DE POLLEPEL
De Chinese primula
DUEL TUSSEN TWEE KOOK-MATADOREN
Met uw kruier uit logeren
Josephine Baker en haar
zeven aangenomen kinderen
Verkoop bollen in Duitsland
onder de minimumprijs
Kort en bondig
ONZE TUIN- EN KAMERPLANTEN
11
WANDELINGEN LANGS DE WINKELRAMEN
Soepen
Een eigen lunapark
en dierentuin
Wilde schutter tot drie jaar
veroordeeld
Voetganger na aanrijding
door auto overreden
Minister Van Thiel opende
„Seminars" voor maat
schappelijk werk
VW-bestuur Bergen aan
Zee geheel herkozen
Parlementaire delegatie
terug uit Israel
VK1JDAG 13 JANUARI 1956
oor
rouw
LONDEN (ün, Press) Een beroemde
Franse chef-kok heeft dezer dagen het
bitterste hapje van zyn leven gehad. Hij
moest namelijk zyn eigen woorden in
slikken, dat vrouwen geen werkelyk
goede gerechten kunnen creëren.
Het betrof hier de Franse chef de
cuisine Raymond Oliver, een baardig en
waardig heer, die dikwijls de Franse
televisiekijkers vergast op de meest ver
fijnde gerechten. De meester had name
lijk in een onbezonnen moment beweerd
dat vrouwen niet in staat zijn een wer
kelijk nieuw en goed gerecht te schep
pen.
Hij vond, dat hij dit met goed recht
kon beweren, daar de keukens van alle
beroemde hotels en restaurants in de
wereld chef-koks aan het hoofd hebben
en geen keukenprinsessen.
De Britse deskundige op culinair ge
bied en schrijfster van kookboeken me
vrouw Phyllis Cradock nam het echter
voor haar sekse op. Men zal moeten toe
geven, dat dit vooral voor een Britse
dame een bijzonder moedige daad is,
want de Engelse keuken is eerder be
rucht dan beroemd bij de mensen van
het continent.
Maar hoe dan ook, mevrouw Cradock
daagde de Franse chef-kok uit en dezer
dagen vond voor 400 gasten en culinaire
deskundigen in het exclusieve Londense
Café Royal het grote treffen plaats.
Een breed podium in het restaurant
was in een grote keuken herschapen,
met gasfornuizen, ijskasten, aanrechten
en alles, wat er maar in een goed uitge
ruste keuken behoort te zijn.
De aantrekkelijke mevrouw Cradock,
die nachtenlang had liggen piekeren
over nieuwe recepten, wist bij haar ver
schijnen meteen al een punt in haar
voordeel te boeken door te komen in een
oud-rose, met diamanten bezette avond
jurk om te bewijzen, dat men een maal
tijd kan toebereiden en er toch smette
loos kan blijven uitzien.
Felle stryd
Naast haar verscheen glimlachend en
vol vertrouwen de baardige „maestro",
gekleed in een duif-grijze blazer, een
scharlakenrood hemd en met een bonte
doek als voorschoot voorgebonden.
De strijd begonmet een kus.
Onder de sterke booglampen togen
beide tegenstanders aan het werk
mevrouw Cradock om te bewijzen, dat
vrouwen meer kunnen dan routine-
koken, Oliver om het tegendeel aan te
tonen.
De fijnproevers wachtten in spanning.
Als eerste kwam mevrouw Cradock met
een crêpe, waarvoor zij Britse oesters
had gebruikt „de natuurlijke Engelse
voedingsmiddelen zijn uitstekend", al
dus mevrouw Cradock. Hierbij werd een
Duitse Rijnwijn geschonken.De aan
wezigen watertandden.
Het Franse antwoord liet niet lang op
zich wachten een crêpe van gesnipperde
champignons, geklopt eiwit en „fines
herbes". Het oordeel van de jury: „Dit
is een meesterstukje".
Mevrouw Cradock kwam echter terug
met een culinaire directe op de kaak:
een „suprème" van Surrey-piepkuiken,
gebed in rijst.
