BUISMAN
Goed en mooi
Snijbrander en beitel heersen
thans op de bergingstoren
Vijftien jaar geëist tegen 38-jarige man
die zijn bejaarde buurvrouw neersloeg
Opnieuw poging tot behoud van
de oude Bergense „Bello"
OVER AUE WERELDZEEËN
Radio-Reparatie
Liquidatie van bergingsvereniging
kan niet lang meer uitblijven
Horeca-vereniging wendt zich
tot Gedeputeerde Staten
Knoeierijen in
Den Helder berecht
WOENSDAG 28 SEPTEMBER 1955
In de koude avondlucht
Om het gevaarte lichter te maken
Sukarno verdedigt tweede
vrouw tegen protesten
Zondagsdiefstallen uit
boerderijen berecht
Achthonderd Nederlanders
uit Oost-Java vertrokken
Cambodja breekt formele
banden met Parijs af
H. 3. MAERTENS N.V.
Dienstbode ging met
vriend inbreken
ZOWEL de Troonrede als de Millioenen-
ncta hebben de nadruk gelegd op de vaste
wil der regering om zo spoedig mogelijk
een einde te maken aan de heersende
woningnood. Deze nog steeds niet geheelde
oorlogswonde, die de gezonde ontwikkeling
van ons volk tegenhoudt en veel energie
ondermijnt, zal. in 1956 nog meer aandacht
krijgen dan in de voorbije jaren, waarbij
de uitbreiding van het aantal vakarbeiders
gepaard zal worden aan een efficiënter
bouwmethode. Deze twee factoren zijn bij
de heersende noodtoestand uiteraard
verantwoord, al brengen zij nadelen mee.
Materiaalbesparing gaat immers vaak ten
koste van aesthetiek en duurzaamheid,
terwijl een overvloed van arbeiders in het
bouwvak risico's oproept ten aanzien van
plotselinge werkloosheid bij een eventuele
voorziening der woningbehoefte in de
toekomst.
Dit laatste gevaar is wellicht door een
nauwgezette regulering der vakopleiding
en tijdige omschakeling te voorkomen, doch
het eerste dat wij worden opgescheept
met massa's lelijke en ondegelijke huizen
zou onherstelbare consequenties kunnen
hebben. De noodwoningen, die na de eerste
oorlog zijn gebouwd, zijn jarenlang een
bespotting geweest van alles, wat men als
minimum-eisen voor de bewoning mag
stellen. Zo erg zal het echter deze keer niet
worden, al is er reeds (volgens betrouw
bare deskundigen) links en rechts heel wat
gebouwd dat de toets der critiek niet had
mogen passeren. Dat slaat dan vooral op
gebrek aan degelijkheid. Wat de aesthetica
aangaat, kan men uit het standpunt van
persoonlijke smaak altijd nog met deskun
digen redetwisten en blijft er dus vaak de
onzekerheid over, dat men zelf te weinig
of te veel voorliefde voor moderne bouw
kunst heeft of te zeer dan wel niet genoeg
vastzit aan traditionele détails. Maar in het
algemeen kan men toch niet genoeg bezorgd
zijn over de vraag, of wel allerwege met
voldoende verantwoordelijkheid aan wo
ninguitbreiding wordt gewerkt. De haast
en de nood, de materiaalschaarste en de
hoge bouwkosten mogen geen argumenten
zijn om onze nazaten op te schepen met
stadswijken, die noch het aanzien, noch de
onderhoudsgelden waard zijn.
In dit verband moge ook een optimistisch
geiuid worden verbreid: Vele Nederlandse
architecten die niet altijd het laatste
woord hebben en vaak moeten schipperen
met plaatselijke opvattingen en gemeente
lijk geldgebrek geven blijk van een
ruime en gezonde nieuwe geest in hun
moeilijke werk der massa-woningproductie.
