„Milford Haven" kwam zijn
oorlogsschade nog niet te boven
IJmuidenaar hielp bemanning
„Renate Leonhardt" redden
Voor het eerst in januari
de woelige Noordzee tegemoet
Een vrolijk man van harte gehuldigd
en met koninklijk eremetaal begiftigd
RAADSELRUBRIEK
De roemruchte geschiedenis van onze
Post Boy" begon in de NAVY
Over goud is niet gesproken"
Bijstand, ijs en wind bepaalden een onstuimige reis
„BABY SERVICE"
DONDERDAG 16 FEBRUARI 1956
7
LANGS SLUIZEN EN HAVENS
Scheldeloodsen zouden
fooien aannemen
„Een droom wordt
werkelijkheid" voor
„Jonge Strijd"
WEL EN WEE OP „DE HOOP"
Beschadigde „Hartel"
in Rotterdam
Burgerlijke Stand Velsen
De „Mulan" heeft
machineschade
„Wilhelmina" concerteert
21 februari onder Boorsma
Cillis' pet
„CILLIS" NIEUKOOP IN HET VAN GELDER-GOUD
K.N.M.V.-verkeers-
competitie 1956
ill
DE IN HET zuidwestelijk gedeelte van Wales gelegen visserijplaats Milford Haven
heeft, volgens de laatste gegevens een vloot van 25 vissersvaartuigen. Dit aantal zegt
weinig, maar als we een vergelijking maken met 1940 dan valt het op dat de in de
oorlog geleden verliezen nog niet zijn vervangen, want in 1940 beschikte deze haven
over een vloot van 57 visserij vaartuigen. Een belangrijke rederij in Milford is de
Milford Steam Trawling Company Ltd., die in 1940 de beschikking had over 8
stoomtrawlers. De schepen van deze maatschappij zijn te herkennen aan de zwarte
schoorsteen met witte band, waarin een zwarte M is aangebracht en wat de namen
betreft beginnen zij alle met „Milford".
Zo kenden we voor d'e oorlog de „Milford
Duchess" M. 17 en de „Milford Duke" M. 19,
voorts de „Milford Countess, -Earl, -King,
-Prince, -Princess en -Queen. De in 1924
gebouwde „Milford Princess" M. 228 was
voor de oorlog de nieuwste stoomtrawler
van de rederij.
Schuchter begin
Engeland had toen slechts enkele kleine
motortrawlers, een schuchter begin van
wat zich pas na de tweede wereldoorlog
begon te ontwikkelen. Tijdens de oorlog
werd het type motortrawler van groter for
maat echter voorbereid en het is de Milford'
Steam Trawling Company geweest die het
eerste schip bestelde. De bekende werf in
Selby van Cochrane Sons werd met de
bouwopdracht vereerd gezien het feit, dat
deze werf al enige kleine motortrawlers
had afgeleverd en ook omdat men over veel
ervaring beschikte betreffende de bouw
van stoomtrawlers. Toch moest de rederij
enige jaren geduld oefenen. In oorlogstijd
worden nu eenmaal vele schepen ingezet
om deel te nemen aan de strijd ter zee en
al was de in 1941 gereedgekomen motor
trawler reed'S „Milford Marquis" M. 14 ge
doopt, kon van het uitoefenen der visserij
geen sprake zijn. Het schip werd geheel
voor oorlogsdoeleinden afgebouwd en
kwam onder de naam H.M.S. „Post Boy" in
dienst van de Royal Navy. De schepen
raakten overal verspreid en dit was ook het
geval met de „Post Boy", die een taak kreeg
in de Middellandse Zee en in de Indische
Oceaan. Aanloophavens in die jaren waren
Port Said en Alexandrië. Later deed het
vaartuig verdienstelijk werk in de Aegeï-
sche Zee als minesweeper ter bevrijding
van Griekenland. Na nog onder de naam
„Le Royal" te hebben gevaren ging het
schip in 1946 pas vanuit Milford' de visserij
beoefenen. Eerst toen kreeg het de naam
„Milford Marquis" zonder te weten, dat
deze motortrawler later naar IJmuiden zou
gaan. Dit geschiedde in het jaar 1951. De
„Milford Marquis" werd toen aangekocht
door de N.V. Visserijonderneming De Vem,
die het zijn oorspronkelijke naam „Post
Boy" teruggaf en als IJM 35 is het schip
nu al bijna vijf jaar in IJmuiden.
