Theehuisj es of „koepels" in de achttiende eeuw
van de mannequin
De Clematis, een mooie klimplant
Visserij - varia
Agenda voor
Velsen
ONZE TUIN- EN KAMERPLANTEN
Op luxueus buitenleven volgde de verarming
Prettige oudejaarsviering
van Plaatwellers
Medische diensten
tijdens het weekeinde
Kinderfilmmiddag van de
bestuurdersbond IJmuiden
In 65 dagen alleen over de
Atlantische Oceaan
Keurmeester Van Ley den
van alle kanten gehuldigd
MOllNDIJK'S
KAPSALONS
Agenda voor Beverwijk
VRIJCAG 3 0 DECEMBER 1955
<V
oor
de^O
rouw
IN EEN IIÖTELKAMER lopen drie
meisjes met een uitdrukking van ge
spannen aandacht op de jonge ge
zichtjes heen en weer. Ze zijn volle
dig geconcentreerd. Telkens als ze bij
de wand komen, maken ze een halve
draai en vervolgen in dodelijke ernst
hun eentonige marathon.
Dit is de eerste indruk, die wij op
doen bij het betreden van een kamer
in Hotel Royal te Haarlem. We zijn
namelijk binnengelopen op een les
van het instituut „Paris", dat ook te
Haarlem een cursus geeft voor toe
komstige mannequins.
Plet lijkt een beetje vreemd voor
wie er zo nuchter middenin valt,
maar de noodzakelijkheid van dit als
maar lopen wordt ons spoedig dui
delijk.
„DIT IS DE EERSTE LES van deze
cursus", vertelt de lerares, „en het le
ren lopen en de juiste houding krijgen
zijn de belangrijkste onderdelen". En
tot een blondje met een paardestaart:
„Pas op uw voet, u maakt er te veel
ballet van". Dan in het algemeen: „Lo
pen vanuit de heup en niet naar de
grond kijken".
Terwijl de meisjes moedig verder
oefenen en zoetjesaan heel wat meter-
tjes afleggen, krijgen wij bijzonderhe
den te horen van de rest van het pro
gramma: het leren draaien, het tonen
van mantels, stola's e.d., het manoeu
vreren met een papaplu, het „nemen"
van trapjes, het ondervangen van moei
lijkheden met wijde rokken, de make
up en nog heel wat meer. Het zijn alle
maal punten van belang op de lange
weg naar de goede houding, wat weer
met zich meebrengt de vergroting van
het zelfvertrouwen een zeer belang
rijk punt voor een mannequin!
„Neemt u iedereen aan, die zich aan
meldt?"
„Wanner er meisjes komen, die echt
niet geschikt zijn, bijvoorbeeld omdat
ze de minimumlengte van een meter
vijfenzestig niet halen of omdat ze een
bril dragen, beginnen we er niet aan.
Ze zouden toch nooit ergens show kun
nen lopen en het zou onverantwoorde
lijk zijn ze nog enige illusie te geven.
Maar we hebben ook leerlingen, die een
cursus volgen zonder ooit de bedoeling
te hebben mannequin te worden. Zij
willen zich gemakkelijker leren bewe
gen, wat van groot belang kan zijn
voor een privé secretaresse of vrouwen
in een representatief beroep en zelfs
voor huisvrouwen, die juist dat tikkel
tje houding missen".
Dat klinkt ons helemaal niet vreemd
in de oren. In Amerika zijn er heel wat
vrouwen, die zogenaamde charm-cur-
sussen volgen en al wordt het daar mis
schien wat overdreven, er zit toch iets
in ernaar te streven zo aantrekkelijk
mogelijk voor de dag te komen en in
ieder geval een zekere gemakkelijkheid
van beweging te krijgen.
Een mannequin hoeft niet bepaald
een uitgesproken schoonheid te zijn.
Wel moet zij persoonlijkheid en stijl
bezitten. Zijn de aanleg en de feeling
in principe aanwezig, dan zal zo'n meis
je wel slagen. Vereisten zijn, dat de can
didate toont goed te kunnen poseren en
„lopen" en tevens het juiste gevoel heeft
voor de keuze van accessoires, kapsel
en opmaak.
STEEDS MEER MEISJES voelen zich
aangetrokken tot het beroep van man
nequin en fotomodel en de vraag ernaar
stijgt eveneens voortdurend. Is men na
de opleiding (vijftien lessen) geslaagd
voor het huisdiploma, dan kan men zich
nog slechts als leerlinge beschouwen.
