Vertrouwen, geduld en inzicht
zijn vereist in Genève
NVEDlNOS
IJmondraad zal evenwichtige
ontwikkeling bevorderen"
Opslagplaats bij drukkerij
Vermande door brand verwoest
Toenadering aan de voet is
beter dan die aan de top
Aan de vooravond van de tweede conferentie
De geest van Genève,
bestaat zij nog?
Beverwijk ziet belang van eensgezind streven in
Wat klettert die regen....
Voorraad papier en karton
in vlammen opgegaan
DINSDAG 25 OCTOBER 19 5 5
Be vel hebber van Hitiers
lijfwacht in vrijheid
OVERZICHT
Onwrikbaar
Eensgezinde
Toenadering
Bejaarden zagen zichzelf
op het witte doek
B. EN W. VAN HEEMSKERK:
*5
f. 17.5°
Concert „De Zangvogels"
(Van onze correspondent te Parijs)
Een tijdsbestek van slechts drie maanden scheidt de beide conferenties van
Genève. Op 23 Juli verlieten de vier regeringsleiders der grote naties president
Eisenhower en de premiers Boelganin, Eden en Faure vergezeld van hun
ministers van Buitenlandse Zaken, de vroegere zetel van de Volkenbond aan
het vredige Lae Léman. Diezelfde vier ministers Dulles, Molotov, MaeMillan
en Pinay zullen elkaar Donderdag op die plaats opnieuw ontmoeten voor
een tiental dagen. Het is hun taak te zoeken naar een accoord, waarvoor ze
deze zomer van hun chefs de instructies hebben gekregen. De twee hoofd
punten zijn: het ontwerpen van een veiligheidsstelsel voor Europa, dat tot
een geleidelijke beperking van de bewapening moet leiden en de hereniging
van Duitsland. Hoe zijn aan de vooravond van deze ontmoeting de voor
uitzichten? Zijn ze verbeterd of ongunstiger geworden? Bestaat er een redelijke
hoop dat het doel verwezenlijkt of althans naderbij gebracht zal kunnen worden?
Bestaat de „geest van Genève" nog?
Ofschoon beide partijen deze zomer over
de hoofdzaken geen concrete resultaten be
reikten, was de stemming, waarin zij van
elkander scheidden, mede dank zij het op
treden van de „wapenbroeders" Eisenhower
en Zjoekov niet teleurstellend. De grote
winst was de verbetering van de verhou
ding over en weer, en sedertdien is de uit
drukking „de geest van Genève" een begrip
-cworden, waarnaar de verschillende da-
Jen, initiatieven en reacties in de interna
tionale diplomatie worden afgemeten en
gewaardeerd. Is die geest over de vier mi
nisters vaardig gebleven? En zal ook deze
nieuwe ontmoeting erdoor worden be
heerst? Dat is de vraag, die men in de ko
mende dagen op de voorgrond dient te
stellen.
John Foster Dulles
De verhoudingen liggen niet meer zoals
na de eerste conferentie. De ziekte van
Eisenhower heeft de invloed van Dulles
versterkt en het is geen geheim dat de
Amerikaanse minister de president in zijn
toenaderingspogingen te Genève eerder
remde dan aanmoedigde. Bijzonder inspi
rerend is het gedrag van Dulles trouwens
nooit geweest. Evenals zijn grote tegen
speler, Molotov, staat hij aangeschreven als
een taaie onderhandelaar. Van geen van
beiden mag men dan ook zo'n voortvarend
heid verwachten, waardoor gelijk in Juli
door toedoen van Eisenhower nieuwe
vaart wordt gezet achter stroeve onderhan
delingen, die dreigen vast te lopen.
Ook de betrekkingen tussen Parijs en
Moskou zijn de laatste weken niet harte
lijker geworden. De Algerijnse kwestie, die
mèt de steun van de Russen op de UNO-
agenda werd geplaatst, ligt de Fransen
zwaar op de maag. Pinay heeft in een ge
sprek onder vier ogen zijn Russische col
lega van schijnheiligheid beschuldigd, om
dat hij ziedaar weer die nieuwe graad
meter in strijd met „de geest van Genè
ve" zou hebben gehandeld. Faure en Pinay
hebben uit protest hun reis naar Moskou
afgelast. Dat zijn geen opwekkende voor-
ckenen voor de goede verhoudingen tussen
Oost en West.
