De Pseudo-
Echtgenote
HOE MOBBELTJE—
Arend van 't Hof sprintwinnaar
in vijfde Ronde van Santpoort
Belg Moens vestigde in Oslo
nieuw wereldrecord 800 m.
Sparring-partners willen niet meer.
Nog meer schorsingen
in Italië
Ook fraaie prestaties
in Warschau
Bondsteam tegen „Hahn
Hawks" op Haarlem-veld
Wim van Est won de
„Acht van Chaam"
EEN LESJE KREEG
DONDERDAG 4 AUGUSTUS 1955
4
FEUILLETON
door MARY BURCHELL
VOOR VIERDE ACHTEREENVOLGENDE MAAL
Valken wedstrijden op het
Snekermeer
Terreinraces in duinen van
Zandvoorts circuit
Nu ook damesvoetbal in
Duitsland
Louison Bobet voor een
moeilijke keuze
(vertaald uit het Engels)
2)
HOOFDSTUK I
„Nee." Ze wreef langs haar linkerbeen,
dat schaafwonden had. ,,'t Bloedt een beetje
maar het is niet erg."
„Ik raakte u met mijn spatbord."
Patricia keek in twee donkere gebieden
de mannenogen en glimlachte vaag.
„Ik voel me best, heus! Het was mijn
eigen fout, hoe dan ook."
„Ja, dat is waar," gaf hij zonder om
wegen toe. „Maar ik reed erg hard en
misschien was ik te veel in gedachten ver
diept, ik zat te piekeren over een probleem,
en was niet bepaald voorbereid op de mo
gelijkheid dat een jonge vrouw zich voor
mijn auto zou werpen
„Ik liep ook te piekeren," bekende Pa
tricia, „en dat was waarschijnlijk de reden,
dat ik zonder op te letten zo maar de weg
opwandelde."
Hij reageerde hierop niet, maar consta
teerde alleen: „Hoe het ook zij, ik geloof
niet, dat er iets ernstigs is gebeurd. Wilt u
niet proberen of u op uw benen kunt
staan?"
Patricia stond langzaam op, nog steeds
leunend op zijn arm. Hij raapte haar hand
tas en de kostbare handschoenen op.
„Gaat het?"
„O ja, heel best. Mijn hartelijke dank
voor uw hulp."
„Kan ik u misschien ergens afzetten? U
bibbert waarschijnlijk nog op uw benen."
„Omaar ik wil niet, dat u voor mij
omrijdt
Hij haalde zijn schouders op. „Ik moet
naar Londen. Een kleine omweg is hele
maal niet erg."
Hij moest naar LondenEn de reis
terug kostte 72 shillingZonder verder
te overleggen, vroeg Patricia enigszins
ademloos: „Zoudt u mij helemaal mee naar
Londen kunnen nemen?" Ze voelde onmid
dellijk, dat hij haar zeer vrijpostig vond.
Hij trok zijn wenkbrauwen veelbeteke
nend op en er kwam een laatdunkend
lachje om zijn mond. Wel.tenslotte had
hij haar bijna overreden, dus kon hij het
haar moeilijk weigeren„Natuurlijk,"
antwoordde hij stijfjes. „Als u daar graag
heen wilt."
„Het is erg belangrijk voor mij," tracht
te Patricia uit te leggen, terwijl er een
blos op haar wangen kwam.
„Stap dan maar in!" Hij hield het portier
voor haar open. „Als het echter een kwestie
van tijd is, mag ik u er misschien op wij
zen, dat u er sneller met de trein komt,"
voegde hij er op droge toon aan toe.
„Het is niet een kwestie van tijd," ant
woordde Patricia. Ze had moeite om hem
niet te bekennen, dat het hier een kwestie
van geld was. Hij nam naast haar plaats,
achter het stuur en bood haar een plaid
aan.
„Nee, dank u, ik heb het warm genoeg."
Opeens herinnerde ze zich iets. „O, alstu
blieft, zoudt u zo vriendelijk willen zijn,
even langs het station te rijden? Ik heb
daar mijn koffer staan."
Opnieuw was er een trek van verbazing
en irritatie op zijn gezicht waarneembaar.
„Natuurlijk," zei hij echter op gelaten toon.