Daarnaast staan verschillende gemeente
besturen die eenzelfde frisheid van ideeën
tentoonspreiden en deze samenwerking en
wisselwerking doen hier en daar stadsuit
breidingen ontstaan, waarmee ook onze
kindskinderen nog verheugd zullen zijn.
Het blijkt, dat vooral de plaatselijke
autoriteiten de gelegenheid tot initiatief en
originaliteit in dit opzicht wordt gegeven.
De regering heeft een tiental millioenen
uitgetrokken om stadsbesturen te helpen
met saneringsplannen. Het is dus zaak, dat
deze stadsbesturen grote voortvarendheid
aan de dag leggen, wanneer er in hun plaats
behoefte aan sanering en uitbreiding
bestaat, opdat hun initiatieven beloond
worden met rijksmedewerking en zij
daardoor het beste en het mooiste kunnen
doen verrijzen, wat in de gegeven omstan
digheden bereikbaar is. J. L.
ADVERTENTIE
TEGEN HOEST
IN HEESHEID
DAGELIJKS VOOR
STEM EN KEEL
dreigt gevaar voor verkoudheid.
Neem daarom als U naar buiter»
gaat, steeds enige Wybertjes in de
mond ter bescherming van Uw'
keel.
IN PLAATS VAN het treffen van de nog nodig geachte voorzieningen in de
bergingstoren van de Bergingsmaatschappij „Renate Leonhardt" zijn enige bestuurs
leden gistermorgen begonnen met sloopwerkzaamheden, zoals wij nog in een deel
onzer oplaag van Dinsdag konden melden. Wil de toren nog eens de Noordersluis
passeren, dan zal de diepgang van 11.92 moeten worden teruggebracht tot 10 meter.
Dat is de eis van Rijkswaterstaat. Om nu alvast een halve meter van die 1.92 meter
af te halen, is de heer P. Visser er accoord mee gegaan dat de betonvloer tussen
de eerste en tweede ballasttank wordt gesloopt en dat ook het beton tussen de
onderste ballasttank en de werkkamer wordt weggebroken. Mocht de toren ooit
nog eens op de Noordzeebodem boven een wrak zakken, dan zou er dus 220 kubieke
meter water op de bodem van stalen platen tussen de ballasttank en de werkkamer
komen te rusten. Ook het berghout wordt door de heer Visser uit de toren ver
wijderd. Hij hoopt het gevaarte met dit alles 25.000 kg lichter te maken.
Over de inbeslagneming is niets naders
te melden. De heer P. Visser heeft een
lange brief aan de Officier van Justitie in
Haarlem geschreven over een „onrecht
matige daad van Genius", maar hierop
heeft hij tot nu toe niets vernomen. De
heer Visser beweert, dat het geld voor de
firma Genius op dq bank klaar staat, maar
dat eerst een verschil van mening over
enige posten op de rekening opgelost die
nen te worden. Dit besluit heeft het bestuur
genomen.
Ontslagen
Het bestuur is inmiddels alweer uitge
dund. De heer L. J. H. Hillebrands uit Leek
heeft bedankt en is naar Frankrijk ver
trokken. Nadat de duiker v. d. Schans zijn
ontslag bij de vereniging had ingediend,
heeft ook de kikvorsman-duiker Van
Schaik uit Amsterdam vanmorgen de heer
P. Visser meegedeeld verder van de expe
ditie af te zien.
Vrijdag
Maar de heer Visser blijft optimist. On
danks de tegenwerking van officiële in
stanties, zoals hij zegt, wil hij zo spoedig
mogelijk toch uitvaren. Ondanks brieven
van de Directeur van het Loodswezen, van
de Hoofdingenieur van Rijkswaterstaat te
Hoorn en van de Arbeidsinspectie te Haar
lem. Vrijdag moet het springvloed zijn en
met de tegen die tijd lichter gemaakte en
hoger drijvende toren hoopt de heer Visser
toch naar zee te gaan bij gunstige weers
omstandigheden. Rijkswaterstaat heeft de
heer P. Visser evenwel verboden met de
toren eventueel naar IJmuiden terug te
keren of de oorlogshaven Den Helder bin
nen te lopen. Als enige uitwijkmogelijkheid
zou dan Hoek van Holland overblijven.
