r
IN DE WERELDPOLITIEK
De Tweede Perón, de Ware
Uitgaan in Haarlem
metSTOPHOEST
Agenda voor
Haarlem
Vijftig jaar geleden
Marokkaanse delegatie stelt
reis naar Madagascar uit
De la Tour vindt sultan Ben Arafa
niet bereid de troon te ontruimen
a//e Aff es/
Prijsverlaging
Politieinval in speelhol
/"Hoe is het ontstaand
Ambassadeur van India
3
1
COSTUUMS
SPORTCOLBERTS
PANTALONS
REGENKLEDING enz.
tientjes goedkoper
Dit woord: KARONJE
Duitse duiker bij Scheve-
ningen te snel opgehaald
Uitnodiging aan Russische
parlementariërs
Hoogovens 12l/2 pet.
dividend en 5 pet bonus
aandelen
Baumeister overleden
Uit Haarlems Dagblad
van 2 September 1905
VRIJDAG 2 SEPTEMBER 1955
(Van onze correspondent in Parijs)
De afvaardiging: Marokkaanse staatslie
den, die sultan Ben Joessef in zijn ver
banningsoord Madagascar op de hoogte zou
stellen van en raadplegen over de bespre
kingen met de Franse regering, heeft haar
vertrek uit Parijs uitgesteld. De deputatie
bestond uit drie leden, onder wie Si Bek-
kai, een vriend van Ben Joessef, die in het
verdere verloop van de Marokkaanse ont
wikkeling vermoedelijk een belangrijk
aandeel zal hebben. Hij wordt genoemd als
canclidaat voor de troonraad en zelfs als
toekomstig minister-president. Het uitstel
moet veroorzaakt zijn door nieuwe moei
lijkheden, die zich bij de oplossing van de
Marokkaanse crisis hebben voorgedaan en
die men in de Franse coördinatiecommis
sie voor Noord-Afrika zal trachten bij te
leggen.
Dat alle obstakels tussen Parijs en de Ma
rokkanen nog lang niet zijn opgeheven,
blijkt overigens ook nog wel uit het feit,
dat het comité van vijf ministers, dat in
Aix-les-Bains in naam van Frankrijk was
opgetreden, de onderhandelingen met de
Marokkaanse nationalisten heeft moeten
hervatten. De Fransen, in het bijzonder de
conservatieve ministers, willen vasthou
den aan het protectoraat en de Marok
kaanse nationalisten streven bewust naar
volledige souvereiniteit. Hetzelfde verschil
van zienswijze hield indertijd de bespre
kingen met de Tunesiërs maandenlang
slepende. Parijs zou er goed aan doen te
bedenken dat tenslotte ook de Tunesiërs
gelijk kregen.
Wanneer men het over de grote lijnen
van de hervormingspolitiek in Marokko
eens is geworden, dan lijkt de uitwerking
toch meer problemen op te werpen dan
Parijs aanvankelijk heeft willen erken
nen. Het gaat voor het oog nu vooral om
de vaststelling van de data, waarop het
overeengekomen programma zal worden
uitgevoerd. Die data zouden echter het
hele moeizaam bereikte compromis weer
op losse schroeven kunnen zetten. De Ma
rokkaanse nationalisten wensen, dat eerst
de vroegere sultan wordt bevrijd, aleer
een regering zal worden gevormd. Zij me
nen dat de garantie, die zij van Ben Joes
sef voor hun medewerking aan zo'n rege
ring willen vragen, pas waarde heeft als
die in volle vrijheid zal zijn gegeven. De
rechtse ministers, onder aanvoering van
generaal Koenig, schijnen daarentegen van
oordeel te zijn, dat na twee jaar aarzelen
mettle overbrenging van Ben Joessef naar
Frankrijk geen haast is gemoeid.
