PETROLEUM-
GASKACHEL
Rotterdamse trampschepen staken
de Amsterdammers de loef af
Quirien Mechanicus:
„durf meer in de IJmond"
Kennemer
antaarn
Visserij-varia
Havenberichten
Agenda voor
Velsen
Museumblaadje vol
v. Nievelt en Goudriaan reders
„in de meest uitgebreide zin"
REUKLOZE
U/INTERS
Castncum
Remington Shaver
Super 60
Chr. Visman
r
.y
Old Clothes New
r
LANGS SLUIZEN EN HAVENS
Haller69.50
Clarus 64.50
Tilley51.75
Bes49.50
„De Verenigde Spelers"
met „U spreekt met uw
moordenaar"
Huisvrouwen genoten
van films
Bridgers van „Sans Atout"
telden de slagen
Sla-export loopt ten einde
GESPREKJES
MET EN OVER
DE CULTUUR
DRY CLEANING ONLY
Herfst in het park
Metaalbewerkers en de
nieuwe G.A.O.
Agenda voor Beverwijk
WOENSDAG 5 OCTOBER 1955
IN DE SCHEEPVAART was het in de tijd, voorafgaande aan de eerste wereld
oorlog zo, dat niet ieder, die een onderneming oprichtte de wind in de zeilen had.
Ondernemingsgeest, meer dan voorspoed, kenmerkte het begin van de twintigste
eeuw toen zoveel nieuwe ondernemingen tot stand kwamen en verdwenen. Er waren
slechts weinig reders die zich in de wilde vaart durfden meten met de opper
machtige Britse tramprederij. Er zijn Amsterdamse rederijen, die het hebben ge
probeerd. In de jaren 18971900 werden er te Amsterdam niet minder dan zeven
opgericht. De meeste dezer hebben slechts een kort bestaan gehad en niet veel
voorspoed gekend. De Stoombootmij. Bestevaer, opgericht in 1899, moest twee jaar
later weer liquideren. De Stoomvaart Mij. Poseidon verdween in 1904, de Hollandia
in 1908, de Baltic in 1910, de Amsterdam in 1911, de Amstel in 1912. Deze maat
schappijen zijn alle het slachtoffer geworden van de lage stand der vrachtenmarkt.
De „Aldabi" op weg langs de Zuid-Amerikaanse kust.
Er waren inderdaad enige Amsterdamse
trampreders, die de gevolgen van de lage
stand der vrachtenmarkt hebben weten te
verdragen. Maar dat is nog geheel iets an
ders dan in zo'n tijd een bloeiende scheep
vaartonderneming op te bouwen, zoals een
paar jonge Rotterdammers deden en die
zich op dit gebied wisten te handhaven.
Die twee Rotterdammers waren de heren
H. A. van Nievelt en A. J. M. Goudriaan.
Laatstgenoemde trad in 1905 in de carga
doorszaak van de fa. Van Nievelt te Rotter
dam met de bedoeling naast cargadoors-
belangen een rederij te stichten en sche
pen in eigen exploitatie te nemen.
„Meest uitgebreid"
De heren Van Nievelt en Goudriaan
kwamen overeen met ingang van de 1ste
Januari 1905 op te richten de naamloze
vennootschap „Van Nievelt, Goudriaan
Co's Stoomvaart Maatschappij N.V." tot
het „uitoefenen van het rederij bedrijf in de
meest uitgebreide zin".
Reeds datzelfde jaar kwamen twee sche
pen gereed: de „Alioth", die 8 Juni de
proeftocht maakte en de „Mizar", die in
Augustus in de vaart kwam. Met grote
voortvarendheid werd de uitbreiding van
de vloot aangepakt. Achtereenvolgens
kwamen er bij de „Phecda", de „Poolster"
de „Megrez", de „Merak" en de „Alkaid"
en dit bouwprogramma werd „afgewerkt"
voordat de maatschappij het eerste lustrum
kon vieren.
Diensten
Aanvankelijk werd uitsluitend de wilde
vaart beoefend, totdat men in 1920 tezamen
met de Holland-Amerika Lijn en de Ko
ninklijke Hollandse Lloyd de Rotterdam-
Zuid Amerika Lijn opende. Voor deze
dienst werden vier nieuwe schepen be
steld, die in 1921—1922 gereed kwamen.