Die symptomen zijn evenwel als factoren
niet zó gewichtig dat ze het slagen van de
conferentie zouden kunnen verhinderen. De
Russen hebben de Franse verwijten goed
moedig opgevat. Met onverstoorbare ge
zichten zijn ze voortgegaan bloemen te
strooien langs het pad der wederzijdse
vriendschap.
De „geest van Genève" moge in de diplo
matieke sfeer op de achtergrond zijn ge
raakt, op de gebieden van de wetenschap,
de kunst en de cultuur is ze zich in toene
mende mate blijven uiten.
De atoom-conferentie van Genève heeft
de geleerden van beide kanten gelegenheid
gegeven tot persoonlijk contact. Het begin-
MüNCHEN (DPA) Sepp Dietrich, de
gewezen bevelhebber van de „Leibstandar-
te Adolf Hitler" is uit de gevangenis van
Landsberg ontslagen. Hij was door een
geallieerd gerechtshof tot levenslang ver
oordeeld wegens oorlogsmisdaden. In de
gevangenis van Landsberg bevindt zich nu
nog slechts de gewezen kolonel der S.S.
Peiper.
Dietrich gelastte in 1934 Ernst Roehm,
de leider der bruinhemden neer te schie
ten, na de „revolte van de SA". Hij was
belast met de zorgen voor de veiligheid
van I-Iitler in de onrustige tijd voor dat
de Nazi's de macht overnamen.
Lolhar Beuthel, Hitiers apotheker in
de laatste weken van de tweede wereld
oorlog, die bij de „Führer" in diens bun
ker in Berlijn was, en die met een trans
port gevangenen uit de Sovjet-Unie in
West-Duitsland is teruggekeerd, heeft
verklaard dat Hitier niet op 29, doch op
30 April 1945 om het leven is gekomen.
Donderdag begint in Genève de 'i\
conferentie van de ministers van Bui-'f
tenlandse Zaken der vier grote g
logendheden. Onze Parijse corres-
pondent zal deze ontmoeting verslaan.
In dit inleidend artikel geeft hij een i
overzicht van de ontwikkeling der g
internationale verhoudingen sedert de
samenkomst der regeringsleiders.
DCOCX^SOCCOCOCOOOOCOOOODOOCXXXXXICOCOCOQOCOODOOOOOOOOOCO,?
sel van de uitwisseling van wetenschappe
lijke resultaten werd daar aanvaard en
wordt thans in praktijk gebracht. In Mos
kou beleefde de laatste film van de Franse
cineast René Clair zijn wereldpremière.
Russische gezelschappen reizen regelmatig
door Westerse steden en ze krijgen overal
grote bijval. Het ijzeren gordijn wordt ook
voor toeristen opgehaald.
Zullen de ministers er te Genève in sla
gen hun handtekeningen onder een officieel
vredesaccoord te plaatsen? De verwachtin
gen daarover kunnen helaas minder blij
moedig zijn. De Westerse diplomaten, die
de laatse dagen in Parijs hebben overlegd,
reizen zonder veel illusie naar Zwitserland.
Ten aanzien van de twee voornaamste
agendapunten staan de standpunten nog
altijd onwrikbaar tegenover elkaar.
Voor het Westen vormt de hereniging
van Duitsland nog steeds de onmisbare
voorwaarde voor een Europees veiligheids
stelsel en voor vermindering der militaire
inspanningen.
Het Westen eist eerst vrije en gecontro
leerde verkiezingen in heel Duitsland. Het
Duitse volk moet in zijn geheel over zijn
toekomst beslissen. Van dit democratische
grondbeginsel zal van Westerse kant niet
worden afgeweken.
De Russen hebben echter geen woord los
gelaten, waaruit zou kunnen worden afge
leid dat ze het Westen op dit kernpunt te
gemoet zouden willen komen. Integendeel,
partijsecretaris Kroesjtsjev heeft gezegd
dat de Sovjet-Unie de Oost-Duitse repu
bliek nooit „in de steek zou laten". We heb
ben vertrouwen, zo zei hij, in het Duitse
proletariaat, dat we nimmer aan het kapi
talisme zullen uitleveren.