Meestal begint men clan als pasdame bij
een confectiefabriek. De diverse oplei
dingsinstituten zoi-gen tevens voor het
onderbrengen van hun leerlingen. Het
begin is dus meestal een „vaste baan",
maar de mannequin, die enige bekend
heid heeft verkregen, werkt in de regel
„free lance".
Routine doet men geleidelijk op;
doorgaans blijft men wel enkele jaren
leerlinge. Dit is trouwens een zuiver
persoonlijke kwestie: sommigen blijven
altijd pasdame, anderen klimmen steeds
hoger op de wankele ladder van Vrou
we Mode. Er zijn er ook, die zich spe
cialiseren als fotomodel of als lady
speaker op shows.
Korte tijd geleden werd een Neder
landse Bond van Mannequins, de Ne
boma, opgericht, die zich tot doel stelt,
de belangen van de leden te behartigen
en het vak te beschermen. De Neboma,
waarbij ook het opleidingsinstituut „Pa
ris" is aangesloten, zal zich o.a. bezig
houden met de sociale positie van de
mannequins, ook wat de wetgeving be
treft, het vaststellen van honorarium
schalen voor leerlingen, geroutineerden
en all-round krachten, het regelen van
de onkostenvergoeding (nogal eens een
moeilijk punt) en het bijstand verlenen
bij geschillen. Het beroep van manne
quin, dat tot nu toe onbeschermd was,
zal hierdoor voor velen zeker aantrek
kelijker worden.
Keren wij even terug naar ons uit
gangspunt: de hotelkamer. Inmiddels is
een nieuwe groep gearriveerd en drie
donkere zusjes en een blondje doen nu
hun eerste oefeningen. Twee van de
zusjes hebben de eerste les al gehad en
hebben de derde in hun enthousiasme
meegesleept. Thuis hebben zij al ijverig
geoefend héél belangrijk en daar
bij natuurlijk commentaar van de hele
familie gekregen.
ALS WE AANDACHTIG TOEKIJ
KEN, zien we, dat het langzamerhand
iets beter gaat. Gemakkelijk is goed lo
pen allerminst, al lijkt het voor een bui
tenstaander zo eenvoudig. Vooral die
eerste schreden op het moeilijke pad en
dan het elegant draaien: het rechter
been achter het linker, gewicht over
brengen op het rechterbeen en met links
te beginnen weer verder lopen. Het
klinkt niet ingewikkeld, maar dat is
slechts schijn
„Valt het nogal mee?" vragen we het
blondje. Ze antwoordt mismoedig, dat
ze moeite heeft haar evenwicht te be
houden. Een van de zusjes vertelt ons
flink spierpijn te hebben gehad van het
oefenen thuis „maar ik heb het nu
toch al een tikkeltje beet, geloof ik".
Dan komt er een klein intermezzo:
een papa kijkt even om de hoek, een
beetje wantrouwend, om te zien wat er
met zijn dochter gebeurt. Hij is spoedig
gerustgesteld en gaat opgelucht heen.
TINEKE RAAT
Een afbeelding
van een thee
huisje, zoals we
die in de om
geving van
Utrecht langs
de Vecht nog
kunnen aan
treffen.
Men zou de 18de eeuw ten aanzien van ons land ook de „eeuw van de tuin" kun
nen noemen. Onze gewesten waren letterlijk bezaaid met ontelbare prachtige bui
tenverblijven, parken en lusthoven, aangelegd in de overdadige en enigszins prot
serige stijl van de beroemdste Franse tuinarchitect der 17de eeuw, Le Nötre. In
zijn „bouwplannen" met veel wiskunstig figuurwerk, geknipte heesters, beelden,
parterres, enz. vond men veelal de koepel oftewel het later zo genoemde theehuisje:
het rustpunt, waar de gélukkige bezitter zich kon verlustigen in al dat schoons.
Men plaatste de gebouwtjes bij voor
keur langs het water met het oog op
roeien en vissen, doch vooral om het
verkeer van trekschuiten en plaisier-
jachten gade te slaan. Niet slechts langs
de Vecht (waar het grootste aantal thee
huisjes behouden bleef), doch ook langs
het Spaarne en de Amstel, genoten de
welgestelde luyden in hun miniatuur
huisjes van de vreugden van het „bui
tenleven".