De Franse keukenmeester wist deze
slag echter te pareren door met het
volgende té komen: borst van houtsnip
met verse ganzenlevers en truffels. Bij
wijze van verrassing liet hij nog drie
levende houtduiven onder het publiek
los, dat overigens een Tantaluskwelling
onderging door de verrukkelijke geuren,
die de neusgaten prikkelden.
Treffers
De bel voor de derde en laatste ronde
klonk en mevrouw Cradock, nog steeds
smetteloos gekleed, zette zich schrap
met de volgende verrassing: in choco
lade gevatte eierschalen, welke gevuld
waren met zes verschillende likeuren
Ook deze stoot wist monsieur Oliver
weer te boven te komen door met een
met chocolade bestreken soufflé te
komen, welke gevuld was met gesmol
ten chocolade.
De strijd was gestreden en aller ogen
richtten zich nu op de jury.
Hun gezichten droegen een verzaligde
uitdrukking zulk een kookkunst, zo
een delicatesse, zulk een originaliteit!
Tenslotte nam de voorzitter het
woord „Wij wensen mevrouw Cradock
geluk met het feit, dat zij bewezen heeft,
dat tenminste één vrouw originele ge
rechten kan scheppen".
De Fransman streek door zijn baard.
en de jury vroeg: „kunt u het hier mee
eens zijn?"
„Van ganser harte", antwoordde de
galante monsieur Oliver, die liet uit
komen, dat zijn woorden zeker niet als
hoffelijkheid bedoeld waren.
Mevrouw Cradock stak een sigaar op.
„Eindigen alle goede diners niet zo?",
vroeg zij glimlachend.
Terwijl de Fransman haar aankeek,
zei hij: „ik moet bekennen, dat mijn
tegenstandster mij wat nerveus heeft
gemaakt. Zij was zo zeker van zichzelf
enzo charmant".
De prijs voor Oliver was een Stilton
kaas en een fles beste port. De prijs
voor mevrouw Cradock: een kistje siga
ren. Daar echter het resultaat een soort
remise was geworden, besloten beide
tegenstanders tot het bittere einde om
de overwinning te strijden.
Daarom wordt er binnenkort een re
vanchewedstrijd in Parijs gearrangeerd,
de stad van de pollepel, waar Oliver het
voordeel van eigen terrein zeker tot het
uiterste zal uitbuiten.
Een charmant ensemble voor niet al te
koude voorjaarsdagen. Wollen tweed
voor een nauwsluitende rok en een
kort jasje met wijde mouwen, fluweel
voor het hoofddeksel.
Een charmant ocelot-jasje met bijpas
send mutsje, die beiden jeugd en vlot
heid accentueren. Ontwerp uit de
Parijse wintercollectie.
Stel dat u twee gasten krijgt en u
bent zelf maar met u beidjes, dan zult
u ontdekken dat uw vierkante eetka
mertafel ineens veel kleiner schijnt te
zijn geworden. Al die borden met al dat
bestek er om heen nemen zoveel ruimte
in dat, als u er nog schalen bijzet, de
tafel propvol is. Dat is ongezellig en
maakt een te beperkte indruk dus
moet u gaan werken met een bijzet
tafeltje, een dienblad, of iets derge
lijks. Dat is ook nog niet zo gemak
kelijk. Het bijzettafeltje past niet naast
uw gastvrouwelijke zetel, of bij het
binnendragen van het grote dienblad
stoot u tegen de deurpost en uw jus
vliegt haastig over zijn komrand heen.
Neen, er is iets veel eenvoudigers te
gebruiken. Dat is een „dekschalen-
drager", waarin met kleine tussen
ruimten drie schalen boven elkaar ge
plaatst worden. Hij is gemaakt van
metaaldraad, staat op een klein voetje
op de grond en reikt ongeveer tot
tafelhoogte. Hij is rond, witgelakt, licht
in gewicht en neemt weinig ruimte in.
Dit laatste is begrijpelijk want op de
drie licht gebogen bladen is slechts
plaats voor één ronde schotel. Hij is
gemakkelijk met een hand te dragen
en maakt een sierlijke indruk.
