IJmuider Courant | 1956 | 29 februari 1956 | pagina 10

Geen begrip in de raad voor
„redelijkheid" van duurder gas

Velsens raad bekeek het
woningprobleem van vele kanten

Voedsel genoeg voor laatste
ronden van de vogelvoedering

Velsen in „gasstrijd" met Hoogovens

Slechts de cijfers kunnen
het gemeentebestuur overtuigen

Beverwijk

Suggesties uit de raadom
inwoning in grote huizen dwingend
voor te schrijven

Castricum

Wethouder de Boer:
wij willen geen verkapte
subsidie

„Te gortig

Moeilijk aanvaardbaar

Ander geluid

Gemeentelijk front

Consument gaat voor

„Nogal absurd

De brief als schakel
in het leven

Liefde en opoffering het
enige middel bij
„Pro Juventute"

Cijfers lokten woorden uit

Raam voor
W. F. Visserhuis

Goed concert
van „St. Caecilia"

WOENSDAG 29 FEBRUARI 1956

De gaskwestie heeft ook gisteravond in Velsens raad de
gemoederen bezig gehouden, nu de raad om een oordeel
werd gevraagd naar de redelijkheid van het doorberekenen
der kostprijsverhoging in de consumentenprijs voor het gas.
De kwestie was niet eenvoudig: Hoogovens hebben de ge
meente aanvankelijk voorgesteld, de prijs met 0.55 cent per
kubieke meter te verhogen, maar kwamen hier later, toen
Velsen hiermee niet akkoord wenste te gaan, op terug en
reduceerden de „eistot 0.3 cent. Op voorwaarde, dat de
gemeentelijke onderhandelaars dan de redelijkheid van de
oorspronkelijk voorgestelde verhoging zouden erkennen. De
raad, die hierover te beslissen kreeg, was echter in meerder
heid met het college van mening, dat deze redenering van
de Hoogovens alleen aanvaardbaar zou zijn, indien van die
kant de volledige cijfers op tafel zouden komen. Het ging
dus om een zakelijk geschil, maar de psychologische onder
gronden kwamen rond de groene tafels meermalen boven.
Het begrip der „redelijkheid" werd bijvoorbeeld een vreemd
bestanddeel in een contract genoemd, terwijl wethouder

De Boer (arbeid, bedrijven) in een puntige verdediging
van het collegestandpunt bovendien opmerkte, dat het de
gemeente in het geheel niet te doen is om een verkapte
subsidie van de Hoogovens te ontvangen: het gaat allerminst
om het voordeeltje van 0.55 en 0.3 cent verhoging op te
strijken het is een louter principiële kwestie. En boven
dien: de gemeente hoort de gasprijs zo laag mogelijk te
houden. De redelijkheid van de Hoogovenargumenten zou
wellicht zelfs op die 0.55 cent erkend kunnen worden, indien
de KNHS met hun cijfers op tafel zouden komen, maar dat
houdt men aan gene zijde van het kanaal tegen. De enige
dissidente zij het onderling afwijkende en door de wet
houder krachtig bestreden geluiden van deze avond kwamen
uit de koker der communistische fractie en van de kant der
A.R.-afgevaardigden LipsenDeJong, wier zegel dan ook
niet aan het collegestandpunt werd gehecht. De rest van de
raad wenste niet te zwichten en steunde B. en W. in dit'
vinnige strijdje.

De heer v. Os v. d. Abeelen (Arbeid)
achtte het in de motivering van zijn steun
aan het standpunt van het college de
moeite waard, een gespecialiseerd jurist in
deze materie te laten duiken, omdat hij
meende, dat de redelijkheid van Hoog
ovens een andere kan zijn dan die der ge
meenten. Wellicht is aan te tonen, dat het
kooksovenbedrijf ver achter blijft in zijn
resultaten bij de rest der KNHS-afdelingen.
Zulks is echter nog niet gebleken en hij
vroeg van de Hoogovens begrip voor de
situatie der gemeente Velsen. De oplossing,
die nu uit de bus is gekomen lijkt wel aan
vaardbaar, maar Hoogovens houdt toch
nog een slag om de arm en wil gesteld
zien, dat de eerder voorgestelde prijsver
hoging (0,55 cent) door de gemeente als
redelijk wordt erkend. Hij begreep, dat de
spanning moést groeien, omdat gemeente
en Hoogovens nu eenmaal uit een ander
standpunt redeneren, maar had voor de
toekomst toch graag gezien, dat de prijs
stelling centraal wordt geregeld. Dat de
geest echter ook in de moeilijke wintertijd
van onlangs soepel is gebleven, hield bij
hem de hoop levend, dat het ook in die
toekomst goed blijft gaan.

