r
TRIPJE
GEBR. BEEKMAN Automobielbedrijven
Baby, in rampnacht geboren, werd
petekind van prinses Wilhelmina
De gele kamer
Republikeinse Front moet het
nieuwe Franse kabinet vormen
Marsepein
Socialisten komen het eerst aan bod
maar ook PMF wordt genoemd
Politieman uit Vinkeveen
voor gerechtshof
Ir Van Bendegom werkte
in Italië en Afrika
Apartheidsbeleid gaat
voort in Zuid-Afrika
J
Vandaag 40 jaar geleden: watersnood
FF1 HI T F.TON
ZATERDAG 14 JANUARI 1956
4
Agenda voor Haarlem
Klap met gummistok had
noodlottige gevolgen
Werklozenrel in Potenza
kost Italiaan het leven
INBOEDELVEILING 24/25 TAN. 1956
N.V. MIJ. „HOLSTER"- OVERVEEN
Centrale verwarming
Airconditioning
Aut. oliestook
600
M U L T I P L A
Nieuwe wetsontwerpen op stapel
door Mary Roberts Rinehart
(Van onze correspondent in Parijs)
Donderdag komt voor het eerst de nieuwe Franse Kamer bijeen. Als eerste punt ver
meldt de agenda de verkiezing van een nieuwe Kamerpresident, die na het staats
hoofd, als de hoogste gezagsdrager van de republiek fungeert. Deze verkiezing zal
tevens de gelegenheid bieden een grens te trekken tussen de kampen van links en
rechts waarin de Kamer zal worden verdeeld. Het kamp van de vroegere rechtse
meerderheid (die intussen minderheid geworden is) stelt opnieuw de Rooms-Katho-
liek Pierre Schneiter candidaat. Het Republikeins Front zal vermoedelijk de socialist
André de Troquer naar voren schuiven, of anders diens partijgenoot Robert Lacoste,
die ook bij de conservatieven gezien is en die op de persoonlijke steun van Pierre
Mendès-France kan rekenen. Wanneer de communisten zich in een latere ronde voor
de socialistische candidaat zuilen uitspreken staat de nederlaag van Schneiter vast.
Een gemeenschappelijk optreden van
communisten en republikeins front, kan
ook worden verwacht zodra er over de
investituur van een nieuwe minister-pre
sident zal worden gestemd. Ofschoon socia
listen en radicalen alle aanbiedingen ter
oprichting van een volksfront hebben af-
'gewezen, zullen de communisten toch één
lijn trekken met het Republikeins Front
dat aldus van een meerderheid verzekerd
is. Over de betrouwbaarheid van die com
munistische steun kan pas later worden
geoordeeld.
Onmiddellijk na de installatie van het
nieuwe parlement zal president Coty offi
cieel zijn besprekingen met de partijlei
ders openen. Hij heeft, op hun eigen ver
zoek, al een groot aantal vooraanstaande
politici ontvangen en het staatshoofd kan
zich al een indruk hebben gevormd. De
partijbesturen hebben voor de eerstko
mende dagen buitengewone congressen
bijeengeroepen waar de posities nauwkeu
rig zullen worden afgebakend. In grote lij
nen kan men vaststellen dat het conserva
tieve blok van Pinay, Faure en Teitgen bij
de verkiezingen de kous op de kop heeft
gekregen. De „immobilisten" hadden ge
hoopt, onder de schutse van het stemstel-
sel met de lijstkoppelingen, in versterkte
ADVERTENTIE
SPAARM E 34 hoek Damsir.
HAARLEM TEL.15756
ZATERDAG 14 JANUARI
Roxy: „Commando des doods", 14 jaar,
7 en 9.15 uur. Rembrandt: „The left hand of
God", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Minerva: „Ro
meo en Julia", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Studio:
„Heuvel 24 antwoordt niet", 14 jaar, 7 en
9.15 uur Lido: „Doctor at sea", alle leeft.,
7 en 9.15 uur. Frans Hals: „Carla, de zon
dares van het eiland", 18 jaar, 7 en 9.15 uur.
Luxor: „Geen liefde duurt eeuwig", 18 jaar,
7 en 9.15 uur. Cinema Palace: „Les nuits
de Montmartre", 18 jaar, 7 en 9.15 uur.
Stadsschouwburg: 20 uur, De toneelgroep
„Theater" geeft de Nederlandse première van
„Kat op een heet zinken dak" van Tennessee
Williams.