Hoe denkt u over een broodtrommel
waarin het brood (bij wijze van spre
ken) altijd vers blijft? De fabrikant
->af de trommel de Engelse naam
..bread-fresher". Volgens die fabrikant
lehoudt het éne langwerpige brood
.iat er precies in past de heerlijke
geur die alleen vers brood heeft. De
plastic „broodvers-houder" bestaat
uit twee helften. De onderste helft is
rood gekleurd, de bovenste is door
schijnend. De beide delen sluiten lucht
dicht op elkaar en dat zal dus het ge
heim zijn waardoor het brood zo heer
lijk en bij voortduur hierin vers blijft.
Niet alleen gaat een telefoon te vaak
op ongelegen momenten, maar boven
dien is er nooit papier en potlood bij
de hand. Het eerste kan alleen voor
komen worden door de telefoon af te
schaffen, het tweede is te verhelpen
met een „magnetische telefoonklap-
oer". Een blocnote op een kartonnen
schild, een rubber schijfje en een pot-
ood met een rubber uiteinde, dat lijkt
dies. Maar er is meer. Want in dat
onde rubber schijfje en in het rubber
an het potlood zit iets magnetisch. Het
chijfje kleeft men met zijn magne-
sme bij het telefoontoestel tegen de
nuur of op het blocnoteschildje; het
ubber van het potlood houdt men in
ie buurt van het ronde schijfje en het
magnetisme doet de rest: het potlood
blijft op het schijfje hangen tot het
weer gebruikt wordt. Op deze wijs is
er altijd papier en potlood bij de hand.
Als men tenminste niet vergeet het
potlood na gebruik weer naast het
blocnootje te kleven.
Als u uit logeren gaat, al is het
maar voor een weekje, sleept u dan
ook zo vaak allerlei zwaars in uw kof
fer mee, alleen maar omdat u het mis
schien wel eens nodig zou kunnen heb
ben? En stopt u niet juist dat hele
dikke boek in uw koffer, omdat u nu
toch eindelijk eens tijd tot rustig lezen
krijgt? Want, zo denkt u, ik neem ge
woon aan de stations een kruier
Hierin vergist u zich deerlijk
want als u een zware koffer
hebt is er geen
kruier. Nooit. Zij
zijn op die moei
zame momenten
altijd allemaal
spoorloos en u
zwoegt, zeult en
sjouwt met een be
spottelijk zware
bagage langs di
verse perrons en
hebt de volgende
dag geradbraakte
armen. U kunt gerust uw koffer volla-
len, maar ga nooit meer op reis zonder
uw eigen kruier mee te nemen. Deze
kruier bestaat uit twee wieltjes, een
handvat en twee linnen banden. Een
„portable porter", een „dragende krui
er" heet hij.
Ge legt het wieltjesframe en het
handvat op de grond. Schuift de koffer
tegen het frame en verzet het handvat
zo, dat het schuin tegenover het wiel
tjesframe zit. Gespt de banden goed
vast: uw kruier staat en uw koffer kan
rijden. Deze portable porter is geschikt
voor alle maten koffers; hij behoeft
tijdens de reis niet verwijderd te wor
den, ook niet als u even iets uit de kof
fer nodig hebt. Dit handig instrument
dat ik al verleden jaar in het buiten
land signaleerde, lag dezer dagen in
onze stad achter een winkelraam,
klaar om te worden gebruiktANNEKE
Potpourri-soep. Zet u alle restjes
eens bij elkaar. Gekookte aardappelen
en groente snijdt u in kleine stukjes
(niet teveel winterwortel: dat maakt de
soep te zoet). Hebt u geen groente over,
snipper dan een flinke ui en wat peter
selie- of selderij groen. Misschien zijn er
wat plakjes worst of kaas, waarschijn
lijk wel een paar sneden oud brood.
Tenslotte nog wat boter of margarine
of een stukje spek, dat over is, en een
of meer bouillonblokjes.
De ui zachtjes bakken in de boter of
margarine of het spekvet. De stukjes
aardappel en groente en bouillonblokjes
toevoegen en de benodigde hoeveelheid
water er bij schenken. Het geheel aan
de kook brengen en enkele minuten la
ten doorkoken. De worst of kaas en zo
mogelijk een paar lepels jus toevoegen.
De soep op smaak afmaken met fijn ge
sneden peterselie- of selderijgroen en
desgewenst peper, foelie, aroma of pi
kante saus.
