In de „delta" van vier rivieren
een monument van naastenliefde
VANMORGEN IN DE V1SHAL
EN OP ZEE
Handelaar in nylonkousen
overtrad de loterijwet
Fa R.de Boer
W. F. Visserhuis in IJmuiden: perfect
dorpje voor onbezorgde oude dag
1'
Artistiek
OMEGA HORLOGES
Harriet Freezer
in Terpsichore
Geldboete van f1500 opgelegd
Lange raadsagenda
voor 30 November
DINSDAG 22 NOVEMBER 1955
13
Nergens verloren
A ppliqué-glasraam
Allemaal op de zon
Kunsthandel
I Aparte Geschenken
Uitgevaren
visserij vaartuigen
Een avond vol humor
Uitspraak Haarlemse kantonrechter
In December landelijke
actie
Garantie van 50.000
voor schaaktournooi
Begroting wordt aangeboden
ALS HET LUKT en het W. F. Visserhuis, dat in de stenen
delta van vier IJmuidense rivieren is verrezen, wordt op de
eerste December door de aannemer opgeleverd (opzichter
J. Meyers kan er wel eens een hard hoofd in hebben) is
hiermee een pronkjuweel van de nieuwe stad aan de zee
gereed gekomen, bliet alleen qua uitzicht en inrichting,
maar vooral uit een oogpunt van de diepere bedoeling.
Want in dit tehuis voor hen, die de avond van het leven
tegemoet gaan, nadat zij in de eerste gelederen van dat
leven hebben gestaan, is aan letterlijk alles gedacht: van de
verlichte pergola op het binnenterrein tot het snoer-van-
lichtsignalen in de gangen, de badkamers en de toiletten.
Tussen Rijn-, Vecht-, Waal- en Scheldestraat is ondanks
alle narigheden, welke de bouw vertraagd deden verlopen,
een riant complex verrezen, waar straks Velsens plantsoen
dienst de laatste vriendelijke hand aan krijgt te leggen. Dan
is het een haven geworden voor zestig oudjes, die verzor
ging behoeven en dertig gezinnen, die „op eigen benen"
kunnen staan. Voor ruw geschat een millioen is hier
uit het zand omhoog gekomen en daaronder liggen alleen
al 24 hele kilometers electrische leiding, om het zenuw
stelsel van dit W. F. Visserhuis te laten functionneren.
Samen met de oud-wethouder van Openbare Werken, de
heer W. F. Visser, die zo terecht zijn naam straks aan dit
„huis" verbonden zal zien als het eenmaal open is begin
volgend jaar hopelijk hebben wij een bezoek aan het
kleine dorp gebracht, een samenvoegsel van gebouwen,
waarmee een nederzetting voor bejaarden is geschapen, die
menige stad het nieuwe Veisen zal benijden.
MENIGEEN, die de 65 gepasseerd is,
heeft de afgelopen maanden goedkeurend
rond dit stenen gemeenschapje, dat nog
niet bewoond, maar wel haastig bewerkt
wordt, gelopen en zich de ogen uitgekeken
aan de woninkjes, die met hun modern
comfort en sinds kort met hun glanzend
linoleum het ideaal van de oude dag wel
heel duidelijk maken: wie hier bezorgd
raakt, zal onbezorgd kunnen zijn.
Zelfs, indien de levensomstandigheden
moeilijker worden en het „grote huis" zich
over haar of hem moet ontfermen. Want in
dit hoofdgebouw is letterlijk aan alles ge
dacht, mede dank zij de herhaalde toe
voegingen, die deskundigen en directrice
aanbrachten.
Dat er een lift moest komen, stond al op
voorhand vast, want zonder lift zou een
tehuis voor hen, die het allerrapste aan
het leven hebben verloren, haast ondenk
baar zijn.
De kamers van dit verzorgingstehuis
25 voor twee personen en 9 voor
alleenstaanden geven overigens in het
geheel niet de indruk van een „huis",
een collectief onderkomen. Niet alleen,
dat de Stichting, die het „W. F. Visser
huis" onder haar beheer krijgt, de spul
letjes van de bewoners en dus de eigen,
vertrouwde sfeer toelaat, maar zij be
moeit zich bovendien zo weinig moge
lijk met de gasten, die weliswaar de be
schikking krijgen over een pracht van
een recreatiezaal, maar daar helemaal
niet heen hoeven, als ze er geen zin in
hebben.