Wantrouwen
Een andere omstandigheid, waardoor de
Marokkaanse nationalisten het been stijf
houden moet gelegen zijn in de brief, die
de afgetreden resident-generaal Grandval
aan president Coty heeft gericht en die op
nog onverklaarbare wijze door het dag
blad „Le Monde" openbaar is gemaakt. In
zijn brief liet Grandval, die tot dusverre
als een vriend van de nationalisten door
ging, zich in gereserveerde termen uit over
de vroegere sultan en dat zou bij diens
aanhangers nieuw voedsel voor hun wan
trouwen hebben gegeven.
ADVERTENTIE
VRIJDAG 2 SEPTEMBER
Cinema Palace: „Ongetemd", 14 jaar, 7 en
9.15 uur. Rembrandt: „Alle hens aan dek",
alle leeft., 7 en 9.15 uur. Studio: „De Afval
lige", 18 jaar, 7 en 9.15 uur. Luxor: „Ver
sailles, vorsten en vrouwen", 14 jaar, 8 uur.
Lido: „20.000 mijlen onder zee", 14 jaar, 7 en
9.15 uur. Frans Hals: „Tanganiyka", 14 ]aar,
7 en 9.15 uur. Roxy: „Het vlammend woud",
14 jaar, 7 en 9.15 uur. Minerva: „Sabrina",
alle leeft., 8.15 uur. Grote Markt, Vleeshal:
Tentoonstelling „Madame", van 10 tot 17.30
uur. Concertgebouw: Van 2 tot 6 en van 8
tot 11 uur bespeling van het waterorgel.
Zaadhandel Roozen, Spekstraat 5: Dahlia
show van 818 uur.
ZATERDAG 3 SEPTEMBER
Cinema Palace: „Ongetemd", 14 jaar, 2,
4.15, 7 en 9.15 uur. Rembrandt: „Alle hens
aan dek", alle leeft., 2, 4.15, 7 en 9.15 uur.
Studio: „De Afvallige", 18 jaar, 2.15, 7 en
9.15 uur. Luxor: „Versailles, vorsten en vrou
wen", 14 jaar, 2 en 8 uur. Lido: „20.000 mijlen
onder zee", 14 jaar, 1.45, 4.15, 7 en 9.15 uur
en „De vrouw die hij begeerde", 18 jaar,
23.30 uur. Frans Hals: „Tanganyika", 14 jaar,
2.30, 7 en 9.15 uur. Roxy: „Het vlammend
woud", 14 jaar, 2.30, 7 en 9.15 uur. Minerva:
„Sabrina", alle leeft., 2.30, 7 en S.15 uur. Con
certgebouw: Van 2 tot 6 en van 8 tot 11 uur
bespeling van het waterorgel. Zaadhandel
Roozen, Spekstraat 5: Dahliashow van 8
18 uur. Openluchttheater Bloemendaal, 20
uur: Optreden van John Butler's „American
Dan:e Theatre". Stadsschouwburg, 20 uur:
„De Toneelvereniging" speelt onder regie van
Louis Saalborn „De Kroongetuige".
Tot overmaat van zorg schijnt het met
het aftreden of vrijwillige terugtrekking
van sultan Ben Arafa, ook nog niet al te
best te vlotten. De nieuwe resident-gene
raal generaal Boyer de la Tour, heeft na
dat hij bekend had gemaakt dat opnieuw
sterke Franse troepen naar Marokko wa
ren overgebracht, een eerste onderhoud
met Ben Arafa gehad in de hoop hem dui
delijk te kunnen maken dat de tijd geko
men is om van zijn troon af te dalen. Even
tevoren had Ben Arafa nogmaals bekend
gemaakt, dat hij zijn „goddelijke zending"
tot zijn laatste ademtocht zou blijven ver
vullen. Ben Arafa is op zijn standpunt
blijven staan, vermoedelijk, zo meent men
in Parijs, om nieuwe concessies voor zijn
aanhangers, de traditionalisten, te verkrij
gen. Wat er gebeuren moet indien Ben
Arafa niet vrijwillig het veld zou wensen
te ruimen, is een bange vraag die men zich
te Parijs nauwelijks stellen durft.