Hij vindt me een echte klaploopster, dacht
Patricia spijtig. „U moet me wijzen, waar
het station is," zei hij, terwijl hij de wagen
startte. „Ik ken deze omgeving niet. Ik kom
alleen van Dover, op weg naar Londen,
hierlangs."
Patricia wees hem de weg en nadat ze
haar koffer in ontvangst hadden genomen,
deponeerde hij deze achter in de auto. De
kruier, onder wiens hoede ze de koffer had
achtergelaten, keek vol argwaan toe.
„Ik dacht, dat u zei dat ik de koffer
straks naar „The Hall" moest brengen,"
merkte hij op.
„Ja, dat weet ik, maar ik blijf daar ten
slotte toch niet," antwoordde Patricia.
„U blijft daar niét?"
Nee."
De kruier zette z'n pet wat naar achteren
en krabde over zijn voorhoofd. „Een beetje
vreemd, om die lange reis van Londen naar
hier te maken, enkel en alleen om even een
handje te drukken en dan weer te vertrek
ken. zei hij schamper.
„Inderdaad," gaf Patricia toe op een toon
die verdere vragen uitsloot. Maar toen de
auto wegreed, bleef de kruier hen nastaren
met een blik van verwondering en arg
waan, tot de wagen niet meer zichtbaar
was. Patricia's metgezel was blijkbaar van
mening, dat ook hij wel iets meer mocht
horen. Misschien was het ook alleen maar
om enige conversatie mogelijk te maken
tijdens de lange rit naar Londen, dat hij
vroeg: „Hebt u een vervelend bezoek over
haast beëindigd?"
„Nee, o nee, dat was het niet!" Patricia,
die even in gedachten verdiept was ge
weest, kwam tot de werkelijkheid terug.
En beseffend dat ze hem wel een verkla
ring moest geven, voegde ze eraan toe: „Ik
reisde daarheen voor een baan. Ik wilde
gouvernante worden bij twee kleine meis
jes. Maar hun moeder hield me voor een
andere sollicitante. Ik bleek niet de capaci
teiten te hebben, die noodzakelijk werden
geacht. En dus werd het nietshelaas."
„Pech gehad," merkte hij nonchalant op.
Hij scheen er geen idee van te hebben, wat
dit voor haar betekende.
„Ja, het is inderdaad pech, grote pech."
Patricia's stem trilde even, hoewel het
helemaal niet haar bedoeling was zijn me
delijden op te wekken. „En dat was de
reden, waarom ik de moed verzamelde, u
te vragen mij mee terug naar Londen te
nemen."
„Ik begrijp het verband niet goed," zei
hij eerlijk. „Tenzij er geen trein meer terug
was
„Ik zie, dat u er niet het minste begrip
van hebt, wat het betekent geen cent meer
op zak te hebben," antwoordde Patricia
met een matte glimlach.
Hij keek haar verwonderd aan. Maar
even later scheen de betekenis van haar
woorden tot hem door te dringen. „O, het
spijt me, ik had het natuurlijk moeten be
grijpen. Ik ben heel blij, dat u mij vroeg
om mee te mogen rijdenik bedoel, on
der deze omstandighedenHij bloosde
en voelde zich kennelijk niet op zijn ge
mak.
„Dank u, het is erg vriendelijk dat u dat
zegt."
Er heerste stilzwijgen. Na enige ogen
blikken zei hij langzaam: „Dat was het dus,
wat u bedoelde, toen u zei, dat u liep te
piekeren en daarom niet op de weg lette?"
„Ja."
„Het is dus een hele slag voor u, dat deze
baan niets werd?"
„Inderdaad."
„Dat soort baantjes is waarschijnlijk niet
gemakkelijk te krijgen, hè?"
„Nee, niet zo heel gemakkelijk, vooral als
je geen ervaring hebt. En die heb ik helaas
niet."
„Nee, u ziet er niet bepaald als een gou
vernante uit
„Niet? Wat spijt me dat!" Patricia glim
lachte. „Ik heb zo mijn best gedaan om er
als een model-gouvernante uit te zien!"
„U ziet er té aardig uit voor gouvernan
te." Hij zei dit op een zó zakelijke toon, dat
ze voelde, dat het niet bedoeld was als een
compliment. Hij constateerde alleen een
feit. „Dank u," zei ze. „Ik zou er echter heel
graag allesbehalve aardig uitzien, als dat
betekende, dat ik dan een baan zou kunnen
krijgen."