„Gelukkig is de eis van Hoogovens het
college te gortig" merkte de heer Kruis
man (CPN) op, op zijn wijze recht op het
doel afgaand. Hij stelde daarbij evenwel,
dat de Hoogovens gedacht hebben, liever
het halve ei te bezitten dan de lege dop,
zodat de Hoogovendirectie een gedeelte
lijke prijsverhoging prefereerde boven een
arbitrage, „die in haar nadeel zou uit
vallen". De centrale gascommissie Kenne-
merland wilde inmiddels alleen op een
prijsverhoging ingaan, als deze met cijfers
gestaafd zou worden, „maar die Hoogovens
hebben geen cijfers op tafel gelegd, alleen
een enorme winst". En het was hem zwaar
te moede, daar nu nog een extra-winst
bovenop te leggen, al is dat dan maar 0,3
cent per kubieke meter. Dus ook daar was
hij falikant tegen.

Het wilde er inmiddels ook bij de heer
v. Leeuwen (Kath.) niet in, dat het
standpunt van de Hoogovens redelijk zou
zijn, temeer omdat men eerst 0,55 cent
vroeg en later terugviel op 0,3 cent en er
in het geheel geen cijfers bij gegeven
worden.

HU zag daarin eens te meer een bewijs
van de monopolistische gaspositie van de
KNHS, die in theorie toch wel gevaarlijk
is: er is geen andere leverancier.

Menend, dat de KNHS zich bewust moet
blijven van de positie der gemeenten
jegens haar afnemers-inwoners, bracht hij
het tot een moeizaam „ja" op het college
standpunt onder protest overigens jegens
de verhoging van 0,3 cent.

De heer Lips (AR) had begrip voor het
standpunt van het college, maar zag toch
ook de andere kant: hij behield zich een
oordeel voor en wilde niet direct conclu
deren, dat de hoogovensgegevens onjuist
zouden zijn. Bovendien zag hij er het ge
vaar in, dat bij arbitrage de 0,55 cent toch
wordt opgelegd.

Ook de heer N u y e n s (Kath.) vond het
een uitermate moeilijke zaak: hij achtte
zich niet in staat te bepalen, of het redelijk
is, wat hier door Hoogovens gevraagd
wordt. Was gas nog steeds een afval-
produkt, dan ware elk winststreven over
bodig, maar bij enorme afname is er ken
nelijk geen sprake meer van een afval-
produkt, want de kooksovenbatterijen zijn
een apart bedrijf in een industriecomplex
geworden. Alleen een extern accountant
zou wellicht tot een oordeel kunnen komen,
meende de heer N u y e n s. Hij wilde dan
ook meegaan met het college, alleen al,
omdat hij meende, dat het college gevoch
ten heeft voor „the best of it".

De AR-fractie bleek op twee standpun
ten uiteen te vallen. Het dispuut over de
redelijkheid van een hogere gasprijs leek
bijvoorbeeld de heer De Jong (AR) aan
vechtbaar beter zou een gezamenlijk
optreden van de betrokken gemeenten zijn
om tot een prijsstelling te geraken, buiten
een debat over de winst der KNHS om.
Daarmee zou het gasbedrijf van de Hoog
ovens min of meer wettelijk tot een utili-
teitsbedrijf worden verheven met alle
consequenties van dien.

Wethouder De Boer (Arbeid) haalde
eerst nog even de prettige verstandhou
ding tussen gemeente en Hoogovens op,
die echter een geschil op zakelijke gronden
niet uitsluit. De interpretatie van het be
grip „redelijkheid" blijft moeilijk, maar dat
de heer Lips min of meer de zijde van de
Hoogovens koos, omdat hij naar zijn eigen
zeggen het geheel niet kon beoordelen,

leek hem al heel zonderling: hiermee des-
avoureerde hjj dus de „redelijkheid" der
gemeentelijke onderhandelaren door wel
begrip te tonen voor het Hoogovensstand
punt.

Het nog jonge contract heeft nu dus een
twistappel opgeleverd, ging hij voort. Ner
gens echter zijn de gegevens van het Hoog-
ovenbedrijf aangegrepen, om de prijsver
hoging te bestrijden: ook de gemeente er
kent het feit, dat het kooksovenbedrijf een
aparte eenheid is geworden, maar daar
staat tegenover, dat de gemeente wel meent
te mogen eisen, dat de redelijkheid kan
worden aangetoond met cijfers.