Oude bezwaren
In Franse regeringskringen wil men
zich door al deze nieuwe tegenslagen niet
van de wijs laten brengen. Men zegt zich
aan de datum van 12 September te willen
blijven houden, waarop in Marokko zo
wel een troonraad, die de taak van de sul
tan over zal nemen als een nieuwe rege
ring, waarin alle partijen vertegenwoor
digd zullen zijn, in functie zal treden. Of
dat verlangen ook door de conservatieve
ministers wordt gedeeld, mag betwijfeld
worden. Men krijgt de indruk dat mannen
als Pinay en Koenig premier Faure hun
oude bezwaren tegen het plan opnieuw
voor de voeten werpen.
In parlementaire kringen wordt het of
ficiële optimisme dan ook allerminst ge
deeld. Sommige politici, ook uit de rege
ringsmeerderheid, menen zelfs een zekere
vermoeidheid te constateren bij premier
Faure, die zo langzamerhand, gelijk dat
hier met een elegante term wordt uitge
drukt, „versleten" zou zijn. Zij achten het
allerminst uitgesloten dat bij de „ren-
trée" van de Nationale Vergadering in Oc
tober het zittende kabinet een gevallen
kabinet zal worden.
ADVERTENTIE
Gen. Cronjéstr. 40-44
Haarlem-Noord
Tel. 15438
De Amsterdamse recherche heeft een
inval gedaan in een huis aan de Vondel
straat, waarvan gedacht werd dat het als
speelhol fungeerde. Om de woning binnen
te komen hebben de rechercheurs een
ruitje in» de toegangsdeur en een ruit aan
de achterzijde ingeslagen. Elf personen
zijn aangehouden en meegenomen naar het
bureau Leidseplein, waar een procesver
baal is opgemaakt. In verscheidene kamers
is speelmateriaal in beslag genomen.
ADVERTENTIE
SW 555
In het Nederlands zal dit woord on
sterfelijk blijven door de bekende uit
spraak van juffrouw Laps die, betiteld
met de naam: zoogdier, de arme juf
frouw Pieterse toevoegt: „Je bent 'n
keronje, jij en je zoon en je heele fami
lie!"
Wij moeten voor de betekenis van het
woord teruggaan tot het Latijn, waarin
caro: vlees betekende. In het Italiaans
is dit: carogna, in het Frans: charogne
in de betekenis: een tot bederf over
gaande dierlijk lichaam, dus: een kreng
of: een prij (van het Latijnse praeda:
buit), beide eveneens als scheldwoord
gebezigd.
Met duikerziekte in decompressie-
tank
In een decompressietank van het duik-
werkschip „Hercules" van de Koninklijke
Marine ligt sedert enige dagen de Duitse
duiker Godfried Zorn, in dienst bij de ber
gingsmaatschappij Lehr en Co. te Hamburg.
Deze firma doet met het bergingsschip
„Gliick Auf" pogingen om resten van in de
eerste wereldoorlog voor de Nederlandse
kust gezonken Britse kruisers te bergen.
Zorn lijdt aan de decompressie- of dui
kerziekte, die optreedt wanneer men de
druk waaronder de duiker werkt niet ge
leidelijk weg neemt. Dit kan gebeuren in
een speciale tank aan boord van het dui
kerschip.
De Duitse duiker heeft in korte tijd
reeds drie maal een aanval van de duiker
ziekte gehad. Twee keer is hij aan boord
van de „Glück Auf" weer opgeknapt, doch
de derde keer was het noodzakelijk, dat hij
naar de „Hercules" werd overgebracht,
waar hij thans onder strenge controle van
een marinearts in de tank moet blijven.
De ziekte uit zich door hevige pijn in de
gewrichten en longverschijnselen, veroor
zaakt door stikstofbelletjes in het lichaam.
De duikers op de „Glück Auf" die buiten
de 3 km. zone ligt, kunnen alleen werken
bij de twee a tweeëneenhalf uur stil tij en
daarbij zou het voorgekomen zijn, dat de
druk in de decompressietank slechts afge
steld was op 20 meter diepte inplaats van
de 43 meter waarop in dit geval gewerkt
werd.
Zorn heeft na dit ongeval besloten niet
meer te duiken.