Een zusterschip van de tegenwoordige
„Post Boy" is de in 1947 gereedgekomen
„Milford Viscount" M. 196 geweest, we'k
vaartuig echter in April 1950 niet van de
visserij terugkeerde. Er is daarna no.oit
meer iets van schip en bemanning verno
men.
Twee grotere broers
Vlak voor de ramp van de „Milford Vis
count" waren er nog twee motortrawlers
van dezelfde serie gereedgekomen bij de
zelfde werf. Deze zijn wat groter uitgeval
len dan de beide voorgaande typen, ook de
brug is enigszins moderner van bouw. Dit
zijn de „Milford Duchess" M. 16 en ^Mil
ford Duke" M. 3. Een foto van laatstgenoemd'
schip is hierbij afgedrukt. Deze, thans 7
jaar oude motortrawler, meet 363 bruto
reg. ton en 127 netto bij een lengte van
48,28 m. over alles, 44.22 m. tussen de lood
lijnen, breedte van 7,80 m. en een holte
van 3,86 m. De schepen zijn uitgerust met
een 8 cylinder Ruston Hornsby motor
van 750 pk.
Nog niet zolang geleden is de „Milford
Duke" verkocht aan een rederij in Dieppe,
de S.A. Armement Mallet en onder de
naam „Jean Vauquelin" wordt het schip
geregeld op de visgronden gesignaleerd. Het
laatste bericht van de „Jean Vauquelin",
ex „Milford Duke", is, dat deze motor
trawler aan het eind van het vorig jaar in
aanvaring is geweest met een Scheventogse
logger.
ARIE VAN DER VEER
(Nadruk verboden).
De „Milford Duke".
De directeur van het loodswezen te Vlis-
singen stelt een onderzoek in naar minder
gewenste toestanden bij het loodswezen.
De Nederlandse loodsen op de Westerschel-
de. zouden namelijk van scheepvaartmaat
schappijen en cargadoors fooien ontvangen.
Het is rijksambtenaren echter verboden
giften te aanvaarden. Het aannemen van
fooien zou dus een overtreding van de
reglementen inhouden.
Voor het instuifwerk van de jeugdorga
nisatie van het NW „Jonge Strijd", dat
enkele maanden geleden is begonnen, be
staat een stijgende belangstelling. Voor
deze jeugd van veertien tot eenentwintig
jaar van Velsen-Noord en Beverwijk wordt
heden(donderdag)avond in het jeugdhonk
van het gemeentelijk ontspanningslokaal
aan de Van Diepenstraat een bijzondere
bijeenkomst gehouden.
Dan zal werden vertoond de filmstrip
„Een droom wordt werkelijkheid," waarin
één van de hoogtepunten van het N.V.V.-
jeugdwerk wordt weergegeven, omlijst
door gramofoonmuziek.
Maandag 16 januari ving het hospitaalkerkschip „De Hoop" zijn eerste reis in 1956
aan. Voor het eerst sinds 1898 bracht de Vereniging voor Zeelieden van elke Natio
naliteit in deze tijd van het jaar het hospitaalkerkschip in zee. Een westerstorm was
echter oorzaak dat „De Hoop" op 18 januari weer te IJmuiden moest binnenlopen,
waar het schip tot de 24ste een veilige ligplaats in de Vissershaven vond.
De Nederlandse kustvaarder „Hartel",
die ongeveer een maand geleden een aan
varing heeft gehad bij de Engelse kust, is
de Nieuwe Waterweg binnengesleept door
de sleepboot „Blankenburg".
De „Hartel", die eigendom is van P. A.
van Es en Co. te Rotterdam, gaat naar een
scheepswerf te Capelle aan de IJsel om te
worden gerepareerd. Het schip heeft zijn
lading hout in Engeland gelost en is daar
voorlopig zover gerepareerd, dat het de
overtocht naar Nederland kon maken.
ADVERTENTIE
HET IS EEN PUBLIEK GEHEIM
dat u voor een KINDERWAGEN bil de
moet zt1n.