Liquidatie?
Dat de toren deze week (en nog ooit)
naar zee gaat, moet uitgesloten worden ge
acht. In het Noordzeekanaal kan de toren
niet blijven liggen. Hij is al zwaar verroest
en ligt te vergaan. De heer Visser zit der
halve duidelijk in een dwangpositie. De
toren is ook niet naar Amsterdam terug te
brengen en de 5000 cautie, die hij bij
Rijkswaterstaat heeft moeten storten voor
eventuele schade tijdens het slepen, vast
lopen of slopen, zal niet voldoende zijn.
Liquidatie van de vereniging met alle nare
gevolgen van dien hangt dan in de lucht.
Kas bijna leeg
Voorts vernemen wij, dat de kasmiddelen
van de Bergingsvereniging bijna zijn uitge
put. Toen de heer Visser weer voorzitter
werd na de bewogen ledenvergadering was
er nog 72.000 in kas. De firma Genius
trof voorzieningen, de „Cycloop" was met
duikers en bemanning meer dan 24 uur
voor de vereniging in bedrijf, sleepboten
van de rederij Goedkoop trokken de toren
vlot na ruim zes uur sleepwerk in totaal,
er moesten waarborgsommen bij Rijks
waterstaat, bij de PTT en meerdere instan
ties worden gestort. Het is derhalve heel
moeilijk voor het bestuur om een beslissing
te nemen.
Twee brieven
Daar de heer P. Visser geen waarde
hecht aan hem door officiële instanties toe
gezonden brieven, waarin waarschuwingen
zijn vervat, menen wij er goed aan te doen,
twee van deze brieven te publiceren.
Arbeidsinspectie
Het schrijven, dat de Arbeidsinspectie in
het zesde district aan het bestuur heeft ge
richt luidde als volgt:
„Aan het Bestuur van de C.V. Bergings
mij. „Renate Leonhardt," Noorderweg 137
te WIJDE WORMER Haarlem. 19
Augustus 1955 betreffende goudberging
Hierbij bevestig ik u hetgeen u namens
mij werd medegedeeld op 29 Juni j.l. ten
kantore van de Rijkswaterstaat, arrondis
sement Hoorn. Na bestudering van de mij
ten dienste staande gegevens en inlichtin
gen ben ik van mening, dat een poging het
goud van de „Renate Leonhardt" te bergen
De officier van Justitie bij de Haagse
rechtbank heeft wegens moord een gevan
genisstraf van vijftien jaar en ter beschik
kingstelling van de regering geëist tegen de
38-jarige fabrieksarbeider J. H. uit Leider
dorp, die op 31 Juli van het vorig jaar zijn
75-jarige buurvrouw van het leven heeft
beroofd. Op de deur van haar huisje had
de dader een briefje geplakt met de woor
den „Afwezig tot 15 Augusus." Nadat de
politie aanvankelijk een verkeerd spoor
had gevolgd, arresteerde men vier dagen
later de dader, die aanvankelijk ontkende
en trachtte de schuld op anderen te gooien.
Nadat men zijn vingerafdrukken had ge
vonden in het huisje van de vrouw en
bloedsporen in de spijkergaatjes van zijn
schoónzolen bekende hij.
Voor de rechtbank verklaarde de ver
dachte dat hij geld nodig had. Hij wist dat
zijn buurvrouw er warmpjes bij moest
zitten. Zijn plan was haar bewusteloos te
slaan en dan haar huisje te doorzoeken. De
avond te voren maakte hij thuis het bordje
„Afwezig tot 15 Augustus" vast klaar,
want, zo zei hij later tegen de politie, „des
noods zou ik haar doden."