Eén hiervan was de „Aldabi", het eerste
schip van die naam, welke in 1921 werd
afgeleverd door de Deutsche Werft te Ham
burg. Met de „Alhena", „Algorab", „Al
cyone", „Alwaki" en „Aludra" voer de
ADVERTENTIE
Maak de kille avonden
behaaglijk
met een gegarandeerd
Wij vragen Uw speciale aandacht voor
ons bronskleurige
PETROLEUMHAARDJE 64.50
Vraagt demonstratie.
Zie onze etalages
KENNEMERLAAN 1
Betaling regelbaar.
TEL. 5853
Vrijdag 14 October verzorgt het toneel
ensemble „De Verenigde Spelers" uit Haar
lem een toneelavond voor de personeels
vereniging van rederij Pronk in het Her
vormd Jeugdhuis aan de Rembrandtlaan.
Onder regie van Henk Pollack zal een op
voering worden gegeven van „U spreekt
met uw moordenaar", de bijzonder knappe
thriller in drie bedrijven door Fredirck
Knott.
4938 reg. ton bruto metende „Aldabi" re
gelmatig op Zuid-Amerika. Deze eerste
„Aldabi" bereikte de leeftijd van 16 jaar.
Op 9 December 1937 strandde het schip
bij Kaap Santa Martha Grande aan de
Braziliaanse kust toen het op weg van de
La Plata rivier naar Rotterdam was. Na
vergeefse pogingen het schip vlot te bren
gen brak het de 28ste December in drieën
en kon toen als totaal verloren worden be
schouwd.
„Wolta".
Een nieuwe „Aldabi" werd besteld vlak
voor de tweede wereldoorlog bij de Neder
landse Dok Maatschappij in Amsterdam.
Het schip stond in Mei 1940 op stapel en
het duurde niet lang of het in aanbouw
zijnde casco werd in beslag genomen en
weggevoerd.
De bezetter heeft er nog mee gevaren on
der de naam „Wolta" en in 1945 verkeer
de de oorspronkelijke „Aldabi" in de ge
lukkige omstandigheid, dat zij niet bescha
digd was en al spoedig kon zij als „Aldabi"
onder de vlag van Van Nievelt, Goudriaan
Co. in de vaart worden gebracht.
Een foto van deze nieuwe „Aldabi" is
hierbij afgedrukt. Dit 7239 reg. ton bruto
metende schip kwam in 1942 gereed. De
lengte over alles bedraagt 145,35 m., de
lengte tussen de loodlijnen 137,33 m., de
breedte 18,35 m. en de holte 8.22 m. Het
schip beschikt over een draagvermogen
van 9407 ton en een bunkercapaciteit van
841 ton. De bemanning bestaat uit 69 kop
pen en er is accommodatie voor 45 passa
giers. De 8 cyl. Stork motor van 4400 pk.
geeft de „Aldabi" een snelheid van ruim
13 mijl.
Op het moment, dat Van Nievelt, Gou
driaan Co's Stoomvaart Maatschappij
N.V. het 50-jarig bestaan herdacht, be
stond de vloot uit 36 schepen, waarvan
17 koopvaardijschepen, 17 coasters en 2
tankschepen. De beide tankers zijn met
ruim 12000 reg. ton bruto de grootste sche
pen der rederij. Plet zijn de „Sheratan" en
de „Sirrah", die enkele jaren geleden ge
reed zijn gekomen bij de Nederlandse Dok
en Scheepsbouw Mij. te Amsterdam.
ARIE VAN DER VEER
(Nadruk verboden)
Uitvoering van „Kindergeluk"
Voor de eerste uitvoering die in Januari
1956 zal plaats vinden heeft de geheelont
houders-kinderclub „Kindergeluk" in stu
die genomen het zangspel „De vrouwe van
Stavoren". „Kindergeluk" brengt hiermee
een landelijke première.
De filmdienst van de Amerikaanse am
bassade te Amsterdam heeft Dinsdag in
hotel De Rustende Jager een filmavond
verzorgd voor de Nederlandse Vereniging
van Huisvrouwen, afdeling Castricum.
