I. KAN
Zestig renners aan begin van
wielertocht over de Veluwe
N.V. P. GEERVLIET
Horloges - fabrieksrestanten
.Clowntje Rick
Twee Ambonese gezinnen
terug naar Indonesië
De schimmen
van het duister
30-50% KORTING
De Haarlemse muggenronde
Start: Maandagochtend om half tien
aan de Planetenlaan
Vrachtauto vol
mondvoorraad
Postbeambte verdronken
Een „Van Gogh" voor
dertien gulden?
Argentijnse radicaal is
te ver gegaan
Precedent voor terugkeer van alle Ambonezen
4
Post
het grote u/oac/er
^hoortoestellenJI,
Eindelijk filmrol voor
Joyce van der Veen
Ringen van haringen voor
wetenschappelijk onderzoek
Examens
Lift kwam Nederlandse
studenten duur te staan
Eerste verkiezingen in
Malakka gehouden
Wat KAN kan, kan KAN alleen
Echt Tafelzilver tegen „Pleet" prijzen
Voor de kinderen
Kerkelijk Nieuws
Boerderij na blikseminslag
afgebrand
Hoge commissariaat: „Nog
geen principiële beslissing"
Subsidie voor stichting
Nieuw Jeugdtoneel
FEUILLETON
door Boilleau Narcejac
VRIJDAG 29 JULI 1955
Maandagochtend is het dan eindelyk zover. Om half tien zal hoofdinspecteur A. F.
Suurendonck met behulp van een formidabel startpistool het sein geven voor het
begin van de Haarlemse Muggenronde; een tocht, waaraan de organisator, hoofd
agent H. Hartman, reeds ruim een half jaar heeft gewerkt en waarop de zestig deel-
nemertjes zich met volle overgave hebben voorbereid. Na eindeloze besprekingen
met fabrieken, winkeliers, eigenaars van kampeerboerderijen en de chefs van de
diverse gemeente- en rijkspolitiekorpsen is echter alles nu tot in de puntjes ver
zorgd en tourleider Hartman maakt zich alleen nog maar zorgen over het weer, dat
echter, zo verzekert zijn zakagenda, opperbest zal zijn.
Dinsdag werden de deelnemertjes allen
medisch gekeurd en Woensdagmorgen in
specteerden de heer Hartman en de tech
nische leider de heer V. Barten op de
Spanjaardslaan de rijwielen, waarop de
jongens de ruim driehonderd kilometer
lange étappe-wedstrijd zullen moeten vol
brengen. Op enkele kleinigheden na was er
nauwelijks iets op de fietsen aan te mer
ken en de heer Hartman kon zich dus met
een gerust gevoel naar zijn hoofdkwartier
in de Lange Wijngaardstraat begeven. In
het bureau van de kinderpolitie moet hij
echter wel, of hij wil of niet, zijn gedach
ten op de Muggenronde concentreren,
want gedurende de laatste dagen stapelen
de voor de tour noodzakelijke truien, pet
jes, fouragezakjes en levensmiddelen zich
hoog op in de kasten van het bureau.
Zure uitjes
De jongens behoeven overigens in geen
geval honger te lijden al was het alleen
maar om het feit, dat een vriendelijke
winkelier van de gedachte is uitgegaan,
dat de rennertjes zonder zilveruitjes be
slist de tocht niet zullen volbrengen. Niet
minder dan 72 potjes van deze zure lek
kernij gaan dus mee naar de Veluwe. Bo
vendien krijgt men onder meer nog de
beschikking over 35 kg worst, 36 potten
jam, 5 kg strooisel, 70 pakjes popcorn, 72
repen chocolade, 75 lollies, 75 sinaasappe
len, 75 bananen, 75 pakjes Amsterdamse
korstjes en niet minder dan 250 broden.
Iedere dag worden er bovendien in de
rustplaats 75 flesjes melk uitgedeeld en
ook bij de aankomst zullen de jongens di
rect van melk worden voorzien.
Het warme eten wordt in de diverse va-
cantiecentra klaargemaakt en uiteraard
zijn daarmee weer honderden kilo's aar
dappelen, groenten en vlees gemoeid.
Deze enorme hoeveelheid mondvoorraad
moet natuurlijk vervoerd worden en daar
om gaan er enkele bestelwagens en vracht
auto's mee, die bovendien beladen zullen
zijn met de persoonlijke bagage van de
rennertjes en voorts zullen er kisten met
rijwielonderdelen, reserve-fietsen en een
extra bromfiets meegenomen worden.