Achter die woorden verbergen zich wel
overwogen redenen en belangen. De Rus
sen weten dat vrije verkiezingen hun op
het verlies van Oost-Duitsland zouden ko
men te staan. Moskou kan de mijnen van
Silezië en van Saksen goed gebruiken en
Vjatsjeslav M. Molotov
de Oost-Duitse industrie-gebieden wenst
Rusland evenmin prijs te geven. Behalve
die tastbare materiële motieven spreken
bij hen ook politieke overwegingen een
hartig woordje mee. Moskou is bevreesd
en niet ten onrechte dat de bevrijding
van Oost-Duitsland ook het onafhankelijk
heidsverlangen van de andere satellietlan-
den zo krachtig zou aanmoedigen dat de
Russische positie in midden-Europa be
dreigd zou kunnen worden.
Het Duitse probleem staat als een rots
tussen beide standpunten en daarom ziet
men voorlopig niet hoe die zienswijzen in
Genève nader tot elkaar zouden kunnen
worden gebracht tenzij het de Russen zou
lukken de Westelijke eensgezindheid te
doorbreken. Geheel kansloos kunnen pogin
gen in die richting niet worden genoemd.
Molotov weet dat de Fransen in hun hart
even weinig voor een verenigd Duitsland
voelen als de Russen zelf. De Franse par
lementsleden die de vorige maand Rusland
bezochten, kregen van Kroesjtsjev en Boel
ganin allen dezelfde vragen te beantwoor
den: Waarom hebt u toch zo'n haast met
die hereniging van Duitsland? Hebben we
er beiden niet hetzelfde belang bij dat
Duitsland klein en dus gescheiden, wordt
gehouden? Staan we eigenlijk niet aan de
zelfde kant?
Antoine Pinay
Ook in Groot-Brittannië zijn er verschei
dene en gezaghebbende stemmen op
gegaan om de Duitse hereniging naar de
toekomst te verschuiven en de aandacht
voorlopig aan de Europese veiligheid te
wijden.
Is de Westerse eensgezindheid misschien
niet zo sterk als officieel wordt voorge
steld? Dan zou Molotov er op kunnen wij
zen dat Moskou goede voorbeelden heeft
gegeven. De Russen hebben eenzijdig zes
honderdduizend soldaten gedemobiliseerd.
Het feit dat het Rode leger gelijktijdig
wordt gemoderniseerd en „geatomiseerd",
waardoor de gevechtswaarde niet vermin
dert, kan hij verzwijgen. Molotov zou even
eens kunnen opmerken dat de Russen
West-Duitsland officieel hebben erkend.
Waarom doet gij niet hetzelfde jegens
de „democratische volksrepubliek" Oost-
Duitsland? Onder oppertoezicht van de
Grote Vier zouden beide Duitse partijen
zelf een oplossing van hun problemen kun
nen zoeken. Intussen kunnen wij overgaan
naar het volgende agendapunt: de ontwa
pening waar de hele wereld belang bij
heeft.
Wat de Russen wensen en tengevolge
van het bezoek van bondskanselier Ade
nauer in Moskou al een eindweegs hebben
bereikt is: gelijklopende onderhandelin
gen over de ontwapening èn over Duitsland.
Een verlangen dat het Westen en in het
bijzonder Dulles met gelijke kracht af
wijst.
Zolang die tegenstelling blijft bestaan,
kan in Genève geen enkele voortgang van
enig belang gemaakt worden.
Doch zelfs een volkomen zij het ge
maskeerde mislukking behoeft nog geen
reden ie zijn voor de vrees dat cie brug
tussen West en Oost, waarvan de pijlers
geplant zijn, weer zou worden afgebroken.
Ook aan de „top" is iedereen er van door
drongen dat een oorlog met atoomgeschut
tot een algehele vernietiging moet voeren.
Geen der partijen durft met dit risico te
spelen.