„Fabrieksarbeiders in Deroit" was de
titel van de eerste film, die vertoond werd.
Niet alleen dat de huisvrouwen de arbei
ders in de fabriek aan het werk zagen, aan
het huiselijk leven van die arbeiders be
steedde de film eveneens aandacht.
Overigens konden de talrijke dames bij
monde van mevrouw C. Dijkwel uit Hil
versum nog meer over het Amerikaanse
gezin vernemen. De film over de Nationale
Parken in Amerika, getiteld „De wijde
horizon" ontbrak niet aan het uitstekende
programma.
Kienavond van CSV-tafeltennis
De Castricumse tafeltennisclub CSV
heeft voor haar leden een kienavond in
petto, welke bijeenkomst Vrijdag in hotel
De Rustende Jager zal plaats vinden.
Voor de beste kieners zijn een groot aan
tal prijzen beschikbaar. De avond is opge
zet met het doel de band tussen de leden te
verstevigen.
Bazar van vrouwengroep
De vrouwengroep van de Partij van de
Arbeid in Castricum blijft bij de actie voor
het „doorbraakfonds" niet ten achter De
leden hebben een flink aantal nuttige ge
bruiksvoorwerpen gemaakt, die Donder
dagmiddag in hotel De Rustende Jager
tijdens een bazar aan de man of de vrouw
gebracht zullen worden.
In de avonduren vindt in dezelfde zaal
een propaganda-bijeenkomst van de groep
plaats.
ADVERTENTIE
het meest Ideale
DROOGSCHEERAPPARAAT
Wij geven bij aankoop f 20.voor Uw oude
electr. apparaat RETOUR.
Off. Remington Dealer
W\jk a. Zeeërweg 4 - Tel. 4619 - IJmuiden-O.
Eigen Technische Dienst.
De Beverwijkse bridgeclub „Sans-Atout"
heeft de promotie- en degradatiewedstrij
den voortgezet met de volgende uitslagen:
Groep A: 1. C. SpruitB. Hoogeboom
21 mp.; 2. J. BlomJ. Nijman 20% mp.;
3. G. PlooyJ. Groot 1814 mp.; 4. J. Bos
J. Bloemendaal 18 mp.; 5. B. Hoogeboom
J. v. Berkel 1614 mp.; 6. A. WorstK. v. d.
Zon 16 mp.; 7. D. HoogeboomC. Luttik
15 mp.
Groep B: G. KlesserG. de Boer 40 mp.;
J. GroenR. Oosterhout 36% mp.; J. Krab
G. C. Tabak 23V? mp.; A. v. BalenT.
Tervoort 33 mp.; K. v. d. WalPh. v. Gro
ningen 21 mp.; J. BoomG. Zoontjes 30 54
mp.; heer en mevrouw Vollaerts 26>{, mp.;
J. v. ZutphenJ. Hamers 2054 mp.
Groep C: W. DijkhofA. v. Groningen
3654mp.; heer en mevrouw Tand 36% mp.;
mejuffrouw v. KlaverenH. Oosterveen
35)4 mp.; dames BeltermanTabak 3354
mp.; mevrouw TabakD. Biben 2954 mp.;
dames ReimersKleyn 28 mp.; C. Hart—
J. de Jong 2654 mp.; R. HoenJ. Kerkhof
26 mp.
Groep D: heer en mevrouw Luyendijk
2554 mp.; G. HaverA. Worst 22 mp.; da
mes KokTabak 1954 mp.; A. SchotelA.
Wolterbeek 17 mp.; heer en mevrouw v.
Aalst 1554 mp.; B. AdmiraalF. Koste 14 54
mp.; mevrouw v. EssenJ. Kuis 12 mp.
Nog steeds is er buitenlandse vraag naar
sla uit de omgeving van Beverwijk voor
export naar Engeland. Doordat de sla op
raakt, verstuurt men de groente nu nog
éénmaal per week. De export duurt tot 15
October.