Jhr. C. H. C. A. v. Sypesteyn, die in 1910
een boek over Oud-Nederlandse Tuin
kunst het licht deed zien, kocht destijds
een koepel, die in Haarlem aan het
Spaarne stond en gaf deze ten geschen
ke aan het Rijksmuseum te Amsterdam,
waar men het voor de 18e eeuw zo ka
rakteristieke theehuisje nog steeds in de
tuin kan bewonderen. Men vindt dit
type met de driehoekige voorgevel van
Tuin en huis vormen een meer har
monisch geheel indien klimplanten wor
den aangewend; de Clematis is wel een
van de mooiste soorten. Die voldqet
vooral op een beschutte standplaats en
dan graag zo: de voet in de schaduw en
het hoofd in de volle zon. Onder aan de
voet pleegt men wel eens een oude dak
pan te plaatsen, doch vroeg in de voor
zomer kunnen ook eenjarige zomerbloe
men ter bescherming gepoot worden. De
grootbloemige blauwe Clematis zal u
wel het meeste voldoen, doch thans
heeft men allerlei tinten en vooral de
licht lila kleuren zijn erg mooi. De pur
peren kleuren en vooral de witte tinten
komen goed tot hun recht tegen een
donker groene achtergrond.
Naast deze grootbloemige soorten ko
men ook vele anderevoor: Clematis mon-
tana var. rubra wordt alleen gekweekt
om de fraaie licht rose vlinderachtige
bloemen die in grote getale verschijnen.
Een snel groeiende klimplant waarmee
men spoedig een flinke ruimte kan laten
begroeien. De Clematis laat zich over
het algemeen niet zo gemakkelijk ver
planten en daarom wordt ze door de
bloemist al in pot gekweekt. Na ont
vangst slaat u de pot dan stuk zonder de
wortelkluit te beschadigen en dan kan
ze in voedzame grond gepoot worden.
De Clematis; een rijk bloeiende
klimplant.
gebeeldhouwd zandsteen en hoge ven
sters ook nog wel elders: o.a. langs de
Vecht en in enkele tuinen van de Am
sterdamse binnenstad in dit laatste
gebied zijn de huisjes soms bewoond of
werden door kunstenaars dankbaar als
atelier aanvaard.
Men kan natuurlijk verschillende vor
men onderscheiden, doch over het alge
meen vindt men steeds in architecto
nisch opzicht het grondprincipe van een
bepaald type terug.
Toen in het laatst van de 18e en voor
al in de 19e eeuw de Engelse land
schapsstijl onder het devies „terug naar
het natuurlijke" onze tuinen ging be-
invloeden, ging men ten aanzien van de
theehuisjes ook de strenge vorm ver
foeien en doken de meest fantastische
creaties op. Een karakteristiek voor
beeld uit deze overgangsperiode vonden
we in het boekwerk „24 printteekenin-
gen met couleuren verbeeldende Hol-
landsche buitenplaatzen met derzelver
Beschrijvingen na het leeven geteekent
en in plaat gebracht door H. Numan".
(Amsterdam 1797).
Het gaat om het buiten Karssenhof
onder Ouwerkerk aan de Amstel, waar
bij een grote, volgens de Corinthische
Orde in 1790 gebouwde ronde theekoe
pel staat afgebeeld „50 voeten hoog en
30 voeten in doorsnede". De vreugden,
die de bewoners in dit bouwwerk be
leefden wordt in een begeleidende
Franse en Nederlandse tekst als volgt
omschreven: „het zeer uitgestrekte ge
zicht over de geheelen rivier den Am
stel en den daarlangs liggenden Rijd-
weg, 't welk een geduurige verwisseling
van voorwerpen aan het oog verschaft,
door de bestendige verandering van
voorbij varende trekschuiten, plaisier-
jachten en zeilschepen, terwijl de weg
met eene onafgebroken reeks van Rijd-
tuigen en Waandelaaren geduurig als
een bewegend schilderij oplevert, ver-
leevendigen de bevallige schoonheid van
dit aanlokkelijk oord niet weinig".