ZONDAG 15 JANUARI
Roxy: „Commando des doods", 14 jaar,
2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Rembrandt: „The left
hand of God", 14 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur.
Minerva: „Romeo en Julia", 14 jaar, 2.30, 7
en 9.15 uur. Studio: „De witte droom", alle
leeft., 11 uur, en „Heuvel 24 antwoordt
niet", 14 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Lido:
„De grote Caruso", alle leeft., 11 uur en
„Doctor at sea", alle leeft., 2, 4.15, 7 en 9.15
uur. Frans Hals: „Carla, de zondares van het
eiland", 18 jaar, 2, 4.30 7 en 9.15 uur. Luxor:
„Geen liefde duurt eeuwig", 18 jaar, 2, 4.15,
7 en 9.15 uur. Cinema Palace: „Morgen be
gint het leven", 18 jaar, 10.30 uur. „Les
nuits de Montmartre", 18 jaar, 2, 4.15, 7 en
9.15 uur. Stadsschouwburg: 20 uur, De to
neelgroep „Theater" voert op „Kat op een
heet zinken dak" van Tennessee Williams.
Gebouw „Cultura": 10.30 uur, Ned. ver. van
spir. „Harmonia". Bakenessergracht 63:
10.30 uur, Rozekruisersgenootschap. Wij-
dingsdienst. Kapel Nieuw Vredenhof: 19 uur,
Herv. gem. Heemstede. Bijzondere samen
komst. Spr. Ds. R .van der Mast. Lange Hee
renstraat 6: 10 uur, Stads-evangelisatie. Spr.
A. Vries
MAANDAG 16 JANUARI
Roxy: „Het schot in de nachtclub", 18 jaar,
2.30, 7 en 9.15 uur. Rembrandt: „The left
hand of God", 14 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur.
Minerva: Tournee-avond K.R.O., 8 uur.
Studio: „Heuvel 24 antwoord niet", 14 jaar,
2.15, 7 en 9.15 uur. Lido: „Doctor at sea",
alle leeft., 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Frans Hals:
„Carla, de zondares van het eiland", 18 jaar,
2.30, 7 en 9.15 uur. Luxor: „Geen liefde duurt
eeuwig", 18 jaar, 2, 7 en 9.15 uur. Cinema
Palace: „Les nuis de Montmartre", 18 jaar,
2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Stadsschouwburg: 20
uur: Charlotte Kohier in „Frasquita", een
verhaal van Pedro de Alarcón. Frans Hals
museum: 20 uur, Volksuniversiteit. Prof. Dr.
G. Stuiveling houdt een voordracht over
historische romans.
gelederen in het nieuwe parlement terug
te keren, maar Poujade heeft die opzet
verijdeld. De erfenis der Gaullistische
stemmen die het rechtse centrum in de
wacht hoopte te slepen zijn voor het groot
ste deel Poujade toegevloeid, Pinay en
Faure hebben een vijftig zetels verloren.
Ook het Republikeinse Front heeft geen
indrukwekkende overwinning geboekt.
Deze coalitie heeft een veertig a vijftig
punten minder dan het rechtse centrum. In
verhouding heeft het linkse centrum echter
een beter figuur geslagen dan de vorige
regeringsmeerderheden. Bovendien is door
de jongste verkiezingen het politieke
zwaartepunt in het parlement van rechts
naar links verplaatst. Men mag dus ver
wachten dat de verantwoordelijkheid voor
een nieuwe regering in eerste instantie aan
een figuur uit het Republikeinse Front zal
worden opgedragen.
Wie?
De tweede vraag is aan wie? Rekenkun
dig beschouwd, ligt het voor de hand dat
president Coty een socialist tot formateur
benoemt. De socialisten leveren ongeveer
twee derde van de parlementaire aanhang
van het Republikeinse front, waarin de ra
dicalen een minderheid vormen. Coty heeft
onder de socialistische gegadigden de keu
ze tussen de secretaris-generaal Guy Mol-
let die zich echter misschien liever aan
de partijzaken zal blijven wijden de
oud-minister Robert Lecourt indien die
met tot Kamerpresident benoemd zou wor
den Christian Pineau die al eens
eerder een (mislukte) gooi naar het pre
mierschap deed en tenslotte Paul Re-
madier die reeds twee maal een regering
presideerde. Vincent Auriol, Coty's voor
ganger, werd aanvankelijk ook als kandi
daat genoemd ofschoon geen lid van de
Kamer. Na een geruchtmakend artikel in
France-Soir waarin hij een alliantie met
de conservatieven bepleitte, schijnt Auriol
echter door zijn partijgenoten te zijn ge
desavoueerd. President Coty is echter vol
komen vrij ook andere leiders van het Re
publikeinse Front bij zich te roepen, en
dan denkt iedereen in de eerste plaats
aan Mendès-France.
