STRETCH
5.-
Voortaan
Uw nylons
gratis!
BABITO, DE MUZIKANT
Achter Marokko doemt Algerije
op als probleem voor Faure
Agenda voor
Haarlem
Wie zal ik vermoorden?
Zie Boven:
Wie verwarmt de dampkring
van Jupiter?
De Pseudo-
Echtgenote
Tijd heeft belofte van gelijkstelling
met Franse burgers achterhaald
DINSDAG 4 OCTOBER 1955
5
Slechts 1 week:
nylon ankiets
PER 2 PAAR
„Cremer" geeft première
van A. den Hertog's stuk
Protest tegen premie
verhoging Ziekenfondsen
Goede opkomst bij rustige
verkiezingen in Brazilië
Plattelandsvrouwen
gaan feestvieren
Kerkelijk Nieuws
Eisenhower knapt weer op
Verf met
FEUILLETON
door MARY BURCHELL
Van onze correspondent in Parijs)
ADVERTENTIE
Terwijl geen enkel teken er op wijst, dat
resident-generaal Boyer de la Tour nader
tot een oplossing van de crisis in Marokko
is gekomen, wordt deze week in Parijs het
probleem van de toekomst van Algerije
acuut. Premier Faure heeft in een radio
boodschap aangekondigd dat zijn regering
ernst gaat maken met de uitvoering van de
plannen, die in 1947 werden opgesteld en
die op de duur zouden leiden tot volledige
gelijkstelling van Algerijnen met Fransen.
De aankondigingen van Faure hebben de
laatste weken veel aan gezag ingeboet,
sedert alle „uiteindelijke" beslissingen ten
aanzien van Marokko werden verdaagd.
Bovendien rust op de Algerijnse plannen
nog een dubbele hypotheek omdat zowel de
Algerijnse als de Franse volksvertegen
woordiging ze moeten bekrachtigen. Het
Algerijnse parlement bestaat voor de helft
uit Algerijnen en voor de helft uit Fransen.
Faure die in Noord-Afrika de nieuwe
koers van zijn voorganger Mendès-France
wilde voortzetten zal voor Algerije dezelfde
tegenstand ontmoeten van zijn rechtse
meerderheid, die ook zijn Marokkaanse
plannen tegenhoudt. De premier kan ook
niet rekenen op de steun van de linkse
oppositie, die voor Marokko als wissel
meerderheid zou kunnen en willen dienst
doen. De socialisten hebben bij monde van
hun leider Guy Mollet verklaard dat
Faure's Algerijnse plannen op een waan
berusten.
Van de drie Franse gebiedsdelen in Noord-
Afrika is Algerije, in verhouding tot
Tunesië en Marokko, politiek het verste
ontwikkeld. In 1947 leek het alsof Frankrijk
het Britse voorbeeld van India zou volgen,
door Algerije vrijwillig tegemoet te komen
met vérgaande concessies om zo de span
ningen van een ontwakend nationalisme
tijdig op te vangen. Algerije werd officieel
tot Frans gebiedsdeel verklaard en de Alge
rijnen zouden dezelfde rechten krijgen als
de Franse burgers.
ADVERTENTIE
in 6 moderne tinten,
per paar^65
Uw Herenzaak 1
DINSDAG 4 OCTOBER
Rembrandt: Gejaagd door de wind", 14
jaar, 7 uur. Studio: „De dertiende passa
gier", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Luxor: „Blake
helpt een handje", 18 jaar, 7 en 9.15 uur.
Lido: „Der Vogelhandier", 14 jaar, 7 en 9.15
uur. Frans Hals: „The Americano", 18 jaar,
8 uur. Roxy: „Een vrouw helpt de Saint",
18 jaar, 7 en 9.15 uur. Cinema Palace: „Ge
laden Zaterdag", 18 jaar. 7 en 9.15 uur. Mi
nerva theater, Heemstede, 20.15 uur. „De
AVRO trekt aan de bel". Concertgebouw,
20 uur: le concert, serie D. N. Ph. O. onder
leiding van Toon Verheij. WijkgebOuw Ged.
Oude Gracht 104: 19 uur, Bazar.
