Een teveel aan kotters zou de
Nederlandse visserijpositie aantasten
Bescherming tegen ijs vorming
op IJsland-trawlers
Kennemer
Lantaarn
Nieuwjaarsrede drsD. J. van Dijk
Nederland kan alleen profiteren van de
diepvries-mogelijkheden via de
verre visserij
Veiser Gemeenschap
naar:
IJ mondUideoloMie
r
Gesprekjes
over
de cultuur
AUTO, MOTOR EN
SCOOTER RIJDEN
AREND REYM
r>i
ZATERDAG 7 JANUARI 1956
6
Max de Haas komt naar
Castricum
Nieuwe bedrijven
Leert goed
Nieuw systeem uitgevonden
Vijf jaar ziekenzorg - met lege beurs
Zalen zien tijdens koningsmoord
Offer op het
voetbalveld
TAXI NODIG?
BEL 5000
„Het hing in de lucht"
bij Advendo
„Onzekerheid is kenmerkend voor het visserijbedrijf. Het verloop van de haring
vangst in het zojuist geëindigde jaar is hiervan wel een overtuigend bewjjs". Met deze
woorden begon de voorzitter-directeur van het Bedrijfschap voor Visserjjprodukten,
drs. D. J. van Dijk de Nieuwjaarsrede, welke hij gisteravond op de eerste bestuurs
vergadering van het Bedrijfschap in het jaar 1956 heeft gehouden. „Het jaar 1955 zal
ongetwijfeld als een ongunstig haring-jaar worden geboekstaafd". De heer Van Dijk
zette uiteen, dat bij het begin van de nieuwe teelt, in mei 1955, de vangsten zich niet
slecht lieten aanzien. Later in het seizoen, in het bijzonder in oktober en november,
waarin de bij uitstek voor exportdoeleinden geschikte haring werd aangevoerd, waren
de vangsten echter uitermate teleurstellend. De achteruitgang van de haringvangsten
komt pas volledig tot uitdrukking wanneer de aanvoeren van gezouten en van verse
haring worden opgeteld.
Deze geringe vangsten hebben voor het prijsniveau belangrijke gevolgen gehad. De
reders en de exporteurs moesten zich dekken voor de verplichtingen welke zij reeds
voor het begin van het eigenlijke exportseizoen op zich hadden genomen. Door deze
dekkingsaankopen lagen de marktprijzen op een wezenlijk hoger niveau dan waarop
men zich, gebaseerd op de ervaring van vorige jaren, bij de afsluiting van de grote
contracten had gebaseerd.
De exporteurs tonen zich in het alge
meen enigszins gereserveerd voor het aan
gaan van nieuwe verplichtingen.
De voorzitter van het bedrijfschap voor
visserijprodukten maande tot voorzichtig
heid bij het zoeken naar de oorzaken van
de verminderde haringvangsten. Pas na
een degelijk onderzoek zal men tot de slot
som kunnen komen, of er in de haringvis
serij wellicht ook van een zekere overbe-
vissing sprake is.
Het is verheugend, aldus de heer Van
Dijk, dat het bedrijf de aangegane, zeer
belangrijke verplichtingen volledig wenst
na te komen.
Hogere exportprijzen
De haringvangsten in de teelt 1955 wa
ren belangrijk minder dan in het vooraf
gaande jaar, terwijl veel meer gezouten
haring doordraaide (in het begin van het
seizoen) dan in 1954. De voonraadpositie
was daardoor belangrijk ongunstiger. De
totale aanvoer van gezouten haring bedroeg
951.000 kantjes. Dit betekent een achter
uitgang ten opzichte van 1954 van 76.000
kantjes. Er draaiden 85.000 kantjes haring
door, tegen 66.000 kantjes in 1954. Boven
dien werden nog volgens een speciale rege
ling 15.000 kantjes rechtstreeks naar de
vismeelfabrieken gezonden.
De verminderde hoeveelheid voor export
beschikbare haring heeft nog geen grote
invloed gehad op de totale export, met dien
verstande dat de hogere afslagprijzen in
het algemeen hebben geleid tot hogere
exportprijzen.