Wat?
Hoewel PMF in tegenstelling tot de
socialistische leiders geen hechtgeorgani-
seerde partij achter zich heeft staan, zou
zijn terugkeer als premier toch een veel
krachtiger weerklank bij het volk verwek
ken. Door zijn moderne en persoonlijke
stijl van optreden kan PMF de indruk
wekken dat er in Frankrijk iets veranderen
gaat. Hij zou het „immobilisme" kunnen
doorbreken. Er is niets waaraan Frankrijk
meer behoefte heeft dan aan zo'n schok en
aan 't gevoel weer geregeerd te worden.Er
zal zeer doortastend opgetreden moeten
worden. Algerije glijdt iedere dag wat ver
der af naar een staat van openlijke burger
oorlog. PMF heeft, volgens zijn befaam
de methode, drie maanden uitgetrokken
voor de oplossing van het Algerijnse pro
bleem. In Indochina en in Tunesië heeft
hij vroeger bewezen met dit „kalender
systeem" resultaten te kunnen boeken die
duurzaam blijken. Een vastberaden en
moedig beleid heeft Frankrijk eveneens
broodnodig om het Poujadisme, vrucht van
corruptie en van slapheid, in bedwang te
houden of in het democratisch voetspoor
terug te brengen.Indien de democratie niet
uiteindelijk toont nog over levenskrachten
te beschikken, dan ziet het er voor Frank
rijk somber uit. Ruim 37 percent van het
kiezersvolk heeft zich van de democratie
afgewend. Er kunnen weinig fouten meer
worden begaan, of dat percentage zal
groeien tot een volstrekte meerderheid.
Daarna zou de strijd nog slechts gaan tus
sen de extremisten van links en van rechts:
de communisten en de Poujadisten. De de
mocratie in Frankrijk staat op het spel.
Zonder in mateloze persoonsverering te
vervallen,.moet worden gezegd dat Men
dès-France de hoogste kansen heeft de in
zet te kunnen redden. Daarom hopen vele
Fransen vurig dat president Coty PMF als
toekomstige minister-president zal aan
wijzen.
verKOO|
Voor het gerechtshof te Amsterdam heeft
terechtgestaan de 37-jarige wachtmeester
der rijkspolitie P. H„ die op 31 juli 1954 in
Vinkeveen een 23-jarige jongeman een klap
met een gummistok gaf, tengevolge waar
van deze jongeman is overleden.
De wachtmeester, die thans in Amstel
veen woont en overgeplaatst is naar de
rijkspolitie op Schiphol, was wegens mis
handeling, de dood tengevolge hebbende,
door de rechtbank te Utrecht veroordeeld
tot een maand gevangenisstraf, hoewel de
officier van justitie een geldboete van hon
derd gulden had geëist.
Toen op de avond van 31 juli 1954, de
laatste dag van de middenstandstentoon
stelling te Vinkeveen, het sluitingsuur was
aangebroken en de luidsprekers het publiek
aanmaanden de tentoonstelling te verlaten,
bleef een groepje jongelieden in de con
sumptietent achter. De wachtmeester had
de jongeren gesommeerd te verdwijnen,
maar hieraan werd slechts langzaam vol
daan. Een dezer jongens, Van V., had de
politieman toegevoegd: „Ik laat me er door
jou niet uitgooien." Daarop had de politie
man hem bij de kraag gevat en hem naar
de uitgang geduwd. Daar was Van V. ge
vallen. Bij het opstaan had de politieman
de jongeman twee slagen toegebracht, één
op de bovenarm, een ander op de schedel.
Deze laatste klap was de jongen noodlottig
geworden; nog dezelfde nacht was hij
overleden.