Stel, dat de prijsverhoging op 0,3 cent
wordt teruggebracht en de gemeente zou
dit op redelijkheidsgronden erkennen, dan
zou de gemeente een „meevaller" van
f 25.000,incasseren, want daarmee zou
dus de prijsverhoging inplaats van 0,55 cent
0,3 cent gaan bedragen en de Velsense
overheid zou daarmee een verkapte sub
sidie genieten

Tegenover de Hoogovens is de gemeente
er van uitgegaan, dat de gaswet in de lucht
hangt, die het algemeen consumentenbe
lang voorstaat, zodat Velsen en Beverwijk
uitermate scherp toezien, dat zij niet een
te hoge gasprijs hoeven te betalen: De
redelijkheid ervan is evenwel aanvecht
baar.

De gemeente gaat echt de Hoogovens
geen cadeautje geven, zoals de heer
Kruisman opmerkte. Een grote groep
afnemers heeft de verhoging van 0,55 cent
wel geaccepteerd, zelfs met erkenning van
de redelijkheid!

Velsen heeft daarentegen een compromis
bereikt, meende de wethouder: een com
promis, dat het beste de belangen der ge
meente dient. Verbaasd was ook hij over
de rede van de heer Lips.

Deze leverde immers dezelfde argumen
ten, meende de heer De Boer, die hij
„elders" meende te moeten verwachten!
De heer Lips werd er echter zachtkens op
gewezen, dat hij de belangen der gemeen
te Velsen dient. In de beoordeling der me
rites van dit geschil meende hij tenslotte
duidelijk te moeten stellen, dat de Hoog
ovens slechts de noodzaak van een prijs
verhoging kunnen aantonen, indien alle
cijfers in het geding komen; uit het Hoog-
overjaarverslag meende hij moeilijk tot
een verhoging te kunnen besluiten.

Met enkele sprekers was hij het eens,
dat het moeilijk is, de „redelijkheid" te er
kennen voor een prijsverhoging in het al
gemeen.

In feite is het zo, dat de gemeente 0.3
cent meer moet gaan geven, maar daarbij
de redelijkheid van 0.55 dient te erkennen.
Het leek hem alles nogal absurd en hij ver
telde, als gemeente mee te willen spelen
in de toekomstige zekerheden wat de gas
positie betreft: het uiterste kiezen, door
alle deuren dicht te smijten, zoals de heer
Kruisman aanried, is niet juist; de 0.3
cent verhoging is te accepteren, maar daar
bij een redelijkheid erkennen, die niet
wordt ingezien, is te veel gevergd.

Deels bewondering voor het wethouder-
lijk betoog, deels conformering aan het
eerder ingenomen standpunt weerklonken
uit de raad en tenslotte werden de stellin
gen nogmaals beklommen: de CPN was
vierkant tegen en wilde „gokken" op ar
bitrage met het idee, dat de Hoogovens
dan aan het kortste eind zouden trekken
en de heer Lips trachtte het verwijt aan
zijn adres terug te kaatsen met de opmer
king, dat hij de Hoogoven-visie had be
studeerd.

En wethouder De Boer kreeg het
laatste woord: aanvaarding van het KNSH-
standpunt zou het contract ontkrachten
het communistische plannetje om „maar
een accountant" te nemen lijkt nergens
naar, omdat de gemeente dit recht in het
geheel niet heeft. Bovendien zou de kans
er zijn, dat Hoogovens bewijst, dat een
veel hogere prijs redelijk is. Maar daar

gaat het niet om: de redelijkheid dient be
wezen te worden en het belang der con
sumenten prevaleert. Er is nooit een ac
countantsrapport aangeboden, merkte de
heer De Boer op; hij wilde slechts vol
houden, dat hem uit de summiere cijfers
van de Hoogovens niet gebleken is, hoe
de gasprijsverhoging verklaard zou kun
nen worden. Daai-enboven meende hij, dat
de overheid te allen tijde duidelijk moet
maken, dat de gasprijs zo laag mogelijk
moet blijven, maar dan met alle cijfers
op tafel aan weerskanten. Dit zakelijke
gevecht wilde de wethouder nadrukkelijk
losmaken van alle rancune en de stem
ming wees uit, dat de raad accoord ging
met de heren Lips, De Jong en de CPN-
fractie tegen.