Het verloop van de aanvoer van verse
haring vertoont een ongeveer overeenkom
stig beeld. De daling in de aanvoer van
verse haring deed zich in het bijzonder
voor in de laatste drie maanden van 1955.
In het eerste gedeelte van het jaar was de
aanvoer van verse haring groter. De totale
aanvoer van verse haring bedroeg in 1955
37.800.000 kg, tegen 54.809.000 kg in 1954.
De bekende cineast, de heer Max de
Haas, komt woensdag 11 januari naar Cas
tricum om voor leden van het Instituut
voor Arbeidersontwikkeling een causerie
te houden over het onderwerp: „Hoe maak
ik een film en wat zie ik er in".
Na de pauze zal de heer De Haas zijn
film „De ballade van de hoge hoed" ver
tonen.
Voor leden bedraagt de toegangsprijs 60
cent; niet-leden betalen 85 cent.
Burgemeester en Wethouders van Velsen
brengen ter openbare kennis, dat bij hun
besluit van 4 januari 1956 vergunning in
gevolge de hinderwet is verleend aan: de
n.v. kartonnagefabriek „Rocarto" te IJmui-
den, tot het oprichten van een kartonnage
fabriek in het perceel Neptunusstraat 27 te
IJmuiden; de n.v. stoomwasserij Jan Klau
wers en zoon, handel drijvende onder de
naam: stoom- en chemische wasserij „Hoek
en Vaart" te Santpoort, tot het wijzigen
van de stoom- en chemische wasserij in het
perceel Bloemendaalsestraatweg 17 te
Santpoort; W. van Es te IJmuiden, tot het
oprichten van een visbakkerij in het per
ceel Halkadie 18 te'IJmuiden; de Steen
kolen handelsvereniging n.v. te Utrecht,
tot het oprichten van een benzinepomp-
installatie in de Heerenduinen, ten zuiden
van de Maasstraat te IJmuiden.
De totale export van gezouten haring
bedroeg dit jaar 51.827.000 kg ter waarde
van 29.511.000, tegen 64.607.000 kg ter
waarde van 34.999.000 In 1954. Deze grote
achteruitgang moet grotendeels worden
toegeschreven aan de grote contracten
welke in het eerste halfjaar van 1954 nog
van de vangst 1953 moesten worden ge
realiseerd en slechts voor een gering deel
aan de verminderde aanvoer in 1955.
De verkoop van gezouten haring naar
West-Duitsland verliep in het algemeen
zeer vlot.
Noorwegen nam minder af
Ook de export naar België was weer zeer
belangrijk. De afzet naar Noorwegen ging
dit jaar achteruit, in verband met een
tekort aan geschikte soorten voor de
export.
Naar de Verenigde Staten was de afzet
teleurstellend. Met het oog hierop hebben
de samenwerkende exporteurs besloten,
een grootscheepse reclamecampagne te
gaan voeren voor een in Nederland voor
bewerkte haringartikel, dat in de V. S.
verder wordt geprepareerd.
De export van verse haring bleef in de
tweede helft van het jaar belangrijk ten
achter bij 1954. De vraag in het buitenland
was groot, maar door de gedaalde aanvoer
kon niet in voldoende mate tegen redelijke
prijzen in de buitenlandse behoefte worden
voorzien. De totale export daalde dan ook
van 21.168 ton ter waarde van 7.080.000
in 1954 tot 12.384 ton ter waarde van
4.603.000 in het afglopen jaar. Ook de
export van bokking was in 1955 teleurstel
lend. Geëxporterd werd 3851 ton ter waar
de van 3.152.000, tegn 5.714 ton ter waar
de van 4.843.000 in 1954.
Visserijnota
In zijn nieuwjaarsrede sprak de heer Van
Dijk de verwachting uit, dat in 1956 uit
voering zal worden gegeven aan de in de
visserijnota neergelegde plannen tot sane
ring en vernieuwing van de Nederlandse
vissersvloot. De middelen van het bedrijf
waren ontoereikend om deze vernieuwing
van de vloot te kunnen financieren. De
bouwkosten van de schepen zijn dermate
gestegen, dat uit de exploitatie van de nu
verouderde schepen niet meer de nodige
fondsen kunnen worden bijeengebracht
om de vloot te vernieuwen.