„U bent plotseling in moeilijke financiële
omstandigheden geraakt, als ik het goed
begrijp?" Hij keek strak voor zich uit naar
de weg, terwijl hij deze vraag stelde.
„Ja, maar hoe weet u dat?"
„O, ik maak het op uit verschillende din
gen, die u vertelde. U zei, dat u geen er
varing had en dat u erg uw best had ge
daan eruit te zien als het type-gouvernante
dat u nu eenmaal niet bent. Verder gaf u
duidelijk te kennen, dat u het heel erg
vond, dat u dat baantje niet had gekregen.
U maakt op mij de indruk van iemand, die
opeens de wereld met geheel andere ogen
moet bekijken en die niet precies weet, hoe
hij het voor elkaar moet krijgen.
„Dat tekent mijn situatie volkomen," zei
Patricia langzaam.
„En inderdaad, ik ben bang
„Wilt u mij er niet méér over vertellen?
Het is heus niet uit nieuwsgierigheid, dat
ik dit vraag. Maar we hebben nu eenmaal
een lange rit voor ons en we moeten toch
érgens over praten."
(Wordt vervolgd).
De traditionele Ronde van Santpoort,
een wielerwedstrijd voor amateurs over
zeventig- kilometer, die gisteravond voor
de vijfde maal door de Harddraverijver
eniging: „Santpoort en omstreken" en de
Haarlemse wielerclub HSV „De Kampioen"
werd gehouden in het programma van de
Santpoortse feestweek, is op overtuigende
wijze gewonnen door Arend van 't Hof uit
Sassenheim. In een felle en reeds vroeg
tijdig ingezette eindsprint reed Van 't Hof
in zo'n hoog tempo, dat zijn zestien concur
renten met wie hij in deze boeiende
race de hoofdrollen had vertolkt hem
niet meer konden passeren. Door deze
zege werd de Sassenheimer voor de vierde
achtereenvolgende maal winnaar van deze
wielerronde.
Het begin was al veelbelovend, want er
waren meteen al renners die met speelse
demarrages hun collega's aan het verstand
brachten, dat zij naar Santpoort waren ge
komen om hard te fietsen. En er werd
hard gefietst. Vooral toen Peter Post al
zijn sprintvermogen in een demarrage ont
laadde en enige terreinwinst veroverde.
Hoewel de kopstukken deze vlucht minder
serieus opnamen, waren er vij.f rappe ren
ners, die wel perspectief in deze ontsnap
ping zagen en na een felle jacht het be
geerde contact met de vluchteling kregen.
Er waren toen amper negen kilometer
afgelegd en het zestal dat aan de leiding
kwam bestond uit: Post, Smit, De Koning,
Van Weeren, Moolenijzer en De Ruiter.
Deze zes renners losten elkaar regelmatig
af en zagen hun voorsprong geleidelijk
groter worden.
Verschillende renners sprongen uit het
peloton om de kopgroep te achterhalen,
maar deze achtervolgingspogin gen kregen
pas inhoud toen de leiders het peloton ge
vaarlijk dicht benaderden en Van 't Hof,
Braat, Wuurman, Bruggenkamp en Kuit-
waard er zich mee gingen bemoeien.
Achtervolging
Er formeerde zich in deze periode van
de strijd een twaalf man sterke groep fa
vorieten, die in een hoog tempo over het
parcours joeg op zoek naar de koplopers.
De winst van de achtervolgers steeg snel
en luide aangemoedigd door de duizenden
toeschouwers langs de kant, kregen zij de
groep Post cs. rond de 34ste kilometer te
pakken. Er kwamen zodoende achttien
renners aan de leiding.
In hetzelfde hoge tempo ging deze pas
gevormde hoofdmacht verder en dit werd
fataal voor het 25 man sterke peloton, dat
met nog ruim twintig kilometer te rijden
werd ingelopen. Bij de koplopers was Lute
inmiddels afgevallen door een lekke band,
terwijl de wedstrijdleiding voor een orde
lijk verloop van de eindstrijd alle renners
met één ronde achterstand gelastte om de
strijd te staken. Er bleven zodoende nog
zeventien renners over.
