Varia" gaf van „Bakersprookje
een amusante opvoering
„Willem Beukelszoon" gaat op
22 februari voor de eerste keer naar zee
Schaatswedstrijden op
de „Kennemer IJsbaan"
Ingeschreven vissersvloot omvat 2520 vaartuigen
„Beeldende kunst"
voor het
Humanistisch Verbond
,;Palvu" vertoonde
„Het laatste bedrijf"
van Emlyn Williams
„St. Pancratius" met
„Petroleum"
~J2rieven aan
de redactie
CCB met het N.Ph.O.
DINSDAG 14 FEBRUARI 1956
8
J aarvergadering
Beverwijkse Huurwaarborg
Vereniging
Kees Lute won op houten Noren
en alle fronten
„Dageraad" maakte van visserij-onderzoekingsschip een juweel
Moord in de pastorie
werd opgevoerd in
zaal Zomerlust
,IEV" vierde
het carnaval
Prijs van spruiten en prei
ging omhoog
Dick de Reus solist op
22 februari
Per 1 januari van dit jaar is opnieuw een telling gehouden van de ingeschreven Ne
derlandse vissersvloot. Deze omvat de vaartuigen, die worden gebruikt voor de uit
oefening van de zeevisserij, de kustvisserij (de visserij in de Waddenzee, de Lauwers-
zee en de Dollart, de Zuidhollandse en de Zeeuwse stromen) en de IJselmeervisserij,
overeenkomstig de desbetreffende bepalingen van de Visserijwet. De nu volgende
gegevens zijn ontleend aan „Visserij-Nieuws", het maandblad van de directie der
Visserijen, dat deze op zijn beurt ontleende aan het centrale register van vissers
vaartuigen.
Stoomtrawlers 14 5.544 brt 9.275 pk
Stoomloggers 20 3.800 3.759
Overige stoomvaartuigen 2 124 180
Motortrawlers (500 pk en daarboven) 16 4.495 10.015
Motorloggers en overige motortrawlers 235 36.724 53.827
Motorkotters 378 14.857 36.076
Motorvaartuigen (7 brt en meer) 1.013 22.572 35.746
Motorboten (beneden 7 brt) 236 784 2.594
Totaal mechanisch voortbewogen vaartuigen 1.914 88.900 brt 151.472 pk
Zeilvaartuigen (7 brt en meer) 21 474
Zeil- en roeiboten (beneden 7 brt)585 824
Algemeen totaal 2.520 90.198 brt
Uitbreiding
Eveneens lezen wij in „Visserij-Nieuws", dat aan de groep „motortrawlers" in het
afgelopen jaar 4 nieuwgebouwde vaartuigen werden toegevoegd, alsmede 1 in het
buitenland aangekocht vaartuig, terwijl de groep „motorloggers en overige motor
trawlers" met 6 nieuwgebouwde vaartuigen werd uitgebreid.
Aan de kottervloot werden toegevoegd: 23 nieuwgebouwde stalen Noordzee-motor-
kotters (w.o. 10 z.g. compositie-kotters), 3 nieuwgebouwde stalen mosselkotters, 1 in
België aangekochte houten kotter, alsmede 5 in het jaar 1954 uit de vaart genomen
kotters. In totaal 43 schepen met 4.687 brt en 11.844 pk.
Een houten Noordzee-kotter werd van een stalen huid voorzien.
Voorts werden 8 tot vissersvaartuig verbouwde vrachtvaartuigen in de vaart gebracht.
Deze waren hoofdzakelijk bestemd voor de in Zeeland gevestigde oester- en mossel-
bedrijven.
Van 1 motortrawler, 5 motorloggers, 21 Noordzee-motorkotters en 7 voor de Noord
zeevisserij bestemde motorvaartuigen werden de motoren vervangen.
De nieuw geplaatste motoren hebben in het algemeen een groter vormogen.
Ook in de mosselvaartuigen werden in verscheidene gevallen nieuwe en ook krach
tiger motoren geplaatst.
Voor zover bekend, waren bij de jaarwisseling bij de verschillende scheepsbouwwer-
ven opdrachten lopende voor de bouw van 5 motortrawlers, 10 motorloggers en
overige motortrawlers en van 16 Noordzee-motorkotters.
De Beverwijkse Huurwaarborg Vereniging
heeft zaterdagmiddag in het KSA-gebouw
te Beverwijk de jaarlijkse vergadering ge
houden, waarvoor niet veel belangstelling
bestond.
Waarschijnlijk moet deze geringe opkomst
het gevolg zijn van een goed functionneren
van deze vereniging, wat ook wel tot uiting
kwam in de uitgebrachte jaarverslagen..