Zeer dunne schedel
Een getuige-deskundige verklaarde dat
de schedel van het slachtoffer zeer dun
was geweest, maar dat 10 percent van de
mensen beneden de 35 jaar een vrij dunne
schedel heeft. De getuigen verklaarden,
allen dat Van V. geen dreigende houding
had aangenomen en dat er tot het ogenblik
dat de slagen vielen geen sprake was ge
weest van verzet bij de omstanders. Zowel
dc burgemeester van Vinkeveen als de
chef van de wachtmeester deelden mede,
dat hij als een zeer goed politieman be
kend stond en dat nimmer klachten over
hem waren vernomen.
De procureur-generaal geloofde niet dat
de politieman bedreigd was en dat er voor
hem de noodzaak had bestaan de gummi
stok te gebruiken. Hij achtte dan ook mis
handeling, de dood ten gevolge hebbend,
bewezen. Gezien echter de bijzonder goede
staat van dienst van de wachtmeester, op
wie behalve in dit uitzonderlijke geval
niets valt aan te merken, achtte de procu
reur-generaal een gevangenisstraf voor de
ongelukkige slag te zwaar. Gezien ook het
feit, dat de verdachte zich deze zaak bij
zonder ernstig aangetrokken heeft, meende
de procureur te kunnen volstaan met het
eisen van een geldboete van 200 gulden.
De raadsman, mr. J. W. van Gelderen,
meende in zijn pleidooi, dat volgens de
voorschriften de wachtmeester gerechtigd
was geweest van de gummistok gebruik te
maken. „Na dit ongelukkige geval," zo zei
hij, „weet iedereen, dat het gevaarlijk is
iemand op het hoofd te raken, omdat er
blijkbaar mensen zijn met heel dunne
schedels. Voordien was dat niet zo duide
lijk bekend. De dood is een volkomen on
voorzienbaar gevolg geweest."
Voorts herinnerde hij aan een uitlating
van de vrouw van een drogist, die de jon
gens had horen spreken over het plan om
de wachtmeester die avond het leven zuur
te maken. Het hof zal op 27 januari uit
spraak doen.
POTENZA (Reuter) Bij een hevige
botsing tussen de politie en ongeveer dui
zend werkloze landarbeiders, die het stad
huis van Venosa nabij Potenza in Zuid-
Italië trachtten te bezetten, is een persoon
gedood. Zestien mensen, onder wie een
vijfjarig kind, werden zwaar gewond.
De demonstranten hielden een betoging
omdat zij in het arme gebied van Venosa
geen werk kunnen vinden. Zij wierpen
barricades van gekantelde wagens en wijn
vaten op en bekogelden de politie, die de
straten naar het stadhuis afsloot, met
stenen.
De politie opende het vuur nadat ver
scheidene pogingen om de demonstranten
met gummiknuppels uiteen te drijven, wa
ren mislukt. Sommige demonstranten had
den een oud kasteel bezet van waaruit zij
de politie met revolver- en geweervuur
beschoten.
In ons blad van gisteren berichtten wij
reeds het vertrek van ir. J. Volkers uit het
arrondissement Noordzeekanaal van Rijks
waterstaat naar de op te richten Delta
dienst en diens vervanging door ir. L. van
Bendegom, arrandissementsingenieur van
Rijkswaterstaat te Arnhem.
Over de levensloop van de nieuwbenoem
de laten wij hier nog enige bijzonderheden
volgen.
Ir. L. van Bendegom werd op 1 januari
1911 te Oostburg (Zeeuws Vlaanderen) ge-
ADVERTENTIE
Verkooplokaal NOTARISHUIS
Directeur W N. WOLTERINK
Bilderdijkstraat bij de Zijlweg
Haarlem - Tel. (K 2500) 11928
Inzendingen van huisraad worden dagelijks
aangenomen Eigen afhaaldienst
ADVERTENTIE
Tel. K 2500 - 15597 en 19057
boren. Hij volgde de Hogere Burgerschool
in Den Haag, waarna hij ging studeren aan
de Technische Hogeschool te Delft. Na zijn
studie hier is hij nog enige tijd assistent
van professor Thysse aan het Waterloop
kundig laboratorium geweest. In de zomer
van 1938 ging hij naar Arnhem, waar hij
in dienst trad van de Rijkswaterstaat bij de
Studiedienst Bovenrivieren. In 1946 ging
hij naar Hoorn als arrondissementsinge
nieur, waarna hij in 1950 terugkeerde naar
Arnhem in de functie van hoofdingenieur
van het arrondissement Rijn en IJsel. Nu is
hij met ingang van 1 februari 1956 be
noemd te Haarlem als hoofdingenieur van
het arrondissement Noordzeekanaal. Na
1950 heeft ir. Van Bendegom in opdracht
van de Netherlands Engineering Corpora
tion NEDECO als waterstaatsingenieur
enige studiereizen naar het buitenland ge
maakt. Zo ging hij in 1951 naar de Povlakte
in verband met de watersnoodrampen al
daar. Daarna maakte hij nog twee reizen
naar Nigeria om de loop van de rivier de
Niger te bestuderen en de mogelijkheden
van verbetering te bestuderen. De laatste
reis maakte hij in de tweede helft van 1955.