Voor de rechtbank herriep hij deze ver
klaring in zoverre, dat hij toen nog niet
aan moord had gedacht.
Na de weduwe met een fles bewusteloos
te hebben geslagen, doorzocht hij een kast,
waarin, naar hij vermoedde, de spaarcen
tjes zouden liggen. Hij vond echter niets.
Toen hij omkeek, lag zijn slachtoffer op de
grond. Haar ogen waren open en zij scheen
hem recht aan te kijken. De verdachte ver
klaarde daardoor zo bang geworden te zijn,
dat hij in paniek de kamer uitrende. In de
keuken zag hij een mes en een vork liggen.
Hiermee keerde hij terug naar zijn slacht
offer, en bracht het steken in hoofd en hals
toe.
De officier van Justitie achtte doodslag
met voorbedachten rade bewezen. Het was
niet nodig een briefje te maken met de
datum 15 Augustus als de verdachte alleen
het plan gehad had zijn slachtoffer bewus
teloos te slaan. De eis luidde 15 jaar ge
vangenisstraf en ter beschikkingstelling
van de regering.
De verdediger, mr. F. H. Piket, uit Den
Haag, noemde de misdaad onbegrijpelijk,
daar de verdachte altijd een zeer deugd
zaam leven heeft geleid als lekenpreker
op evangelisatiebijeenkomsten. De om
wonenden, de naaste familieleden, zijn
vrouw en zijn schoonmoeder geloven nog
niet dat hij het misdrijf werkelijk gepleegd
heeft; zij menen dat hij iemand anders
dekt, alcïus mr. Piket, die voorbedachten
rade niet bewezen achtte. De verdachte
had geen enkel wapen meegenomen naar
het huisje van de weduwe. Op juridische
gronden bestreed mr. Piket ook de subsi
diair tenlaste gelegde doodslag en poging
tot diefstal. De wil van verdachte was niet
gericht op het doden van zijn slachtoffer.
Hij heeft evenmin zijn voornemen om te
stelen ten uitvoer gebracht. Mishandeling
met voorbedachten rade meende pleiter het
misdrijf te moeten noemen. Hij drong aan
op een kortere gevangenisstraf en voor
waardelijke ter beschikkingstelling. Tijdens
zijn gevangenschap kan verdachte dan een
psycho-therapeutische behandeling onder
gaan. De rechtbank zal 11 October uit
spraak doen.
door vanuit de bergingstoren het wrak bin
nen te gaan onder atmosferische diruk als
uitermate gevaarlijk en derhalve onverant
woordelijk moet worden geacht. Mocht het
uw bedoeling zijn de berging onder hogere
dan atmosferische druk uit te voeren, dus
als caissonwerk, hoewel u op 23 Juni 1955
te IJmuiden mondeling de toezegging heeft
gedaan niet op caissonwerk te zullen over
gaan, dan deel ik u verder mee, dat de
huidige bergingstoren niet voor dit werk
geschikt is. De eisen, waaraan een caisson
moet voldoen, vindt u in de Caissonwet en
het Caissonbesluit. (W.G.) De Hoofdinspec
teur Directeur van de Arbeid, Hoofd van
het 6e District der Arbeidsinspectie, hand
tekening onleesbaar."
Rijkswaterstaat
De Hoofdingenieur van de Rijkswater
staat Directie Noordholland, arrondissement
Hoorn, de heer Ringma, schreef op 9
September 1955 de volgende brief aan de
heer P. Visser:
„Aan C.V. Bergingsmaatschappij „Renate
Leonhardt" de heer P. Visser, Zuiderweg 3
te WIJDE WORMER, Hoorn, 9 Sept.
1955 onderwerp: bergingstoren Mijne
heren, I. Naar ik vernomen heb bent u van
plan met de provisorisch versterkte toren
de berging van de lading van de „Renate
Leonhardt" binnenkort te ondernemen. 2.