De voorzitter, de heer H. Jaaples, reeioe
in zijn openingswoord mede, dat het be
stuurslid, de heer A. Joosten, wegens ziekte
is opgenomen in het St. Anthonius-zieken-
huis in IJmuiden. Men hoopte dat deze be
stuurder weer spoedig gezond in hun midden
mocht zijn.
Nadat de secretaris, de heer H. Kruithof,
de goedkeuring kreeg op de notulen van de
vorige vergadering, bracht hij het jaar
verslag uit, waarin worden gereleveerd de
vele bemoeiingen inzake verhuur van wo
ningen door leden, waarbij enkele malen de
hulp van een deurwaarder moest worden
ingeroepen.
Het gebrek aan woningen in deze om
geving kwam tevens tot uiting in dit jaar
verslag. Het aantal leden van de vereniging
bedraagt 120 en in het verslag werd verder
gewag gemaakt van de goede onderlinge
verstandhouding in het bestuur.
Een opmerking, naar aanleiding van het
jaarverslag, om te trachten het ledental uit
te breiden, zal door het bestuur worden be
keken, De penningmeester, de heer J. Bol
uit Haarlem, gaf een overziBht van de in
komsten en uitgaven in het afgelopen jaar
en de commissie welke de bescheiden heeft
nagezien, had alles in goede orde bevonden.
Bij de bestuursverkiezing werd de aftre
dende heer Joosten als enige candiaat
herkozen.
Na een betrekkelijk lange periode van
stilzwijgen hebben ook de werkende leden
van de bekende toneelvereniging „Varia"
zich weer op de planken van het Hervormd
Jeugdhuis gemeld en wel met een spran
kelende opvoering van het soms een tikje
ondeugende blijspel „Bakersprookje", door
Ronald Jeans. Misschien herinnert men
zich de virtuoze voorstellingen nog die een
speciaal geformeerd ensemble, met onder
andere Mary Dresselhuys, Guus Oster en
Louis Borel, hiervan enige jaren geleden
onder regie van laatstgenoemde met groot
succes gegeven heeft.
De inhoud is gebaseerd op de huidige
tekorten aan woningen en personeel en
behandelt de vrolijke perikelen van twee
samenwonende jonge echtparen, die zich
bij hun pogingen tot behoud van een kin
derjuffrouw voor de respectievelijke baby's
in allerlei komische bochten moeten wrin
gen. Het middelpunt van deze verwikke
lingen is Sabina, een volkomen voor haar
taak als huisvrouw ongeschikt voormalig
actricetje, dat haar carrière voor het hu
welijk heeft opgegeven. Ten gevolge van
haar onwapende charmes brengt zij bijna
onder de ogen van een opvliegende echt
genoot twee andere mannen het hoofd vol
ledig op hol. Ondanks het feit, dat hij haar
aldus meermalen in een hevig compromit
terende situatie moet aantreffen blijft zij
ook in zijn ogen zo verrukkelijk naïef, dat
zijn woede-ontploffingen nimmer tot waar
lijk noodlottige huwelijksconflicten kun
nen leiden. Nu heeft het traditionele blij-
speltoeval gewild, dat ook de zojuist met
veel voorkomendheid ingehaalde nieuwe
kinderjuffrouw van een dergelijke ver
boden omhelzing getuige is geweest, zodat
de beide echtparen gedwongen worden
een kleine komedie te arrangeren, ten ein
de deze belangrijke aanwinst niet in haar
zedelijke gevoelens te kwetsen. En ten ge
volge van dit besluit stapelen de verwik
kelingen zich op tot een vooral door de
spirituele dialogen allerbekoorlijkst blij
spel, dat voor een ensemble van amateurs
schier onoverkomenlijke moeilijkheden
moet opleveren wat btereft tempo, dictie en
vlotte allure. Maar hoe voortreffelijk heeft
„Varia" onder leiding van regisseur A. H.
Holtslag gevolg gegeven aan het voorne
men van dit „Bakersprookje" een perfecte
voorstelling te geven. In het bijzonder
dank zij Diwa van der Raay, die zich de
laatste tijd tot een veelbelovende jonge
kracht mocht ontwikkelen. Haar charman
te Sabina droeg als het ware de gehele op
voering en zij bouwde deze rol van vlin
derachtig wezentje op uit een hartverove-
rende combinatie van naïveteit, charme en
een gevoel voor humor een verheugend
talent. Mejuffrouw Bosman zorgde als de
nuchtere Mary voor een ideaal gespeeld
contrast, pittig en gedecideerd, zonder
hierbij haar vrouwelijke charmes ook
maar voor een moment geweld aan te doen.