Vier leiders maken de tocht namelijk
mee op gratis uitgeleende bromfietsen
waardoor zij zich, indien noodzakelijk, bij
voorbeeld bij een gevaarlijke kruising van
de weg, snel naar voren kunnen begeven.
Tenslotte is ook een kolossale flitspuit niet
vergeten zodat de Haarlemse Muggen in
geen geval concurrentie zullen krijgen van
de Veluwse naamgenoten.
ADVERTENTIE
ODO3ocoooooodoc»(X)OOCOXIOO(>MOCCOCOCO30OO»XOCOOCOCCOCCO
Echte Tour de France-renners krij
gen post. Stapels brieven, prentbrief
kaarten en telegrammen. En natuurlijk
hopen de jongens van de Muggenronde
ook, dat de Haarlemmers hen tijdens de
ronde niet vergeten. Daarom vermel
den wij hieronder de adressen, waar de
rennertjes zullen overnachten, waarbij
men er uiteraard wel rekening mee
dient te houden, dat de jongens des
morgens vrij vroeg weer uit de étappe
plaatsen vertrekken.
Maandag 1 Augustus: J. Schothorst,
Laanstraat 62A, Soest.
Dinsdag 2 Augustus: Vacantiecen-
trum, „De Wildwal", Lunteren.
Woensdag 3 Augustus: A. J. Boks,
Arnhemseweg 481 Beekbergen.
Donderdag 4 Augustus: J. Evers.
Wesselseweg 1 (Landgoed „De Schaf-
felaar") Barneveld.
Vrijdag 5 Augustus: G. Degen, Looy-
dijk 59A, Oud-Maarseveen (Tienhoven).
COOOIXCOOODCOCOOCCOCOOOOOOOOOCCCOOOOCCXXXXXXJCCO
in de nieuwe
Koningstraat 11 - Tel. 16171
HAARLEM
Vraagt uitgebreide brochures
De start van de tocht zal, zoals gezegd:
Maandagochtend om half tien plaats vin
den en vervolgens rijden de jongens, voor
afgegaan door een grote reclame-karavaan,
waaraan talrijke bedrijven hun medewer
king hebben verleend, van de startplaats
aan de Planetenlaan door Haarlem langs
de volgende route:
Rijksstraatweg, Soendaplein, Schoter-
weg, Frans Halsstraat, Frans Halsplein,
Kennemerplein, Kruisweg, Kruisstraat,
Barteljorisstraat, Grote Markt, Koning
straat, Gierstraat, Grote Houtstraat, Hout
plein, Dreef, Fonteinlaan, Zuiderhoutlaan.
Volgens het tijdschema moet men om
kwart voor tien in Heemstede arriveren,
waar de reclame-karavaan ontbonden zal
worden. De jongens vervolgen hun tocht
dan naar Aalsmeer (11 uur), Uithoorn
(11.30 uur), Vinkeveen (12 uur), Vreeland
(12.30 uur), Hilversum (14 uur) en Soest
(15.45 uur).
De gehele tocht wordt in een rustig gan
getje gereden en pas in Soest zullen de
deelnemers iets steviger op de pedalen
moeten trappen, omdat daar de wielerver
eniging „Tempo" een sprintwedst^ijd over
één kilometer houdt, welke uiteraard mee
telt voor het klassement om de witte Mug-
gentrui.
Zondagmorgen wordt de laatste bijeen
komst gehouden voor het begin van de
ronde, waarbij de heer Hartman de truien
en petten zal uitreiken, waarna de jongens
zich naar alle waarschijnlijkheid de ge
hele Zondag bijzonder kalm zullen hou
den, hun fiets nog eens voor het laatst
zullen inspecteren en vervolgens fris en
uitgerust aan de start zullen verschijnen.
Aan het begin van een heerlijke week
vacantie, aan het begin ook van een wie
lerwedstrijd met talrijke prijzen waar
bij een gloednieuwe racefiets. Maar
daar heeft nog geen enkele jongen van
de zestig deelnemers met de heer Hart
man over gesproken.
HOLLYWOOD (U.P.) De jonge Ne
derlandse danseres Joyce van der Veen, die
deel uitmaakte van het Ballet van de Mar
kies de Cuevas en vorig jaar naar Holly-
ging om daar haar geluk te beproeven,
heeft haar eerste filmrol toegewezen ge
kregen. Zij is door Cecil B. de Mille geko
zen om een kleine rol te vertolken als een
van de zeven dochters van Jethro in „De
tien geboden".