De heer Balraj Krishna Kapur, thans
zaakgelastigde van India te 's-Graven-
hage, is benoemd tot ambassadeur van
India in Nederland.
Het Nederlandse Eerste Kamerlid mr.
dr. J. In 't Veld die deel uitmaakt van de
Nederlandse delegatie naar, .de conferen
tie van de Interparlementaire' Unie welke
te Helsinki gehouden wordt, heeft ver
klaard, dat de Sovjet-Unie uitgenodigd zal
worden om volgend jaar voorjaar een par
lementaire delegatie naar Nederland te
zenden.
Oud-minister In 't Veld zei, dat verwacht
kan worden, dat de Sovjet-Unie op haar
beurt een Nederlandse parlementaire de
legatie zal uitnodigen een bezoek aan de
Sovjet-Unie te brengen.
In Amsterdam is Donderdag de vergade
ring van de Raad van Commissarissen der
Koninklijke Nederlandse Hoogovens en
Staalfabrieken N.V. gehouden. Op voorstel
van de directie is besloten aan de alge
mene vergadering van aandeelhouders, te
houden op 30 September, voor te stellen
over het boekjaar 1954/55 een dividend uit
te keren van ;4 pet op de prioritpitsaan-
delëfï'eri'12'i/2'pet op de gewoïfë aandelen
(v.j. 10 pet).
Voorts zullen ten laste van de agio-
reserve bonusaandelen worden uitgegeven,
dividendgerechtigd met ingang van het
lopende boekjaar, ten bedrage van 5 pet
van het nominale gewone aandelenkapi
taal, waarmede nagenoeg de gehele agio-
reserve verbruikt zal zijn. Deze uitkering
van bonusaandelen is vrij van inkomsten
belasting.
Er zat iets onwezelijks, iets onregelmatigs in de wijze waarop de Argen
tijnse dictator Perón gedurende de laatste maanden optrad tegenover zijn
tegenstander. Di taters plegen zich niet te kunnen opwerken tot een zeker
respect voor degenen, die andere denkbeelden zijn toegedaan dan zij er.
zij zijn niet gewend zachtmoedig terug te treden voor oppositionele be
wegingen in het volk, ook al nemen die bewegingen het karakter van mas
sale demonstraties van ongenoegen aan. Perón heeft een sluw en omvang
rijk spel gespeeld. Zijn ontslagaanbod was het hoogtepunt in de laatste
acte van zijn zorgvuldig geënsceneerd toneelstuk, en hoeveel moeite moet
het hem hebben gekost tot het laatste toe zijn rol van vredelievende, her
vaderland dienende idealist vol te houden. Want toen hij zijn ontslag vroeg,
moet hem de massa-betoging reeds voor ogen hebben gestaan, die zijn aan
hangers organiseerden teneinde de slotscène een indrukwekkend karakter
te geven. „Perón, blijf aan!" moet hem reeds als een aubade van eer en
aanhankelijkheid in de oren hebben geklonken, en alleen een verblinde
heerser kan zich door zulke eer en zulke aanhankelijkheid het oor laten
strelen.
Een verblinde heerser dat is het beeld
van Perón, zoals hij zich ten voeten uit
thans aan de wereld heeft getoond. Een
man, die zweert bij het geweld en de
intimidatie, zijn aanhangers de vrijheid
tot moord op tegenstanders geeft en zich
het waandenkbeeld voor ogen heeft ge
roepen dat hij de oppositie kan uitroeien
door mensen om het leven te brengen of
door terreur te beangstigen. De verblind
heid wordt niet verminderd door eventu
ele kwaliteiten, die Perón als regeringslei
der zou kunnen bezitten. Hoe meer hij
zichzelf als verlicht despoot mocht zien,
des te groter kan zijn verblindheid wor
den genoemd en des te dreigender zijn de
gevaren die zijn bewind voor het land
oproept. Dat er in Argentinië een oppo
sitie bestaat, is duidelijk genoeg aan de
dag getreden. Dat deze oppositie jarenlang
onder de duim gehouden is met dictato
riale maatregelen is eveneens uit talrijke
feitelijkheden bekend. Doch steeds heeft
Perón getracht de schijn der democratie
op te houden en telkens opnieuw weer
heeft hij met moeite en pijn concessies
gedaan die in werkelijkheid weinig te be
tekenen hadden, doch als verschijnselen
althans nog enige democratische kleur aan
zijn dictatuur vermochten te geven. Deze
schijn is nu weggevallen. Het is te begrij
pen dat de dictator er genoeg van heeft.