Anderzijds moeten de contacten en de
banden aan de voet de reizen van toe
risten, geleerden, kunstenaars de volken
dichter tot elkander brengen. Er zal toe
nadering op ruimer schaal ontstaan. Men
mag hopen dat het onderling begrip zich
op den duur ook aan „de top" zal mede
delen. Zeker, er zal veel begrip worden
vereist, alvorens het Duitse probleem kan
worden opgelost en Europa's toekomst ver
zekerd is. Daarom is het verstandig zich te
wapenen met een vertrouwen dat stoelt op
redelijkheid, met nog meer geduld en ten
slotte met een zo helder mogelijk inzicht
in alle tegenstellingen die nog overwon
nen moeten worden.
Maandag is in het Marquette-theater de
jaarlijkse feestavond voor ouden van dagen
gehouden, waarvan het programma werd
verzorgd door plaatselijke krachten, die er
in zijn geslaagd de oudjes op prettige en
aangename wijze bezig te houden. Het
hoogtepunt van de avond werd evenwel
gevormd door de vertoning van de door de
arts J. H. Schutte opgenomen film tijdens
de dit jaar gehouden uitgaansdag. Het
bracht de oudjes veel genoegen, zichzelf op
het witte doek terug te zien. Vele prettige
herinneringen kwamen hierbij weer boven.
De voorzitter van het comité dat deze
uitgaansdag telkenjare organiseert, de heer
R. Beentjes gewaagde met dankbaarheid
dat dit door vele milde gevers steeds weer
mogelijk wordt gemaakt.
Jammer was het dat de zaal verscheidene
leege plekken vertoonde, de onder andere
tegelijkertijd gehouden „Nuts"-avond was
hier vermoedelijk de oorzaak van. Een in
te stellen agenda-commissie zou hier baan
brekend werk kunnen verrichten.
ADVERTENTIE
- r
\HQ31J
I
Uitsluitend'verkrijgbaar bij '«p
Let op
drogisten, kapper* an de ipeclaolbranche.
383
B. en W. van Heemskerk delen naar aanleiding van het instellen van de IJmondraad
het volgende mede:
Het In te stellen bestuursorgaan, de IJmondraad, is een uiteindelijk te scheppen
middel geweest teneinde de noodzakelijke evenwichtige ontwikkeling in het gebied
der gemeenten Velsen, Beverwijk en Heemskerk te bevorderen. Een middel waarnaar
is gegrepen, daar op basis van vrijwillige samenwerking dit doel niet was te bereiken.
Naarmate de thans nog toegestane tijd
voor de inwerkingtreding dezer wet als
nog zou kunnen worden gebruikt om meer
aangelegenheden, welke in het IJmondge-
biecï geregeld dienen te worden, of ge-
gemebnschappelijke voorzieningen, tot ge
bruik door de drie gemeenten tot stand te
brengen, zal de zorg, welke aan de IJmond
raad wordt opgelegd, niet alleen minder
zijn doch tevens de kracht van elk der ge
meenten vergroot worden in de geest van
de vrijwillige samenwerking.
Dat als slot van de gezamenlijke bespre
kingen van de drie colleges, deze wens we
derom is uitgesproken, en in de zeer naaste
toekomst dienovereenkomstig gehoopt
wordt te kunnen handelen, wordt door het
gemeentebestuur van Heemskerk ten zeer
ste begroet.
Immers, zoals ook door hogere organen
is geuit, wensen wij de IJmondraad te zien
als een noodzakelijke stok in de hoek van
de kamer, waarbinnen zonder hantering
van deze stok de noodzakelijke samenwer
king ten behoeve van de evenwichtige ont
wikkeling van het IJmondgebied zal plaats
vinden.
Over de praescs
Uit het prae-advies, dat de Beverwijkse
rada te behandelen krijgt, lichten wij het
volgende:
Het Beverwijkse college is van mening,
dat'het''in hét "schema opgenomen voor
schrift, dat de voorzitter van de IJmond
raad wordt benoemd door de Kroon past in
het systeem van het voor-ontwerp van wet,
dat zich geheel aansluit bij de bestaande
wettelijke bepalingen der gemeentewet.
Bovendien acht het college het noodzake
lijk, dat de leiding van de vergaderingen
van de IJmondraad en van het dagelijks
bestuur geschiedt door een voorzitter, die
zo objectief mogelijk staat tegenover de
te behandelen problemen.