EDISONSTR. 9 - IJMUIDEN - TEL. 5283
GEBOREN: M. OtteLauwers, z., Gijzen-
veltplamtsoen 27, IJmuiden; E. Cornelisse
Brandei, d., Melklaan 53, Velsen-N.; D. Hes-
selTroost, d., L. Nieuwstraat 512, IJmui-
den-O.; L. HovenkampWijnholds, z„ IJmui-
derstraatweg 104, IJmuiden -O. J. de Bruin
van Koperen, d., Vergierdeweg 85 I, Haar
lem; G. van der VisWortel, z., Tuinders
straat 68, IJmuiden-O.; M. A. M. Wouter
lootKuik, z., de Noostraat 59, IJmuiden-
Oost; J. C. Vader—de Vlieger, d., Iepen
straat 14, IJmuiden-O.; C. C. Graaman
Oudendijk® z., Hoofdstraat 42, Santpoort; J.
de JonigZwart, z., Jac. van Heemskerk-
straat 12 rd, IJmuiden; T. J. Lampers
Terpstra, d„ Heerenduinweg 103, IJmuiden-
Oost; E. GrootZwart, d., J. P. Coenstraat
7, IJmuiden; I. B. Kerdijk—Dijkstra, d.,
L. Nieuwstraat 58, IJmuiden; M. Breder-
veldBravenboer, Huijgensstraat 9,
IJmuiden; A. van der WendeWolff, z„
Kluijskenslaan 23, Santpoort; C. M. van den
BosDuin, d., Gladiolenstraat 3, Santpoort;
H. KokWeber, z., Enschedestraat 30,
IJmuiden; J. C. van Brummelen—van Duij-
venbode, z., Moerbergplantsoen 119, IJmui
den; M. van HerwaardeFrank, z.. Vondel-
weg 114, Haarlem; H. Andrea—van Leeuwen,
d., Hoofdbuurtstraat 7, Velsen.
OVERLEDEN: J. van Os, 74 j., echtgenoot
van I. Nauta, Tusseubeeksweg 45, IJmuiden-
Oost; J. H. Demmers, 42 j., echtgenoot van
R. Kup, Homburgstraat 70, IJmuiden; J. Chr.
Nukoop, 50 j., ongehuwd, Lagersstraat 60,
IJmuiden-O.
VAN DE VELE GEBEURTENISSEN, die
de 59-jarige IJmuidenaar K. Tromp al in
zijn herinnering heeft vergaard op 28
februari vaart hij reeds veertig jaar als
machinist, een periodie, lang genoeg om
wel het een en ander meegemaakt te heb
ben staat één belevenis hem wel zeer
duidelijk voor ogen: hét redden van de
bemanning van de „Renate Leon'hardit", het
Duitse vrachtschip dat in da morgen van
23 augustus 1917 bij de Haaksgronden dbor
een Engelse onderzeeboot tot zinken werd
gebracht. Bij het zinken van deze vracht
boot ging naar alle waarschijnlijkheid een
kostbare lading aan goud tcüt een waarde
van vijfenzeventig miljoen gulden mee
naar de diepte.
Woensdagmiddag hebben wij de heer
Tromp opgezocht in zijn knusse woning in
de Alexander Bellsbraat in IJmuiden er
daar hebben wij het hele relaas van d:
redding te horen gekregen.
„Als korporaal-machinist diende ik in
die tijd in Den Helder op de torpedoboo
HM „Z. 8". Op die bewuste morgen onz'
boot had toen juist dienst kwam er tegen
half elf alarm. We stoomden onmiddelliji
het Nieuwe Diep uit, de kant van de Ra
zende Bol op. Ik had wacht en zag daar in
de buurt een Engelse onderzeeër, die twee
sloepen achter zich aansleepte. Toen bij ons
zag, gooide hij de sloepen los. Wij hesen
't sein „Eerbiedig neutraal water", hij hees
het contrasein en bleef daarna rustig wach
ten. Toen wij op de sloepen afkwamen, zag
ik, dat er één leeg was. In de andere zaten i
de Duitsers, met hun handen in de hoogte. I
Er waren twee vrouwen bij, waarvan er I
een kennelijk in het water had gelegen. Ze
lag nu plat op de bodem van de sloep. Er
werd tegen ons geroepen, dat er één stoker
was verdronken. Hij was teruggegaan om
zijn horloge te halen
Eerst brachten we de zieke vrouw aan
boord. Ik schatte haar tegen de zestig; 't
was kennelijk de kokkin, de kledringen van
het aardappelenschillen zaten nog aan haar
vingers -daarna haalden we de anderen
aan boord. De tweede vrouw was waar
schijnlijk de vrouw van de kapitein. De
redding ging erg gemakkelijk, want de zee
was zo glad als een spiegel.