"N
WIE OP HAAR
vijfde jaar voor de
bewonderende en
kennelijk ontroerde
familieschare met een
trillend stemmetje
zingt over het graan
tje, dat in de grond
slaapt en de brijpot,
die later „prut" doet,
kan op dat moment
i moeilijk nog ondet
de genieën gerekend
worden. Als dit meis
je echter jaren later
in de IJmond ver
zeilt, in Driehuis ge
vestigd is en vele
koortjes opleidt tot
homogene samen-
voegsels der mense
lijke stem, gaat zij behoren tot de bekendste leermeesteressen
uit de verre omgeving en kent iedereen, die de zangkunst
lief heeft Quirien Mechanicus, de kleine optimistische vrouw
uit Driehuis, wier huis een graag betreden invalspoort tot de
muze werd.
QUIRIEN MECHANICUS is tot de hongerwinter een on
ontdekt talent gebleven. Want zij zong dan wel aardig en zij
was wel muzikaal, maar over ontwikkeling van deze kwali
teiten was tot 1944'45 slechts terloops en dus tè weinig ge
dacht. Ach ja, voor haar plezier heeft zij zanglessen genoten
in Amsterdam, toen ze zestien was, maar dat was nog geen
studie de zware, moeilijke studie, die begon in de moeilijke
jaren van de bezetting en die veel verdriet vergeten deed.
Pianoles werd het wel te verstaan en geen zangles. Het had
eigenlijk het conservatorium moeten worden, toen de opval
lende zuiverheid van haar stem tot buiten de familiekring de
aandacht trok, maar een studie aan het conservatorium was
in die dagen iets hèèl hoogs en iets heel duurs. Dat deze vrouw
in 1953, tegen alle moeilijkheden in het Staatsdiploma LO
haalde en daarna doorging met een studie blokfluit, dat zij
zanglerares is geworden en concerten kon geven was niet
alleen een diepe bevrediging van haarzelf, maar ook een com
pliment aan haar doorzettingsvermogen: Quirien liet zich door
de onwil der tijden nimmer van de wijs brengen. Ook niet
door haar leerlingen, want deze kunstenaresse is ten eerste
uitermate vast in de muzikale leer, maar bovendien bepaald
gedecideerd van wille.
De koortjes der Vrijzinnig Hervormden, van de huisvrouwen
en verschillende kinderkoren hebben daar de zoete vruchten
van geplukt en zij, die haar huisconcerten hebben meegemaakt,
erkenden achter dit uitgesproken talent een warm mens met
een royaal gevoel voor humor en een groot hart. Zij heeft geen
hekel aan de IJmond, die zo vaak voor een cultuurloos huizen
park wordt aangezien, want zij herkent in dit woongebied de
kiemen van een toekomstige cultuur zeer duidelijk. Al was het
alleen maar in de vorm van de Volksmuziekschool, die de
jeugd, vooral de jeugd meesleept naar andere dingen dan de
smaakbedervende films en andere vervlakte uitingen van
massa„cultuur". Maar aan de andere kant gelooft zij, dat er
nog te weinig durf is in deze IJmond, om de lijn consequent
door te trekken, desnoods dwars tegen de stroom in: er wordt
nog te veel gereageerd op de algemeenheid. De concerten zijn
nog te vaak gericht op de grote massa de Egmont van
Beethoven en het voorspel tot Traviata komen steeds terug,
omdat men bang is voor lege zalen, maar kleine, verfijnde
ensembles als de Muziekkring „Obrecht" durft men hier blijk
baar niet aan, hoewel er een groeiende belangstelling gaat ont
staan voor de exclusiviteiten der cultuur.
De oude muziek heeft hier nog zelden haar kans gehad het
zou de moeite lonen het experiment te wagen.
Dat daarbij een zalenkwestie ontstaat, is zij met een ieder
eens, die er wel eens over nagedacht heeft: de enige grote zaal,
die Velsen heeft is wegens haar duurte te „riskant", kleinere
concertzalen zijn dus nodig. Ze zijn er in het Gymnasium en het
Hervormd Jeugdgebouw, maar de pogingen, om hier een werke
lijk muziekleven op te bouwen bleven tot nu toe halfverwege
steken. Durf zal daarvoor nodig zijn, nog meer dan geld wel
licht durf om een bekend zangeres te engageren, durf om
de brede paden te verlaten en de smalle wegen naar de toppen
der cultuur te betreden. Ook in de IJmond, die daardoor alleen
maar verrijkt zou kunnen worden. HaF
ADVERTENTIE
KONINGSPLEIN 10
TELEFOON 4886
Oud-papier voor St. Caecilia
De Harmonie St Caecilia zal Zaterdag 8
October haar oud papier-actie ten bate van
haar uniformfonds voort. Men haalt deze
week oud papier, vodden en oud ijzer op
in de omgeving van de Da Costa-school, de
noodwoningen en de papierfabriek.