Een aantal Duitse geleerden, die met een
onderzoekingsvaartuig zijn uitgevaren, wil
len haringen in de vangstgebieden gaan
ringen. Dit zal geschieden met plastic-ko
kers. Men zal de vissen daarna weer vrij
laten en hoopt op deze wijze gegevens te
verkrijgen over de verplaatsing van harin
gen.
Haarlem. Geslaagd zijn voor het
Middenstandsexamen: E. M. Milatz, T. Mi-
latz, L. J. P. M. Mölhnann, J. J. Mölman,
F. de Mooy, J. Muller, J. W. Nederstigt,
C. J. M. Nelis, J. P. Nielen, W. Nieuwen-
huizen, M. M. de Nobel, G. C. Noorder-
meer, R. Nugteren, T. F. Oerlemans, R.
Ofmam, A. F. van Ombergen, J. W. Ool-
ders, T. H. Oolders, A. Ooms, N. M. Oort,
J. N. Oudendijk, J, Oudshoom, A. J. T.
Overtoom, L. H. E. Paternostre, E. N. van
Petegem, C. J. Pickhard, Q. A. M. v. d.
Ploeg, T. Ploegstra, D. F. M. v. d. Pol, T.
M. v. d. Pol, H. Postma, A. M. C. Pijnaker,
T. A. K. Pijnaker, T. A. Pijpers, J. L. M.
Randag, N. P. Ransijn, W. M. Roeten, A. J.
Roholl, W. A. M. Rooijers, W. G. M. Ruig-
rok. Herb, de Ruiter, Huib. de Ruiter, J.
B. Rijkmans, J. van Rijswijk, J. W.. M.
Sanders, J. Schildkamp, J. W. Schmitz, J.
H. P. Scholten-Nieland, M. T. Scholtens,
C. G. Schoo, G. T. Schoonderbeek, J. W.
Schornagel, J. G. Schoorl, G. E. J. Schoone
-Walter, T. M. Schregardus, D. van Selm,
J. J. J.' Sikkenk. C. F. Slaats, A. J. M.
Sleutjes, J. W. M. Smit. W. van Soolimgein,
J. G. P. Spierings, E. Spit-Beekhuysen, J.
H. Steman, C. J. Stolk, Afgewezen 8 cand.
Haarlem. Voor het hoofdakte-examen zijn
geslaagd voor de gehele akte: mej. H. Bas-
sant te Amsterdam, mej. M. Bleeker te
Tuitjenhorn, mej. H. Hoogervorst te Ter
Aar, mej. E. Goossens te Haarlem, mej. A
van Elven te Diemen, mej. W. Smit te
Twisk, D. Koren te Heemstede, G. Koek te
Haarlem, S. Kelder te Zaandam, P. Groot
te Driehuis-Velsen, J. Kelderman te Beem-
ster, A. van 't Hof te Beverwijk, J. J. Ver-
nooy te Utrecht, M. J. H. Otten te Amster
dam.
Voor gedeelte B: mej. I. M. Gouwe te
Haarlem. J. Trompetter te Wieringen, mej.
G. den Heyer te Haarlem, L. J. van Zijl te
Lisse, C. J. Th. van Tol te Hilversum, H.
J. Vink te Wervershoof, J. M. T. Overboom
te Amsterdam, A. H. van Haren te Am
sterdam, C. A. Groot te Amsterdam, A. J.
Vlas te Den Burg (Texel).
Haarlem. Voor het examen handenarbeid
akte r) zijn te Haarlem geslaagd de dames
H. A. M. v. Velsen, J. M. Eversen, A. Don
ker, A. Döbken, Th. Distelbrink, F. Bouw
meester, Th. M. Kraakman, B. J. Roze, A.
C. Otten, N. W. Wijnstra, N. v. d. Berg, W.
C. M. Geukers, W. A. Jurrjens, M. Knibbe,
G. D. Boggelen, C. S. M. Steenbergen, Th.
P. W. M. Janssen en K. Ros. Afgewezen: 8
's Gravenhage. Notarieel examen: N. C.
Kardinaal, Bilthoven (tweede gedeelte); J.
Y. de Vries, Groningen (eerste gedeelte).
Twee medische studenten uit Amster
dam, de 25-jarige J. van D. en de 26-jarige
J. S., die hun vacantie in Frankrijk door
brengen, stonden even buiten de stad Hon-
fleur een lift te vragen. Er stopte een
automobilist, die hen wel mee wilde ne
men. Na een eindje gereden te hebben
hield de Fransman stil bij een restaurant
en nodigde de twee studenten uit met hem
de lunch te gebruiken.