WOENSDAG 5 OCTOBER
Rembrandt: „Gejaagd door de wind", 14
jaar, 2 en 7 uur. Studio: „De dertiende pas
sagier", 14 jaar, 2.15, 7 en 9.15 uur. Luxor:
„Blake helpt een handje", 18 jaar, 2, 7 en
9.15 uur. Lido: „Der Vogelhandier", 14 jaar,
2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Frans Hals: „The Ame
ricano", 18 jaar, 2.30 en 8 uur. Roxy: „Een
vrouw helpt d>e Saint", 18 jaar, 2.30, 7 en 9.15
uur. Cinema Palace: „Geladen Zaterdag", 18
jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Minerva: „Als de
dauw hangt, komt er regen", 18 jaar, 8.15
uur. Concertgebouw: 15 uur. Gratis orgel
concert door de organist George Robert.
Rijksstraatweg 433, zaal „Noord", 20 uur.
Volksuniversiteit; H. Rensen brink: lezing
„Dierenleven in Artis".
De talrijke achtereenvolgende Franse
regeringen hebben echter nagelaten die
officiële beloften in te lossen. De hoop en
vertrouwen van het Algerijnse volk ver
vlogen en de anti-Franse beweging vond
een vruchtbare voedingsbodem om de op
stand voor te bereiden. De verschrikkelijke
gevolgen heeft men in het Aurès-gebergte
gezien, en ook de gebeurtenissen in de week
van 20 Augustus, de derde verjaardag van
de verbanning van de Marokkaanse sultan
Ben Joessef, hebben in Algerije een bloe
dige weerslag gehad.
Plannen
Mendès-France was de eerste van alle
na-oorlogse premiers die begreep dat alleen
voortvarendheid het vertrouwen zou kun
nen herstellen, waardoor de Algerijnen
Frankrijk als deelgenoot voor de toekomst
zouden aanvaarden. In tegenstelling tot
Tusenië heeft Algerije niet kunnen profi
teren van de korte bewindsperiode, die
Mendès-France door zijn tegenstanders
werd gegund. Wel had P.M.F. kort voor
zijn val het scherpzinnige en liberale Gaul
listische kamerlid Jacques Soustelle als
gouverneur-generaal naar Algiers gezon
den met de opdracht plannen voor een
Frans-Algerijnse samenwerking te ontwer
pen. Die plannen voorzien in een ingrij
pende reorganisatie van de landbouw, in
een scheiding tussen kerk en staat, in de
instelling van algemeen kiesrecht voor de
gemeentebesturen, in een rechtvaardige
vertegenwoordiging van het Algerijnse
volk in het Franse parlement en in ver
plicht onderwijs in het Arabisch op de
scholen.
Deze plannen heeft zowel premier Faure
als zijn minister van Binnenlandse Zaken
Bourgès-Maunoury, onder wiens departe
ment Algerije als „Franse provincie" be
hoort, aanvaard. Soustelle heeft gewaar
schuwd dat hij zijn post zal verlaten zo
dra zekere rechtse ministers hem zouden
willen dwarsbomen.
Tweedracht
Dit streven naar integratie van het Al
gerijnse volk in de Franse gemeenschap
wordt zowel in Algerije als in Frankrijk
door sommigen te bedeesd en door anderen
te vooruitstrevend geacht. Volgens de
Franse socialisten zou de tijd verstreken
zijn om langs deze weg tot overeenstem
ming te geraken. Dat schijnt ook de mening
te zijn van vele Algerijnse leiders, zoals
het Franse Kamerlid Benjelloel, die nog
niet zo lang geleden deze politiek als de
hoogste wijsheid heeft aangeprezen. On
miskenbaar hebben de tragische gebeurte
nissen in Marokko die het ondermijnde
gezag van Parijs niet de baas kon, de
Franse reputatie in Algerije ook geen goed
gedaan. De Algerijnen hebben te lang moe
ten wachten om nu nog geestdriftig te
worden over opneming in de Franse fami
lie. Velen stellen hun hoop op binnenlands
zelfbestuur, dat in. Tunesië de proef aflegt.
In hun ogen zou het integratie-plan van
Soustelle een doodgeboren kindje zijn.
Zorgen
De politieke verhoudingen in Algerije en
de betrekkingen tot Frankrijk zijn zo ge
spannen en ingewikkeld geworden, dat des
kundige waarnemers Parijs moeilijkheden
voorspellen waarnaast de Marokkaanse
problemen kinderspel zijn. Premier Faure
zal de Algerijnse hindernissen dezer dagen
leren kennen en dat vooruitzicht verhoogt
in niet geringe mate zijn zorgen met het
oog op de „rentrée"' van het Franse parle
ment.