Eindfase
Toen de „gedubbelde'" renners het
strijdtoneel verlieten, probeerden Braat,
Moolenijzer en De Nijs van de kleine ver
warring die hierdoor ontstond te profite
ren, maar zij slaagden niet in him opzet,
want Van 't Hof wierp zich onvervaard in
hun spoor en trok ook de andere renners
weer bij de „rebellen". De onrust was ech
ter gewekt, want enkele ronden later de
den Geldermans, Van 't Hof en De Ruiter
een poging om met een ontsnapping de
strijd in hun voordeel te beslissen. Nu was
het de beurt aan sprinter Post om de de-
marranten in toom te houden.
Het hoge tempo was er hoofdzakelijk
oorzaak van, dat al deze demarrages niet
ver genoeg reikten om enig nuttig effect
te sorteren. Gezamenlijk gingen de zeven
tien renners onder aanvoering van de
Utrechtse kampioen Theunisse de laatste
ronde in. De eindsprint werd reeds vroeg
tijdig ingezet door Van 't Hof, die het bru
taalste door de bochten reed en op het laat
ste rechte eind naar de streep zo'n hoog
tempo draaide, dat de sprinters Post, Kuit-
waard en Braat er niet aan te pas kwamen.
Zelfs de tweede plaats bleef nog buiten
hun bereik, want die was voor Wuurman
die zich krampachtig aan het achterwiel
van Van 't Hof kon handhaven.
De uitslag luidde: 1. A. van 't Hof (Sas
senheim) de 70 kilometer in 1 uur, 36 min.
en 22 sec.; 2. J. Wuurman (Amsterdam);
3. P. Post (Amsterdam)4. H. Kuitwaard'
(Velsen); 5. J. Bruggenkamp (IJmuiden);
6. B. Theunisse (Utrecht); 7. A. Gelder-
mans (Beverwijk); 8. G. van Rihijm (Was
senaar); 9. C. de Nijs (Beverwijk); 10. W.
Klebach; 11. P. Smit (beiden Amsterdam);
12. D. de Ruiter (Beverwijk).
Dit is de 22-jarige zwaargewicht-bokser Ewart Potgieter uit Natal, waarover wij
gisteren berichtten. Potgieter, die 2.18 meter lang is en 140 kilo zwaar, ziet men op
de foto met de Engelse boksers Freddie Mills en John Walker, die hem kwamen be
groeten op het Victoria Street station in Londen. Zij verzinken haast in het niet bij
de reus, die nog bijna twintig centimeter langer is dan de eertijds zo beroemde
Primo Camera, en een reach heeft van twee meter dertig. Er is voor Potgieter nog
steeds geen tegenstander gevonden het valt hem zelfs moeilijk sparring-partners
te vinden, daar hij er tijdens de eerste training binnen korte tijd, niet minder
dan zeven buiten de ring werkte
ADVERTENTIE
Het tempo was zeer hoog en na 400 meter
noteerde men 52 sec. In de tweede ronde
liep Larsen de baan uit, kennelijk was zijn
taak als gangmaker afgelopen. Moens nam
de leiding en verhoogde nog de snelheid.
Onder daverende toejuichingen van het
publiek werd de strijd tussen de Belg en
Boysen meter voor meter uitgevochten-
Maar Moens behield de leiding. Beide lo
pers spraken hun reserve-krachten aan op
de laatste 200 meter en Moens kwam als
eerste over de eindstreep in de nieuwe we
reldrecordtijd van 1 min. 45,7 sec.; voor
Boysen werd de niet minder fraaie tijd
van 1 min. 45,9 sec. afgedrukt. Zowel
Moens als Boysen hebben dus het wereld
record van Harbig royaal verbeterd.
Na Moens en Boysen plaatsten de ove
rige deelnemers aan de 800 meter wedstrijd
zich in deze volgorde: 3. Andersen (Noor
wegen) 1.51.8; 4. Vernimmen (België)
1.53.7; 5. Tveit (Noorwegen) 1.54.9; 6. Ma-
ho (België) 1.55.2.
De wedstrijd werd gelopen bij mild zo
merweer. Ongeveer 13.000 mensen waren
er getuige van. Zij juichten de 25-jarige
Belg geestdriftig toe toen deze, na weer
stand te hebben geboden aan de verwoede
eindspurt van Boysen en als eerste door de
finish te zijn gegaan, een extra rondje liep.
De Belg gaf zijn prijs aan Finn Larsen,
die als gangmaker gefungeerd had.