Nadat zij gedrieën gegeten hadden zei
de Fransman, dat hij even een klein man
kement aan zijn wagen moest verhelpen.
Hij verzocht zijn twee Nederlandse vrien
den hem even te excuseren.
De beide studenten, die genoten hadden
van een goed maal en puike wijn, welke
hun gastheer rijkelijk had laten vloeien,
zeiden dat zij graag zouden wachten.
Na een lange tijd gewacht te hebben
gingen zij eens kijken en constateerden tot
hun schrik, dat hun vriendelijke gastheer
met zijn wagen, waarin hun gehele bagage
lag, verdwenen was.
Tot overmaat van ramp moesten zij nog
een gepeperde rekening voor de copieuze
maaltijd betalen.
KOEALA LOEMPOER (Reuter) De
Verenigde Maleise nationale partij, een
coalitie van Maleise, Chinese en Indiase
organisaties die bij de eerste verkiezingen
op Malakka vrijwel alle stemmen op zich
verenigde, heeft bekendgemaakt, dat zij
onmiddellijk zal aandringen op het verle
nen van onafhankelijkheid aan het gebied.
De leider, de 52-jarige prins Tengkoe Ab-
doel Rahman, die een regering zal vormen,
verklaarde dat de overwinning het ver
langen van het volk naar onafhankelijk
heid weerspiegelde en dat bijgevolg snel
stappen in die richting moeten worden ge
nomen.
Volgens de jongste berichten had de
partij reeds 48 van de 52 zetels, waarover
Woensdag gestemd werd, veroverd. De
kleine Islamietische partij had één zetel,
terwijl de uitslagen van drie districten nog
onbekend waren.
Tot dusver werden alle leden van de
wetgevende vergadering benoemd. Thans
worden er 46 benoemd, die handelsbelan
gen, de vakbeweging en minderheidsgroe
peringen vertegenwoordigen. De Britse
Hoge Commissaris, Sir Donald MacGilli-
vray, zal de uit negen ministers bestaande
regering leiden. Hij behoudt het recht van
veto en het toezicht op de defensie en de
binnenlandse veiligheid.
Donderdagochtend is de 52-jarige post
beambte E. V. uit Sneek door verdrinking
om het leven gekomen. Met zijn vriend, de
eveneens uit Sneek afkomstige F. B., ging
V: een dagje uit vissen. In het Nieuwe Ka
naal van de vaarweg StroobosLemmer
grepen de beide sportvissers in hun roei
bootje een passerende zandbak met sleep
boot van de firma K. uit Heerenveen vast.
Ondanks waarschuwingen van de bakke-
schipper bleven de beiden vasthouden met
als gevolg dat het bootje volliep en beiden
te water geraakten. Alhoewel beide man
nen de zwemkunst machtig waren, wist al
leen F. B. de wal te bereiken. V. verdween
op 10 meter uit de wal in de diepte, waar
schijnlijk ten gevolge van kramp. Het
slachtoffer was gehuwd en had geen kin
deren.
ADVERTENTIE
COCCCOOXCCCOC<XXXXXCOCOOC<XXX)CCCOCCCCCOOOCCCCCOOCXXXXXXXCOCCCOCCOCCCCO cooooooooccooxcocxx>ccc<>cccococc<xoa>D:c<
Juwelier - Horloger
BARTELJORISSTRAAT 2 HAARLEM
OOOOOOOOOOOOOODOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOCOOOOOOOCOOOCOOCOOODCOOCXXXXICOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOCOOOCOOOC
In de schaduw van de obelisk op de Piazza
del Populo zoeken deze twee Romeinen
bescherming tegen de brandende zon, want
ook in Italië is het warm
NeeBunkie begreep er niets van! Hij staarde sprakeloos naar de kano met wil
den, die nu heel dichtbij gekomen was. Duidelijk zag hij de norse gezichten van de
zwarte mannenonder hun prachtige hoofdversierselen van gekleurde veren ston
den hun gezichten verre van vriendelijk!
Terwijl Bunkie daarnaar keek zag hij, dat de wilden hun kano nu naar de oever
van de beek peddelden. Toen de kano tegen de kant lag, sprongen de mannen er
allemaal uit en betraden de wal.