Soberder van vorm vonden we de op
een andere plaat afgebeelde koepel van
het buiten „Voorland" aan de Ringdijk
in de Watergraafsmeer, blijkens de toe
lichting destijds toebehorende aan de
Weledele heer Pieter van Winter NZ,
oud Bewindhebber der Oost-Indische
Compagnie, ter Kamer Amsterdam, enz.,
enz. („Deze Plaats streelend voor be-
minnaaren der Tekenkunste"). Ook hier
gaf de „Coupel gelegentheit de onop
houdelijke menigte voorbijgangeren en
rijtuigen dezer groote route, van nabij
gade te slaan". Overigens bezat de heer
Van Winter nog een „tweede Coupel,
aan het stille Land, gelegen als op een
verheven Terras".
De koepel is allerminst een uitvinding
van Le Nötre geweest, want streng ge
nomen heeft deze koninklijke tuinarchi
tect (zijn naam blijft o.a. verbonden aan
parken als St. Germain, Fontainebleau
en Versailles) zelf niets uitgevonden,
maar ongemeen knap allerlei stijlen uit
verschillende landen tot een eigen sys
teem verwerkt.
Toen de glorie van deze man van de
Louis XIV-stijl in Frankrijk reeds taan
de, begon Nederland, dat lang had vast
gehouden aan de eveneens fraaie tuin
architectuur van de 17e eeuw (hoeveel
buitenlandse bezoekers hebben ook deze
bezongen!) zijn denkbeelden toe te
passen. Ook later, toen de Europese
„tuinmode" door Engeland gedicteerd
werd, voelde men er eerst weinig voor
om de met veel kosten en moeite aan
gelegde Le Nötre-tuinen te laten ver
dwijnen. Maar allengs veranderde de
smaak; de tijden van welvaart en weel
de bleken bovendien voorbij. Er kwam
ellende en verarming; mede door de
komst der Franse legers, de latere in
lijving bij Frankrijk en het zogenaamde
continentale stelsel, dat de handel ver
nietigde. De kostbare tuinen kwamen in
verval; in later jaren werden de ver
waarloosde parterres en slecht gesnoei
de heggen, vele beelden en soms ook
de koepels opgeruimd en deed de
„natuurstijl" zijn intrede. Met het weel
derige buitenleven was het ten enen
male afgelopen evenals met een tuin
kunst, die de hele wereld eens bewon
derde en die men merkwaardigerwijs
weer als iets eigens van Nederland was
gaan zien.
Tot slot willen we iets zeggen over de
geschiedenis van de koepels. Reeds op
miniaturen uit het begin van de 15e
eeuw vindt men kleine stenen of houten
gebouwtjes, die op zichzelf staan of te
gen de muren zijn aangebouwd.
Het is interessant om in dit verband
een oude gravure te vermelden van een
zogenaamde „liefdestuin" van de „Meis
ter der Liebesgarten" (een werk uit om
streeks 1450 van een onbekende Vlaam
se meester), waarop we meerdere ten
ten en een loofkoepel vinden afgebeeld,
waarvan de takken tot een loofdak in
een gegroeid zijn.
Nadat de loofkoepels tot gemeengoed
geworden waren in de 16e eeuw kwa
men de weelderige ronde Renaissance-
koepels in zwang: karakteristiek was
het door vijf of zes kolommen gedragen
veelal begroeide en met een beeld
versierde ronde koepeldak.
In de 16e eeuw begonnen de gezetelde
burgers er buiten de wallen der stad al
lerlei tuinen op na te houden en zij
plaatsten daar gesloten koepels. Hier
vond men temidden van vruchtbomen
en bloemen beschutting bij slecht weer
en kon men tevens de vrienden ontha
len op thee, of wijn. Er waren zelfs
koepels, waaronder een wijnkelder lag,
die via een vloerluik te bereiken was
een voorbeeld, dat in de 18e eeuw nog
wel eens navolging gevonden heeft.
Foto's haalden Sint Nicolaas-actie
in herinnering terug
De jaarlijkse gewoonte van de Perso
neelsvereniging „De Plaatwellerij" om ge
zamenlijk het oudejaar te vieren werd
Donderdagavond voortgezet in het gemeen
telijk ontspanningslokaal aan de Van Die
penstraat met leden en hun dames en eni
ge leden van de staf.
Deze avond droeg, zoals voorzitter C.
Luttik in zijn openingswoord mededeelde,
een ietwat bijzonder karakter als gevolg
van de bijzonder geslaagde Sint Nicolaas
actie voor het kinderhuis „Oosterweide" in
Zaandam, waarvan eerder al in het schaft
lokaal van het bedrijf een overzicht was
gegeven, maar waarin nu ook de dames,
die zoveel daadwerkelijke steun en mede
werking aan deze actie verleenden, min of
meer direct deelgenoot werden gemaakt
door een foto-reportage.