Het personeel van de PTT in Beverwijk
heeft dinsdagavond in 't Centrum aldaar
een contactavond gehad, waar zelfs zij nog
veel konden leren over hun vak.

De directeur van het postkantoor, de
heer Tasselaar, leidde met een kort woord
de spreker van de avond, de heer A. G.
van der Linde uit Haarlem, bij de talrijke
belangstellenden in, die zijn inleiding in
het grijs verleden begon - in de tijd dat
onze oervaders in groepjes leefden en af
en toe mondeling contact met andere groe
pen hadden.

Met voorbeelden toonde de heer Van der
Linde aan, dat er ontzettend veel soorten
zijn van „spreken-met-elkaar". Toch meen
de hij, dat in een gesprek een wereld van
mogelijkheden kan opengaan, zoals een
brief een poging kan zijn tot een wat lasti
ger communicatie tussen twee partners.
Een gesprek voeren is veel gemakkelijker
dan een brief schrijven, daar men in het
eerste geval contact met elkander heeft.
Anders is het weer, als men iets wil mede
delen, waarvan men verwacht dat men
goede nota neemt. Als het „zwart op wit"
staat, kan dat vaak van beslissende in
vloed zijn, wat met het gesproken woord
niet altijd het geval is.

Zo schrijft dus de ene mens een brief
om deze, een ander weer om die reden
en de postmannen moeten zich gelukkig
prijzen en begrijpen dat zij het contact
tussen deze mensen bewerkstelligen - en
dat is heel belangrijk. Dagelijks worden
in ons land anderhalf miljoen brieven ver
zonden en de geweldige organisatie, die
daar achter staat, is tenslotte getoond in
een goed-opgenomen bedrijfsfilm.

ipoooooooooooooooroootxiooooocxïooocinoooonoooooooootxDooooa

WEEKABONNEMENTEN

dienen uiterlijk op Woensdag te worden
betaald, daar de bezorgers op Donder
dag moeten afrekenen

DE ADMINISTRATIE

)OQQQQOOOOOQOOQOOOOQOQOOOOQQOOQIXXXXXXJQQQQUQOQCXXXXJOOQCXX

T

De Franse Rivièra koestert zich in de zonneschijn. Een paar weken geleden was
alles nog met sneeuw bedekt. Nu kan men weer in het warme water van de
Middellandse Zee rondspartelen en genieten van een heerlijke temperatuur.

Mejuffrouw Ouwenaller uit Amsterdam,
bestuurslid van Pro Juventute, heeft dins
dagavond voor de Vrouwengroep van de
afdeling Beverwijk een lezing gehouden
over „De vrouw en de kinderbescherming".

Op een vraag of kinderbescherming al
tijd heeft bestaan, zou spreekster bevesti
gend willen antwoorden, al is pas in 1900
deze materie wettelijk geregeld. Met voor
beelden toonde mejuffrouw Ouwenaller
aan, dat het voor die mensen die aange
wezen zijn om ontwrichte gezinnen weer
in het rechte spoor te brengen uiterst moei
lijk is, om dadelijk aan te voelen hoe de
zaak moet worden aangepakt - haar erva
ring was, dat men de mens moet benade
ren met liefde en dat men moet proberen
zich in hun toestand in te leven.

Als er een vertrouwelijke sfeer te schep
pen is en het gevoel, dat de klantjes zelf
moeten weten wat ze willen, doch dat ze
bij een goede gang van zaken altijd kun
nen rekenen op hulp, dan is succes meestal
verzekerd. De stelregel van mejuffrouw
Ouwenaller is altijd geweest, dat men zo
veel mogelijk moet trachten de gezinnen
bijeen te houden. Een toeziend voogd of
voogdes, die haar taak verstaat, kan heel
veel bereiken.

Zij schetste verder de jammerlijke toe
stand die ontstaan kan, als de ouderlijke
macht wordt ontnomen en de kinderen,
meestal nog jong, elk een kant uit gaan.
Zo langzamerhand is men ook op dit ter
rein tot betere inzichten gekomen en er
wordt steeds op gewezen, dat de pleeg
ouders nooit moeten doen voorkomen, dat
zij de ouders zijn. De ouderlijke verzorging
is niet te benaderen, naar de overtuiging
van vrijwel allen, die op dit terrein werk
zaam zijn.