Waar ik met het vorige bestuur uitvoerig
technisch contact over deze toren heb ge
had en moest concluderen, dat het absoluut
onverantwoord is om tot berging over te
gaan zonder de door mij onder meer aan
gegeven onderzoekingen en verbeteringen,
acht ik mij geroepen u op dit moment nog
maals te waarschuwen dat naar mijn
mening deze onderneming voor u op een
financiële mislukking uitloopt en dat u
enorme verantwoordelijkheid op u neemt
voor het verlies van mensenlevens bij het
gebruik van deze toren in de toestand
waarin zij verkeert en in de situatie waar
in de zeebodem zich blijkbaar bevindt. 3.
Ik ga niet meer op détails in, doch heb uit
de pers begrepen dat de bodem niet uit een
goede kleisoort, doch uit een normale
zandlaag bestaat. Dit betekent, dat de door
u gedachte werkwijze niet mogelijk is. De
toren zal ontgrond worden en rond de
onderzoekingskoker zal zich drijfzand vor
men, met alle gevolgen vandien. 4. Afge
zien van deze toestand zou de druk van
stromend water op deze toren bij rustig
weer ongeveer 5 t. bedragen. De krachten
in uw ankerbolders en ankerkettingen
kunnen bij een zomerstormpje oplopen tot
100 a 150 ton en in de torenzooi tot 100 t.
en minder. 5. De toren, zowel als de onder
zoekingsbuis vertoont veel gebreken door
een onoordeelkundig ontwerp en proviso
rische uitvoering, terwijl de veiligheden en
zekerheden van de bedieningsapparaturen
mijns inziens beneden elke redelijke waar
de liggen. 6. Ten opzichte van het belang
van uw Vereniging en de veiligheid der
arbeiders wens ik u een wijs besluit in deze
aangelegenheid toe, dat mijns inziens alleen
kan bestaan in het afzien van deze onder
neming. De Hoofdingenieur van de Rijks
waterstaat, w.g. Ringma."
In zijn functie van inspecteur-generaal van de luchtmachtheeft Prins Bernhard Dinsdag per helicopter een bezoek gebracht
aan de luchtbasis Deelen. De foto toont de Prins tijdens een onderhoud met een van de brandweermannen van de eveneens
op de basis gevestigde brandweerschool.
DJAKARTA (UP/PIA) President- Su
karno heeft aan Indonesische journalisten
verteld dat hij een Indonesische vrouwen
delegatie nimmer heeft beloofd dat hij niet
met zijn tweede vrouw Hartini in het open
baar zou verschijnen. „Ik heb beloofd dat
ik haar niet zou laten optreden als de
eerste dame in den lande. Ik heb dat ook
nog nooit gedaan".
Sukarno reageerde op het verwijt van
een vrouwendelegatie dat hij zijn woord
had gebroken. De delegatie protesteerde
de vorige week bij premier Harahap.
Volgens de delegatie is het niet de be
doeling de persoon van Sukarno aan te
vallen, maar juist om zijn prestige als
staatshoofd te verhogen. De delegatie be
treurt het, dat Sukarno de leer van de
Islam misbruikt om de hartstochten de
vrije teugel te laten en dat er nog geen
protocol bestaat dat de positie regelt van
de echtgenote van de president. De dele
gatie hoopt, dat mevrouw Fatmawati een
trouwe echtgenote zal blijven, ook al heeft
zij de wens te kennen gegeven dat zij niet
langer presidentsvrouwe wil blijven.
Het gerechtshof te Amsterdam heeft in
hoger beroep de alle schuld pertinent ont-
kennéndë' 52-jafigë koopman N. B. uit
Leiden, terzake van diefstal in vereniging
door middel van braak, inklimming en
verbreking, dezelfde straf opgelegd als
waartoe de Alkmaarse rechtbank hem in
eerste instantie had veroordeeld: vier jaar
gevangenisstraf met aftrek van het voor
arrest van bijna een jaar.