De medewerking van het personeel en
de dames was zó verbijsterend geweest, dat
zelfs nog een kindertehuis in Haarlem, dat
wegens een droeve omstandigheid dreigde
buiten de Sint Nicolaasactie te vallen, in de
geschenken-actie kon worden betrokken
en daar nog eens 22 kinderen gelukkig
werden gemaakt. De heer Luttik merkte
op, dat de Plaatwellerij zich als één grote
familie van haar beste kant heeft laten
zien. Namens het kinderhuis „Ooster
weide" en zijn directrice zuster Boerma
bracht de voorzitter alle aanwezigen nog
eens oprechte dank.
Een pluim werd gestoken op de hoed
van de heer Schoonhoven, die een foto
reportage had gemaakt mede dank zij de
medewerking van directeur ir. Clausen. Ir.
Clausen heeft hieraan veel werk gehad
maar ook veel plezier beleefd onder meer
door de ontwikkeling van de films. De
plaatjes, bijzonder geslaagde kleurenopna
men, lieten de aanwezigen dit festijn nog
eens meeleven; fototechnisch was dit knap
werk.
Na de pauze volgden kien wedstrijden
om rollades, taarten, worsten, rookartike
len en gebruiksvoorwerpen.
Ir. Clausen vond voorts nog gelegenheid
een aantal foto's te laten zien van zijn Ita
liaanse reis en van de in IJmuiden gehou
den BIMIJ, die eveneens bijzonder geslaagd
waren.
IJMUIDEN
Dokters
Van de artsen zijn, uitsluitend in spoed
gevallen, van Zaterdag 1 uur tot het
spreekuur van Maandagmorgen te raad
plegen de artsen: J. H. v. Ginkel, Kenne-
merlaan 141, telefoon 4058 en D. J. Boos-
man, Stationsweg 7, tel. 4340.
Apotheken
Zondags- en nachtdienst wordt deze week
waargenomen door: Apotheek Kuylman,
Lange Nieuwstraat, IJmuiden, tel. 4204.
Verloskundigen
In spoedgevallen raadplege men tussen
Zaterdagmiddag 2 uur en Zondagavond
12 uur: Mej. J. Winter, Evertsenstraat 3,
tel. 5259 en mevr. M. Bakker, Snellius-
straat 53, tel. 5053.
VELSEN-NOORD EN BEVERWIJK
Dokters
Van Zaterdagmiddage 12 uur tot Zondag
morgen 9 uur: C. Versélewel de Witt Ha
mer, Vondellaan 60, tel. 3969.
Van Zondagmorgen tot 's avonds 12 uur
K. K. Visser, Zeestraat 96, tel. 3450.
Verloskundigen
Mejuffrouw A. Zandvoort, Bornstraat 43.
Apotheken
De Zondags- en nachtdienst wordt waar
genomen door apotheek v. d. Kolk, Zee
straat 27, tel. 3820.
SANTPOORT
Dokters
In spoedgevallen is de arts J. Stoffel,
Hoofdstraat 165, tel. 8310 te raadplegen.
Apotheken
Santpoortse Apotheek, Blomendaalsestraat-
weg 145, tel. K 2560 8249.
VELSEN
Wijkverpleging
Nieuwjaarsdag: zuster De Jong, (Drie
huis en Santpoort); zuster Gomes, Leeu
weriklaan 39 (IJmuiden Oost en IJmui
den); zuster Aardema (Vdlsen, Velsen-N.
en IJmuiden-O.), v. Rijswijkstraat 2,
K 2510 3936.
HEEMSKERK
Dokters
Van Zaterdagmiddag 12 uur tot Zondag
avond 12 uur: J. H. Schutte, Kerklaan 9,
tel. 02512 266.
Vijftig jaar N.V.V.
Ter gelegenheid van het vijftig-jarig be
staan van het N.V.V. heeft de bestuurders-
bond IJmuiden Donderdagmiddag in het
Nederlands Hervormd Jeugdgebouw aan
de Rembrandtlaan in IJmuiden-Oost een
feestmiddag voor de kinderen gehouden.