Xe veel kotters?
De heer Van Dijk noemde het verheu
gend, dat zonder overheidssteun toch een
aantal schepen, zowel trawlers, kotters als
loggers is gebouwd. Een waarschuwend
geluid liet hij horen in verband met de
steeds groeiende kottervloot.
Een te grote uitbreiding van de kotter
vloot kan naar zijn mening leiden tot een
sterkere kwetsbaarheid van het bedrijf.
Het zal verstandig zün, aldus spreker,
aan dit vraagstuk in de komende jaren
grote aandacht te besteden. Men dient zich
nauwkeurig te realiseren, welke richting
de produktie de eerstkomende jaren zal
moeten gaan.
Gewapend met die gegevens zal op ver
antwoorde wijze moeten worden vastge
steld, in welke richting men moet gaan bij
het bouwen van vissersschepen en dus ook
in welke richting met credietverlening en
vlootbouw moet worden gestimuleerd. In
het buitenland ziet men een voortdurende
vergroting van de aanvoer van visserij
produkten, waarvoor afzetgebieden moeten
v/orden gevonden. Indien Nederland niet
voldoende op zijn tellen zou passen en de
vlootbouw zou in verkeerde richting gaan,
In de Russische ambassade in de Canadese hoofdstad Ottawa was brand uitgebroken.
Het gebouw werd tot in de fundamenten door de vlammen vernield. Het merk
waardige van dit geval is, dat de Russische diplomaten de Canadese brandweer
lieden bij het gebouw weghielden, „omdat de ambassade Russisch grondgebied
wasDe schade wordt geschat op honderdduizend dollar.
dan zou, rekening houdend met een voort
schrijdende liberalisatie van de handel in
visserijprodukten, kunnen gebeuren, dat
het Nederlandse bedrijf op den duur de
concurrentie met het buitenland zeer moei
lijk zou kunnen volhouden.
Over de aanvoer en export van verse
zeevis deelde de heer Van Dijk mede, dat
de aanvoer van platvis, vooral van schol,
belangrijk terugliep, terwijl die van schel
vis belangrijk groter werd. De grootste
stijging deed zich voor bij de aanvoer van
makreel, namelijk een stijging van 50 per
cent. Vooral voor de verwerkende bedrij
ven was dit een zeer welkome omstandig
heid, nu de aanvoer van verse haring met
ongeveer een derde verminderde, verge
leken met het voorafgaande jaar.
Rond- en platvis
De aanvoer van rondvis was hoger dan
in 1954, die van platvis daarentegen lager.
Met uitzondering van schelvis zijn de ge
middelde prijzen van deze vissoorten ge
stegen. Er kon een volledige overbrugging
worden gegeven voor de verse vis welke
doordraaide. De totale export van zeevis
bedroeg 12.790 ton ter waard© van
20.124.000 tegen 10.511 ton ter waarde
van 15.492.000 in 1954.
België was dit jaar de grootste afnemer
van 4476 ton ter waarde van f 5.307.000.
Hierna volgde Engeland met 2.947 ton.
Italië, Frankrijk, West-Duitsland en Zwit
serland behoorden ook dit jaar weetr tot de
regelmatige afnemers.
De aanvoer van garnalen nam belangrijk
toe, namelijk van 4.174.285 kg in 1954
tot 6.378.000 kilo in 1955.
Conserven
De uitvoer van visconserven was vorig
jaar groter dan in 1954, namelijk 15.939 ton
ter waarde van 21.568.000, tegen 15.542
ton ter waarde van 20.751.000 in 1954. In
de laatste maanden van het jaar liep de
uitvoer belangrijk terug, ongetwijfeld mede
als gevolg van de verminderde aanvoer
van verse haring.
