Ondanks teleurstellend slot werd
Elfstedentocht volledig succes
VOORTREKKERS
ARM IN ARM
Dokter had vooral 's avonds
druk werk in „Groene Weide"
Tochtrijders strompelden
middernacht over finishlijn
JViemeijer tatmfc
Jeen van der Berg: „Met
de zesde plaats ben
ik al dik tevreden"
Zware tocht door
ijswoestijn vergde
alle krachten
K.N.S.B.-KALENDER
Brinkman naar
wereldkampioenschap
6
De eerste twintig
Van beste zijde
Alle krachten
Basketbalprogramma
Gritiek op voorbereiding
Amerikaanse ijshockeyers
Erkend de beste
Cambridge start 24 maart
met zware ploeg
School-volleybaltoernooi
op woensdag 28 maart
W
STAG 13 I Eli iU! AE I 1956
L
(Van onze sportredacteur)
DE ELFDE Friese Elfstedentocht heeft
geen winnaar. Geen echte winnaar tenmin
ste. Niet een rijder dus, die na het passeren
van de finishlijn op de Noordersingel aan
de voet van de Oldehove in Leeuwarden
wordt „opgeslokt" door een wild juichende
menigte zoals bij vorige gelegenheden
omhangen met een meterhoge lauwerkrans
en wie later na hoogdravende redevoerin
gen een gouden medaille op de borst wordt
gespeld. Men weet het al wel: vijf rijders,
die alles aan elkaar te danken hadden
gehad en elkaar door dik en dun hadden
geholpen tijdens de uiterst zware tocht,
besloten al 25 kilometer voor Dokkum arm
in arm door de finish te gaan. Het
geen gebeurde. Een half uur na hun aan
komst kwam de beslissing van het bestuur
van de Elf Steden Vereniging: Er is geen
sportieve wedstrijd gereden; de rijders
hebben niet tot het uiterste voor hun kan
sen gevochten. Er zullen dan ook geen
prijzen worden uitgereikt en ook geen
krans.
EEN PAAR MINUTEN later kwam het
vijftal met de zesde aankomende Jeen
van der Berg uit de bestuurskamer. Met
vermoeide, maar ook sombere gezichten
liep Ijet de trap op van hotel De Groene
Weide naar de bovenzaal, waar een leger
tje televisie-mensen, radio-reporters en
verslaggevers het hoe en waarom wilden
weten. Daar maakte De Koning uit Pur-
merend zich de tolk van Verhoeven uit
Dussen, Van der Hoorn uit Ter Aar, Nauta
uit Wartena en Wijnhout uit Haarlemmer
meer. „Wat we gedaan hebben vond ik
juist", zei hij. „We begrijpen de beslissing
van het bestuur niet goed. Zonder elkaar
hadden we het nooit gered. En als we het
op de sprint aan hadden laten komen, zou
misschien toch een rijder hebben gewon
nen, die er nog het minst recht op had".
DAT WAS dus de mening van het veel
besproken vijftal. Er is iets voor te zeggen,
even zeer als er vele argumenten tegen
hun standpunt zijn. Want, zo vragen wij
ons af, als men elkaar dan door dik en
dun wil helpen en samen de lauweren wil
oogsten voor de moeizame tocht over twee
honderd kilometer, waarom dan niet als
toerrijder mee te doen? Een wedstrijd
vraagt inspanning tot het uiterste en wie
na alle geboden en gekregen hulp nog de
meeste krachten heeft, moet in een wed
strijd winnaar worden. Het is wel begrij
pelijk de eer te delen, maar sportief is het
niet. Waarbij het ons van het hart moet
dat het ook niet o n sportief is in de ware
zin des woords.
ER ZIJN echter nog andere kanten aan
deze kwestie. Volgens het reglement van
de Elfstedentocht wordt er slechts één eer
ste, één tweede, één derde, één vierde en
één vijfde prijs uitgereikt. Komen meer
rijders tegelijk over de finishlijn, dan be
slist het lot. Dat is niet gebeurd. En ook
wel terecht, geloven wij. Met de genomen
beslissing heeft het bestuur van de Elf
Steden Vereniging de grote prestatie van
het vijftal erkend. Hetgeen te meer blijkt,
omdat het ook nog mogelijk was de rijders
te diskwalificeren, aangezien zij de laatste
ruim 150 meter met de handen om eikaars
schouders hadden gereden. Hetgeen ook al
verboden is. Maar ook deze bepaling heb
ben de bestuurders niet willen toepassen.