Nieuw record hink-stap-sprong
Leonid Tscherbakov (Rusland) verbe
terde het Europees record hink-stap-
sprong tijdens de internationale wedstrij
den in Warschau. Hij bereikte een afstand
van 16.35 meter. Het oude record stond op
zijn naam met 16.23 meter, gemaakt op 19
Juli 1953 in Moskou.
Het oude Europese record van 16.23 me
ter heeft ook geruime tijd gegolden als we
reldrecord, totdat Ferreira da Silva (Bra
zilië) tijdens de Pan-Amerikaanse Spelen
in Mexico City een afstand bereikte van
16.56 meter (17 Maart 1955).
Nieinv record verspringen
De Russische athlete Vinogradova heeft
tijdens de wedstrijden in Warschau even
eens een fraaie prestatie verricht. Zij kwam
in het nummer vèrspringen tot 6.27 meter,
waarmede zij met twee centimeter het
Europese record van Fanny Blankers
Koen verbeterde, dat sedert 19 September
1943 (Leiden) op 6.25 meter stond. Het
wereldrecord is in het bezit van Yvette
Williams (Nieuw Zeeland) met 6.286 me
ter, op 20 Februari 1954 in Gisborne in
Nieuw Zeeland gemaakt.
Na het bekend worden van de straf
maatregelen tegen Udinese, de degradatie
van de club van de eerste naar de tweede
divisie en het schorsen van verscheidene
spelers, kondigen zich nieuwe schandalen
in de Italiaanse voetbalsport aan. Het is
niet onmogelyk dat reeds Zondag, wan
neer het bestuur van de Italiaanse Voet
balbond in Milaan vergadert, het vonnis
over een tweede club zal worden uitge
sproken. Het gaat om Catania, dat even
eens van knoeierijen wordt beschuldigd.
Het laat zich bovendien aanzien, dat be
stuursleden en spelers van Udinese een
boekje zullen open doen over de corrupt
heid in de Italiaanse voetballerij. Een vroe
gere voorzitter van Udinese heeft gezegd:
„Als ik begin te praten, vliegen nog ten
minste drie andere clubs uit de eerste
divisie".
In de stad Udine is het nog steeds on
rustig. De demonstraties tegen de voetbal
bond namen Dinsdagavond zulk een om
vang aan, dat het verkeer in het centrum
urenlang werd gestremd. Er waren vecht
partijen met de politie en er werden arres
taties verricht. De ongeregeldheden duur
den Woensdag nog voort.
Bij de Voetbalbond is een groot aantal
eisen tot schadevergoeding binnen ge
komen. Zij komen o.a. van verenigingen,
die in de afgelopen twee jaren spelers van
„Pro Patria" hebben overgenomen. „Pro
Patria" was de tegenstander van Udinese
in de wedstrijd van 31 Mei 1953, welke tot
de strafmaatregelen leidde. Sommige toen
malige spelers van Pro Patria zijn levens
lang of voor vele jaren geschorst.
Voor de eerste dag van de internationale
valkenwedstrijden, georganiseerd door de
Friese Valkenclub „Jacoba van Beieren",
stonden twee wedstrijden op het program,
een open en een teamrace. Het was goed
zeilweer: bedekte lucht met een frisse
wind. Helaas bleek één van de boeien op
drift te zijn geraakt, zodat de route niet
meer vast lag, met het gevolg dat de ope
ningswedstrijd moest worden geannuleex-d.
In de teamwedstrijd kwamen Valken uit
Nederland en Denemarken uit. Een klas
sement kon echter niet worden opgemaakt,
zelfs niet een voorlopig, ofschoon men de
indruk had dat het Nederlandse team leid
de, omdat onmiddellijk na afloop vijf pro
testen werden ingediend. De jury zou hier
over later een beslissing nemen.
Roger Moens, de bekende Belgische mid
denafstand loper, heeft het wereldrecord
op de 800 meter tijdens wedstrijden in Os
lo Woensdagavond verbeterd. Hü liet een
tijd afdrukken van 1 min. 45,7 sec., waar
mede hij het zestien jaar oude wereldre
cord van Harbig met 0,9 sec. verbeterde.
Moens heeft hiermede één van de oudste
en meest begeerde wereldrecords verbe
terd. De Duitser Harbig liep tijdens wed
strijden in Milaan op 15 Juli 1939 de 800
meter in 1 min. 46,6 sec.