Met deze dames vormden de heren Gre-
gouir en Zwemmer de laatste vooral
een voortreffelijk blijspelkwartet. Mevrouw
Blok kreeg als Eva Lester pas in het laat
ste bedrijf de gelegenheid te bewijzen dat
zij oek voor dit ensemble van nut kan
zijn en mejuffrouw Peek wendde even
eens haar niet geringe komische talenten
volledig aan om de temerige oude kinder
juffrouw de verlangde typering te kunnen
geven. Alleen de heer Jungbacker leverde
weer eens het bewijs voor de moeilijkheid
een fatje te spelen, zonder dat een teveel
aan karikatuur de natuurlijkheid nadelig
beïnvloedt. Maar dit was dan ook de
enige zwakke plek in deze sprankelende
blij spel vertoning, die voor „Varia" en re
gisseur Holtslag een groot en verdiend suc
ces heeft opgeleverd.
JAN VAN DAM
In het afgelopen weekend zijn er op de
Castricumse Kennemer IJsbaan aan de Zee
weg een tijdrace en twee afvalraces ver
reden. Voor de tijdrace gingen de deel
nemers vrijdagavond van start en de afval
races vonden zaterdag- en zondagmiddag
plaats. Ondanks de vrij hevige koude was
de publieke belangstelling groot.
De tijdrace van vrijdag en de afvalrace
van zondagmiddag waren voor de jeugdige
Kees Lute, uit Bakkum, die alle rijders op
stalen Noren aan zijn houten Noren lapte.
De Limmenaar Tom Adrichem werd zater
dagmiddag eerste. De uitslagen zijn als
volgt: Tijdrace: 1. Kees Lute, 2. Jan Scher
mer, 3. Tom Adrichem (Limmen), 4. J.
Waardijk (Uitgeest). Afvalrace (zaterdag):
1. Tom Adrichem (Limmen), 2. M. Molen
kamp (Castricum), 3. E. Kortenoever (Cas-
tricum), 4. Kees Lute. Afvalrace (zondag
middag): 1. Kees Lute, 2. Arie Vooren
(Beverwijk),.3. M. Molenkamp, 4. Antoon
Lute (Bakkum), 5. P. Min (Limmen) en
6. B. Dijkstra (Castricum). De prijzen be
stonden uit geld en waardebonnen.
Voor de Gemeenschap Beverwijk van het
Humanistisch Verbond hield de heer G. K.
van Zweden uit Arnhem zondagmorgen een
boeiende causerie over beeldende kunst.
Er was voor dit onderwerp een flinke
belangstelling en door middel van een
groot aantal lichtbeelden is het onderwerp
duidelijk aan dit auditorium uiteengezet.
Er bestaan veel definities over de kunst,
aldus de heer Van Zweden, maar alle be
naderen zij slechts het begrip. Dit komt
omdat kunst meer een zaak van het hart is,
dan voor het verstand, hoewel het een niet
van het ander is te scheiden. Het wezen
van de kunst is in alle tijden gelijk, alleen
de verschijningsvorm wisselt: bij de Grie
ken ging het om de geïdealiseerde schoon
heid (Apollo). Bij de tegenwoordige genera
tie gaat het om andere dingen (Zadkine's
„Verwoeste Stad") symbool van ellende en
wanhoop. In de kunst weerspiegelt zich
steeds de tijd, meende spreker en het
wezenlijke van een kunstwerk is niet het
zichtbare, de uiterlijke verschijningsvorm,
maar wat er achter ligt; het gaat niet om
„het plaatje" en een kunstwerk hoeft dan
ook niet „mooi" te zijn, om toch „kunst" te
worden. Schoonheid en kunst zijn verschil
lende zaken, ging hij voort. „De aardappel
eters" van Van Gogh is geen „mooi" schil
derij, maar toch een kunstwerk van grote
orde.
Met verschillende voorbeelden liet spre
ker iets over de geheimen zien van ruimte
werking, kleurenwerking en „onzichtbare
assen", waarlangs de stof geordend is.
Het werd een leerzame en vooral waar
devolle ochtend.
hulpwerktuigen worden elektrisch aange
dreven.
Op de brug zijn aangebracht een echo
lood voor verticale opsporing van visscho-
len, vaarbord met schakelaars voor navi-
gatielichten en directe bediening machine
kamer, automatisch log, voorts een log, dat
automatisch snelheid en afgelegde afstand
registreert, periskoopkompas, draairuit te
gen sneeuw en water, hand-hydraulisch
teakhouten stuurrad, echolood voor visop-
sporing, visopsporingsapparaat voor hori
zontaal onderzoek met een onder de kiel
uitstekende draaibare zoeker, huistelefoon
tevens oproeper van schepen met verster
ker en DA km. reikwijdte. In de radiohut
zijn o.a. aangebracht een navigatietoestel
voor plaatsbepaling, richtingzoeker.