We hebben meteen kunstmatige adem
haling op die vrouw toegepast; ze sloeg nog
wel even haar ogen op, maar daar is het
dan ook bij gebleven. Een dokter in Den
Helder constateerde, dat ze gestikt was in
haar kunstgebit.
Later vonden we in een van haar kousen
een brief, waarin stond, dat van haar vijf
zoons er al vier waren gesneuveld en dat
zij nu zelf op deze boot was gaan werken
om te voorkomen, dat haar enig overgeble
ven zoon, die ongelukkig was, naar het
front zou moeten
We hebben het hele stel naar Den Helder
gebracht; de sloepen mochten we van de
kapitein houden we hebben ze verkocht
ten bate van het Marinefonds.
Of er nog over goud aan boord is ge
sproken? Nee, daar is met geen woord over
gerept!"
Hoewel de zee nog woelig was en de
windkracht varieerde tussen 5 en 7 was
de weersvoorspelling gunstig, zodat kapi
tein Rog besloot weer zee te kiezen. De
volgende dag toen „De Hoop" zich in de
Duitse Bocht tussen de vissersvloot be
vond was het weer aanmerkelijk beter,
hoewel deze verbetering slechts van korte
duur was. De werkzaamheden beperkten
zich tot een enkel medisch advies. De toe
stand van de zee
liet niet toe om
patiënten over te
nemen. Het storm
achtige weer
noodzaakte op 28
januari wederom
tot terugkeer naar
IJmuiden.
Op 2 februari,
nadat de storm
geluwd was, ver
trok „De Hoop" opnieuw naar zee met
aan boord ds. A. J. de Jong, hervormd pre
dikant te Scheveningen, wiens stem door
de radio op de 129 m band dagelijks te be
luisteren was.
Op sleeptouw
De scheepsarts dokter Ouderkerk, en
ziekenbroeder Kieft hadden weinig te
doen omdat slechts een enkele patiënt
zich ziek meldde. Het was een welkome af
leiding toen „De Hoop" haar diensten kon
aanbieden aan de Willy, KW 141, die ma
chineschade had opgelopen. Een radiotele
foongesprek gaf toestemming tot het naar
IJmuiden slepen van dit schip. De afstand
van 200 mijl werd, begunstigd door goed
weer, in ruim 24 uur afgelegd. Woens
dagavond 7 februari werd de Willy" be
houden in de Vissershaven binnengebracht.
Een mooie prestatie van kapitein Rog en
zijn bemanning.
De volgende dag vertrok „De Hoop"
weer naar zee om de dag daarna te Den
Helder binnen te lopen teneinde beter
weer af te wachten. De toegang tot de ha
ven dreigde dicht te vriezen, zodat men
besloot weer te vertrekken. Met veel moei
te gelukte het, met behulp van twee ijs-
brekers van de Koninklijke Marine „De
Hoop" uit het ijs van de Helderse haven
te bevrijden, waarna de loodsboot het
Het 500 brt. metende Nederlandse tank
schip „John M" is onderweg naar het 249
brt.metende kustvaartuig „Mulan", dat
zich met machineschade in de omgeving
van de Sandettieboei, oostelijk van Dover,
bevindt. De „John M" zal de „Mulan" naar
de dichstbijzijnde haven slepen voor repa
ratie. Beide schepen zijn in beheer bij
Muller en Reitsma N.V. te Rotterdam.
schip naar buiten loodste, omdat de be-
boeiing met het oog op de ijsgang was op
genomen.