Het brood in dobbelsteentjes snijden
en in boter, margarine of vet lichtbruin
bakken. De blokjes apart in een schaal
tje opdienen.
Wanneer u vis kookt en niet al het
visnat voor de saus nodig hebt, kunt u
van de overgebleven visbouillon een
werkelijk lekkere gebonden soep ma
ken. U kunt natuurlijk ook een klein
wijtinkje of schelvisje kopen speciaal
om daar soep van te bereiden.
Gebonden vissoep. 1 liter visnat,
stukje ui, laurierblad, (citroenschille
tje), 2V2 eetlepel boter of rtiargarine, 4
eetlepels bloem, indien aanwezig een
restje gekookte vis.
Het visnat met de ui, het laurierblad
en het geel van de citroenschil aan de
kook brengen. In een andere pan de
boter of margarine smelten, de bloem
erdoor roeren en onder steeds roeren
het hete visnat erbij schenken.
Mijn lezeressen zullen zich haar slanke en donkere silhouet nog wel herinneren. De
silhouet van Josephine Baker, die als jong negermeisje triomfen vierde met haar
dansen en haar liedjes. Waarom wij Josephine wéér ten tonele voeren? Niet
om u iets over nieuwe successen te vertellen. Josephine Baker heeft tijdig en
volgens haar vele bewonderaars zelfs voortijdig de musichall vaarwel gezegd
en een heel ander arbeidsveld gevonden. Ze is nu hotelière en moeder van zeven
kindertjes geworden. Twee Japanneesjes, een Columbijntje uit Columbia af
komstig dus een jeugdige Israëliër, een Mexicaantje en een piepjonge Fran-
gaise. Al dat grut voedt ze zelf op in het eertijds vervallen kasteel, dat ze in 1950
kocht en waarvan ze nu een model-farm heeft gemaakt.
Primula sinensis wordt tegenwoor
dig veel als kamerplant gekweekt; er
komen vooral de laatste jaren vele
mooie tinten onder voor. De oranje
kleurige primula's voldoen uitsteken
en deze worden ook meestal in kleii:
potjes gekweekt zodat men er nie
veel ruimte voor nodig heeft. Ir.
smalle vensterbanken kunnen ze besr
een plekje vinden.
Deze primula's kunnen wel over
gehouden worden, doch over het al
gemeen is het toch wel zo dat men
beter elk jaar een nieuwe plant kan
aanschaffen. Deze plant moet voora
niet te warm gekweekt worden; ir
een normaal verwarmde kamer is dr
temperatuur veel te hoog en boven
dien ook te droog; de plant groei,
daar te ijl op en zakt dan om. Dil
kan men dus voorkomen door haar
wel licht te zetten, doch ook door
haar zo koel mogelijk te kweken. In
een dergelijke koele omgeving zal
men niet te veel water moeten geven
en vooral geen koud water; zorg dat
het gietwater op kamertemperatuur
is; dat kan veel narigheid voorkomen.
Bemesten is ook nodig en u kunt het
doen met de bekende kamerplanten-
kunstmest. Voordat die kunstmestop-
lossing wordt gegeven zal men eerst
de potgrond met gewoon water moe-
Primula sinensis.
ten begieten. Per liter water hebt u
aan één theelepeltje kunstmest al wel
voldoende en met die hoeveelheid
kunnen wel ongeveer twintig planten
bemest worden. G. KROMDIJK
Met haar veelzijdige keuze heeft Jo
sephine een bijzondere bedoeling gehad.
Zelf werd ze in Missouri geboren en de
negers hadden het in Amerika niet in
alle opzichten even prettig. Die jeugd
herinneringen zijn de donkere revue
ster bijgebleven, al heeft ze zichzelf
over blanke vooroordelen nooit te be
klagen gehad, want tenslotte kon ze in
Parijs groot en beroemd worden.
Maar in de oorlog, toen Josephine in
Franse geheime dienst in Noord-Afrika
werkte, heeft ze opnieuw gemerkt, tot
welke verschrikkelijke en mensonteren
de gevolgen de rassendiscriminatie kan
leiden.