Onder de brug is gebouwd het laborato
rium voor de biologische staf. De werkban
ken, snijtafel, flessenbank, instrumenten-
tafel, cardanustafel voor de weegschaal
zijn vervaardigd van een kunsthars. Te
vens staat de wetenschappelijke staf een
aan bakboord geplaatste draaibare davit
ten dienste, welke binnen- en buitenboord
wordt gebruikt met een z.g. bodemhapper.
De voornaamste taak bestaat uit de be
studering van de haringtrek, leeftijd vis
soorten, bepaling watertemperatuur en
zoutgehalte zeewater, bodemgesteldheid,
planktongehalte en gedragingen der netten
onder water.
Het eigenlijke visruim is klein, er kan
zowel met trawl- als drijfnetten worden
gevist. Op het bovendek is een automatisch
opblaasbaar vlot voor twintig personen.
Schipper wordt E. Pronk thans comman
dant van de VO I.
De door een gasontploffing ontstane ra
vage in het achterschip op 4 januari is
hersteld. Wegens het ijs kan het vaartuig
thans niet van de helling. IJs en weder
dienende zou de VO II op maandag 13 fe
bruari naar Rotterdam vertrekken om ge
demagnetiseerd te worden. De eigenlijke
proefvaart en overdracht waarbij veel be
langstelling wordt verwacht uit alle visse
rijkringen, wordt van Rotterdam naar
IJmuiden gehouden op woensdag 22 febr.
Het in opdracht van het ministerie van
Landbouw, Visserij en Voedselvoorziening
gebouwde visserij -onderzoekingsvaartuig
„Willem Beukelsz" (V0 2), dat de „Anto-
ni van Leeuwenhoek" (VO 1) zal vervangen,
is op de scheepswerf „De Dageraad" te
Woubrugge thans zover voltooid, dat de
proefvaart en overdracht eerstdaags kun-
neij geschieden.
Deze kotter van 36 bij 7.20 bij 3.60 me
ter, gebouwd na langdurige proefnemingen
met een model in de sleeptank te Delft, is
een drijvend laboratorium. Ook op de brug
zijn de nieuwste vindingen op het gebied
van navigatie aangebracht. In het vooron
der zijn de verblijven voor de elf beman
ningsleden met messroom, voor de vier bio
logen en de drie officieren zijn hutten in
gericht achter-gelijkdeks, inclusief een
longroom.
De voortstuwing geschiedt door 2 MWM
187 pk. diesel-elektrische motoren, die elk
afzonderlijk of tezamen de schroef aandrij
ven, die een reductie heeft van 6:1. Alle
Men zal zich waarschijnlijk herinneren,
dat de arbeiderstoneelvereniging „PALVU"
het vorige seizoen de wisselbeker voor een
jaar in bezit verwierf, die de eerste prijs
vormt van het door de Velser Gemeen
schap georganiseerde toneelconcours. Het
zal duidelijk zijn, dat deze vereniging alle
zeilen heeft bijgezet om ook in de tweede
ronde als eerste te eindigen. Zij heeft haar
bezit thans verdedigd met drie opvoerin
gen van „Het laatste bedrijf" door Emlyn
Williams, waarvan de tweede voorstelling
donderdag in het Hervormd Jeugdhuis aan
de critische blikken van de jury onderwor
pen werd. De derde en laatste opvoering
heeft inmiddels zaterdag in dezelfde zaal
plaats gehad.
„Het laatste bedrijf" is een meesterlijk
geschreven toneelspel, waarin Emlyn Wil
liams de navrante historie behandelt van
een verlopen acteur, die ten gevolge van
een onmatige voorkeur tot de whiskey ge
heel aan lager wal is geraakt. Alleen zijn
invalide dochter Cattrin blijft in de grote
talenten van haar vader geloven en zij of
fert haar gehele jonge leven op om in zijn
nabijheid te kunnen blijven en aldus een
beslissende come-back voor te bereiden.
En met behulp van een excentrieke kunst
beschermster wordt hem inderdaad de
kans geboden: hij bouwt zich met moeite
een nieuwe carrière op, die in het aanbod
tot het vertolken van de titelrol in „King
Lear" haar bekroning vindt. Maddoc Tho
mas bereidt zich intensief op deze zeldza
me kans tot een definitieve terugkeer tot
het grote toneel voor en het heeft werke
lijk alle schijn, dat zijn onvermoeide po
gingen met het gewenste resultaat zullen
worden bekroond. Tot hij op de avond van
de première van derden moet vernemen
dat zijn dochter zich met een veelbelovende
jonge componist heeft verloofd en hun hu
welijk haar vertrek naar Amerika ten ge
volge zal hebben. Een wending waarvan
Cattrin hem na de première op de hoogte
had willen brengen, om zijn concentratie
op de zware voorstelling niet nadelig te
beïnvloeden. Maar Maddoc komt van deze
onverwachte mededeling zodanig onder de
indruk, dat hij weer tot zijn oude fout ver
valt en een waar schandaal ontketent, om
dat de première door zijn totale dronken
schap moet worden afgelast. Bijna is voor
Cattrin nu de maat vol en zij slingert Mad
doc tijdens een heftige scène haar verach
ting voor een dergelijke karakterloze hou
ding in het gezicht. Maar dan blijkt direct
daarop haar liefde voor hem sterk genoeg
om zelfs haar huwelijk op te geven, omdat
zij Maddoc onmogelijk in deze vernederen
de en hopeloze situatie kan achterlaten.