Ir. Van Bendegom was voor dit jaar ge
kozen als voorzitter van de Rotaryclub te
Arnhem.
Dat vonden de jongens machtig interessant.
„Zou dit pistool ook van een zeerover geweest zijn?", vroeg Bunkie.
„Misschien wel", meende oom Tripje.
En hij vertelde nog meer over die woeste zeerovers. Die voeren met hun schepen
over zee en beroofden de koopvaarders met kostbare goederen aan boord. En de buit,
die ze zo bij elkaar roofden, verborgen ze meestal op een eenzaam eiland.
Dat vonden de jongens geweldig avontuurlijk, en ze keken met grote ogen naar
het pistool. Stel je voor, dat dit eens in de gordel van zo'n woeste roverhoofdman
had gezeten! 5-6
ADVERTENTIE
FIAT
FIAT 600 STATION-WAGON, met 6 zitplaatsen,
waarvan 4 wegklapbaar.
Vanaf heden in onze showroom geëxposeerd
HAARLEM
TEL. 14160
BLOEMENDAAL
TEL. 22165
KAAPSTAD (Reuter-AFP) De gouver
neur-generaal van Zuid-Afrika, dr. E. G.
Jansen, heeft in een boodschap, uitgespro
ken bij de opening van het nieuwe zittings
jaar van het Zuid-Afrikaanse parlement te
Kaapstad, onder meer verklaard dat de
regering een wetsontwerp zal indienen, dat
voorziet in verwijdering van kiezers van
gemengd bloed van de algemene kiezers
lijst. Volgens het ontwerp zullen deze kie
zers op een afzonderlijke lijst worden ver
meld en zij zullen hun eigen volksvertegen
woordigers aanwijzen.
Ook zal in een wetsontwerp worden
vastgelegd, dat de volksvertegenwoordi
ging „soeverein" is. Dat wil zeggen dat
door haar goedgekeurde wetten niet door
een gerechtelijke beslissing buiten werking
kunnen worden gesteld.
Met voldoening gewaagde de gouver
neur-generaal van de stabiele economische
en monetaire verhoudingen in het land,
waarbij hij verwees naar het slagen van
de Nederlandse en Amerikaanse leningen,
die een bewijs vormden voor het buiten
landse vertrouwen in de financiële en eco
nomische positie van Zuid-Afrika. De
vraag naar arbeidskrachten maakt het
noodzakelijk te overwegen op welke wijze
het meest doelmatige gebruik van de be
schikbare arbeidskrachten kan worden ge
maakt.
Inzake het apartheidsbeleid merkte dr.
Jansen op, dat het stellen van naturellen-
scholen in Bantoe-gemeenschapsscholen
onder toezicht van Bantoe-schoolraden met
de volle medewerking van de Bantoe's is
geschied. Aanvragen voor de instelling van
Bantoe-overheden werden uit alle naturel-
lenreservaten ontvangen. De algemene
raden van de Transkei en de Ciskei spra
ken zich uit ten gunste van de wet op de
Bantoe-overheden.
De nationalistische (regerings) partij
heeft een motie ingediend, waarin wordt
voorgesteld het „God save the Queen" als
volkslied en de „Union Jack" als nationale
vlag af te schaffen.
Vrouwenorganisaties zullen gedurende de
zes maanden van de zitting van het parle
ment bij het parlementsgebouw rouwdra
gende vrouwen laten demonstreren tegen
de uitbreiding van de Senaat door de na
tionale partij ter verkrijging van de vol
strekte meerderheid. Deze manoeuvre van
de regeringspartij wordt „moord op de
grondwet" genoemd.
„Hoe oud bent u?" vroeg de (Haarlemse)
politierechter.
„Zesenzeventig", zei het kwieke vrouwtje
uit Velsen.
„En dan toch nog in het strafbankje?" De
politierechter keek bezorgd.