Die op elke gang een klein keukentje
aantreffen, waar ze het dagelijks bakje
troost kunnen bereiden, maar de middag
malen modern bereid zullen vinden uit de
haast sprookjesachtige keuken naast die
recreatiezaal, waar gasfornuis en elec
trische kookpannen, een broodkeuken en
een koelcel onder het bewind van vak
kundig personeel er voor zullen zorgen, dat
het de bejaarden aan niets ontbreekt.
Toch zullen zij nergens in dit huis ver
loren raken, want er is een vernuftig sy
steem van lichtsignalen ingebouwd, dat het
personeel elk uur yan de dag en de nacht
kan laten weten, waar eventueel de nood
aan de man of de vrouw komt. In elke
kamer, op elk toilet, in elke badkamer en
in ieder van de twee ziekenzaaltjes bevindt
zich namelijk een alarmknopje, dat een
rood licht doet ontbranden boven de in
gang van het vertrek. Bovendien gloeit er
dan een spoor van rode lichten aan naar
de plek van het alarm toe en op elke van
de drie „woonlagen", die het hoofdgebouw
aan de Noordkant rijk is, vertellen tege
lijkertijd kleine lichtbakken, op welke ver
dieping er hulp nodig is, zodat de zuster
maar het rode licht op de aangegeven
verdieping hoeft te volgen, om haar of
hem te vinden, die om haar verlegen zit.
En daarna het alarmsysteem met een
tweede schakelaar weer buiten werking
kan stellen,
Architect Schipper uit Zaandam, die
meer met dit bijltje heeft gehakt, mag er
dan geen architectonisch-opzienbarend ge
bouw van hebben gemaakt, het comfort,
dat hij er in verwerkte is in elk geval zo
deugdelijk en overvloedig, dat de leeftijd
der sterken en zeer sterken in zidk een
omgeving geen beproeving meer kan zijn.
Ook dank zij de rustige kleuren, die hij
voor het interieur koos: dieprood, rose, een
onbestemde, maar prettige kleur bi'uin en
helder rood in het trappenhuis. Daar is
overigens ook een van de sieraden van dit
gebouwencomplex aangebracht: een mo
derne glasversiering van de kunstenaar
Leo Horn, die geen glas-in-lood koos voor
zijn kleurige symboliek, maar het appliqué-
systeem, waardoor de gekleurde schijven
op het doorzichtige glas gekleefd worden.
„Van de bejaarden, voor de bejaarden"
zegt deze aardige opschik van het eenvou
dige trappenhuis.
IS HET HOGE, drielagige gedeelte van
het hoofdgebouw bestemd voor woon
ruimte, de lagere vleugel aan de Oostkant
is voornamelijk als dienstgebouw bedoeld.
Daar is ook de gerieflijke woning van de
directrice te vinden een huis in een
huis en mevrouw Meerman uit Eer
beek zal er zich vermoedelijk opperbest
thuis voelen. Zij kan vandaar èn met de
huistelefoon en door de verklikkerlichten
een voortdurend toezicht op de interne
gang van zaken uitoefenen, terwijl zij bo
vendien de binnenplaats van het complex
overziet met de losstaande huisjes ter
Westzijde en de tot één flatgebouw samen
gevoegde gezamenlijke woningen aan de
Oost- en de Zuidkant als afsluiting.
Die binnenplaats is nu nog het terrein
van een bulldozer, maar het kan niet lang
meer duren, of de lange pergola krijgt haar
eerste groene stekken tegen de palen en
de zitbanken zullen op hun betonnen steu
nen geplaatst worden, de vijver zal ge
graven worden en de sierlijke hoge lan
taarnpaal in het midden, die 's nachts op
„half" gaat branden tegelijk met de bin-
nenverlichting (evenals de verwarming is
dit alles automatisch te regelen) gaat zijn
wakend schijnsel verspreiden.
In de dienstvleugel zullen de directrice,
de kookster, het hoofd van de huishouding,
een zuster, een linnenjuffrouw en de
„diëet-dame" hun kamers vinden; de werk
sters blijven extern. Ook zij zullen hun
aansluiting op de huisradio krijgen: elke
kamer van dit complex, inclusief de vrij
staande woninkjes, heeft zijn radiodistri
butie-aansluiting. Vandaar die 24 kilometer
draad onder de vloer, want met licht alleen
was men er niet: achter de wanden vön de
ziekenzaaltjes bijvoorbeeld werd het een
wirwar van draden, want daar moesten
niet alleen leeslampjes boven de bedden
worden aangelegd, maar ook stopcontacten,
afzonderlijke radioaansluitingen, waar
schuwingsknoppen en wat al niet meer.