Dat zou ook tegen de geest zijn geweest
van de betreffende bepaling, omdat zij
elkaar niet hebben geholpen op het laatste
eind, maar hun eenheid en kameraadschap
wilden demonstreren.
REST UITERAARD de opmerking dat de
enorm zware tocht van gisteren dus een
wel heel teleurstellend slot beleefde. Te
leurstellend vooral voor de tienduizenden
Friezen, die de gehele dag zo intens hadden
meegeleefd of hadden meegeholpen de
tocht te doen slagen. Teleurstellend ook
voor het betrokken vijftal, dat ook al
verklaarden zij overduidelijk dat zij de
eventuele consequenties terdege onder ogen
hadden gezien toch nog ergens had ver
wacht dat het vijf gouden „plakken" zou
krijgen, of in ieder geval een vijfde deel
van de gouden medaille.
Het wordt dan ook hoog tijd dat het
bestuur van de Elf Steden Vereniging zich
ernstig gaat beraden om een finale als die
van gisteren te voorkomen en met een
besluit voor de dag te komen dat haar
weer arm in arm zal brengen met rijders
en publiek. De Elfstedentocht het groot
ste winterevenement in Nederland ver
dient het tenvolle.
E. KONING.
Het veelbesproken vijftal tijdens de laat
ste kilometers. Van der Hoorn „doet" de
kop. Achter hem rijden Wijnhout, Verhoe
ven en Nauta. De Koning gaat achter de
kopman schuil.
99
De Elfstedencommissie heeft zich dins
dagavond genoodzaakt gezien de toertocht
bij Vrouwbuurstermolen voor een aantal
rijders als afgelopen te verklaren. Reeds in
de vooravond waren berichten binnenge
komen over slechte plekken in de Bilk-
vaart en later in het ijs tussen Sint Anna
Parochie en Vrouwbuurstermolen. Aan
vankelijk besloot de Elfstedencommissie de
deelnemers over deze stukken per autobus
te laten vervoeren, maar toen tegen half
acht berichten binnenkwamen, dat de auto
riteiten niet meer konden instaan voor de
betrouwbaarheid van het ijs tot Barthle-
hiem, moesten de organisatoren noodge
dwongen op dit moment de tocht voor de
rijders, die Vrouwbuurstermolen nog niet
gepasseerd waren, verder afgelasten. Voor
velen was dit een bittere teleurstelling na
een dag van hard vechten tegen de elemen
ten.
In Leeuwarden bleek het ijs van de
Noordersingel, waarop in de middag de
finish was geweest, niet meer betrouwbaar
te zijn. Om kwart over tien werden de
rijders bij het Diaconessenhuis opgevangen
en moesten de laatste 250 meter te voet
afleggen. Dit leverde soms grote moeilijk-
(Van onze sportredacteur)
Ruim twintig kilometer voor Bolsward moesten de toer- en wedstrijdrijders van
de Elfstedentocht gisteren ruim vijfenzeventig meter „klunen" lopen zoals men
elders in Nederland zegt omdat het ijs onder een brug bij het sneeuwruimen
was gebroken. Op de plaats, waar de rijders door hulpvaardige bewoners van het
dorpje Kimswerd op de besneeuwe straatweg werden geholpen, arriveerde tegen
één uur 's middags met forse slagen een meisje de deelnemerskaart keurig om
de hals gebonden dat zeker niet ouder dan veertien jaren kon zijn. Van be
wondering getuigende opmerkingen en ferme schouderklopjes waren haar loon.