„De Hoop" kon zijn reis naar de Duitse
Bocht vervolgen. Hier werd nog hulp ge
boden aan enige patiënten; de telegrafist
kon technische hulp verlenen bij defecte
zenders aan boord van twee loggers. Per
radio werd elf maal de hulp van de
scheepsarts ingeroepen; zes radio-techni
sche adviezen gingen door de ether; dage
lijks werd acht maal het weerrapport aan
De Bilt doorgeseind.
Het hospitaalkerkschip „De Hoop" is op
14 februari in Amsterdam aangekomen
waar het voor enige dagen ligplaats heeft
gekozen aan de De Ruyterkade.
Nadat de chr. muziekvereniging „Wil
helmina" in september voor het vertrek
van de heer v. d. Hoef zonder dirigent was
gekomen, heeft het bestuur contact opge
nomen met een der oud-dirigenten, de
heer Boorsma uit Amsterdam.
Zoals bekend was de heer Boorsma
enige jaren geleden ook dirigent van „Wil
helmina," maar hij moest toen wegens
drukke werkzaamheden bij het Concert
gebouw-Orkest, de dirigeerstaf bij „Wil
helmina" neerleggen.
De heer Boorsma was bereid wederom
de leiding op zich te nemen en het ligt nu
in de bedoeling om op dinsdag 21 februari
onder leiding van hem een concert te doen
geven in het Patronaatsgebouw aan de
Zeeweg.
!CüOCOCOOCOOOOOOOfXXXX)OOCXCOOOCOOOOOOOOOOOOOOOOOOOC)OOOCX>OC
De jubilerende Cillis Nieukoop, dies
woensdag zijn gouden arbeidsfeest bij g
de papierfabriek vierde, staat er om
bekend, dat hij nogal slordig zijn hoofd- g
deksel op het hoofd plant.
Dit was uiteraard zijn collega's ook
niet onbekend en dit werd prompt de
aanleiding Cillis een handje te helpen
voortaan de klep van zijn pet beter te
kunnen vinden, om zich vlot van het
hoofddeksel te ontdoen.
In „Concordia" werd Cillis verrast 8
met een pet met vier kleppen. ij
8
DOOOOOOCOOOCXX)OOOOCXXXX30COOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOCOOOOOO(
Voor de Koninklijke Papierfabrieken Van Gelder Zonen N.V., maar meer in het
bijzonder voor de heer C. Nieukoop, metercontroleur in de centrale van het bedrijf,
was het woensdag een feestelijke dag: een van de zeer oude getrouwen was vijftig
jaar lang in de personeelsregisters geboekt geweest. Dit feit vond de hoogste erken
ning op het gemeentehuis van Velsen, waar burgemeester mr. M. M. Kwint in tegen
woordigheid van de heer J. H. Smidt van Gelder, en de familie van de jubilaris me
dedeelde, dat de heer Nieukoop was begiftigd met de bronzen medaille verbonden
aan de Orde van Oranje Nassau.
In aanwezigheid van de heren J. W.
Traast, chef van de meetafdeling en J. D.
Kist de Ruyter, bedrijfchef van de cen
trale, is er vervolgens een hartelijke hul
diging op het directiekantoor van geko
men door de directeur, de heer Smidt van
Gelder. Hij haalde de loopbaan van de
jubilaris op, die als geestig man een graag
geziene figuur is.
Hij noemde de jubilaris een belangrijke
figuur, die voor zijn grote verdiensten har
telijke waardering en dankbaarheid kreeg
toegezwaaid. Dit vond vorm in de aanbie
ding van het vererend getuigschrift van
de Maatschappij voor Nijverheid en Han
del met de bijbehorende grote zilveren leg
penning. Als huldeblijk van de directie
werd een enveloppe overhandigd en kreeg
de heer Nieukoop de draagmedaille, be
horende bij het pas verworven eremetaal.
Aan mevrouw Nieukoop werd een foto-in-
werkpak van haar man geschonken. Een
fleurige bloemenhulde van de directie was
inmiddels thuis ontvangen.
In „Concordia"
In gebouw „Concordia" hadden de eer
der genoemde chefs, ir. L. T. de Vos, be-
drijfsingenieur van de centrale en collegae
Denkwerk bij de Kennemer
Motorclub,
Een groot aantal leden van de Kennemer
Motor Club (K.M.C.) heef het zich woens
dagavond niet gemakkelijk gemaakt, hoe
wel ze zeker geen spijt zullen hebben van
hun koude gang naar hotel „Parkzicht" te
Beverwijk.