Nadat de kinderen was duidelijk gemaakt,
wat nu eigenlijk dat N.V.V. is „zoals
Stormvogels en VSV in de KNVB zitten, zo
zitten jullie vaders in het NW en als het
NW er niet was, dan moestn jullie nu al
lemaal in een grote fabriek werken" was
het ogenblik aangebroken, waarop het licht
in de zaal uitging en onder oorverdovend
gekrijs van de jeugd het eerste beeld op
het witte doek verscheen. Er werd eerst
genoten van de angstige avonturen, die een
klein ventje met zijn speelgoedolifantje be
leeft in een reusachtig dierenpark, waar
giraffes, olifanten, penguins en andere die
ren vrij rondlopen.
Het tweede filmpje bracht de kinderen
in de roezige circussfeer, waarvan het zo
moeilijk valt afscheid te nemen. Het derde,
een oud succes-nummer, was gewijd aan
een klein schooljongetje, dat het fluitje van
een ballon inslikt en daarna, wanneer hij
voor de klas een liedje moet zingen, bij
zonder vreemde gewaarwordingen opdoet.
Na een vrolijke tekenfilm brak de pauze
aan, die der traditie getrouw met
kleine stoeipartijtjes werd doorgebracht.
En tenslotte kwam dan de hoofdfilm: de
avonturen van het ezeltje Bim, dat een ar
me, eerlijke jongen moet afstaan aan een
verwend koningszoontje. Toen uiteindelijk
bleek, dat dit verwende jongetje toch nog
zijn leven betert, samen met zijn arme
vriendje twee dieven, die inmiddels ezeltje
Bim hebben gestolen, achterna zet en hen
zelfs overmeestert, toen steeg uit de zaal
een luid gejuich op, dat even later herhaald
werd en wel toen de kinderen tot de ont
dekking kwamen, dat bij de uitgang niet
alleen vele vaders en moeders wachtten,
maar ook voor ieder een zakje snoep.
OPBRENGST WATERLOO—VSV
De op Tweede Kerstdag gespeelde wed
strijd tussen Waterloo en een VSV-com-
binatie met wethouder H. de Boer als arbi
ter, bracht voor „de schoen van Bep Bak-
huys" f 54.50 op.
Pryzen van Donderdag. Heilbot 3,00—
2,15; Tarbot I 3,403,00, per kg. Schartong
4333; v. haring 25; makreel 3822; gr.
schelvis 3023; grm. schelvis 3024; kim.
schelvis 3023; kL schelvis I 3223; kl.
schelvis II 3019; wijting 228.50; gr. gul
4839; midd. gul 3327; kl. gul 2918; kl.
haai 3023; ham 12474; poontjes 3225;
kl. koolvis zw. 2818; kl. koolvis wit 4436,
per 50 kg. Gr. kabeljauw 308—204; gr. kool
vis zw. 9074; gr. koolvis wit 96—84; gr.
leng 8480, per 125 kg.
Aanvoer van Donderdag. 2 kisten tar
bot, 7 kisten heilbot, 8 kisten tongschar en
schartong, 3 kisten haring, 115 kisten ma
kreel, 1020 kisten schelvis, 910 kisten wij
ting; 105 kisten kabeljauw en gul, 30 kisten
leng, 5 kisten haai, 7 kisten ham, 16 kisten
poon, 85 kisten koolvis, 17 kisten diversen.
Totaal 2330 kisten.
Besommingen van Donderdag. IJM 20
Polderman f 15.950; IJM 85 Klaas Wijker
f 10.140; IJM 116 Eveline f 17.080; 1 trawler
met f 12.450.
ST. CROIX (Un. Press) Dr. Lindemann,
een 33-jarige Duitse arts uit Westfalen, is
na een zeiltocht van 65 dagen over de At
lantische oceaan in een achttienvoets zeil
boot in de haven van St.Croix op de Maag-
den-eilanden aangekomen. Het boetje is
gemaakt van de drijver van een water
vliegtuig.
Lindemann vertrok uit de Portugese
haven Oporto, deed Las Palmas op de
Canarische eilanden aan en zeilde toen de
oceaan over. Afgezien van zeventien dagen
tegenwind, had hij geen bijzondere erva
ringen gehad. Hij leefde van vis, conserven
en meegenomen water.
Afscheid in versierd Terpsichore
In het smaakvol versierde zaaltje van
„Terpsichore" te Beverwijk zijn heel veel
woorden van lof gesproken tot de heer J.