Vooral bij het koek-en-zopie, waar men haar met grote zorg omringde en moed
insprak voor de resterende kilometers. Het meisje zelf zei niets. Zij keek stoer-
stuurs om zich heen als deerde haar al die adoratie niets. Even later verdween
zij weer in de richting van het ijs. Tot ieders verbazing echter wilde zij weer
terug naar Bolsward een voornemen, waarvan tientallen haar trachtten te weer
houden. Pas toen deed zij haar mond open. Toen wij de vertelling doorkregen
van een goedgehumeurde Fries en welke Fries is dat niet op Elfsteden-dag
hoorden wij dat zij het dochtertje was van een official, die blijkbaar wat slordig
met de deelnemerskaart van een uitvaller was omgesprongen. Het meisje keek
nog even om, waarbij ons wel duidelijk werd dat ze vooreerst niet meer zo zal
lachen als zij op dat moment deed
Even daarvoor had zich op dezelfde plaats een voor een Haarlemmer minder
prettig ogenblik afgespeeld. Arie van Bcekum namelijk eens roemrucht midvoor
van HFC en zes maal snel en taai rijder van een Elfstcdenwedstrijd viel bij het
„klunen" zo ongelukkig dat verder rijden onmogelijk scheen. Scheen, want na een
korte pauze, waarin hij zijn doorgezwikte enkel weer wat liet bijkomen, vervolgde
de taaie doorzetter, die dit jaar voor het eerst met zijn zoon meedeed aan de toer
tocht, zijn tocht door de met slecht ijs bedekte vaarten en sloten van het Friese
land alsof er niets gebeurd was. Later op de middag nam de 54-jarige heer Van
Beekum een koudwaterbad voor zijn verzwikte enkel en stuurde zijn zoon Arie Jan
door. Hij kwam een uur later in Leeuwarden aan! Een prestatie van de eerste rang.
Het woord Elfstedentocht is een soort
toverwoord geworden op de dag dat zij
gereden wordt en de dagen ervoor. Ieder
een staat klaar om haar te doen slagen en
de duizenden gasten uit de overige pro
vincies een gastvrij en goed onthaal in
Friesland te doen vinden.
(Van onze sportredacteur
Na afloop van de schaatsmarathon langs
elf Friese steden en dertig Friese dorpen
hebben wij in hotel De Groene Weide ge
legenheid gehad met de eerste zes
rijders te praten over hun wederwaardig
heden. Een relaas, dat er steeds weer op
duidde dat dc tocht van gisteren wel tot
een van de zwaarste van de serie moet
worden gerekend.
Er hebben zich behalve beide genoem
de tientallen prettige en minder pret
tige taferelen afgespeeld onder al die dui
zenden rijders van
wedstrijd en tocht.
Taferelen vooral, die
echter duidelijk be
wezen dat de Elfste
dentocht niet zo maar
een sportief winters
evenement is, maar
dat het dé gebeurte
nis is in een strenge
winter. Een gebeurte
nis, waarbij zowel
op het ijs als er naast
duizenden tonen een elfsteden-geest te
bezitten een geest van taai doorzettings
vermogen, waarbij de humor en het spor
tieve plezier vooral niet uit het oog wor
den verloren.
Het einde van een barre tocht door het
besneeuwde Friese land. Van links naar
rechts Nauta, Wijnhout, De Koning,
Verhoeven en Van der Hoorn.
<xx)oooooooogoooooooocooooooooooooooooooooooooooooooooooc
De eerste twintig rijders in de Elf-
stedentocht waren: 1. ex aequo Van der
8 Hoorn (Ter Aar), De Koning (Purme-:-
o rend), Nauta (Wartena), Wijnhout S
(Haarlemmermeer) en Verhoeven (Dus-
8 sen), allen in 8 uur 46 min. 2 sec.; 6.:
8 Van der Berg (Nijbeets) 8 uur 54 min.;
7. Kruger (Middejstum) 9 uur 2 min.; 8.
Tichelaar (Franeker) 9 uur 2 min.; 9.
g Leffertstra (Stobbega) 9 uur 3 min.; 10.
Lamberts (Wageningen) 9 uur 4 min.; j
11. Van Zandvoort (Eindhoven) 9 uur!
10 min.; 12. Nieuwendijk (Nes a. d. Am-
stel) 9 uur 16 min.; 13. ex aequo Haar-
sma (Jellum), Van der Lely (Maas-;
land), Weerman (Nyeholtwolde) en
Bloemendaal (Breukelen), allen in 9 j
uur 22 min.; 17. Weerman (Nyeholt
wolde) 9 uur 30 min.; 18. Van Ooyen j
(Zaandam) 9 uur 30 min.; 19. Middel
koop (Lage Zwaluwe) 9 uur 31 min.;
20. Meeuwisse (Voorburg) 9 uur 32 min. j
Van de dames was mevrouw Annie van c
g Dijk-Bayema uit Hartwerd de eerste
8 Zij heeft de tocht - voor de eerste keer.,
deelnemend - samen m,et haar echtge- 8
8 note gereden. Om vijf minuten over S
8 vier arriveerde zij fit en legde de 200
kilometer af in totaal 10 uur en 24 min.,
g welke tijd nog binnen de limiet van de
>0 wedstrijd ligt!