Bij handhaving van artikel 10. eerste lid
(benoeming van de voorzitter dooi de
Kroon) hebben B. en W. van Beverwijk er
geen bezwaar tegen dat de drie burgemees
ters als adviserende leden zowel in de
IJmondraad als in het dagelijks bestuur
worden opgenomen.
Beverwijk heeft in de hierboven ge
noemde bijeenkomsten het denkbeeld ter
sprake gebracht om de IJmondraad te
doen bestaan uit de colleges van burge
meesters en wethouders der drie gemeen
ten (dit zijn dus 13 personen) benevens 18
raadsleden.
„Teneinde te voorkomen, dat een of twee
gemeenten een overheersende positie zou
den innemen en met het oog op de wense
lijkheid om in de IJmondraad ook gekwa
lificeerde deskundigen op te nemen, te be
noemen door Gedeputeerde Staten, wonen
de buiten het gebied van de gemeenten
Beverwijk, Heemskerk en Velsen, werd de
suggestie gedaan het aantal deskundigen
te bepalen op 5, dus gelijk aan het aantal
leden uit de gemeente Heemskerk. Aldus
zou de IJmondraad ook bestaan uit 37 le
den, de voorzitter medegerekend", zegt
Beverwijk.
Het standpunt van Velsen, althans in
grote meerderheid, en dat van Heemskerk
in zijn geheel, was, dat in de IJmondraad
geen personen moesten worden opgeno
men, die buiten het IJmondgebied woon
achtig waren en ook politiek geen verant
woording behoefden af te leggen. Bever
wijk heeft in de tweede bijeenkomst nog
nader voorgesteld, dat de benoeming van
deze gekwalificeerde deskundigen door
Gedeputeerde Staten zou kunnen geschie
den uit een voordracht opgemaakt dooi
de IJmondraad. Op deze wijze zou de
Raad zelve bij periodieke aftreding het
beleid van deze leden-deskundigen kun
nen beoordelen én zo nodig andere des
kundigen kunnen voordragen.
Deze suggestie heeft niet de instemming
van Heemskerk en Velsen kunnen ver
krijgen.
Ook het voorstel van Heemskerk om de
IJmondraad samen te stellen op basis van
het thans zitting hebbend aantal raadsle
den, dus in de verhouding 31, 21, 13, het
geen neerkomt op een aantal leden voor
Velsen van 15, voor Beverwijk 10 en 6
voor Heemskerk, 'plus 3 burgemeesters en
3 loco-burgemeesters (zonder stemrecht)
kon geen meerderheid verkrijgen.
Tenslotte hebben burgemeester en wet
houders van Beverwijk en Velsen zich
verenigd met een samenstelling van de
IJmondraad cp basis van evenredige ver
tegenwoordiging.
Het Beverwijks college van B. en W.
voegt hieraan nog enkele beschouwingen
van algemene aard toe, welke het gaarne
in het bijzonder in de aandacht van de ge
meenteraad aanbeveelt:
Tegen de gedachte, welke aan een raad
voor de IJmond ten grondslag ligt, be
hoeft naar hun mening geen bezwaar te
ADVERTENTIE
99
DE OMSTANDIGHEID, dat het flink regende, heeft gistermiddag in Oud-IJmuiden
het merkwaardige gevolg gehad, dat een felle brand in een opslagplaats van papier
en karton op de bovenverdieping van een pand van de Drukkerij en Uitgeverij
Vermande Zonen N.V. aan de Frogerstraat pas werd ontdekt, toen de vlammen al
naar buiten sloegen en dikke rookwolken boven dit stadsdeel opstegen. Het alarm
voor uitslaande brand was even na half vier bij de Velsense brandweer binnen,
die onmiddellijk met de autospuit, de ladderwagen en een materiaalwagen uitrukte.
Het personeel van de brandweer is kordaat opgetreden, maar heeft niet kunnen
voorkomen dat de bovenverdieping en de zolder van het kantoor, annex opslag
plaats in de as werden gelegd. Vooral toen de vensters waren gebarsten en de
harde wind vrij spel kreeg, vonden de vlammen gretig voedsel in de balen papier
en stapels karton. Het heeft ruim twintig minuten geduurd eer de brandweer het
vuur meester was en begonnen kon worden met het leeghalen van het magazyn
om de smeulende voorraad op straat te blussen.