Rust uit Rustende Jager
Wanneer gij een glas limo
nade koopt in „De Poort van
Cleef", in „De vergulde Os"
of het „Zilveren Zwijnshoofd'
dan zijt ge evenzeer op ietwat
historische tapperijgrond als
bij de vele „Rustende Jagers",
die zich sinds eeuwen op de
dorst der mensheid grond
vesten in dit goede Neder
land. Vooral langs Plollands
duin en verder daar, waar in
vroeger tijden nog een paar
meter woeste grond de meute
en de jachthoorn uitdaagden,
zijn vele stamineekes te ont
dekken die de naam „Rusten
de Jager" op het uithangbord
voeren en ter staving van
hunne verwantschap aan
Sinte Hubertus' discipelen een
gewei-of-wat boven de flessen
dubbelgebeide kunnen laten
zien.
Onze dichtstbij zijnde Rus
tende Jager is in Castricum
te vinden een vriendelijk
café met een grote gelagzaal
en 'n kleine hotelaccommoda
tie sinds 45 jaar voor
rustende jagers, die er eens
een nachtje over willen sla
pen. Dat de jagers allang op
gevolgd zijn door haastige
handelsreizigers en dat het
duin rondom werd overwoe
kerd door lelijke stenen hui
zen langs de Rijksweg het
is een onontkoombaar gevolg
van de nimmer-aflatende
harteklop van de tijd.
En er gaat nu weer eer.
stukje van de historie teloor,
want de heer L. Eggers moét
wel. De vergaderzaal is door
hem' en door zijn vader nim
mer aangeraakt, zoals ze als
een reliquie uit een voltooid
verleden tijd de vele Castri
cumse vergaderaars onderdak
bood, maar nu gaat het er
toch van komen, hoe hard de
200 jaar oude Rustende Ja-
ger ook het hoofd misprij
zend schudt.
De lambrizering, vroeger een
dankbaar onderwerp voor
kunstzinnige timmerlieden,
wordt modernglad, het pla
fond, eertijds een dorado voor
een stucadoor, die goed was
in engeltjes en bijbehorende
krullen krijgt een crème
kleurige boardbedekking en
de verlichting, vroeger met
suizende gaslampen, daarna
met een enkele revolution-
naire kooldraadpeer gaat er
ook geheel „aan".
En de oude houten klap
stoeltjes kregen al makkelij
ker opvolgers. Binnenhuisar
chitect P. Tummers is er mee
bezig. De „Rustende Jager"
hoopt ondanks alles zijn oude
naam te mogen blijven dra
gen, want „Modern" of „Ta-
venu" zouden baarlijk vloe
ken op dit klassieke etablis
sement.
Bordjes
Op de hoek van de Minister
Lelylaan ontwaarde ik een nij
ver schilder, die met behulp
van een klein trapleer de let
ters tot aanduiding dezer Vel-
serbeekse avenue van nieuwe
duidelijkheid voorzag.
Nu heb ik geheel niets tegen
het nóg duidelijker maken van
onze straat-, weg- en laan
namen, maar zolang er nog
zovele honderden onleesbare
huisnummers elke keer weer
vertwijfelde zoekers opleve
ren, lijkt het mij juister en
nodiger een potje verf uit te
trekken voor die verbleekte
blikken schildjes dan voor de
naam van een laan, die nog
redelijk klaar op het bord
stond geboekstaafd.
Want ik geef het u te doen
in diverse straten van IJmui-
den-Oost bij avond een num
mer op te zoeken; ge kunt
daar stapeldol van worden.
Nederlands
Nimmer zou ik onze eigen
Hoogovens vooruitstrevende
ideeën willen of durven ont
zeggen, want uit de haast der
tig jaren van hun groei en
bloei langs stijgende koersen-
curves en sneller knippende
rijen couponscharen zijn ette-
lyke voortreffelijke en zelfs
grootse initiatieven te lichten.