Na het startschot nam de Noor Larsen
de kop, gevolgd door Moens en Boysen.
Zondag 14 Augustus
In Zandvoox-t worden de laatste voor
bereidingen getroffen voor de organisatie
van de eerste terreinrace binnen het cir
cuit van Zandvoort. Deze zullen worden
gehouden op Zondag 14 Augustus. Het par
cours is uitgezet in de duinen binnen het
wegcircuit en is 2,5 km lang. De duintop
pen vormen de natuurlijke tribunes, waar-
vanaf de bezoekers ten minste de helft
van het parcours kunnen overzien.
Er zal gestart worden in de volgende
klassen: junioren tot 150 cc; junioren bo
ven 150 cc; senioren tot 150 cc; senioren
boven 150 cc. Iedere groep rijdt twee
manches, zodat men acht races te zien
krijgt.
Hoewel de inschrijving nog niet gesloten
is, blijkt nu al dat het publiek een groot
rennersveld aan de start zal zien.
De Duitse voetball i ef hebstex-sdie reeds
lang de lust hebben gevoeld ook zelf eens
een partijtje te spelen, zijn gisteren een
grote stap nader gekomen tot de vervul
ling van d'it verlangen. Zij hebben namelijk
de eerste „Dames Voetbalbond" van
Duitsland opgericht.
Tot dusverre had het handjevol Duitse
dames-voetbal verenigingen een felle strijd
gevoerd met de Duitse nationale voetbal
bond, die tegen voetbal door vx-ouwen was
en ze van de velden had geweerd.
De dames noemden dit tegenstreven
„een ondermijnen van de democratische
gedachte".
Na afloop van de i zware Ronde van
Frankrijk was de winnaar Louison Bobet
zeer vermoeid, lichamelijk en geestelijk.
Hij zou liefst acht dagen volkomen rust
nemen maarer staat hem nog een
eveneens zwaar px-ogramma van wedstrij
den over al in Frankrijk te wachten. En
aangezien hij de voornaamste trekpleister
is van die programma's, en er kans is dat
de wedstrijden geannuleex-d worden als hij
niet uitkomt, waardoor zijn kameraden
gedupeerd zouden worden, staat Bobet
voor een moeilijke keus.
Dezer dagen is hij, ziek en koortsig, ge
start voor het Critex-ium van Amiens, maar
na uitbundig gehuldigd te zijn en enkele
ronden te hebben gereden, moest hij de
strijd staken en stilletjes het circuit ver
laten.
Men vreest dat Bobets deelneming aan
de wereldkampioenschappen in Italië in
gevaar zal komen tenzij hij x-ust neemt.
Maar daar schrikt Bobet om bovengenoem
de reden voor terug.
Een beeld uit de strijd van de Profs en
Onafhankelijken. Van Est aan de kop
van het peloton.
Na 80 kilometer ontsnapte Van Est uit
het pelotoxi samen met Wies van Dongen
en de onafhankelijken Pauw en Konings.
Dit kwartet nam een voorsprong en be
hield die tot het einde, alshoewel het pe
loton herhaaldelijk jacht maakte. Spanning
was er genoeg omdat het verschil schom
melde tussen de 38 en 73 seconden. In de
laatste twee kilometer van het parcours
schudde Van Est zijn rivalen Konings en
Pauw van zich af (Wies van Dongen was
reeds eerder uitgevallen wegens een defect
aan zijn fiets) en won met 25 sec. voor-
spi-ong. Hij legde tevens beslag op de klas-
sementsprijs.
Wagtmans (10e ronde), de Fransman
Iiassendorfer (13e ronde), de Engelsman
Blown (in het begin van de strijd), Schut
te (na ongeveer 10 ronden) en Suyker-
buyk behoorden tot degenen die de rit we
gens mechanische defecten niet konden
beëindigen.
De uitslag luidde: 1. Wim van Est (St.
Willebrord), 160 km in 3 uur 54 min. 26
sec. Op 25 seconden, 2. Konings (Breda),
3. Pauw (Utx-echt). Op 1 min. 10 sec. 4.
Haan (Bunde), 5. Van Breenen (Amster
dam), 6. Kemp (Luxemburg), 7. Hinsen
(Ryckevorsel), 8. Maas (Pindorp), 9. Mar
tens (België), 10. De Beuckelaar (België).