Het is een kramptoestand geweest, te doen
alsof en de teugels strak te houden, die
zijn machtswellust breidelden. Deze teu
gels zijn thans weggeworpen, de dictator
staat in ware gedaante aan het hoofd van
zijn volgelingen, die verlangend zijn de
terreur te beginnen, die zij van nature in
hun mars hadden en die totnutoe, zeer
tegen hun zin. steeds ontijdig moest wor
den opgeborgen.
Er is niets wat tenslotte, als de omstan
digheden niet langer beperkend werken,
de ene dictator onderscheidt van de an
dere. En iedere dictator heeft de mogelijk
heid, om zich heen een schare van fana
tiekelingen te vergaderen, die bereid zijn
de „straat te zuiveren", de „tegenstander
te vernietigen", de „verraders te straffen",
de „natie te leiden" en de „wereld te trot
seren" Deze brallende woorden zijn de
ganse geschiedenis door gesproken in
spreekkoren geschreven op spandoeken,
uitgebruld in mierfoons die opgesteld
stonden in propvolle stadions of op balcons
van dichtbevolkte pleinen. En altijd weer
leek het, alsof de natie één was.
Maar altijd weer is het gebleken, dat
oppositie en geweld niet aan elkander ge
waagd zijn. Oppositie is een geestesgesteld
heid, een verborgen overtuiging, een on
zichtbaar, ongrijpbaar en onoverwinlijk
wapen. Geweld is materieel, bruut, gericht
op de lichamen en de concreties. Hoe kun
nen zij elkander ontmoeten? Het geweld
zoekt tevergeefs naar zijn werkelijke prooi
en slaat toe zonder haar te raken.
Hoe sterk het voetstuk van de dictator
Perón thans ook lijkt, en hoe naarstig zijn
opgezweepte terroristen de straten zullen
afspeuren naar de tegenstander, zij beiden
zullen nooit tussen hun vingers datgene
kunnen doodknijpen, waartegen de heer
ser nu al jarenlang met stijgend ongenoe
gen gevochten heeft. Dit kenmerkt zijn
verblindheid. Het heeft geleken alsof hij
ziende werd, toen hij de oppositie ver
gunde zich te tonen en uit te spreken.
Het blijkt thans, dat hij die verzoenings
gezindheid slechts heeft voorgewend om
de tegenstander te leren kennen. Hij heeft
begrepen, hoe onvindbaar die oppositie zou
blijven, wanneer hij haar niet naar bui
ten lokte. Het zijn manoeuvres, die met
regeren weinig meer te maken hebben.
Zij kenmerken deze Perón als een man,
die de macht als het voornaamste be
schouwt en, om haar te houden en te ver
sterken, alle middelen geoorloofd acht.
Zijn partij zal thans weer met zwellen
de gelederen tevoorschijn komen uit het
tijdelijke, ongewilde isolement. Zij zal zich
verrijken met tallozen, die hun persoon
lijk heil van deze aansluiting verwachten
en belust zijn op de directe, barbaarse
wijze van „mederegeren", die een dicta
toriale partij eigen is. Mensen, die zich op
geen enkele andere wijze kunnen doen
gelden, houden altijd nog het geweld over
als laatste middel. Zij kunnen zich aan
sluiten bij de gewapende terreurgroepen
die de straat beheersen en links en rechts
hun wellust van slaan en onderdrukken-
in-het-klein botvieren. Perón kent deze
mensen en hun waarde. Door zijn rede
voering van gisteren heeft hij zich tussen
hen geplaatst als de vertegenwoordiger
der wet. De wet, die hijzelf heeft gemaakt
en naar zijn wil vervormd. De dode wet,
die iedereen dient wie haar verkrachten
wil.