Twee uitermate belangrijke agendapunten hebben gisteravond Velsens raad bezig
gehouden: Velsens woningsituatie en een zakelijk geschil tussen de gemeente en de
Hoogovens en de gasprijs. Aanleiding tot een uitvoerige discussie over de woningnood
werd een royaal-gedocumenteerd rapport van de dienst voor de Volkshuisvesting, dat
statistisch materiaal aandroeg over de momentele toestand en daarbij zowel een aan
tal minder als meer verheugende feiten openbaarde. Er ontstond een klein verschil
van mening omtrent de wenselijkheid van duplex-woningen in de boezem van het
college: wethouder Verbeek (Arbeid) van Openbare Werken was er pertinent
tegen, om deze na-oorlogse bouw ook nu als lapmiddel voor de nood te gebruiken,
zijn ambtgenoot van Sociale Zaken, de heer Maas (Kath.) daarentegen zou er wel
wat voor voelen het ergste op te vangen met dit soort huizen. Het oude zeer van de
curveprijs, die de woningbouw afremt en voor Velsen zo'n 500 nieuwe huizen tegen
houdt, speelde ook in dit raadsdebat weer mee. Er is voorts uitvoerig gesproken over
de normen, die het huisvestingsbeleid in Velsen bepalen en de conclusie van wethou
der Verbeek, dat het woningbeleid hier gunstig afsteekt bij menige andere ge
meente werd tenslotte door de meerderheid der raadsleden onderschreven, al bleef
op diverse details grond voor critiek bestaan. Op een suggestie uit de raad, om in
woning voor grote panden dwingend voor te schrijven, is het college vooralsnog niet
ingegaan.

Onder de mededelingen had de heer
Schilling (CPN) met genoegen gezien,
dat het college gehoor had gegeven aan zijn
suggestie schrob- en dweilapparaten voor
de gemeentelijke werksters aan te schaffen;
de heer v. D o n g e n (C.H.) had met even
veel plezier opgemerkt, dat het politietoe
zicht bij muziekuitvoeringen verscherpt zal
worden, en de heer Tabernal (Arbeid)
gooide nog eens een balletje op over het
lastige parkeren van vrachtauto's op de
Overbildtweg. Het voetballen en rolschaat
sen hebben nogal wat last veroorzaakt in
IJmuiden, had de heer Lips (A.R.) ge
merkt en hij zou graag zien, dat de politie
bij overtredingen van de desbetreffende
verbodsbepalingen de ouders eens aansprak.
Tenslotte vond zijn partijgenoot, de heer
Markerink, dat de straatstenen bij de
gemeente-ingang op de Hoofdstraat bij
de Rijksweg wel erg slecht liggen,
zcdat de entrée van de gemeente geen
beste indruk maakt.

Burgemeester m r. M. M. Kwint ant
woordde, dat tegenover de overtredende
voetballers en rolschaatsers andere mid
delen in petto worden gehouden wet
houder De Boer (bedrijven) merkte
aangaande klachten over de straatverlich
ting op, dat controle 's nachts heel moeilijk
is. omdat de politie niet precies weet welke
nachtlampen zijn ingeschakeld, maar men
werkt aan een verbetering in deze. Over
de hobbelige straatstenen in Santpoort be
loofde wethouder Verbeek (Arbeid)
zijn licht te zullen laten schijnen.

Oude huizen tegen de grond

Vervolgens begon de raad aan de eigen
lijke agenda. De heer Nuyens (kath.)

DE DOOI moge dan de
allerergste nood onder de
zwermen vogels in en rond
het Noordzeekanaal hebben
ingetoomd, de vogelvoe-
deringsdienst van de Vel
sense dierenbescherming
zet zijn goede werken on
verpoosd voort, tot de
sneeuw zover verdwenen is,
dat de hongerenden zelf
weer hun maal kunnen
vinden.

De voedselvoorraden in
het Kerbert-asyl zijn in de
loop der laatste dagen tot
grote omvang aangegroeid,
zodat de inzameling op de
scholen nu stopgezet kan
worden.

Want ook bevriende af
delingen kwamen in Vel
sen bijspringen: Den Haag
stuurde gisteren nog VA
ton graan en 500 kilo brood
en ook uit andere milde
handen stroomden de ga
ven in natura naar het
noodgebied in de IJmond.

Haarlem heeft zich ont
fermd over de vogels in de
urnentuin van het Crema
torium, waar door een der
opzichters rijkelijk gestrooid
kon worden en zo begint de
voederdienst thans aan zijn
laatste fase: de afwikke
ling.