Ontelbare vrouwen en meisjes in Nederland
laten thans Castella zorgen voor GRATIS
nylons. Prachtkousen, winkelwaarde liefst
5,25.' U doet toch hetzelfde? Maak gebruik
van de Castella-spaarkaart, die bij U thuis is
bezorgd.
U heeft deze spaarkaart toch ontvan
gen? Vraag er anders om bij Uw win
kelier of bij de Castella-fabrieken te
Nijmegen. U krijgt deze dan gratis.
Knip de Castella kopjes uit, die U
op de verpakkingen vindt. Plak deze
in Uw spharkaart. Een volle spaar
kaart (60 kopjes) geeft U terstond recht
op een paar eerste keus nylons, in de
maat en de kleur, die U verkiest.
Doe mee! Er zijn zoveel Castella-pro-
ducten, stuk voor stuk voorzien van
het waardevolle kopje. Uw spaarkaart
kan dan ook heel snel vol zijn. U profi
teert trouwens dubbel, want alle
Castella-artikelen hebben unieke eigen
schappen, die U nergens anders vindt
55
55
Wanneer A. den Hertog's nieuwste stuk
„Wie zal ik vermoorden" dan toch nog
Maandag in de schouwburg te Haarlem de
bijval heeft geoogst van het publiek, dan
zal men daarvoor op de eerste plaats de
reden moeten zoeken in de kwaliteit, die
het spel der leden van de Letterlievende
Vereniging J. J. Cremer vertoonde. Want
het stuk zelf ik zeg het eerlijk is een
teleurstelling. Ik had soms het gevoel of ik
te doen had met figuren, die beantwoord
den aan een bepaalde intentie van de
schrijver, maar, eenmaal in het leven ge
roepen, voor een verdere uitwerking geen
perspectief boden en derhalve door de
auteur haastig in de wereld der schijn
werden getrokoken nu zij de toets met de
werkelijkheid niet konden doorstaan. Het
eerste bedrijf leek aanvankelijk serieus
bedoeld. Vier jongelui worden voor een
week-end gevraagd bij een toneelschrijver,
die zich aan de tijd voelt ontgroeid en door
middel van een kennismaking met hun
problemen stof wil opdoen voor een toneel
stuk,dat dan de perfecte misdaad tot thema
moet hebben. Een acteur, vermomd als
huisknecht, zal voor de stoffering zorgen
en nu maar kijken wat er gebeurt. Dit
zeker niet onaardige gegeven wordt echter
prijsgegeven als Den Hertog een actrice ten
tonele voert, die tegen de zin van de schrij
ver in als „vrouw des huizes" zal gaan fun
geren. Meteen zitten we midden in theore
tische bespiegelingen over het toneel en
deszelfs verschijningsvormen enin de
persoonlijke verwikkelingen tussen de
toneelschrijver en deze actrice, die, zoals
iedereen meteen verrmoed, aan het slot el
kaar in de armen zullen vallen. Het thema
is nu verlegd naar deze twee. Alles wat er
verder gebeurt is ondergeschikt aan de
verhouding tussen actrice en toneelschrij
ver. Wel wordt er braaf gezinspeeld op de
perfecte misdaad, en schept Den Hertog
situaties, die daar op moeten lijken, maar
van zijn ernstige bedoelingen overtuigt hij
ons geen moment meer. Slechts de schrijver
en de actrice zijn echt. We kunnen aan de
anderen praktisch geen touw meer vast
knopen. De huisknecht, die geen huisknecht
is, intrigeert. De vier logés vallen uiteen in
een student, die zogenaamd een cynicus is,
maar eigenlijk alleen maar onuitstaanbaar
kan worden genoemd. In een dichter, die
precies dat cliché van een dichter is, waar
mee we in goede gezondheid al lang hadden
afgerekend. In een studente, die niets in het
Oeials het midden in de zomer was, dan voelde Babito het, als hij uren lang
moest lopen! Dan zocht hij wel zoveel mogelijk de schaduw van de bomen op in
het bos, maar warm bleef het toch.