Door de Koninklijke Nederlandse Motor
rijders Vereniging wordt namelijk een
„Verkeerscompetitie" gehouden, en in een
paar uur tijd hadden de heren zich te be
raden over niet minder dan 73 schrifte
lijke vragen, het verkeer betreffende.
Nadat de heren onderling verschillende
situaties hadden besproken, deelden de
heren L. v. d. Hoorn en A. Verduit de vra
genlijsten uit. De heren Van den Hoorn en
Verduit behoren tot de verkeerspolitie te
Beverwijk, hun was door de K.N.M.V. ge
vraagd deze avond te leiden.
De verkeersvragen waren over drie groe
pen gesplitst. Achter de eerste 23 vragen
stonden reeds enkele antwoorden en de
motorrijders moesten op een apart vel
papier de letter invullen van het juiste
antwoord.
In de volgende rubriek mochten de vra
gen alleen met „ja" of „neen" worden be
antwoord en rubriek drie vertoonde een
14-tal verkeersproblemen, welke reeds
waren voorzien van een antwoord, doch
verschillende van deze waren fout en het
was de taak van de heren om na te gaan
welke dit waren.
DONDERDAG, 16 februari 1956.
Beste kinderen,
ALS ER ZOVEEL sneeuw en ijs buiten is kan ik het echt niet laten om ons hoekje
ook een beetje met sneeuw- en ijsplaatjes te versieren. Dit jaar mogen we over
een behoorlijk koude winter spreken, maar in 1946, dus precies 10 jaar geleden
was het geloof ik, nog een tikkeltje erger. Toen lagen de sneeuwhopen in maart
nog op straat! We moeten echter nog maar afwachten wat het dit jaar wordt.
Vooral wanneer eindelijk de lang verbeide dooi intreedt, komen eigenlijk de ge
vaarlijkste ogenblikken. Dan stuwen de rivieren grote blokken ijs op, „kruien" heet
dat en dan kunnen er vaak schepen in het grootste gevaar verkeren, want kruiend
ijs is enorm sterk en drukt een schip gemakkelijk in elkaar. Op ons plaatje zie je
de Gouwzee in de hevige winter van 1946 en dan heb je meteen een goed voorbeeld,
hoe kruiend ijs er uit ziet. Als die geweldige blokken ijs zich in beweging zetten,
stel je dan maar voor dat er niets en niemand tegenstand kan bieden. Ons tweede
plaatje toont een veel rustiger beeld van ijs, maar minstens even gevaarlijk!
van meetafdeling en centrale zich verza
meld om „Cillis" eens hartelijk in de bloe
metjes te zetten.
Hoewel de heer Traast nog slechts kort
de leiding heeft over de meetafdeling, was
hem gebleken dat de jubilaris aan het be
drijf een echt zwerversbestaan heeft ge
leid, maar van een „zwerver met grote
menselijke eigenschappen".
De hëfer Kist de Ruyter, die de jubilaris
al vele jaren van nabij kent, kenschetste
hem als een zeer hulpvaardige man, die
nimmer iets te veel was en is; een vrolijk
mens, die voor zijn werk staat en punk-
tueel is. De heer Nieukoop werd een uit
stekend voorbeeld voor de jongeren ge
noemd, ook al omdat hij nooit te laat
komt en zelfs, zoals de klokkaart uitwees,
veel vroeger present is om zijn taak te
beginnen, dan bij de „fabriekswet" is
vastgelegd. Hij dankte de jubilaris voor
zijn trouw en prettige samenwerking.
Kameraadschap
Als oudste collega kreeg de heer C.
Kort de kans om Cillis nu eens oprecht te
danken voor de uitstekende samenwerking,
de omgang en de manier, waarop de jubi
laris altijd voor zijn kameraden behulp
zaamheid op de eerste plaats liet gelden.
Hij kon nu namens de meetafdeling een
wens van de jubilaris in vervulling doen
gaan, namelijk hem een fraaie vulpenset
aanbieden, waarbij mevr. Nieukoop in de
huldiging deelde daar haar een schaal met
bloemen werd geschonken.
