol aan boord.
Het was niet mogelijk per radio hulp in
te roepen, omdat het toestel niet function-
neerde.
De schipper is daarop zo snel mogelijk
naar IJmuiden gestoomd, waar medische
hulp direct aanwezig was, maar tijdens
het onderzoek is H. overleden.
Vermoedelijk zo zegt de raad van
Scheepvaart, heeft H. opgemerkt dat de
beweging niet gelijkmatig was met die van
de netten en wellicht heeft hij zijn linker
hand gebruikt om de ligging van de slagen
om de rol te verbeteren. Zijn linkerarm
was althans gebroken.
De raad van Scheepvaart meent dat er
zeker twee mannen nodig ztfn om de lier
te bedienen.
Wat de defecte radio betreft, is het oor
deel van de raad, dat de schipper onmid
dellijk een in de nabijheid vertoevend
vaartuig had moeten aanroepen om hulp.
Er is, zo zegt de raad, niet alle zorg be
steed voor de verzorging van het slachtof
fer, die mogelijk was.
Muisje met staartje
Op 1 December 1954 is tijdens het halen
van de vleet aan boord van de Sch. 342
„Zeemeeuw" de afhouder gegrepen door
de reep om de kop van de lier. Dit had wel
geen schadelijke gevolgen voor de man,
maar de raad van Scheepvaart heeft toch
kennis van de zaak genomen en zijn oor
deel over dit gebeuren uitgesproken. Het
is komen vast te staan dat, wanneer het
nodig is de beweging van de reep te stop
pen, het werk bij de netten zwaarder gaat
Wil men dit laatste voorkomen, dan heeft
de afhouder beide handen nodig, omdat hij
het eind van de reep in het reepruim moet
leiden en de slagen om de reep moet rege
len. Hij kan dus niet tegelijkertijd het
handel bedienen, waarmee de lier kan
worden stopgezet.
De kleinste kleinigheid, in dit geval een
muis, die op de reep knel raakte onder een
bocht om de kop van de lier, kan dan oor
zaak zijn dat, zoals hier, de oliejas van de
afhouder werd meegesleurd.
De raad van Scheepvaart vindt dat aan
drijving en bediening van de lier op de
vissersvaartuigen dringend verbetering be
hoeven. Men zal dus, zo luidt het oordeel
met de traditie van het aanwijzen van een
jongen voor dit werk moeten breken en;
om zeker te kunnen zijn dat ook het han
del bediend kan worden, twee man voor
dit werk inschakelen. Ook moet ervoor ge
waakt worden dat deze lieden geen kle
ding met wijdhangende mouwen dragen.
Het nieuwe centrale gebouwencomplex van London Airport, het grote vliegveld van de Engelse hoofdstad, is een van de
bezienswaardigheden, welke onder de ogen zal doorglijden van de passagiers, die gebruik maken van de regelmatige helicopter-
dienst South Bank-London Airport, welke spoedig wordt geopend.
f
Tientallen kinders
In het Hervormd Jeugdge-
bouw is een opgewekt afscheid
gevierd van de afgestudeerden
ter Julianaschool en daar wa
ren ouders en onderwijzers
met de zesde klassers tesaam
om nog eens even terug te
blikken niet alleen, maar ook
om vooruit te zien naar „het
leven".
Meneer M. Tijl heeft er als
voorzitter van het schoolbe
stuur een prachtig Bijbeltje
uitgereikt (nieuwe zetting)
aan alle „eindexaminandi" en
het schoolhoofd, meneer A.
Kool, reikte de getuigschrif
ten en de laatste rapporten uit
aan de ietwat trotse schare.
Lenie Boudewijn kreeg een
extra woordje. Samen en met
Theo Porck en Teun Verduyn
was zij zo'n beetje het buiten
beentje van deze avond. Want
toen de school 29 jaar gele
den uit de windselen werd ge
wikkeld en haar taak begon,
kwamen de namen Porck en
Boudewijn en Verduyn al in
de kaartenbakken voor, waar
uit blijkt, dat deze families
ten zeerste verknocht zijn aan
de Julianaschool. Lenie was
de zesde en laatste uit het ge
zin, Theo de twaalfde en Teun
de dertiende....