Over de uitoefening van de verre visserij
door Nederlandse trawlers merkte de heer
Van Dijk op, dat de aandrang die op het
visserijbedrijfsleven is uitgeoefend, om met
de verre visserij te beginnen, nog steeds
niet tot resultaten heeft geleid. Het is mede
daaraan te wijten, da he aandeel van de
Nederlandse produkie in de totale verkoop
van diepgevroren vis nog op een betrekke
lijk laag peil staat. Wanneer echter de
tekenen niet bedriegen, zullen in de loop
van 1956 enige reders bereid worden ge
vonden om enkele schepen beschikbaar te
stellen voor de uitoefening van de verre
visserij.
Dit is nodig, aldus de heer Van Dijk, wil
de Nederlandse visserij voldoende mee
profiteren van de ontwikkeling van het
artikel diepgevroren vis.
AAN DE PERIFERIE van IJmui
den, waar over de spoorlijn naar
Haarlem de stad-aan-de-zee plot
seling overgaat in een dorp van
achteloos neergestrooide villaatjes
is de man te vinden, die als weinig
anderen in de gemeente Velsen voortdurend in contact komt met
de meest verscheiden uitingen der „IJmondse" cultuur: de voor
zitter der Velser Gemeenschap, de heer J. v. d. Os v. d. Abeelen.
Hij is er „wel eens" te vinden, want dit presidium vraagt menige
avond en menig uur van volledige aandacht, maar het onder
werp heeft zo zijn kennelijke belangstelling, dat de Velser Ge
meenschap als samenbundeling der gemeenschapszin en hare
culturele voortbrengselen moeilijk een betere voorzitter had kun
nen kiezen. Hij vat de spanningen, die hier (en overal) ontstaan
zijn tussen de Cultuur en de cultuur, de grote passen-van-de-
beroepsmensen en de kleine stapjes der amateurs, samen in één
zin: de beroepsmensen kijken uit de hoogte van hun kunst wel
eens te veel neer op de massa, die nog niet toe zijn aan een juiste
waardering van de beroepskunst". Zonder enige denigratie overi
gens voor één van beide partijen, want de V.G.-voorzitter heeft
begrip voor beide standpunten, die hij alleen maar telkens dich
ter tot elkaar wil brengen. Waarin de Velser Gemeenschap nog
een lange, moeilijke maar ongetwijfeld dankbare, want mooie
taak voor zich kan hebben, daarbij vol overleg sparende zowel de
kool van de kunst als de geit van de cultuur. Dat er daarbij niet
direct de sprong gewaagd moet worden over „het hele kanaal"
dat de buurtvereniging niet onmiddellijk geconfronteerd mag
worden aan Shakespeare dus maar dat er vele slootjes na
elkaar genomen moeten worden: het is voor hem een vaststaand
feit, Evenzeer als het feit, dat daarbij de hele bevolking zo veel
als doenlijk is geïnteresseerd moet worden voor wat er binnen
Velsens grenzen leeft. Ach nee het is geen kwestie van chau
vinisme. Daarvoor is deze Zuid-Hollander te ruim: hij woonde
zowel op het platteland als in de grote stad en weet, dat de mens
uit de kleinere gemeenschap de uitgang naar de grote cultuur
centra niet alleen af en toe nodig heeft, maar er zelfs met nieuwe
impulsen voor het plaatselijk cultureel verkeer van kan terug
keren. Niet alleen „de mens", maar ook „de amateur" de
toneelspeler-uit-liefhebberij, die bij Het Grote Toneel een magni
fieke leerschool kan doorlopen.
Centralisatie van het Velsense culturele leven? Als de verbin
dingen binnen de gemeente (nog) beter worden, kan dat zeker
bepaalde manifestaties vragen om een centrale plek. De Am
sterdammer uit Oost trekt tenslotte óók op naar de Dam. De
Santpoorter kan het Marktplein van IJmuiden dus heus wel vin
den, maar Velsen heeft nu eenmaal nog niet de historische bin
ding, die zijn vele nieuwe burgers doen beseffen, dat zij tot de
gedifferentieerde eenheid behoren, die in dit Velsen ook tot cul
turele eenheid kan komen. Vooral in de „bovenlaag" is deze
lichte weerzin om „mee te doen" duidelijk merkbaar, al zijn de
krachten wel degelijk latent aanwezig krachten, die door de
overheid van harte worden gesteund. Die zich in de toekomst
zeker zullen ontwikkelen tot een groeiende, actieve kern. Hoewel
het nog steeds verbazingwekkend is, hoeveel er niet deelne
mers, hoeveel buitenstaanders deze gemeente telt, wier credo
nog in de grote-stads-cultuur ligt.