Doch Maddoc beseft op zijn beurt dat hij
iedere kans op een toekomst moedwillig
heeft verbeurd. Omdat hij Cattrin niet
langer in de weg wil staan tot het verkrij
gen van enig persoonlijk geluk, neemt hij
vrijwillig afscheid uit dit leven met de we
tenschap, dat zij nu geen enkele reden
meer heeft een huwelijk met Robert te
weigeren.
„Het laatste bedrijf" vormt een prachtig
voorbeeld van een sterk speelstuk, dat een
boeiende dialoog combineert met een bij
zonder knappe karaktertekening. En zonder
in de bevoegdheden van de jury te treden
meen ik toch wel te mogen vaststellen, dat
„PALVU" erin is geslaagd deze opvoerin
gen tot een evenement bij het amateurto
neel te maken. Ik kan dan ook eenvoudig
niet nalaten regisseur Jan Velzeboer in het
openbaar te complimenteren met het su
blieme resultaat, dat hij met deze spelers
heeft bereikt. De intense aandacht, waar
mee de meerderheid van het publiek op
deze voorstelling reageerde, sprak reeds
duidelijke taal, hoezeer het ook moet wor
den betreurd dat een klein gedeelte dér
toeschouwers bij de eerste voorstelling
blijk gaf van dom wanbegrip. Maar zij ver
keerden gelukkig ver in de minderheid.
De overigen brachten de spelers na afloop
een langdurige ovatie, waarbij sommigen
zelfs een luid „bravo!" lieten horen. En bij
deze duidelijke waardering sluit onderge
tekende zich volkomen aan.
JAN VAN DAM
Zaterdag heeft zijne vrolijke hoogheid prins Nilles van het „Krabbengat", gezeten
op een levensgrote olifant, zijn intrede gedaan in Bergen op Zoom. Natuurlijk reden
in de carnavalsoptocht weer allerlei onwaarschijnlijke dingen mee, zoals deze
„Spuit elf", die vanwege de „leut" geen modder, maar confetti spoot.
De r.k. toneelvereniging „St. Pancratius"
heeft met een week tussenruimte in hotel
Borst te Bakkum en in zaal „Roozendaal"
te Castricum twee opvoeringen gegeven
van een aardig en origineel Amerikaans
blijspel, dat zeer ten onrechte bij onze
toneelamateurs slechts weinig bekendheid
geniet. Het is ten minste zeker een twintig
jaar geleden, dat ik het voor het laatst door
dilettanten zag opgevoerd. Het is „Petro
leum" door Larrie Johnson en niet, zoals
het programma vermeldde door Gerard
Nielen, die het stuk vertaalde of bewerkte.
De intrige is geestig gevonden en behan
delt de financiële manipulaties van een
kinderlijke dromer, Sam Crane, die er stel
lig van overtuigd is het nog eens tot mil-
jonnair te zullen brengen. Hij meent de
kans van zijn leven te krijgen doordat hem
door twee speculanten een stuk land te
koop wordt aangeboden, dat volgens hun
stellige verzekering petroleum bevat. Sam
haalt de laatste spaarduiten van de familie
van de bank om zich in het bezit van deze
goudbron te kunnen stellen, maar dan
blijkt het dat hij door gewetenloze schur
ken bedrogen is, die een petroleumblik
hebben omgekeerd op de plaats, waar vol
gens hen de bron aanwezig zou zijn. Op
aandringen van zijn vriend, de ingenieur
Joe Page, wordt tegen beter weten in op
het terrein toch een proefboring verricht,
die zowaar een vervaarlijk spuitende bron
te voorschijn brengt. Hoera, Sam wordt dus
toch miljonair en zijn dorpsgenoten maken
zich op hem een grootse serenade te bren
gen. Deze triomf wordt evenwel onmiddel
lijk door een schrijnende teleurstelling ge
volgd, want de vermeende petroleum blijkt
slechts waardeloos zout water te zijn. Maar
voor deze tegenslag in de omgeving bekend
geworden is, melden de beide schurken zich
opnieuw bij Sam om te pogen de grond
terug te kopen. Deze houdt zich uiteraard
geheel van de domme en weet de begeerte
van de twee boeven zo handig uit te spelen,
dat zij de waardeloze grond terug nemen
tegen een verbijsterend bedrag in harde
Amerikaanse dollars. Zo zijn de bedriegers
bedrogen en lijkt een overgelukkige Sam
zijn trouwhartige Mary eindelijk een veel
belovende toekomst te kunnen garanderen
ofschoon de toeschouwer met bange
voorgevoelens wordt vervuld, want het al
even aardig gevonden slot suggereert een
nieuw avontuur, dat voor de ondernemende
Sam het risico inhoudt zijn pas verworven
bezit weer tot de laatste dollarcent te ver
spelen.