De koopman, die een blank strafblad
had, en zijn kameraad A. V. waren diverse
inbraken in boerderijen in de Wieringer-
meer en de Noord-Oostpolder ten laste
gelegd, allemaal gepleegd op Zondagen in
September 1954. De kameraad van de
koopman heeft bekend en in zijn vonnis
berust. Tegen B. had de procureur-gene
raal drie jaar met aftrek en terbeschik
kingstelling van de regering geëist.
NADAT HET ER aanvankelijk op geleken heeft, dat de strijdende partijen rond
Bergens „Bello" zich bij het verdwijnen van het trammetje zouden neerleggen, is
er thans weer nieuw leven in de brouwerij gekomen door een uitvoerig request van
de Vrije Vereniging van Horecabedrijven Bergen, de zogenaamde VVHB, wier be
stuur met grote meerderheid van stemmen besloot de strijd voor het behoud van
de tramverbinding voort te zetten. Via haar rechtsgeleerde adviseur, mr. J. W. Cre-
feld uit Velsen is er een brief gericht aan Gedeputeerde Staten van Noordholland,
waarin een aantal argumenten voor het behoud van „Bello" wordt aangevoerd.
Argumenten, die er op neer komen, dat het natuurschoon en het karakter van het
dorp Bergen Binnen vernietigd zouden worden, indien de snelweg over het tracé
van de verdwenen tram werkelijkheid wordt en dat bovendien het vervoerprobleem
door de bussen niet op te lossen is: de capaciteit van de vier hiervoor gecontrac
teerde bussen is bij lange na niet in staat de tram te vervangen, die op drukke dagen
tussen Bergen Binnen en Bergen voor zulke pieken in het vervoer komt te staan,
dat alleen extra-wagons voor een redelijk transport kunnen zorgen.
Bergen is immers een familiebadplaats,
zo betogen de Horeca-mensen en géén
plaats, voor doortrekkende dagjesmensen.
Juist een gewaarborgd vervoer naar en
van het strand maakt Bergen zo aantrek
kelijk voor deze gasten wanneer dit
wegvalt zal Bergen de concurrentie tegen
de rondom opkomende badplaatsen zeker
niet lang meer kunnen volhouden.
Bovendien voert mr. Crefeld een juri
disch spitsvondigheidje ten tonele: hij be
twijfelt namelijk, of het servituut, dat de
gemeente wil aanvaarden na het verdwij
nen van de tram en dat inhoudt, dat er
nimmer meer van de vrijkomende grond
gebruik mag worden gemaakt voor de aan
leg van een tramverbinding verantwoord
is. De enig denkbare strekking van dit ser
vituut zou immers zijn, de exploitatie in
de toekomst van een concurrerende tram
verbinding te weren en aangezien er in
ADVERTENTIE
De Nederlanders hebben steeds alle zeeën bevaren en de Neder
landse producten overal heengebracht. BUISMAN behoort daar
thans in steeds groeiende mate ook toe, omdat overal ter wereld, tot
in Japan toe, de grote waarde van BUISMAN wordt erkend, n.l. be
sparen op koffie, terwijl ze tevens lekkerder wordt door BUISMAN.
Ook bij NESCAFÉ en andere soorten oplosbare koffie doet
'n beetje
"BUISMAN'
wonderen!
Er wonen er nog 16.000,
waarvan 11.000 in Surabaja
Bij het vertrek van achthonderd Neder
landers met de „Waterman" uit Surabaja
naar Nederland heeft de Nederlandse com
missaris in Surabaja, dr. J. van der Zwaai,
medegedeeld, dat de Nederlandse bevol
kingsgroep in Oost-Java, die In 1950 werd
geraamd op 40.000 zielen, thans volgens de
Indonesische immigratiedienst is vermin
derd tot 16.050 zielen. Hiervan wonen er
11.026 in Surabaja.