„Ja, maar zonder schuld!", klonk het be
sliste antwoord. Maar daar wilden de po
litierechter en de officier zonder meer niet
aan.
Het ging in deze zaak om een al of niet
gestolen kikker, een ooievaar, een varken
en twee varkenskopjes. Van marsepein,
wel te verstaan.
Het vrouwtje was op 30 november, 'vlak
voor St.-Nicolaas, in een zelfbedienings
winkel in Velsen geweest. „Er was zoveel
volk én het was er zo heet èn daar kon ik
niet tegen", vertelde zij „èn toen ben ik zo
gauw mogelijk gaan afrekenen bij de
kassa".
Ze was inmiddels geschaduwd en nadat
de kassa een seintje had gekregen, kwamen
toen de kikker, de ooievaar, het varken en
de beide kopjes te voorschijn, uit een bin
nenzak van haar mantel.
„Anders zouden ze breken", had ze toen
gezegd
De officier van Justitie was er van over
tuigd, „dat we deze vrouw wel nooit tot
een bekentenis zullen krijgen". Hij vond de
in de jas genaaide binnenzak van geheel
andere stof wel wat verdacht en memoreer
de voorts het leger marsepeinen poppetjes
tot een totale waarde van twaalf gulden, bij
huiszoeking door de recherche aangetrof
fen. Met het oog op haar hoge leeftijd eiste
hij een boete van 25.
„En waarom?", vroeg het vrouwtje, kwa-
si-verbaasd.
„Conform", zei de politierechter. „Vol
gende zaak".
ADVERTENTIE
Nationaal en internationaal bekroond.
Bespreek tijdig.
Schoterweg 45 - Haarlem - Tel. 12540
In de watersnoodnacht van 14 januari 1916 vandaag veertig jaar geleden werd
op de zolder van opa Vedder, wiens huisje onder aan de zeedijk van Spakenburg
stond en herhaaldelijk door de kokende golven overspoeld werd, een meisje geboren.
Spakenburg was een van de zwaarst getroffen plaatsjes in deze rampnacht en H.M.
Koningin Wilhelmina was twee dagen later reeds aanwezig om zich persoonlijk op
de hoogte te stellen van de nood in dit dorp. Zij vernam van ds. Munnik over de
geboorte van het kind. „Van die baby wil ik peettante worden", zei de Koningin.
Het kindje ontving bij de doop de namen
van Aartje Wilhelmina. De Koningin
schonk de ouders de nodige geldmiddelen,
waarvoor onder meer een wieg werd aan
geschaft, waarin de moeder liet vlechten
„Oranje Heil".
Enige tijd later ontving de familie van
de Koningin een bijbeltje en eigenhandig
schreef H.M. op het schutblad „Voor Aartje
Vedder te Spakenburg, mijn petekind 1916"
en daaronder „De Heer is mijn Herder".
In 1939 trad Aartje Vedder in het huwe
lijk met Dirk Korlaar, een visventer. Dit
huwelijk werd gezegend met twee kinde
ren. Ook bij hun huwelijk ontvingen Aart
je en Dirk verschillende geschenken van
H.M., onder andere een theewagen, een
groen theeservies en een prachtige kamer
plant.
Na het beëindigen van de tweede wereld
oorlog bracht Aartje enige malen een be
zoek aan Prinses Wilhelmina. Zij had zich
wel eens een keertje vergist en „Dag Ko
ningin" gezegd, maar dit vond H.K.H. niet
erg.
Meestal tegen Kerstmis brengt Prinses
Wilhelmina een bezoek aan naar peteKind
en de Spakenburgers van de Hoekstraat
zijn ai zo gewend aan de hof auto, dat van
een overdreven nieuwsgierigheid geen
sprake is. Eén van de geschenken waarop
de familie met recht trots is, vormt een
portret, in de Kersttijd van 1934 gekregen,
van Prinses Wilhelmina, met ais onder
schrift: „Wij wensen u een gelukkig Kerst
feest 1934, Wilhelmina".
(40)
Iedere nacht hadden Alex of hij de ra
men en deuren gecontroleerd. Toen hij, de
gewoonte getrouw, tegen de deur, die
toegang gaf tot de hal, duwde, gaf deze
mee! Een» duistere ruimte gaapte hem aan.