C. van Leyden, die de pensioengerechtigde
leeftijd bereikte en daarom zijn functie als
keurmeester aan het Openbaar Slachthuis
vaarwel moest zeggen. Met vrouw en kin
deren gezeten tussen de bloemen, was het
allereerst de directeur van het slachthuis,
de heer J. H. Naafs, die namens het gehele
personeel de scheidende keurmeester har
telijk toesprak. Zeer uitdrukkelijk deed de
heer Naafs uitkomen, dat de heer Van
Leyden, behalve een uitstekend vakman,
op deze vertrouwenspost blijk heeft ge
geven iemand te zijn met de vaste wil om
een ieder recht te doen wedervaren en zijn
onkreukbaarheid werd door een ieder
hogelijk gewaardeerd. In al de jaren dat
de heer Van Leyden zijn werk heeft ge
daan, eerst als hulpslachter, daarna hulp
keurmeester en tenslotte keurmeester, zijn
er nooit moeilijkheden geweest of ongeluk
ken. Door de prettige sfeer die hij wist te
scheppen, aldus de heer Naafs, was het
voor een ieder gezellig werken in het
slachthuis en men rtet de scheidende amb
tenaar dan ook node vertrekken. Namens
het personeel bood de heer Naafs een fraai
geschenk voor de huiskamer aan en me
vrouw Van Leyden ontving prachtige bloe
men. Namens hemzelf bood de heer Naafs
een mooie schemerlamp aan.
Namens het gemeentebestuur was de
wethouder, de heer W. Niesten, aanwezig,
die ook enige woorden wijdde aan de goede
omgangsvormen van de heer Van Leyden,
die hun stempel drukten op het gehele
bedrijf. Zowel superieuren als onderge
schikten en de slagers, zij allen zullen de
heer Van Leyden missen en het gemeente
bestuur ziet zeer ongaarne plichtsgetrouwe
medewerkers als deze vertrekken. Namens
het gemeentebestuur werden de keurmees
ter nog vele gezonde jaren toegewenst.
Zeer erkentelijk is het college voor de toe
zegging van de heer Van Leyden, dat deze
zal blijven tot dit slachthuis moet ver
dwijnen.
De heer G. de Boer, uit Amersfoort,voor
zitter van de Bond van Keurmeesters, prees
de heer Van Leyden voor het vele werk
dat deze voor de bond heeft gedaan en het
deed hem goed te mogen horen dat zijn
collega zich ook op ander gebied verdien
stelijk heeft gemaakt.
Namens de Federatie van Slagerspatroons
voerde de heer J. C. Bakker uit Wijk aan
Zee het woord en onder het aanbieden van
een1 aantal kleine geschenken, sprak deze
de hoop uit, dat de heer Van Leyden nog
lang op deze jaren mag terug zien.
Tot slot sprak de waarnemend keurmees
ter, de heer A. Kruiswijk uit Zaandam, nog
enkele hartelijke woorden, waarna de heer
Van Leyden bedankte, ook namens zijn
vrouw en kinderen, voor de waarderende
woorden die hem waren toegevoegd.
ADVERTENTIE
Santpoorterplein 1 - Tel. 19706 - Haarlem
p. f. Bus 3 en 4
VRIJDAG 30 DECEMBER
Tlialia, 20 uur: „Zeven broers zoeken zeven
meisjes".
Rex: geen opgaaf ontvangen.
ZATERDAG 31 DECEMBER
Thalia, 19 uur: als Vrijdag.
VRIJDAG 30 DECEMBER
Kennemer Theater, 19 uur: „Mambo" (één
Luxor Theater, 19.15 uur: „Gejaagd door
de wind" (één voorstelling).
W. B. Theater, 20 uur: „Aasgieren van
Texas".
Openbare Leeszaal, geopend van 15-17 en
19-20 uur.
R.K. Leeszaal, uitleenbibliotheek .van 15-18
en 19-21 uur; lees- en studieclub van 10-
13, 15-18 en 19-21.30 uur.
ZATERDAG 31 DECEMBER
Kenennemer Theater, 19 u.: „Mambo" (één
voorstelling).
Luxor Theater, 17 uur: „Gejaagd door de
wind" (één voorstelling).
W. B. Theater, 20 uur: „Aasgieren van
Texas".
Openbare Leeszaal, geopend van 10-12 en
15-17 uur.
R.K. Leeszaal, uitleenbibliotheek van 15-18
uur; lees- en studiezaal 15-18 en 19-21.30