In het kantoor, dat in het pand een
oud café gelijkvloers is gelegen, ver
richtten de drie leden van de correctie
afdeling van de firma Vermande gister
middag de dagelijkse taak. „Wat regent
het hard", heeft een van het drietal nog
gezegd, bij het horen van veel gekletter.
En inderdaad, het regende buiten. Maar
dit gekletter was geknetter; van vlammen,
die op de bovenverdieping papier, karton
en hout als voedsel hadden gevonden. Toen
er rook in het kantoor doordrong en zich
rookwolken uit het pand persten, kwam
men tot een heel ander inzicht. Er was
brand.
Vier slangen
Toen de brandweer in de Frogerstraat
aankwam, sloegen de vlammen hoog op uit
vanaf
de twee ramen op de bovenverdieping in
de voorgevel. Met twee stralen werd het
vuur door deze ramen aangepakt en werd
een derde slang via de ladder van de in
middels opgestelde ladderwagen geleid. Een
vierde lid van het brandweercorps viel het
vuur aan de achterzijde van het pand aan.
Om kwart voor vier was het blussings-
werk in volle gang. Langzaam werd het
vuur teruggedrongen en won Velsens
brandweer in het kleine pand veld.
Vele omwonenden en vooral kinderen
hebben deze strijd in de nauwe Froger
straat gadegeslagen. De sterke rookontwik
keling van het brandende karton bemoei
lijkte het werk van de brandweerlieden,
die intussen op de eerste verdieping in de
opslagplaats waren doorgedrongen. Nog
steeds joegen de vlammen hoog op in het
midden van het huis. Even na vieren had
de brandweer echter volledig vat op al het
brandende materiaal. Veel was er toen
niet meer te redden. De smeulende en
druipende pakken karton, de papieren zak
ken en kartonnen dozen werden via de
ramen uit de opslagplaats verwijderd en
met de nevelspuit op straat geblust.
De oorzaak van deze felle brand is nog
niet vastgesteld. Gedurende enige dagen is
niemand in de opslagplaats geweest; er
brandde geen kachel. Alle materiaal is ver
zekerd. De waarde van het verloren goed
loopt, aldus deelde de directie ons gister
middag mee, in de duizenden guldens.
Het Chr. jeugdkoor „De Zangvogels",
directeur de heer H. Slings, hoopt Donder
dagavond 27 October een concertavond te
geven in de Gereformeerde kerk aan de
Koningsweg te Velsen-Noord. Medewer
kenden zijn het Hoogoven mannenkoor, Jo
Nobel, voordrachtkunstenaar en Th. G.
Kohier, piano.
worden gemaakt. Het is niet onlogisch, dat
een lichaam in het leven wordt geroepen,
hetwelk poogt leiding te geven aan de ont
wikkeling van het gebied, dat door de drie
gemeenten wordt bestreken.
Voor het welslagen van deze ontwikke
ling is in sommige opzichten voor dit ge
hele gebied een zekere eenheid van be
leid en een eensgezind streven noodzake
lijk. In de hier bedoelde opzichten behoren
de individuele belangen van elk der drie
betrokken gemeenten te worden gezien als
ondergeschikt aan het belang van de ag
glomeratie als geheel.
Toch zekere autonomie
In de memorie van antwoord deelde de
minister van Binnenlandse Zaken reeas
mee, dat ernstig aandacht werd gewijd aan
nieuwe mogelijkheden om vraagstukken
als deze bevredigend op te lossen. Zijn ge
dachten gingen in de richting van een op
lossing, waarbij grote belangen van een
agglomeratie gelicht worden uit de com
plexen van belangen, die elk van de be
trokken gemeenten hebben te behartigen.
„Deze gemeenschappelijke belangen vrager,
een op hetzelfde doel gerichte behandeling.