Velsen ontwikkelt zich wel degelijk positief het is aan vele
tendenzen op cultureel gebied te merken, maar de opbouw der
burgerij is een zaak, die in samenhang met deze cultuur, vrijwat
zorgen baart. De huisvesting, het wonen „en masse" voor men
sen, die vaak sterk gewend waren aan individualisme in hun
woon-gewoonten, de nieuwe wijken, de ongewendheid aan de
flats en wat er allemaal meer komt kijken aan sociaal-maat
schappelijke problematiek kan deze ontwikkeling evenwel on
gunstig beïnvloeden.
Daarom heeft de V.G. dan ook haar sectie maatschappelijk werk
in de wieg gelegd om in dit nieuwe IJmuiden noden op dit spe
ciale, tere punt te proberen op te vangen. Hoe groot die moeilijk
heden vaak zijn, kan ieder constateren, die oog heeft voor de
aankleding van sommige flats, waar een duidelijke lijn vaak
ontbreekt en een paar adviezen wel eens wonderen zouden kun
nen doen, om de kloof tussen de nieuwe woning en hun onge
wende bewoners te overbruggen.
„IJMOND?" Ja, graag, wat Velsen betreft. Met alle vreugde des
harten zal er dan ook een evenknie van de Velser Gemeenschap
in Beverwijk en Heemskerk worden begroet, om de cultuur in
de breedste zin des woords te helpen spreiden over dit ganse
nieuwe woongebied, waar nu de funderingen worden gelegd
voor een gezonde óf voor een „slordige" en onsamenhangende
samenleving. De verbondenheid is er in feite zij moet alleen
nog doordringen in de harten van hen, die haar haast instinctiel
voelen.
HaF.
ADVERTENTIE
Door onze 10-1arige ervaring leren wij U mei
onze nieuwste Leswagens en Motoren
prettig en veilig rtlden. door gediplomeerde
instructeurs.
Avondlessen in Verkeerstheorie
en Auto-techniek
Hagelingerwcg 134 - Santpoort - Tel 8930
Ons bijkantoor Dennenstraat 12. IJmuiden
Telefoon 02550 - 6200
Inschrijving volgende cursus
Motortechniek 9 Januari
OFSCHOON HET WEER gedurende de winter van 1954 een uitzondering was, is het
bevr'ezen van buiswater altijd weer een terugkerend gevaar voor de bemanningen
aan boord van vissersvaartuigen en hoewel de ijsvorming het werk ten zeerste
bemoeilijkt en levensgevaar oplevert, zijn de jaren voorbij gegaan zonder dat een
afdoend antwoord werd gevonden voor dit probleem. Technici van D. Napier Sons
Ltd. zijn echter van oordeel, dat zij een systeem hebben uitgevonden, dat de nood
zakelijke bescherming levert tegen het genoemde gevaar. Het bedoelde systeem, het
„Spraymaf'-systeem, is gebaseerd op de ervaringen, welke werden opgedaan bij
vliegtuigen.
Na het feest
Het was dinsdagavond toch
echt een mooi feest met de af
gedankte kerstbomen. Wie nog
wat katterig mocht zijn ge
weest na bollen, flappen en
beignets is beslist helder ge
worden met de hitte op de
borst en de kou in de rug en
al die genietende kinderen om
de brandstapel.
Maar het is niet alles den
nengeur en vureschijn geweest,
blijkbaar, want uit de rij van
toeschouwers bereikt mij een
verdrietig briefje, dat gewag
maakt van het feit, dat som
mige mensen het blijkbaar
maar moeilijk leren.