Van de viedstrijdrijders reden er 10.9
van de 256' de tocht binnen de limiettijd
van 2 uur uit. De gemiddelde snelheid8
van de winnaars was ongeveer 22 km. g
s per uur. De vorige keer 26 km. per uur. g
S s
:kxxxx)oooooc<x)oooooooc)oooooooooooooooooooooooooooooooooo
Wat wjj gisteren tijdens de monsterrit
door de besneeuwde Friese velden op en
om het ijs hebben gezien daar nemen wij
zo wij er een hadden ons petje eer
biedig voor af. Welk een medewerking
voor rjjders en belangstelling welk een
medeleven ook met de moeilijkheden van
al die duizenden in slierten voorbij glij
dende schaatsers van alle leeftijden en alle
rangen en standen. Friesland liet zich gis
teren van zjjn beste zijde zien, ook al wa
ren er dan ook wel eens moeilijkheden
voor de „overigen" met de niet zo gemak
kelijk te begrijpen taal. Daar het in de
meeste gevallen aanmoedigingen betrof,
viel echter ook dat wel mee.
Aanmoedigingen, ze hebben ze wel nodig
gehad al die rijders van die elfde Elfste
dentocht. Want de moelijkheden waren
niet gering in aantal. In onze reportage
van gisteren berichtten wij reeds over al
die moeilijkheden die de sneeuw met zich
bracht. En verder niet te vergeten de
scheuren in het ijs, die rampzalige ge
volgen konden hebben en ook hadden
zoals jammer genoeg vele malen bleek
voor de rijders.
Tot middernacht zwoegden velen voort.
Door de donkere avond soms nog tegen
de wind in naar Dokkum en vandaar de
24 kilometer naar de finishlijn in Leeuwar
den. Het was voor velen een beproeving,
maar volhouden deden de meesten. Met
open gereden voeten, stuk gevallen knieën,
handen, schouders of gezicht vielen som
migen in de armen van EHBO'ers, die
veelal al, negentien uur in touw waren.
Een Elfstedentocht rijden is niet zo maar
een grote tocht maken. Het is een inspan
ning, die alle krachten vergt en veel
training vereist. Ook dat hebben velen
moeten ervaren. De man met de hockey-
chaatsen een wedstrijdrijder nota bene
- waarover wij gisteren schreven, viel al
tort na de start uit. En terecht. Hij was
ïog niet rijp voor een Elfstedentocht.
Evenmin als de te slecht gekleden, te
weinig getrainden, de van te slecht mate
riaal voorziene rijders en de te slecht ge
meden.
Een Elfstedentocht uitrijden is een spor
tieve prestatie van de eerste rang. Dat zul
len direct allen erkennen, die gisteren de
slierten rijders hebben zien vechten met
de natuur in al haar winterse grilligheid.
Diezelfde mensen zullen ook erkennen dat
de Elfstedentocht een belangrijk stuk
Friese folklore is geworden van de twin
tigste eeuw. Een folklore, die verdient een
steeds belangrijker plaats in te gaan
nemen.
Jeen van der Berg
Verhoeven, een landbouwer uit Dus
sen, vond de tocht zwaarder dan die hij
in 1947 gereden had. Vooral in het donker
had hij vele moeilijkheden ondervonden.
Enkele malen moest hij met beide schaat
sen omhoog springen om gevallen rijders
niet aan de punten van zijn gladde ijzers
te prikken. Het traject tussen Franeker
en Dokkum vond hij het zwaarst, omdat
daar niet alleen de wind tegen was, maar
ook omdat er veel water op het ijs lag. De
beslissing van het bestuur van de Elf Ste
den Vereniging vond hij teleurstellend. Ik
had wel graag een prijsje gehad na zo'n
tocht, zei hij.
De Koning een stucadoor uit Purme-
rend, was het met die laatste opmerking
geheel eens. „Nogal kinderachtig", zo luid
de zijn commentaar. De 29-jarige veehou
der uit Wartena, Jeen Nauta, zei niet
veel. Hij keek het sipst van allen. ,,A1 m'n
moeite is voor niets geweest", mompelde
hij.