Ze wil die kindertjes uit zeven ver
schillende landen nu één gemeenschap
pelijke opvoeding geven.
Dat is de missie, die Josephine en
haar man Jo Bouillon zichzelf hebben
opgedragen, en waarvoor, tijdens een
bijzondere audiëntie op het Vaticaan, de
Paus zijn persoonlijke sympathie moet
hebben uitgesproken.
Kinder-dorado
Die zeven kindertjes zijn in ieder ge
val niet slecht terecht gekomen. Er is
een speciale nursery voor hen ingericht.
Een hele staf van personeel werd ge-
engageerd. Ze hebben een eigen luna
park en dierentuin en met hun speel
goed zou een heel dorp zich een week
lang kunnen vermaken.
Het dorp in de buurt van Josephine's
kindergemeenschap ziet nu grote tijden
in het verschiet. Het kasteel Les Milan-
des is reeds een attractie van formaat
gebleken, want het eerste jaar zijn er al
een honderdzestigduizend mensen ko
men kijken. Josephine heeft in haar car
rière wel geleerd met mensen om te
gaan. Van haar kasteel wil ze bepaald
géén klooster maken. Laat de mensen
maar gerust komen, zegt ze, dan kunnen
ze zien hoe uitstekend mijn zevenspan
zich hier voelt.
Maar al heeft Josephine haar schaap
jes nu op het droge veertig in getal,
plus nog drieentwintig koeien, honderd
varkens en achthonderd stuks pluimvee
toch begrijpt ze wel, dat ze iets zal
moeten doen om de kost te blijven ver
dienen voor haarzelf, haar man en haar
geadopteerde familie. Een deel van het
chateau is daarom tot hotel verbouwd.
Genaturaliseerd
De kinderen amuseren zich met Jo
sephine's kroost in het lunapark en de
grote mensen kunnen na een wandeling
door de tuinen en de velden, die een op
pervlakte beslaan van ruim tweehon
derd hectare, nog eens alle beziens
waardigheden gaan bekijken die het
echtpaar Bouillon in een klein museum
heeft uitgestald.
Josephine's zevental draagt nu de
naam van haar man. Allemaal zwarte,
bruine, gele en blanke Bouillonnetjes.
Ze zijn ook tot Fransen genaturaliseerd,
maar ze hebben hun oorspronkelijke
nationaliteit daarnaast kunnen behou
den. Wanneer ze meerderjarig zullen
zijn geworden, mogen ze zelf kiezen of
ze terug willen naar hun land van her
komst en hun familie ofwel bij moeder
Josephine wensen te blijven.
(Van onze correspondent in de bollenstreek)
Een groep bloembollenexporteurs, die
Duitsland als afzetgebied hebben, heeft aan
het eind van 1955 getracht een onderlinge
prijsafspraak te maken, waarbij alle expor
teurs op Duitsland zich zouden verbinden
niet onder een afgesproken minimumprijs
te verkopen. Deze poging is echter door
wantrouwen op niets uitgelopen. Expor
teurs betreuren dit, want iedereen, ook de
afnemers, zou er by gebaat zijn.
Het doel van de afspraak was niet het
maken van een onverantwoorde winst,
maar orde te scheppen in de chaos, die op
het ogenblik heerst in de handel met
Duitsland. Een aantal, hoeveel is niet pre
cies te zeggen, exporteurs heeft in het af
gelopen jaar tégen iedere prijs in Duitsland
verkocht. Zij gingen van het standpunt uit,
dat er bollen genoeg zouden zijn, zodat de
prijs in het binnenland laag zou zijn. Door
een zeer grote omzet zouden zij toch vol
doende winst behalen, dachten zij. Zij zijn
daarbij in een vicieuse cirkel geraakt, want
doordat» zij zoveel verkochten steeg de
vraag voortdurend en daarmede de binnen
landse prijs, juist van die producten na
tuurlijk, die zij het meest hebben verkocht.
Dat zij verliezen hebben geleden interes
seert geen weldenkend mens. Erger is, dat
zij de exporteurs die niet zo optimistisch
waren toch hebben gedwongen lager te
offreren dan zij wilden. In de bollenstreek
worden dergelijke exporteurs „omzet-
kopers" of „kistenpakkers" genoemd, waar
mee men uitdrukt, dat deze mensen liever
vele kisten bollen wegzenden dan goed ver
dienen.