De badkamers tussen de ziekenzaaltjes
in dragen weer dat stempel van de door
dachtheid, waarmee dit „W. F. Visserhuis"
telkens weer bescheiden schittert. Zit
baden, een perfecte dokterskamer, een iso
leerkamer met een directe afvoer naar de
kelder voor wasgoed (eigen wasserijtje met
twee wasmachines en een centrifuge, maar
de grote was „de deur uit") en zo zou er
nog heel veel verteld kunnen worden over
de waarlijk perfecte outillage van het com
plex.
Over de dubbele oliestook-centrale-ver-
warming, waarvan de buizen naar alle ka
mers en huisjes lopen, van het noodaggre-
gaat, dat bij uitvallen van de stroom voor
licht blijft zorgen, van de acht aparte
huisjes in de gezellige kring en de 22 wo
ninkjes in de galerijen, die stuk voor stuk
moderne flatjes lijken en in elk onderdeel
afgestemd zijn op de leeftijd en de be
hoeften van de toekomstige bewoners.
Allemaal op de zon en allemaal „op zich
zelf" ook allemaal stuk voor stuk gelijk,
want rangen of standen kent dit Velsense
bejaardencomplex beslist niet. Dat „op de
zon" gaf een paar moeilijkheden, maar ze
werden opgelost, door het Zuidelijke blok
net andersom te bouwen als verwacht
mocht worden: de voordeuren monden uit
op de binnenplaats en de woonkamers
kwamen daardoor naar de zon te liggen.
De Oostelijke huizen daarentegen staan
„normaal": met de straatdeur naar de
straat toe, in dit geval de Vechtstraat. En
de acht losstaande woningen aan de West
kant lopen parallel aan het Zuidelijke
blok: woonkamers op het zuiden, ingang
op het Noorden.
Bovenal: er zijn balcons aangebracht.
Langs het hoofdgebouw, langs de woning
blokken en weer allemaal op het Zuiden,
evengoed als de serre, die later nog aan de
recreatiezaal werd toegevoegd onder de
volle zon ligt.
DIT DORPJE, waardoor de heer Visser
zelf al menigmaal gewandeld is met de
trots van een man, die in zijn jonge jaren
de ellende der oude-mannen-en-vrouwen-
huizen heeft gezien, erger nog: de sociale
achterstelling van de bejaarden in de arm
huizen, zou als voorbeeld kunnen dienen
voor vele komende geslachten.
Er zullen ongetwijfeld op- en aanmer
kingen op komen, want zelfs dit kan niet
volmaakt zijn.
Het is het ook nog niet, zolang bijvoor
beeld de recreatiezaal nog geen biljart
heeft en er een televisietoestel ontbreekt,
maar wensen zullen er overblijven om ver
vuld te worden.
I Wat die twee „meubels" betreft is er een
I stille hoop in de boezem van de Stichting,
I dat er uit de burgerij een geste komt. Maar
voor het overige zijn de scheepjes, die de
architect hier en daar van baksteen in de
weinige blinde muren liet metselen inder
daad symbolisch: zij lopen evenals de be
woners de behouden haven binnen van een
tehuis, dat uit steen alleen niet is opge
trokken, maar ook uit liefde voor hen, die
het werk achter de rug hebben en de rust
verdiend.
ADVERTENTIE
(sinds 1930)
99
99
Kennemerlaan 5 (bij de brug)
voor iedere beurs.
IJM 79 Soerabaya, 19 Mercator, 32 Elie,
116 Eveline, 21 Gelria, 9 Haarlem, 74 Mar
tha, 53 Heemstede, 45 Hoop, 7 Marianne,
283 Martenshoek, 204 Verwachting, 206,
318, 209, 213, 4, 218, 5, 3, 22; SCH 135 Cor
nelia Maria; RO 2 Dolfijn; HD 180, 84; WR
33, 34; AM 16, 18, 17, 26; BU 33; UK 4, 99,
3; TX 14; KW 8 Deining, 159 Java, 104
Vrouw Dirkje, 125 Petronella, 155 Arie,
129 Balie, 138 Wilhelmina 2, 147 Wilhel-
mina 3, 19 Dirk, 89 Willempje, 166 Gebroe
ders, 126 Agatha Aide, 70 Nelly Marie, 84
Jan, 107 Jacoba. 26 Concordia, 17 Arie
Nico, 108 Gebroeders, 105 Jacoba, 65 Willy
Alida, 69 Saturnus, 162 Vier Gezusters, 28
Verwachting, 169 Aleida, 25 Wilhelmina I,
114 Avontuur, 44 Rijnmond 3, 59 Floris, 49
Elizabeth, 91 Alida, 10 Adrianus, 76 Excel
sior, 168 Eendracht, 170 Zeemeeuw, 39
Helena, 64 Elizabeth, 23 Volharding, 40
Everhart Christina, 73 Nelly Marie, 24 Cor
nells, 35, 92, 165, 128, 77, 30, 62, 98, 68, 53,
72, 21, 79, 210, 60, 71, 27, 133, 88.