Het duurde enkele ogenblikken, totdat hij
van zijn verbazing bekomen was en naar
binnen stapte. Behoudens het geklater van
het fonteintje op de binnenplaats was alles
volkomen rustig. Hij wist niet precies wat
hij moest doen. Of er was iemand wegge
gaan, of iemand was binnengelaten.De
deur was, toen de familie naar bed ging,
zo zeker als twee maal twee vier is op slot
gedaan. De totale duisternis in huis maak
te het verder onwaarschijnlijk, dat iemand
naar binnen was gegaan. Wie ontbrak dus?
Hij bleef enkele seconden doodstil staan,
voordat hij weer een voet verzette. Hij
kende het huis langzamerhand vrij goed,
zodat hij zonder al te veel moeite de trap
vond. Voorzichtig rondtastend liep hij naar
boven, voorbij de gele kamer en naar die
van Carol. De deur was op slot. Hij begon
zich langzamerhand enigszins belachelijk
te voelen, maar tenslotte klopte hij wel. Er
viel een pak van zijn hart toen hij haar
stem hoorde.
Ja? Wat is er?
Jerry Dane, antwoordde hij. Wees
niet bang! De deur stond open en er
brandde nergens licht. Ik was bang dat er
misschien iemand naar binnen gedrongen
zou zijn.
Wacht even.
Hij hoorde dat zij het licht aandraaide
en een kastdeur opende. Ze trok kennelijk
iets over haar nachtkleren aan. Toen ze
enkele momenten later de deur opende, zag
ze er angstig uit. Heur haar hing los en
uit haar ogen sprak angst.
Heeft u gezegd dat de voordeur open
stond?
Ja.
Maar dat begrijp ik niet. Ik heb de
deur vanavond zélf gesloten. Hoe laat is
het overigens?
Al voorbij eenen. U doet er misschien
het beste aan om even na te gaan of ieder
een thuis is. Ik zal ook hier en daar een
kijkje nemen. Het is natuurlijk mogelijk,
dat iemand naar binnen is gedrongen, maar
dat geloof ik niet.
Hij deed het licht in de gele kamer aan.
Zij was leeg en de ramen waren gesloten.
Hij stond er nog te piekeren, toen Carol
terugkwam. Het is Elinor zei ze. Ik be
grijp het niet. Wat moet ze nu midden in
de nacht buiten doen? Greg slaapt. Ik
hoorde hem snurken. Ze moet dus alleen
weg zijn gegaan.
Hij keek even snel Elinor's kamer in,
voordat zij naar beneden gingen. Het bed
was beslapen, het boek, waaftn zij had
liggen lezen, lag op het nachtkastje, ter
wijl door het half geopende raam de wind
naar binnen waaide en met de bladzijden
van het boek speelde. Een paar kousen
hing over een stoelleuning, ondergoed
zwierf in het rond en haar pantoffels ston
den naast het bed.
U ziet het, merkte Carol op. Ze
is naar bed gegaan. Maar waarom is ze
later weer opgestaan? En waar is ze nu?
Het is natuurlijk mogelijk dat ze nog
ergens in huis is. Ik heb nog niet in de
bedienden-vleugel gekeken. Elinor was ook
daar echter niet. Vijf minuten nadat Dane
ontdekt had dat de voordeur van Crest-
view open stond, liet hij zijn krachtige
zaklantaarn over de heuvel schijnen. Tus
sen de verbrande takken lag iets, vlak bij
de oprijlaan.
Het was Elinor. Er bleek op haar ge
schoten te zijn. Ze leefde nog. De kogel
was het been binnengedrongen en ze bloed
de zó heftig, dat Dane bang was haar te
vervoeren. Ze was buiten bewustzijn, wat
ze nog geruime tijd bleef. Greg en de meis
jes werden wakker gemaakt, dr. Harrison,
die direct gewaarschuwd was, lag al korte
tijd later met zijn knieën in de modder
naast Elinor en tenslotte arriveerde een
ziekenauto, die haar naar het ziekenhuis
zou brengen. Carol reed mee en Greg liep
snel terug naar huis om zich aan te kleden
Dane had hierdoor enkele ogenblikken voor
zichzelf. Hij vond niets bijzonders. Zowel
op de oprijlaan als op de heuvel waren nog
sporen van voetafdrukken te ontdekken,
maar deze waren grotendeels door de regen
weggevaagd of door de banden van de am
bulance in elkaar gedrukt. Op de laan
zelf vond hij enkele ogenblikken later een
plas water, die verdacht rood gekleurd
was, en enkele tientallen centimeters
verderop een haarspeld, zoals Elinor die
gebruikte. Toen zij hiér stond, moest er op
haar geschoten zijn, concludeerde hij.