Een vermakelijk blijspel dus, dat het
publiek beurtelings amuseert en in span
ning houdt. Maar dan verlangt het ook een
onberispelijk tempo en een duidelijk inzicht
op de vele contrasten. Er schuilen dan ook
ongetwijfeld meer mogelijkheden in „Pe
troleum" dan regisseur N. Marsé en de
werkende leden van „St. Pancratius" te
voorschijn hebben gebracht. Want het
tempo heeft danig van een gebrekkige rol-
kennis te lijden gehad en bovendien bleven
diverse, door de auteur zo aardig gegeven
typeringen onverantwoordelijk ver beneden
de maat. Aldus werd het soms een droevige
vertoning die men van een vereniging als
„St. Pancratius" toch allerminst verwach
ten zou. M. Geerts bijvoorbeeld schoot aan
merkelijk in fantasie en beweeglijkheid te
kort om de sympathieke dromer Sam Crane
de vereiste vlotte gestalte te geven.
Laat ik mij daarom liever bepalen tot de
rollen, die wel aan de noodzakelijke voor
waarden hebben voldaan: de amusante
tafelschuimer Amos van W. Zaal en de
stugge ingenieur Joe Page van H. Zaal, die
zo vermakelijk stuntelig in de liefde bleek.
En dan mag evenmin de lieve toneelmoeder
van mevrouw R. Huiberts-Tromp vergeten
worden, hoewel dit naar verhouding te
gering aantal bevredigend gespeelde rollen
de totaalindruk van deze voorstelling niet
meer redden kon. „St. Pancratius" heeft
hierdoor de verplichting op zich geladen
bij haar slotopvoering grondig revanche te
nemen.
JAN VAN DAM.
De toneelvereniging „Jan van Dommelen"
te Santpoort heeft zaterdag in zaal „Zomer
lust" de laatste van haar drie opvoeringen
gegeven van „De moord in de pastorie"
van Agatha Christie, een voor het toneel
bewerkte detectiveroman, waarin de ver
maarde Engelse schrijfster opnieuw haar
niet geringe talenten demonstreert in het
bedenken van een verrassende en inge
nieuze intrige, waarbij de aantrekkelijkheid
nog wordt verhoogd door de humoristische
kijk op het bekrompen dorpsleven. Zij
wijkt in zoverre van de geijkte speurders-
romantiek af, dat de met het onderzoek
naar de moord in de pastorie belaste detec
tive niet bij machte blijkt de dader aan te
wijzen, maar in zijn plaats zowaar een be
dillerige oude dame met een feilloze in
tuïtie voor de verbluffende ontknoping
zorgt. Vooral deze juffrouw Marple met
haar vele onhebbelijkheden is geestig door
de schrijfster waargenomen en getekend
als een listig wezentje, dat door haar niet
te bevredigen nieuwsgierigheid voor het
dorpje een permanente bron van ergernis
en misnoegen betekent.
Wat de opvoering betreft moet in de eer
ste plaats melding worden gemaakt van de
opmerkelijk knappe uitbeelding, die mevr.
C. van Wijngaarden van deze centrale
figuur wist te geven. Deze rol stelt bijzon
der hoge eisen omdat zoveel uiteenlopende
eigenaardigheden aanschouwelijk en aan
nemelijk moeten worden gemaakt. Dit oude
vrijstertje wordt immers beurtelings aan
gegeven als een onaangename roddelaar
ster, een pinnige bemoeial en een verma
kelijk kwezeltje, dat echter over zoveel
energie en vasthoudendheid beschikt, dat
zij er toch in slaagt de nodige moed op te
brengen om een moordenaar erop te wijzen
dat hij door haar inzicht en combinatiever
mogen zijn leven aan de galg zal moeten
eindigen. Mevrouw Van Wijngaarden heeft
alle facetten van dit pientere figuurtje
waarlijk voorbeeldig uitgespeeld en zij wist
daarbij nog voldoende reserve te bewaren
om in het derde bedrijf tot een knappe cli
max te geraken, wanneer zij tegenover de
moordenaar waanzin moet voorwenden.