Dr. Van der Zwaai onderscheidde twee
groepen in de Nederlandse gemeenschap:
de uitgezonden krachten die geheel op Ne
derland zijn georiënteerd en de Nederlan
ders in Indonesië, die ten dele door de ont
wikkeling werkeloos zijn geworden. Het
overgrote deel van de tweede groep wordt
met een voorschot van het rijk naar Neder
land overgebracht, omdat het onmogelijk is
hun en hun kinderen in Indonesië een
werkkring te verzekeren. In Oost-Java
wordt thans meer dan twintig percent van
deze groep door het rijk gesteund.
Opvallend noemde dr. Van der Zwaai
het, dat een groot aantal Nederlanders, dat
niet is uitgezonden, doch in Indonesië een
goede betrekking had, op eigen kosten
naar Nederland is vertrokken. De stroom
is begonnen, toen de Indonesische regering
de spaarremises afschafte. Hij zei het te be
treuren, dat deze mensen niet eerst de ont
wikkeling wilden afwachten. In tientallen
en misschien in houderden gevallen gaven
zij een materieel vrij onbezorgd leven op
voor een onzeker, althans nieuw bestaan in
Nederland.
Rijdende Spaarbank. De Nutsspaar-
bank in Den Haag heeft wegens het tekort
aan mogelijkheden om bijkantoren te stich
ten, een rijdende spaarbank laten bouwen,
die wekelijks twee keer in zeven nieuwe
wijken een standplaats zal innemen..
Sihanoek premier
PNOMPENH (U.P./AFP). Prins Siha
noek van Cambodja heeft een voorstel van
het Nationale Congres van Cambodja, het
premierschap op zich te nemen, aanvaard
en verklaard, dat hij de functie drie maan
den zal uitoefenen.
Cambodja heeft haar laatste formele
banden met Frankrijk verbroken. Het
nieuwe nationale congres, dat geheel uit
afgevaardigden van Sihanoeks socialisti
sche volksgemeenschap bestaat, heeft bij
stemming besloten in de grondwet de zin
snede „Cambodja, autonome staat die tot
de Franse Unie behoort als een geasso
cieerde staat", te vervangen door „Cam
bodja, een souvereine en onafhankelijke
staat".
Hiermee werd formeel een eind gemaakt
aan een associatie van bijna een eeuw tus
sen de beide landen. In 1863 sloot Frankrijk
een verdrag met het koninkrijk en behoed
de Cambodja voor Siamese overheersing.
De zitting werd geopend door koning
Norodom Suramarit, de vader van Siha
noek.
Waarnemers geloven dat nauwe betrek
kingen met Frankrijk zullen blijven be
staan op economisch gebied.
ADVERTENTIE
BETROUWBARE
Nassaustraat 5 - Haarlem - Tel. 15220
Tijdens het najaar van 1954 en dit voor
jaar zijn in Den Helder knoeierijen ge
pleegd, waarbij botteliers en magazijn
bedienden van Hr. Ms. „Neptunus" ener
zijds en een Alkmaarse groentenhandelaar
en zijn kennissenkring anderzijds betrok
ken waren. De marinemensen zijn reeds
gestraft met ontslag uit de dienst en ge
vangenisstraffen. De burgers stonden
thans voor de Alkmaarse politierechter te
recht.
De Alkmaarse groentenhandelaar G. Z.
moest voor een Alkmaarse grossier ge
regeld kisten groenten bij de marine
schepen afleveren. Hij leverde echter wel
eens enkele kisten te weinig af, hetgeen
door de sergeant-bottelier bij de marine
F. B. geaccepteerd werd. Hij stopte deze
sergeant, die inmiddels tot een gevangenis
straf van drie maanden veroordeeld en uit
de dienst ontslagen is, eenmaal f 30 en
enkele malen f 10 toe. Behalve voor het
geven van steekpenningen stond Z. terecht
wegens heling. Door de marinemensen
werd aan Z. af en toe een partij goederen,
afkomstig uit het magazijn van de „Nep
tunus", in zijn auto meegegeven, die Z. dan
in zijn kennissenkring aan de man bracht.