Maar Babito stapte dapper voort, droogde de zweetdruppeltjes van zijn voorhoofd
en ging dan maar weer met goede moed verder. Als hij nu en dan bij een beekje
kwam met fris, helder water, kon hij zijn dorst lessen, en daar knapte hij dan weer
'n heel stuk van op.
Toen zag hij in de verte, tussen de bomen door, weer een kasteel. 3-4
spel heeft in te brengen en in een psycho-
patisch meisje, dat haakt naar het leven,
omdat haar vader als begrafenis-dienaar
alsmaar over de dood oreert. Die vader
haakt op zijn beurt naar de dochter, wijl
zij voor hem het leven vertegenwoordigt.
Men begrijpt dat met zulke personages de
enige mogelijkheid is de zaken te ridiculi
seren en een spel met het spel te spelen.
Dat doet Den Hertog geraffineerd en gees
tig. Hij weet telkens meesterlijk zijn draai
te nemen. Hij is geniaal in het bedenken
van ingewikkelde situaties en eenmaal op
toeren speelt hij vlot zijn spel met de
schijn. Maar dat mag ons niet weerhouden
te constateren, dat het eerste bedrijf vol
gepraat en herhalingen zit en het laatste in
feite een heel goedkoop eind aan de ver
wikkelingen maakt. Om van de niet of vals
uitgewerkte dramatis personae maar te
zwijgen.
Alles hangt er nu van af of de spelers
deze figuren nog de illusie zullen mee
geven, dat zij, zo dan niet echt, toch nog
wel goed verdraagbare ficties zijn. Regis
seur Henk Bakker was wel zo verstandig
de toon van de komedie te laten overheer
sen en zo kon men tenminste voor de
toneeltjes, waarin het spel uiteenviel,waar
dering hebben. Zo'n caricatuur als Jacques
Timmermans van de doodbidder op poten
zette, maakt heel wat goed. Dat is toneel
spel. Daar geniet men van. Eki Oostwald-
Bouwer en Joop van Doorn kennen ook het
klappen van de zweep. Zij buitten de gees
tigheden en glossen van hun tekst gewiekst
uit. Aad Stroman had aan zijn huisknecht
weinig houvast. Dat hij hem op de been
hield pleit voor hem. Als ik het goed heb
was Dick v. d. Engel de debutant in het
gezelschap. Hij hield de onmogelijke dich
ter in toom met goede accenten, die zijn
verschijning naarmate het spel vorderde,
aan waarde deed stijgen. Wat Nelliette
Mooy van het gekwelde meisje maakte,
bevestigde hoeveel zij in haar mars heeft
(en er nu niet uit kon komen).Annerie Swa-
neveld vertolkte haar kleine rol natuurlijk,
Dick Stevens speelde de student niet opwin
dend, maar in elk geval met voldoende
bravour. Juichen kan ik over de vertoning
niet. Daarvoor voelde men zich te veel aan
het lijntje gehouden.
P. W. FRANSE.
Het bestuur van de Nederlandse Bond
van Kleine Zelfstandigen heeft een brief
gericht tot de minister van Sociale Zaken
en Volksgezondheid met het oog op de
plannen van de ziekenfondsen om de pre
mie voor vrijwillig verzekerden te verho
gen. Men heeft er op gewezen, dat deze
premieverhoging door duizenden kleine
zelfstandigen niet gedragen zal kunnen
worden en velen de verzekering daardoor
op zullen zeggen.
Mede in het belang van de volksgezond
heid is de minister verzocht deze premie
verhoging tot iedere prijs te voorkomen.
RIO DE JANEIRO (Reuter) De op
komst van de stemgerechtigden bij de pre
sidentsverkiezingen in Brazilië is goed ge
weest, vooral in de namiddag toen de regen
die 's morgens viel, ophield. Waarnemers
geloven, dat de goede opkomst de kansen
van Juscilino Kubitschek, de voormalige
gouverneur van de staat Minas Gerais, ten
goede zal komen. De andere candidaten zijn
Adhemar de Barros, voormalig gouverneur
van de staat Sao Paulo, generaal Tavora,
de militaire „anti-corruptie" candidaat, en
De Plinio Salagdo.
De verkiezingsdag is in het gehele land
rustig verlopen. De activiteit van de politie
bleef beperkt tot het sluiten van kroegen,
die ondanks een tapverbod open waren.
In het algemeen heerste er een gevoel
van opluchting, na de geruchten over een
op handen zijnde militaire staatsgreep om
de verkiezingen te voorkomen.