Tenslotte was het de heer R. Bok, die
namens de gehele centrale een enveloppe
overhandigde. De jubilaris, die door deze
huldiging wel wat was verrast, mocht in
zijn woning aan de De Ruyterstraat nog
vele blijken van belangstelling ontvan
gen.
VEILINGBERICHT
15 februari
Boerenkool 1935; groene kool 1630;
rode kool 1219; spruiten 43109; prei
72135; knollen 1432; uien 1647; peen
8—21.
Jullie zien hier een ijsberg van bizondere
schoBhheid als een schitterend bouwsel
door mensenhanden gemaakt op het water
drijven. Toch zijn deze vormen door de
natuur geschapen en zijn wij vol ontzag
over de stille zuiverheid van de omtrek
ken. Het eigenaardige èn zeer gevaarlijke
van zo'n ijsberg is echter, dat hij slechts
voor een zeer klein deel boven water uit
steekt, zodat schepen, die er te dicht langs
varen de kans lopen lek te stoten op een
scherp uitstekende punt onder water.
Meestal is het 'één tiende deel, dat boven
water komt en de rest is als een groot
drijvend eiland onder de waterspiegel ver
borgen.
Schone, maar zeer gevaarlijke spelingen
der natuur dus.
En na deze koude verhalen en plaatjes
stap ik over op de warme gezelligheid van
jullie brieven.
Een trouwe vriend was mij niet verge
ten: welkom WIELRENNER, blij je weer
te zien, per brief dan altijd. Hoe gaat het
met de oren? Ik hoop, dat de pijn al wat
gezakt is, want oorpijn valt niet mee.
Moest je je oren ook indruppelen van de
dokter? Is „moeder alweer op de been of
zijn jullie nog allebei in de greep van de
griep? Spoedig beterschap, hoor!
Een nieuwe neef kwam ons opzoeken:
ENGEL W. uit IJmuiden, die natuurlijk
op een plaats bij ons kan rekenen. Zijn
brief is echter een boze en tegelijk een
droevige brief. Hij heeft namelijk gezien,
dat een stelletje lafaards en domoren, hon
gerige vogels, die gretig bezig waren voed
sel te pikken, met stenen hebben beko
geld! Ik kan me voorstellen, dat je wit
van woede naar huis bent gegaan Engel
en ik vind het heel verstandig, dat
je meteen aan mij geschreven hebt. Als je
weer zoiets ziet, kun je rustig de politie
waarschuwen, want deze gemene streken
kunnen beslist niet toegelaten worden. Als
er een paar vrienden bij je geweest
waren op dat ogenblik hadden jullie ze
gerust eens een flink pak ransel mogen
geven, met mijn goedkeuring, want dat
verdienen die knapen. Schrijf me nog maar
eens over verschillende dingen die je tref
fen, wanneer het de moeite waard is geef
ik er graag ruimte voor in ons hoekje!
Tot slot onze HARDLOPER, die zijn
schaatsen goed gebruikt deze winter. Goed
werk hebben jullie gedaan door dat wak
te bebakenen! Als er al één ingereden is,
is het eigenlijk te laat. Ja de watervogels
moeten een open plekje houden. Doe je
best maar met dat voederen. Hoe meer,
hoe liever. Je ziet wel hoe de dieren elke
keer weer op het voer aanvallen. Leuk,
dat je vrienden ook willen helpen en
vooral is het belangrijk, dat alle moeders
wat afstaan. Bedel maar overal waar je
wat denkt te kunnen krijgen, je doet er
geweldig goed werk mee!
Tot volgende week jongelui. Breng of
stuur jullie brieven naar Kennemerlaan
186, maar liefst vóór Dinsdag, dan heb je
in de krant van Donderdag antwoord.
TANTE ELS.
X deel van vogelkleed.
X rivier in Duitsland.
X zwijn.
X rivier in Limburg.
X beest.
X Arabisch vorst.
X getal.
X voornaam in oosterse sprookjes.
X roofvogel.
X 2e nv. van één.
X trap.
X hemellichaam.
Als je alle woorden goed ingevuld hebt
kun je op de kruisjes van boven naar
beneden een zin lezen, die je in deze tijd
beslist in praktijk moet brengen.
T. E.