Want rond dat hoog oplaai
ende geurende groen bezijden
het Marktplein moet de op
merking zijn gerezen: dat het
toch wel jammer was, dat de
jongens geen bommetje tussen
de brandende bomen hadden
mogen verstoppen.
Want er was „teveel politie
toezicht". Mijn briefschrijver
stort, dit opgemerkt hebbende,
aldus in verzen, zijn hart
verder uit:
„De stille, koele winteravond,
de derde van 't pas begonnen
jaar,
Bracht een verrukte kinder
schare en ouderen bij elkaar,
De kerstbomen, die onze
donk're dagen hadden ver
licht
Werden geofferd aan een
schouwspel van knetterend,
sprank'lend licht.
Onschuldige kinderogen glin
sterden vol ontzag en stra
lend
Als de geurige vonken steeds
weer groter hoogten halen,
Machtig mooi en haast ver
helderend waar.
Deez' derde avond in het
nieuwe jaar
Een haast reinfestijn van de
oplaaiende lichtjes
Weerspiegeld op de blossende,
duizenden kindergezichtjes,
Tot een „groot" mens sprak
het woord „bóm"
En al het mooie weer ver
stoord werd. Dom?"
Tja, dat is mooi en diep en
waar, maar ge moet daar
toch ook weer niet tè heftig
aan tillen, m'n waarde.
Want bij dit vreugdevertoon
aan het jare-eind hoort sinds
de oertijd lawaai al was
het maar om de boze geesten
uit te drijven. Het Kerstfeest
was heel vroeger dan ook
„joelfeest" en dat ging niet zo
sereen als we het nu gewend
zijn. Die resten zitten er diep
in bij de mensen en ik heb
vredige burgers op oudejaars
avond met handen vól rotjes
zien rondwaren genietend
van de knallen, die zij ver
mochten te wekken.
Alleenwaarom het
woord „bom" met zijn afschu
welijke bijklank op dit vurig
festijn op het grote-mensen-
verlanglijstje genomen moest
worden, is mij ook niet geheel
duidelijk. Begrijpen we elkaar?
Uitzichtloos
Een veel-gepasseerd punt in
deez' IJmond is het nauwe
gaatje Velserweg-Beecksangh-
laan aan de Noordelijke uit
monding van de Sluisweg,
waar dagelijks duizenden
auto's na de pont te hebben
omzeild het hoekje omgaan.
Zij komen dan uit een eng
slopje, daar waar Holland op
zijn smalst was en de wegen
bouw blijkbaar ook, om de
voorrangs-Velserweg 'op te
zwenken. Maar het zicht naar
de daar vroeger tot de dage
lijkse plagen van het door
gaande verkeer behorende
spoorbomen en de Wijker-
straatweg is bar slecht als ge
volg van een hek op het
domein der Nederlandse
Spoorwegen. Hetgeen nog eens
ongelukken oplevert. Alleen:
wiens overweg is dat nu: Vel
sens of Beverwijks?
In de wandelgangen van het Antonius Ziekenhuis is het wel
doorgedrongen, maar of gij het daarbuiten al weet, is de vraag:
de Ruaz, de radio van het ziekenhuis gaat in dit nog jonge
jaar feesten. Vijf jaar wordt die Ruaz dan en dat zijn vijf jaren,
waarin Gerard en Jan en Henk en hoe ze in het aardige
groepje uit Heemskerk mogen heten, hun veertiendaagse vrij-
willigerschap en hun talloze uren van voorbereidingen beloond
hebben gezien met veel stille dank en waardering.
Doordat godin Caïssa, ge weet wel, de ietwat zwijgzame
juffrouw, die zo graag met koningen en lopers omgaat (geen
valse sleutels, maar raadsheren), mij dezer dagen naar het
Beverwijkse Kennemer Theater lokte teneinde naar Dd5Xle6;
Tg3h3 te kijken, hetgeen aan mij helemaal verspild is, zolang
het niet Nimzo-Indisch of neo-rénaissance wordt, heb ik dat
Kennemer Theater nu eens in zijn bijna-herboren staat kunnen
aanschouwen. Want toen ta4 bijna X Pc3 en dus Kf dreigde
ben ik rillend weggegaan van het terrein van deze koningsmoord
om de gerestaureerde zalen te bezien.