Oud-wethouder W. F. Visser kan met voldoening over de binnenplaats van het
tehuis wandelen, dat „zijn" tehuis werd.
Kanaal- en Noordvisserij
De zeemeldingen moesten door plaatsge
brek enige dagen achterwege blijven. Hier
volgt alsnog een kort overzicht.
Vrijdag: De haringvisserij was zeer wis
selvallig. De „Gelria" had een dagvangst
van 500 manden, de „Vios" 150 en de „Dirk
je" en „Deining" 100 manden. Om de Noord
was de visserij minder: dagvangsten van
150200 manden hoops. Enige trekken:
Flamingo 2 x 20 manden hoops, Bergen
60 hoops, Batavia 25 en 40, Abraham 40,
Claesje 20 en 10. De visserij op kleine haai
werd beëindigd.
Zaterdag: Geen al te beste haringvisserij
in het Kanaal voor de trawlers: de „Her
man" had een dagvangst van 50 manden.
Om de Noord werden dagvangsten van 200
400 manden hoops scheep gehaald. Zater
dagnacht lagen alle trawlers te steken we
gens het slechte weer. Overdag meldde de
„Tzonne" een trek van 100 hoops, „Flamin
go" 40 en 20, „Batavia" 40, „Abraham" 80,
„Medan" 25 „Norma Maria" 80 manden
hoops.
Zondag: De haringvisserij bleef slecht:
de „Herman" 200 manden van de hele dag;
de „Vios" een trek van 180 en de „Dirkje"
150 manden. De „Deining" en „Allanwater"
deden een trek van 150 manden. De visse
rij om de Noord bleef overdag goed: 200
4Ö0 manden. De kotters hadden dagvang
sten van 150200 manden hoops, waarbij
veel makreel. De „Wiron 2" had een trek
van 30 en 20 manden, de „Pietertje" 40
manden.
Maandag: Eindelijk kwam er enige ver
betering in de haringtrawlvisserij in het
Kanaal. De „Dirkje" meldde gistermiddag
om 2 uur een trek van 175 manden, de
„Vios" 100 manden. Ook de Scheveningse
„Helena" en de „Deining" waren in de
buurt.
Automatisch sturen
Als eerste Nederlandse vissersvaartuig is
de nieuwe „Pieter" UK 244 van Rein Bos
uitgerust met een automatische stuurin
richting.
Dit nieuwe instrument onder de naam
„Martinet" neemt de mannen op de brug
veel werk uit handen. Er hoeft niet voort
durend een man aan het roer te staan, daar
men door het instellen op de vastliggende
koers het scheepje zichzelf laat sturen. Er
zijn bij het apparaat wat bij de zee
scheepvaart het gyrokompas is, is hier het
magnetisch kompas drie schakelaars
aangebracht. Met de eerste schakelt men
het apparaat in; met de tweede is het mo
gelijk tussentijds bij te sturen en bij het
indrukken van de derde schakelaar blijft
het schip zo ver „uithalen" als men op de
knop drukt. De UK 244 vist in span met de
UK 243 en de eerste bevindingen met de
„Martinet" schijnen zeer gunstig te zijn ge
weest tijdens de visserij in het Engelse Ka
naal.
Het blijft slecht
Bij zestig Duitse trawlers, die gisteravond
liet „dorpje
in de stad IJmuiden: een monument in baksteen, een haven
voor de oude dag.
In samenwerking met de Beverwijkse
Boekhandel en de Vereniging tot Bevorde
ring van de Belangen des Boekhandels,
heeft de afdeling van het Instituut voor
Arbeiders Ontwikkeling in het zaaltje van
„Terpsichore" haar eerste avond van het
Winterprogramma haar leden en andere
belangstellenden voor gezet.