Dat evenwel achter de staal
fabriek vele jaren lang op de
daar voor het interne verkeer
bestemde weg bordjes stonden
met de waarschuwing „Meer
dere overwegen" heb ik die
Hoogovens toch altijd wel een
tikkeltje euvel zitten duiden
als ik over deze weg koerste,
want ik hou niet van Germa
nismen in het openbaar.
Met te meer genoegen heb
ik dan ook gisteren geconsta
teerd, dat de Hoogovens het
zelf ook gemerkt hebben en
met zorgzame hand het „dere"
hebben doen oververven. Zo
dat er thansin weinig fraai
maar tenminste écht Neder
lands staat: „Meer overwe
gen"." Wanneer er nu nog eens
een klant contant betaalt en
het kan er af, zou „Vele over
wegen" misschien nóg mooier
lijken. Maar vooral niet doen,
omdat ik het zeg, want dan
word ik zo pedant.
Wie alleen wil zijn met de herfst, welke zich in stapelwolken
op de aarde heeft gezet en met góuden bomen daaronder het
feest van het afscheid voorbereidt, zou de benenwagen kunnen
vatten en vele parken van Velsen in een verloren uur moeten
gaan bewandelen. Rustig op de maat van het jaargetij, dat
nog steeds niet de moed heeft met storm en de eerste natte
sneeuw de waterverven van zijn eigen aquarellen uit te wissen.
De eerste, wat moeilijke bladzij van Velsens enige museum is
nu volgeschreven. Nou vól is niet het juiste woord, want de
zaal, waar de boeiende verzameling curiosa in het Cultureel
Centrum te zien is, is zelden zó overkropt met bezoekers, dat
lange rijen morrend in de regen staan te wachten op toelating;
het komt vaker voor, dat de aardige juffrouw, die zo veel van
alles weet en daar ook gaarne over verhaalt, bij zichzelve
denkt: „Kom, ik ga maar eens wat opruimen en ordenen in
de onuitgestalde voorraad".
De belangstelling is dus niet
overweldigend geweest gedu
rende dat eerste jaar, maar
niettemin en museummen
sen zijn van huis-uit optimis
ten, omdat zij in Nederland
over het algemeen zo weinig
gewend zijn vertelt het be
stuur dat in het derde kwar
taal van 1955 het museum bij
na 3 X zoveel klanten had als
de eerste drie maanden,
toen de belangstelling ook al
niet onbevredigend was. De
IJmuidenaren waren witte ra
ven, want het zijn speciaal
uitlanders en andere vreemde
lingen geweest, die zich langs
de exotische schelpen, spon
sen, koralen, de Ichthusvis en
andere bezienswaardige zaken
hebben doen geleiden.
De IJmuidenaren zelf weten
blijkbaar haast niet eens, dat
zij voor een simpel kwartje
(en de kinders mogen voor
drie stuivers mee) een mooie
middag kunnen hebben, want
noch Velsens volwassenheid
noch de schooljeugd worden
vaak binnen de smaakvolle
wanden der verzameling ge
signaleerd.
Van die schoolkinderen valt
het me eerlijk gezegd een
beetje tegen, nademaal er daar
veel is te leren uit het leven
op en onder de zee en in
vreemde landen en een lesuur
aan het Moerbergplantsoen
kan dubbel tellen, lijkt me,
want nergens steken kleine
hersentjes zoveel op als in de
leerschool van het leven zelf.
Dat het in het tweede jaar
beter zal gaan met dit appe
tijtelijke expositietje en dat
het ook de Velsenaren gegeven
zal zijn zich te laten rondlei
den langs de wondertjes van
moeder Natuur, moge de
troost zijn der gemeentelijke
exploitanten en van dees'
overtuigd aanhanger van dit
museumpje.
Hij zou Bosbeek kunnen
gaan zien' en verbaasd zijn
over het jade-groen van de
spelewei; hij zou Beeckestein
moeten bewonderen en er de
donkere bramen proeven, die
hier en daar in het wilde hout
als zwarte robijntjes bengelen,
maar hij mag vooral Velser-
beek niet vergeten, want daar
zijn herten en reeën en wat is
de herfst zonder een dravende
roedel dezer lichtvoetigen?