Bijna alle dames toonden zich in deze
voorstelling trouwens verre de meerdere
van de heren. Mevrouw M. Ruiter gaf een
vermakelijk stukje lusteloze onbenulligheid
te zien als Mary, het onverschillige dienst
meisje? En mevrouw G. Tabernal, die zich
ditmaal met een kleinere rol tevreden had
moeten stellen, maakte een gelukkig ge
bruik van iedere mogelijkheid Anne Pro-
theroe haar emotionele indruk te doen
maken. Mevrouw A. Dortmundt was een
beheerste domineesvrouw en mevrouw L.
Zijlstra zorgde voor het nodige contrast in
dit dorpsmilieu als de kordate Price Ridley,
die het grootste deel van haar leven in de
Engelse kolonieën heeft doorgebracht.
Mejuffrouw A. van Dusschoten bleek nog
over te weinig routine te beschikken, om
Lettice Protheroo de vereiste „vamp"-
allures mee te geven, die men op het toneel
nu eenmaal van de fatale vrouw verwacht.
De heren zijn ditmaal op het tweede plan
gebleven. Met uitzondering van A. Ruiter
als Lawrence Redding en de achter het net
vissende inspecteur van A. Boersma ken
merkte hun optreden zich door een soms
zelfs storende matheid. Wellicht is dit even
een inzinking geweest na de spanningen
van de première: ik heb dinsdag de twee
de opvoering van dit stuk gezien en het is
dus niet uitgesloten dat zij zaterdag een
betere beurt hebben gemaakt. J. v. D.
(Verkort weergegeven)
Recht door zee! In de vergadering van
maandag 6 februari (stakingsvergadering
in het Patronaat, red.) werd ondergeteken
de aangevallen door de bestuurder der
O.V.B., de heer J. Koning, en deze gaf voor,
dat ik alleen wilde varen. De heer Koning
zei niet, hoe ik het had voorgesteld om te
gaan varen. Waarom niet? Koning, u bent
fout geweest, want wat er op het kantoor
van de Petten Mij. is besproken, had aller
goedkeuring van de daar aanwezigen. Wat
bevestigd kan worden door het kantoor
personeel, dat hierbij tegenwoordig was.
En wel het volgende: varen op oud»
gage, contact leggen tussen reders en
stakers en onze grieven te berde brengen
bij de reders. Dit contact kon worden ge
legd door twee man van het O.V.B., twee
man van dé C.Z.V. (voormalige Centrale
Bond) en twee uit de Christelijke Bond,
welke mensen contact hadden kunnen leg
gen tussen de stakingsleiding en de werk
gevers. Dit is niet achter de schermen ge
beurd. Want reeds dezelfde avond heeft
ondergetekende een gesprek gehad met de
voorzitter van het stakings-comité, de heer
M. Akkerman, die echter dit voorstel direct
afwimpelde met de woorden: „Alleen met
het stakings-comité wordt onderhandeld."
Voor mij was toen de kous af. Maar een
ding wil ik de heer J. Koning zeggen: ik
heb 48 jaar op de trawlers gevaren, 28
februari precies 40 jaar als machinist en in
deze 40 jaar heb ik mijn volk behandeld,
zoals ik zelf behandeld wil worden.
Ik heb plichten gekend.
Maar ik heb altijd voor mijn rechten
gestreden en ook voor die van mijn kame
raden aan boord en er staat ook nu nog
geen „verraad" op mijn voorhoofd gestem
peld en uit dankbaarheid voor deze kame
raadschap weet de heer J. Koning slechts
als „blijk van waardering" te adviseren
„niet meer met hem varen."
Nu, waarde Koning, ik eet de pap niet
zo heet als ze wordt opgediend. Een ding
had ik wèl verwacht, namelijk dat de voor
zitter van de stakingsleiding of één der op
varenden van de Tzonne mij hadden ver
dedigd, want de voorzitter der stakings
leiding wist, hoe de vork in de steel zat en
de andere opvarenden van de Tzonne waren
het met mijn standpunt toch ook eens. Of
durfden zij niet voor de waarheid uit te
komen?
Tenslotte nog één woord: Volgens mij
had dit voorstel ons een stuk dichter bij de
oplossing van het conflict kunnen brengen.
Wie het beter weet, moet het maar zeggen,
doch doe het vlug, eer het te laat is!
(Houdt u er wel rekening mee, leden van
het stakingscomité, dat ik van het begin
af aan buiten dit conflict heb gestaan, daar
ik in de W.W.-regeling liep).
K. TROMP,
Alexander Bellstraat 24,
IJmuiden.