En het was een goed begin. Mevrouw
Harriet Freezer uit Bilthoven was bereid
gevonden om deze avond te verzorgen met
een lezing over „Het geluk zit in een klein
hoekje." Door een misverstand had zij
echter een andere lezing meegenomen en
we geloven dat de aanwezigen daar geen
berouw om hebben gehad. Want over het
onderwerp: „Mannen, vrouwen en men
sen," heeft mevrouw Freezer zulk een ont
wapenende hoeveelheid geestigheden ge
debiteerd, dat velen nog vaak aan deze
avond zullen denken.
In de eerste helft van haar spitse cause
rie liet mevrouw Freezer uitkomen de vele
verschillen tussen mannen en vrouwen.
Volgens geleerden staat het vast, dat een
vrouw 67 percent van de spierkracht bezit
van de mannen De biologische superio
riteit van de vrouw staat overigens wel
vast,, en echt niet alleen door minder kleu
renblindheid. Een Engelsman „met een heel
dure naam," ging mevrouw Freezer verder,
heeft het eens voor de vrouwen opgenomen
wanneer gezegd werd dat de vrouwen zo
kleumerig waren en die meneer formuleer
de het als volgt: „Als de meisjes en vrou
wen met de mannen naar de Pool zouden
gaan en ze zouden evenveel kleren aan
hebben, dan zouden de vrouwen zeker
bibberen van de kou, doch de mannen
waren bereids overleden."
Uitvoerig zette de spreekster de leefwijze
van de vrouwen uiteen, haar daarbij toet
send aan de gewoonten van de mannen,
wat herhaaldelijk de lachlust opwekte. Een
vrouw kan bijvoorbeeld in de bioscoop
naar een mooie film kijken en meteen den
ken: „O, m'n klerenEen man niet.
Die kijkt, leest, of doet iets anders, maar
bewuster. En ook deze stelling werd dan
van de humoristische kant bezien.
Een vrouw denkt en zegt dat ook vaak
dat wij leven in een wereld die gere
geerd wordt door mannen, zo ging de
spreekster voort. Onderwijzers, tandartsen,
Kamerleden, ministers: een vrouw ziet al
tijd maar mannen. Doch zou het in feite
niet de vrouw er achter zijn, vroeg ze zich
af: de vrouw bepaalt wat de man moet
dragen, wat hij moet eten en dat is nog in
het oneindige aan te vullen. Zelfs na de
dood van de man, vraagt ze nog: „Wat
heeft hij nagelaten?" Somtijds behandelt
de vrouw haar huisgenoten echter als een
troepje zwakzinnigen, zei mevrouw Free
zer; eigenschappen zouden „complexen"
zijn en de kinderen wordt in de regel een
„patroon" voorgelegd, waarnaar ze moeten
leven. Mevrouw Freezer besloot haar eerste
gedeelte met een uitspraak uit de oudheid,
welke aldus luidde: „God zag Adam, nadat
Hij hem geschapen had en zei: dat kan ik
beter en schiep toen de Vrouw."
Na de pauze bleek het dat het ook moge
lijk was alles van een andere kant te be
zien en hierbij kwamen de dames er niet
zo goed af. De spreekster liet daarin ook
uitkomen dat thuis alles gerust wel
„draait," al is de moeder er eens niet. In
dit gedeelte werden de minder goede eigen
schappen van de vrouw in het licht gesteld
en het lijkt ons beter dit maar aan de fan
tasie van de mannen over te laten.
Het was een succesvolle avond en de
dankwoorden welke de voorzitter van het
Instituut, de heer F. Bruijns, aan het slot
tot mevrouw Freezer richtte, waren zeker
namens alle aanwezigen.
De kantonrechter mr. Th. F. Raedt te
Haarlem heeft Maandag uitspraak gedaan
in de zaak tegen een Haarlemse koopman,
die nylonkousen afleverde en de afnemers
in de gelegenheid stelde bonnen te ver
kopen, waarop nieuwe kousen gekocht kon
den worden en hem wegens overtreding van
de loterijwet veroordeeld tot een geldboete
van 1500, subsidiair drie maanden hech
tenis. Volgens de kantonrechter heeft de
Haarlemmer uit winstbejag gespeculeerd
op anderen. Het aantal slachtoffers zal op
de duur groot worden, hoewel het verlies
niet groot is en men het grotendeels aan
zichzelf te wijten heeft, dat men de dupe
wordt.