De 23-jarige Wijnhout uit Haarlem
mermeer was veel spraakzamer. „Ik ben
ook nog zo fit", zei hij. „Al vóór Dokkum
heb ik aangeboden geheel alleen „kop te
doen" tot de finish, maar daar wilden ze
niet aan. Ik was nog zo fit als een hoentje.
U vraagt me of ik morgen ga uitslapen?
Zeker niet. Als er ergens een wedstrijd is
doe ik mee, anders ga ik trainenDat
parool gold, zo leek ons, niet voor de 24-
jarige tuinder Van der Hoorn uit Ter
Aar, die in het geheel geen commentaar
had.
Geheel anders was het met de winnaar
van de vorige Elfstedentocht Jeen van
der Berg. „Ik vind de beslissing naar
voor de jongens", vertelde deze ons, „maar
voor mij zit er nog een kans in op de twee
de plaats en dus een zilveren médaille.
Mijn metgezellen hebben zich anders wel
sportief gedragen. Toen m'n schaats stuk
was wilden ze met alle geweld dat ik mee
zou krabbelen. Ze zouden tempo vermin
deren. Ik wilde niet en heb ze door ge
stuurd. Dat ik in minder goede conditie voor
de Elfstedentocht was, lag misschien wel
aan het feit dat ik te goed ijs gewend was
tot dusver en in verband met de Olym
pische Spelen in Italië te weinig gelegen
heid had op werkelijk lange tochten te
oefenen. Een excuus is dat echter geens
zins. De andere hadden meer fut. Maar ook
met m'n zesde plaats ben ik dik tevreden.
Ik geef het u te doen".
Het basketbalprogramma luidt:
Donderdag. Dames: HOC 4—IHJ 2; HOC—
The Typhoons; ZBVS 2—Typhoons 2; RCH
Antilopen 3.
Heren: Typhoons 2IHJ 2; Antilopen 2—
Rapiditas '31; Harlem TigersPunch (20 uur);
Vrijdag. Dames: HOC 3RCH 2; White
Stars 3Typhoons 3; Aurora—SC Haarlem 3.
Heren: ExercitiaZBVS; HOC 2SC Haar
lem 2; Typhoons—USV (19.50 uur); SC Haar
lem—Anansi (21.15 uur).
heden op, omdat de meesten geen apart
schoeisel bij zich hadden.
Blessures
De Leeuwardense arts Wiemer heeft de
zwaarte van de tocht kunnen afmeten aan
de hand van de blessures, die hij te behan
delen kreeg. Uit het aantal hechtwonden,
dat veel groter was dan de vorige keer kon
hij opmaken, dat de kwaliteit van het ijs
slecht moet zijn geweest. Ook het aantal
verstuikingen en ontwrichtingen wijzen in
deze richting.
Een groot verschil met de tocht van twee
jaar geleden was, dat bevriezingen in alle
dfie graden voorkwamen; in de ergste
graad juist laat op de avond bij rijders,
die dus in de avondkou hadden gereden.
Dokter Wiemer vreesde, dat twee patiënten
enige tenen zullen moeten missen.
Geen overzicht
Tot het sluitingsuur van de controle in
„De Groene Weide" te middernacht bleven
toerrijders binnenkomen. Maar het zal op
zijn minst nog wel enkele dagen duren
alvorens men een overzicht krijgt van het
aantal rijders, dat de tocht met succes heeft
volbracht.
Honderden rijders moesten zich laten
verbinden, onderzoeken of behandelden.
Voornamelijk voor wonden aan benen of
hoofd. Sneeuwblindheid kwam ook veel
voor.Er waren rijders, die hun schaatsen
niet uit konden krijgen, zo hard waren de
schoenen geworden.
Aan de agenda van de KNSB kunnen nog
de volgende wedstrijden worden toegevoegd.
Donderdag 16 februari
Sassenheimse IJsclub nationale koppel
wedstrijd, de ronde van Sassenheim op de
Park-ijsbaan, Aanvang 14 uur.
IJsclub Westmans (Z.H.): korte baan wed
strijden voor mannen. Aanvang 15 uur.
Ijsbaan Heiloo: nationale lange baan-
wedstrijd 500, 1500 en 3000 meter, alleen voor
hen die nimmer een eerste, tweede of derde
prijs in een nationale wedstrijd hebben ge
wonnen. Aanvang elf uur.