Het is een ongelukkige situatie, omdat de
Duitse wederverkopers beslist geen be
zwaar hebben tegen wat hogere prijzen,
onder die voorwaarde dat iedereen ze
moet betalen. Zij winden zich op als zij
bollen kopen om door te verkopen en dan
bij hun klanten moeten ervaren, dat Ne
derlandse bloembollenexporteurs hen al
voor zijn geweest en. met lagere offer
tes dan zij kunnen maken. Zo'n Duitse we
derverkoper vertelde ons eens dat derge
lijke exporteurs hem het brood uit de mond
halen, maar geen kans zien om het in hun
eigen mond te stoppen. Hij vond dat, zacht
gezegd, niet erg handig.
Het toppunt van verkoopskunst (moder
ne kunst dan, omdat zo dikwijls naar de
kunde moet worden gezocht) vertelde de
voorzitter van de Reizigers en Inkopers
Vereniging in het orgaan de RIVIB-post.
Een reiziger had een zo lage offerte ge
maakt, dat deze voorzitter, zelf ook reiziger,
deze klant maar heeft laten schieten. In
dergelijke prijzen zag hij geen winst. De
reiziger accepteerde echter de voorwaarde,
dat als een concurrent van hem met nog
lagere prijzen zou komen zijn offerte auto-,
matiisch ook zou worden verlaagd. Bij een
prijssijging zou hij zijn prijzen niet mogen
verhogen! Dat een dergelijke order uitslui
tend verlies kan leveren kan iedere insider
vertellen.
Wij hebben de Duitse wederverkoper ge
vraagd naar zijn mening over de richtprij
zen, die de Bond van Bloembollenhandela
ren voor Duitsland heeft opgesteld. Hij
vond ze beslist niet overdreven. Deze richt
prijzen krijgt iedere exporteur thuisge-
zonden, maar door de waanzinnige concur
rentie is het bijna onmogelijk zich aan deze
redelijke prijzen te houden.
Hoewel dus de poging om tot prijsafspra-
Lijk aangespoeld. Het stoffelijk over
schot van een zeeman, die op 24 november
van het vorige jaar op het Duitse eilandje
Spiekeroog is aangespoeld, is thans door
de Duitse en internationale politie ge
ïdentificeerd. Het is van de Nederlandse
kapitetin W. van der Meulen uit Delfzijl.
Première Op het abonnementsconcert
van 14 januari in Maastricht zal het Lim
burgs Orkest de eerste uitvoering geven van
de Concert-ouverture van Marius Flothuis.
Dr. mr. Hugenholtz. De voorzitter van
de Wereldfederatie tot Bescherming van
Dieren, dr. mr. W. Hugenholtz uit Leiden,
is benoemd tot erelid van de „Ligue
Francaise pour la Protection du Cheval". Op
het diploma wordt deze benoeming gemoti
veerd met de woorden „dat dr. mr. Hugen
holtz op internationaal niveau een stuwen
de kracht is voor de bescherming van dieren
in het algemeen en vooi die van het paard
in het bijzonder".
Tien jaar schadevrij. Honderdnegen
chauffeurs van Van Gend en Loos hebben de
laatste tien jaren schade vrij gereden; 54
van hen zijn te Utrecht door de directie ge
huldigd. Aangezien het niet mogelijk was
het totale aantal op dezelfde dag aan het
bedrijf te onttrekken, zullen de andere 55 op
17 Januari gehuldigd worden. Zij ontvangen
een oorkonde en een onderscheiding van
het Verbond voor veilig Verkeer en tevens
een gratificatie van het bedrijf.
Rijkelijk beloond. In Augustus 1954
haalden gemeentewerklieden, die in het
water van Het Zieke in Den Haag aan het
baggeren waren, een grote hoeveelheid juwe
len op. Deze juwelen maakten deel uit van
een partij sieraden, die in 1920 in Spanje
in een trein ten nadele van een Haags com
missionair gestolen werden. De Haagse
gemeentewerklieden zijn thans voor hun
vondst, die zij direct hadden aangegeven,
op een zeer rijkelijke wijze beloond.