Dat Tëun tussen haakjes
cum laude naar de HBS gaat
is een bewijs temeer, dat de
intelligentie van de jongsten
uit grote gezinnen echt niet
afneemt, zoals de baker wel
eens wil fluisteren.
Uit naam van de ouders
heeft de vader van het dozijn,
meneer H. J. Porck namens de
ouders bedankt voor alle goe
de zaken, die hun spruiten bij
meneer Kool en de zijnen op
staken en de scheidende klas
kreeg van gym-onderwijzer De
Graaf een sportief woordje op
de valreep mee.
De avond is afgesloten met
vrolijkheid om schetsjes en
daarna is, naar ik meen, de
vacantie begonnen.
TRI AB AS-vertrouwen
Naar de hope des vaderlands
uit dit blad heeft kunnen ver
nemen, gaan de rode triabas-
velden aan Kennemerlaan en
Moerbergplantsoen volgende
week bij wijze van proef open
voor het jonge volkje beneden
de veertien. Maar niet voor
het volkje voornoemd, dat op
leren zolen rondloopt, want
dan gaat het triabas naar de
maan en het hekje dicht.
Het is een week proefsto-
men en de overheden dezer ge
meente willen alle peuters,
die er ballen en touwtjesprin
gen wel toelaten, maar zodra
het erger en wilder gaat wor
den, zullen zij subiet verwij
derd worden.
Dat worden dus een hele
boel controleurs met rode
banden om de pet. Om naar
de soort zoïen te gluren en
naar het spelletje te kijken
en de leeftijd, want niet Alles
komt er op, neen, bepaald
niet. Als de ouders een beetje
meewerken, zou het best een
mooi speelveld kunnen wor
den, maar ik hou toch ook wel
lichtelijk het hart vast
Ik mag ulieden niet onkun
dig laten van het feit, dat
ik volgende week nogmaals
met de Noorderzon verdwijn
en dat dus weer mijn trou
we vazal Junior twee keren
deze magere kolommen met
zijn ideetjes gaat vullen. Tot
Woensdag 3 Augustus - en
het beste!
Wie gedacht mocht hebben, dat met de rappe aanleg van de
dure weg over de IJmuider sluizen de Rijkswaterstaat tot het
klaarkomen van de tunnel hei veelgeplaagde hoofdje in de ar
men kon gaan verbergen om ook eens nasnikkend de slaap
des rechtvaardigen te gaan genieten, zit er alweer naast. Want
sinds Rijkswaterstaat inging op de jammerklachten, die bii de
Hembrug opstegen en Velsens vierde pont herwaarts dirigeer
de, is het ach en wee weer eens niet van de lucht.
Ruaz in de lucht
Het ziekenhuis houdt Zon
dag weer zijn eigen „Ruaz":
de radio is die dag van half
elf in de lucht. Het worden
Mieke Telkamp-gevarieerde
gramofoonplatenprogram-
ma's en het „Uit de kunst"-
rubriekje van Jan Beentjes.
Tot kwart over twaalf.
De zomer heeft namelijk,
naar gij reeds scherpzinnig
hadt kunnen voorspellen, an
derhalve man plus de bekende
paardekop in de vacantie ge
stort en van die anderhalve
man gaat er zeker één met de
bus op stap.
Dat percentage geeft een
uitbundige hoeveelheid auto
bussen op de pontpleinen en
daaraan alleen al hebben de
ponten gedurig de drie klap
pen vol, terwijl dan voorts ook
nog menig automobilist om
redenen van uiteenlopende
aard de sluisweg schuwt en de
pont prefereert. De een is ne
gen kilometer om te kostbaar,
de andere heeft immers toch
net de tijd, de derde weet te
vertellen, dat hij er met de
pont precies even laat is als
per brug.
Dat alles heeft dus tot ge
volg, dat de politie, die vroe
ger op de spitsuren wel eens
pontwaarts kuierde, om met
kleine gebaren de roekeloze
pontbestormers in toom te
houden, thans de ganse dag
druk staat op te passen en
reeds voornemens koestert om
het hoofdbureau te verrollen
naar de Noorderdorpstraat.
Dit mag dan iets overdreven
voorgesteld zijn een feit
blijft, dat met de vierde pont
een stuk van de rust verdwe
nen is, evengoed voor de koe
ne robben, die de ponten be
varen. Want hun diensten
werden inplaats van beter
slechter en ook daar is al me
nige harde noot over gekraakt.