Jupiters ware aard is
in de kringen van pla-
netenkenners nog altijd
voorwerp van discussie.
Nu in Sydney wordt be
weerd dat men daar ra
diostraling heeft opge
vangen die afkomstig is
van deze planeet, wordt
die discussie weer actu
eel.
Men is het er wel over
eens dat Jupiter waar
schijnlijk bestaat uit een
steenachtige kern ter
dikte van 70.000 km.,
die is bedekt met een
laag ijs van 25.000 km.
dikte. Daaromheen vindt
men de Jupiter damp
kring, die zich zou uit
strekken tot 10.000 km.
boven het planeetopper
vlak.
De diepte van die
dampkring is oorzaak
dat wij het oppervlak
niet te zien krijgen. Het
zicht wordt ons belem
merd door grote wolken
en het zijn juist die wol
kenformaties en hun be
wegingen die het cardi-
nale punt vormen in de
discussie.
Jupiter bevindt zich
ruim vijf keer zo ver
van de zon af als onze
aardebijgevolg ont
vangt hij veel minder
zonnewarmte dan wij.
De bewegingen in de
aardse dampkring wor
den als het ware aange
dreven door de warmte
van de zon; de verschijn
selen in deze atmosfeer
zijn van zuiver metearo-
logische aard.
Zijn ze dat ook in de
Jupiter-dampkring die
er, ook in samenstelling,
heel anders uitziet dan
de onze: men vindt er
grote hoeveelheden me
thaangas, ammoniak-
dampen en waterstof. Er
zijn sterrenkundigen die
beweren van niet. Vol
gens hen kunnen de stro
mingen in de Jupiter-
atmosfeer die van tijd
tot tijd het hele aanzien
van de planeet wijzigen,
niet worden veroorzaakt
door het beetje zonne
warmte dat daar nog
Tot deze geleerden be
hoort onze oud-landge
noot prof. dr. G. P. Kui
per, nu in Amerikahij
is een der grootste pla-
neetkundigen. Volgens
hem wordt de damp
kring van Jupiter in eer
ste instantie van onde
ren af, dus van de pla
neet zelf uit, verwarmd.
Het is waarschijnlijk,
zegt hij, dat hier nog
steeds een afkoelings-
proces aan de gang is,
gepaard gaande met een
samentrekking, waarbij
dus energie vrijkomt die
een belangrijke rol speelt
in de warmtehuishou-
ding van deze reusach
tige lichamen (bedoeld
zijn Jupiter en Satur-
nus).
Wellicht moeten wij
in deze richting zoeken
ter verklaring van het
feit dat Jupiter thans
blijkt, radiostraling uit
te zenden. Nader nieuws
over de in Australië ge
dane ontdekking moet
nog worden afgewacht.
G. v. W.
Bond bestaat op 14 October
vijfentwintig jaar
Ongeveer zesduizend plattelandsvrouwen
zullen op Vrijdag 14 October naar Den Haag
komen om in de Houtrusthallen deel te
nemen aan de jubileumfeestdag van de
Nederlandse Bond van Plattelandsvrouwen,
georganiseerd ter gelegenheid van het vijf
entwintig jarig bestaan van deze bond. Het
hoogtepunt van deze dag zal ongetwijfeld
het bezoek zijn, dat de Koningin aan het
bondsfeest zal brengen. De minister van
Landbouw, Visserij en Voedselvoorziening
zal een rede houden. Om deze hoogtepun
ten heen is een uitgebreid feestprogramma
opgesteld: door een forum, gevormd door
oud-presidentes en oud-secretaressen zullen
herinneringen worden opgehaald. Het Wog-
nummer koor zal zingen, een Friese volks-
dansgi-oep zal een demonstratie geven en
in de namiddag zal een gezelschap, samen
gesteld uit leden van de bond, een speciaal
voor deze gelegenheid door Peter Holland
geschreven toneelstuk opvoeren, getiteld
„De zaak N.B.P.V.". Na afloop van dit uit
gebreide feestprogramma zal het hoofdbe
stuur recipiëren.Door de landelijke studie
commissies van de bond voor woning,
kleding en handwerken zal op 13, 14 en 15
October een expositie worden ingericht in
de rotonde van de Houtrusthallen.