Bij de amateurs ging het over 120 kilo
meter en ook hier was de strijd interessant
van het begin tot het einde. In de eind
sprint won Bergmans uit Eindhoven. Zijn
tijd was 3 uur 1 min. 13 sec. 2. Westdorp
('s Herenboek), 3. Van Vliet (Rotterdam),
4. Van der Sluys (Vlissingen), 5. Van der
Pluym (Dussen) op 40 seconden, 6. Krijn
Post (Nieuw Vennep), 7. Hoffmans (Etten),
8. P. van Est (Fijnaert), 9. Rol (Alkmaar),
10. Wolfs (Vlijmen).
De nieuwelingen moesten bun 64 km (8
ronden) in aanhoudende regen rijden.
Winnaar werd Van Amsterdam uit Ooster
hout in 1 uur 40 min. 8 sec. Het klassement
luidde verder: 2. Verstraete (Ede) op en
kele lengten, 3. Rentmeester (Ierseke), 4.
Sijthoff (IJselmonde), 5. Suykerbuyk (Nis
pen), 6. Koger (Haarlem).
Mobbeltjenou, dat was me toch een verschrikkelijke ondeugd'. Zo klein als hij
was, wist hij altijd weer allerlei kattekwaad te verzinnen. En als er ergens iets
ondeugends was uitgehaald, dan kon je er zeker van zijn, dat Mobbeltje daar meer
van wist.
Zo gebeurde het ook op zekere dag, dat meester op school iels aan de kinderen ver
telde. Iedereen luisterdebehalve Mobbeltje. Die was er met zijn gedachten niet
bij, maar broeide weer eens op 'n schelmenstreek. Voorzichtig liet hij zich uit zijn
bank zakken, hij kroop over de grond tot vlak achter meesters stoel. En toen
Het bondsteam van de KNHB, dat Zater
dag 6 Augustus op het „Haarlem"-terrein
een wedstrijd zal spelen tegen de „Hahn
Hawks", een Amerikaans legerteam is als
volgt samengesteld:
Werper: Smidt (HHC), catcher Geurts
(Schoten), le honk: Hoogenbos (HHC), 2e
honk: Jongeling (HHC) korte stop: Jole
(HHC), 3e honk: Klooster (Schoten), links-
velder: Heemskerk (EHS), middenvelder:
Keulemans (Schoten), rechtsvelder: Duin-
ker (HHC). Reserves: Kraal (ABC), Booi
(HHC), Urbanus (OVVO), Regeling (OVVO)
en Broersma (VVGA).
Zondag 7 Augustus zal in het Ajax-
stadion in Amsterdam tegen dezelfde
tegenstanders worden gespeeld. Daar zal
dan of het Amsterdamse team of het offi
cieuze Nederlandse team in het veld
komen.
Amsterdam: werper: Urbanus (OWO),
catcher: Nijhuis (VVGA), le honk: R. Kok
(Ajax), 2e honk: Koot (DWV), korte stop:
N. Kok (Ajax), 3e honk: Van Lieshout
(TIW), linksveld: Regeling (OVVO), mid-
velder: Bx-oersma (VVGA), rechtsvelder: V.
Pietersom (TIW).
Officieuze Nederlandse negental: werper:
Urbanus (OVVO), catcher: Nijhuis (VVGA),
le honk: Hoogenbos (HHC), 2e honk: Jon
geling (HHC), korte stop: Jole (HHC), 3e
honk: Van Lieshout (TIW), linksveld:
Heemskerk (EHS), midvelder: Broersma
(VVGA), rechtsvelder: H. Kok (Ajax).
De traditionele wedstrijd „Acht van
Chaam" is wederom een groot succes ge
worden. Weliswaar was de drukte niet zo
groot als verleden jaar, maar toch mocht
het aantal toeschouwers op tenminste
25.000 worden geschat. De profs en onaf
hankelijken troffen het met het weer in
tegenstelling tot de nieuwelingen, die in
voortdurende regen hebben gefietst en
reden een zeer snelle en spannende wed
strijd. De winnaar Wim van Est legde de
160 kilometer (20 ronden) af in minder
dan 4 uur. Zijn tijd was 3 uur 54 min. 26
sec.