De grote lijnen nu van het beleid, dat ten
aanzien van die gemeenschappelijke belan
gen zou moeten worden gevoerd, zouden
getrokken behoren te worden door een bo-
vengemeentelijk orgaan. De concrete be
hartiging van die belangen zou daarna
weer aan de betrokken gemeentebesturen
dienen te worden overgelaten, die dus ge
bonden zouden zijn aan de door het orgaan
gegeven richtlijnen. Het is niet de bedoe
ling de behartiging van bedoelde gemeen
schappelijke belangen toe te vertrouwen
aan een openbaar lichaam, omdat, zo han
delend, de zelfstandigheid der gemeenten
te sterk zou worden aangetast. Het aan
trekkelijke van de figuur, welke de mi
nister thans, zij het nog niet in de uitwer
king van al haar onderdelen, voor ogen
staat, is zo meent het Beverwijkse col
lege dat met de zoëven geschetste op
lossing wordt bereikt, dat de zelfstandig
heid der betrokken gemeenten niet verder
wordt aangetast dan ter bereiking van het
gestelde doel strikt noodzakelijk is. Deze
oplossing biedt bovendien het voordeel,
dat in bepaalde gevallen samenvoeging
van gemeenten, die thans een agglomera
tie vormen, en de vele daaruit voortvloei
ende bezwaren worden voorkomen.
Daar het schema voorziet in een vaste
vorm van tot coördinatie leidend overleg,
voorziet het m een behoefte, welke het col
lege gaarne ten volle erkent. De hoop be
staat, dat langs deze weg allengs het on
derlinge vertrouwen en iet wederzijdse
begrip zullen kunnen groeien. Naarmate,
waar nodig, een redelijke samenwerking
ontstaat, zullen de bemoeiingen van de
IJmond-raad en die van hoger gezag meer
beperkt kunnen blijven. De opzet is im
mers, dat de algemene taak der gemeente
besturen zo weinig mogelijk wordt aange
tast en dat de eigen sfeer en het eigen ka
rakter van elke gemeente zoveel mogelijk
worden ontzien. In deze opzichten z.ilen
de hogere instanties zowel als de IJmond
raad, naar mag worden vertrouwd, wel de
nodige reserves in acht nemen.
Nadeel
Het nadeel blijft echter bestaan, dat de
gemeentebesturen, welke in hun activiteit
toch reeds zwaar worden geremd door cfe
bestaande procedures, de volle last krijgen
te dragen van een nieuwe procedure, met
alle voorbereiding, administratie en tijd
verlies, welke daaraan onvermijdelijk
vastzitten. De praktijk zal leren, of de ont
wikkeling van deze streek, waar juist de
op korte termijn noodzakelijke veranderin
gen zorgen baren, zal worden bevorderd
door een nieuwe procedure en nog weel
een nieuw administratief apparaat, vooral
als men bedenkt, dat thans reeds vaak op
de bestaande voorschriften moet worden
vooruitgelopen, zodat de administratieve
afwikkeling achter de feiten aan blijft
slepen.
Daarbij bedenke men, dat het apparaat
reeds zozeer belast is met procedures en
formaliteiten.
Ongetwijfeld zal dan ook de ervaring nog
moeten uitwijzen in hoeverre de ontwor
pen regeling werkelijk zal voldoen en of
zij genoegzaam bevorderlijk is aan het be
oogde doel. De constructie is tamelijk in
gewikkeld en ten aanzien van haar bruik
baarheid niet geheel overzichtelijk.
In zekere mate kleeft dit bezwaar aan
ieder experiment, waarbij van beproefde
bestuursvormen wordt afgeweken. Dit
behoeft op zichzelf geen reden te zijn om
het te schuwen. Voorzichtigheidshalve
ware wel de werkingsduur van de wet te
beperken^opdat na verloop van tijd de
noodzaak zal ontstaan om opnieuw te over
wegen of het geschapen mechanisme be
vredigt.
Nader overleg
Tenslotte mag niet onvermeld blijven dat
in de bovengenoemde bijeenkomsten nog is
besproken de vraag, wat er moet geschie
den ten aanzien van de aanhangige vraag-
en geschilpunten, zolang de IJmondraad
nog niet is geïnstalleerd en het streekplan
nog niet perfect is, d.w.z. nog niet in hoog
ste instantie is vastgesteld.
Te dien opzichte is met de gemeentebe
sturen van Heemskerk en Velsen afgespro
ken dat na 1 November a.s. getracht zal
worden in onderling overleg tot een bevre
digende oplossing te komen.