Al is de grote onrust nog
niet door de hertekamp ge
varen, de oude zeseinders
de bokken hebben al menig
maal het gewei waarschuwend
geheven en de witte keel ge
schraapt voor de kreet van
deze en de duizend andere
herfsten af en toe klinkt
hun burl onder de beuken en
drijft de geiten tot een schuw
koppel bijeen, waarin de witte
staartjes nerveus trillen.
Maar eind October, begin
November begint het brui
loftsfeest pas echt als de
jonge bokken hun spies ver
liezen en slechts de rozenstok
op het voorhoofd overblijft ten
teken, dat daar een nieuw ge
wei gaat groeien.
Nu echter in deze na
dagen van een weelderige zo
mer is de herfst nog mild
en doorplekt van zon, die door
de naar geel en bruin zwe
mende bladeren zeeft en vaak
op de bodem verrast de ste
vige rode hoed van een vlie-
genzwam of de paarse van een
x-ussula doet oplichten.
Het is het weer voor een
kopje koffie bij mevrouw Jen-
ner, die haar terrasje voor de
theeschenkerij de grote na
jaarsbeurt geeft en de schra-
gentafel voor de tafeltennis
sers afsopt, omdat dat óók bij
de herfst hoort. Het is het weer
i/oor een tweede kopje omdat
ge daar onder de bomen niet
gauw uitgekeken raakt op de
hertekamp met zijn eerstejaars
reeën, heel licht en heel jong,
met hun witte vlekken dan
send door de zon, elke minuut
verbaasd stil houdend voor het
wonder van het leven. Als ge
het treft, dat de zon dan net
over zo'n ragfijn groepje
reeën-kinderen aarzelt, wordt
het een derde kopje koffie
waard. En zijt ge weer even
verzoend met de IJmond en
premier Nasser, de belasting
en jongens, die nu in Nice
champagne zwelgen.
Allemaal vliegen
Zo langzamerhand zie ik ze
vliegen, de vliegen van Radar
en Uranusstraat, want na de
feiten, die over dè plaag daar
onder dees' Lantaarn werden
uiteengezet komen er steeds
meer geplaagden bij my schui
len echter óók uit de hoe
ken der gemeente, waar be
paald geen vuilnisbelten zyn
gebouwd en die vliegen dus
gewone huis-, keuken- maar
vooral tuin vliegen moeten zyn.
Zonder belt- of viskoppen-
allures.
Het was dit blijkt hieruit
ten overvloede dit jaar een
goed en vruchtbaar vliegen-
jaar, maar de belt-omgeving
in IJmuidens nieuwste wijken
heeft daar natuurlijk het
meeste mee te stellen gehad.
Het leed is evenwel niet
eindeloos. Zodra de belt in
West-Nieuw-IJmuiden „vol"
is, gaat de Velsense droesem
weer per schuit de gemeente
uit en lopen wij zonder zorgen
op de ondergrond van com
post, die nu nog zoveel vliegen
doet vliegen. Ja, nu nóg, want
het is een taai en onverzoen
lijk ras, dat hier op de restan
ten ener samenleving uit het
ei kruipt en alle goede voor
uitzichten over het spoedig
verdwijnen van de belt kun
nen niet wegcijferen, dat, zo
als mijn goede grootmoeder
placht te zeggen „een mens
het beter kwijt dan rijk kan
weze"
LAMPENIER
Pryzen van Dinsdag. Heilbot 3,10; gr.
tong 5,404,30; grm. tong 3,502,95; kim.
tong 3,052,80; kl. tong I 2,952,70; kl. tong
II 1,76—1,60; tarbot I 2,50—2,20, per kg.
Tongschar 76; kl. schol II 6511; schar
2420; bot 2825; v. haring 1612; makreel
2115; gr. schelvis 4630; grm. schelvis
4330; kim. schelvis 3829; kl. schelvis I
3427; kl. schelvis II 2922; wijting 2622;
gr. gul 70—57; midd. gul 5046; kl. gul
3227; kim. hake 100; poontjes 20; kl. kool-
vis wit 40, per 50 kg. Gr. kabeljauw 280
150; gr. koolvis zw. 11490, per 125 kg.