Redder. De 19-jarige F. Ottenhof uit
Amsterdam, die vorig jaar matroos was op
de „IJstroom", heeft op 24 juni in Portsmouth
een 15-jarig jongetje, dat van de havenkade
was gevallen, uit het water gehaald. De
Britse vice-consul te Amsterdam heeft hem
thans hiervoor het getuigschrift van de
Royal Human Society uitgereikt.
Nijmegen groeit. De burgemeester van
Nijmegen, mr. Ch. Hustinx, heeft medege
deeld, dat het inwonersaantal van Nijmegen
op 1 januari 1956 was gestegen tot 120.685,
hetgeen een bevolkingstoeneming van 2253
in 1955 betekent.
Winschoter drieling. Van de drieling die
woensdagmorgen in Winschoten is geboren
is het zwaarste meisje, genaamd Geziena,
's avonds overleden. Zij woog 1480 gram. De
toestand van de twee andere meisjes is re
delijk wel.
Tentoonstelling geschenken. De tentoon
stelling van geschenken, die koningin
Juliana en Prins Bernhard tijdens hun reis
naar Suriname en de Nederlandse Antillen
hebben ontvangen, zal van 16 tot en met 22
januari in het paleis aan het Noordeinde in
Den Haag worden gehouden.
Directiewisseling. Op 31 december heeft
de heer C. P. Fluijt, voorzitter der directie
van Philips Nederland N.V., zijn functie neer
gelegd. Jhr. H. A. C. van Riemsdijk, direc
teur van de N.V., is met ingang van 1 januari
benoemd tot hoofddirecteur. De heren P. Ph.
Hoeve, G. D. J. Hofhuis en L. de Kok, tot
dusver onderdirecteuren, zijn tot directeuren
benoemd.
HAARLEM EN OMGEVING
Ander spreekuur. De burgemeester van
Heemstede zal niet op maandag 16, maar
op dinsdag 17 januari van tien tot twaalf
Uur spreekuur houden.
ken te komen eigenlijk vaan te voren al tot
mislukken gedoemd was hebben de initia
tiefnemers het er maar op gewaagd. Bij
deze besprekingen werd nog een ander
punt ter tafel gebracht. Er waren enkele
exporteurs die gaarne pogingen in het werk
gesteld zouden zien, om de clausule, dat de
Duitse afnemers 25% van het inkoopbedrag
van te voren moeten betalen, te laten ver
vallen. Deze regeling is speciaal ontworpen
om kopers en verkopers te beschermen
voor transacties die dikwijls op een post
„dubieuse debiteuren" uitlopen. En zelfs
deze veiligheidsklep zouden enkele expor
teurs nog kwijt willen om enkele klanten
te winnen. Klanten, die beslist niet crediet-
waardig genoemd kunnen worden.
Het enige wat men in dit geval kan doen
is hopen, dat dergelijke exporteurs zulke
verliezen oplopen, dat zij met verkopen uit
scheiden. Zij willen niet leren en weten
geen gebruik te maken van hun vrijheid.
Er zijn reedis exporteurs, die zich al met de
gedachte aan het verzoenen zijn, dat men
de hulp van de regering zal moeten inroe
pen om voor Duitsland hogere minimum
prijzen vast te stellen.
De broei van tulpen voor kerstmis is niet
bijzonder goed geweest. De planten wilden
niet opschieten, waarschijnlijk een gevolg
van het te koude voorjaar en dus zal er wel
schade geleden zijn door de broeiers. Deze
zullen de gedeeltelijke mislukking toe
schrijven aan de bollen. Zij zullen niet
willen bekennen dat zij zelf te haastig zijn
geweest met het forceren en dus zelf ook
schuld aan mislukkingen hebben. Zij zul
len schadevergoeding eisen en de „goed
kope" exporteurs zuilen ook dat weer be
talen om toch maar die klant te behouden.
Wie weet wat zij de man nog zullen belo
ven. De eerste maanden van 1956 zullen
voor alle „Duitse" exporteurs niet prettig
zijn.