De bond heeft op het ogenblik ongeveer
45.000 leden, verdeeld over 560 afdelingen
in 10 provincies. Afgevaardigden van de
bond maken deel uit van vele organisaties,
officiële commissies en adviserende licha
men. Sedert de oprichting van de bond be
staat er een hechte band met het land-
bouwhuishoudonderwijs.
De bond heeft ook twee afdelingen in het
buitenland, namelijk in Wageningen-Suri-
name en in het Franse departement Orne,
waarheen een aantal Nederlandse boeren is
geëmigreerd.
Ned. Herv. Kerk
Beroepen te Sommelsdijk J. Wieman te
Oudewater.
Aangenomen naar Schiedam voor bijzon
dere werkzaamheden J. A. Hebly te Nieuwe
Schans.
Bedankt voor Wageningen (toez.) (vac.
F. Offringa) J. P. v. Roon te Zierikzee.
Aangenomen naar Wapserveen R. v. 't
Lindenhout, vicaris te Emmen, die bedank
te voor Brouwershaven.
Bedankt voor Andel (N.Br.) (toez.) P.
Westland te Waarden.
Bedankt voor Wierden (toez.) H. Roelof-
sen te Zeist.
Bedankt voor de benoeming tot directeur
van de Geref. Zendingsbond H. Harkema
te Zeist.
Benoemd voor vicaris te Gorssel J. Olie
mans, cand. te Rotterdam.
Geref. Kerken
Aangenomen naar Rotterdam (als evang.
pred.) Dr. K. J. Kraan te Londen.
Bedankt voor Beetgum A. Griffioen te
Zoutkamp.
Aangenomen naar Roermond M. D. Ge-
leijnse te Winsum (Fr.).
Bedankt voor Amstelveen P. Riemersma
te Drachten; voor Barneveld en voor Eefde-
Gorssel P. JE. Sillevis Smitt te Mechelen
(België).
Chr. Geref. Kerken
Tweetal te Delft: P. de Smit te Middel-
harnis en A. Swiep te Schiedam.
Tweetal te IJmuiden: W. de Joode te Ede
en C. Verhage te Broek onder Akkerwoude.
DENVER (Reuter) De geneesheren van
president Eisenhower hebben medegedeeld
dat de patiënt Maandag j.l. een goede dag
had en dat zijn kortstondig opgetreden ver
moeidheid verdwenen is. De president is
opgewekt en zijn toestand blijft bevredi
gend. Er zijn „geen veranderingen vertoond,
die op complicaties duiden".
Wallstreet
Op de New Yorkse effectenbeurs daalden
gisteren bij levendige handel de koersen
aanvankelijk sterk. In de sleutelfondsen
beliepen de koersdalingen een tot zes dollar
per aandeel en alle belangrijke afdelingen
van de markt werden door de koersdaling
getroffen, staalfondsen en automobielwaar
den het sterkst. De verkopen namen af,
toen geruststellend nieuws uit Denver
kwam.
ADVERTENTIE
„Toet-toet-toet-toet..."
deed de telefoon
,,'t Is ongehoordmokte de baron,
„Ik hoor alsmaar toe-toe-toet
Telkens als ik mijzelf opbel, ben
ik in gesprek. Ik spreek toch met
niemand. Kees, heb jij verstand
van telefonie
„Mij te spookachtig!" huiverde
Kees, „Maar kan ik misschien de
boodschap voor je aannemen Wat
had je jezelf willen vertellen,
Henri
„Ik had mij even willen herinneren
aan wat jij altijd tegen me zegt.
Wat het wès, ben ik inmiddels
vergeten."
„Mijn brave baron! Gjj bedoelt
toch niet...?"
„Ja juist, mijn goede geest, dèt
bedoel ik!"
„Bravo, beste Lama-
rotte! Neem dan een
abonnement op de
Boodschappendienst
en laat de juffrouw
om het kwartier aan
je doorgeven:
Gedenk te verven
Gedenk te verven
(vertaald uit het Engels)
54)
„Ik moet niet toegeven aan zelfmedelij
den," zei hij glimlachend. „En mijn zelf
respect heeft ook wel een duwtje gehad."
„O, dat komt allemaal wel weer terecht,"
zei Patricia ernstig, en even later voegde
ze er aan toe: „Ik zal mijn maatregelen
treffen, Michael, dat ik binen enkele da
gen kan vertrekken."