Er was iets onregelmatigs en onwezen
lijks in het aanbod van president Perón
om af te treden. Dat regelmatige en wezen
lijke is thans teruggekeerd in de situatie.
De dictator is zichzelf geworden en ieder
een kent hem nu.
De oppostie heeft het toneelstuk zwij
gend aanschouwd en is na het zakken van
het gordijn stil naar huis geslopen. Doch
zij is daardoor niet verzwakt noch minder
overtuigd. Zij weet zoals alle opposities
door alle tijden heen van alle dictators
geweten hebben dat een dictator altijd
naar de hoogste top tracht te klimmen, en
dat die hoogste top altijd de zwakste stei
ger heeft.
Het Argentijnse volk wacht terwijl de
dictator schreeuwt. J. L.
TENTOONSTELLINGEN
Frans Halsmuseum: Nieuwe opstelling van
de regentenstukken van Frans Hals, Ex
positie van poppenhuis anno 1750 met
inventaris. Het museum is geopend op
werkdagen van 1017 uur, des Zondags
van 1317 uur.
Kunsthandel Leffelaar: Tekeningen en gra
fiek van Ina Rah'usen t-, g. v. haar 60ste
geboortejaar. Geopend op werkdagen van
10 tot 17 uur.
De Waag, Spaarne-Damstraat: Historisch
gebouw Schilders-milieu. Geopend op Za
terdagavond en elke ochtend van 11 tot 13
uur.
Huis met de Kogel: Portefeuille met Haar
lemse stadsgezichten van de hand van de
Haarlemse kerkinterieur-tekenaar Willem
Horsman.
Teyler's museum. Schilderijen uit de negen
tiende en twintigste eeuw. Tekeningen
onder meer Rembrandt. Michel Angelo,
Claude Lorrain; Fossielen en mineralen,
historische natuurkunde-instrumenten. Ge
opend op iedere werkdag behalve Maan
dag van 1117 uur en de eerste Zondag
van iedere maand van 1317 uur.
Bisschoppelijk Museum, Jansstraat 79: Mid
deleeuwse en latere schilderijen, sculptu
ren, paramenten, kantwerk, handschriften
en munten. Geopend op werkdagen van
1017 uur, des Zondags van 1316 uur.
Schotersingel 17 a: Palestina-diorama's
(Bijbelse voorstellingen'). Geopend van
9.30—12.30 en 14—17 uur.
Cruquiusmuseum, Heemstede: Hstorische
stoommachines en grote maquette van
Nederland met waterstanden en over
zicht overstromingsramp Februari 1953.
Grote Markt, Grote Kerk: Te bezichtigen op
werkdagen van 9 tot 17 uur. Bezichtiging
onder geleide op aanvraag voor groepen
van tenminste vijftien personen.
MUZIEK
Maandag 5 September, Grote Markt, 15.30
uur. Gedurende een uur bespeling van het
carillon van de Grote Kerk door de stads-
beiaardier Arie Peters.
Dinsdag 6 September, Grote Kerk, 20 uur.
De organist George Robert speelt werken
van Buxtehude, Bach, Pepping en Reger.
Dinsdag 6 September, Concertgebouw, 20
uur. Laatste concert van de Zomerserie
van het N. Ph. O. Onder leiding van Ma-
rinus Adam met solistische medewerking
van de pianist Dick van der Ven worden
werken van Labouehère, Saint-Saëns en
Tschaikowski uitgevoerd.
Donderdag 8 September, Grote Kerk, 15 uur.
De organist George Robert speelt werken
van Sweelinck, Muffat, Walther, 3ach
Andriessen en Jongen.
Donderdag 8 September, Grote Markt, 20
uur. Gedurende een uur bespeling van het
carillon van de Grote Kerk door de stads-
beiaardier Arie Peters.
Vrijdag 9 September, Grote Markt, 11.30 uur.