Dit zal hen echter niet verhinderen om
meteen weer over een nieuwe order te
praten en dan natuurlijk tegen concurre
rende prijzen.
De rechtbank te Amsterdam heeft de 35-
jarige scharenslijper P. S. uit het woonwa
genkamp in de Egelshoek te Hilversum,
wegens het lossen van een aantal schoten
uit een revolver op een medebewoner en
wegens een poging om op nog een tweede
bewoner eveneens enige schoten af te vu
ren veroordeeld tot 3 jaar gevangenisstraf
met aftrek van het voorarrest en met
voorwaardelijke terbeschikkingstelling van
de regering met een proeftijd van 3 jaar
onder toezicht van de reclassering. Boven
dien liet de rechtbank twee revolvers, die
de verdachte in zijn bezit had gehad ver
beurd verklaren.
Nabij Musselkanaal is de 17-jarige voet
ganger R. Bosma uit Musselkanaal na een
aanrijding in zeer ernstige toestand naar
het Diaconessenhuis te Emmen vervoerd,
wëar hij is overleden.
Bosma liep rechts van de weg, toen hij
werd aangereden door een hem achterop
komende bestelauto uit Musselkanaal. Het
slachtoffer liep tengevolge van de aan
rijding een schedelbasisfractuur op en in
wendige kneuzingen. Volgens verklaring
van de chauffeur werd hij door een tegen
ligger verblind en heeft hierdoor Bosma
niet opgemerkt. De tegenligger was door
gereden.
In augustus van dit jaar zal er tfe Mün-
chen een internationaal congres worden
gehouden over maatschappelijk werk. Ter
voorbereiding hierop organiseert de Stich
ting voor Internationale Samenwerking der
Nederlandse Universiteiten en Hogescholen
een aantal zogenaamde universitaire „semi
nars" voor maatschappelijk werk, die zijn
bedoeld als een ontmoeting van universiteit
en maatschappelijk werk, een confrontatie
van wetenschapsbeoefening en praktisch
werk, teneinde te geraken tot een toetsing
van de theorie aan de feiten.
De minister van Maatschappelijk Werk,
mr. F. J. F. M. van Thiel heeft in het „In
stitute for Social Studies" te 's-Graven-
hage het eerste „seminar" in deze reeks
geopend met een inleiding, waarin hij onder
meer zei, dat een „seminar" een bewuste
ontmoeting tussen theorie en praktijk is,
tussen sociale wetenschappen en maat
schappelijk werk. Een dergelijke verbin
ding is echter nog maar uitermate spaar
zaam geweest. De bestudering hiervan
schrikt een deel van de beoefenaren der
sociale wetenschappen af, en wel hen, die
in grote lijnen denken zo vervolgde de
bewindsman is mede oorzaak, dat som
migen, die midden in het praktische maat
schappelijke werk staan, aarzelen hun pro
blemen aan een wetenschappelijke verken
ning te onderwerpen. Juist met het oog
hierop acht minister Van Thiel de opzet
van dit „seminar" alleszins gelukkig.
Het bestuur van de Vereniging vau
Vreemdelingenverkeer in Bergen aan Zee,
dat op 30 november van het vorig jaar
tijdens een ledenvergadering van zijn man
daat vervallen is verklaard, is in zijn ge
heel herkozen.
De voorzitter van het demissionaire be
stuur, de heer J. Broarsma, deelde mede,
dat na de vorige ledenvergadering een ver
zoek was ontvangen tem aanzien van het
demissionaire bestuur het volledige ver
trouwen uit te spreken en het bestuur te
j verzoeken in zijn geheel aan te blijven. Het
verzoek kwam in stemming en werd met
153 tegen 52 stemmen aangenomen.
Vier leden en de griffier van de Neder
landse parlementaire delegatie, die op uit
nodiging van de Israëlische regering een
bezoek van 12 dagen aan de Joodse staat
gebracht heeft, zijn donderdag per K.L.M.-
toestel op Schiphol uit Tel Aviv terugge
keerd.
Dr. J. Bruins Slot en de heer H. A. Kort
hals zijn in Rome uitgestapt om daar nog
twee dagen te blijven en mej. dr. M. A. M.
Klompé heeft besloten nog wat langer in
Israel te blijven.