Walter Brown, president van de LIGH (de
Internationale IJshockey Federatie) heeft
donderdag bij zijn terugkeer uit Cortina
d' Ampezzo aan de pers verklaard, dat
Amerika zijn Olympische ploeg in de toekomst
beter zal moeten voorbereiden, indien Ame
rika wil blijven meetellen in deze tak van
sport.
„Het is noodzakelijk dat de staat ,een
subsidie verleent, zoals dat bij de Russen het
geval is. Wij moeten ophouden met jamme
ren over onze nederlagen en naar de oorzaak
ervan zoeken. De Russen hebben aanvan
kelijk onze trainingsmethoden geïmiteerd.
Nu zijn zij zover dat zij ons de baas zijn
geworden".
Volgens Walter Brown heeft de Russische
ploeg de zége in het Olympisch ijshockey-
toernooi te danken aan de betere fysieke
voorbereiding. Op dit punt schoten zowel de
Amerikanen als de Canadezen te kort.
„Toch", aldus besloot hij, „was de Ameri
kaanse ploeg die wij ditmaal afvaardigden
naar de Spelen, de beste die wij ooit hebben
gestuurd".
ADVERTENTIE
LICHTE HOLLANDSE BAAITABAK
Een melange van
16 edele tabakken.
BLIJVEND VERS
n deze
patent-tabakszak
ACCORDEONVOUW
meer ruimte voor
gemakkelijk stoppen
m,
Voor zover bekend zal voor de eerste
maal in de geschiedenis van het wereld
kampioenschap cycle-cross een Nederlandse
wielrenner aan de start verschijnen. De
KNWU heeft na de cycle-cross van „Kraan
tje Lek" en die van „Duinhorst" gemeend
om de winnaar van deze beide veldrit-
evenementen, Brinkman uit Overschie, een
kans te moeten geven om zondag 19 februari
in Luxemburg een greep te doen naar de
wereldtitel cycle-cross.
Of Brinkman in het Groot-Hertogdom die
kans ten volle zal gebruiken is met geen
mogelijkheid te voorspellen. De Nederlan
ders hebben op dit gebied nog nooit contact
gehad met hun buitenlandse collega's en
zodoende is de uitzending van Brinkman
een groot vraagteken. De buitenlandse con
currentie en overmacht zullen bijzonder
zwaar wegen. Vooral de Fransen beschikken
over goede veldrijders, zoals onder meer
Dufraisse (wereldkampioen 1954 en 1955),
Rondeaux (vijf maal wereldkampioen) en
Robic (drie maal wereldkampioen). Maar
ook de Belgen Feremans en Van Kerre-
broeck, de Zwitser Bieri en de Italiaan
Severini, zijn niet te onderschatten tegen
standers en worden algemeen tot de favorie
ten gerekend. Trouwens ook de jonge Gaul,
die in de laatste Tour de France Bobet in de
bergen overtroefde, kan in deze titelstrijd
op het voor hem zo vertrouwde terrein en
voor eigen publiek, hoge ogen gooien.
Brinkman kan nu aantonen in hoeverre de
cycle-cross zich in Nederland ontwikkeld
heeft vergeleken bij het buitenland.
De boat-race
Cambridge, dat verleden jaar de boat-
race tegen Oxford heeft gewonnen, zal dit
maal de zwaarste bemanning in de strijd
brengen van de 101 wedstrijden die tot nu
toe zijn gehouden.
De roeiers wegen gemiddeld ongeveer 85
kilo de man, dat is 1,4 kilo boven het record.
De ploeg is als volgt samengesteld: J. A.
Russell (boeg), G. Delahooke, M. J. Nigh
tingale, A. A. MaysSmith, I. W. Welsh, K.
A. Masser, M. G. Baynes, J. F. HallCraggs
(slag), J. P. Denny (stuurman).
De race wordt 24 maart a.s. gehouden op
de Theems, over de afstand van 4Vi mijl
(ongeveer 7,2 km.) tussen Putney en Mort-
lake. Masser, Baynes en Mays—Smith
maakten ook verleden jaar deel uit van de
ploeg.
Op 28 maart houdt de afdeling Haarlem van
de Nederlandse Volleybalbond In het Kr«-
lagehuis te Haarlem haar jaarlijks toernooi
voor scholieren.
Verleden jaar namen vierennegentig plo«-
gen aan dit toernooi deel.
Vorig jaar heeft men voor het eerst da
reserve-ploegen gescheiden gehouden en dit
heeft uitstekend voldaan.