Gedurende een half uur bespeling van
het carillon door de stadsbeiaardier Arie
Peters.
TONEEL EN DANS
Zaterdag 3 September, Stadsschouwburg, 20
uur: „De Toneelvereniging" voert onder
regie van Louis Saalborn „De Kroonge
tuige", toneelspel van Agatha Christie, op.
Medewerkenden zijn Liane Saalborn, Lo
van Hensbergen, Walter Kous, Ben Groe-
nier, Ferd. Sterneberg en anderen.
Zaterdag 3 September, Openluchttheater
Bloemendaal, 20 uur. Optreden van John
Butler's „American Dance Theatre" met
een modern Amerikaans balletrépertoire.
Prof. Willi Baumeister, die een der voor
aanstaande abstracte schilders van na de
tweede wereldoorlog was, is Donderdag op
66-jarige leeftijd in Stuttgart overleden.
Hij werd in Stuttgart geboren en aan
vankelijk voor decoratieschilder opgeleid.
Later bezocht hij de kunstacademie in zijn
geboortestad. In 1930 viel hem een staats
prijs ten deel, maar de nazi's verboden zijn
werk, dat zij betitelden als „ontaarde
kunst", en ontsloegen hem als leraar aan
de kunstschool van Frankfort am Main.
Na de oorlog gaf Baumeister echter weer
les aan de Kunstacademie van Suttgart.
Zijn werken bevinden zich in vele mu
sea, onder meer in Amsterdam. Hij heeft
talrijke prijzen gekregen.
Twee solisten van John Butlers „American
Dance Theatre" - de Mexicaanse Carmen
Gutiérrez en de negerdanser Arthur Mit
chell - tijdens de openbare training in het
Openluchttheater, die gisteravond door
enkele honderden belangstellenden werd
bijgewoond. Zaterdagavond zal de groep
in dit theater een voorstelling geven van
vier op folkloristische motieven geïnspi
reerde balletten (choreografie John Butler),
die o.m. met veel succes voor de grote
Amerikaanse televisie-„networks" zijn
opgevoerd.
De medewerkers zijn de leider en choreo
graaf John Butler, Glen Tetley, Carmen
Gutiérrez, Joan Skinner, Mary Ann Niles,
Arthur Mitchell. Remi Martel, Betty Wal-
berg en Jac. Venza, welke laatste ook de
décors ontwierp.
Zondag 4 September, Stadsschouwburg, 20
uur. „De Toneelvereniging" voert weder
om „De Kroongetuige" op.
DIVEBSEN
Vrijdag 2 September, Zaadhandel J. Roozen,
Spekstraat 5. Van acht tot zes uur Dahlia
show. Eveneens op Zaterdag 3 September.
Vrijdag 2 September, Concertgebouw. Van
2 tot 6 en van 8 tot 11 uur ieder half uur
een voorstelling met het waterorgel. Wa-
tersymphonie gespeeld door Geert Sipke-
ma. Eveneens op Zaterdag 3 en Maandag
5 September.
HAARLEM Op de gemeentebegroo-
ting voor 1906 zijn de kosten van het huis
houdelijk bestuur hooger geraamd, daar
er verschillende telephonische aanslui
tingen zullen worden gemaakt. Er zullen
toestellen worden geplaatst in de kamer
van den Secretaris, in de kamers van de
Wethouders van Openbare Werken en van
Financiën. Deze heeren hadden tot dus
verre geen telephoon; wij zouden bijna
durven veronderstellen, dat zij het in
strument zo lang mogelijk hebben ge
weerd. Zou het wonder zijn? De telephoon
heeft het ideaal van rustig en ongestoord
werken voor menschen die openbare be
trekkingen bekleeden, voor goed uit de
wereld gebannen. Op het onverwachtst
roept het dringende belletje hen uit hun
belangrijke arbeid, dikwerf voor onbe-
belangrijken arbeid, dikwerf voor onbe-
duur moet ieder openbaar persoon, of hij
wil of niet, de telephoon in zijn kamer
toelaten. De geest van den tijd is nu een
maal niet tegen te houden!