Aanvoer van Dinsdag. 33 kisten tong en
tarbot, 1 kist heilbot, 3 kisten tongschar en
schartong, 90 kisten schol, 20 kisten schar,
15 kisten bot, 3060 kisten haring, 465 kisten
makreel, 600 kisten schelvis, 50 kisten wij
ting, 54 kisten kabeljauw en gul, 2 kisten
hake, 3 kisten poon, 17 kisten koolvis, 17
kisten diversen. Totaal 4430 kisten.
Besommingen van Dinsdag. IJM 1
Tzonne f32.240; HD 79 f12.560; IJM 209
f13.940; KW 89 f 4060.
Dinsdag kwamen in IJmuiden binnen: Con
go van Rotterdam. Catharina W. van Rot
terdam. Ursula Heinemeier van Vasa.
Zwaantina van Gothenburg. Antha van
Mantyluoto. Mees Cremer van Zeebrugge.
Archanda van Bilbao. Twente van Parring-
ton. Lievevrouwenkerk van Rotterdam.
Sigborg van Ronneby. Munkfors van Slots-
bi-on. Grebbestroom van Londen. Korsnes
van Riga. Ranö van Rotterdam. Ardennia
van Gothenburg. Jupiter van Gdynia. Cari-
bia van Geffle. Strabo van Napels. Saxen
van Kristianahamn. Wiros van Stockholm.
Joh. v. d. Phar (met schade, opgelopen in
Kieler Kanaal). Argo van Topyla. Larix v.
Otterbacken. Vindicat Atque Polit van
Speshuld.
Vertrokken zijn: Dagny naar Rotterdam.
Madjoe naar Kastrup. Marietje Böhmer n.
Rotterdam. Albert V naar Delfzijl. Frank
Delmas naar Duinkerken. Keizerswaard op
proefvaart naar de Noordzee. Mees Cremer
naar Flensburg. Willem Fortuin naar Aar-
hus. Hampshire Coast naar Middlesborough.
Reias naar Liverpool. Lore Ottens naar Lo-
visa. Bittern naar Manchester. Quintin naar
Leith. Christen Smith naar Dakar. Zwaan
tina naar Hansweerd. Spaarnestroom naar
Huil. Ambiorix naar Rotterdam. Margriet
L, Falcon en Mulan naar Londen.
Onder voorzitterschap van de heer J.
Pekel heeft de Heemskerkse afdeling van
de R.K. Metaalbewerkersbond in zaal Nij
man een ledenvergadering gehouden. De
districtsbestuurder de heer J. Zijm heeft
hier een uiteenzetting gegeven over de
nieuwe voorstellen voor de collectieve ar
beidsovereenkomst. Onder meer zal hieruit
een verlenging van de vacantie van 12 tot
15 dagen en een verdubbeling van de va-
cantietoeslag voortvloeien. Het een en an
der werd met grote instemming begroet,
hoewel toch nog enige wensen naar voren
kwamen, waarop tenslotte een discussie
volgde, die geruime tijd in beslag nam.
WOENSDAG 5 OCTOBER
IJMUIDEN
Thalia, 20 uur: „Rose Marie".
Rex, 20 uur: (officieuze opgave) „Tan
ganyika".
Pieter Vermeulenmuseum, Cultureel Ge
bouw, geopend van 9.3012 en 14
16.30 uur.
DONDERDAG 6 OCTOBER
IJMUIDEN
Thalia, 20 uur: „Eindstation".
Rex, 20 uur, (officieuze opgave): „Tan
ganyika".
Pieter Vermeulenmuseum, als Woensdag.
VELSEN
Raadhuis, 9.3012 uur, spreekuur wet
houder R. Verbeek, openbare werken.
Woensdag 5 October Bioscopen
Luxor-theater, 19 en 21.15 uur: „Het schan
daal".
Kennemer-theater, 19 en 21.15 uur: „Witte
manen" en „Het net".
W.B.-theater: geen voorstelling.
Kennemer-theater, 20 uur: AVRO-avond.
K.S.A., 20 uur: toneelvoorstelling D.EJL.