Daar stonden ze een ogenblik met zijn allen en ze keken in het rond. Eén van hen,
die er uitzag als de hoofdman, wees naar de huizen van het dorp.
Bunkie dook 'n beetje weg achter het gordijn, toen de mannen in de richting van
Pilon's huis keken. Daarna zag hij hoe de kerels, met hun speren en schilden in de
handen, in de richting van het dorp begonnen te lopen ...Of liever, lopen deden
ze niet; ze slopen heel voorzichtig tussen de bomen door. Het was nu wel duidelijk,
dat ze weinig goeds in de zin hadden!
Bunkie keek bibberend toe...
Ned. Herv. Kerk
Aangenomen naar Lopikerkapel J. Groe
nenboom, cand. te Rotterdam.
Aangenomen de benoeming tot vic. te
Overschie J. Korpershoek, cand. te Utrecht.
Geref. Kerken
Beroepen te Berkel en Rodenrijs W. Baas
te Urk.
Geref. Gemeenten
Tweetal te Zeist J. W. Kersten te Gene-
muiden en W. C. Lamain te Grand Rapids;
te Scheveningen J. W. Kersten te Genemui-
den en A. F. Honkoop te Goes.
STAVANGER (Un. Press) De Noor
Arvid Herrem kocht deze zomer, toen hij
op vacantie in Kopenhagen was, een schil
derij bij een handelaar in oude rommel,
dat hij aardig vond. Hij vergat echter niet
nog even af te dingen van de prijs van 40
kronen (ongeveer 25) tot 25 kronen (ruim
13). In zijn hotel inspecteerde hij zijn
aanwinst nauwkeuriger, waarbij hij de
handtekening „Vincent" ontdekte. Bij on
derzoek bleek hem, dat het doek en de lijst
naar schatting vijftig a zestig jaar oud
waren en dat iemand achter op de lijst „frs.
600" had gekrabbeld, welk bedrag volgens
deskundigen overeenkomt met wat Van
Gogh destijds heeft moeten betalen.
In het boek van de Van Gogh-expert J.
B. de la Faille vond Herrem een reproduc
tie van een vervalsing met hetzelfde onder
werp als het door hem verworven doek,
met de vermelding, dat het origineel nim
mer gevonden was.
Noorse deskundigen staan echter on
danks deze „bewijzen" sceptisch tegenover
de vondst. De directeur van het Noorse
Museum in Oslo wilde geen commentaar
geven. Het museum zou niet het plan heb
ben het doek aan te kopen.
BUENOS AIRES (United Press) De
leider van de radicale Argentijnse oppo
sitie partij Arturo Frondizzi is voor het
gerecht verschenen wegens belediging van
de rechterlijke macht in de eerste radio
toespraak die een lid van de oppositie in
tien jaar mocht houden. Frondizzi zou ge
zegd hebben dat in Argentinië rechters
zouden moeten worden benoemd zonder
enige verbinding met politieke partijen.
De minister van Binnenlandse Zaken
van de Argentijnse provincie Santa Fé
heeft op een persconferentie in antwoord
op een der vragen van de radicalen in
het parlement meegedeeld, dat de com
munist dr. Juan Ingalinella, die verdwe
nen is na de mislukte opstand tegen het
regiem van Perón, op 16 Juni aan een
hartaanval is overleden, terwijl hij „streng
werd verhoord" door de politie. Zes politie
mannen zijn daarvoor ontslagen en zullen
vervolgd worden. President Perón heeft
in een toespraak tot een arbeidersdelega
tie op het hoofdkwartier van de Argen
tijnse vakbondsfederatie gezegd, dat „alle
vrijheden hersteld zullen worden mits déze
niet gebruikt zullen worden om de vrij
heden van anderen aan te vallen". Perón
zeide, dat hij na twaalf jaar strijd op
grond van nuchtere overwegingen en ner
gens anders om besloten had een einde
te maken aan de revolutionnaire periode.
Donderdagmiddag om vier uur is de blik
sem ingeslagen in de boerderij van de land
bouwer E. Gröneveld in de buurtschap
Broekheurne bij Enschedé. In een oogwenk
stond de boerderij in lichterlaaie, zodat de
brandweer weinig kon beginnen. Een ge
deelte van de inboedel kon nog worden ge
red, doch de gehele hooioogst ging in vlam
men op. Op het ogenblik dat de brand uit
brak, was er niemand thuis. De landbouwer
is tegen brandschade verzekerd.