De zaak is veertien dagen geleden behan
deld en toen had de ambtenaar van het
openbaar ministerie mr. H. Lagerwaard
een geldboete van 2500, subsidiair drie
maanden hechtenis geëist. Verdachte werkt
Voor ratten geen genade
Van 14 tot 21 December zal in vele ge
meenten van ons land weer een gevoelige
slag worden toegebracht aan de horden van
staatsvijand nummer één onder de knaag
dieren: de bruine rat.
Wil deze campagne slagen dan is een
ieders medewerking noodzakelijk, in de
eerste plaats, dié van land- en tuinbou
wers. Wie dus ratten in de woning of op
het bedrijf vindt, geve daarvan dan ook on
verwijld kennis aan de gemeente. Ook al
zijn het er slechts enkele, want bedenk dat
één rattenpaar in een jaar tijd 150200 na
komelingen kan hebben.
Er zijn redenen te over om de bruine
rovers voortdurend te lijf te gaan. Bezor
gen de ruim elf millioen Nederlandse rat
ten ons land niet een jaarlijkse schadepost
van vijftig tot zeventig millioen gulden?
En zou het een prettig idee voor een
landbouwer zijn, dat hij van elke hectare
land, een derde deel bewerkt ten gerieve
van de familie rat?
Denkt voorts aan de besmettelijke ziek
ten, die door de bruine rat op het vee en de
mens kunnen worden overgebracht.
Nog steeds zijn er te veel personen die
een zekere mate van schaamte bezitten ten
aanzien van de aanwezigheid van ratten op
hun bedrijf. Geheel ten onrechte. Iedereen,
en dit betreft zeker land- en tuinbouw,
heeft vroeg of laat met dit ongedierte te
kampen en dan geldt: ratten hebben is geen
schande, ratten houden des te meer.
Straks in December moeten tijdens de
landelijke actie ter bestrijding van de
bruine rat de handen ineen geslagen wor
den. Immers, wordt op een bepaald bedrijf
het ongedierte verdelgd en de buurman
blijft passief toezien, terwijl ook hij „goed
onder de ratten" zit, dan kan de eigenaar
van het eerste bedrijf een maand later op
nieuw beginnen. Dus: Vergeefse moeite,
als gevolg van buurmans passiviteit.
Slechts een aaneengesloten front, dat
wil zeggen een gezamenlijke en gelijk
tijdige verdelging, zal een bepaalde streek
duurzaam van het ongedierte kunnen zui
veren.
volgens een speciaal systeem, dat volgens
de kantonrechter de vorm van een sneeuw
bal aanneemt. Als men van een kennis een
bon van een gulden heeft gekocht, kan men
de nylonkousen bestellen. Men ontvangt
een paar kousen en een kaart met vier bon
nen tegen betaling van 4. Het is mogelijk
dit bedrag terug te krijgen door de bonnen
te verkopen.
In zijn vonnis heeft de kantonrechter
overwogen, dat de ondernemer aan het
sneeuwbalsysteem geen einde kan maken,
zonder in financiële moeilijkheden te ge
raken. Indien alle bezitters van kaarten
er in zouden slagen vier bonnen të ver
kopen, dan zouden er na ae dertiende
ronde (eerste ronde 4, tweede ronde 16,
derde ronde 64, vierde ronde 256 enzo
voort) meer dan zestien millioen kaarten in
omloop zijn, hetgeen meer is dan het aan
tal inwoners van Nederland. Aan te nemen
is, dat velen twee of meer kaarten ver
kopen, maar toch is het te verwachten, dat
de markt op de duur verzadigd wordt Ver
dachte heeft meegedeeld, dat hij reeds
honderdduizend kaarten in omloop heeft
gebracht en volgens de kantonrechter zal
de laatste groep het gelag moeten betalen,
omdat de ondernemer tenslotte niet in
staat zal zijn de zaak af te wikkelen.
Voorts heeft de kantonrechter overwogen
dat de deelnemers niet in staat zijn in
vloed uit te oefenen op de winstkans. Dat
kan gebeuren, als zij er mee ophouden de
bonnen verkopen, als zij zich onvoldoende
inspannen ze aan de man te brengen of zij
in hun pogingen niet slagen. Dat zal ver
zadiging van de markt vertragen, echter
niet voorkomen.
De kantonrechter was van oordeel, dat
de deelnemers geen overwegende invloed
kunnen uitoefenen op de winstkans, het
geen volgens artikel 1 der loterijwet vraagt.
De loterijwet is overtreden en daarom dient
een veroordeling te volgen.