Het bioscoopzaaltje is al een
poosje in de roulatie en ik
moet zeggen, dat het een ju
weeltje is geworden: gedurfd,
maar smaakvol, met de wat
bizarre figuren aan de voor
wand en de prima -verlichting,
de zorgvuldig gekozen kleu
rencombinatie en de vriende
lijke fauteuils-in-donkerrood.
Een beetje avant-garde, maar
in elk geval smaakvol en
doordacht.
De feestzaal, waar Caïssa
troont, is naar mijn smaak
minder geslaagd, want wat al
te druk, maar toch als feest
zaal wel weer plezierig ook. Zo
van die uitbundige trossen
licht aan het plafond en een
aardige vondst langs de bal-
conrand meneer Hart heeft
er echt lets van laten maken.
Als straks het buffet zijn gele
lampen heeft en de foyer zijn
zitje, dan is dat Kennemer
Theater in één klap het mooi
ste uit de omtrek. Alleen me
neer Hart die stoeltjes in
de feestzaal Hoewel ze
zitten lekker.
Wie het „jaarverslag" over
1955 doorbladert vindt daar
het enthousiasme van dit jeug
dig stel telkens weer terug.
Ik zie bijvoorbeeld, dat rond
Sinterklaas alle zalen aan het
rijmen zijn gezet of andere
werkzaamheden hebben ver
richt, die tot enorme pret heb
ben geleid. Samen met Helio-
Mare is er menig uitwisse
lingsprogramma gebakken,
maar de experimentele hoor-
GCOOCOOCOOCOOOCOCCOOCXXXDOOCOOOOOOCOODOCx:
s
Het gaat zondag zonder
twijfel spannen op de
groene mat van „Schoonen- j
berg", als de Ajaxieden
I daar met z'n elven de
Stormvogels komen bekam-
pen en met z'n paar-duizen- S
j den langs het lijntje komen i
aanvuren.
Zoveel mensen bijeen
j heet een mooie volksoploop
en de TBC-bestrijding gaat
daar dan ook handig pro-
beren wat klinkende munt j
3 uit te slaan.
Er komt dus een collecte- j
3 bus onder uw van span-1
8 ning verblekende neus, deze S
3 zondagmiddag. Als ge nu j
méér oog hebt voor het j
1 veld dan voor uw porte-
monnaie mag het bij ver-
gissing ook wel een briefje
van tien worden; in dat op-
zicht nemen de bestrijders- S
voornoemd het niet zó
krenterig.
Ik vind het ronduit mooi j
van de Stormvogels-be-1
I stuurders, dat zij deze col-
lecte mogelijk hebben ge-
maakt en ik wens zowel
de blauw-witten als de col-
lectanten vele treffers toe.
spelkern van de Ruaz werd
geen succes. De Ruaz-ers wij
ten het zelf deels aan het feit,
dat er „op zaal" niet voldoen
de belangstelling was, omdat
de patiënten net met iets an
ders bezig waren, maar ik voor
mij geloof, dat een hoorspel
een kern van zéér goede krach
ten vraagt en bepaalde tech
nieken eist, die niet zomaar
verworven worden. Dat men
inmiddels met een paar ge
routineerde plankenisten op
nieuw van start is gegaan, be
wijst dat het gezonde verstand
in grote mate bij de Ruaz
heerst.
Maar het verzoekprogramma
werd weer een daverend suc
ces. De reportages de con
tacten dus met de buitenwe
reld worden door de Ruaz-
ers terecht als bijzonder be
langrijk beschouwd, maar de
knapen komen met de centjes
omhoog te zitten. Zou daar
niets aan te doen zijn door de
Welfaredienst van het Rode
Kruis? Want dit is inderdaad
belangrijk voor een zieke: ho
ren wat er in zijn wereld ge
beurt. Het lijkt me zelfs een
belangrijk geneesmiddel.
En nu nog het eerste pro
gramma van dit lustrum-jaar.