Met de „Willem Ruys" zijn Donder
dag twee Ambonnese gezinnen op kos
ten van de Nederlandse regering naar
Indonesië teruggekeerd. Het zijn de 50-
jarige E. Marantika met zijn vrouw en
negen kinderen en de 41-jarige Maji
Roemboe met zijn vrouw en zeven kin
deren. Het eerste gezin is afkomstig uit
het Ambonezenwoonoord „De Schat
tenberg" in Hooghalen, het tweede uit
het woonoord „Wite Pual" in St. Jo-
hannisga.
De heer Marantika vertelde aan
boord van de „Willem Ruys" dat hy
voorzitter is van de P.S.S., een bewe
ging van in Nederland verblijvende
Ambonezen, die in 1953 in het kamp
„De Schattenberg" is opgericht. Vol
gens zyn verklaringen telt deze „Per-
satuan Pulau Pulau Maluki Selatan Dan
Segenap" (partij van de Zuid-Molukse
eilanden en van de gehele Molukken)
7000 leden met inbegrip van hun ge
zinnen, en is het doel van deze bewe
ging de terugkeer naar Indonesië te be
werkstelligen, ongeacht of het ideaal
van een onafhankelijke Zuid-Molukse
staat kan worden verwezenlijkt.
In Indonesië ijvert een partij, de „Partai
Pantja Sila" (partij gegrondvest op de vijf
beginselen van de Republiek Indonesië)
voor hetzelfde doel. De leiding van deze
partij zou in Djakarta reeds besprekingen
hierover hebben gevoerd met de Indone
sische regering.
De heer Marantika toonde een afschrift
van een brief aan het Indonesische hoge
commissariaat in Den Haag, waarin het
bestuur zegt ervan overtuigd te zijn, dat
de republiek Indonesië een rechtvaardige
staat is en dat het bestuur niet de vrees
deelt, dat uit Nederland in Indonesië te
rugkerende Ambonezen moeilijkheden zou
den ondervinden van de zijde van het In
donesische leger. De heer Marantika zei
in Djakarta verdere besprekingen te zul
len voeren over de terugkeer van alle Am
bonezen, die thans in woonoorden in ons
land wonen. Hij deelde mede, van Indone
sische zijde de indruk te hebben gekregen,
dat de mogelijkheid hiertoe aanwezig is.
Van Indonesische zijde in Den Haag
wordt vernomen, dat aan beide Ambonese
gezinnen toestemming is gegeven, naar In
donesië terug te keren, „uit overwegingen
van humaniteit". Deze gezinnen leefden in
de woonoorden onder bijzonder moeilijke
omstandigheden en reeds geruime tijd ge
leden was een verzoek tot terugkeer in
gediend.
Desgevraagd werd van de zijde van het
Indonesische Hoge Commissariaat mede
gedeeld, dat in de terugkeer van deze Am
bonese gezinnen zeker niet moet worden
gezien een principiële beslissing van de
Indonesische regering ten aanzien van het
vraagstuk van de in Nederland verblij
vende Ambonezen, die automatisch de
mogelijkheid voor een massale terugkeer
van hen inhoudt.
Aan de stichting Nieuw Jeugdtoneel, on
der artistieke leiding van Cruys Voorbergh,
is door de minister van Onderwijs, Kun
sten en Wetenschappen voor de periode
van 1 Augustus tot 31 December 1955 een
subsidie van f20.000 toegekend. De minis
ter wil hierdoor voor de stichting de mo
gelijkheid scheppen aan te tonen, dat zij
voor volgende jaren voor subsidiëring in
coördinatieverband in aanmerking kon ko
men. In het komende seizoen zal het Nieuw
Jeugdtoneel enige honderden voorstellin
gen geven. Er staan vijf stukken op het
répertoire, waarvan drie voor kinderen en
twee voor middelbare scholieren en vol
wassenen.
(Les visages de l'ombre)
Uit het Frans vertaald
37)
Pardon, zei Hermantier, waar ben ik
hier?
Hij hoorde geen enkel geluid meer.
Ik ben verdwaald, vervolgde hij. Ik
heb een operatie ondergaan enik kan
heel slecht zien.
De zolen kraakten opnieuw. Zij ver
wijderden zich. Zij gingen steeds vlugger.
Ik smeek u, riep Hermantier. Zeg
mij, waar ik ben.
Hij probeerde naar de man te rennen
en deze ging er vandoor, alsof hij door
een verschrikkelijke paniek aangegrepen
was. Zijn hakken klonken op de weg.