Mr. S. Groen, die als verdediger optrad,
is voornemens namens zijn cliënt beroep
aan te tekenen. De zaak zal dus binnenkort
door de Haarlemse rechtbank behandeld
worden.
ADVERTENTIE
in alle uitvoeringen
KENNEMERLAAN 60—62
De raad der gemeente Amsterdam heeft
in zijn vergadering van gisteravond het
voorstel goedgekeurd tot het verlenen van
een garanitie-subsidie in een eventueel
tekort tot een bedrag van ten hoogste
f 50.000 aan de stichting Internationale
Schaaktraditie van Amsteradm ten behoeve
van de schaakwedstrijd om het candidaat-
wereldkampioenschap, van 25 Maart tot half
Mei 1956 in Amsterdam te houden. De voor
waarde tot deze garantie-subsidie is, dat
uiterlijk 1 December door de stichting ten
behoeve van deze schaakwedstrijd f 25.000
op andere wijze zal zijn bijeengebracht.
de dagvangsten doorgaven, waren er zeven
met een vangst van meer dan 300 manden
haring. Een tiental trawlers had een dag
vangst van 100 manden en de rest gaf een
dagvangst van 50 manden of meestal niets
door.
Alleen de „Otto Bertram" had een mooie
dag en meldde trekken van 150 en 200
manden. Er is wel haring, maar ze zit te
hoog. Af en toe is een plekje aan de grond
op het echolood, maar wanneer dan de
hele vloot er op af komt, kan men een trek
doen en is de haring vertrokken. „De ha
ringen worden steeds verstandiger; de men
sen denken dommer," zei een Duits schip
per gistermiddag. „Je zou ze (die haringen)
allemaal een dieplood om d'r kop doen, dan
zakken ze wel", voegde schipper P. Korbee
van de „Vios" daaraan toe. En schipper N.
Korbee van de „Hennan" dacht er al aan
alle flessen azijn van de vloot op te kopen
om de paar honderd kisten haring van de
eerste reisdagen in het zuur te zetten
„Dan kan ik nog een paar weken aan deze
reis knopen," zei hij, „kunnen we het rek
ken tot Kerstmis". Waarmee de humor on
danks de slechte vangsten nog niet van de
vloot is verdrongen.
Nachtvangsten van de loggers
Rein 40 kg tong en 3 m. vis; Victoria 40
kg en 3 m.; Hermina 4 45 kg en 4 m.; Alice
40 kg en 2 m. en een trek verspeeld; Willy
Alida 40 kg en 2 m.; Albatros 70 kg en 6 m.;
Gerda Marianne 40 kg en 4 m.; Prinses
Beatrix 6 kg en 2 m.; Twee Gezusters 40
kg en 2 m.; Adriana Catharina 45 kg en 3
m. Kon. Juliana 60 kg en 5 m.; Jacoba KW
105 80 kg en 5 m.; Jana 60 kg en 2 m.; Vier
Gebroeders 80 kg en 4 m.; Nehim 1 60 kg
en 4 m.; Nehim 3 60 kg en 5 m.; Cornelia
Adriana 60 kg en 5 m.; Nehim 4 stoomt
nog; Hoop 1 50 kg en 3 m.; Hoop 2 70 kg
en 5 m.; Stern 16 k. hrg. (naar Breskens);
Tinny Dieuw 100 kg en 5 m.; Jan Willem
40 kg en 3 m., pech gehad; Zeearend 70 kg
en 5 m.; Alida Jacoba 10 k hrg.; Arendje
50 kg en 3 m. vis, buik eruit en stuk; Wil
lem 4 k. hrg.; Leendert Jacoba 2 k. hrg.
Haringvangsten SCH. loggers
De Scheveningse loggers hadden van
nacht de volgende vangsten: SCH 25 wei
nig vangst, 37 weinig, 45 weinig, 84 weinig,
140 weinig, 297 geen vangst, 399 weinig,
9 weinig, 40 weinig, 48 weinig, .99 weinig,
233 geen vangst, 262 geen vangst, 79 weinig
vangst, 361 geen vangst.