Daarna was zij zonder enige twijfel, enkeie
meters de heuvel opgedragen.
Hij liep nog steeds rond te kijken, toen
Greg hem van de auto uit riep. Hij was
kennelijk erg onder de indruk van het ge
beurde. Zijn handen trilden en nadat Dane
hem éven aangekeken had, raadde hij hem
aan maar achter het stuur vandaan te gaan.
Hij zou wel rijden.
Dat schot, zei Dane toen hij wegreed,
werd vrij dicht bij het huis afgevuurd.
Heb je het niet gehoord?
Greg schudde zijn hoofd.
Nee. Als ik eenmaal slaap, hoor ik
niets meer. Het was natuurlijk een onge
luk.
Waarom?
Greg staarde Dane aan. Je wilt me
toch niet vertellen, dat iemand geprobeerd
heeft, haar te vermoorden?, protesteerde
hij. Waarom zou iemand dat willen doen?
Iemand maakte natuurlijk jacht op een
hert. Die dieren komen hier 's nachts.
Het is nogal vroeg in het jaar voor
herten, antwoordde Dane kalm.
Ik heb ze vroeger hier om deze tijd
van het jaar méér gezien.
Maar een hert kan haar niet van de
oprijlaan naar de plek, waar wij haar
gevonden hebben, gedragen hebben! Het
is overigens nogal goed weer om te gaan
jagen! Waarom wil je het niet zien, Spen
cer? Iemand heeft vannacht geprobeerd
je zuster te doden!
Hou toch op!
Greg zei het bijkans kreunend en zweeg
daarna.
HOOFDSTUK XVI.
Elinor lag in de operatiekamer, toen
Dane en Greg het ziekenhuis binnenlie
pen. Carol, rnet een spierwit gezicht
wachtte in de hal. Dane vond dat ze
er doodangstig uitzag. Greg liep op haar
toe en greep haar handen.
Ze komt er bovenop meisje. Dat wéét
je toch wel!
Carol stond op en probeerde te glim
lachen.
Je moet Howard opbellen, Greg. Het
is zaterdag. Hij is misschien in Newport.
Dane kreeg de indruk, dat Greg enigs
zins opgelpcht was nu hij wat te doen
had. Hij liep naar de telefoon en liet Dane
achter bij zijn zuster. Geen van beiden zei
iets.
Toen Greg terugkwam, zei hij dat hij
Hilliard niet had kunnen vinden. Hij was
noch op zijn apartement in New York,
noch in Newport.
Hij is vast en zeker op één van zijn
golf-clubs, zei Greg, maar ik kan toch
moeilijk midden in de nacht overal heen
bellen. Ik heb New York en Newport de
boodschap afgegeven, dat hij naar hier
moet opbellen. Meer kunnen we op het
ogenblik niet doen.
Dane luisterde nors. Hij was rusteloos.
Hij ijsbeerde de hal op en neer. Iets klop
te er niet. Maar wat? Hij was er van over
tuigd, dat iedereen Elinor, Gregory en
zelfs Carol iets wist, maar dat ze het
achterhielden. Was Gregory hier inderdaad
geweest in de nacht, dat het meisje ver
moord werd? Wat verborgen ze voor hem?
Maar als hij naar Carol keek, die dicht bij
Greg stond en in hem kennelijk een steun
pilaar zag, kon hij zich niet voorstellen,
dat zij iets zou weten of iets zou vermoeden.
Gregs bezorgdheid was overigens ook
volkomen natuurlijk. Dane had zich steeds
duidelijk voor ogen gesteld, dat de band
tussen Elinor en Gregory zeer stevig was.
Hij zou nóóit op haar geschoten kunnen
hebben. Toen Greg beschermend zijn arm
op Carols schouder legde, voelde hij een
lichte jalouzie in zich opkomen.
Je hebt me al vaak geholpen stor
men te doorstaan, meisje. Hier zullen we
ook wel doorkomen, zei hij vriendelijk.
Zijn gezicht had echter een vermoeide uit
drukking. Ze haalt het natuurlijk. Ze
heeft wel veel bloed verloren, maar dat
valt wel te verhelpen.
(Wordt vervolgd)