Er zou, in het licht van dit
ontstellend probleem bezien,
heel wat voor te zeggen zijn
a. de tunnel toch maar vast
te openen;
b. de automobilisten, die de
sluisweg over mogen en kun
nen met klem te verzoeken
subsidiair te pressen zulks
te doen ook;
c. aan het eind van de Am
sterdamse weg nabij de tun
nelbouw ook eens een gezellig
ANWB-bord te zetten met
verwijzing naar de sluisweg,
want dat staat er nog altoos
niet en de uit Amsterdam ko
mende automannen weten dus
van toeten noch blazen en
stellen zich bij voortduring
lijdzaam op het pontplein op.
Er zijn er bij, die zelfs nog
nooit van de sluisweg hebben
gehóórd. Ik zal dus een Am
sterdamse Lantaarn moeten
gaan uitgeven. Ach, hoe moei
lijk is dit leven toch
De tweeëntwintighonderd kubieke meters water, die het Hee-
renduinenbad bevat, zijn, naar men mij van bevoegde zwem
merszijde meedeelt, dermate ondoorzichtig, dat zij alleen met
behulp van sterke lantaarns voor het menselijk oog te door
dringen zijn.
De bevoegde zwemmerszijde heeft gelijk.
Ik heb mij met behulp van een sterke lantaarn naar de bodem
begeven, maar zag niets, omdat de lantaarn tot mijn verwonde
ring onderweg was uitgewaaid, maar ook zonder dat is met het
lekenoog te constateren, dat het zwemwater laboreert aan een
grote mate van troebelheid.
Gij kent dat wel, vrinden, dat Santpoortse feestgedruis van
elk jaar aan Hoofdstraat en Westlaan. Dat is daar in Augustus
een goed en monter festijn van paarden en fietsen, ringstekers
in de tilbury uit verre gewesten en een snoes van een kermisje
met vaak een heel klein reuzenraadje, dat net in een jampotje
past en nog draait ook tot groot vermaak van vele kinders.
Ik mag die Santpoortse
feestweek wel. Te klein voor
een tafellaken, maar een ser
vet is het bepaald ook niet,
want uit de verre omtrek ko
men de met feestneus getooi-
den in die vreugdevolle dagen
naar het dorp, omdat het daar
zo gezellig kan zijn.
Dit jaar begint het allemaal
op de 2e Augustus met de
ringrijderij voor de Weijman
's morgens op het stalen
en 's middags op het levende
ros. Er wordt, fluistert men,
nu al in Jisp en Twisk en Ob-
dam en Purmer gepoetst aan
de tuigen der paardjes en de
glazen der sjezen.
Woensdag is het de dag van
de ronde van Santpoort en dit
jaar gaat het batig saldo in
zijn geheel naar Rode Kruis
en Koningin Wilhelminafonds,
hetgeen een sympathieke ge
dachte mag heten van de or
ganisatoren.
En dan het hoofdnummer:
de kortebaandraverij. Op
Donderdagmiddag te twee ure
(precies kan ik het u niet be
loven, want ge kent dat spel
letje van Jantje van Leeuwen
en zijn makkers) klinkt de
eerste keer het stalen stemge
luid: „Klaar-ma-kerv-op-uw-
plaat-sen-een-twee-drie-af".
Aan de Westlaan komen des
Vrijdags de brave boeren
paarden aan bod knollen-
draverij dus. Nu is het wel
eens zo geweest in het verle
den, dat er ook dravers met
ander dan boerenbloed in
schreven, die natuurlijk een
zeer zacht eitje aan die in
landse rossinanten hadden.
Dat wordt dit jaar voorkomen
door een deftige commissie uit
de Santpoortse paardenken
ners, welke zal zorg dragen,
dat geen slippertjes meer ge
maakt kunnen worden.
En dan is het Zaterdag al
weer op met de feesttaart.
Taptoe en muzikale rondgang
door het aloude „Wilhelmina".
Het programma lijkt wel weer
als een druppel water op de
druppel water van vorig jaar,
maar dat schijnt best te be
vallen, zodat de Handboog
schutterij en al die andere
verenigingen van Santpoort er
zich blijkbaar maar bij neer
gelegd hebben.