De officier van justitie eiste vier maan
den gevangenisstraf. De politierechter leg
de Z. één maand gevangenisstraf op.
De Helderse cafetariahouder A. B. was
ten laste gelegd dat hij een partijtje koffie
van 5 kilo had gekocht van zijn neef J. B.,
die bottelier was op de „Neptunus". Hij
werd veroordeeld tot f 50 boete.
Een viertal andere helers, de Oudorper
slager C. D., die een stuk vlees van Z. had
gekocht, de Helderse caféhouder A. V., die
een stuk spek had aangenomen, de Aker-
sloters C. V. en P. B., die een partijtje thee
en een stuk spek van Z. gekocht hadden, I
werden veroordeeld tot f 25 boete.
het geheel geen tekenen zijn, die er op
wijzen, dót er zulk een concurrentie zal
komen, verzeilt men met deze redenatie
in een bepaalde rechteloosheid: het hele
geval heeft geen enkele echte waarde.
Niet vernietiging van raadsbesluit
Het gaat er dus in deze hernieuwde actie
bepaald niet om, het raadsbesluit van de
Bergense gemeenteraad ter vernietiging
voor te dragen en ook niet om de verkoop
van de grond ongedaan te maken, maar
slechts om de naar het oordeel van de
requestranten werkelijke waarden voor
Bergen: het natuurschoon en het karakter
van het dorp. Plus dan om de juridische
aanvechtbaarheid van het veel-omstreden
servituut.
De kwestie van de onmogelijkheid van
de vervanging der tram door een busver
binding licht mr. Crefeld toe met een aan
tal cijfers. Tevens grijpt hij terug op een
memorandum van B. en W. en de ge
meenteraad uit 1952, dat een autoweg met
bussen ten sterkste afwijst en er zelfs een
vernietigend oordeel over velt. Zijn cijfers
wijzen uit, dat in Augustus 1955 de tram
van zee naar Bergen Binnen in totaal
57957 personen vervoerde ofwel 1869 men
sen per dag, waarvan naar de telling uit
wees 1308 personen voor Bergen binnen
zelf bestemd waren: de overigen reisden
door naar Alkmaar. Maar, afgezien van
het feit, dat vier bussen hier de handen
vol aan zouden hebben en het zelfs niet aan
zouden kunnen, blijft nog het argument,
dat bij plotselinge weersomslag ten goede
of ten kwade het vervoer zo intens op
loopt, (tot 200 maal!), dat alleen extra-
tramwagons met hun grote opneemcapa-
citeit redding kunnen brengen. „Het pu
bliek wacht op het strand en weet, dat er
op gezette tijden een tram gaat, die hen
altijd meeneemt; het publiek staat nooit in
een file en men is altijd op tijd aan tafel
in de vele kleine logeergelegenheden in
Bergen Binnen."
ADVERTENTIE
ALLEEN ECHT MET HET BAYER KRUIS
De rijkspolitie te Blaricum heeft de Bla-
ricumse dienstbode H. B. J. B. en haar
vriend, de boekhouder-vertegenwoordiger
K. W. uit Huizen aangehouden. Zij hebben
bekend zich te Blaricum en omgeving aan
verschillende inbraken en diefstallen te
hebben schuldig gemaakt. Voorts hebben
zij uit een geparkeerde auto te Blaricum
goederen ontvreemd. Een groot deel van
de gestolen goederen kon worden achter
haald bij opkopers te Amsterdam en Hil
versum, onder meer tafelzilver, gouden en
zilveren sieraden, een radiotoestel met
pick-up, bronzen beelden, tafel- en divan
kleden en een bontjasje.
Ook is gearresteerd een inwoner van
Naarden, die samen met de dienstbode en
de boekhouder enige inbraken buiten Bla
ricum heeft gepleegd.