Deze kan ongeveer nog

een week duren, want eer
der kunnen de vogelvoe-
deraars het moede hoofd
niet neerleggen, maar zij
zijn nu reeds uitermate
dankbaar voor alle spon
tane medewerking, die in
het barre wintertij van
zovele kanten werd onder
vonden. Speciale pluimen
kunnen moeilijk uitgereikt
worden, omdat er dan licht
iemand vergeten zou wor
den en bovendien is het
daar niemand om begon
nen, maar in het algemeen
kan gesteld worden, dat
deze dienst-der-menselijke-
saamhorigheid bijzonder
mooie resultaten heeft op
geleverd.

zou het liefst zien, dat de oude., thans aan
gekochte panden op de hoek Hagelingerweg
Hoofdstraat meteen maar afgebroken
worden, hetgeen wethouder Verbeek
alleen maar met hem eens kon zijn. Over
oude huizen gesproken: de heer Schil
ling haakte in bij de nu weer door de
gemeente gekochte huizen in oud-I.Imui-
den. Hij zou graag een huis in de Coen-
raadstraat in gemeentehanden zien, want
dit speciale huis moet namelijk nodig onbe
woonbaar worden verklaard. In de barre
winterdagen moest een gat in de muur
worden gehakt, om de kachel brandende te
houden in een kamer, waar inplaats van
behang, ijs op de muren zat. Overigens
vond hij wel, dat de prijs nogal hoog ligt
voor die oude kavaljes in IJmuiden-West.

Met voldoening had de heer Tabernal
(Arbeid) gelezen, dat een Santpoortse
bloembollenkweker weer enige tijd op zijn
grond kan blijven zitten, al pleitte hij voor
continuering van de pacht tot 1 november
met het oog op de vak-problemen. Weer
moest wethouder Verbeek de redelijk
heid van deze opmerking toegeven, maar
tegen beëindiging van de huur per 1 sep
tember, zoals het voorstel aangeeft, heeft
de betrokkene geen woord van verzet
laten horen.

Woningen in cijfers

Constaterende, dat de dienst voor de
volkshuisvesting een knap stuk werk heeft
geleverd met zijn uitvoerige statistiek over
de woningsituatie in Velsen, merkte de
socialistische fractievoorzitter, de heer v.
Os v. d. Abelen op, dat nu de vraag
niettemin gesteld kan worden wat men nu
verder met deze cijfers gaat doen. De hui
zen, die in deze cijfers paraderen, worden
onder één noemer gebracht, maar dat
neemt niet weg, dat er meer differentiatie
gewenst lijkt en bovendien zou het wel eens
prettig zijn te horen, hoeveel mensen wel
of niet van inwoning af willen zijn.

Dat deze statistiek hem ondanks deze
opmerkingen dankbaar had gestemd, nam
niet weg, dat hij bepaalde achtergronden
ervan dus wat meer levend had willen
zien. Erkentelijk toonde zich ook de heer
Visser (A.R.), die bij al deze cijfers even
terug had gedacht aan de nieuwjaarsrede
van burgemeester Kwint, die toen zei,
dat de woningnood een „beschamende"
aangelegenheid is.

Dwang voor inwoning

Hij hield zich overtuigd, dat bij bunde
ling van alle nationale krachten dit schrij
nend leed te stelpen is.

Zou het, zo vroeg hij verder, niet moge
lijk zijn de grotere woningen beter te be
nutten, nu de grootste moeilijkheden blij
ken te schuilen in de arbeiderswoningen?
De serieuze gevallen van gezinsstichting
zouden voor de duplexwoning in aanmer
king kunnen komen, meende hij, maar dan
met een rouleersysteem, zodat zij, die geen

duplex meer hoeven of kunnen bewonen
er uit gaan ten bate van de kleinere ge
zinnen.

Zelfstandige huishoudingen, die over
onvoldoende ruimte beschikken, leveren
ook nog genoeg narigheid op, want al is
men dan onderdak, onder dat dak woelen
nog legio problemen. Bij de bejaarden ligt
het vraagstuk weer anders: vele oudjes
kunnen niet langer het huis, dat zij be
wonen, betalen en hier zou een gedetail
leerd onderzoek wellicht tot constructieve
conclusies kunnen leiden. Hij lokte welbe
wust een breder antwoord van het college
uit over de Velsense woningsituatie, waar
over ook de heer v. Leeuwen (katho
liek) het woord kreeg.