„Je behoeft je helemaal niet te haasten!"
Hij keek haar ontstemd aan.
„Waarom wil je zo halsoverkop weg?"
„Dat weet je even goed als ik," ant
woordde ze enigszins kortaf.
„Ik zie geen enkele reden," hield hij
koppig vol.
„Zou het niet een beetje vreemd zijn om
dóór te gaan met de rol van pseudo-echt-
genote, als de reden voor dit comediespel
niet meer aanwezig is?"
Hij scheen opeens haar gezichtspunt te
begrijpen en zei haastig: „Natuurlijk! Het
spijt me, dat ik daaraan niet dacht. Ik
wilde je alleen zeggen, dat...."
„Ik weet het Michael", zei ze met een
glimlach. „Je wilt me alleen maar laten
weten, dat ik me niet behoef te haasten
met mijn vertrek, ook al is mijn baan nier
afgelopen
„Nee, natuurlijk behoef je je niet te
haasten. En het was niet een échte baan
dit woord scheen hem te hinderen
„tenminste het was alleen maar als een
baan te beschouwen voor zover we afge
sproken hadden, dat ik je ei-voor zou be
talen. Ik weet werkelijk niet, hoe ik je
al je onbaatzuchtige hulp en al je begrip
zal moeten vergoeden."
Er was een blos op zijn wangen gekomen
en hij scheen zich niet op zijn gemak te
voelen.
„O, alsjeblieft, Michael, praat er niet
over. Ik geloof dat ik het prettiger vind,
als je me helemaal niets geeft!" Er was
een verdrietige uitdrukking' op haar ge
zicht.
„Maar lieve kind, zó hadden we het
toch afgesproken! De hemel weet, dat ik
je gevoelens niet wil kwetsen, maar ik
wéét nu eenmaal in wat voor omstandig
heden je verkeert, en ik zou het vreselijk
vinden je iets schuldig te zijn voor alles
wat je voor mij deed, terwijl je in plaats
daarvan gemakkelijk elders een goed-be-
taalde baan had kunnen aannemen."
„Maar ik wil van jou geen geld," hield
ze koppig vol.
„Je denkt toch zeker niet, dat ik jou
hier laat vertrekken, wetende dat je geen
cent op zak hebt?"
„Ik heb wel degelijk geld!"
„Niet de moeite waard," zei hij onge
duldig.
„Maar dat gaat toch mij alléén aan!"
„Nee, Patricia.dat gaat mij óók aan.
Ik voel me verantwoordelijk voor je en
„Maar waarom, Michael? Doe niet zo
dwaas!" Ze was deels boos, dat ze zo uit
voerig over dit onderwerp moesten praten.
„Ik heb je tenslotte hierin gehaald," ant
woordde hij kortaf.
„O, het lag ook aan mij. We kwamen
eigenlijk samen op het idee. Ik ging ge
heel vrijwillig op het plan in."
„Inderdaad, maar je beslissing werd na
tuurlijk beïnvloed door het feit, dat dit
comediespel een behoorlijk salaris zou op
leveren. Waarom zou je er anders op in
gegaan zijn?"
„Misschien vond ik het idee om me nut
tig te maken, heel aantrekkelijk," ant
woordde ze spottend.
Hij bleef echter ernstig. „Er bestond voor
jou niet de minste reden om je diensten
speciaal aan mij aan te bieden. Je had me
nooit eerder gezien. Nee, het is en blijft
een feit, dat je op mijn idee inging, omdat
je dringend verlegen zat om een baantje
en om geld. Je behoeft je daar niet voor
te schamen. Ik begrijp echt niet, waarom je
van houding veranderd bent en opeens het
honorarium voor wat je gepresteerd hebt,
weigert."
„Zullen we deze penibele discussie nu
maar sluiten?" stelde Patricia voor en haar
stem klonk snibbig. „Misschien kunnen we
er beiden beter nog eens over nadenken."
„Ja, inderdaad, het lijkt me goed dat jij
je hierover nog eens ernstig bezint," was
zijn antwoord.
Ze stond op het punt iets scherps terug
te zeggen, toen hij opeens zei:
„Dat is waar ook, ik vergat je nog te
zeggen, dat moeder je graag even wilde
spreken."