Het begint Zondag te half elf
en de reportagedienst heeft
langs „de kant" gezworven om
een verslag te maken van de
staking, die sindsdien mis
schien wel lichtelijk anders is
geworden, zoals dat met dit
soort vermaken te doen ge
bruikelijk is, maar die todh
wel menig luisterend oor in de
ziekenhuisbedden zal vangen.
Weet u, dat verzoeken van
buiten het ziekenhuis voor
donderdag de twaalfde inge
diend kunnen worden bij
Ruaz-IJmuiden, A. Verheren
straat 3 te Heemskerk.
LAMPENIER
Als tragisch voorbeeld zal een ieder zich
nog herinneren, dat in de winter van 1954
twee Engelse trawlers, de „Lorella" (558
ton) en de „Roderigo" (810 ton) met hun 40
bemanningsleden verloren gingen, omdat
het overkomende water voor een gedeelte
onmiddellijk bevroor en de ijsvorming zo
snel plaats vond, dat de bemanning het ijs
niet kon weghakken. Zelfs de reddingboten
waren geheel met ijs bedekt, hetgeen de
reden was, waarom zij niet te water wer
den gelaten. Een maand later gingen op
dezelfde wijze vier Noorse vaartuigen en
73 opvarenden verloren.
Verwarmd dek
De technici van D. Napier Sons Ltd.
zijn van mening dat een trawler tegen
zware ijsvorming kan worden beschermd,
door die gedeelten, die het meeste gevaar
opleveren voor de bemanning, elektrisch te
verwarmen. Voor het zachter maken van
het gevormde ijs moet voldoende hitte
worden geleverd, zodat de bemanning het
ijs kan wegbreken en over boord kan wer
pen. Normaal beschikt men op een trawler
over een sterk elektrisch vermogen. Het
vermogen, dat nu nodig is voor de verwar
ming van het te beschermen gedeelte van
het schip, kan tot op zekere hoogte worden
gereduceerd tot een minimum, door het te
verwarmen gedeelte weer te verdelen in
secties, die dan stuk voor stuk kunnen wor
den verwarmd.
De „Spraymat"
Een nieuw verwarmingssysteem, dat pas
op de markt is verschenen, is de Napier's
„Spraymat", een dunne plastieke mat,waar
in kleine metalen elementen zijn aange
bracht. Deze matten zijn waterdicht zee-
waterbestendig en ondervinden voorts geen
nadelige invloeden van vetten en oliën,
trillingen en zware schokken. Een tijd
rovend onderhoud der matten is niet nood
zakelijk en in geval dat ze ernstige schade
hebben opgelopen, kunnen ze op eenvou
dige wijze snel worden gerepareerd.
De „Spraymats" kunnen direct op de
buitenkant van de te beschermen delen
van het schip worden aangebracht of tegen
de achterkant van de stalen platen van de
opbouw en aan de onderkant van de dek
ken worden bevestigd.
Ook op werktuigen
De laadlieren en andere dekwerktuigen
kunnen tegen ijsvorming worden be
schermd door het aanbrengen van elek
trisch verwarmde metalen kappen, die ge
durende het winterseizoen over de werk
tuigen worden geplaatst. Om blokkering
door ijs van de spuigaten te voorkomen, is
er een buizenverwarming, welke wordt
geïnstalleerd aan de buitenkant langs de
spuigaten. Op deze wijze, maar dan aan de
binnenzijde, kan ook de mast ijsvrij wor
den gehouden.
(Ontleend aan de Journal of Commerce
and Shipping Telegraph.)
ADVERTENTIE
VERHUUR ZONDER CHAUFFEUR
DE NIEUWE FORD ANGLJA
Zaterdag 14, dinsdag 17, donderdag 19 en
zaterdag 21 januari geeft de toneelvereni
ging „Advendo" in het Ned. Herv. Jeugd-
gebouw aan de Rembrandtlaan te IJmui-
den-Oost de tweede uitvoering van het
seizoen 1955/'56. Onder regie van de heer
F. J. Hunsche wordt opgevoerd „Het hing
in de lucht", een klucht in drie bedrijven
door Bert Peets.