Lange tijd was zijn vlucht hoorbaar. Ein
delijk stierf het geluid weg, Hermantier
vol afgrijzen achterlatend.
Was hij dus erger geworden dan een
melaatse, een soort stinkend dier, waar
voor men, een kreet slakend, terugweek?
Of had de man hem misschien herkend en
had hij gemeend een dode te ontmoeten?
Maar in dat geval was het iemand uit het
dorp. Welk dorp? Waar verborg dat dorp
zich, dat zelf ook scheen te vluchten in
deze vreemde nacht? En als de man alarm
sloeg? Hij moest toch nog verder gaan.
Hij moest zich tegen elke prijs tot een
menselijk wezen richten. De dag, die het
begin van de achtervolging zou betekenen,
zou weldra aanbreken.
Hermantier ging weer op weg. De weg
ontrolde zich onder zijn voeten zonder
enige verandering. Misschien steeg de weg
enigszins? Misschien was hij uitgeput? En
als hij uitgeput was, hield zijn hoofd hem
voor de gek. Rook hij op dit ogenblik
niet de geur van dennen? Een nauwelijks
merkbare geur, maar het was in ieder ge
val echt de geur van dennen. Maxime had
hem bevestigd dat door de grote warmte
de grond een harsgeur verspreidde. Alleen
was dat om hem gerust te stellen. En nu
begon die hallucinatie opnieuw. Naarmate
hij verder liep had hij de indruk door te
dringen in een verstikkend laag bos, dat
overal naar dennen rook. Hij ging naar
links. Zijn voet aarzelde op de rand van
een glooiing, die een greppel kon beteke
nen. Hij ging naar de rechterkant van de
weg en vond ook daar een helling. On
mogelijk om te ontsnappen. De geur van
de dennen hing overal, krachtig, bedwel
mend. Een duizeling maakte zich van hem
meester. Ze hadden dus gelijk toen zij be
weerden dat Lauthier.Hij rende weg
op het gevaar af zich te pletter te lopen
tegen het een of ander obstakel, en plotse
ling botsten zijn rechterarm, zijn schou
der, zijn hoofd met kracht tegen iets, dat
aan de rand van de weg stond. Hij viel,
bleef bewegingloos liggen, wachtend op
de genadeslag. Maar geen enkel geluid
verbrak de stilte rondom hem. Niemand
had hem aangevallen. Een licht briesje
scheen in het ontoegankelijke gebladerte
te spelen. Hij stak voorzichtig een hand
uit, vond een hard, metaalachtig voor
werp. Hij stond op. Bloed stroomde over
zijn kin.
Richard Hermantier, brabbelde hij.
Wie zou er geantwoord hebben? Hij
was alleen, volkomen alleen. Opnieuw be
tastte hij dat koude, cilindervormige voor
werp, dat op een boomstam leek. Naar
mate zijn handen omhoog gingen, kwam
hij tot de overtuiging dat het een paal
was. Een richtingaanwijzer? Neen. Inplaats
van een bord, was er een bol op de top.
Een bol zo groot als een hoofd, maar wat
zijn vingers betastten, dat was geen ge
zichthet was een hangslot. Ah, zij
hadden alles voorzien!
Een hangslot! Geluidloos lachte hij en
hij deed enkele waggelende passen. Zijn
hoofd tolde. Hij veegde zijn kin af aan
zijn mouw en voelend, dat hij in elkaar
zou zakken, keerde hij terug om aan de
koude paal steun te zoeken. Die was veel
dikker dan een gewone paal. Men zou
zeggen dat het een weegschaal was, zoals
hij zo vaak in openbare parken had ge
zien. Misschien was het wel een weeg
schaal! Omdat die weg geen echte weg
meer was! Van welke wereld vormde die
onechte weegschaal de grens? Zijn gezicht
schrijnde, zijn rechterwang werd stijf, maar
hij voelde zich nog sterk genoeg om verder
te gaan. Voor hij de ijzeren paal losliet,
vroeg hij zich af of hij zich niet omge
draaid had, of hij nog altijd in de goede
richting ging, maar besloot toen dat er
geeen goede richting meer was. Het be
langrijkste was te lopen tot aan de dood.
Hij liet zijn steunpunt los. De dennen
geur was verdwenen of werd in elk geval
overschaduwd door de smaak van bloed,
dat zijn mond vulde. Het was nu fris. De
weg daalde en de koelte nam toe. Hij
niesde plotseling en een echo weerklonk
rondom hem, weerkaatste als in een lange
kelder. Hermantier schraapte zijn keel en
er waren dadelijk tien, twintig schorre
stemmen, die fluisterden, een bescheiden
geraas, dat lang aanhield.