Velsen heeft een overschot aan
mannen, hetgeen typerend is voor de
streek, meende hij het aantal inwonin
gen is met 1/3 gedaald en voor het overige
geloofde hij duidelijk te mogen stellen, dat
het woningbeleid in Velsen gunstig afsteekt
bij andere gemeenten, hetgeen overigens
niet altijd voldoende gewaardeerd wordt,
omdat er al te vaak vergeten wordt, in
welke knelsituatie de overheid zich bevindt,
terwijl zij zich vaak óók nog het lot van
de jonge mensen van buiten aantrekt. De
heer Schilling haalde er een c .d ver
wijt uit naar boven: hij vond het onjuist,
dat bijvoorbeeld zeelui, die met een Vel
sens meisje willen trouwen, de kans niet
krijgen op een huis in deze gemeente.

Vingerwijziging voor de toekomst

Wethouder Verbeek zette het doel der
cijfers uiteen in zijn antwoord: in dit rap
port liggen verschillende vingerwijzingen
over de te volgen woningbouwpolitiek. De
duplexwoning kreeg apart aandacht: hij
geloofde niet, dat dit huis meer de aan
dacht verdient, die het direct na de oorlog
toekwam. Uitbreiding ervan verdient zeker
ook geen aanbeveling, vooral omdat de
duplexwoning bij gezinsuitbreiding ver
laten moet worden voor een groter en
dus duurder huis. De bestaande duplex-
woningen moeten dus zuiver „doorsehuif-
gelegenheden" blijven.

De samenwoningen in de beperkte ruim
ten zullen zo spoedig als mogelijk ver
dwijnen de 438 gevallen verdienen dan
ook alle aandacht, al zullen niet al deze
gevallen even moeilijk zijn. De grootste
nood zag hij in de 255 grote gezinnen tussen
de 7 en de 12 personen, die te krap behuisd
zijn, omdat zulke gezinnen eigenlijk alleen
met een voor hen te dure woning te helpen
zijn.

Kostgangers niet trouwen.

De curveprijs blijkt inmiddels nog de
grootste moeilijkheid: er liggen plannen
klaar voor 500 nieuwe huizen, maar dan
zal er eerst een oplossing moeten worden
gezocht inzake die curveprijs. Velsen heeft
jaarlijks ongeveer 250 huwelijkskandida
ten, maar dit tegen de heer v. Leeuwen,
het is niet te hopen, dat de kostgangers
allen in het huwelijk gaan treden, want
dan komen er wel een paar verschuivingen
in het totale vraagstuk.

Wethouder Maas (sociale zaken) nam
de huisvesting op zichzelf voor zijn reke
ning: de duplexhuizen zijn alleen te ont-
duplexen als er een gelijk aantal nieuwe
eengezinswoningen voor in de plaats
komen.

Persoonlijk zou hij er voor voelen, nog
een aantal duplex-liuizen op te trekken.

Hij noemde overigens Velsen een der
meest ongezonde gemeenten des lands:
iedereen, die hierheen wil moet plotse
ling naar zee

Overigens vormt Velsen een uitzondering
op het punt van vreemde gasten, het is
pertinent niet waar, dat de gemeente zich
mets aantrekt van jongemannen, die van
buiten komen. Maar aan de andere kant
kan de Rotterdamse of Amsterdamse zee
man moeilijk aanspraak maken op Velsens
bouwvolume een „stedeloze" echter zal
hier wel degelijk welkom zijn.

In tweede instantie werd er nog wat
over doorgepraat, maar veel nieuwe ge
zichtspunten deden zich niet voor: de heer
Visser (A.R.) wierp de heer Verbeek
tegen, dat de woningpositie, gezien de 748
inwonenden slechter wordt, speciaal in de
arbeiderswoningen. Als een schril contrast
staat daar tegenover de vele onbenutte
woonruimte bij de welgestelden en hij her
haalde de vraag, of de gemeente hier geen
taak heeft. Hij bond de leden van het col
lege zelfs aan de vraag, of de gemeentebe
stuurderen hier geen dwang achter moeten
zetten. Met wethouder Maas' opvatting
was hij het eens: bouw zo mogelijk duplex-
woningen bij, zulks onder het motto dat de
ellende met alle beschikbare krachten be-

COOOOOOOOOOOOOOCOCOCOOCOOCCOCOOOCOOOOOOGOOCCCGCOCXXX>

s

o

De sub-commissie voor het sociaal-cul-
tureel ontspanningswerk voor bejaar-
den heeft indertijd uit haar midden een 't
commissie gevormd voor het bijeen-
brengen van gelden voor een gedenk-
raam ten behoeve van het „W. F. Vis-
serhuis".