Nu was het water van het
Velserbad, de overdekte dus,
in vroeger dagen óók nogal
groen en thans is het zo mooi
helder, dat Panda's avonturen
onderin de polokuil gemakke
lijk te volgen zijn.
Er móet alzo iets aan te ver
anderen zijn en desgevraagd
deelde de directeur van alle
Velsense gemeentebaden dan
ook vriendelijk mede, dat cht
inderdaad het geval is.
Hij beloofde zelfs, dat er
volgend jaar aan het Heeren-
duinbad iets gedaan wórdt.
Wie weet dienen wij dan ook
voor onder water een zonne
bril aan te schaffen.
Er wordt thans trouwens al
van alles aan gepoogd, want
dag en nacht staat de pomp
bij, die vers water toevoegt
terwijl het oude nat getrou-
bleerd wegloopt. Maar helder,
echt helder wordt het er niet
van. De witgeschilderde proef-
vakken, die de baas met grote
Mooi Spaartiberg
Nevens de Santpoortse Wüs-
telaan verheft zich het lelijke
gebouwtje „Spaarnberg"dat
een nauwkeurige afspiegeling
wil zijn van de wansmaak der
architecten, die in vroeger ja
ren ons stedeschoon poogden
te vergroten.
Maar van binnen wordt het
voor de winter daar toch wel
opvallend mooi, want aan de
oude vergaderzaal zijn noeste
handwerkers bezig met een
uitgebreide beurt: nieuwe
vloeren, nieuw licht, een har-
monicawand, welke de zaal in
tweeën splitst, gordijnen en
meubilair worden straks na-
geleverd en dat allemaal van
wege het feit, dat er zo akelig
weinig vergaderruimte is in
dit gewest, zelfs nu de school
lokalen weer door de CPN ge
bruikt mogen worden.
De doktersafdeling gaat in
één moeite door en krijgt
eveneens een opknapper. Zo
dat de Santpoortse mens bin
nenkort voor zijn plezier naar
vergadering of dokter gaat en
de lange duur van beide niet
eens meer merkt door de vele
en opmerkelijke schoonheden.
zorg aan liet brengen, bleken
zelfs niet meer te herkennen
te zijn, zodat mijn zwemmer
gelijk heeft. Zodra hij ook ge
duld krijgt, zal hij evenwel
nog eens wat beleven in dat
Heerenduinenbad
Onrein strand
Uit strandhuisje 262 aan
IJmuidens recreatieoord nom-
mer-één trilt een terechte kreet
ten wolkenloze hemel, ontspro
ten aan een nette Hollandse
huisvrouw, die daar haar ge
zond domicilie heeft gekozen.
Zij ergert zich dag in dag uit
op dat strand aan de rommel,
die dagjes- zowel als maandjes
mensen op het doorstoofde zand
achterlaten.
Moet je eens komen kijken
na een dag drukte, moppert zij,
dan is het daar een chaos van
papier, half-opgegeten brood
jes (de hongerwinter is immers
alweer meer dan tien lange ja
ren voorbij), pindadoppen, de
schillen van de halve Neder
landse fruitoogst en ga zo maar
door.
En dat is dan afkomstig van
een volk, dat zowel in de Ame
rikaanse als de Joegoslavische
schoolboekjes als netjes wordt
beschreven, waar men zich el
ke dag het gelaat wast en waar
men bloempjes voor de ramen
kweekt. Ja, maar die school
boekjesauteurs komen natuur
lijk zelden aan het IJmuidense
strand en als ze er geweest wa
ren, hadden zij zeker hun kin
ders voorgehouden, dat de Ne
derlander thuis een nette vent
is, maar buitenshuis graag de
schillen en de dozen laat slin
geren.
Op voorstel van de huis
vrouw, een voorstel, waar ik
mij van harte bij aansluit, ne
men we met ingang van van
daag, Zaterdag, alle rommel
mee naar huis om daar in de
door de overheid verstrekte
vuilnisemmers te deponeren,
opdat het in overheidszorg ver
brand worde. Een diepe kuil
graven is trouwens óók een
oplossing. Hetgeen een puur-
schoon strand zal opleveren en
een juichend compliment uit
strandhuisje 262.
LAMPEN IER