Is daar iemand? riep Hermantier.
„Ik heb me erg pijn moeten doen", dacht
Hermantier. Zijn adem inhoudend, ging hij
de stemmen tegemoet, door een diepe,
vochtige onderaardse stilte. Maar aldra
moest hij zijn ademhaling hervatten en de
schim begon vanzelf ook adem te halen.
Een hele onzichtbare, hijgende, pijnlijke
stoet zette zich bij hem in beweging. Het
doolhof was vol klagende schimmen die
met hun voeten sleepten en zich zwijgend
aftobden op de donkere weg. Vervolgens
stootte Hermantier met zijn schouder
tegen een muur langs de weg. De muur
was vochtig, vettig. Hij leek eindeloos. En
toch was hij spoedig aan het eind. Het
geluid van de massa die Hermantier ver
gezelde, verdween. Hij was weer alleen.
Om welke beproeving het hoofd te bieden?
Hij raakte de grond aan. De weg was er
nog, enigszins vochtig tengevolge van een
fijne nevel. Zolang de weg onder zijn
voeten doorging, zou hij ondanks alles
koppig blijven hopen. Een weg leidt nood
zakelijkerwijs ergens heen. Het was trou
wens een goede weg, glad als een huid en
soepel onder de hak.
Maar waren er dan geen huizen en geen
levende mensen langs die weg? Of nam
iedereen bij zijn nadering de vlucht? Neen.
Iedereen sliep nog. Wat hij had gevoeld
en gehoord, dat was de droom van hen
die in bed lagen, in de lage boerderijen
bij het moeras. Het zou niet lang duren
of hij zou een dorp tegenkomen, met deu
ren en ramen in een rij, vlak langs de
weg, binnen het bereik van zijn armen.
Hij volgde de berm van de weg en lang
zaam maar zeker vervaagden zijn gedach
ten. Hij liep voort als een uitgeput, ge
forceerd dier, dat staande slaapt Mis
schien sliep hij al sinds lange tijd, had hij
het dorp door zijn eigen schuld gemist.
Trouwens alles was zijn fout En nu kas
tijdde men hem meedogenloos. Men had
dit verschrikkelijke middel, de weg, ge
vonden. De weg met zijn bochten, zijn
muren en misschien zijn spiegels, met zijn
valstrikken van allerlei aard. De rondlo
pende weg! De weg zonder aind! En plot
seling hoorde hij een geluid, dat hem uit
zijn verdoving haalde. Een kat had zo
even gemiauwd. Geen vergissing mogelijk.
Dit maal was hij er zeker van. En nu mi
auwde de kat voor een tweede maal, heel
dichtbij, een kat. Een muur. Een tuin. Een
huis. Hij was gearriveerd. Eindelijk!
Hij liep zachtjes verder, zijn handen voor
zich uit. Zijn handen raakten een muur.
Een echte muur, waarvan men het uitein
de kon bereiken. Men behoefde nog slechts
de muur langs te lopen en Hermantier
liep er op een ongeduldige manier langs.
De muur eindigde, maar daarna kwam
ietsEen hek! Een verschrikkelijk ver
moeden maakte zich van hem meester. Hij
was op zijn punt van uitgang terugge
keerd. De kat, die miauwde om hem te
lokken, dat was Rita. En hij die zo dom
was geweest om het vergif te vrezen! Hij
die zich verbeeld had dat hij de kring kon
verbreken door te vluchten! Hij kermde.
Zoveel moeite voor niets. Voor niets? Mis
schien niet. Hij kon het strand nog berei
ken, het water. Hij kon zich bevrijden,
profiteren van de laatste ogenblikken van
de nacht. Hij stak de weg over, zocht het
talud, waar hij gemakkelijk overheen zou
kunnen klauteren. Maar inplaats van gras
te ontmoeten, de met riet bedekte grond,
stuitten zijn vingers op tralies, een hele
rij tralies. Aan die kant was er ook een
hek. Hij wist zelfs niet meer of hij binnen
of buiten was, vrij of gevangen. Hij was
precies als een rat die rondom zich de
dunne tralies van de val voelt, maar nog
niet begrijpt, dat de val achter hem is
dichtgeslagen. Hij liep het hek voorbij,
niet ?oed wetend welke richting te nemen.
(Wordt vervolgd).