Deze commissie is er in geslaagd de
nodige gelden bijeen te brengen, zodat
het doel kon worden verwezenlijkt. Het
gedenkraam is inmiddels in het tehuiss
aangebracht. De raad heeft gisteravond
het raam aanvaard.

XXXXXXXX>OCXXX)OOOOOOOOOOOOCXX)OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOI

streden moet worden: „God geve ons de
wijsheid maatregelen te nemen, opdat wij
straks niet in onvoorstelbare narigheden
zullen komen."

Wethouder Verbeek bepaalde zich
nogmaals tot de realiteit der dingen en
legde het vermanend woord van de heer
Visser dies naast zich neer, al waar
deerde hij de herhaalde opwekking. Het
college zal zich het is in de begrotings-
raad enige malen gezegd de komende
jaren toeleggen op de opheffing van de wo
ningnood, al zijn er over de wijze waarop
nuanceverschillen in het college, zoals wet
houder Maas al liet blijken. Met kracht
verwierp hij dan ook de duplexwoning als
oplossing.

De heer Hartman (Arbeid) kreeg van
wethouder Maas te horen, dat de zeevis
sers inderdaad economische binding heb
ben aan de gemeente Velsen, zoals blijkt
uit de 71 vissers, die hier weer aan onder
dak zijn geholpen. Er komen echter aan
vragen uit Katwijk en Egmond, waarvan
de „economische binding" niet altijd geheel
duidelijk is, in andere gevallen komen ook
deze aam/ragen op de urgentielij st.

Vol, meer dan vol was de grote zaal van
hotel „De Harmonie" in Castricum dins
dagavond tijdens het jaarlijks concert van
de katholieke gemengde zangvereniging
St. Caecilia. En blijkens de woorden van
de jonge voorzitter van de vereniging, de,
heer B. Borst, had men op een dergelijke
grote opkomst niet gerekend en daarom
sprak hij de wens uit dat het koor die
grote opkomst zou rechtvaardigen door
goede zang.

In dit opzicht heeft St. Caecilia onder
leiding van de heer Stephen Jansen nie
mand teleurgesteld. Het programma was in
alle opzichten gevarieerd: opera-fragmen
ten van Verdi en Bizet werden afgewisseld
met werken van Jos. Haydn, Greiff, Leo
Smeets en Söderman en na de pauze kre
gen de aanwezigen, onder wie zich de he
ren geestelijken pastoor G. Goes en ka
pelaan P. H. Heemskerk en Castricums
burgemeester, de heer C. F. Smeets, bevon
den, hedendaagse kerkmuziek te horen.

Zuiver van klank was het Jeruzalem,
van Guiseppe Verdi. O Signore, van de
zelfde componist, sloot daar uitstekend bij
aan, alsmede Brahma, van G. Bizet.

Minder, hoewel haast onmerkbaar min
der gelukkig was de dirigent met het frag
ment uit Die Jahrenzeiten „Sei nun Gna-
dig", van Jos. Haydn. Hierin kwam, evenals
in de Bruiloftsmars, van Söderman, het
geringe volume van de bassen sterk naar
voren, maar gelukkig werd Greiff's Jubi
late Deo uitstekend uitgevoerd in de hoge
stemming, die dit werk vereist.

Teneinde de overgang van de lyrische
muziek naar het devote Sei nun Gnadig
te vergemakkelijken zegde de declama-
trice, mevrouw C. Eskens-Bosmans, enige
gedichten van Guido Gezelle en Anton van
Duinkerken, maar evenals in een vertel
ling uit een van Antoon Coolen's boeken,
was haar stem achter in de zaal zeer slecht
hoorbaar.

Het koor zong na de pauze hedendaagse
kerkmuziek van de componisten Jan Mul,
Lodewijk de Vocht, Floor Peeters en Gie-
sen en door de toelichting van kapelaan P.
H. Heemskerk won deze muziek aan dui
delijkheid.

De heer Lou Tervoort, uit Beverwijk,
zorgde voor de begeleiding op piano en
harmonium. Over zijn muzikale kwalitei
ten in deze contreien genoegzaam be
kend kan men niet anders dan lof heb
ben. Als geheel een concert waar St. Cae
cilia eer mee heeft ingelegd.