Uit halve vleet: SCH 332 2, 36—20, 53—
10, 107—10, 353—10, 19—12, 35—20, 69—20,
130—10, 210—10, 247—30, 247—20, 249—50,
250—15, 310—50, 312—6, 132—12, 49—7,
51—2, 133—10, 285—10, 32—7, 141—4,
1868. De SCH 247 had 8 k. uit 20 netten.
Haringvangsten KW-loggers
De Katwijkse vleetloggers hadden van
nacht de volgende vangsten: KW 7017 k.,
161—25, 168—2, 170—10, 173—4, 15—5,
110—15, 2—40, 39—5, 41—15, 74—130,
2—80, 3—15, 14—10. 73—12, 147—20, 47—
20, 54—5, 57—17, 22—30, 45—13, 127—51,
175—20, 18—15, 67—5, 83—5, 141—75,
167—4, IJM 74—7, 75—15, 283—2.
Uit halve vleet: KW 16—10 k., 129—17,
163—10, 123—40, 44—2, 97—25, 29—10,
49—5, 6—40, 9—10, 23—8, 25—15, 138—30,
38—60, 37—17, 151—70.
Uit gedeelte van de vleet: KW 403 k.
uit 40 netten; 7870 k., nog 25 netten; 95
70 k., nog 20 netten.
Binnengekomen
IJM 16 Bergen. 239, 205, 249, 213, 202,
318, 206; KW 47 Noordzee; HD 180; UK 4,
90; SPM 196 „Colombier"; Z. 510 Belg, zen
der stuk.
De agenda van de openbare vergadering
van de raad der gemeente Beverwijk op
Woensdag 30 November 1955 's avonds om
7.30 uur ten stadhuize, vermeldt:
Aanbieding begroting 1956, met daarbij
behorende bedrijfsbegrotingen.
Voorstel tot vaststelling opnieuw van de
verordening op de heffing en invordering
van marktgel'den op de goederenmarkt; tot
wijziging van de tarieven van het gasbe
drijf in verband met wijziging van de Wet
op de Omzetbelasting; tot beschikbaarstel
ling van een crediet voor het aanbrengen
van openbare verlichting langs de Pijp-
kade; voor electrificatie van de staatver-
lichting langs de Iepenlaan en een gedeelte
van de Populierenlaan; en voor de aanschaf
fing van een ladder-auto ten behoeve van
het gasbedrijf.
De volgende prae-adviezen van Burge
meester en Wethouders naar aanleiding van
ingekomen aanvragen ex. artikel 72 van de
Lager-onderwijswet 1920, komen in be
handeling: a. het R.K. Kerkbestuur van Re-
gina Caeli, voor de stichting van een nieuw
schoolgebouw; b. het R.K. Kerkbestuur van
Onze Lieve Vrouw van Goeden Raad, voor
de stichting van een nieuw schoolgebouw;
c. het bestuur van de Chr. school aan de
Meeresteinstraat, voor verbetering van de
verlichting; d. het bestuur van de scholen
van de Hervormde gemeente, voor aan
schaffing van leermiddelen ten behoeve
van het onderwijs in de lichamelijke oefe
ningen op de Ireneschool; e. het bestuur
van de R.K. jongensschool voor uitgebreid
lager-onderwijs, voor het aanbrengen van
een inrichting voor verduistering van een
schoollokaal; f. hetzelfde schoolbestuur
voor vernieuwing van het dak van de rij
wielbergplaats.
Er is voorts een voorstel van B. en W. tot
het toestaan van een crediet voor de in
richting van de o.l. Wolff en Dekenschool
en tot vaststelling van de bedragen, bedoeld
in artikel 55 ter, eerste lid, van de Lager-
onderwijswet 1920, over 1954; tot vaststel
ling van de bedragen, bedoeld in artikel
103, tweede lid, van de Lager-onderwijs
wet 1920, over 1954; tot vaststelling van de
vergoedingen aan de besturen van bijzon
dere lagere scholen voor beloning van vak
onderwijzers over 1954 en tot vaststelling
van de bedragen, bedoeld in artikel 35 van
het Besluit Buitengewoon l.o. 1949, over
1954.
Een voorstel inzake subsidiëring van de
Stichting voor R.K. Avondonderwijs St.
Augustinus te Haarlem wordt gevolgd door
een voorstel tot verhoging van de presentie
gelden voor de leden der stembureaux en
een voorstel tot vaststelling van een veror
dening op de heffing en invordering van
rechten voor het verstrekken van inlichtin
gen uit de bevolkingsregisters enz. De acht
tien punten lange agenda wordt besloten
met een voorstel inzake beschikbaarstel
ling van een crediet voor de stichting van
een gebouw voor het informatiebureau van
de V.V.V. te Wijk aan Zee; een voorstel in
zake vaststelling van straatnamen in het
uitbreidingsplan Oud-Sportpark II 1955 en
de mededelingen en ingekomen stukken.