Blij, dat hierdoor hun onderhoud, dat
aardig op een ruzie begon te gelijken, be
ëindigd werd, haastte Patricia zich naar de
slaapkamer van mevrouw Harnby. Ze was
Michael nog niet kwijt, want hij liep achter
haar aan.
Mevrouw Harnby zag er vermoeid uit,
maar glimlachte Patricia vol warmte toe:
„Lieve kind, Michael is thans volkomen
op de hoogte van alles en ik geloof dat we
elkaar allemaal kunnen gelukwensen."
„U komt alle eer toe, moeder!" zei Mi
chael en Patricia knikte instemmend. Me
vrouw Harnby haalde even haar schou
ders op.
„Het is tenslotte heel goed afgelopen",
zei ze „maar we zullen jou érg missen, Pa
tricia! Althans ik zeker.Wanneer wil
je vertrekken?"
Ze scheen zich geen ilusies te maken,
dat Patricia nog veel langer zou willen blij
ven.
„Er is geen enkele reden om haar te
overhaasten, moeder", zei Michael en er
was een geïrriteerde klank in zijn stem.
„Jij bent nu eenmaal geen realist, zoals
je moeder", kwam Patricia tussenbeide en
haar stem had zo'n vreemde scherpe klank,
dat mevrouw Harnby haar verwonderd
aankeek.
„Allemensen, hebben jullie samen gekib
beld?" vroeg ze op de directe manier, die
zo karakteristiek voor haar was.
„Helemaal niet", antwoordde Michael
stijfjes, terwijl Patricia zei: „U zou het een
klein verschil van mening kunnen noemen".
Mevrouw Harnby keek geamuseerd van
de een naar de ander. „Willen jullie er mij
niet méér over vertellen?"
„Wel ziet U...." begon Patricia aarze
lend, maar Michael onderbrak haar: „Het
is gewoon bespottelijk! Patricia is hier be
gonnen op een volkomen zakelijke basis.
En nu weigert ze haar honorarium, ze wei
gert er zelfs over te praten.
„Bedoel je, dat ze geen geld wenste aan
te nemen"?
„Precies!"
„Maar natuurlijk wil ze dat niet! Wees
toch niet zo dwaas, Michael!" De stem van
zijn moeder klonk zeer beslist.
„U begrijpt er niets van, moeder!"
„Ik begrijp het volkomen! Dit meisje is
zich terecht gaan beschouwen als
een vriendin des huizes! En vanzelfspre
kend wil ze dan niet betaald worden voor
het feit dat ze jou geholpen heeft! Het was
heel ongevoelig van je, Michael, om haar
dat aan te bieden!"
Michael bloosde maar het volgende
ogenblik trok alle kleur uit zijn wangen
weg. „Het was helemaal niet mijn bedoe
ling om haar te beledigen! Patricia
Hij wendde zich als een schuldbewuste
kleine jongen met een abrupt gebaar tot
haar. „Ik bedoelde het helemaal niet zo!
Dat wéét je toch!"
„Natuurlijk!" Er was geen spoor van
boosheid of ontstemming meer in haar. en
ze drukte zijn toegestoken hand.
„Zo is het beter!" riep mevrouw Harnby
lachend uit. „Patricia is heel goed in staat
om voor zichzelf te zorgen, mijn jongen,
bedenk dat wel! Je behoeft niet te denken,
dat je haar moet helpen!"
Het kwam niet vaak voor, dat Michael
zijn moeder boos aankeek, maar thans was
dit het geval. En zelfs Patricia vond, dat de
oudere mevrouw haar wel wat al te ge
makkelijk aan haar lot wilde overlaten.
Misschien begreep ze de omstandigheden,
waaronder deze hele geschiedenis begonnen
was, niet ten volle. Hoe graag Patricia ook
onafhankelijk tegenover iedereen wilde
staan, het deed haar thans pijn, dat haar
zogenaamde schoonmoeder, aan wie ze ge
hecht was geraakt, haar zo zonder meer
wilde laten gaan
Begrijpelijk was het daarentegen wel!
Het ging haar natuurlijk alleen om Michael!
Nu zij, Patricia geen rol meer in Michael's
leven speelde, was de belangstelling van
mevrouw Harnby onmiddellijk verflauwd.
Zonder iets te laten merken, wenste ze
de oudere vrouw vol hartelijkheid goeden-
nacht en verliet het vertrek.
(Slot volgt)