In Den Bosch is zaterdag het kindermatinee
van het Oeteldonkse carnaval gehouden,
waarbij een grote en een kleine prins aan
wezig waren. Op deze foto zien we de
jongste deelnemer van het matinee, de elf
maanden oude Henk Gostelie uit Durban
in Zuid-Afrika - juist met vacantie in
Nederland - gezellig op de arm van de
grote prins Carnaval.
De feestcommissie van de r.k. sportver
eniging I.E.V., die de leden en donateurs
maandagavond in het St. Josephhuis aan de
Banjaertstraat een prettige carnavalsvie
ring bereidde, heeft met dit jaarlijkse feest
alle eer ingelegd. De voorzitter, de heer Th.
Koek, die er van uitging, dat de vele aan
wezigen het feest zijn gezelligheid zelf
moesten „geven" bleek hiermede de roos te
hebben getroffen. Hij hoopte, dat ook deze
bijeenkomst zich mocht kenmerken door
de echte I.E.V.-saamhorigheid.
Het ensemble „The Dio's" onder leiding
van Ton v. d. Braak nam de taak op zich
om met levendige amusementsmuziek de
gasten op de dansvloer te noden. Het pro
gramma werd afgewisseld met spelletjes en
originele prijsdansen. Het spel „Trek aan
de bel" zorgde voorts voor kostelijk ver
maak.
De doelman van I.E.V. 2, P. Adrichem,
ontpopte zich als kunstfluiter. Jammer was
het, dat het podiumplafond voor zijn
„kunst" te laag was, zodat het fijne nuan
ceren daaronder leed. Zijn optreden tot
tweemaal toe voor de K.R.O.-microfoon
was overigens aan zijn groot succes op deze
avond, die erg gezellig verliep, niet vreemd.
GRONDSTOFFEN-AANVOER
Voor de papierfabriek Van Gelder Zonen
is maandagmorgen aangekomen het Noorse
m.s. „Borre", dat van de Noorse haven
Gjeving een gedeeltelijke lading van 500
ton houtstof aanvoerde.
CONTACT-AVOND SCHEIDSRECHTERS.
De scheidsrechters der afdeling Haarlem
van de K.N.V.B. hebben maandagavond in
café Langendijk een contact-avond bijge
woond. Namens de ontspanningscommissie
heeft de heer C. J. Dobbelaar hen, met hun
dames, welkom geheten.
Er werd deze avond naar hartelust ge
kiend en gesjoeld', men hield zich ook bezig
met klaverjassen en vlotbruggen. Er was
een groot aantal fraaie prijzen.
De spruiten en prei waren op de maan
dag gehouden groentenmarkt goed aan de
prijs. Nu er heel weinig meer te oogsten is,
gingen de prijzen voor beide producten tot
1.40 per kg. Waspeen 19-39, prei 71-143,
spruiten 62-140, winterpeen 8-19, rode kool
7—18, boerekool 12-29, knollen 14-32, ra
barber 50-65.
Door het Noordhollands Philharmoniseh
Orkest wordt onder leiding van Marinus
Adam, met medewerking van Dick de Reus
(viool), op woensdagavond 22 februari in
het KSA-gebouw te Beverwijk een concert
gegeven. Het programma luidt:
Siegfried Idyll, Richard Wagner (1813
1883); Vioolconcert in d gr. terts op. 35,
Peter I. Tschaikofsky (1840—1893) Alle
gro moderato, Andante, Allegro vivacis-
simo; pauze; Symfonie no. 3 „Schotse sym
fonie", in a kl. terts op. 56, Felix Mendels
sohn (18091847); Andante con moto
allegro un poco agitato-andante come prima
Adagio, Allegro vivacissimo-allegro maes
toso assai.
De solist Dick de Reus werd geboren te
Amsterdam in 1923, kreeg zijn eerste lessen
op achtjarige leeftijd van zijn vader en
kwam reeds op dertienjarige leeftijd op
het Amsterdams Conservatorium. Hij be
haalde na 3 jaar diploma „cum laude";
verwierf twee jaar later de „Prix d'excel-
lence" en de zogenaamde „Dudok van
Heel"-prijs. Op achttienjarige leeftijd werd
hij benoemd tot eerste violist in het Con
certgebouw en trad hij eveneens als solist
op. Zijn vele solistische werkzaamheden
noodzaakten hem in september 1946 het
orkest te verlaten. In oktober 1946 deed hij
mee aan het „Concours internationaal
d'excécution musicale 1946" te Genève,
waaraan door 77 violisten uit de gehele
wereld werd deelgenomen en verwierf de
derde prijs.
Woensdagavond 14 maart heeft het slot-
concert plaats met een programma van
werken van Van Beethoven. Als solist
werkt de bekende pianist Gerard Henge-
veld mede.
dienen uiterlijk op Woensdag te worden
betaald, daar de bezorgers op Donder
dag moeten afrekenen.
DE ADMINISTRATIE
